Met 11 WTC‘ers gingen we vandaag op pad. Leen en André fietsten ook nog met mij mee. En inderdaad ze hadden nog gelijk ook “Op een mooie Pinksterdag, samen in de zon” zongen ze samen in 1965.

Het was dus inderdaad genieten van het heerlijke weer, de wind stond uit het noordoosten, maar door richting Alphen te fietsen en door bebost gebied had je daar stukken minder last van.
Antoon verkoos deze keer ook voor de trimgroep, na een weekje ziek zijn een mooie opstapgroep! Ook Ypke was weer van de partij, normaal gesproken maakt hij op deze dag zijn kilometers in Friesland, om zijn zoveelste kruisje op te halen. Maar door een wat mindere voorbereiding had hij zijn startbewijs te koop aangeboden. Op kop van de groep liet deze sterke “Fries” zien wat hij waard is, en geloof me, daar zijn er veel die hebben zwarte sneeuw gezien in het wiel van onze Yp!

We fietsten voor de verandering een stukje door Chaam, door de befaamde bocht, waar alle grote coureurs tijdens de Acht van Chaam de straatstenen eruit koersten! De tijden zijn veranderd, het café waar het vroeger bomvol stond tijdens de “8” stond nu leeg, triest!
Vervolgens fietsten wij richting Ulicoten tot aan de Bredasebaan om een eindje verder weer aan de andere kant van Chaam uit te komen. Over Geersbroek gingen we nu door het tunneltje naar de Fazanterie. Net voor Dorst gingen we vandaag linksaf om over het bedrijventerrein “de Takkebijsters” en de bult naar Teteringen te gaan. Achter het kerkhof door, gingen de laatste kilometers weer richting de May. Lekker op tijd thuis om van deze heerlijke dag te genieten.

Volgend weekend staat er voor 15 WTC ‘ers de IJsselmeertocht op het programma,
de weersvoorspellingen zien er goed uit, we hebben er zin in!
De thuisblijvers fietsen op zondagochtend in het Brabantse land een tocht.

Pierre Boulanger.

Zaterdagochtend 19 mei op tijd uit bed, vandaag de West Brabant Ronde met WTC Made op het programma! Ruim 125 kilometer door het Brabantse land richting Woensdrecht, hier komen we niet zo vaak! Peter Broeders had Willem Avontuur en mij de route doorgestuurd om op onze Garmins te zetten, scheelt een hoop geschreeuw onderweg en Peter B. hoeft niet de gehele rit in de voorste gelederen te rijden. Natuurlijk hebben we ook nog de ervaren rijders bij WTC die de route ook wel zo ongeveer weten, dus we komen er wel. Er wordt vandaag gestart om 8 uur voor de tourgroep en om 8.30 voor de sportgroep. Samen met me maat Willem Avontuur had ik al afgesproken lekker aan te sluiten bij de tourgroep, kunnen we ook wat genieten van het uitzicht tijdens de rit en nemen we wel wat meer het kopwerk voor onze rekening.
Aangezien de temperatuur de 10°C niet haalt, zien we veel lange mouwen! Maar we hebben een bikkel in ons midden….Anne-Mieke staat met korte mouwen aan de start!!
Er staan 12 WTC Made renners aan de start en gastrenner Hans van Bragt. Mooie ploeg om mee op pad te gaan. Via de bekende fietspaden van Made naar Zevenbergen, richting de houten fietsbrug en via Oudenbosch de polder in voor mooie lange wegen waar het goed fietsen is. Op kop werd lekker doorgereden en volgens mij was het voor iedereen best goed te doen, toch? De bochten zijn voor een aantal kleppers altijd het struikelblok en dan moet er af en toe effe flink aangepoot worden om de gelederen te sluiten!!
We rijden nog een keer verkeerd, navigatie klopte wel maar Willem en ik letten even niet goed op. Maar we rijden gewoon door, de navigatie zet ons wel weer op de juiste koers.
Even later rijdt Gerard Veekens helaas lek, tot dan hebben we een gemiddelde van 31,6 km/u hoor ik later ( ik was zo slim om mijn Garmin NIET aan te drukken op de May)!

