Het Paasweekend geeft altijd de mogelijkheid om kilometers te maken. De Tourrenners trapten zaterdag al 110 kilometer weg. En deze ochtend stonden er weer ruim tachtig op de planning. Ik kreeg geen voorstellen dus zelf maar wat uitgezocht. Vrijdag jl. werden nog buien voorspeld vanaf twaalf uur dus dan wil ik zeker al thuis zijn. Kilometer of 85 moet het worden. Omdat de windvoorspelling zuid-zuidoost was, kom ik op rondje Breda andersom. Dat is gemakkelijk in Komoot. Je pakt rondje Breda “gewoon rechtsom” en drukt op de twee pijltjes en dan doet hij het andersom. En klaar, tenminste, als je een goed uitgangsrondje hebt. Maar die ik heb, is van vorig jaar en er zitten wat wegomleidingen in zo te zien. Dus moet er nog even aan gesleuteld worden en dan heb ik iets dat vanaf Chaam met wind in de rug naar huis gaat. We gaan wel tegen de klok in…. En een wijze ex-voorzitter die ik pas ook al eens aanhaalde zei altijd dat je zo bij voorkeur niet moet rijden. Want “met de klok mee” heb je de minste oversteken te doen bij het afslaan. Dat klopt ook helemaal merk ik weer als we onderweg zijn. Maar deze tweede paasdag is het zeer rustig op de weg en is dit nadeel niet zo groot. Maar op zaterdag kan het advies van Kees maar beter opgevolgd worden.
De wegen vanochtend zijn beter te omschrijven als Brabantse Dreven, zoals door de Rith richting Effen. De wegen zijn niet bepaald met een lineaal op logische manier op de kaart gezet, daar zit een lange geschiedenis achter denk ik. Na Effen gaan we richting Galder. We hebben maar een groepje van 8 renners, waarvan twee rensters. Of is renner een genderneutraal woord? Maakt niet uit, met ons achten rijden we met lichte wind tegen allemaal een keer op kop richting Belgische grens bij Hazeldonk. Dan volgen we de grens een tijdje tot we uiteindelijk bij Chaam zijn. Daar vond ik het wel even spannend worden want Komoot had me daar een route voorgesteld die ik niet kende. “Maar eens proberen hoe dat gaat”. En het ging goed. Wel wat vaak links en rechts, maar van de acht hadden er vijf de route op hun navigatiesysteem en er werd op tijd geroepen. We komen op de route terug van rondje ‘t Zand dus bekend terrein. Even een kort oponthoud omdat Kees zijn bril verloor, een mooi moment om mijn Snelle Jelle op te eten. Jelle stond van de week nog in de krant omdat hij onverwacht de Amstel Gold ooit gewonnen heeft terwijl iedereen dacht dat hij alleen prologen goed kon. Nu hopen we hem nooit tegen te komen want hij rijdt met de ambulance. Er mee rijden is vast nog wel leuk. Maar er in liggen doet pijn weet ik uit ervaring. En een tijdje later nog eens als je de rekening krijgt en je besloten hebt een laag eigen risico te nemen ….

We karren nu lekker door naar Made. Gerard en Marianne besluiten het omweggetje over de Poolse Dreef niet meer mee te doen. Ze vinden het fijn op tijd thuis te zijn. In Made aangekomen is er nog genoeg energie in de groep en dus wordt besloten Kees naar Hooge Zwaluwe te brengen om zo nog wat extra kilometers te pakken want het is gewoon lekker fietsweer en die voorspelde buien zijn nog niet te zien. Johan moet op tijd thuis zijn dus die slaat af richting Emmaweg. Na het afleveren van Kees rijden we over het industrieterrein van Hooge Zwaluwe de polder weer in. Flip stelt voor om nu ook maar de honderd vol te maken. Peter, Anneke en ikzelf vinden het wel prima zo en ook Flip wordt nu uitgezwaaid terwijl wij over Oud Drimmelen en de Dalhiastraat teruggaan. Ondertussen waait het wel maar die twee kilometer wind tegen kunnen we wel hebben. Lekker geTourd dit weekend en goed getraind voor de krachtmeting bij “de Mol” volgende week. Hoewel koffie met appeltaart belangrijker is dan winnen.

