Net als vorige week is het weer matig te noemen vandaag. Er valt wat nattigheid maar je wordt er amper nat van. Dus windstoppertje aan en daar gaan we.
Bij het startpunt zie ik een mannetje of tien staan. Na wat overleg starten de Sport en de Tour samen en rijden we richting het westen want volgens de buienradar zou je dan na een tijdje onder de buien uit moeten komen. Bert rijdt ook met ons mee en toen besloot Marc ook mee te gaan. 
We rijden naar Lage Zwaluwe. Het wordt inderdaad al wat minder nat en daarom willen Twan en Martien graag het rondje Numansdorp doen. Ik vraag even aan de anderen wat ze er van vinden. Eindresultaat is dat we splitsen. Flip gaat met de  snelle jongens mee en wij rijden een rondje Noordhoek en misschien “nog wat er aan” denk ik dan nog.
De wind lijkt wat aan het draaien te zijn en het lijkt of we heel onderweg tegen hebben. We rijden een mooi tempo maar dat mag ik vooral aangeven. Dus een goede training, maar het stukje er bij aan plakken, hoeft voor mij niet. Morgen moet ik een beetje fit zijn want dan ben ik vader van de bruid en dat wordt een lange dag als ik het schema zie dat mijn dochter voor ons heeft opgesteld.
Dus rijden we langs Langeweg weer terug. Op het viaduct over de HSL test ik nog even mijn benen, en die van de andere drie. Als ik bovenop omkijk, zie ik Anneke en Marc nog in mijn wiel zitten. Bert denkt aan de rit naar Sprang Capelle die hij nog af moet leggen als wij thuis zijn, en heeft het laten lopen.
Thuis aangekomen moet ik weer twee fietsen goed poetsen, dat is het nadeel van zulk weer. Bovendien zie ik dat mijn achterband slap staat. Lek, dus even plakken. Dan bij Anneke haar fiets de bergpion er op want volgende week zitten we in de Alpen.
Ik ben benieuwd hoe het de komende weken gaat met het weer in Nederland en de WTC ritten.
Én wie dan het verslag van de Tour gaat schrijven .

Ad van Wesel

Vandaag voor het eerst serieuze regen bij de start van de rit. Ik moet even zoeken waar mijn regenjasje is want dat wil ik toch wel mee. Dat gaat in het achterzakje, ik hoop dat de windstopper toch wel voldoende is. Ik ben benieuwd wie er vandaag aan de start staan op jacht naar regenpunten. Als we aankomen op het Raadhuisplein blijken er toch maar liefst 10 WTC-ers te staan. Allemaal gezellig dicht bij elkaar onder een boompje om de schuilen voor de gestage regen. Na even overleg, besluiten we allemaal samen te gaan rijden en het basisplan is een Slingerdreefje. Met Twan op kop rijden we weg langs de Albert Heijn. Dan kan hij meteen even kijken of daar al wat bedrijvigheid is. Dan langs de Schietberg richting Den Hout en de Ter Aalster brug. Voorbij Oosterhout begint het wat minder hard te regenen en omdat het niet echt koud is, wordt het een lekker fietsweertje. Ze lieten Twan en mij lang op kop rijden, maar dat is niet erg want voorop blijf je eigenlijk nog het schoonst. Fijn om eens bij te buurten met Twan en ook achter ons horen we ook dat iedereen lekker zit te kletsen. Door de mix van de drie groepen die meestal apart rijden, spreek je eens mensen die je normaal niet treft. Van de Trimmers is Peter Kuipers aanwezig en Marc Schaerlaeckens ook. Ze rijden lekker mee en Peter rijdt nog een stuk op kop (en wil dat ook wel in het verslag vermeld hebben, fluistert hij mij in). Ter hoogte van Gilze concluderen we dat het weer zodanig goed is dat we wel via ’t Zand kunnen rijden. Een prima keuze want de regen van boven stopt nu. Maar af en toe denk ik dat het weer begint. Maar dat komt van de bomen en het opspattende water.
Nu ik wat meer naar achter rij, zie ik hoe vies iedereen is. De mooie lichtblauwe sokken zijn ondertussen donkergrijs en ’t Zand is minder geworden want dat hebben we mee naar de May genomen. Door de Slingerdreef rijden we terug en nu krijgen we een beetje wind mee. Thijs en Flip rijden wel 25 kilometer op kop op een lekker tempo dat iedereen kan volgen. Peter en Marc stijgen niet alleen serieus in het opkomstklassement, ook op Strava sneuvelen wat van hun persoonlijke records.
Mooi op tijd zijn we weer thuis. Iedereen is toch weer blij dat hij/zij opgestapt is deze ochtend. Alleen moet ik nog behoorlijk poetsen om de fietsen schoon te krijgen en Anneke met de sokken. En na de middag dan ook nog eens het zand uit de ketting halen en weer goed smeren.
Klaarmaken voor de vakantie en de bergen…. Over een week zijn we onderweg naar Alp d’ Huez en de goede doelen activiteiten daar. De laatste weken hebben we helaas weer verschillende voorbeelden gehoord van dat het echt nodig is om daar tijd en moeite in te stoppen.

