Alle berichten van Rene van Mook

23 juni 2025HomepageRene van Mook

Welkom bij WTC-Made

De zuidwesten wind is de enige verkoeling vandaag; het is om half 9 al 28°C. De zon schijnt maar helemaal helder is het ook niet. Dat zorgt ervoor dat het al snel drukkend warm aanvoelt.
Twee pelotons korten om die reden hun ritten iets in. De Sport is echter om half 8 al vertrokken voor hun geplande rit langs de rivieren, een rivierentocht over bijna 120km. De Tour rijdt naar Baarle-Nassau, een rit van 95km en de Trim gaat dezelfde kant op en rijdt een rit van 62km via de Slingerdreef

Screenshot

Flip Segeren	6 juli
Gerben Berm	8 juli
Marc Schaerlaeckens	11 juli

WTC Made heeft 4 pelotons met verschillende snelheid en afstanden, dus is er veel te kiezen in onze club!

Als je zeer sportief bent dan is de “Sport-groep” je peloton. (gem: >32km/h)
Als je minder hard wil maar nog best wel ver dan kun je de “Tour-groep” kiezen. (gem: ± 30km/h)
Bij voldoende opkomst is er ook de mogelijkheid voor een combiploeg “Tour-Trim” die qua snelheid en afstand net tussen Tour en Trim in zit. En als je wielrennen gewoon leuk vindt en graag recreatief wil rijden, dan is het wellicht de “Trim-groep” waar je bij aanhaakt. (gem: ± 26-28km/h)

Dus als je zin hebt om in een groep te fietsen, laat dat dan even weten op info@wtc-made.nl

Rivierentocht Sport

22 juni 2025FietsverslagenSport-groepRene van Mook

Vandaag stond de rivierentocht op het programma. Tijdens het rondje Team Munne Moaten op zaterdag had ik het met Martien al even over route gesproken. De route gaat normaliter namelijk over de Waaldijk tussen Gorinchem en Zaltbommel en deze dijk is nu onderhand al 3 jaar afgesloten in verband met dijkverzwaringswerkzaamheden. Telkens als je denkt dat ze “nu onderhand wel klaar zullen zijn” en de gokt neemt om over de Waaldijk te rijden, kom je keer op keer weer bedrogen uit.
De gemeente Gorinchem en Zaltbommel hebben veel moeite gestoken in een prachtige website met een mooie tijdlijn van alle werkzaamheden op de Waaldijk, toch werden we hier niet heel veel wijzer van.
Uiteindelijk kwamen Martien en ik op zondag morgen tot de conclusie het gewoon te gaan proberen en de gok (misschien tegen beter weten in) toch te nemen om de Waaldijk te berijden.

Aangezien we weer een lange rit voor de boeg hadden, wilden we graag een uurtje eerder vertrekken. Hoewel de achterliggende gedachte de afstand was, heeft het meerdere voordelen om vroeger te vertrekken. Je ben namelijk vaak voor 12.00 uur thuis, men heeft minder last van hoge temperaturen en je hebt minder last van overigens fietser (en andersom) die over het algemeen nog niet zo vroeg op pad gaan. Aan de andere kant zijn we een vereniging die als uitgangspunt heeft om op zondag om 08.30 uur gezamenlijk bij elkaar te komen en te vertrekken. Dat is natuurlijk ook belangrijk.
Belangen, belangen, belangen, misschien is dit een onderwerp om eens nader te bespreken tijdens de jaarvergadering?

Enfin, om 07.30 uur verzamelden we dus. Peter was niet aanwezig, hij is niet zo’n ochtendmens. Twan, Martien, John, Erik en Gerben waren wel present.
De wind was nog zwak en kwam vanuit het zuiden. Het ging dus vlotjes richting Gorinchem, maar om de snelheid niet uit de hand te laten lopen, werd eigenlijk alleen overgenomen als de man op kop dit aangaf, door de benen stil te houden, een elleboogje te geven of op een natuurlijk moment uit te draaien.
Erik’s knaldrang was echter zo hoog, dat hij zijn geduld niet kon bewaren en mij op de Keizersdijk al met 40 km/h inhaalde. Dit herhaalde hij nog een keertje bij Uppel en dat was dan ook even van de laatste keren dat we hem op kop zagen.
Na Gorinchem kwamen we ons gokmomentje tegen; de Waaldijk. We dachten even dat we gewonnen hadden, want we reden op een keurig geasfalteerde dijk de zon tegemoet. Heerlijk was het. Na 2 kilometer sloeg het onheil echter al toe want, u raadt het al, de Waaldijk was toch nog afgesloten. Via wat steegjes en nieuwbouw wijkjes in Dalem kwamen we op de N830 en reden daar verder in oostelijke richting.
Alsof we niet eigenwijs genoeg waren geweest, besloten we bij Vuren de Waaldijk nog eens een keer op te rijden, om vervolgens na 1 kilometer weer als verliezers uit de bus te komen, weer afgesloten.