Even pauze, ook de sanitaire perikelen worden door de mannen uitgevoerd.
Sandra wacht liever even tot we bij de koffie en appelgebak zijn…..dat blijkt pas op 80 km te liggen, nog een uurtje knijpen dus San!!
Via de Rijzende weg, de mooie Brabantse ‘Col’ van de 1e categorie rijden we verder naar Nispen, de geboortegrond van onze voorzitter Ad van Wesel .
Daar stoppen we bij Café Tivoli voor een welverdiende bak koffie met appelgebak, die na 4 puntjes besteld te hebben op blijkt te zijn. Maar er is ook nog kersenvlaai en abrikozenvlaai in de aanbieding, suikers genoeg dus om de koolhydraten in ons lijf aan te vullen!
We zitten nog maar net en het sportgroep(je) komt met 4 kleppers aanrijden; Flip, Ad, Kees en dochter Rachel.

Door de lekke band van de tourgroep en de 7 kilometer die door Ad afgesneden is, kunnen we gezellig gezamenlijk genieten op het terras! Na de koffie moeten er nog 45 kilometers worden weggetrapt. Ik ga er vanuit de dat de kleppers van de sportgroep zich wel van voren zullen melden….verkeerd gegokt, die zitten lekker in het peloton, behalve Ad die het eerste gedeelte na de stop ons de route wijst op bekend terrein.
Er wordt lekker doorgetrokken op kop, afwisselend wordt er op kop gereden door Peter Verhagen (in goede vorm!), Willem (me vaste fietsmaat en zeker op de kop) en Maurice (deze bikkel start maandag 2e Pinksterdag voor de Elfstedentocht, 235 kilometer in Friesland!). We naderen bekender terrein en via Prinsenbeek rijden we weer richting Made, nog even wachten voor de trein,en dat doen we normaal gezien gewoon op het fietspad zoals het hoort…..foei (!)

We verzuimen vandaag om onze Peter B. naar Den Hout te brengen, sorry Peter!
Ik denk dat we weer een geslaagde rit hebben gemaakt vandaag!
Fijne Pinksteren voor allen!

Groet, Edwin.

Voor de derde keer in de WTC geschiedenis gingen we een tocht door het Groene Hart fietsen. De opkomst op deze vroege zaterdagochtend was verrassend goed.
Met 15 leden en één gastrijder “good old” Jan de Been, konden we vertrekken richting de Moerdijkbrug. Over de Wieldrechtse zeedijk ging het naar de Kop van het Land.
Allemaal bekende wegen voor de meesten van ons, eenmaal bij Sliedrecht onder de A15 door zijn de wegen wat onbekender voor ons. Gelukkig hebben we daar een goeie GPS en een Johnny voor bij, zo ging het tussen de meulens door naar Kinderdijk. We waren mooi op tijd, onze Japanse vrienden waren nog niet zo talrijk op deze nationale meulendag.

Bij de pont aangekomen, gingen we naar dun overkant! Dun overkant was in dit geval Krimpen aan de Lek; daar kregen we tijd om ons banaantje of reepje gesponsord door AH te nuttigen! Van de pont afkomen was niet voor iedereen vanzelf sprekend als de ketting op de 15 ligt dan motte er flink aan leuren om boven te komen!
Door Krimpen aan de Lek fietsten we naar Oudekerk aan de IJssel, waar het baasje van onze Flip zit. Da’s toch elke dag een flink endje fietsen, geen wonder dat hij zo sterk is!
Over de Kattendijk ging het in een mooi tempo naar Gouda, hier krijgen we altijd te maken met een speciaal weggetje!

