Van de week na de Hemelvaart rit van de tour, kwam een vraag voorbij om een rit van ongeveer 100 km km te bedenken voor de tourgroep. Hans van Bragt liet zijn fantasie de vrije loop en gaf aan dat hij er eentje zou samen stellen. Volgens de kalender stond de rit naar en door het Groene Hart gepland. Echter door miscommunicatie of niet goed lezen van de appjes waren er niet tijdig de vereiste aantallen en werd deze geschrapt. Hier voor komt een herkansing in juli a.s.. Maar helaas ben ik er dan niet bij i.v.m. de rit langs het Pieterpad. Ad en Anneke zijn er vandaag niet bij omdat ze vertrokken zijn naar Frankrijk voor hun medewerking aan de Alpe d’HuZes 2025 actie, waar ze al jaren hun steun aan verlenen. Dit betekent dat de rode trui er vandaag niet bij is en dat er volgende week een nieuwe leider is van het opkomst klassement.
Vanmorgen als ik wakker word merk ik dat het niet koud is maar dat investeren in Windenergie wel aan te raden is. Dus goed acht uur vertrekken we met tweeën richting Den Hout, Leo heeft vandaag andere bezigheden en gaat niet mee. Bij Jan staat nog zijn stapfiets buiten dus denken we dat hij niet meegaat. Op het eind van den Heuvel zien we Peter den Bakker, die onderweg is voor zijn wekelijkse fotoreportage van vertrekkende WTC-groepen.

Ondertussen is er nog een Houtse klepper van de WTC aangesloten Peter Bastiaansen. Omdat de Godfried Schalkenstraat open ligt draaien we vandaag door o.a. de bomenbuurt naar het oude gemeente huis. Als we hier aankomen is Gerard Veekens al aanwezig. Niet lang daarna is weer een grote drukte van renners. Het is goed om te zien dat Gerben ook weer fris en fruitig aan het vertrek staat. De sport rijdt een rondje Oud Beijerland en de trim gaat onder leiding van Gerard Veekens het Groene Hart doen. Onze tourgroep rijdt met 12 weg richting Wagenberg. De volgende twaalf zijn de bemanning aan boord: Hans van Bragt, Maurice van der Ven, Peter Bastiaansen, Peter Verhagen, Frans Marijnissen, Kees Marijnissen, Ad van Dongen, Jan Vermeulen, Flip Segeren, Bert Timmermans, Marianne van Oerle en ik zelf. Voorbij Wagenberg rijden we de polder in richting Blauwe Sluis. Van hieruit zijn we snel bij de Moerdijkbrug, waar ik nog net een glimp opvat van de Sportploeg. Als we over de Moerdijkbrug zijn rijden we langs de Dordtsche Kil naar de Kil Tunnel. Hier gaat de groep goed door elkaar want er zijn flink verschillen in snelheden zowel met de tunnel inrijden als de klim eruit. Nu krijgen we een variant op eerder gereden routes naar Numansdorp. We rijden om ’s-Gravendeel naar Maasdam van waar we via Cillaarshoek naar Strijen rijden om van daar uit weer richting Numansdorp te rijden. Langs de golfbaan van Comstrijen rijden we naar de Haringvlietbrug die geopend is. In deze periode van het jaar is er veel plezier vaart die met de hoge masten niet onder de brug door kunnen. Voor ons als fietsers mooi een moment om de banaantjes op te eten. En maar hopen dat de brug wel sluit, vorige week duurde het vier uur.

Aan kop van de groep wordt veel werk verzet door Hans, maar ook Maurice, Flip en Jan zitten regelmatig met de neus in de wind. Na de Volkerak sluizen rijden we in de richting van Heiningen. Voorbij Heiningen is het opletten geblazen de weg is uitgefreesd en dit levert scherpe drempels op waar je goed een stootlek op kunt rijden.

Gelukkig blijft alles heel. Hierna rijden we langs de Noordzijde van de Dintel naar Standaardbuiten waar de naam van de rivier veranderd in Mark. Grofweg volgen we deze tot Zevenbergen om hem bij Zwartenberg over te steken. We passeren vervolgens de Zwartenbergse molen om via de Verloren Hoek naar de Strijpense weg te rijden. Hier rijdt Bert over iets wat een goede tok oplevert. Marianne zegt, je hebt lek Bert.

