April doet wat hij wil.
Heb ik ook wel gemerkt ook , het was gewoon heel koud, waar ik dus niet tegen kan.

Maar ja, toch gaan . Met 9 man aan het vertrek voor een rondje van 100 km.
Ik had mij voor genomen eerst maar eens lekker in de groep te rijden.
Een beetje sparen want het kon wel eens zwaar worden.
Er werd mooi rond gedraaid tot Peter en ik op kop kwamen.
Pfffffff wind op kop en op de Moerdijkbrug  hapten we al naar adem.
Toch weer mooi van de groep; er werd weer mooi overgenomen.
We gingen als een speer door de  Kiltunnel.
Even daarna de eerste lekke band van Peter Bas, dus even rust.
Mijn banaantje moest er al vroeg aan geloven.
Toen weer verder richting Maasdam. Voorbij Numansdorp kwamen we de B tegen, altijd een mooie ervaring.
Met de Haringvlietbrug in het vizier ontdekten we dat die open stond. Een korte pauze,  om vervolgens er weer als een speer richting Helwijk te fietsen. Ik als laatste, dacht dat we er eentje miste, dus roepen!

Flip zei ” loos alarm, ik tel er 9″ foutje dus weer verder naar Oudemolen en Klundert. Bij Kanters de volgende lekke band op naam van Paul,  we verdachten hem ervan dat hij de band had lek gestoken. Of was het de vermoeidheid die was toe geslagen, maar hij was zeker niet de enige!

De sneltrein ging weer verder, Peter Verhagen had vandaag goeie benen, vertelde hij tegen mij. Nou die van mij leken wel van beton.

De laatste kilometers naar de May liepen voorspoedig, m’n maatjes zetten mij keurig thuis af. Helemaal naar de kloten, stapte ik van mijn fiets. Volgende week nieuwe ronde, nieuwe kansen. Hopelijk beter, vandaag was het mooi but!

Allemaal de groeten van Jan Lensvelt.

Maandagochtend 17 April Tweede Paasdag 8.20 uur bij het oud Gemeentehuis , toch nog wat vroeg.
Ben ik de enigste die met dit mindere weer op de fiets stapt?
Maar niet voor lang, daar komen Wim, Marc ,Piet en Antoon al aangefietst.
Even later volgen nog Yp, Erno, Jacques en ook nog de klassementsleider Peter V.
Hij was de enige leider in de A-groep deze ochtend, de ritleider had ervoor gekozen in zijn bedje te blijven. Maar er waren er meer die daarvoor gekozen hadden.
En na wat overleg was er daar een nieuwe leider, onze Wim.
Over de bestemming waren we  het ook snel eens, rondje ut Zand.
Na De Heuvel op Den Hout te hebben gepasseerd, staan we al snel allen stil .
Erno zet bij het oversteken van de kruising zo krachtig aan dat er in het achterwiel van zijn fiets een spaak breekt.  Gevolg een slag in het wiel dat verder fietsen niet mogelijk maakt.
In de groep wordt al voorgesteld, even un wieltje lenen bij onze Peter Boulanger.
Maar Erno kiest ervoor terug naar huis te gaan en dan maar even op de MTB de bossen in te knallen.
Wij knallen dus ook maar even verder, via de bossen naar de Vijf Eiken richting Gilze.
Vervolgens op de Boerenbaan met de straffe tegenwind maakte dat iedereen een meest prettige positie innam.
Met voorop de koptrekkers Marc en Peter V. wat  een souplesse. Wat bij mij vandaag wel ver te zoeken is,  maar hier over later meer.  We gingen verder over de Fransebaan die beter de Engebaan genoemd kan worden; wat een slecht wegdek met vele kleine gaten, waarop iedereen wel allert was.
Langs de kranen Dassemus  door de bossen richting Bavel de bekende route en Wim leide ons prima.
Maar mijn beentjes waren niet zo prima, meer “leeg” en de weg naar de May nog lang.
Het ging nog via Dorst, Oosterhout door de Teteringsebossen, hier nam Jacques al afscheid om al eerder thuis te zijn .
Hij ging op de middag en nacht weer werken aan het ”spoor”, wij spoorden nog even door, via Terheijden langs het ijsbaantje  de polders weer in, om via  ”de Compaan” het lange fietspad richting Wagenberg en Made te volgen.
Zeker de laatste 30 km heb ik toch wel ff afgezien, maar met de hulp  van de groep het toch gered.
En dan is het ook nog prachtig om te zien hoe Yp op kop de laatste km even wegtrapt.
Wim bedankt voor het leiden en Marc, Peter, Yp, Piet en Antoon bedankt voor de support onderweg, ik had het wel ff nodig vandaag.
En met net geen 80 km op de teller mooi voor de middag terug op de May .
Het was met VEEL Wind en  maar een BIETJE Regen toch een mooie rit, tot volgende week .

gr. Johan Smits.