John wist ons nu voor Gouda langs te loodsen, andere jaren ging het altijd kris kras door Gouda, nu bleven me mooi aan de rand op weg naar Haastrecht. We fietsten nu wel aan de andere kant van de Vlist. Volgend jaar kiezen we weer voor d’n overkant.
In de buurt van Vlist kreeg Kevin een stuk hout in zijn voorwiel, gevolg; een spaak eruit en een flinke slag. Uiteindelijk is Kefke nog tot aan de stop in Nieuwpoort gekomen. Daar heeft hij de hulptroepen ingeschakeld. Na het nuttigen van een heerlijk koud biertje kwamen ze de pechvogel al weer ophalen.

Wij hadden dit jaar ook besloten om niet bij de pont maar in Nieuwpoort onze uitsmijter te nuttigen. Helaas ging de keuken pas om 12 uur open, een foutje van de leider. Meestal doe ik een telefoontje naar de uitbater, nu dacht ik och met een mannetje of 10 kunnen we overal zo terecht. Weer wat van geleerd, volgend jaar bel ik hem 601 384 Eetcafe “de Dam”.
Nu bleef het bij een prima appelpuntje en een bakske.
Daarna gingen we aan de laatste 40 km beginnen. Nog met net een paar honderd meter aan het fietsen, kwamen we voorbij de beste fietsenmaker van Nieuwpoort, dubbele pech voor Kevin.

Over de Lekdijk ging het nu weer zuidwaarts naar Hoornaar en Schelluinen, de brug van Gurkum over en we stonden weer in Brabant. Hier nam Jan de Been het commando over. Jan wist dat er een wegopbreking was in Sleeuwijk, dus volgde we de bijna 73 jarige hardrijder! Even verder ging het tempo langs de A27 de hoogte in. De “patron” moest ingrijpen voordat het uit de hand ging lopen, maar zoals zo dikwijls als de koeien de stal ruiken, zijn ze moeilijk in te tomen. Op de Keizersveerse brug zag ik nog een 70 jarige aan kop leuren. Voor Gerard met zijn Beta blokkers is het dan ff niet bij te benen.

Met een kleine 140 km. op onze tellers zat deze prachtige tocht door het Groene Hart er ook weer op. Het was weer een mooie training voor onze 2 daagse over 2 weken!

Salut, Pierre Boulanger!

Zondagmorgen 6-05-2018, lekker weer, iedereen volgens mij in de korte broek en shirt korte mouwen. Op het programma een rondje Roosendaal met mij als leider, niks gevraagd toch gekregen haha. Nou is een rondje Roosendaal eigenlijk “maar” goed 82 km, dus we moesten er wellicht nog een lusje achteraan plakken….? Nog even leek het erop dat we met 3 sportgroep-fietsers waren, John H. , Kevin en ik. John stelde al voor om met de tourgroep mee te gaan….maar…daar kwamen ze in één keer uit alle hoeken tevoorschijn de kleppers van Made! We stonden toch met 9 WTC-ers en gastrijder Tinus Roeven klaar voor een mooie tocht met dit heerlijke weertje.

Eigenlijk was dit rondje Roosendaal niet ideaal vandaag, ik rij zelf altijd liever weg met wind tegen, dan wordt je altijd lekker beloond met terugrijden naar de May!! Vandaag dus met NO-wind in de rug weg en dat was te merken, het ging direct al lekker hard over de vernieuwde Zanddijk richting Lage Zwaluwe. Via Moerdijk richting de A17 om dan tijdig weer Roosendaal aan te houden…helaas ging het hier ff mis, maar meerdere wegen leiden naar Rome en dus ook naar Roosendaal. Via Standdaarbuiten dan maar, weg opengebroken en we komen middenin een plaatselijke wielerronde terecht georganiseerd door de KNWU: NHC2-70 ste wielerronde van Standdaarbuiten!!