Hij denkt eerst van niet maar ras is de lucht uit zijn voorband verdwenen. Hans en Flip tonen dat ze niet alleen goede leiders zijn maar ook technische problemen goed kunnen oplossen. Bert zijn Oldtimer heeft wat zwakke velgjes waardoor de band bij de eerste patroon er af klapt. Maar dit wordt kundig opgelost. Wel krijgt Bert de tip om de velgen van zijn fiets te vervangen. Na dit korte oponthoud wordt er weer doorgereden. Bij den Elsakker is het drukte van jewelste. De Hoevense fiets vierdaagse heeft er een rustpunt. Ook op onze route komen we steeds meer deelnemers met een geel vlaggetje tegen. Omdat ze elektrisch ondersteund rijden kunnen ze genieten van deze rit met de fietstassen aan hun fietsen. Op het verder traject, zelfs in Den Hout komen we nog deelnemers van deze fietsvierdaagse tegen. Ik hoop dat het Klösterke genoeg personeel heeft voor al deze dorstige fietsers. Met krap 115 km op de klok zet ik mijn LOOK in de schuur bij thuiskomst. Hans bedankt voor de mooie route van vandaag.

Groeten vanaf Ter Aalst Gerard van Oerle.

Net als vorige week is het weer matig te noemen vandaag. Er valt wat nattigheid maar je wordt er amper nat van. Dus windstoppertje aan en daar gaan we.
Bij het startpunt zie ik een mannetje of tien staan. Na wat overleg starten de Sport en de Tour samen en rijden we richting het westen want volgens de buienradar zou je dan na een tijdje onder de buien uit moeten komen. Bert rijdt ook met ons mee en toen besloot Marc ook mee te gaan. 
We rijden naar Lage Zwaluwe. Het wordt inderdaad al wat minder nat en daarom willen Twan en Martien graag het rondje Numansdorp doen. Ik vraag even aan de anderen wat ze er van vinden. Eindresultaat is dat we splitsen. Flip gaat met de  snelle jongens mee en wij rijden een rondje Noordhoek en misschien “nog wat er aan” denk ik dan nog.
De wind lijkt wat aan het draaien te zijn en het lijkt of we heel onderweg tegen hebben. We rijden een mooi tempo maar dat mag ik vooral aangeven. Dus een goede training, maar het stukje er bij aan plakken, hoeft voor mij niet. Morgen moet ik een beetje fit zijn want dan ben ik vader van de bruid en dat wordt een lange dag als ik het schema zie dat mijn dochter voor ons heeft opgesteld.
Dus rijden we langs Langeweg weer terug. Op het viaduct over de HSL test ik nog even mijn benen, en die van de andere drie. Als ik bovenop omkijk, zie ik Anneke en Marc nog in mijn wiel zitten. Bert denkt aan de rit naar Sprang Capelle die hij nog af moet leggen als wij thuis zijn, en heeft het laten lopen.
Thuis aangekomen moet ik weer twee fietsen goed poetsen, dat is het nadeel van zulk weer. Bovendien zie ik dat mijn achterband slap staat. Lek, dus even plakken. Dan bij Anneke haar fiets de bergpion er op want volgende week zitten we in de Alpen.
Ik ben benieuwd hoe het de komende weken gaat met het weer in Nederland en de WTC ritten.
Én wie dan het verslag van de Tour gaat schrijven .

Ad van Wesel

Vandaag voor het eerst serieuze regen bij de start van de rit. Ik moet even zoeken waar mijn regenjasje is want dat wil ik toch wel mee. Dat gaat in het achterzakje, ik hoop dat de windstopper toch wel voldoende is. Ik ben benieuwd wie er vandaag aan de start staan op jacht naar regenpunten. Als we aankomen op het Raadhuisplein blijken er toch maar liefst 10 WTC-ers te staan. Allemaal gezellig dicht bij elkaar onder een boompje om de schuilen voor de gestage regen. Na even overleg, besluiten we allemaal samen te gaan rijden en het basisplan is een Slingerdreefje. Met Twan op kop rijden we weg langs de Albert Heijn. Dan kan hij meteen even kijken of daar al wat bedrijvigheid is. Dan langs de Schietberg richting Den Hout en de Ter Aalster brug. Voorbij Oosterhout begint het wat minder hard te regenen en omdat het niet echt koud is, wordt het een lekker fietsweertje. Ze lieten Twan en mij lang op kop rijden, maar dat is niet erg want voorop blijf je eigenlijk nog het schoonst. Fijn om eens bij te buurten met Twan en ook achter ons horen we ook dat iedereen lekker zit te kletsen. Door de mix van de drie groepen die meestal apart rijden, spreek je eens mensen die je normaal niet treft. Van de Trimmers is Peter Kuipers aanwezig en Marc Schaerlaeckens ook. Ze rijden lekker mee en Peter rijdt nog een stuk op kop (en wil dat ook wel in het verslag vermeld hebben, fluistert hij mij in). Ter hoogte van Gilze concluderen we dat het weer zodanig goed is dat we wel via ’t Zand kunnen rijden. Een prima keuze want de regen van boven stopt nu. Maar af en toe denk ik dat het weer begint. Maar dat komt van de bomen en het opspattende water.
Nu ik wat meer naar achter rij, zie ik hoe vies iedereen is. De mooie lichtblauwe sokken zijn ondertussen donkergrijs en ’t Zand is minder geworden want dat hebben we mee naar de May genomen. Door de Slingerdreef rijden we terug en nu krijgen we een beetje wind mee. Thijs en Flip rijden wel 25 kilometer op kop op een lekker tempo dat iedereen kan volgen. Peter en Marc stijgen niet alleen serieus in het opkomstklassement, ook op Strava sneuvelen wat van hun persoonlijke records.
Mooi op tijd zijn we weer thuis. Iedereen is toch weer blij dat hij/zij opgestapt is deze ochtend. Alleen moet ik nog behoorlijk poetsen om de fietsen schoon te krijgen en Anneke met de sokken. En na de middag dan ook nog eens het zand uit de ketting halen en weer goed smeren.
Klaarmaken voor de vakantie en de bergen…. Over een week zijn we onderweg naar Alp d’ Huez en de goede doelen activiteiten daar. De laatste weken hebben we helaas weer verschillende voorbeelden gehoord van dat het echt nodig is om daar tijd en moeite in te stoppen.

