Tag archieven: Den Hout – Den Hout

Dh-Dh-Dh (Halve-Sport)

Deze rit behoort tot een van mijn favorieten, maar het was al even geleden dat ik hem gereden had.
En in deze uitvoering zelfs nog nooit.
Ik had mij opgegeven voor de WTC-Sportgroep.
De verwachting was dan ook dat er toch wel een man of acht van onze club bij de start zouden staan.
Die zag ik wel, maar de helft ervan was over verschillende groepen verdeeld.
Van de club zag ik Martien, Sander en Thijs op de startlijst staan.
De overige renners waren de gebr. Gerald en Pierre van Oerle (PDR), Wim Hofstede (VA) en Daan Pas (WVT) – een mooi gemêleerd groepje van diverse regio-fietsclubs.
Allemaal beresterke kleppers.

Vorig jaar had deze groep in een recordtempo de route afgelegd, en waren de renners goed diep gegaan.
(Misschien dat er daarom wat minder animo was deze keer?)

Mijn persoonlijke uitdaging was om minstens de groep te kunnen volgen.
De Van Oerle’s namen vanaf de start gebroederlijk, zij aan zij, direct de kop.
Lekker tempo aanhoudend… so far, so good.
We konden even kennismaken met elkaar en wat babbelen.
Ik probeerde Thijs zo lang mogelijk aan de praat te houden en wat vragen te stellen over zijn nieuwe Garmin, om tijd te rekken.
Je weet: als Thijs gaat, dan gáát hij ook echt los.
En zo geschiedde.

Thijs nam stevig over; er ontstond direct een gat. De toon was gezet.
Het zou niet veel meer onder de 40 km/u gaan komen.
Bijna iedereen deed kopbeurten. Op de H(e)aldijk, net over de grens, moest het tempo toch wat naar beneden bijgesteld worden om de groep bij elkaar te houden.
Gelukkig keek Martien over zijn schouder en liet zich samen met Thijs afzakken om hun geloste clubgenoot terug te begeleiden.
The LOOK on his face sprak boekdelen.

Bij de eerste tussenstop aangekomen werd er snel een banaantje naar binnen gepropt – en weer door.
No time to waste.

Aangemoedigd door de bewoners van de P.I. Wortel fietste de groep “crimineel hard” richting Den Hout (BE).

Daar gestopt voor de traditionele groepsfoto en weer door naar de tweede stop bij restaurant De Kluis in Ulicoten.
Ondertussen begon het wat te spetteren – of waren dat nog wat restanten van het wijwater dat de pastoor bij het vertrek over ons had uitgegooid?

Op de bar van De Kluis stonden de kopjes klaar om gevuld te worden met koffie of thee.
Ik telde er ruim 100, en evenveel (warme) appeltaartpuntjes.
Ook deze werden weer snel naar binnen gewerkt.
Even wat ouwehoeren tijdens het nuttigen daarvan – en weer door…

Met de vele bochten en het snelle accelereren na de bochten was het te merken dat er rappe mannen in deze groep zaten.
Martien gaat fluitend mee en controleert de boel.
Gerald kent de route uit zijn hoofd en doet veel kopwerk.
Als Sander en Wim op kop rijden, gaat het tempo omhoog, en Daan vindt het WTC-tenue erg mooi. (Nieuw lid?)

Ondertussen wordt er op en na de Ter Aalsterbrug nog even hard doorgetrokken.
Ik had het wel gehad en ging uitbollen.
Martien kwam mij nog tegemoet fietsen.
En zo kwamen we als eerste groep om 12:30 uur over de meet in Den Hout (NED).

Nu was het tijd voor het nagenieten en om de consumptiemunten in een biertje om te zetten.
Al met al een mooie, sportieve rit.

– Erik

Tour naar Den Hout

Na de nodige weken voorbereiding, en jarenlange ervaring, door Peter, Dolf, Gerben en Gerard was dan eindelijk de kermis zondag aangebroken.
Al heel erg op tijd vertrok Gerard op de fiets naar Den Hout om de laatste puntjes op de I te zetten. Onderweg werd hij ingehaald door Gerald die ook graag op tijd aanwezig wilde zijn.
De koffie en worstenbrood werd klaargezet en het tafeltje voor de presentielijst werd ingericht.
Al snel liep de Heuvel vol met fietsers uit alle windstreken. De nodige vrijwilligers en publiek was er ook al op tijd. Wij reden met 4 van de familie mee en onze kleinzoon was er ook met zijn fietsje, hier moest nog een familieplaatje van gemaakt worden.

Om 9 uur werd door Gerard en pastoor Akkerman een “preek” gehouden over veiligheid en solidariteit. Na de zegen met genoeg water werd het eerste peloton weggestuurd. De snelste eerst en daarna volgde de rest waar Peter op toeziet dat ze niet te snel vertrokken.
Mijn team was een mooi groepje waar een paar wijzigingen in plaats gevonden hadden. Jan Vermeulen was zaterdag geblesseerd geraakt tijdens de kermisspelen en Gerard Koops was naar een ander groepje gegaan en Gijs van Bavel was er niet. De groep was Hans van Bragt, Ad Brenters, Kees van Dongen, Ario Kokx, Wim Peggeman, Flip Segeren, Bert Tmmermans Curt van de Westen, Joan Timmermans en ik.
Het weer was frisjes waardoor sommige been en armstukken aangetrokken hadden.
We vertrokken weer richting Ter Aalst en over vele bekende wegen komen we, met de nodige afwisseling van kopmannen, aan bij de bananen stop nabij de Kolonie in België. In dit deel waren te veel klinkerwegen voor mij. Het tempo lag toen te hoog dus toch maar even roepen of het ietsje minder kan. Hier werd gehoor aan gegeven, gelukkig.
We passeerde het bordje Den Hout en Flip zei dat hier de foto’s gemaakt werden. Maken we geen foto, vroeg ik? Nee, joh je pakt die van vorig jaar gewoon, was het antwoord. Langs de Houtse kermis, die was veel groter dan die bij ons, reden we weer verder. Dikwijls werd er gewisseld naast wie je reed, dat maakt het gezellig.
Bij de Kluis in Ulicoten stond de koffie/thee en warme appelgebak met of zonder slagroom klaar. Super goed geregeld door de eigenaresse. In no time zat je op het terras. Hier heb ik nog wat foto’s gemaakt van ons groepje.