We hadden nu ons lesje wel geleerd en tot Zaltbommel werd strak vastgehouden aan de N830. Niet de mooiste route, maar we konden ons wel snel voortbewegen op het rustige fietspad. In slagorde reden we dan ook naar de brug bij Zaltbommel. (zie foto’s)
John kreeg het al zichtbaar moeilijk. Na elke bocht het gat dicht rijden is ook al niet echt fijn, zeker als je de laatste weken maar weinig hebt gefietst. John wist hier na Zaltbommel echter een goede oplossing voor, door steevast als 2de of 3de in de groep te gaan rijden. Dit werkte kennelijk goed voor hem, want hij kwam niet meer in de problemen.
Via Gameren en Zuilichem werd Poederooijen bereikt en werd overgestoken naar het land van Altena. De wind was inmiddels flink toegenomen en blies vanuit het zuidwesten recht in onze giegel.
Bij Veen begon het wat te piepen en te kraken bij Erik, zeker nadat Gerben even gas gaf en vervolgens Martien overnam waarbij hij perse in het zog wilde gaan zitten bij een camper.
Via de bekende weg langs Drongelen werd verder de weg in westelijke richting ingebeukt. Na 90 kilometer zat Erik er echt doorheen en hierdoor kwam de snelheid op een dramatisch niveau te liggen. Toen zelfs een 80 jarige man met een Lampre-Merida shirt ons inhaalde was de maat vol, er moest echt gestopt worden bij een café voor vocht en suikers. Het café bij Dussen was echter helaas gesloten en dus restte ons niets anders dan toch maar gewoon richting Fort Lunet te fietsen, waar we anderhalf uur later aankwamen.
Na een vriendelijk ontvangst werd het gebruikelijke weer besteld. 5 koffie, 1 cappuccino en 6 appeltaart. We weten inmiddels precies van elkaar wat we willen. Wat een groep he…

Thais.

Met de tour-groep naar Hedel

14 juni 2025FietsverslagenSport-groep, Tour-groepRene van Mook

Van deze week een vreemde routine, omdat erbij de WTC – Made ook aan de sociale kant van het leven wordt gedacht is de rit op Vaderdag 15 juni gepland op de zaterdag er voor. Kunnen al die vaders ’s morgens de cadeaus in ontvangst nemen en uitpakken. In de app van tour was het rustig gebleven vandaar dat ik gisteravond nog snel een rondje Hedel op de app had gegooid. Ondertussen was al bekend dat er een groot aantal van de tour niet zouden zijn. Ad en Anneke van Wesel zitten met Flip en de patroon in de Vogezen na hun bijdrage aan de Alpe d’Huzes 2025. Gisteravond was ik nog even bij Leo geweest en de behandeling aan zijn spataders had toch wat meer impact dan de verwachting was op voorhand. Die moet gewoon nog even rust houden. In de app hadden Maurice, Hans en Peter Bastiaansen al aangegeven dat ze er niet zouden zijn. En een grote groep drinke broertjes was gisteren al naar het POWER WEEKEND geweest en had de moraal en de benen niet om vandaag mee te gaan. Dus als Marianne en ik op de May arriveren is er een redelijke vertegenwoordiging van de trimgroep aanwezig maar verder was het vrij stil. Even is er nog de gedachte vandaag aan te sluiten bij de trimgroep, maar van de sport zijn er ook nog enkele rijders aanwezig dus besluiten we na de fotoreportage van onze regionaal erkende ZAPPER dun Bakker, om het voorgestelde rondje Hedel te rijden. We vertrekken met zessen t.w. Erik H, Thijs, Chris, Johan H, Marianne en ik zelf. Al vanaf de start rijden we niet volgens de GPX. Iets wat verderop wat probleempjes oplevert. Richting Geertruidenberg en dan de bekende wegen via het Fèr naar de brug bij Keizersveer en dan door de Peerenboom richting Dussen waar juist niet doorheen rijden. We rijden richting Drongelen en even later zien we de brug van Heusden. We draaien via de Kromme Nol over het Heusdense kanaal. Hier lopen mijn benen voor de eerste keer echt goed vol, maar de mannen houden goed rekening met mij. In no time zijn we via Well en Ammerzoden in Hedel. Thijs mist hier de afslag maar e.e.a. is snel hersteld.