Elke rit draait het om het weer, wie komt er weer?  Waar gaan we weer naar toe? Gaat het weer te hard, of wat voor weer krijgen we vandaag. Nou vandaag waren er weer regenpunten te verdienen. Twee druppels stonden er alweer op de weersite, extra punten! De A  was al vertrokken voor hun rivierentocht. Ons route plan was Noordhoek, Wimke raadde dit af, vanwege de modderige wegen richting Moerdijk. Dan maar koers gezet naar het zuiden. De dames Petra en Rachel deden vandaag meer dan hun deel van het kopwerk, goed bezig meiden! De regendruppels hielden zich ook weer aan hun afspraak, bij Dorst voelden we ze dan ook alle twee de druppels vallen. Voor de rest hield de stevige wind het droog.  Fietsend van de Hemel naar het Vagevuur gingen we naar Bels.  Via Meerle naar Meersel-Dreef, tijd om bij de paters een bakske te pakken. Daar waren wij echt niet de enige fietsers, een grote club van “De Mol”uit Dordrecht stapte net voor ons binnen.

Na de koffie zetten we onze koers voort langs de Galderse meren en het Mastbos naar Breda.  Even een schrik reactie van Wim, die in een gat fietste wat wij niet hadden gezien, gelukkig liep het allemaal weer goed af.

Via de Kogelvanger fietsten we door Ulvenhout, Bavel en Dorst. Rond de klok van 12 konden we onze smerige fietsen weer gaan poetsen. Voor vader Kees weer dubbel werk. Allemaal bedankt voor het fijne gezelschap en tot 2e paasdag!

Na weken van voorbereiding wist ik dat er vandaag veel punten te halen waren. Ik wist van de week zelfs nog een knecht te contracteren om ons een beetje uit de wind te houden, want het is bekend dat men bang is om op kop te rijden dus ook daar moet je op inspelen. Aangekomen bij het gemeentehuis was mijn knecht er ook, de anderen lieten nog even op zich wachten, maar dat kan, ik ben altijd behoorlijk vroeg dus dat komt wel goed TOCH, even overleggen of het misschien gezien de wind richting en sterkte beter is om Willemstad te rijden. Na overleg stemde iedereen met dit plan in, dus vertrokken we om over Zevenbergen, Dinteloord, Numansdorp en de Wacht een rondje van net boven de 100 km te maken. Na de Kiltunnel begon het gemopper geen koffie vandaag helaas we zijn een gezellig fietsclubje en geen koffieclubje dus nog even een half uurtje doortrappen en lekker thuis een bakkie doen. Na 105 km op de teller en gelukkig geen regen alleen natte wegen, stapte ik puntloos, moe en voldaan binnen waar een lekker geurend bakkie koffie met appelpuntje op mij stond te wachten.

Gr. Mar10

Vandaag met een flinke groep WTC Made leden de tocht naar het wielerbaantje van ” de Mol” gefietst. Daar mochten ze volle bak voor ” het Kampioenschap” gaan!
Krachtpatser Niels Rasenberg kon als eerste aan de koffie. Onder een heerlijk zonnetje fietsten we in 2 groepen terug naar Made. Via verschillende mooie dijkjes kwam ook de B in de buurt van Gorinchem, we hebben de brug in ieder geval even meegepakt.
In Werkendam verbaasden we ons over een boot in het midden van een rotonde. Via prachtige polderwegen gingen we op weg naar Hank. Ineens zagen we wel weer heel veel WTC tenues bij elkaar, we werden ingehaald door de A. Lang hebben we ze nog op de rug kunnen zien. Met de twee nieuwe mannen, Antoon en Maurice, op kop gingen we weer terug naar Made. Met zo´n 84 km op de teller ging iedereen weer zijns weegs, lekker genieten van het mooie weer!