Na deze slinger te hebben volbracht weer op de juiste weg. Net voor we R’daal binnen rijden, rijdt Niels R. door een flink gat in de weg en zijn stuur “klapt” wat naar beneden, stoppen dus om het stuur weer goed vast te zetten. Dit hoort natuurlijk eigenlijk met een momentsleutel gedaan te worden aan een carbon stuur, maar helaas heeft die niemand bij (!). Dan maar op gevoel Niels! In Roosendaal liggen tegenwoordig twee mooie bultjes achter elkaar ivm de spoorlijnen naar het distributiecentrum van Primark. Effe de benen dus testen op deze “puisten”, die best pittig zijn. Via Seppe richting hét Wielerdorp van Nederland Sint Willebrord (beter bekend als ’t Heike).

Aangezien we steeds meer richting NO gaan rijden, voelen we de redelijke bries toch ook, er komen ook steeds minder kopmannen naar voren! Maar gelukkig hebben we dan ook nog de beul van Made alias Kevin Damen in ons midden die zich vastbijt en een flink stuk kopwerk verricht! We fietsen verder via Prinsenbeek richting den Elsakker, even moment van pauze ivm kramp bij één van de renners….teveel “gegeven” misschien?
Omdat we toch stilstaan vraag ik aan de groep of we de 100 vol willen/moeten maken, dan moet er nog een lusje bij….maar de 100 is geen harde eis…er is al genoeg gegeven denk ik door de meesten en we besluiten om via de Derde weg door de polder naar Made terug te fietsen voor een mooie 90 km. Er wordt nog even flink gegast en lekker afgesprint op de Zonzeelseweg naar het bordje “Helkant”! Altijd lekker om nog even alles te geven, pffff!

Rond 11.15 uur iedereen weer thuis om nog te genieten van een heerlijke zomerse zondag!

Gr. Edwin

Wat een prachtig weer en wat een opkomst. Een uitnodiging om er weer een leuke fietsochtend van te maken.

Na wat strubbelingen met mijn gezondheid kon ik deze ochtend ook weer van de partij zijn. Ik moet er voor kiezen om met de trimgroep mee te gaan, maar dat is geen schande toch? Wij zijn per slot van rekening toch ook een trimvereniging? Het is nu met de handjes bovenop het stuur ipv onder in de beugel.
En gezellig? Dat is het zeker met al dat schoon vrouwvolk in deze groep. Met Anneke als hoogst genoteerde in het klassement, Petra en Annemieke en nieuwkomer Helene.
En het rijdt net op de kop van de groep mee of het geen moeite kost. Geweldig toch!!!!
Met Piet op de voorste rij ging het rap richting Dussen. Slingerend langs de mooie Peereboom door de polder was Dussen gauw bereikt. Ik zat lekker weggedoken met Gerard Koops te kletsen over de wereldproblematiek maar daar hadden we niet zo snel een oplossing voor. Hahahaha.
Intussen onderweg naar Wijk en Aalburg. Met de dames op kop. Klasse hoor.
André als bewaker van de achterhoede en Ypke er ook weer bij na wat lichamelijke mankementen.
Na de passage van Wijk en Aalburg door naar Heusden, brug over en daarna rechtsaf richting Wolluk. In Wolluk richting Waspik en daarna naar het Fer. Hier nam Annemieke afscheid en dat deden ook Gerard en Peter in Den Berg. De May kwam in zicht.
Einde van een mooie zondagochtend. Maar niet nadat Piet en ik nog een ommetje
over het Munnickenhof en Oosterhout hadden gemaakt. Iedereen bedankt voor de gezelligheid deze ochtend en tot een volgende keer.

Gr De Pakhaas.