Even later moeten we in de richting van Bokhoven maar er wordt gekozen voor een stukje door het appartementencomplex te rijden en vandaar uit naar Vlijmen. Hier vragen we ons af of Lars Boom nog steeds inwoner is van deze plaats. Maar hij zal niet thuis zijn want als ploegleider van FDJ zal hij met Demi Vollering in Zwitserland verkeren. Wij rijden ook verkeerd maar na een mooi fietspad waar we verschillende vogels, zoals een Ooievaar, Zilver Reiger, Buizerds en Haviken zien komen we weer op bekend terrein bij Herpt waar de broer van Mark Buijs nog een loonbedrijf heeft. Van hier gaan we richting Heusden. Waarna we Doeveren aanhouden om bij Wa Leuk de speelboerderij van een neef van Marianne uit te komen. Hierna rijden we het overloopgebied van de Overdiepse Polder in en verlaten we via de Overdiepse Kade. Van Waspik gaat het naar Raamsdonk. Marianne heeft gisteren ook al bijna 90 km gereden en komt er een beetje door te zitten. Ik zeg tegen Thijs dat wij via Raamsdonk en de Oosterhoutse Polder naar huis rijden. We stoppen nog even onderweg want haar voeten doen zeer overigens hoorde ik Chris daar ook over klagen. Dit komt waarschijnlijk door het warme weer. Met 99 km rijden we Ter Aalst op en hebben we weer genoten van de mooie natuur.

Groeten, Gerard van Oerle.

Het schijnvliegveld van de Trim

14 juni 2025FietsverslagenTrim-groepRene van Mook

Het zweet staat al op mijn rug en dan heb ik alleen mijn fietskleding nog maar aangetrokken. In de catacomben van het appartementengebouw is het dan weer heerlijk koel. Eenmaal buiten valt de buitenlucht van 25°C weer als een warme deken over me heen. Vijf voor half 9 meld ik me aan het Oude Gemeentehuis; de opkomst is erg laag en ik merk aan het geroezemoes dat de zaterdagrit van vandaag daar debet aan is. Even wordt er geopperd om allemaal samen te rijden; een groep van 12, maar uiteindelijk vertrekt de combigroep Sport/Tour voor hun rit nar Hedel. Bij de Trim heeft Johan Smits een route voorbereid.
Wim en John zijn er dit keer niet bij, zij rijden hun Delta Ride for the Roses in Goes. Met z’n zessen vertrekken we richting de Schietberg en van daaruit richting Traaie. Voor Fred gaat het allemaal toch wat te snel en moet afhaken. Vlak voor Terheijden draait hij weg en Gerard Koops brengt hem verder naar huis. Met een cluppie van vier gaan we dus verder. Johan heeft de rit zodanig uitgekozen dat we veel in de schaduw van de bomen rijden en dat is verder prima sturen, zeker met het lichte briesje tegen.
Vlak voor Dorst slaan we links af en rijden langs Surea naar Rijen, het migrantenhotel en dan richting Alphen. Johan rijdt veel op kop; Peter Kuijpers en ik vergezellen hem terwijl als rode lantaarn achteraan bungelt en ons middels zijn bekende fluitje waarschuwt voor “…auto achter!!”
In de buurt van Alphen is er even paniek; als we nog veel verder doorrijden zijn de accu’s van de fiets van Piet leeg en dat willen we niet. Johan stelt gerust dat we snel omdraaien en de terugweg beginnen. Niet snel daarna volgt het Bels Lijntje. We rijden langs het schijnvliegveld en Johan kan het niet laten om even in de cockpit te duiken.

Voor Peter Kuijpers is dit allemaal erg nieuw en hij heeft vandaag dus weer iets geleerd. Na deze korte stop maken we iets verderop een langere stop voor koffie en appelgebak. Johan heeft hier op de camping gestaan voorafgaand aan de Abdijtocht. De koffie en appelgebak smaakt heerlijk en na een half uurtje genieten genieten we nog na op de fiets; de laatste kilometers naar huis zijn ingezet.
Met de wind in de rug gaat het met 30km/h over de Vijfeikenweg naar Oosterhout. Ik word netjes (bijna) thuis afgezet en het drietal maakt de rit naar de May verder af.
Deze rit moeten we zeker nog eens een keer rijden als het weer minder drukkend is en de harde kern van de Trimploeg ook weer aanwezig want vandaag misten we zeker een aantal kleppers die er gewoon bij horen.

