Na mijn fietsongeluk in Frankrijk, 8 weken geleden, eindelijk weer eens op de fiets!
Om er weer in te komen, had ik me aangesloten bij de Trimgroep die een mooi ritje van
50 km (rondje kleine Slingerdreef) op de planning hadden staan. Bij aankomst op de verzamelplek zijn we vertrokken met Petra, Peter K., Leo S., Wim R., Johan S. en uiteraard ondergetekende. Het was een gezellige tocht met een gemiddelde van 23,9 km, temperatuur van 11 graden en 56 km op de teller.

Er is genoeg regen gevallen onderweg, maar gelukkig liet de zon zich ook af en toe zien.
Dit is natuurlijk goed voor de regenpunten.
We hebben nog een tussenstop gemaakt bij Bos & Co (voorheen Seterse Hoeve) om even bij te kletsen en te genieten van warme koffie met appeltaart en uiteraard met slagroom! Van te voren natuurlijk even gebeld of we met 6 personen welkom waren, want in deze tijd is iets spontaans toch wat lastiger. Gelukkig voor ons mochten we aanschuiven op het verwarmde terras. Peter Kuijpers schoof ook nog aan, die had wel zin een bakje koffie!

De conditie na 8 weken niet fietsen was ver te zoeken, de benen wilde niet echt en toen ook mijn beenwarmers en broek afzakten, wist ik dat ik nog heel wat kilometers moet maken om weer op mijn niveau uit te komen. Gelukkig zijn daar mijn mede-fietsers om te helpen, ook met het weer aankleden!! Bedankt Peter voor het weer rechttrekken van mijn broek!!

Het was een lekker tochtje om er weer een beetje in te komen, met de groep afgesproken om dit te blijven doen zolang als het weer het toelaat.

Fijne zondag iedereen!!

Groetjes,

Erno Haanskorf

De laatste tocht van 2020 staat vandaag al weer op het programma.

De dag dat we normaal uiteindelijk eindigen met snert en uitreiking van de opkomstprijzen. Maar dit jaar is alles anders.
Eerst maar eens kijken of onze leider René er überhaupt is vandaag, want de weersvoorspellingen zijn niet best zie ik op de verschillende weer-sites. En ze zijn ook nog eens heel verschillend per site. In de loop der jaren heb ik het meeste vertrouwen in Buienradar. Dus die geloof ik deze morgen maar even. Ondanks westenwind moeten we zo snel mogelijk een stuk naar het oosten zien te komen en dan noord en weer zuid om wind opzij te hebben.
Zoiets:

Ik zet spatbordjes op onze fietsen, pomp de banden niet te hard op om minder snel op een steentje lek te rijden en doe mijn regenjas voor het eerst dit jaar aan. Als Anneke en ik vertrekken, regent het best wel. Bij het Oude Gemeentehuis aangekomen, zie ik toch bijna twintig WTC-ers die staan te schuilen onder de bomen.
Mooiste van deze ochtend is dat Erno er weer bij is na zijn zomer-ongeval.
Ik tel voor de Sport 3 renners en voor de Tour een stuk of 4. Dus ik stel voor om samen te rijden en dan het rondje Uppel – Werkendam omdat het daar beter weer is. Hans van Bragt zegt dat dat niet kan, want hij heeft een route in zijn Garmin staan die de andere kant uit rijdt. Van Maurice gekregen, zegt hij en die weer van Peter Broeders (stuurt Peter die mannen expres de regen in nu hij zelf niet mee kan?). Ik zeg dat ze dat ding niet nodig hebben als ze gewoon met mensen meerijden die de weg daar kennen. Maar blijkbaar kan de knop bij de mannen niet om en zij gaan de geplande route rijden. Anneke durft daarna niet als enige Tourrenner met de Sport mee en gaat alsnog met de Tour mee. Omgekeerd zie ik echt niet zitten, ik houd niet van nattigheid als het te ontwijken is.

