De sportgroep is inmiddels gewend aan een kalender waarin ver van te voren al duidelijk is waar we heen gaan. Dit maakt de eerste vakantierit van het seizoen dan ook een beetje een buitenbeentje, want er was geen route gepland.
Na een rondvraag op de app kwam Chris geheel spontaan met een “rondje Halsteren.”
Ik had eigenlijk geen idee hoe dit eruit moest komen te zien, het rondje Boompjesdijk kwam in mijn idee nog het dichtst bij Halsteren. Met wat prulwerk op Komoot kwam ik toch op een mooie route van zo’n 105 km. D’n Elsakker moest er natuurlijk bij en dus kwamen we net boven de 110km.
De route liep via het noorden van Roosendaal, boven Halsteren af, door Lepelstraat en via Welberg en Stampergat terug naar de May. An sich een mooie route, maar jammer dat Roosendaal altijd vervelend in de weg ligt.
Bij vertrek telde ik 9 sporters en een gastrijder Jan. Een zeer mooie opkomst en een prima gelegenheid om na de rit de koffie met gebak van de club te gaan verzilveren.
Om 08.30 uur bleef de sport als laatste op het Raadhuisplein staan, onwennig kijkend naar de grote groep renners, ja het waren echt allemaal sporters. Net toen we vertrokken, kwam Rachel nog aangereden. Ze had net de boot gemist en reed maar snel door in de richting waar ook de tour en trim heen was gefietst.
Onderweg pikten we Rachel op en kon ze in ons wiel afgezet worden bij de trimgroep.
Voldaan van onze goede daad, diende de volgende uitdaging zich aan. In de verte zagen we namelijk het gigantische tourpeloton rijden. Gas erop dus en al draaiend reden we voort. Onze gastrijder was dit niet gewend en positioneerde zich midden tussen de draaiende groep, waarbij de organisatie in de groep niet goed van de grond kwam. Jan bleef daarom maar een beetje in de staart van de groep hangen, maar het georganiseerd draaien kwam nog steeds niet van de grond. We beseften steeds meer dat als we lafjes 37km/h zouden blijven rijden, we de tour niet zouden bijhalen. Sander nam daarom als eerste het initiatief en pinde de snelheid op rond de 40km/h. De enige die nu nog meedraaienden, waren Martien, ik en JW. Als een kudde wilde stieren reden we vervolgens richting Driehoefijzers en konden we net nog even het tourpeloton toucheren.
De tweede uitdaging was behaald, maar wel ten koste van Jan, hij lag eraf maar kon gelukkig mooi aansluiten bij de tour, dat was een troostende en misleidende gedachte, want later bleek dat hij toch niet bij de tour was aangesloten, maar een eigen rondje was gaan rijden…
Sorry Jan, bij de WTC laten we nooit iemand achter, we dachten echt dat je bij de tour was aangesloten.
Tja, leuk zo’n sportgroep waar je als nieuwkomer zo eraf wordt gereden. John vatte het goed samen: “De Sport, het aangename gewoon onaangenaam maken.”
Na de Driehoefijzers kwamen we tot bedaren en werd gedraaid op een constant tempo dat voor iedereen te doen was. Het werd weer aangenaam fietsen en John was hierdoor duidelijk in zijn nopjes op zijn keurig gepoetste fiets. Via de vernieuwde Lamgatsebrug staken we de Mark over om zo richting Hoeven te rijden. In Bosschenhoofd sloegen we bij Cafetaria Pico linksaf om zo richting de voetgangersbrug over de A17 te rijden. De afgelopen drie jaar heb ik deze voetgangersbrug altijd wel een keer aangedaan en altijd waren er wel mopperaars bij. Ook nu werd er met wat gemopper de brug te voet beklommen. Martien en ik hebben altijd de neiging om met de fiets de burg op te rijden. Het lef ontbreekt ons echter telkens. Dit gold niet voor Erik die zijn ketting al op het kleine voorblad had laten afdalen. Helaas vloog zijn ketting er hierdoor af, wat jammer was, want de intentie was goed en het begin van uitvoeren was er. Zo ver waren Martien en ik nog niet gekomen…
Voorbij de vuilverbranding in Roosendaal reden we de open vlakten in van het gebied tussen Roosendaal, Bergen op Zoom en Steenbergen. Een prachtig gebied met een labyrint aan polderwegen. Hierdoor moesten er velen bochten genomen worden en kennis van de weg was daardoor onontbeerlijk. Helaas hadden veel sporters de route niet op hun fietsnavi staan, waardoor onduidelijke en soms gevaarlijke situaties ontstonden, zeker als er met sporttempo wordt gefietst. Voor degene die niet weten hoe ze een GPX bestand op hun Garmin zetten; ik help je graag.
Na ons een weg gebaand te hebben door het labyrint van polderwegen, kwamen we langs Halsteren, alwaar we de A4 overstaken en door Lepelstraat naar Steenbergen fietsten. Het was daar fijn fietsen met prima wegen en weinig verkeer. Martien merkte op dat hij “rondje Halsteren” niet goed vond klinken. De “Kladde-rit” klonk beter, ik kan het daar niet mee oneens zijn. Onbekende ritnamen maken namelijk altijd nieuwsgierig.
De wind was inmiddels in ons voordeel gaan waaien en nabij Steenbergen reed Gerben lekker op kop, totdat hij ineens hevig met zijn hoofd schudde en zijn bril op de grond viel. Hij bleek in zijn gezicht gestoken te zijn door een wesp. Gelukkig deerde Gerben dit niets en konden we snel verder.
De kilometers begonnen nu echter wel bij een aantal zwaarder te gaan wegen en voor een aantal werd het aangename gewoon steeds minder aangenaam. Een ander deel van de renners had nog genoeg energie over en dit leidde tot wat brugsprintjes en lange kopbeurten. Sander deed echter niet mee met die sprintjes, terwijl we dit wel van hem gewend zijn. Dat was jammer want wie wil zijn krachten nu niet meten met Sander Weda onze referent. Bij navraag bleek dat hij wel mee wilde, maar dat hij gewoon de slag gemist had. Broer Chris waagt zich over het algemeen niet aan dergelijke krachtmetingen, desalniettemin reed hij weer erg goed op zijn Concorde. Ook Twan lijkt volledig hersteld. Dit bleek wel op de trainingsrit afgelopen donderdag waar erg snel gereden werd en waar JW de grote afwezige was. Laatste genoemde heeft echter geen training nodig, zo bleek vandaag weer.
Zo rond Stampersgat konden we de koffie al ruiken en verkneukelden we ons met de gedachte een lekkere bakske koffie met appeltaart te eten. Op een rustig tempo werd vanaf Oudenbosch richting Prinsenbeek gereden. Zo kwam iedereen toch nog levend bij d’n Elsakker aan en hebben we een gezellige nazit gehad.
Bedankt en tot volgende week. Waar we naartoe gaan weet ik niet, wellicht heeft iemand suggesties? Over twee weken wordt het in ieder geval de Oesterdam, zonder Thijs en Twan, maar met Ad en Flip!
Thais
![](https://www.wtc-made.nl/wp-content/uploads/2024/07/Screenshot_20240714-132111-1024x569.png)