Rene

Oesterdam 2025

10 juni 2025FietsverslagenSport-groepRene van Mook

Na een korte rondvraag in de sport app bleek al snel dat veel sporters deze 2^de pinksterdag niet aanwezig waren bij de legendarische Oesterdam rit.

Enkel Thijs en ik hadden goesting en tijd om te gaan, op een later moment besloot JW om toch mee te gaan. De weinig trainings km’s hielden JW niet tegen om alsnog aan te sluiten.

Ook Erik stuurde een bericht dat hij ons wel voor een gedeelte weg wilde brengen, hij moest op tijd thuis dus de hele Oesterdam rit was geen optie.

Zondag ochtend 7.30 was het vertrek, na een zeer kort kletsmoment werd door Erik bij de watertoren het startschot gegeven. Thijs nam over en trok door tot aan Zevenbergsche hoek, JW keek me aan en riep gelijk: “wordt het zo’n dag !!!!!”.

Na 50 km zwaaide Erik af en reden we met z’n drieën door, het tempo lag hoog. We naderde de grens bij Belgie en werden ingehaald door een Pedelec, JW schoot meteen in zijn wiel.

Met een snelheid van dik boven de 40, knalden we tegen de wind in richting de Oesterdam.

Terwijl mijn hartslag richting de 354 ging, begon Thijs steeds harder te smilen. De Pedelec rijder kijkt geamuseerd in zijn spiegeltje, toen ik verstek moest laten gaan.

De grote verrassing van de dag was een kasseien strook, cadeautje van Thijs. Ooit heb ik eens de ronde van Vlaanderen gereden, nu wist ik weer waarom ik daar geen tweede keer ben geweest. J

Daarna de Oesterdam op, wederom nam Thijs ons op sleeptouw, met zijn mond wijd open sleurde hij aan zijn Cannondale. De zweet en zoutplekken op zijn mouwstukken en broek werden zichtbaar, de sporters onder ons weten dan genoeg.

Vanaf Oesterdam kregen we de wind in de rug en was het genieten, ondanks dat de benen van JW en mij echt zwaar werden moesten we elkaar toch met enige regelmaat vertellen hoe mooi fietsen is. We keken uit naar het terras en een welverdiende pint.

Op het terras in Zevenbergen, werden de verhalen alleen maar groter en sterker. Klasse rit.

Twan

Rondje Heimolen van Hans

9 juni 2025FietsverslagenTour-groepRene van Mook

Zaterdag hield de regen en de voorspelling me nog thuis, omdat regengladheid kan veroorzaken en ik schrik heb van valpartijen was ik niet aanwezig. Zij die wel aanwezig waren konden goede zeken doen voor het opkomst-klassement. En dus was er na zaterdag een nieuwe leider in de persoon van Marc Schaerlaeckens. Voor vandaag de verjaardag van Bakker Broeders had Hans van Bragt een mooie rit getekend richting Roosendaal. Om goed acht uur vertrokken we samen op Ter Aalst, Leo was afgelopen week geholpen aan zijn spataderen en had aan gegeven dat hij een weekje rust moest houden. Bij de pastorie ofwel Hil Ten staat Jan Vermeulen al klaar om te vertrekken richting Made. Op het gemakske rijden we de May binnen de verkeerslicht kennen géén tweede pinksterdag en zijn nog in werking.