Ad van Wesel

Voor deze week stond op de kalender nog een plan voor een bijzondere tocht. De Trim naar la Trappe, de Sport naar de Proloog en de Tour… had nog geen plan. Maar er was niet echt behoefte om lang van huis te zijn en daarom werd het een rondje vanuit de May. Maurice heeft een route en wil wel leiden. Willemstad, rondje van rond de 90 km, prima. Helaas zie ik als ik uit bed kom, dat Maurice zich niet lekker voelt en afmeldt. Ik had de route nog niet bestudeerd dus nog snel even gekeken voor vertrek. Het is een variant die ik niet echt ken maar zal wel goed komen.
Op het Raadhuisplein staan dus vanochtend alleen Tour renners; 15 personen is een goede opkomst.
We overleggen wat over de route; misschien beter om andersom te rijden vanwege de wind en dan liefst bekende wegen? Dus iedereen wordt verzocht deze week niet op de GPS te kijken maar ouderwets de aanwijzingen te volgen.
We vertrekken door de polder langs Blauwe Sluis naar Moerdijk. Wind tegen maar die is niet sterk. Veel windmolens draaien niet of nauwelijks. Kan ook zijn dat ze uitgeschakeld zijn omdat er weinig vraag naar stroom is. Bij weinig wind is het eigenlijk heel onderweg (rijwind) tegen en zo zal het vandaag ook gaan. Weinig rugwind gevoeld. We rijden veel aan de zuidkant van dijken en ik merk dat er dan bij Noordenwind veel beestjes de straat op geblazen worden. Jan had zijn zonnebril thuis gelaten, want geen zon, maar hij ontdekt nu het andere voordeel van een bril, of beter gezegd, nadeel als je hem niet op hebt. Ik probeer mijn mond dicht te houden want anders vliegt er van alles binnen. De sportarts heeft me weliswaar geadviseerd meer eiwitten te eten tegen de spierpijn, maar deze bron van proteïnen zal hij niet bedoeld hebben.
De koptrekkers mogen van de rest lang voorop rijden, er wordt nauwelijks gedraaid vandaag. Iedereen vindt dat blijkbaar prima, en ik moet zeggen dat je dan ook beter een praatje kunt maken. Zo bereiken we Willemstad en daar verblijven we vandaag extra lang… want Leo heeft een lekke band. Anders dan vorige keer bij Sliedrecht, gaat het nu razendsnel, het steentje wordt gevonden, het ventieltje er niet uitgedraaid. Op de fiets maar weer en dan de drie bruggen over. We komen er als groep goed overheen en zo kunnen we de weg vervolgen door Numansdorp richting Strijen. We pakken een afslag die achteraf gezien niet is wat we gewoonlijk doen. We maken zo een extra rondje door het natuurgebied Kleine en Groote Loo. Even goed kijken hoe de weg loopt maar gelukkig zie ik een stuk voor ons een groepje fietsers dat ons net na Numansdorp ingehaald heeft, en die kunnen we van afstand volgen qua afslagen. Het is een mooi gebied, met veel water en wat wilde koeien. Na het lusje komen we weer op de bekende dijk en zo in Strijen. Daar rijdt de koploper de jachthaven in, niet gek want de andere weg staat bij dat hij doodlopend is, maar die moesten we wel hebben. Weer een extra lusje dus, zo komen we aan de kilometers hè. Nu gaat het richting de Kiltunnel waar we de klimspieren even kunnen testen. De groep wordt nu echt uit elkaar getrokken dus we wachten even bovenop als we net weer in Brabant zijn. Het laatste stukje gaat via Lage Zwaluwe… weer zo’n dijk met wind van noord, eet smakelijk! En dan brengen we Bert naar Made Oost want die moet nog 17 kilometer door naar Sprang Capelle. Hij rijdt trouwens echt goed. Frans Marijnissen wordt zelfs voor de deur afgezet door ons, deze (ene) keer.