Dus vertrekken Thijs, John en ik met drieën in oostelijke richting. Het regent nog grote druppels want bij de oude Rabobank zit Thijs al te mopperen over zijn boordcomputer.
De Polar apparatuur heeft een heel gevoelig touchscreen blijkbaar, zo erg dat elke druppel voelt als een vinger en dus gaat hij steeds uit en dan moet hij hem weer aan moet zetten.
Ik stel voor dat hij hem ruilt met de Garmin van Kees Marijnissen….. die rijdt toch nooit als het regent . We rijden het dorp uit en ik zie zowaar al blauwe lucht in de verte. Al snel begint de zon te schijnen en er is nog maar hier en daar een druppel. Bij Raamsdonksveer vraag ik de mannen om even te stoppen. De regenjas kan uit. Terwijl ik dat doe, moet ik even achterom kijken want de laagstaande zon schijnt in mijn ogen en ik heb geen echte zonnebril op. Met de zon in de rug zie ik een mooie regenboog. Daar regent het flink dus, precies daar waar de anderen heen gereden zijn. Misschien ontdekken ze “De pot met goud” die onder de regenboog schijnt te staan. Wellicht ligt hij naast “Het nat pak” dat ze zeker gaan vinden.
John houdt zijn jackie nog even aan want denkt dat de regen nog terug kan komen. Ik niet, en bovendien is mijn ervaring dat hoe later je hem uit doet, hoe kouder het is. Nu ook wel even fris, maar het zonnetje en de rijwind zorgen dat dat maar even zo is.
Door de polder rijden we naar de Hanksebrug. Bij het opdraaien zien we een groepje net voor ons rijden. Mooie fietsen en flitsende kleding…. dat wekt bij Thijs bepaalde gevoelens op merk ik, die mannen moeten ingehaald worden en dan “er op en er over”. Dat lukt ook en ik kan gelukkig zelf ook mee. In Strava zie ik naderhand als bijvangst van het vernederen van die patsers (vindt Thijs) dat ik een nieuw PR rijd op de Peerenboom. Daardoor krijgt John het blijkbaar toch ook warm en bij Dussen trekt hij zijn jasje ook uit.
Schuin tegen de wind via Almkerk en Uppel naar Sleewijk waar we de dijk op gaan richting Werkendam. Om nog net iets meer kilometers te halen, rijden we door Werkendam en dan over het industrieterrein de Noordwaard Polder in. Thijs en John pakken de langere kopbeurten want die zijn jonger en sterker dan ik. En ze willen natuurlijk ook in dit verslag gemeld worden als “de kleppers van de club” deze zondagmorgen, bij deze.
Uiteindelijk rijden we in Raamsdonksveer vlak langs RVSA / Fluidor waar we zo graag weer hadden willen afsluiten. Richting de May nu, nog een stukje wind tegen, maar John gaat mee tot de rotonde Sluizenweg dus kan ik nog even wegkruipen. We zijn op tijd weer in Made, ik had aan Peter doorgegeven dat de Sport 70-90 km zou rijden (hij maakte daar in de aankondiging 90 van… tja dan durven de anderen niet mee natuurlijk). John komt op ruim 70 kilometer vandaag dus ik vind het goed. Nog even de fietsen afwassen, terwijl ik met het sopje de velgen doe, hoor ik een verdacht gesis en als ik goed kijk zie ik bubbeltjes op mijn achterband, lek. Dat brengen we er goed vanaf, beter thuis lek dan onderweg.
Als hij voor 7 maart 2021 geplakt is, ben ik weer op tijd voor het volgende wegseizoen.
Dat moet lukken.
Hopelijk dan weer een “normaal” jaar.

René van Mook is de glorieuze winnaar van het opkomstklassement 2020. Jammer dat de grote huldiging niet door heeft kunnen gaan. We hebben in Den Haag nog een uitzondering aangevraagd op het 30 binnen en 40 buiten maximum aantal. Maar Rutten en de Jonge vreesden voor de aanzuigende werking van zo’n huldiging. Het is te verwachten als iemand uit Wagenberg zo’n topprestatie levert, heel het dorp uit loopt. Dus dat ging niet door.

Maar we wachten even wat versoepelde maatregelen af zodat we op gepaste wijze René kunnen huldigen. En ook de anderen natuurlijk: Op plaats 2 is Bert Timmermans en op 3 Peter Korse. Heel mooi, allemaal renners die nog nooit op het WTC podium gestaan hebben.
Houdt je app berichten en e-mail in de gaten.
Zo gauw we op een veilige manier kunnen, gaan we iets organiseren.
Het draaiboek ligt al klaar!

Ad van Wesel

Vandaag, zondag 4 oktober,  hebben we echt herfstweer.
Anneke ziet voor de eerste keer dit jaar 2 druppels voorspeld op Weer-online.
Goed voor 12 regenpunten. Dat betekent toch wel dat we vooral goed weer gehad hebben in de ritten die we dit jaar afgewerkt hebben.