Door de bomenbuurt rijden we naar het oude gemeente huis, de Godfried Schalkenstraat is nog steeds niet bruikbaar. Bij aankomst daar bleek dat de trim al aardig compleet was. Van de sport was niemand te zien maar die hadden 150 km op het programma staan en dus eerder vertrokken. Nadat de trim was vertrokken ging ook de tourgroep op pad. Vanwege dezelfde problemen in de Godfried Schalken reden we nu via Rullens en de Crullaan in de richting van Den Hout. Het eerste gedeelte van de rit tot Dorst voert over bekende wegen. Als ik me door de groep laat zakken om te zien we er vandaag allemaal mee zijn zie ik dat Ber Timmermans het advies van Flip vorige week ter harte heeft genomen. De fiets die hij nu bij heeft een BMC heeft schijfremmen en velgraden die in een goede conditie verkeren. Ik zie ook dat we vandaag met achten zijn t.w. Hans van Bragt, Jan Vermeulen, Peter Verhagen, Kees Marijnissen, Adrie Verreghen, de eerder genoemde Bert Timmermans, Marianne van Oerle en ik zelf dus. Via de Groenestraat rijden we naar de Lage Aard. Bij de Geersbroekseweg is de eerste verassende wending om door Ulvenhout te rijden. En vervolgens over het terrein van de Klokkenberg. Hierna gaat de rit verder via de Galderse Meren, Kaarschot en Oekel naar Stuivezand. We rijden door de Moeren naar Schijf, waar we opnieuw een verrassing hebben doordat we door Schijf rijden, hierna gaat het richting Roosendaal waar we juist vooraf afdraaien om naar de Heimolen te rijden. Normaal benaderen we deze vanaf de andere zijde waardoor hij niet zo mooi in beeld komt. Hierna volgen we een stuk de parallelweg van de A58 tot Sint Willebrord, waar we de A58 oversteken om richting Hoeven te rijden. Het kopwerk wordt grotendeels door Hans en Jan gedaan terwijl Peter ook nog stukken voor zijn rekening neemt. Na Hoeven hebben we een weggetje waar flinke ribbels in de weg ervoor zorgen dat je je stuur goed moet vasthouden het valt mee dat niemand er een stootlek rijdt. Ter hoogte van Etten na stal ’t Sander, komen we plots op een gravelpad. We besluiten om de goden niet te verzoeken en om te keren. Niet veel later rijden we naar de Verloren Hoek en zijn we snel bij den Elsakker. Op de brug over de Mark lopen mijn benen in één keer vol en moet ik er even af. Via de Drie Hoefijzers rijden we nu de May vanuit de Brandestraat binnen. Hier ontbindt de groep zich en rijden we gedrieën voor de tweede keer naar Den Hout. Tot slot rijden Marianne en ik voor twaalf uur Ter Aalst op. In het begin was het fris en nu is het nog niet echt warm, maar we hebben genoten van de mooie rit van Hans.

Gerard v O.

Willemstad Trim

9 juni 2025FietsverslagenTrim-groepRene van Mook

Wie waren er allemaal bij vandaag? De spanning was te snijden. Was zaterdag de rode trui overgegaan naar Marc, door zijn geplande afwezigheid, vakantie, was de eerstvolgende kandidaat Wim. En Wim was er. Rond 37,5 km zou het officieel zijn. En de trui was zelfs mee.

Maar eerst de rit zelf. Er waren er veel op komen dagen. Ik meen dat er 11 bikkels bij waren. Mocht ik ernaast zitten, ik kan goed rekenen, maar ik zie slecht.

Er stond een bescheiden wind en in deze tijd van het jaar is de weg naar Willemstad en Dinteloord een stuk vriendelijker dan in late winter en vroege voorjaar. René, hij was er gelukkig weer bij, sloeg de spijker op zijn kop door de sfeer aldaar, in dat jaargetijde, mistroostig te noemen.

Er was er één die onvermoeid en zonder onderbreking op kop door bleef kachelen in een strak temp. Dat was Antoon. Ik verbaas me soms wel eens hoe sterk sommigen zijn. Hoewel mijn verbazing na een jaar of 10 toch meer om is geslagen naar bewondering. Er was wel tijd en adem om te babbelen. Met Annemieke had ik een mooi gesprek. Het begon met een vraag die vrij technisch was. Maar mijn educatieve vaardigheden zijn niet zo groot. Sterker, ze zijn volstrekt afwezig. Het lukt me niet materie die ik zelf redelijk beheers (met dank aan mijnheer van Oerle zijn collega), over te brengen. Hoewel Annemieke uit mijn gehakkel prima kon destilleren waar het nu eigenlijk over ging, en wat het antwoord was. Het was in elk geval een geanimeerd gesprek.

Uiteraard kan een goed gesprek over de laatste stand van zaken met de Gigant uit Grave niet ontbreken. Weet ik wie er gewonnen heeft, Gerard V weet bijna alle details. Maar ook van alle andere koersen die zijn en worden gereden.

Zo ging het voort tot het Bananentijd was. Die hebben we iets over de helft moeten doen. Tegenwoordig hoort bij de halfwegse traditie ook een sanitaire stop. Maar die doe je natuurlijk niet midden in een dorp waar op dat moment de ROPA run (denken we) bezig is.

Even overwoog ik om dan daar de trui maar over te dragen. Maar uiteindelijk is daartoe niet overgegaan. Het zou wat terloops zijn.

De wind was niet zo sterk, maar het was toch prettig dat het keerpunt zich aandiende, op de plaats waar de Dintel en de Mark zich van elkaar scheiden. Dan is het een prachtige zoeven over de paden en lanen richting Zevenbergen, en even later langs de weg met de beton-ton-ton platen richting Made.