Ad van Wesel

Dit weekend rijden we op zaterdag zodat we op moederdag een hele dag hebben om dit naar wens (van moeders) in te vullen. Er staat een lange rit gepland voor de Tour en omdat we de West Brabanttocht nog tegoed hadden, hebben we die vandaag voor de wielen. Prachtig weer om te fietsen en een terras te pakken! Al zie ik wel dat de wind uit het oosten komt en zoals gebruikelijk wat aantrekt later in de ochtend. Wat navraag vooraf, leert dat we echter genoeg koptrekkers moeten hebben en we rijden ook best wel redelijk beschut op de terugweg.
Als we vertrekken, tel ik 16 renners, dat klopt met wat ik tegen de uitbater van het café in Nispen gezegd heb: 12 tot 16 mensen. Niet dat je daar hoeft te bestellen vooraf, die verkopen zo veel gebak op een zonnige dag dat ons groepje niet het verschil maakt. En bovendien is de plaatselijke bakker de eigenaar van dat café dus er is nog snel wat bijgehaald. Wat wel belangrijk is, ze zijn pas om 11:00 uur open en het kan zijn dat we net wat vroeger zijn. Maar Twan vertelt dat hij toch zijn terras aan het klaarzetten is, dus als we er voor 11:00 zijn, staat de deur voor ons open. Maar eerst nog even zo’n 80 kilometer wegtrappen om de punten (met slagroom) te verdienen.
We rijden via Langeweg naar de Lammegatsebrug en langs Oudenbosch naar Stampersgat en Kruisland. Omdat de wind in de rug staat, ligt de snelheid dik boven de dertig en dat maakt wat mensen zenuwachtig…. het is natuurlijk een lange tocht. We doen iets rustiger. Na Kruisland gaat het richting de Brabantse Wal, die we na Moerstraten ook op zien doemen. De wal vormt de scheiding van zandgronden en de Zeeuwse klei en wordt ook wel de Zoom genoemd, vandaar Bergen op Zoom dus. Je hebt hier een paar klimmetjes in ons parcours. Hoewel die maar 20 meter zijn, voel je die kuitenbijters goed als je op groot blad omhoog stoempt. Ons peloton wordt hierdoor even uit elkaar getrokken, vooral op de beroemde Rijzende weg in Woensdrecht, waar we tevens voor het eerst de wind tegen krijgen. Johan van Helmond komt weer in vorm… hij pakt de bergpunten daar.
Door het glooiende gebied waar Adrie van der Poel heeft leren fietsen, rijden we naar Huijbergen. Dan komen we helemaal op bekend terrein voor mij; de route van mijn middelbare school naar huis. Eerste drie jaar alleen op vrijdag als ik weer van kostschool naar huis mocht, in het vierde jaar elke dag op de brommer. Nu krijgen we even wat open stukken wind tegen over de “Wousei” (Wouwse Heide) maar in de verte zie ik de kerk van Nispen al liggen en daar wacht koffie met appeltaart, dus kop over kop trekken we er nog eens even aan.

Net na elf uur strijken we neer op het terras en we zijn al niet meer de eersten. De koffie en taart gaat er goed in en het is verder ook prima vol te houden daar met zulk weer.
Voor Anneke en mij een beetje vreemd moment want in de kerk tegenover hebben we afgelopen week afscheid genomen van mijn moeder. Geen Moederdag meer met haar na 62 jaar… toch raar.

We tanken de bidons nog eens vol om ook voor de tweede helft voldoende drinken te hebben en vertrekken weer. Even een stukje door België langs Essen-Horendonk, wat wij “dun Uil” noemen en dan via Schijf door het buitengebied richting Liesbos. Een stuk met echte Brabantse weggetjes met veel links-rechts. Het is druk op de weg. Motoren en gewone fietsen, maar op zaterdag ook trekkers en meer auto’s dan we op zondag daar zien. Ik denk toch een tocht die beter op zondag kan. Proberen te onthouden voor volgend jaar.
De wind is nu iets naar zuid-oost gedraaid, dat is een kleine meevaller voor de laatste 20 kilometer want de kilometers beginnen te tellen. Sommigen zijn dit jaar nog niet boven de honderd geweest. Maar we houden de boel goed bij elkaar en zo zijn we net na één uur weer in Made.