Goed ingepakt, maar ook weer niet te warm, melden we ons bij het Oude Gemeentehuis. Ruim  20 renners aan de start. Chapeau voor iedereen die ondanks de bui om kwart voor negen toch op de fiets gestapt is. Ik had verwachte dat Anneke en ik er alleen met René er zouden staan, want die laat zijn klassement niet in het water vallen, dat is duidelijk. Vrijdag had ik hem nog aangeraden om aan zijn gezondheid te denken met die kou en wind… , maar daar trapte hij niet in. Omdat ik niet veel mensen van Tour en Sport tel, stel ik voor om samen te rijden, de “TS” dus (of de “ST”?). Dan hebben we eens wat andere “buurt”. Omdat Thijs en John die bij de Trim stonden, dacht ik dat die daar mee mee gingen, maar als ze toch nog bij ons aansluiten, gaan we met 13 coureurs op pad. De weersvoorspelling belooft vanaf een uur of 11 veel wind en regen, dat hoeft nou ook weer niet tijdens een “afbouwtocht”, dus we besluiten dat we rond 11:00 uur terug willen zijn en kiezen voor Rondje ’t Zand. Tegen de wind naar het zuiden is wel pittig. Hoewel Thijs als hij zich op kop zet, daar weinig last van lijkt te hebben en heel onderweg niet van de frontlijn wijkt. De een na de ander rijdt een tijdje naast hem maar geeft het dan op. Bij Molenschot komt het bericht door dat Peter Broeders afgeslagen is. “Het ging niet”, gaf hij later in het interview na de etappe aan. Op eigen tempo zet hij toch nog 55 km op zijn tellertje.
Flip verdenkt Thijs er van dat hij expres door plassen rijdt om zijn wieltjesklevers aan te moedigen om ook op kop te komen, ook dit werkt niet, in ieder geval niet bij Flip.
Op grondgebied Gilze komt Corné op kop naast Thijs. Uit een doorgaans betrouwbare bron had ik al gehoord dat die ook lang op kop kan rijden, en dat blijkt zo te zijn. Ze blijven samen rijden tot helemaal op het eind. Flip en ik vinden het knap van Corné, maar vragen ons wel af of hij iets bijzonders in zijn bidon heeft. Het schuim komt met hele vlokken uit zijn achterste zien we.
Vanaf Dorst krijgen we echt wind in de rug. Er sluiten twee renners aan die tot de May bij ons blijven, eentje was de zoon van Wim de Vos (dacht Flip)……  Ikzelf zie die pas in Den Hout als we nog even doortrappen. Nieuw PR zelfs zie ik zelfs op Strava 49,9 km/uur over het laatste sprintstuk. Het begint wat harder door te regenen, dus het lijkt er op dat we net op tijd (of net te laat) thuis zullen zijn. Wel weer even de fietsen afspuiten, maar zelf niet echt nat en koud geworden. Prima toch, Ik heb dit jaar al zes duizend kilometers volgens Strava dus waarom risico op nat pak nemen om nog 10 kilometer extra te doen.
René dacht er met de TT groep blijkbaar anders over, die hebben die 10 extra kilometers wel gepakt, uitslovers!

Ad

Deze ochtend had een mooi begin, ik had iets te snel het WA bericht gelezen en daardoor de vertrektijd over het hoofd gezien. Gelukkig appte vriend Martien dat ik tot vertrek bij hem kon schuilen, ik voelde me een soort gast aan tafel.

Deze zondag is een feestdag, onze voorzitter Ad is jarig en wordt 58 lentes jong.
Om 8.58 uur was er overleg waar we heen gingen. Er stond een wind die voelde als windkracht 58. Al snel werd gekozen voor een kort stukje “rondje cola” en daarna naar richting Den Bosch, met de bedoeling om onze jarige minstens 58 keer uit de wind te houden. Gelukkig waren onze pitbulls Thijs en Martien bij de groep, zij bijten zich vast in de wind en laten niet meer los. Ad, Flip, Peter en ondergetekende maakte het zestal compleet. (Jammer dat Johnny er deze keer niet bij was).
Met een flinke snelheid reden we richting Cromvoirt, na 58 km reden we verkeerd. Martien stak nog wel zijn hand uit welke richting we op moesten, maar hij reed op dat moment achteraan. ☺

Toen we Den Bosch aantikten, kregen we de wind in de rug. Flip en ik hadden het idee dat naarmate we aan het einde van het seizoen kwamen de snelheid ook minder werd. Maar niets is minder waar, het blijft koers in de sportgroep. Met een hoge snelheid richting de 58 km/uur denderden we terug naar Made, waarschijnlijk met de appelpunt in onze gedachten die Ad ons had beloofd.