Ad van Wesel

Voor deze week stond op de kalender nog een plan voor een bijzondere tocht. De Trim naar la Trappe, de Sport naar de Proloog en de Tour… had nog geen plan. Maar er was niet echt behoefte om lang van huis te zijn en daarom werd het een rondje vanuit de May. Maurice heeft een route en wil wel leiden. Willemstad, rondje van rond de 90 km, prima. Helaas zie ik als ik uit bed kom, dat Maurice zich niet lekker voelt en afmeldt. Ik had de route nog niet bestudeerd dus nog snel even gekeken voor vertrek. Het is een variant die ik niet echt ken maar zal wel goed komen.
Op het Raadhuisplein staan dus vanochtend alleen Tour renners; 15 personen is een goede opkomst.
We overleggen wat over de route; misschien beter om andersom te rijden vanwege de wind en dan liefst bekende wegen? Dus iedereen wordt verzocht deze week niet op de GPS te kijken maar ouderwets de aanwijzingen te volgen.
We vertrekken door de polder langs Blauwe Sluis naar Moerdijk. Wind tegen maar die is niet sterk. Veel windmolens draaien niet of nauwelijks. Kan ook zijn dat ze uitgeschakeld zijn omdat er weinig vraag naar stroom is. Bij weinig wind is het eigenlijk heel onderweg (rijwind) tegen en zo zal het vandaag ook gaan. Weinig rugwind gevoeld. We rijden veel aan de zuidkant van dijken en ik merk dat er dan bij Noordenwind veel beestjes de straat op geblazen worden. Jan had zijn zonnebril thuis gelaten, want geen zon, maar hij ontdekt nu het andere voordeel van een bril, of beter gezegd, nadeel als je hem niet op hebt. Ik probeer mijn mond dicht te houden want anders vliegt er van alles binnen. De sportarts heeft me weliswaar geadviseerd meer eiwitten te eten tegen de spierpijn, maar deze bron van proteïnen zal hij niet bedoeld hebben.
De koptrekkers mogen van de rest lang voorop rijden, er wordt nauwelijks gedraaid vandaag. Iedereen vindt dat blijkbaar prima, en ik moet zeggen dat je dan ook beter een praatje kunt maken. Zo bereiken we Willemstad en daar verblijven we vandaag extra lang… want Leo heeft een lekke band. Anders dan vorige keer bij Sliedrecht, gaat het nu razendsnel, het steentje wordt gevonden, het ventieltje er niet uitgedraaid. Op de fiets maar weer en dan de drie bruggen over. We komen er als groep goed overheen en zo kunnen we de weg vervolgen door Numansdorp richting Strijen. We pakken een afslag die achteraf gezien niet is wat we gewoonlijk doen. We maken zo een extra rondje door het natuurgebied Kleine en Groote Loo. Even goed kijken hoe de weg loopt maar gelukkig zie ik een stuk voor ons een groepje fietsers dat ons net na Numansdorp ingehaald heeft, en die kunnen we van afstand volgen qua afslagen. Het is een mooi gebied, met veel water en wat wilde koeien. Na het lusje komen we weer op de bekende dijk en zo in Strijen. Daar rijdt de koploper de jachthaven in, niet gek want de andere weg staat bij dat hij doodlopend is, maar die moesten we wel hebben. Weer een extra lusje dus, zo komen we aan de kilometers hè. Nu gaat het richting de Kiltunnel waar we de klimspieren even kunnen testen. De groep wordt nu echt uit elkaar getrokken dus we wachten even bovenop als we net weer in Brabant zijn. Het laatste stukje gaat via Lage Zwaluwe… weer zo’n dijk met wind van noord, eet smakelijk! En dan brengen we Bert naar Made Oost want die moet nog 17 kilometer door naar Sprang Capelle. Hij rijdt trouwens echt goed. Frans Marijnissen wordt zelfs voor de deur afgezet door ons, deze (ene) keer.