Met nog wat miezer regen komen we, gelukkig, allemaal heel aan op Den Hout. Hier wachten Gerald en Pierre al een tijdje op mijn aankomst. Annie Broeders staat al klaar met munten en de oliebollen moeten nog gebakken worden. Daar wachten we wel op. Na een poosje komt Gerard ook aan met zijn groepje.
Na een colaatje rij ik eerst naar huis om te douchen en om te kleden want ik kreeg het toch wel kou. Terug was het nog lang gezellig en voor een enkeling was het potje bier toch te verleidelijk om met de maoten terug te rijden naar Made.
Al met al een geslaagde dag en veel dank aan ieder die hiervoor gezorgd hebben.

Groetjes vanuit het mooie Ter Aalst

Marianne

De klassieker

En niet zomaar een klassieker. Den Hout (NL) – Den Hout (BE) stond vandaag op het programma. Stond met stip aangeduid in mijn agenda en je hoeft er niet ver voor te rijden. Om de hoek van Oosterhout. Vijf kilometer er vandaan. In Den Hout. Prachtige tocht met alles erop en eraan. Een organisatie die staat als een huis, goede verzorging en een pastoor die het peloton zegent. Lekker kleinschalig en ons kent ons. Wat moet een mens nog meer? Ja het weer zou je zeggen. Maar dat viel allemaal wel mee. Wat gedruppel af en toe en een buitje tegen het eind. Bij de start eerst nog een bakske koffie gedronken met een heerlijk worstenbroodje erbij. Toen de zegening van mijnheer pastoor die door de harde wind zelf ook gezegend werd, en nog een toespraak door wedstrijd commissaris Gerard, werd het tijd om te vertrekken. Bakker Peter zorgde er voor dat de groepen op tijd vertrokken. Ik zat bij de Trimgroep Met mij ook Johan S, Peerke Kuipers, Peerke Korse, Jacques, Wim, John, Erno en Annemieke.

De eerste kilometers was het weer wennen aan de stevige wind. Maar Erno en Peter Korse maakten daar korte metten mee door gelijk het commando op zich te nemen. In no time uiteraard in ons Trim tempo, ging het naar Bavel. Daarna werd er regelmatig op kop gewisseld. Langs het wijngebied van Dassemus en over de Chaamsedijk ging het richting Meerle. Drie van ons groepje hadden de rit in hun fietscomputer opgeslagen zodat op tijd de afslagen aangegeven konden worden. Linksaf, hier rechtsaf? Nee, ik zeg toch linksaf. En dat alles met een kwinkslag. En overal kwamen we goed uit. Het leek wel of erbij waren die de route al meer hadden gereden. Hahahaha. Maar vandaag werd het geen wafel met slagroom en aardbeien bij cafe IN Holland.
Intussen waren wij Vlaanderen al binnengereden. De provincie waar de grote kampioenen op de fiets hun wiegje hadden staan. Over het grondgebied van Castelre en Hoogstraten reden we richting Wortel naar de Kolonie en strafgevangenis. Een lange baan van vele kilometers.

Halfweg kregen wij bij een blokhut ter hoogte van de Kolonie sportdrank en bananen aangeboden. De vrijwilligers in de volgwagen waren hier verantwoordelijk voor. Ook deze mensen bedanken wij zodat ook zij er voor zorgden dat wij als fietsers een probleemloze rit konden fietsen. Na de passage van deze weg ging het naar Den Hout bij Beerse. Frituur Den Hout stond er op de muur tegenover het bruggetje. Even later werden er nog wat foto’s genomen bij het bord Den Hout. Anders geloven ze natuurlijk nooit dat wij daar zijn geweest. Ook ik had vandaag goede benen dus kon ik ook veel kopwerk verrichten voor de groep. Maar dat gold ook voor Annemieke, die niet van ophouden wist, en ook Wim en John lieten zich regelmatig op kop zien. En zo bolden wij door richting Ulicoten voor de koffiestop. Heerlijk warm appelgebak met slagroom en een kop koffie werden door ons burgermeester gemaakt. Vanaf hier was het nog een kilometer of 40 naar Den Hout. Door de Chaamse bossen en Boswachterij Dorst kwamen wij rond de klok van twee weer op den Hout. Prachtige tocht gereden met een tof groepje trimmers. Na nog een colaatje gedronken te hebben en een oliebol gegeten te hebben ging ik met een voldaan gevoel op huis aan. Mijn welgemeende dank gaat uit naar de mensen van de organisatie Dolf, Gerben, Peter en good old Gerard. En ook aan alle vrijwilligers die belangeloos hun medewerking hebben verleend. Waar een klein dorp groot in is!!!!!!! En Remco die iedereen declasseerde maakte mijn dag dubbel goed. En het bleef nog lang onrustig op de Appelaar te Oosterhout.

Met vr gr De Pakhaas.