Groetjes,
Petra

Vanochtend om 8 uur, veel te vroeg, rillend bij het gemeentehuis. Met een enorme groep vertrokken we richting Dordrecht. Met een lekker rustig tempo fietsen we over de mooie polderwegen naar de Mol. Onderweg kwamen we wel wat obstakels tegen, loslopende honden, op hol geslagen paarden en verschillende slagbomen.
Aangekomen op de wielerbaan eerst een sanitaire stop en even de fiets nagekeken wat er zo rammelde. Het bleek een patroon te zijn in m’n zadeltasje, dus gelukkig was het snel opgelost.
Toen snel de fiets op om het rondje te verkennen. Echter tot mijn verbazing, stond iedereen al klaar op de streep. We gingen dus direct starten met de drie rondjes op het parcours. Het was erg leuk om dit eens mee te maken. Toen we het laatste rondje in gingen, kreeg ik de tip om toch maar even naar het grote blad over te schakelen. Inderdaad ging het tempo toen fors omhoog. Gezien bergop fietsen voor mij niet zo zwaar is, kon ik hier een aantal mannen inhalen maar dit lieten velen op het laatste rechte stuk toch niet op zich zitten.
Aangekomen in de kantine hoorden we dat Niels het kampioenschap gewonnen had, gefeliciteerd!
We hebben lekker appeltaart gegeten en een kop koffie gedronken. Daarna vertrokken we weer huiswaarts. Ik wilde met de B-groep mee gaan fietsen maar werd door de A-rijders overtuigd dat ik echt wel met hen mee kon rijden. Na even te hebben getwijfeld, besloot ik het toch maar eens te proberen.
In een lekker vlot tempo vertrokken we richting Gorinchem. De mannen zorgden ervoor dat ik goed uit de wind bleef waardoor ik goed kon volgen. Door de vele aanmoedigingen en complimenten, was het hoge tempo voor mij goed vol te houden. Tussen Werkendam en Hank zagen we opeens nog een groep rijden met wit, rode shirtjes; was het onze B-groep. Dus hier konden we het niet laten om nog even een tandje bij te schakelen.
Net voor Raamsdonksveer hadden we nog een lek, dit vond ik eerlijk gezegd niet zo erg. Eindelijk had ik tijd voor mijn banaantje, want dat was me in dit hoge tempo nog niet gelukt. Het laatste stukje naar de May ging het tempo nog wat omhoog, maar met af en toe een kleine duw in de rug lukte het me om de hele rit met de mannen vol te houden.
Kortom, het was een leuke rit vandaag, allemaal bedankt!