Ad van Wesel

Dit weekend rijden we op zaterdag zodat we op moederdag een hele dag hebben om dit naar wens (van moeders) in te vullen. Er staat een lange rit gepland voor de Tour en omdat we de West Brabanttocht nog tegoed hadden, hebben we die vandaag voor de wielen. Prachtig weer om te fietsen en een terras te pakken! Al zie ik wel dat de wind uit het oosten komt en zoals gebruikelijk wat aantrekt later in de ochtend. Wat navraag vooraf, leert dat we echter genoeg koptrekkers moeten hebben en we rijden ook best wel redelijk beschut op de terugweg.
Als we vertrekken, tel ik 16 renners, dat klopt met wat ik tegen de uitbater van het café in Nispen gezegd heb: 12 tot 16 mensen. Niet dat je daar hoeft te bestellen vooraf, die verkopen zo veel gebak op een zonnige dag dat ons groepje niet het verschil maakt. En bovendien is de plaatselijke bakker de eigenaar van dat café dus er is nog snel wat bijgehaald. Wat wel belangrijk is, ze zijn pas om 11:00 uur open en het kan zijn dat we net wat vroeger zijn. Maar Twan vertelt dat hij toch zijn terras aan het klaarzetten is, dus als we er voor 11:00 zijn, staat de deur voor ons open. Maar eerst nog even zo’n 80 kilometer wegtrappen om de punten (met slagroom) te verdienen.
We rijden via Langeweg naar de Lammegatsebrug en langs Oudenbosch naar Stampersgat en Kruisland. Omdat de wind in de rug staat, ligt de snelheid dik boven de dertig en dat maakt wat mensen zenuwachtig…. het is natuurlijk een lange tocht. We doen iets rustiger. Na Kruisland gaat het richting de Brabantse Wal, die we na Moerstraten ook op zien doemen. De wal vormt de scheiding van zandgronden en de Zeeuwse klei en wordt ook wel de Zoom genoemd, vandaar Bergen op Zoom dus. Je hebt hier een paar klimmetjes in ons parcours. Hoewel die maar 20 meter zijn, voel je die kuitenbijters goed als je op groot blad omhoog stoempt. Ons peloton wordt hierdoor even uit elkaar getrokken, vooral op de beroemde Rijzende weg in Woensdrecht, waar we tevens voor het eerst de wind tegen krijgen. Johan van Helmond komt weer in vorm… hij pakt de bergpunten daar.
Door het glooiende gebied waar Adrie van der Poel heeft leren fietsen, rijden we naar Huijbergen. Dan komen we helemaal op bekend terrein voor mij; de route van mijn middelbare school naar huis. Eerste drie jaar alleen op vrijdag als ik weer van kostschool naar huis mocht, in het vierde jaar elke dag op de brommer. Nu krijgen we even wat open stukken wind tegen over de “Wousei” (Wouwse Heide) maar in de verte zie ik de kerk van Nispen al liggen en daar wacht koffie met appeltaart, dus kop over kop trekken we er nog eens even aan.

Net na elf uur strijken we neer op het terras en we zijn al niet meer de eersten. De koffie en taart gaat er goed in en het is verder ook prima vol te houden daar met zulk weer.
Voor Anneke en mij een beetje vreemd moment want in de kerk tegenover hebben we afgelopen week afscheid genomen van mijn moeder. Geen Moederdag meer met haar na 62 jaar… toch raar.

We tanken de bidons nog eens vol om ook voor de tweede helft voldoende drinken te hebben en vertrekken weer. Even een stukje door België langs Essen-Horendonk, wat wij “dun Uil” noemen en dan via Schijf door het buitengebied richting Liesbos. Een stuk met echte Brabantse weggetjes met veel links-rechts. Het is druk op de weg. Motoren en gewone fietsen, maar op zaterdag ook trekkers en meer auto’s dan we op zondag daar zien. Ik denk toch een tocht die beter op zondag kan. Proberen te onthouden voor volgend jaar.
De wind is nu iets naar zuid-oost gedraaid, dat is een kleine meevaller voor de laatste 20 kilometer want de kilometers beginnen te tellen. Sommigen zijn dit jaar nog niet boven de honderd geweest. Maar we houden de boel goed bij elkaar en zo zijn we net na één uur weer in Made.