Heleentje van Capelle zong het al in 1951 (poosje geleden) “Naar de speeltuin”

Vandaag mocht ik 10 WTC ‘ers meenemen naar de speeltuin in Nederhemert-zuid.
Daar moest eerst nog wel een paar kilometer onder in de beugel gekoerst worden.
Nog maar net de May uit, moesten we helaas van de fiets. Enkele baldadigen hadden het bushokje vernield, over het hele fietspad lagen glassplinters.
In Raamsdonksveer stonden de maats van onze “pakhaas” klaar voor hun rit. Wij fietsten verder over de Keizersveersebrug en de Peerenboom naar Dussen, langs de fietsenzaak van Mario Verhoeven. Mario is gespecialiseerd in retro spullen op race gebied. Heb je nog een racefiets uit 1950 op zolder staan en zoek je daar voor nog een oud zadel of een worstenhelm, dan motte bij Mario zijn!
Onder een strak blauwe lucht ging het verder via Uppel en Sleeuwijk, daar de dijk op door Woudrichem, langs druk bezochte kerkjes waar de dominee zijn wekelijkse preek verkondigde.

Wij hadden geen tijd voor een preek. Over de Maasdijk ging het vlotjes langs Poederoijen en Aalst en bij het buurtschap “Slijkwel” (nooit van gehoord), kwam ons keerpunt.
Lekker de wind in de rug en een paar kilometer verder tijd voor een bakske. Ze mochten mee naar de speeltuin in Nederhemert, een speeltuin die al ruim 100 jaar bestaat. Vroeger waren daar grote feesten (jaren ’50 stond het bekend als”de meidenmarkt” van ’t aailand! ) Vele koppels zijn daar ontstaan, zo ook vandaag zag ik een verliefd koppeltje, zoals Heleentje ooit zong:

Ja dan gaan we naar de speeltuin
En we wippen en we draaien
En we schommelen zo fijn
tot we mis’lijk van het draaien
En de limonade zijn.
Heel de dag is het dan feest
Tot we er uit zien als een beest
En we heerlijk in de speeltuin zijn geweest

Het duurde even totdat iedereen uitgespeeld was. Johan S. kon er maar geen genoeg van krijgen, iedereen zat al op zijn fiets, hij wilde perse nog een keertje op de glijbaan.

Eindelijk kon onze tocht verder gaan om over de Heusdense brug en de bekende wegen weer huiswaarts te koersen. Jantje vroeg nog waar die veerboot over de Bergse Maas naar toe ging; “naar d’n overkant Jan” zei ik, maar om precies te zijn is het de oversteek naar Drongelen.
Iets voor 12 uur stonden we weer thuis op de stoep om daar verder te genieten van deze prachtige dag!

Hemelvaartsdag staan er ook weer ritten op ons programma en zaterdag een lange tocht van ongeveer 140 km door het groene hart, richting Gouda!
Weer een mooie training voor de IJsselmeer gangers!

Salut,
Pierre Boulanger.

Met 11 heren en 1 jongedame vertrokken we om klokslag 5 over half negen vanaf de Amerhal richting Hedel. Heerlijk fietsweer, volgens Gerard kan het niet veel beter meer worden! Via d’n Berg en ’t Veer ging het met gezwinde spoed naar de Heusdensebrug.
Via Well en Ammerzoden de woonplaats die bekend staat van Boetje van Dulmen een motorcoureur die voor d’n duvel nog niet bang was.
Dat waren wij ook niet toen we over die mooie dijken langs de Maas manoeuvreerden. Voordat we het wisten, kwamen we aan in Hedel, het keerpunt van deze dag. De brug over om via Vlijmen, Deuteren en Cromvoirt fietsten wij de Drunense duinen in.
Daar bleken wij niet de enige fietsers te zijn, volop genummerde renners, helaas niet netjes op volgorde. Zij waren bezig aan de 4e editie van de Mathieu Hermans tocht. Zo doende kwamen we enkele BN’ers tegen zoals Johnny Rep, Frits Barend, Mies Bouman en Bob de Jong.
Nog meer hindernissen stonden ons te wachten om ons heerlijke tempo te verstoren.
In Loon op Zand werden we weer een straatje of twee omgeleid voor een of andere loop. Uiteindelijk kwamen we weer op onze, en die van Franske, bedoelde route uit, de weg naar de Moer en ’s Gravenmoer. Bij William van SED gingen wij linksaf naar Oosteind om de laatste kilometers door de polder naar ’t Veer en d’n Berg weer mooi op tijd in de May aan te komen. Met 104 km op de teller hadden we een heerlijke zondagochtend beleefd.
Bedankt leider Franske voor de mooie route, en de rest voor het heerlijke tempo,
zo gaat ie goed, zo gaat ie beter; alweer ruim 100 km.
Rondje Hedel konden we ook weer afvinken op onze kalender!
Ik ga me nu concentreren op het clubkampioenschap bij de Mol één van de hoogte punten van het WTC seizoen. Nu maar hopen dat de weergoden ons a.s. zondag een beetje goed gezind zijn!