Groetjes,
Rachel

Vandaag al weer de vijfde zondag dat WTC dit fietsseizoen op pad gaat.
Fietsend over de Keizersdijk valt me op dat het wel héél erg mistig is.
Even checken, heb toch niet de leesbril nog op?
Eerder wel ‘ns meegemaakt dat ik, de Bergse brug al over, er achter kwam dat ik weliswaar het Pausenpetje (in vakjargon: underhelmet), maar niet de helm op had!
Seniorenmomentjes?
Deze keer niet, goede bril èn helm op.
Besloten om dan maar gewoon rustig door te fietsen.
Meende de A’s te zien. Zij hadden zich een riante positie weten te verwerven, achter “Oranje boven”.
Helaas kreeg mijn enthousiaste geroep en gezwaai geen respons.
Waren het dan toch anderen dan de A’s? Wellicht een volgende keer meer duimpjes in de lucht ten teken van groet.
Aangekomen in Made trof ik daar 3 MAMILS (middle aged men in lycra), t.w.:
Wim, Johan S en onze km-vreter Geraldinjo, alias de Pakhaas.
Laatstgenoemde zat lekker uit te rusten op het bankje, Johan zocht steun bij z’n fiets en Wim had, zoals wel vaker, het nodige te vertellen.
Spoedig volgden er meer fietsliefhebbers:
leider Piet, Antoon, sponsor Erik, Jacques, Pierre Boulanger, Willem, broer en zus (Rico, Petra), Anneke en Yp.
Ras optimist Willem hoopt nog steeds dat, als hij maar vaak genoeg laat horen dat 8.30 uur veel en veel te vroeg is, eens de tijd zal aanbreken dat de vertrektijd op zondagmorgen op 12.00 uur komt te staan.
Nog even een plaatje trekken voor onze mooie website, het archief en of facebook en het spel kan beginnen.
Met zwagers Piet en Antoon op kop richting Den Hout vertrokken.
Het zonnetje kwam er bij en Bakker Broeders had hier vast ook op gerekend:
vandaag geen broodjes, maar de gesoigneerde, lekker ingevette beentjes mooi bruin laten bakken, zal hij ongetwijfeld gedacht hebben toen hij voor de keuze stond: lange of korte broek.
Broer en zus trokken vandaag ook weer ‘ns enige tijd samen op. Helaas is het sterke geslacht voortijdig huiswaarts gekeerd als gevolg van een -in negatieve zin- opspelende bovenbeen-spier. Hoop dat het tijdig rust nemen je herstel bespoedigt, Rico.
Gezellig ook dat een van onze sponsoren, t.w. Erik S., vandaag met ons meefietste.
Kon hij gelijk even controleren of iedereen wel in het goede strakke pak zat.
Zag er goed uit, weinig onregelmatigheden. Toch zonder meer een verrijking voor het landschap als wij ons met deze mooie outfit vertonen.
Ik heb overigens een klein tintje groen opgemerkt (raad de plaats!).
Erik is geen al te moeilijke baas en heeft dit dan ook door de vingers gezien.
Eerstdaags ga ik me ook schuldig maken aan zo’n klein vergrijp:
dan hijs ik me in de kuitbroek, die wij ooit via de club konden bestellen. Merk overigens op dat een afvaardiging van onze “regering” (en wel Flip en Peter B) mij toestemming hebben gegeven voor het dragen van dit kledingstuk.
Mocht zich de gelegenheid voordoen dat wij kuitbroeken kunnen bestellen met de meest recente opdruk, dan sta ik in de voorste gelederen om hier op in te tekenen, dat beloof ik bij deze plechtig.
Lekker kletsen. Zo o.m. van Anneke begrepen dat de testrit met de LOOK goed is bevallen en dat ’n nieuwe fiets er aan zit te komen.
Hopelijk bieden de wat kortere crank en wat bredere banden je extra comfort, prettiger voor de rug. Altijd weer leuk, nieuwe fietsen bewonderen.
Zo vind ik de in een nieuw jasje gestoken CASATI van Geraldinjo echt schitterend:
voorheen lichtblauw, nu in Italiaanse kleuren en verder wielen met iets hogere velg.
Aangekomen bij de rotonde de 3 Hoefijzers maakte Piet een vergissing:
Piet floot 2x, maar de bedoeling was dat we linksom zouden gaan, richting Langeweg.
Jammer dat zo’n voorval wordt aangegrepen als argument voor “het gefluit is 6 keer niks”.
Persoonlijk ben ik van mening dat we Piet heel dankbaar moeten zijn voor het gegeven dat hij bij herhaling de moeite neemt om hele mooie tochten voor te bereiden.
Het leiden van een tocht is een kunst apart, die slechts weinigen onder ons beheersen.
In het rittenoverzicht kom ik welgeteld niet meer dan 9 leiders tegen, waarbij een minderheid van deze 9 leiders het merendeel van de tochten voor zijn rekening neemt. Piet is een van hen. Laten we vooral zuinig zijn op onze leiders!
Fluitsignaal heeft zeker ook ’n voordeel: Piet hoeft niet steeds op kop, dan wel 2e, hooguit 3e(?) positie te rijden.
Je best doen en stank voor dank krijgen, werkt niet bevorderlijk voor de concentratie.
Wellicht mede daardoor ging het net voorbij het Mastbos nog een keertje mis.
Hoe dan ook, in geval van richting aangeven middels handgebaar gaat het ook wel ‘ns mis, èg wel!
Genoeg hierover, op naar het volgende discussiepunt tijdens deze tocht.
Hoe kan het anders, immers altijd een heikel punt, de snelheid.
Ik denk dat de snelheid voor de gemiddelde, ietwat getrainde B-mamil/mawil deze keer aan de lage kant was. Tandje meer had vandaag gekund/gemogen.
Werd er nu zg. C-snelheid gereden?
Blijft overigens een lastig onderwerp!
Begrepen dat het vorige week voor meerderen weer te hard ging!
Ideetje om de snelheid mede af te laten hangen van de situatie op de betreffende dag en in principe leider is de baas?
En laten we vooral niet teveel zeuren, fietsen is ècht véél leuker!!!
Via Etten Leur, Zevenbergen en Helkant kwamen we weer terug in Made, 71 km rond op de tellertjes.
Onze zeer gewaardeerde bandenspecialist Yp heeft een makkie gehad, geen lekke banden deze keer.
Volgende week onze jaarlijkse krachtenmeting, hetgeen tevens betekent, even geen gedoe over de snelheid.
Op het parcours in Dordrecht mogen immers alle remmen los:
vlammen, gassen, bijten, laat ze branden die beentjes, hou vol, dóór die pijn ……….
de beloning is groots:
de eervolle vermelding “clubkampioen 2017 WTC Made” èn koffie MET.
Piet en alle anderen, dank jullie hartelijk.