Ad van Wesel

Het Paasweekend geeft altijd de mogelijkheid om kilometers te maken. De Tourrenners trapten zaterdag al 110 kilometer weg. En deze ochtend stonden er weer ruim tachtig op de planning. Ik kreeg geen voorstellen dus zelf maar wat uitgezocht. Vrijdag jl. werden nog buien voorspeld vanaf twaalf uur dus dan wil ik zeker al thuis zijn. Kilometer of 85 moet het worden. Omdat de windvoorspelling zuid-zuidoost was, kom ik op rondje Breda andersom. Dat is gemakkelijk in Komoot. Je pakt rondje Breda “gewoon rechtsom” en drukt op de twee pijltjes en dan doet hij het andersom. En klaar, tenminste, als je een goed uitgangsrondje hebt. Maar die ik heb, is van vorig jaar en er zitten wat wegomleidingen in zo te zien. Dus moet er nog even aan gesleuteld worden en dan heb ik iets dat vanaf Chaam met wind in de rug naar huis gaat. We gaan wel tegen de klok in…. En een wijze ex-voorzitter die ik pas ook al eens aanhaalde zei altijd dat je zo bij voorkeur niet moet rijden. Want “met de klok mee” heb je de minste oversteken te doen bij het afslaan. Dat klopt ook helemaal merk ik weer als we onderweg zijn. Maar deze tweede paasdag is het zeer rustig op de weg en is dit nadeel niet zo groot. Maar op zaterdag kan het advies van Kees maar beter opgevolgd worden.
De wegen vanochtend zijn beter te omschrijven als Brabantse Dreven, zoals door de Rith richting Effen. De wegen zijn niet bepaald met een lineaal op logische manier op de kaart gezet, daar zit een lange geschiedenis achter denk ik. Na Effen gaan we richting Galder. We hebben maar een groepje van 8 renners, waarvan twee rensters. Of is renner een genderneutraal woord? Maakt niet uit, met ons achten rijden we met lichte wind tegen allemaal een keer op kop richting Belgische grens bij Hazeldonk. Dan volgen we de grens een tijdje tot we uiteindelijk bij Chaam zijn. Daar vond ik het wel even spannend worden want Komoot had me daar een route voorgesteld die ik niet kende. “Maar eens proberen hoe dat gaat”. En het ging goed. Wel wat vaak links en rechts, maar van de acht hadden er vijf de route op hun navigatiesysteem en er werd op tijd geroepen. We komen op de route terug van rondje ‘t Zand dus bekend terrein. Even een kort oponthoud omdat Kees zijn bril verloor, een mooi moment om mijn Snelle Jelle op te eten. Jelle stond van de week nog in de krant omdat hij onverwacht de Amstel Gold ooit gewonnen heeft terwijl iedereen dacht dat hij alleen prologen goed kon. Nu hopen we hem nooit tegen te komen want hij rijdt met de ambulance. Er mee rijden is vast nog wel leuk. Maar er in liggen doet pijn weet ik uit ervaring. En een tijdje later nog eens als je de rekening krijgt en je besloten hebt een laag eigen risico te nemen ….

We karren nu lekker door naar Made. Gerard en Marianne besluiten het omweggetje over de Poolse Dreef niet meer mee te doen. Ze vinden het fijn op tijd thuis te zijn. In Made aangekomen is er nog genoeg energie in de groep en dus wordt besloten Kees naar Hooge Zwaluwe te brengen om zo nog wat extra kilometers te pakken want het is gewoon lekker fietsweer en die voorspelde buien zijn nog niet te zien. Johan moet op tijd thuis zijn dus die slaat af richting Emmaweg. Na het afleveren van Kees rijden we over het industrieterrein van Hooge Zwaluwe de polder weer in. Flip stelt voor om nu ook maar de honderd vol te maken. Peter, Anneke en ikzelf vinden het wel prima zo en ook Flip wordt nu uitgezwaaid terwijl wij over Oud Drimmelen en de Dalhiastraat teruggaan. Ondertussen waait het wel maar die twee kilometer wind tegen kunnen we wel hebben. Lekker geTourd dit weekend en goed getraind voor de krachtmeting bij “de Mol” volgende week. Hoewel koffie met appeltaart belangrijker is dan winnen.

Groeten,
Ad van Wesel

Op paaszaterdag staat een lange tocht op het programma. Voor mij in ieder geval de eerste keer dat het meer dan honderd kilometer gaat worden. We rijden de Molentocht naar Kinderdijk. Een rondje dat Flip traditioneel leidt. Uit het hoofd, want hij weet gewoon de weg. Maar op verzoek van een aantal Tourrenners, die graag weten waar de afslagen liggen, proberen we dit jaar de GPX van de voren te delen. Ik moest toch nog bij Flip zijn voor een schroef, dus die GPX maar eens even voorbespreken.

Over die schroef trouwens… dat was voor cantilever rem, een ouderwets systeem maar ik heb nog een fiets die mee op vakantie moet waar dat op zit. En één schroef was totaal verroest. Dus even in de WTC community een oproep gedaan in de groep “Vraag en aanbod”. Ik zie dat daar niet veel mensen in zitten. Dus eerst daar maar eens over. We hebben verschillende WTC groepen waar je jezelf voor aan kunt melden (of afmelden). Dat doe je door in startscherm van Whatsapp onderaan community te kiezen.