En daar ging ik samen met John achter Wim aan naar zijn huis alwaar we werden vergast op koffie en gebak. En om daarvoor officieel de trui over te dragen. Zie de bijgaande foto. Het is zover.

En ondanks dat Wim er volgende week niet bij is, lijkt het erop dat hij de zondag daarop de trui alsnog om zijn schouders kan doen. Maar dat laat ik aan andere rekenmeesters over.

Gerard K.

TrimToerSport in de regen om Etten-Leur

7 juni 2025FietsverslagenSport-groep, Tour-groep, Trim-groepRene van Mook

Een rit op zaterdag, want dit weekend is het Pinksteren. Het zag er nat uit en wat koud. Dat laatste viel mee, maar op weg naar Made werd ik toch behoorlijk nat. En ook tijdens de rit viel de regen, hoewel bescheiden, uit het front dat over Nederland trok.

Er waren niet veel mensen bij het gemeentehuis. Veel afmeldingen. Niet iedereen houdt van hemelwater. Wim, Marc, Flip, Fred, Thijs en Gerard K.

Wim stelde een ronde voor waar we op de terugweg in elk geval de wind in de rug hadden.

En we besloten ook met zijn allen te gaan te gaan. We hebben in elk geval de opdracht volbracht die we ons ten doel hadden gesteld. Het was een beetje aanmodderen, maar prima om weer eens bij te praten.

En hoewel er zeer wel rekening gehouden werd met het tempo van de Trim, liet Thijs toch even zien wat pure snelheid is. Marc en ik konden even aanhaken. Marc nam zelfs even over. Maar toen Thijs de naverbrander aanzette konden we het wiel niet meer houden. Excuses te over. Leeftijd, gewicht, fiets, en ik heb er nog wel zeven. Maar Thijs kan eenvoudigweg gruwelijk hard fietsen. “En nederig bogen zij het hoofd!”.

We hebben in Etten-Leurse Kaap gerond en hebben onze plicht gedaan. Maandag zal het beter zijn.

Maar met deze rit hebben we nu ook een nieuwe leider. Dat is Marc. De foto’s zijn als mooie herinnering gemaakt. Want Marc gaat op vakantie, en zal het in alle waarschijnlijkheid dus met de foto moeten doen. Een spannende strijd, Wim Rasenberg kijkt toe en zal maandag mogelijk zijn slag slaan. Hoe het dan verder gaat is nog niet bekend. Maar spannend is het.

Gerard K.

Oud-Beierland – Sport

2 juni 2025FietsverslagenSport-groepRene van Mook

Na de wat mager opkomst van de sport-groep in de laatste weken was er deze week weer eens een prima bezetting. We waren namelijk met 6 man, waaronder onze pechvogel Gerben. Na een maand afwezig te zijn geweest door de u welbekende lelijke val in Zeeland, maakte Gerben weer zijn rentree in het sportpeloton. Welkom terug G!

Volgens de kalender zouden we eigenlijk de Groene Hart tocht gaan rijden. Deze was uitgestippeld, voor verkend en lag klaar om gereden te worden. Maar vanwege te weinig aanmeldingen (1) was het echter niet de moeite waard om het door te laten gaan. Dan maar verplaatsen. De nieuwe datum staat nu op 6 juli. Gelukkig zijn er inmiddels al meer aanmelding. Het wordt een prachtige rit!

Enfin, de rit ging nu dus niet naar het Groene Hart, maar het werd een rondje Oud-Beierland. Hoewel het verste punt vaak in de benaming van de rit wordt aangehaald, was het in dit geval niet zo. Goudswaard was namelijk het verste punt. Maar ja, een rondje “Goudswaard” bekt toch niet zo lekker.
Nu ik even op Google Maps aan het turen ben, zouden we het ook wel het Beierlandse Drieluik kunnen noemen. We passeerden namelijk tijdens de rit achtereenvolgens Oud- Nieuw en Zuid-Beierland.