Groeten,
Ad van Wesel

Op paaszaterdag staat een lange tocht op het programma. Voor mij in ieder geval de eerste keer dat het meer dan honderd kilometer gaat worden. We rijden de Molentocht naar Kinderdijk. Een rondje dat Flip traditioneel leidt. Uit het hoofd, want hij weet gewoon de weg. Maar op verzoek van een aantal Tourrenners, die graag weten waar de afslagen liggen, proberen we dit jaar de GPX van de voren te delen. Ik moest toch nog bij Flip zijn voor een schroef, dus die GPX maar eens even voorbespreken.

Over die schroef trouwens… dat was voor cantilever rem, een ouderwets systeem maar ik heb nog een fiets die mee op vakantie moet waar dat op zit. En één schroef was totaal verroest. Dus even in de WTC community een oproep gedaan in de groep “Vraag en aanbod”. Ik zie dat daar niet veel mensen in zitten. Dus eerst daar maar eens over. We hebben verschillende WTC groepen waar je jezelf voor aan kunt melden (of afmelden). Dat doe je door in startscherm van Whatsapp onderaan community te kiezen.

Dan krijg je dit:

En met “geef alles weer” zie je alle groepen. Dus ook “Vraag en aanbod” en daar kun je je voor aanmelden. Voor als je iets zoekt of aan te bieden hebt. Dit keer ging het, ondanks maar 17 deelnemers in die groep, prima….. Flip had de door mij gezochte schroef. En hij had trouwens ook de “Rode Trui” die Anneke een paar weken aan mag. Die gaat ook in de rugzak mee.
Dan nog eens even naar de GPX route kijken die ik gevonden heb. Beetje aangepast, want vorige keer had die een omleiding maar nu is hij klaar om rond te sturen voor de liefhebbers. Kost wat tijd maar dan heb je ook wat.

Met de route geladen op de Wahoo en Anneke in de Rode opkomsttrui, vertrekken we zaterdagochtend. Nog een beetje fris maar een lekker zonnetje. Met kniestukken goed te doen.
Flip neemt met Corné een hele lange kopbeurt tot op de Moerdijkbrug. Maar dan draaien we de Dortse Biesbosch in, richting Oosten en daar komt de wind op kop. Nu blijkt dat we toch al best goed geworden zijn in het ronddraaien op de kop. De een wat langer, de ander wat korter, maar het scheelt bij wind tegen veel. Vooral als die wind recht van voren zit zoals nu, want dan zit je vanaf rij twee lekker uit de wind. We zijn zo bij het wielerbaantje Sliedrecht. In Sliedrecht schieten we onder de snelweg door en dan zit je plotsklaps in het “veen-weide-gebied”. Hoge waterstand en land waar je alleen gras kunt laten groeien. Over slingerende wegen komen we uiteindelijk bij de molens van Kinderdijk. Daar heb je altijd toeristen en zo te zien zijn de Chinezen ook weer terug na de Corona: “Niehouw” roep ik. Ze vinden het prachtig die wielrenners in die mooie pakken, want we worden veel op de foto gezet. Goede publiciteit voor onze sponsoren, die zullen daar wel bij varen! En beter dan al die Nederlandse fotografen die vaak met de rug naar ons op de dijk staan om andere rare vogels te fotograferen.
Na de Molens moeten we over de Lek-dijk naar Groot-Ammers. Dit is weer pal tegen de wind, maar we weten nu hoe het moet. Allemaal een paar beurtjes en dan kunnen we richting het zuiden draaien. Niet dat wind opzij het nou veel gemakkelijker maakt. Ik probeer een tweede waaier op te zetten zodat niet te veel mensen op “het kantje” komen te zitten. Ik zit ondertussen te genieten van het mooie weer, de mooie omgeving en dan vooral in deze tijd ook van koolzaad en fluitenkruid. Dat hoort bij het platteland in het voorjaar.