Dan krijg je dit:

En met “geef alles weer” zie je alle groepen. Dus ook “Vraag en aanbod” en daar kun je je voor aanmelden. Voor als je iets zoekt of aan te bieden hebt. Dit keer ging het, ondanks maar 17 deelnemers in die groep, prima….. Flip had de door mij gezochte schroef. En hij had trouwens ook de “Rode Trui” die Anneke een paar weken aan mag. Die gaat ook in de rugzak mee.
Dan nog eens even naar de GPX route kijken die ik gevonden heb. Beetje aangepast, want vorige keer had die een omleiding maar nu is hij klaar om rond te sturen voor de liefhebbers. Kost wat tijd maar dan heb je ook wat.

Met de route geladen op de Wahoo en Anneke in de Rode opkomsttrui, vertrekken we zaterdagochtend. Nog een beetje fris maar een lekker zonnetje. Met kniestukken goed te doen.
Flip neemt met Corné een hele lange kopbeurt tot op de Moerdijkbrug. Maar dan draaien we de Dortse Biesbosch in, richting Oosten en daar komt de wind op kop. Nu blijkt dat we toch al best goed geworden zijn in het ronddraaien op de kop. De een wat langer, de ander wat korter, maar het scheelt bij wind tegen veel. Vooral als die wind recht van voren zit zoals nu, want dan zit je vanaf rij twee lekker uit de wind. We zijn zo bij het wielerbaantje Sliedrecht. In Sliedrecht schieten we onder de snelweg door en dan zit je plotsklaps in het “veen-weide-gebied”. Hoge waterstand en land waar je alleen gras kunt laten groeien. Over slingerende wegen komen we uiteindelijk bij de molens van Kinderdijk. Daar heb je altijd toeristen en zo te zien zijn de Chinezen ook weer terug na de Corona: “Niehouw” roep ik. Ze vinden het prachtig die wielrenners in die mooie pakken, want we worden veel op de foto gezet. Goede publiciteit voor onze sponsoren, die zullen daar wel bij varen! En beter dan al die Nederlandse fotografen die vaak met de rug naar ons op de dijk staan om andere rare vogels te fotograferen.
Na de Molens moeten we over de Lek-dijk naar Groot-Ammers. Dit is weer pal tegen de wind, maar we weten nu hoe het moet. Allemaal een paar beurtjes en dan kunnen we richting het zuiden draaien. Niet dat wind opzij het nou veel gemakkelijker maakt. Ik probeer een tweede waaier op te zetten zodat niet te veel mensen op “het kantje” komen te zitten. Ik zit ondertussen te genieten van het mooie weer, de mooie omgeving en dan vooral in deze tijd ook van koolzaad en fluitenkruid. Dat hoort bij het platteland in het voorjaar.

Na de Gorinchemsebrug pakken we de kortste route naar de volgende brug… die van den Hank.
Als we daar overheen zijn, hoor ik iemand voorstellen om met dit mooie weer een bakje koffie met punt te doen bij Fort Lunet. Drie WTC-ers hebben nog andere plannen die dag waar dit niet bij past, maar de anderen stappen dus even af en genieten van een traktatie van leider Flip. Lekker, en het Tikkie dat hij later stuurt, nemen we dan maar op de koop toe.
Ohja, nog over reclame voor sponsoren gesproken; vanmorgen zag ik wel mooi 3 Chinezen in de winkel bij jou Twan!

Ad van Wesel

Deze zondag de eerste keer dat er wat regen voorspeld is. Dat is meteen te zien aan de groep die om half negen op het Raadhuisplein staat. Van de Sportgroep maar drie liefhebbers aan de start en daarvan kondigt Chris meteen al aan dat hij niet te laat thuis mag komen…Thijs sluit aan bij de trim, John en Chris besluiten zich bij ons aan te sluiten en Chris gaat ergens gebruik maken van de aangekondigde mogelijke afsnijder van de de route “Boompjesdijk”.
Omdat de Amerweg nog steeds afgesloten is, gaat de route weer een keer over Blauwe Sluis. We schieten lekker op richting Moerdijk maar dan hoor ik voor de eerste keer dit jaar “LEK”. De voorband van John loopt leeg. Met vereende krachten wordt de band vervangen. Een onooglijk klein steentje lijkt de boosdoener. Volgens Frans is dat zijn eigen schuld. Dan had hij zijn banden voor vertrek maar af moeten wassen met azij !?  Blijkt een tip te zijn die bij de Jonge Renner rond gaat sinds jaar en dag. Kees van Dongen heeft daar jaren gefietst, maar die heeft er nog nooit van gehoord. Waarschijnlijk van lang geleden dan, toen de banden nog van hout waren? Toch maar eens even aan AI gevraagd….
Antwoord: “Het idee achter het afwassen van banden met azijn is dat het de vettige laag op nieuwe banden kan verwijderen, waardoor ze minder steentjes oppikken en mogelijk minder snel lek raken. Sommige wielrenners en zelfs profs doen dit, vooral bij nieuwe banden of bij regenachtig weer.
Maar er is ook scepticisme: azijn ontvet niet echt en kan het rubber zelfs aantasten. Moderne banden zijn al goed ontworpen om grip te bieden en vuil af te weren, dus het effect van azijn is waarschijnlijk minimaal. Wil je het proberen, dan kun je schoonmaakazijn gebruiken en de banden goed afspoelen. Maar een goede bandenspanning en kwalitatieve banden zijn waarschijnlijk belangrijker om lekke banden te voorkomen.“