Ad van Wesel

Het is dit jaar de tweede keer dat ik met de Tour Groep van de WTC Made mee kan. Eerst was er de operatie die mij enige tijd uit het zadel hield en later kwamen de Eventing wedstrijden in Etten-Leur en de rit naar Panningen er nog tussen door. Gisteren na het vrijheidsfestival op tijd naar huis gegaan en op tijd in het mandje. Om 8 uur met Marianne Leo opgehaald en even later ook Jan Vermeulen opgehaald, hij had gisteren aangegeven dat hij meeging. Als we bij het oude gemeentehuis aankomen, is het al redelijk druk ondanks het gegeven dat onze sportploeg al tijdig bij Curt is vertrokken voor een rit over ongeveer 240 km. Ik zie wel dat er géén eenheid is wat betreft kleding er zijn renners die kort – kort gekleed zijn terwijl ik zelf voor lange broek en shirt met lange mouwen heb gekozen. De temperatuur is n.l. 10 graden lager dan gisteren om over vrijdag maar niet te spreken. Als de trim op het fluit – signaal van Piet Verkooijen is vertrokken komt ook de tour groep in beweging. Hans is vandaag de leider en hij vertrekt dan ook meteen op kop van de groep. Ik geef aan dat ik wel even op kop kom maar dat ik mij weldra naar achter laat afzakken. De fietspaden Made uit worden al maar slechter de gemeente en de provincie mogen daar best eens in investeren. Voor Geertruidenberg laat ik me naar achterafzakken en zie met welk schoon volk we vandaag op pad gaan. Twee vrouwen en veertien mannen te weten: Anneke, Marianne, Corné, Johan van Helmond, Marc van Meir, Bert, Leo, Erno, Kees Marijnissen, Peter Verhagen, Peter Bastiaansen, Jan Vermeulen, Ad, Adrie, Hans en ikzelf.
Op het moment dat ik achter in de groep rijd, komt Anton van Oorschot van de Pedaal Ridders naast mij rijden. Zij rijden met hun groep een rondje Heusden zoals wij dat ook regelmatig doen, ze maken nu mooi gebruik van de koptrekkers van de WTC. Juist voor Dussen nemen we afscheid van de Pedaal Ridders. Hans krijgt goed ondersteuning van Corné, Marc, Jan, Leo en Ad in het eerste stuk van de route. Als we Dussen uitrijden nemen we een variant richting Meeuwen om van daaruit richting Almkerk te rijden. Ondertussen waait het nog steeds lekker en wordt getracht een beetje te draaien. Dat lukt nog steeds niet goed. Dit komt waarschijnlijk doordat er soms te veel versnelt wordt en omdat niet iedereen mee draait. Dan komen er gaten die iedere keer weer dicht gereden moeten worden. Ik had al eerder gemerkt doordat ik nu veel aan de achterzijde van de groep te rijden dat het een goede interval training is met iedere keer weer de harmonica te sluiten. Op het moment dat ik op kop rijdt juist voor Sleeuwijk zie ik te laat dat ik achter de bushalte door had moeten rijden. En ook op andere momenten merk ik dat het goed zou zijn als ieder de route in zijn of haar navigatie plaatst zodat er minder onverwachte bewegingen in de groep plaatsvinden. De weg wordt vervolgd richting de Merwedebrug, die we rechts van ons laten liggen. We rijden nu richting Werkendam.

Hier staat de wind nu enig zins in ons voordeel. We hebben tussen Almkerk en Sleeuwijk nog een mooi buitje gehad en Peter Bastiaansen is behoorlijk afgekoeld door deze frisse bui. Zijn keuze voor kort – kort lijkt toch niet de beste maar hij heeft geluk de zon wil zich af en toe wel laten zien al hoe wel dit kort is. Voordat we de Noordwaard in rijden halen we een aantal Houtse fietsers in. Waar o.a. mijn buurman mee op stap is. Ze rijden een stukje met ons op over het pad dat parallel loopt aan de Nieuwe Merwede. Zij nemen wat later de pont naar de Kop van Het Land. Wij rijden richting het Biesbosch Centrum om daarna verrassend door de Noordwaard te draaien en keren. Dit is een leuke afwisseling t.o.v. de standaard route je ziet er mooie watertjes met de verschillende watervogels die in de Biesbosch thuis zijn. Anneke komt even naast mij rijden en zegt we kunnen wel een quiz in het verslag doen en dan vragen hoeveel bruggetjes hebben we vandaag over gestoken? Ik moet zeggen ik heb ze niet geteld maar dat er enige tientallen zijn dat weet ik zeker. Uiteindelijk komen we uit de Noordwaard weer in Werkendam hier rijden we over het industrieterrein om vervolgens door de polder naar de Grote Waardweg te rijden. De wind is vanaf nu niet meer pal tegen en al snel is de Hang in beeld. Marianne geeft aan dat ze even wil stoppen bij het gedenkteken van een vliegtuigcrash uit de tweede Wereldoorlog. Met een korte stop en een foto worden de helden bedacht. De brug bij Keizersveer doet vandaag wat minder pijn omdat de wind nu een ondersteuning geeft. Met een mooi tempo rijden nu richting Made. Bij de Meerpalen gaat de afdeling Den Hout richting den Bromtol. Ieder bedankt voor de rit en mogelijk tot zaterdag. Als ik dit verhaal zit te tikken hoor van onze sportgroep. Dat er een ongeval is geweest waarbij Gerben toch wel wat lichamelijke schade heeft op gelopen. Ik hoop dat het niet te ernstig is. Het is wel een domper voor de mannen die zoveel zin in de rit naar Rennesse hadden. Gerben van hier een snel en goed herstel gewenst. En ook Ad en Anneke sterkte voor de komende dagen.