Was weer een toprit met een gezellige afsluiting.

Met vriendelijke groet,
Twan

Vanmorgen stond er maar een bescheiden groepje renners bij het oude gemeentehuis. Vanwaar die lage opkomst? Is het door het weer of zijn er andere activiteiten in de buurt die voorrang krijgen?  De wind lijkt vrij pittig en ook de lucht is wat dreigend, maar toch al met al geen slecht fietsweer?
Onze  trimgroep bestaat uit vier renners; we zijn inmiddels wel de harde kern te noemen.    Wim heeft op mijn verzoek een ritje bedacht en kwam uit op de ‘de Kleine Slingerdreef’. Vanuit Made vertrokken we naar Den Hout. Dat ging meteen lekker want we hadden de wind wel goed van de zijkant. Na Oosterhout zagen we aan de kant van het fietspad in het bos op  diverse plaatsen posten staan. Wat was er te doen vandaag, een hardlooptocht of was het al fietsend te doen? We hebben er geen duidelijkheid over gekregen want we zagen geen mens bij die posten. Wij gingen door naar Slingerdreef. Daar hebben we weer genoten van het mooie nieuwe fietspad. Dat pad werd trouwens goed bezocht door andere groepen wielrenners. Het was er echt druk te noemen.
Het viel ons overigens wel op dat de weg al vol met (natte) bladeren en eikels lag, waardoor we toch wel goed moesten opletten. Gelukkig ging dit prima.
Om wat gunstiger voor de wind uit te komen, reden we terug dwars door Oosterhout en zo weer op Den Hout aan. Niet lang daarna waren we weer in Made. Het was een fijne rit en het weer had ons goed meegezeten. Met dank aan Wim, Peter en Peter.

Groeten van Petra

Zondag 27 september is een feestelijke dag in huize van Wesel, Ad is namelijk vandaag jarig. Buiten lijkt het ook feest, de blaadjes waaien vrolijk door de lucht onder een donker wolkendek. Even buienalarm checken…… Op een paar spettertjes na, zou het droog moeten blijven. Weer online geeft 1 druppeltje, dus 10 opkomstpunten vandaag.
De vertrektijd is vanaf vandaag om 9.00 uur, gezien het app-verkeer om 8.31 uur is niet iedereen daarvan op de hoogte …..

Om 9.00 uur is het niet echt druk te noemen op het Raadhuisplein. Naast de gebak- en snoepkraam staan slechts 18 WTC ‘ers die deze ochtend een rondje willen fietsen.
De sportploeg wijzigt op het laatst hun plannen gezien de harde noordenwind en vertrekken met 6 man naar Den Bosch.
De trimploeg vertrekt hierna met vieren en gaan een rondje Slingerdreef fietsen.
En dan staan er nog 4 van de Tour en 3 van de combi Tour-Trim. Beiden zouden naar Blauwe meer gaan maar gezien het feit dat de Tourders geen route en geen leider hebben en bij de combi TT twee, wordt besloten om dit tochtje gezamelijk te fietsen.
Prima opgelost.
De verse trotse rodetrui leider Rene en Piet starten hun reisgids op en we vertrekken richting Raamsdonksveer.  Het waait inderdaad meer dan ik dacht, maarja , zolang het droog blijft…
Na wat miscommunicatie hoe we naar Waspik rijden, gaan we na correctie de goede weg richting Raamsdonk.
Ineens roept Marino in de Lange Broekstraat luid en duidelijk; LEK.  Na twee patronen en een kapotte binnenband verder, besluit hij om naar huis te gaan. Jacques belt de hulptroepen om hem op te halen want Marino had geen telefoon bij zich.
Nu zijn we nog met zeven.
De weg wordt vervolgd naar Waspik,  Capelle en onderlangs Kaatsheuvel. Daarna een slingertje over het Efteling Golfpark waar nog best veel liefhebbers een balletje aan het slaan zijn.  Rene geeft alvast aan me door dat hij geen tijd heeft voor een stukje op de website want hij wil graag Formule 1 en WK wielrennen kijken. Okay, doe ik het wel ff. Daarom probeer ik onderweg alvast te verzinnen waar ik het over kan hebben…..
Over de lange broeken? Ik zie tot mijn verrassing dat de mannen allemaal beenstukken aan hebben en ik de enige ben in korte broek.  He, waar is Piet? Ik mis ineens Piet.
Rene vertelt dat hij net voor het Golfpark rechtdoor is gegaan omdat zijn fiets niet boven de 34 km. kan. Jammer, dat we dit te laat laten horen, nu zijn we nog met zes…..
De spoeling wordt dun om op kop te rijden maar gelukkig is Corne er en die rijdt met zijn ijzersterke Limburg-benen stug door op kop. Naast hem wisselen we continu.
We gaan naar Loon op Zand en rijden om het desbetreffende Blauwe Meer, het keerpunt. Hierna rijden we richting Tilburg. Vlak voor Reeshof roept Bert dat hij via Dongen naar huis gaat naar Sprang. Dat snap ik wel, hij was vanochtend al met de fiets naar Made gekomen ondanks het onzekere weer.  Knap hoor.
Toen waren we nog met vijven.
Bij Hulten trakteerde Leider (of lijder?) op een rondje vliegveld en om het Van der Valk Hotel Gilze-Tilburg. Hierna via Molenschot naar Dorst. En via de bekende weg naar Oosterhout en Den Hout. Daar sloeg Peter Basitaansen af naar zijn nieuwe onderkomen. Toen waren we nog met vier….
We waren vertrokken met achten en na 77 winderige kilometers  kwamen we met vieren weer aan op de May.