John kan weer op de fiets en dus kunnen we verder. Via industrieterrein Moerdijk en Klundert komen we op de dijk naar Willemstad. Dat is taai met die wind maar we nemen allemaal een keer een kopbeurtje. De een maar kort en de ander wat langer. Ook begint het een beetje te druppelen. Ik heb op buienradar gezien dat we dit buitje tegen zouden komen maar dat we er snel onderdoor kunnen rijden omdat we elkaar tegenkomen. In Willemstad kondigt Chris aan dat dit voor hem het punt is om terug te draaien, Erno gaat met hem mee. Hopelijk rijden zij niet precies met de bui mee terug.
Wij zijn er zo van af en gaan over Dinteloord en bij de kerk rechtsaf. Het laatste stuk tegen de wind en we moeten even iets rustiger aan doen. Blij dat ik het bordje Boompjesdijk zie aan het eind van de weg, daar komt de wind (schuin) van achter. Nu hoeven we wat minder te draaien en kunnen we wat bijpraten. Over de Zuidzeedijk naar Stampersgat loopt de snelheid naar de 36-37 km/u, dat schiet op. Toch is dat niet voor iedereen gemakkelijker. Te veel kruit verschoten in het wind tegen stuk… bedankt daarvoor 😊. Uiteindelijk komen we met 90 kilometer op de teller weer op de May. Nauwelijks regen gehad. Dus de thuisblijvers hadden ongelijk, en daarbij zaten een aantal mensen uit de top van het klassement…… Bijvoorbeeld de Rode Trui heb ik niet gezien vandaag. En ook wat andere mensen die altijd in de top staan, hebben (regen)punten laten liggen.  
Even afwachten tot René de website weer bijgewerkt heeft voor de nieuwe stand….

Ad van Wesel

Ook deze zondag weer een droge dag met veel zon. Maar ook met veel wind, uit het oosten. Dat had mijn weerapp al voorspeld twee dagen terug dus Boompjesdijk die op de kalender stond, werd een rit naar het oosten. Eerst dacht ik aan rondje rondom de Maas want dat is precies net zo ver. Maar windkracht 4 tot 6 op de dijken daarheen, dat zie ik ook niet zo zitten. We moeten de luwte opzoeken en dan is het rondje Den Bosch van Flip ideaal. Maar als ik Flip vraag, geeft die aan dat hij waarschijnlijk met de Sport mee gaat. Jammer, want een goede koptrekker en wie weet de route van het rondje van Flip beter dan Flip? Waar ik de afgelopen week de GPX route vooral voor de anderen rondstuurde, heb ik hem nu zelf nodig want dat stukje bij Cromvoirt weet ik niet zo goed. Volgende les voor mij in het GPX-en. Afgelopen woensdagavond tijdens de WTC trainingstocht hadden we bovendien gemerkt dat in Oosterhout de boel opgebroken is en de omleiding niet gemakkelijk. En ook bij Raamsdonk is een belangrijke fietsstrook afgesloten. Dus daar moeten we ook niet zijn. Spannend of het “verbouwen” van de route goed af gaat lopen.
We blijken met 13 renners en rensters aan de start te staan. 12 van de club plus Mark van Meir die met Corné mee gekomen is uit Wagenberg om eens te proberen hoe dat gaat met ons. En voor ons hoe dat gaat met hem. Nou daar is niks mis mee. Mark draait lekker mee. Draaien is sowieso wat we wat doen tegen de pittige wind als we door de polder naar ‘s Gravenmoer rijden. Daar komen we in de beschutting van boerderijen en bossen maar we zien verschillende mensen op kop. Langs de Rustende Jager gaan we richting Cromvoirt. Mijn navigatie weet het beter dan ik, we moeten links maar ik ga rechts omdat ik niet kijk en denk dat ik het wel weet…. Gelukkig hebben verschillende mensen de route op hun apparaatje gezet (en Wim bijna), dus ik word terecht gecorrigeerd.
Na Cromvoirt nog even de wind tegen, Hans en ik concluderen dat we nu niet heel veel hulp meer krijgen, maar “we zijn en bijna, we zijn er bijna, …. Zoete Lieve Gerritje”.
Iedereen is blij als we bij Engelen linksaf kunnen slaan. Nu moet de wind dan van achter gaan komen. Maar dat valt iets tegen, hij blijkt iets gedraaid naar zuid oost. Maar wel veel prettiger dan tot nu toe dus we schakelen wat zwaarder en de teller geeft nu constant dik boven de dertig aan. Het gaat goed met onze groep. Alleen als we wat hard door de bochten gaan, hebben sommigen last van het harmonica effect. Maar ze sluiten steeds snel weer aan en dat is knap hoor! Via Doeveren door de polder naar Waspik en dan naar Raamsdonksveer. Nog even de brug over de Amertak en dan zijn we in Made.
De mensen die nog naar Den Hout en Wagenberg door moeten, komen vandaag boven de honderd. Lekker getraind allemaal.
Hopelijk volgende week weer zon, maar de voorspelling is iets minder zonnig. Zien we dan wel.
Dit hebben we weer te pakken.