Gerard

Met een slordig einde…….

Vandaag stond onze jaarlijkse rit met als tussenstop wielerbaan “de Mol” op de agenda. Bij het vertrek viel het me op dat er veel verschil was in kledingkeuze. Er waren er met kort/kort, waaronder ikzelf, maar ook arm- en beenstukken en zelfs een aantal winterjasjes zag ik ertussen. De wind is de afgelopen tijd nog steeds fris gebleven, terwijl het in het zonnetje lekker warm is. Vanaf vandaag kunnen de winterjasjes in ieder geval weer even in de kast blijven!
We waren met 14 Tourrijders vandaag, en reden samen met 6 Sportrijders gezamenlijk naar de Mol. In de buurt van de Kop van het Land troffen we de Trimrijders die een kwartiertje eerder uit Made waren vertrokken. Zo kwamen we mooi met z’n allen aan bij de Mol en wie wil kon direct de wielerbaan op voor een verkenningsrondje. Weer bij de meet aangekomen was er nog even tactisch overleg, maar zoals in alle koersen verandert een plan wel tijdens de koers. De Sport en Tour gingen tegelijk van start en het tempo ging direct al aardig omhoog. Met deze snelheid was het steile klimmetje beter te doen dan op lage snelheid merkte ik. Daarna wat snelle bochten en weer richting de meet. De derde ronde was het zaak om een goede positie te houden in de groep anders kon je het wel vergeten. Na het verder opvoeren van de snelheid was het een lange eindsprint in het rood tot aan de streep en de beste wonnen! Adrie had een slechte timing voor een lekke band en kon daardoor helaas zijn koerskwaliteiten niet testen vandaag.
Na het welverdiende appelgebak en koffie of thee en het huldigen van de winnaars gingen we als Tourgroep verder tegen de wind richting Gorinchem. Bert Timmermans reed vandaag vanaf het vertrekpunt met ons mee, en zou over de Gorkumse brug afslaan. Onderweg had Wim nog een lekke band met een lange pits stoptijd. Het bleek lastiger dan gedacht om bij deze velgen “even” een bandje te wisselen. We stond lekker in het zonnetje, het had ook slechter kunnen zijn.
Na deze lange stop was het weer even taai om op te starten, maar het tempo zat er toch weer snel in, hopelijk konden we wat tijd goedmaken. Na het afdalen van de Gorkumse brug namen we afscheid van Bert en kregen we ook wat wind in de rug. Het tempo kon nog verder omhoog zag ik op mijn teller. Met een lekker gangetje ging het door de polder naar de Keizersveerse brug.
De route gaf aan dat we bij het eerste stoplicht na de brug rechtsaf zouden gaan, maar de koprijders gingen rechtdoor, behalve Mark die keurig de route volgde. Van achter werd stop geroepen, maar dat hoorde niet iedereen waardoor een groepje doorreed, een groepje inhield en Mark op hoge snelheid in de verte rechts in beeld kwam. Blijkbaar was Ad, als routeleider wordt hij natuurlijk ook geacht om zijn route te volgen, ook rechtsaf gegaan achter Mark aan wat niet bij iedereen bekend was.
Bij het stoplicht bij het Dongemond College pikte Mark weer bij ons aan en ging het als 1 groep weer verder, tenminste dat dachten we eerst… Er ontstond twijfel of Ad nu wel of niet vooraan zat, en op de Bergse brug besloten we met 3 man toch even te wachten. Wim probeerde nog telefonisch contact te krijgen met Ad, maar dat lukte niet. Om zeker te weten dat we Ad niet ergens achtergelaten hadden besloten Maurice en ik om toch de route terug te rijden naar de Keizersveerse brug, Maurice rechtsom en ik linksom totdat we elkaar weer zouden tegenkomen.
Gelukkig hadden we de juiste keuze gemaakt en kwamen we Ad toch tegen! Gelukkig was er niets gebeurd intussen. Na het uiten van wat frustraties die voortkwamen uit bezorgdheid, konden we ook na deze vertraging eindelijk weer huiswaarts voor een mooie middag in de zon of voor de buis koers kijken. Een aantal waren er intussen misschien al mee begonnen.
Laten we in het vervolg de routeleider de route bepalen en daar niet van afwijken zonder overleg. Heb je graag zelf invloed op de route, voel je vrij om de routeleider te zijn, dan bepaal je de route namelijk ook zelf. Uiteraard is het de bedoeling dat we met z’n allen op elkaar blijven letten, alleen op die manier kunnen we er vanuit gaan dat iedereen ook het einde van de rit heeft gehaald. Hopelijk dat we hier vandaag weer wat van geleerd hebben….