Salut,
Pierre Boulanger.

22 april, mooier weer dan dit gaan we niet meer krijgen. Een schitterende fietsdag.
Hoewel ik het eigenlijk al vermoedde, mocht ik richting geven aan de tocht.
Weer een mijlpaal in mijn fietsleven en ik was ook ietwat verbaasd.
Nu heb ik geen idee waar het Puffend Hert is, maar het doel bleek ergens richting de Drunense Duinen te liggen.

We zijn zeker die kant op gefietst. Richting het oosten dus. Dat is me wel bekend. Ik fietste de afgelopen jaren met de regelmaat van de klok richting Den Bosch en wel zo frequent dat ik naast het Halve Zolenpad toch wel eens een andere route wilde nemen.

We zijn via de polder en een stukje Halve Zolenlijn, je ontkomt er niet aan, richting Drunen gefietst, maar hebben de Loonse- en Drunense duinen rechts laten liggen en zijn door Waalwijk, door mijn onkunde over een bepaalde route, weer tussen de Binnen Maas en de Maas, via Hermenzeil weer richting Made gefietst. Veel polders, ik ben er gek op, maar ook wat bos en niet al te veel verkeer voor en tegen. Een fijne tocht en een fijne sfeer.

Met vriendelijke groeten,

Gerard Koops

Wa zal ik zegge? Dat het prima fietsweer was. De opkomst voor de trimploeg en de sportploeg was niet groot te noemen. Vakantiegangers, ziekte en werkzaamheden of herstellen van de Amstel Gold waren hier de oorzaak van. Onze tourgroep is natuurlijk een mooi alternatief om daar bij aan te sluiten. Dat deden de snelle mannen Frans, Martien en John, ook Anneke wilde graag met deze club mee, evenals André met zijn handbike .

We vertrokken richting Zevenbergen, voor mij was het de eerste keer dat we over het bruggetje langs het bedrijventerrein naar de afgebrande hoeve fietsten. Kees Marijnissen wist prima de weg, zodoende hoefde ik niets meer te zeggen. Kees fietst dit regelmatig naar zijn werk in Roosendaal. Via Kuivezand en de Noordhoek kwamen we in Zegge, de A58 over richting Ruchpen. Daar ging het in de generale repetitie mis. Ik had een andere weg gezien maar dat bleek een miskleun te zijn. Toch maar voor de zekerheid gekozen en over de Schijfsevaarkant en de Schijfsebaan ging het richting Zundert.
De mannen hielden het tempo er goed in en onze vrouwen Sandra, Anneke en Rachel hoorden we niet, althans ik niet.
Bij Stuivezand staken we de Rijsbergseweg over.

Wij waren vandaag beslist niet de enige fietsers die ons toerke maakte, een drukte van jewelste op deze zondagochtend. Vanaf hier wist onze kastelein Frans de weg blindelings. Slingerend door de Rith en langs het Liesbos begonnen de kilometers bij een enkeling te tellen. Ach ja onze thuishaven kwam alweer in zicht, door traaie en het Munnikehof kon je de koffie alweer ruiken. Met 95 km op de teller, sommige gingen voor de 100 en er waren er nog 3 baas boven baas. We hadden weer een mooi rondje over de West-Brabantse dreven gefietst, met verschillende goeie koptrekkers en goeie volgers.