Ad van Wesel

Deze zondag lijkt het in ieder geval droog te blijven maar het is nog wel wat fris. Ik kies kniestukken want met een lange broek of beenstukken zien ze mijn nieuwe WTC sokken niet natuurlijk. De fabrikant heeft speciaal voor ons een blauw garen weten te vinden in AH kleuren. Ik had hem verteld dat als hem dat zou lukken hij sokken zou kunnen leveren bij 1.150 AH winkels… dat vond hij de moeite waard om het te proberen 😊.  Twan kan een telefoontje verwachten, verwacht ik.
Mooie sokken en op onze pas nieuwe fietsen, dat moet goed komen. Maar helaas het versnellingssysteem vindt niet leuk wat ik gisteren gedaan heb. Ik heb namelijk de voorbladen 34 vervangen door 39 om mooiere versnellingen te hebben. We missen de 18 in de pion en zowel Anneke als ik hebben net niet dat fijne verzet met Groot/Klein verhouding rond de 2,75. Met de 39 voor wel, dus goede oplossing. Opgehangen in de garage liep het letterlijk prima. Maar deze ochtend sputtert het systeem tegen als je er kracht op zet. Anneke draait om, om haar oude fiets te pakken. Ik besluit dat ik dan maar de hele tijd op groot blad moet, er is toch niet te veel wind.
Bij het vertrekpunt is het ondanks het wat mindere weer en het verzetten van de tijd, toch lekker druk.
Flip heeft besloten daar van te profiteren en met assistente Nel doet hij een eerste ronde uitgifte van de genoemde nieuwe sokken. Die kun je gewoon in je shirtzak stoppen dus dat kan prima en spaart hem veel tijd qua uitreiken.
Met de Tour vertrekken we naar het westen. Buiten de bebouwde kom valt de wind bar tegen. Corné vraagt zich hardop af of ze met het verzetten van de tijd ook de schaal van Beaufort verzet hebben? Dit lijkt inderdaad niet op windkracht 3-4 die voorspeld was en de richting is ook niet zuidwest maar pal west; op de kop. Spontaan gaat de groep “draaien” zoals we pas rondgestuurd hebben. Dat was om wat veiliger te wisselen, nu is het hard nodig om nog een beetje snelheid te houden. Gelukkig weten we dat we een route hebben die verderop veel beschutting heeft. “Blij dat we niet naar de Boompjesdijk hoeven”, stelt Flip die deze week ons is komen versterken. Het draaien bevalt goed en gaat ook steeds beter. Het blijft tot aan het keerpunt de manier van rijden. Ik vind dat het tegen de wind wel lekker is, maar mis mijn praatje met de clubmakkers als je steeds door wisselt. Vanaf halverwege lijkt het er op dat iedereen het daar mee eens is, of dat ze wat moe beginnen te worden want de beurten wisselen elkaar nu niet na 100 meter af, maar pas na 1-2 kilometer of zo. Helaas is de wind nu van west zelfs wat noordwest geworden, die draait ook deze zondag, dus we krijgen hem nog niet echt mee, maar blijft opzij tot we op het bekende stuk vanaf Oudenbosch langs de Mark komen te rijden. Daar gaat de grote versnelling er op want eindelijk profiteren we van de dikke pittige wind. Zo zijn we vlot bij Zevenbergen. Omdat op het programma stond dat we 85 kilometer gingen doen, had ik besloten en in GPX gezet dat we over het industrieterreintje rijden en dan over het fietspad langs de kortste weg naar Made. Op de TGV brug worden de benen nog één keer getest. Wim blijkt er ook al weer wat beter in te zitten, want hij komt ruim als eerste boven. Zijn extra kilometers van vorige week na onze tocht biedt “loon na werken”.
Met 87 kilometer op de teller rijden we ons dorp weer in via die paar wegen die niet afgesloten zijn. Op naar huis en kijken of ik die tandwielen goed krijg want Anneke wil natuurlijk niet op haar oude fiets.