Anneke

Vorige week al meldde Thijs dat hij een leuke bestemming gevonden had in Roosendaal. Daar wilde hij de Sportgroep wel eens heen leiden. Dat was natuurlijk prima, een keer weer een andere leider en een andere route. Het zou naar Roosendaal gaan, dat is 40 km weet ik en dan met wat omrijden is 90-95 km de afspraak. Na de huldiging van nieuwe Rode Trui drager Rene, stapten we op voor dat ritje. Ik zie dat de harde kern van de Sportgroep er weer is. Dat zijn de zeven mannen die, als ze er zijn voor de snelheid gaan.
Tot onze verrassing vertrekt Thijs richting het oosten. Hij zal toch niet een ritje Rozendaal bedoelen?! Flip is helemaal van slag, want als ik ver in de Blockmekerstraat rijd, tel ik maar 6 man en omkijken leert dat hij er niet bij is. Heel in de verte komt hij er aan, compleet de start gemist blijkt als hij er weer bij is. Ik check even bij Thijs en het blijkt dat hij toch Roosendaal West-Brabant bedoelt. Gelukkig, ik vind het andere Rozendaal prachtig maar wel wat ver weg. Hij rijdt zo, om precies op 95 km te komen. Via Drimmelen worden we dan inderdaad wel westwaarts gedirigeerd. We passeren Moerdijk, Klundert en zitten op de bekende route naar Willemstad.
We hebben volle bak wind in de rug. Een goede Nispense amateur waar ik vroeger wel eens mee trainde, zei dat je het eigenlijk altijd zo moest doen voor de beste training; voor de wind weg en tegen de wind terug. Ik weet nog van toen dat ik het toen al niet het beste concept vond. Meteen naar snelheden boven de 40 en als je dan al moe bent (hij noemde dat goed “warm gereden”), tegen de wind terug: “Daar wordt je sterk van”.
Bij Tonnekreek gaat het linksaf via Zwingelspaan en Fijnaart naar Oud Gastel. Wind opzij maar nog straf tempo. Ongelofelijk vind ik het steeds dat we tegenwoordig zo makkelijk op hoge snelheid rijden. Net voor Oud Gastel zitten we nog op rond de 36 gemiddeld.
We rijden dwars door Oud Gastel en belanden op het industrieterrein Borchwerf. De anderen hebben nog geen idee waar Thijs heen gaat. Ik wel, maar heb echt geen idee waar dat wielerbaantje ligt waar hij het over had. Dat was er nog niet toen ik nog in Roosendaal en Nispen woonde. Op Borchwerf slaan we rechtsaf in een straat die ik niet ken. Op het naambordje staat Zachte Berm… rare naam. Na een paar honderd meter moeten we links en zowaar een wielerbaan. Met een circuit voor racefietsen, een MTB parcours en iets wat Thijs een “pumptrack” noemt. We zullen 5 rondjes van 1,1 km rijden op de achtbaan met viaductje in het midden. Dan ontwaar ik meteen de pumptrack. Ha, dat is zo’n baan met om de 5 meter een bult en als je dus met je BMXje na elk bultje je fiets naar beneden pumpt ga je gewoon vooruit, zelfs zonder trappen. Ik zie dat dat zelfs gaat met een stepje en op een skateboard. We gaan het maar niet proberen met de racefiets. Martien en Thijs gaan er ondertussen vandoor en John, Peter, Twan en Flip geloven het gelukkig wel en doen rustig aan. Na de finish stelt Thijs voor om een foto te maken van de kernploeg van de Sportgroep en we vinden een fotograaf die dat wel even wil doen.