Sportieve groetjes,

Hans

Het Paasweekend geeft altijd de mogelijkheid om kilometers te maken. De Tourrenners trapten zaterdag al 110 kilometer weg. En deze ochtend stonden er weer ruim tachtig op de planning. Ik kreeg geen voorstellen dus zelf maar wat uitgezocht. Vrijdag jl. werden nog buien voorspeld vanaf twaalf uur dus dan wil ik zeker al thuis zijn. Kilometer of 85 moet het worden. Omdat de windvoorspelling zuid-zuidoost was, kom ik op rondje Breda andersom. Dat is gemakkelijk in Komoot. Je pakt rondje Breda “gewoon rechtsom” en drukt op de twee pijltjes en dan doet hij het andersom. En klaar, tenminste, als je een goed uitgangsrondje hebt. Maar die ik heb, is van vorig jaar en er zitten wat wegomleidingen in zo te zien. Dus moet er nog even aan gesleuteld worden en dan heb ik iets dat vanaf Chaam met wind in de rug naar huis gaat. We gaan wel tegen de klok in…. En een wijze ex-voorzitter die ik pas ook al eens aanhaalde zei altijd dat je zo bij voorkeur niet moet rijden. Want “met de klok mee” heb je de minste oversteken te doen bij het afslaan. Dat klopt ook helemaal merk ik weer als we onderweg zijn. Maar deze tweede paasdag is het zeer rustig op de weg en is dit nadeel niet zo groot. Maar op zaterdag kan het advies van Kees maar beter opgevolgd worden.
De wegen vanochtend zijn beter te omschrijven als Brabantse Dreven, zoals door de Rith richting Effen. De wegen zijn niet bepaald met een lineaal op logische manier op de kaart gezet, daar zit een lange geschiedenis achter denk ik. Na Effen gaan we richting Galder. We hebben maar een groepje van 8 renners, waarvan twee rensters. Of is renner een genderneutraal woord? Maakt niet uit, met ons achten rijden we met lichte wind tegen allemaal een keer op kop richting Belgische grens bij Hazeldonk. Dan volgen we de grens een tijdje tot we uiteindelijk bij Chaam zijn. Daar vond ik het wel even spannend worden want Komoot had me daar een route voorgesteld die ik niet kende. “Maar eens proberen hoe dat gaat”. En het ging goed. Wel wat vaak links en rechts, maar van de acht hadden er vijf de route op hun navigatiesysteem en er werd op tijd geroepen. We komen op de route terug van rondje ‘t Zand dus bekend terrein. Even een kort oponthoud omdat Kees zijn bril verloor, een mooi moment om mijn Snelle Jelle op te eten. Jelle stond van de week nog in de krant omdat hij onverwacht de Amstel Gold ooit gewonnen heeft terwijl iedereen dacht dat hij alleen prologen goed kon. Nu hopen we hem nooit tegen te komen want hij rijdt met de ambulance. Er mee rijden is vast nog wel leuk. Maar er in liggen doet pijn weet ik uit ervaring. En een tijdje later nog eens als je de rekening krijgt en je besloten hebt een laag eigen risico te nemen ….

We karren nu lekker door naar Made. Gerard en Marianne besluiten het omweggetje over de Poolse Dreef niet meer mee te doen. Ze vinden het fijn op tijd thuis te zijn. In Made aangekomen is er nog genoeg energie in de groep en dus wordt besloten Kees naar Hooge Zwaluwe te brengen om zo nog wat extra kilometers te pakken want het is gewoon lekker fietsweer en die voorspelde buien zijn nog niet te zien. Johan moet op tijd thuis zijn dus die slaat af richting Emmaweg. Na het afleveren van Kees rijden we over het industrieterrein van Hooge Zwaluwe de polder weer in. Flip stelt voor om nu ook maar de honderd vol te maken. Peter, Anneke en ikzelf vinden het wel prima zo en ook Flip wordt nu uitgezwaaid terwijl wij over Oud Drimmelen en de Dalhiastraat teruggaan. Ondertussen waait het wel maar die twee kilometer wind tegen kunnen we wel hebben. Lekker geTourd dit weekend en goed getraind voor de krachtmeting bij “de Mol” volgende week. Hoewel koffie met appeltaart belangrijker is dan winnen.