Ad van Wesel

Ook deze week is Gerard er niet, terwijl hij als leider van het Tour “rondje Willemstad” op het schema staat. Uit de reacties van de wegkapiteins in de voorbereiding merkte ik al dat hij niet de enige afwezige is en/of dat anderen weinig zin hebben om te leiden. Ik denk maar zo, “dat is een bekend rondje dus desnoods leid ik weer een keer”. Toch even gekeken in de oude Willemstad rondjes…. die halen meestal de 80 niet zie ik, dus moet er een lusje aangeplakt worden. Dat moet lukken.
En inderdaad, aan mij de eer om weer kopman te zijn deze morgen. Het is mooi weer, niet al te veel wind die uit zuid-zuidwest komt. Dat past wel bij wat ik bedacht heb.
Met 13 coureurs gaan we op pad. Jan Vermeulen heeft er zin in en is meteen al sterk, die heeft warmgedraaid vanaf Den Hout waarschijnlijk. We rijden richting Zevenbergen want de Amerdijkweg naar Lage Zwaluwe is afgesloten kreeg ik ingefluisterd. Dus we gaan over Blauwe Sluis, ook mooi door de polder en met wind mee. Geen probleem om op kop te rijden daar. En ik ga er van uit dat iedereen het stukje over doordraaien heeft gelezen en niet passief op rij twee en drie blijven zitten en direct over komen nemen. Maar na veertien kilometer op mijn teller maakt niemand aanstalten om Jan en mij af te lossen. Dan draaien wij zelf maar van kop, de hint wordt niet begrepen zo te merken. Ik maak nog een armgebaar (netjes hoor) en dan komen er van achter toch mensen. Nu begint het te werken, er wordt gewisseld. Kan ik ook meteen zien wie er bij zijn, voor het opkomstklassement. Opeens zie ik in een ooghoek Fillipo Gana, “is pipo bij ons aan het uitfietsen?” Maar het blijkt de GVR te zijn uit Terheijden die zijn maatjes van “de Sport” met pijn in het hart (en in zijn been) heeft laten vertrekken zonder hem. Gelukkig mag hij wel aansluiten bij hun lunch blijkt later. Fijn voor Chris. En fijn voor ons dat hij nog niet zo erg geblesseerd is dat hij niet af en toe op kop kan.
We rijden het bekende eerste stuk naar Klundert en dan over de dijk naar Willemstad. Daar vervolgen we de weg om het dorp naar het water. Inderdaad, nog maar goed 30 kilometer op mijn tellertje dus nu komt de verlenging. We rijden door richting Dinteloord en Heijningen. Dan naar Fijnaart, ook een lekkere weg altijd….. jammer, een of andere verkeerskundige heeft bedacht om daar om de 200 meter paaltjes op onze weg te plaatsen. Met achteropkomers en tegenliggers erbij niet echt een verbetering van de verkeersveiligheid als je het mij vraagt.
Na Fijnaart gaan we naar Noordhoek en komen zo op het naar die plaats genoemde trainingsrondje richting Standaarbuiten. Ook daar heeft een duur ingenieursbureau weer wat bedacht. Stellingen pijpen met een doek op een meter of drie hoog. Frans en ik constateren dat dit ook weer een miskleun is; “Daar heb je toch niks aan om achter uit de wind te rijden!” Daar blijkt het dus ook niet voor te zijn. Het is voor de vleermuizen. Ik weiger dit verder uit te leggen en verwijs naar deze link: Schermen langs Kreekdijk en Weelwijk wijzen vleermuis de weg  – Moerdijk. Ik wil niet weten wat dit kost, maar weet wel betere bestemmingen waar de mensheid meer aan heeft.

We hebben nog een klein stukje wind tegen en 2 viaducten. Marianne gaat goed, maar klimmen is niet haar specialiteit zo te merken. Als we als groep weer samen zijn, rijden we naar de Lammegatse brug en dan naar Langeweg. Ik heb nog een paar kilometertjes extra nodig dus pakken we een klein ommetje. Gunstig voor Marianne want ik vermijd het viaduct over de HSL, en voor Chris want die zetten we vlak bij den Elsakker af. De volgende die afslaat is Wim ten Haaf, ik had al gemerkt dat die lekker fietste en hij wil daarom extra kilometers maken. Met de rest gaan we van de Driehoefijzers naar Made en zowaar, met 80 kilometer op de teller rijden we ons dorp in. Navigatie uit het hoofd blijkt ook te werken, maar anderen kunnen dan niet meekijken en wellicht had ik minder op kop gehoeven als ik de route even in GPX gemaakt had. Volgende keer proberen, als ik tijd heb.

Ad van Wesel