Genoeg nu over dat Beierland, want we moeten eerst nog vertrekken vanuit de May. In dit geval met Twan, Martien, Sander, Gerben en Erik. Lekker groepje zo met zessen.
De eerste 12 kilometer werd nog achter elkaar gereden, maar vanaf Lage Zwaluwe dwong de hartslag ons om op een lint te gaan. En zo geschiedde.
De wind was goed aanwezig maar desondanks werd nog aardig doorgefietst. Ikzelf zat toch niet zo lekker op de fiets aangezien ik op mijn reserve (regen)fiets reed. Na een ongeval bij de voorverkenning van de Groene Hart tocht was mijn voorvork gebroken en dus was ik tot mijn oude fiets veroordeeld. Op zich kan ik hier ook wel redelijk snel op fietsen, maar mentaal had ik al wel een tik te pakken. Die mentale tik werd alleen maar groter toen Sander op kop kwam en met 38km/h wind tegen het viaduct op knalde en over het viaduct nog eens aanzet en de snelheid naar boven de 50km/h joeg!
Nu de moed me in de schoenen was gezakt besloot ik dus maar wat kortere kopbeurten te pakken om zo, zonder al te veel gezichtsverlies, de rit te voltooien.
De rest zat er lekkerder bij. Bij Erik en Twan was weinig vermoeidheid te zien en ze zagen zelfs nog kans om te praten. Ook Gerben was goed teruggekeerd uit zijn blessureperiode, gezien zijn kopbeurten. En Martien, tja… die weet niet wat een slechte dag is.

Goudswaard ligt in het uiterste westen van de Hoekse Waard en met de fikse westenwind leek er dus maar geen einde aan te komen. Bij Oud-Beierland werden we dan ook nog eens meerdere malen uit ons ritme gehaald door wegwerkzaamheden (die kennelijk daar al jaren aan de gang zijn). Pas na Oud-Beierland kwamen we weer in een ritme en werd er lekker gedraaid. Ook kregen we onderweg nog versterking van een Bas, die ons tegemoet was komen fietsen. Om hem te verwelkomen werd het tempo nog eens flink opgevoerd, waardoor Bas al snel in het rood moest. Gelukkig voor hem verloor ik mijn bidon waardoor de hele trein tot stilstand kwam. Er werd spontaan even een plaspauze ingelast en iedereen kon daardoor even op adem komen. Mooi om te zien is dan dat de stilte onderweg direct plaats maakt voor grappen en hard gelach onderling. Bas wordt nu ook even woordelijk welkom geheten en na 2 minuten vertrokken we weer met goede moed. We hadden namelijk tot Made wind in het hol. En dat is een fijn gevoel, toch?

Zoals de ervaren fietser weet heeft wind in de rug ook zo z’n nadelen want de snelheid stijgt al snel naar ongekende hoogte en de mensen in het wiel hebben relatief minder voordeel van de fietsers voor hen. Bas kwam hier al snel achter, maar zijn doorzettingsvermogen zorgde ervoor dat hij, al blazend en sissend, het redde tot Heijningen. Daar maakten we de afspraak we splitsten en dat Bas en ik samen naar d’n Elsakker zouden rijden om ons daar weer te voegen bij de rest van de groep. Zo gezegd zo gedaan.
Bij d’n Elsakker aangekomen was het weer een drukte van belang, maar als vaste klanten en vrienden van d’n Elsakker konden we natuurlijk direct plaatsnemen.

Via de app was het Peter Broeders ook niet ontgaan dat we in de Elsakker zaten en dus zag hij zijn kans schoon om zijn wielervrienden in de kroeg op te komen zoeken. Ook Annie was erbij en dat deed ons allemaal veel goed, niet in de laatste plaats Annie zelf. Tof dat jullie er waren!

Tot volgende week, dan zijn Chris en John weer terug van het vakantiereces. Afgaande op hun Strava-activiteiten hebben ze niet veel gefietst, dus dat gaat afzien worden.
Volgende week is Sander er ook weer bij en ik voel nu al dat ik komende zondag superbenen zal gaan hebben, dus dat wordt lachen…

Mazzel,

Thais

WTC-tourgroep 1 juni 2025

2 juni 2025FietsverslagenTour-groepRene van Mook

Van de week na de Hemelvaart rit van de tour, kwam een vraag voorbij om een rit van ongeveer 100 km km te bedenken voor de tourgroep. Hans van Bragt liet zijn fantasie de vrije loop en gaf aan dat hij er eentje zou samen stellen. Volgens de kalender stond de rit naar en door het Groene Hart gepland. Echter door miscommunicatie of niet goed lezen van de appjes waren er niet tijdig de vereiste aantallen en werd deze geschrapt. Hier voor komt een herkansing in juli a.s.. Maar helaas ben ik er dan niet bij i.v.m. de rit langs het Pieterpad. Ad en Anneke zijn er vandaag niet bij omdat ze vertrokken zijn naar Frankrijk voor hun medewerking aan de Alpe d’HuZes 2025 actie, waar ze al jaren hun steun aan verlenen. Dit betekent dat de rode trui er vandaag niet bij is en dat er volgende week een nieuwe leider is van het opkomst klassement.
Vanmorgen als ik wakker word merk ik dat het niet koud is maar dat investeren in Windenergie wel aan te raden is. Dus goed acht uur vertrekken we met tweeën richting Den Hout, Leo heeft vandaag andere bezigheden en gaat niet mee. Bij Jan staat nog zijn stapfiets buiten dus denken we dat hij niet meegaat. Op het eind van den Heuvel zien we Peter den Bakker, die onderweg is voor zijn wekelijkse fotoreportage van vertrekkende WTC-groepen.