Groeten,
Ad van Wesel

Op paaszaterdag staat een lange tocht op het programma. Voor mij in ieder geval de eerste keer dat het meer dan honderd kilometer gaat worden. We rijden de Molentocht naar Kinderdijk. Een rondje dat Flip traditioneel leidt. Uit het hoofd, want hij weet gewoon de weg. Maar op verzoek van een aantal Tourrenners, die graag weten waar de afslagen liggen, proberen we dit jaar de GPX van de voren te delen. Ik moest toch nog bij Flip zijn voor een schroef, dus die GPX maar eens even voorbespreken.

Over die schroef trouwens… dat was voor cantilever rem, een ouderwets systeem maar ik heb nog een fiets die mee op vakantie moet waar dat op zit. En één schroef was totaal verroest. Dus even in de WTC community een oproep gedaan in de groep “Vraag en aanbod”. Ik zie dat daar niet veel mensen in zitten. Dus eerst daar maar eens over. We hebben verschillende WTC groepen waar je jezelf voor aan kunt melden (of afmelden). Dat doe je door in startscherm van Whatsapp onderaan community te kiezen.

Dan krijg je dit:

En met “geef alles weer” zie je alle groepen. Dus ook “Vraag en aanbod” en daar kun je je voor aanmelden. Voor als je iets zoekt of aan te bieden hebt. Dit keer ging het, ondanks maar 17 deelnemers in die groep, prima….. Flip had de door mij gezochte schroef. En hij had trouwens ook de “Rode Trui” die Anneke een paar weken aan mag. Die gaat ook in de rugzak mee.
Dan nog eens even naar de GPX route kijken die ik gevonden heb. Beetje aangepast, want vorige keer had die een omleiding maar nu is hij klaar om rond te sturen voor de liefhebbers. Kost wat tijd maar dan heb je ook wat.

Met de route geladen op de Wahoo en Anneke in de Rode opkomsttrui, vertrekken we zaterdagochtend. Nog een beetje fris maar een lekker zonnetje. Met kniestukken goed te doen.
Flip neemt met Corné een hele lange kopbeurt tot op de Moerdijkbrug. Maar dan draaien we de Dortse Biesbosch in, richting Oosten en daar komt de wind op kop. Nu blijkt dat we toch al best goed geworden zijn in het ronddraaien op de kop. De een wat langer, de ander wat korter, maar het scheelt bij wind tegen veel. Vooral als die wind recht van voren zit zoals nu, want dan zit je vanaf rij twee lekker uit de wind. We zijn zo bij het wielerbaantje Sliedrecht. In Sliedrecht schieten we onder de snelweg door en dan zit je plotsklaps in het “veen-weide-gebied”. Hoge waterstand en land waar je alleen gras kunt laten groeien. Over slingerende wegen komen we uiteindelijk bij de molens van Kinderdijk. Daar heb je altijd toeristen en zo te zien zijn de Chinezen ook weer terug na de Corona: “Niehouw” roep ik. Ze vinden het prachtig die wielrenners in die mooie pakken, want we worden veel op de foto gezet. Goede publiciteit voor onze sponsoren, die zullen daar wel bij varen! En beter dan al die Nederlandse fotografen die vaak met de rug naar ons op de dijk staan om andere rare vogels te fotograferen.
Na de Molens moeten we over de Lek-dijk naar Groot-Ammers. Dit is weer pal tegen de wind, maar we weten nu hoe het moet. Allemaal een paar beurtjes en dan kunnen we richting het zuiden draaien. Niet dat wind opzij het nou veel gemakkelijker maakt. Ik probeer een tweede waaier op te zetten zodat niet te veel mensen op “het kantje” komen te zitten. Ik zit ondertussen te genieten van het mooie weer, de mooie omgeving en dan vooral in deze tijd ook van koolzaad en fluitenkruid. Dat hoort bij het platteland in het voorjaar.

Na de Gorinchemsebrug pakken we de kortste route naar de volgende brug… die van den Hank.
Als we daar overheen zijn, hoor ik iemand voorstellen om met dit mooie weer een bakje koffie met punt te doen bij Fort Lunet. Drie WTC-ers hebben nog andere plannen die dag waar dit niet bij past, maar de anderen stappen dus even af en genieten van een traktatie van leider Flip. Lekker, en het Tikkie dat hij later stuurt, nemen we dan maar op de koop toe.
Ohja, nog over reclame voor sponsoren gesproken; vanmorgen zag ik wel mooi 3 Chinezen in de winkel bij jou Twan!

Ad van Wesel