Na de Gorinchemsebrug pakken we de kortste route naar de volgende brug… die van den Hank.
Als we daar overheen zijn, hoor ik iemand voorstellen om met dit mooie weer een bakje koffie met punt te doen bij Fort Lunet. Drie WTC-ers hebben nog andere plannen die dag waar dit niet bij past, maar de anderen stappen dus even af en genieten van een traktatie van leider Flip. Lekker, en het Tikkie dat hij later stuurt, nemen we dan maar op de koop toe.
Ohja, nog over reclame voor sponsoren gesproken; vanmorgen zag ik wel mooi 3 Chinezen in de winkel bij jou Twan!

Ad van Wesel

Deze zondag de eerste keer dat er wat regen voorspeld is. Dat is meteen te zien aan de groep die om half negen op het Raadhuisplein staat. Van de Sportgroep maar drie liefhebbers aan de start en daarvan kondigt Chris meteen al aan dat hij niet te laat thuis mag komen…Thijs sluit aan bij de trim, John en Chris besluiten zich bij ons aan te sluiten en Chris gaat ergens gebruik maken van de aangekondigde mogelijke afsnijder van de de route “Boompjesdijk”.
Omdat de Amerweg nog steeds afgesloten is, gaat de route weer een keer over Blauwe Sluis. We schieten lekker op richting Moerdijk maar dan hoor ik voor de eerste keer dit jaar “LEK”. De voorband van John loopt leeg. Met vereende krachten wordt de band vervangen. Een onooglijk klein steentje lijkt de boosdoener. Volgens Frans is dat zijn eigen schuld. Dan had hij zijn banden voor vertrek maar af moeten wassen met azij !?  Blijkt een tip te zijn die bij de Jonge Renner rond gaat sinds jaar en dag. Kees van Dongen heeft daar jaren gefietst, maar die heeft er nog nooit van gehoord. Waarschijnlijk van lang geleden dan, toen de banden nog van hout waren? Toch maar eens even aan AI gevraagd….
Antwoord: “Het idee achter het afwassen van banden met azijn is dat het de vettige laag op nieuwe banden kan verwijderen, waardoor ze minder steentjes oppikken en mogelijk minder snel lek raken. Sommige wielrenners en zelfs profs doen dit, vooral bij nieuwe banden of bij regenachtig weer.
Maar er is ook scepticisme: azijn ontvet niet echt en kan het rubber zelfs aantasten. Moderne banden zijn al goed ontworpen om grip te bieden en vuil af te weren, dus het effect van azijn is waarschijnlijk minimaal. Wil je het proberen, dan kun je schoonmaakazijn gebruiken en de banden goed afspoelen. Maar een goede bandenspanning en kwalitatieve banden zijn waarschijnlijk belangrijker om lekke banden te voorkomen.“

John kan weer op de fiets en dus kunnen we verder. Via industrieterrein Moerdijk en Klundert komen we op de dijk naar Willemstad. Dat is taai met die wind maar we nemen allemaal een keer een kopbeurtje. De een maar kort en de ander wat langer. Ook begint het een beetje te druppelen. Ik heb op buienradar gezien dat we dit buitje tegen zouden komen maar dat we er snel onderdoor kunnen rijden omdat we elkaar tegenkomen. In Willemstad kondigt Chris aan dat dit voor hem het punt is om terug te draaien, Erno gaat met hem mee. Hopelijk rijden zij niet precies met de bui mee terug.
Wij zijn er zo van af en gaan over Dinteloord en bij de kerk rechtsaf. Het laatste stuk tegen de wind en we moeten even iets rustiger aan doen. Blij dat ik het bordje Boompjesdijk zie aan het eind van de weg, daar komt de wind (schuin) van achter. Nu hoeven we wat minder te draaien en kunnen we wat bijpraten. Over de Zuidzeedijk naar Stampersgat loopt de snelheid naar de 36-37 km/u, dat schiet op. Toch is dat niet voor iedereen gemakkelijker. Te veel kruit verschoten in het wind tegen stuk… bedankt daarvoor 😊. Uiteindelijk komen we met 90 kilometer op de teller weer op de May. Nauwelijks regen gehad. Dus de thuisblijvers hadden ongelijk, en daarbij zaten een aantal mensen uit de top van het klassement…… Bijvoorbeeld de Rode Trui heb ik niet gezien vandaag. En ook wat andere mensen die altijd in de top staan, hebben (regen)punten laten liggen.  
Even afwachten tot René de website weer bijgewerkt heeft voor de nieuwe stand….