Klaar voor de terugreis van dit rondje van Thijs.
Via Zegge, Bosschenhoofd rijden we langs het bekende Boschbad naar Hoeven. Dan door de polder naar de Goudbloemsedijk. De wegwerkers zijn nog niet klaar, maar we komen op het goede punt uit richting fietsbrug. Op flinke snelheid gaan we nu tegen de wind.
De mannen zorgen netjes dat ik een beetje uit de wind kan blijven en Martien is zelfs zo bezorgd (zag ik er niet goed uit of zo?) dat hij mij een “reep met veel suikers” aanbiedt. “Nee hoor, niet nodig, als ik wat mag schuilen achter je”. Bij Zwartenberg gaan we rechtdoor…… dat had nou niet gehoeven denk ik, maar dan komt Thijs mij iets met suikers aanbieden. Koffie met gebak bij den Elsakker vanwege zijn verjaardag morgen.
Dit keer sla ik niet af en dus zitten we even later op het terras. Uit de wind in de zon. Zalig, genieten op een van de laatste dagen van het jaar met terrasweer waarschijnlijk. Er wordt gezongen voor Thijs, “Lang zal tie leven…”,  was dat wel coronaproof? Ik denk het wel want zo mooi was het niet en andere terrasgangers bleven prima op afstand.  We worden gelukkig niet weggestuurd want het smaakt me goed. En ik ben weer helemaal opgeladen met suikers voor het laatste stuk. Op mijn vraag wie een stukje kan schrijven vandaag blijkt dat niemand echt tijd heeft om een stukje te schrijven deze week, dus doe ik het wel. Maar volgende week zal Twan het doen. Daarom zal ik alleen vriendelijke dingen over hem zeggen. Martien vond dat Twan vandaag als een “roofvogel” op zijn fiets zat. Geen aasgier hoor Twan, nee, een koningsadelaar.

Met 98 km op de teller komen we op de May aan. 3 km te ver maar na zijn traktatie vergeven we Thijs alles vandaag.

Ad

Vanmorgen was ik al om half 8 onderweg naar Bert. Samen wilden we naar Made fietsen.
Voor mij kwam dit beter uit omdat we met onze groep koffie wilden drinken en het leek mij leuk om dat bij ons in Kaatsheuvel te doen. Om 8.20 uur waren wij bij het oude gemeentehuis. Daar kwamen de anderen ook al aan. Eerst hadden we de wissel van de rode leiderstrui en dat was weer een mooi momentje met speech en foto.
André was voor onze groep de leider, want hij had onze rit voorbereid.
We vertrokken met zeven man & vrouw sterk richting Raamsdonksveer. Daar reed André lek, maar dit was echter snel verholpen. Ik sta er steeds weer van te kijken hoe snel dat bandje verwisseld wordt. Daarna hadden we geen gekke dingen meer en reden we via Waspik, Sprang-Capelle naar Kaatsheuvel.
Het weer werkte mee dus we konden in onze tuin zitten. We hebben lekker gekletst terwijl we onze thee/koffie met vlaai naar binnen werkten. Daarna weer op pad. André wilde via Waalwijk naar Heusden rijden. Ik ben nog even meegegaan tot de snelweg bij Waalwijk. Daar zijn de anderen verder gegaan via het industrieterrein naar de Heusdense brug en ben ik omgekeerd. Ik heb geen gekke dingen vernomen dus ik verwacht dat ze weer goed in Made zijn aangekomen.

Bedankt André, Wim, Marielle, Peter, John en Peter en tot volgende week!

Petra