Met deze tocht had ik rekening gehouden, Rondje Hellevoetsluis. Ongeveer 160 km. Maar ook nog heen naar Made maar nog meer terug naar Geertruidenberg. Deze week had ik me vooral voorbereid door niet te veel te fietsen. Rust kan je redden. En het was een goed besluit.
De richting van de tocht was bijzonder. Niet omdat Hellevoetsluis pal west ligt ten opzicht van ons startpunt in Made, maar vooral omdat de wind elke dag uit westelijke richting heeft gewaaid. Behalve vandaag op Hemelvaartsdag dus. Oost-noord-oost draaiend naar het oosten. Dus heen de wind mee, terug tegen.
Met acht man heen onder de bezielende leiding van Flip. Bart tot aan Stellendam en daar is hij alleen verder gegaan naar Oost-Kapelle. Niet vanwege ons, maar dat had hij zo gepland. En Frans Wessels was erbij, afgedaald vanuit de bergen om ons de tien geboden van het fietsen weer eens voor te leggen. Ik kreeg onmiddellijk spijt van die ene borrel die ik gisteravond tegen beter weten in soldaat had gemaakt. Ik had er zin in, en het kwam me voor dat ook de rest er flink zin in had. De lente is volop bezig en het verschil tussen de omgeving 5 km noordelijker, de A15 en de industrie tussen Rotterdam en Maasvlakte, is bijzonder. Een prachtige tocht. Ik heb een tijdje in Brielle gewerkt en ken de omgeving een beetje en het was alleraardigst om over de Haringvlietsluizen naar Stellendam te pedaleren. Niet dat ik heel veel kon zien. Inmiddels had ik buiten het gebruikelijke snot voor, er ook nog een kilo vliegen in mijn ogen zitten. Volgens Frans W. is het ook het voedsel van de toekomst, insecten, maar eerlijk gezegd is het zonder peper en zout niet helemaal op smaak.
En dan over de sluizen via Stellendam naar Middelharnis voor koffie en appelgebak. Dat stuk werd er hard gefietst. Ik kan hier alleen maar voor mezelf spreken, maar ik had het taai. Het café ging precies open bij aankomst. Ik zal niet uitweiden over wie er daarin de straat woont, en dat diegene geen boot heeft, ik moet echt leren mijn snavel te houden, maar het was een prettig rustpunt. En vanaf daar was het simpelweg afzien tegen de wind. Ik ben nog nooit zo blij geweest dat de brug open stond als bij knooppunt Hellegatsplein. Mijn hartslag zat helemaal op het maximum. Daarna was ik blij dat ik het in het wiel kon blijven. Dat laatste stuk naar Moerdijk en via Zevenbergse Hoek deden erg pijn er werd eventjes fietsles gegeven. Het grootste deel van de les doceerde Frans W.
Het stuk naar huis tegen de wind in was een drama. De brug over het kanaal leek wel de mount Everest. Maar ik had de tijd om even terug te denken aan deze tocht en ik kan niet anders zeggen dan dat het een groot plezier was. Bedankt voor weer een prachtige fietsdag!
Zondag fietsen we naar Lexmond!
Gerard K.