Ad van Wesel

Ook deze zondag weer een droge dag met veel zon. Maar ook met veel wind, uit het oosten. Dat had mijn weerapp al voorspeld twee dagen terug dus Boompjesdijk die op de kalender stond, werd een rit naar het oosten. Eerst dacht ik aan rondje rondom de Maas want dat is precies net zo ver. Maar windkracht 4 tot 6 op de dijken daarheen, dat zie ik ook niet zo zitten. We moeten de luwte opzoeken en dan is het rondje Den Bosch van Flip ideaal. Maar als ik Flip vraag, geeft die aan dat hij waarschijnlijk met de Sport mee gaat. Jammer, want een goede koptrekker en wie weet de route van het rondje van Flip beter dan Flip? Waar ik de afgelopen week de GPX route vooral voor de anderen rondstuurde, heb ik hem nu zelf nodig want dat stukje bij Cromvoirt weet ik niet zo goed. Volgende les voor mij in het GPX-en. Afgelopen woensdagavond tijdens de WTC trainingstocht hadden we bovendien gemerkt dat in Oosterhout de boel opgebroken is en de omleiding niet gemakkelijk. En ook bij Raamsdonk is een belangrijke fietsstrook afgesloten. Dus daar moeten we ook niet zijn. Spannend of het “verbouwen” van de route goed af gaat lopen.
We blijken met 13 renners en rensters aan de start te staan. 12 van de club plus Mark van Meir die met Corné mee gekomen is uit Wagenberg om eens te proberen hoe dat gaat met ons. En voor ons hoe dat gaat met hem. Nou daar is niks mis mee. Mark draait lekker mee. Draaien is sowieso wat we wat doen tegen de pittige wind als we door de polder naar ‘s Gravenmoer rijden. Daar komen we in de beschutting van boerderijen en bossen maar we zien verschillende mensen op kop. Langs de Rustende Jager gaan we richting Cromvoirt. Mijn navigatie weet het beter dan ik, we moeten links maar ik ga rechts omdat ik niet kijk en denk dat ik het wel weet…. Gelukkig hebben verschillende mensen de route op hun apparaatje gezet (en Wim bijna), dus ik word terecht gecorrigeerd.
Na Cromvoirt nog even de wind tegen, Hans en ik concluderen dat we nu niet heel veel hulp meer krijgen, maar “we zijn en bijna, we zijn er bijna, …. Zoete Lieve Gerritje”.
Iedereen is blij als we bij Engelen linksaf kunnen slaan. Nu moet de wind dan van achter gaan komen. Maar dat valt iets tegen, hij blijkt iets gedraaid naar zuid oost. Maar wel veel prettiger dan tot nu toe dus we schakelen wat zwaarder en de teller geeft nu constant dik boven de dertig aan. Het gaat goed met onze groep. Alleen als we wat hard door de bochten gaan, hebben sommigen last van het harmonica effect. Maar ze sluiten steeds snel weer aan en dat is knap hoor! Via Doeveren door de polder naar Waspik en dan naar Raamsdonksveer. Nog even de brug over de Amertak en dan zijn we in Made.
De mensen die nog naar Den Hout en Wagenberg door moeten, komen vandaag boven de honderd. Lekker getraind allemaal.
Hopelijk volgende week weer zon, maar de voorspelling is iets minder zonnig. Zien we dan wel.
Dit hebben we weer te pakken.

Ad van Wesel