Ondertussen is er nog een Houtse klepper van de WTC aangesloten Peter Bastiaansen. Omdat de Godfried Schalkenstraat open ligt draaien we vandaag door o.a. de bomenbuurt naar het oude gemeente huis. Als we hier aankomen is Gerard Veekens al aanwezig. Niet lang daarna is weer een grote drukte van renners. Het is goed om te zien dat Gerben ook weer fris en fruitig aan het vertrek staat. De sport rijdt een rondje Oud Beijerland en de trim gaat onder leiding van Gerard Veekens het Groene Hart doen. Onze tourgroep rijdt met 12 weg richting Wagenberg. De volgende twaalf zijn de bemanning aan boord: Hans van Bragt, Maurice van der Ven, Peter Bastiaansen, Peter Verhagen, Frans Marijnissen, Kees Marijnissen, Ad van Dongen, Jan Vermeulen, Flip Segeren, Bert Timmermans, Marianne van Oerle en ik zelf. Voorbij Wagenberg rijden we de polder in richting Blauwe Sluis. Van hieruit zijn we snel bij de Moerdijkbrug, waar ik nog net een glimp opvat van de Sportploeg. Als we over de Moerdijkbrug zijn rijden we langs de Dordtsche Kil naar de Kil Tunnel. Hier gaat de groep goed door elkaar want er zijn flink verschillen in snelheden zowel met de tunnel inrijden als de klim eruit. Nu krijgen we een variant op eerder gereden routes naar Numansdorp. We rijden om ’s-Gravendeel naar Maasdam van waar we via Cillaarshoek naar Strijen rijden om van daar uit weer richting Numansdorp te rijden. Langs de golfbaan van Comstrijen rijden we naar de Haringvlietbrug die geopend is. In deze periode van het jaar is er veel plezier vaart die met de hoge masten niet onder de brug door kunnen. Voor ons als fietsers mooi een moment om de banaantjes op te eten. En maar hopen dat de brug wel sluit, vorige week duurde het vier uur.

Aan kop van de groep wordt veel werk verzet door Hans, maar ook Maurice, Flip en Jan zitten regelmatig met de neus in de wind. Na de Volkerak sluizen rijden we in de richting van Heiningen. Voorbij Heiningen is het opletten geblazen de weg is uitgefreesd en dit levert scherpe drempels op waar je goed een stootlek op kunt rijden.

Gelukkig blijft alles heel. Hierna rijden we langs de Noordzijde van de Dintel naar Standaardbuiten waar de naam van de rivier veranderd in Mark. Grofweg volgen we deze tot Zevenbergen om hem bij Zwartenberg over te steken. We passeren vervolgens de Zwartenbergse molen om via de Verloren Hoek naar de Strijpense weg te rijden. Hier rijdt Bert over iets wat een goede tok oplevert. Marianne zegt, je hebt lek Bert.

Hij denkt eerst van niet maar ras is de lucht uit zijn voorband verdwenen. Hans en Flip tonen dat ze niet alleen goede leiders zijn maar ook technische problemen goed kunnen oplossen. Bert zijn Oldtimer heeft wat zwakke velgjes waardoor de band bij de eerste patroon er af klapt. Maar dit wordt kundig opgelost. Wel krijgt Bert de tip om de velgen van zijn fiets te vervangen. Na dit korte oponthoud wordt er weer doorgereden. Bij den Elsakker is het drukte van jewelste. De Hoevense fiets vierdaagse heeft er een rustpunt. Ook op onze route komen we steeds meer deelnemers met een geel vlaggetje tegen. Omdat ze elektrisch ondersteund rijden kunnen ze genieten van deze rit met de fietstassen aan hun fietsen. Op het verder traject, zelfs in Den Hout komen we nog deelnemers van deze fietsvierdaagse tegen. Ik hoop dat het Klösterke genoeg personeel heeft voor al deze dorstige fietsers. Met krap 115 km op de klok zet ik mijn LOOK in de schuur bij thuiskomst. Hans bedankt voor de mooie route van vandaag.

Groeten vanaf Ter Aalst Gerard van Oerle.