Alweer een mooie training voor de IJsselmeertocht in de benen maar dan moeten er nog eens 100 km bij! Trainen, trainen, trainen, het zijn de kilometers die het um doen!

In overleg met onze pakhaas (Gerard) wordt volgende week ipv de Lek en Linge tocht
een rondje Zaltbommel  gefietst van ongeveer 100 km. Vertrek half 9!

Salut,
Pierre Boulanger.

                                                                     
En dat onder leiding van de beste ex bakker van Den Hout Peter.
17 man en Sharelle en gastrenner Ad togen wij op pad.
Veel korte broeken deze ochtend want het was na al die kou fantastisch mooi weer geworden.
De meesten van ons hadden nog geen bruine teint op hun benen, maar er waren er 2 bij namelijk Niels en Marc de P. die er al donkerbruin uitzagen. Zij hebben samen het nieuwe WTC seizoen voorbereid in Mallorca. Zo serieus gaat het er bij sommigen aan toe.
En dat was te merken ook onderweg. Bijna niet van kop af te krijgen en onze bakker moest alle moeite doen om het spul binnen de perken te houden. Lekker meerijden in de zog van de grote groep was aan mij wel besteed. Een praatje  hier, een praatje daar, gezellig hoor.
Helaas kon Leo Stasse niet mee deze ochtend. Leo had bij de start teveel technisch malheur en kreeg het spulleke niet op tijd klaar.
Wij reden via de Moer naar Loon op Zand. Even verderop richting de Loonse en Drunense duinen om daarna Biezenmortel te passeren. Iedereen kon goed mee deze ochtend en er werd goed op elkaar gepast. Even verderop zagen we de vennen liggen van Oisterwijk. Hier had Peter nog een mooie slinger voor ons in petto. Namelijk een smal fietspad dwars door een bos. Dat betekende 18 man en een vrouwtje achter elkaar aan. Na een paar kilometer kwamen wij weer op een brede baan uit. Vaak was het goed uitkijken met deze groep ivm de drukte onderweg en de vele smalle fietspaden en oversteekplaatsen. In de verte doemde Biest-Houtakker op. Velen van ons waren hier nog nooit geweest in deze streek maar Peter kent de weg hier goed. Mooie route hoor. Verder door naar Goirle en Riel. Langzaam kwamen we weer op wat bekender terrein.
In de verte zagen we Rijen al liggen en de andere kant uit lag de Reeshof. We staken bij restaurant het Vliegveld over om daarna de Rijense Broek in te draaien.
Af en toe werd er pittig doorgereden en voor sommigen begonnen de kilometers al een beetje te tellen.
Maar ja, het is ook nog erg vroeg in het seizoen en de grote rondes moeten nog beginnen. Hahahaha. Gewoon af en toe een tandje minder en iedereen zat weer op zijn gemak. Wat vroeger het halve Maantje was en nu Spijs en Ijs heet, staken we de Rijense straatweg over. Toen over de zo gevreesde Steenhovensebaan waar Peter, Niels en nog een paar van
die kleppers er probeerden tussenuit te muizen. Maar tegen het einde lieten ze zich weer lekker terugzakken zodat iedereen op z’n gemak het laatste stuk naar Made kon afleggen.
Met ongeveer 100 km. op de teller wist Peter er voor ons weer een mooie tocht van te maken. Baantjes waar we 
nog nooit of zelden geweest waren. Mooie dorpsgezichten etc. en dat alles onder heerlijke temperaturen.
Peter bedankt voor het leiden van deze toffe rit en de rest bedankt voor het goede sociale fietsen.

Met vr gr De Pakhaas.