Anne-Mieke

Ik dacht zo bij mezelf; toch maar een bietje helpen die Willem. Nee, niet met het strikken van zijn veters, maar hem helpen met de rit.
Met de vrachtwagen is het geen probleem voor Willem, maar als je hem op de fiets naar Blauwe Sluis stuurt zal hij waarschijnlijk in Irnsum (Fr) uitkomen.
Dan maar gezellig met Willem op kop vertrekken. Lekker leuteren, wind happen en kilometers maken.
Wij waren in gezelschap van nog 13 anderen wat toch weer een aanzienlijk peloton maakte.
Slingerend door de bossen togen wij richting de Seterse Hoeve. Hier de weg overgestoken om de stenen van de Steenhovensebaan aan te doen. Vele gezichten betrokken. Het is niet aan iedereen gegeven om er flink over te jassen. Of je bent te licht of te zwaar,
of je bent blond of zwart, zo heeft iedereen een rede om er op te schelden. Maar dat maakt het ook zo mooi. Op de stenen daar is de koers geboren. Daar zijn de stoempers geboren en groot geworden.
Na deze eerste strook verteerd te hebben, ging het naar de Cola in Dongen. Daar lag iets verderop de 2e strook voor vandaag.
Met Antoon en Kees M. was het een peulenschilletje. Maar vloeken werd er zeker ook hier gedaan.
De dames lekker weggedoken achter de brede ruggen van de mannen. Ook Bakker Peter zorgde er mede voor dat Willem de goede richting uit bleef rijden. Ik had mij intussen tot de achterste regionen uit laten zakken. Lekker ouwehoeren met Marc en Erik.
Nadat wij ons doel het Blauwe Meer gerond hadden en enkele slagbomen voor de jaarlijkse paddentrek hadden ontweken, ging het via het Efteling Hotel naar de Moer.
Het bleef toch nog steeds aan de frisse kant en sommigen onder ons hadden last van kouwe tenen. Een goede reden om er nog een flinke lap op te geven. De gashendel werd af en toe flink opengetrokken, dus werd het flink aanpoten.
Willem was niet uit de eerste rij weg te slaan. Maar ja wat wil je als leider? En het bleef goed gaan. Peter had ook nog een paar weggetjes gevonden voordat er ergens in een afgelegen polder lek werd gereden. Rachel lek. Zij niet maar haar band stond plat. Net nieuw. Verbouwereerd stond ze er bij te kijken. En te rillen van de kou. Maar Erik en Ypke waren er als de bliksem bij om haar weer snel op pad te helpen.
Langzaam begon er ook een zonnetje door te breken en….. Oosterhout kwam in zicht.
Een goede reden om afscheid te nemen van iedereen en na een gezellige huiswaarts te keren.
En daarna de zetel opgezocht een Paterke erbij en Den Greg in een bloedstollende finale Gent-Wevelgem zien winnen.
Wat kan het leven toch mooi zijn. Willem bedankt kerel en ook de rest.

Gr De Pakhaas.

Op weg van Fer-May bedacht ik me dat de geplande 74 km voor vandaag volgens het rittenoverzicht nog wel ‘ns kluifje zou kunnen worden: pffffff ………. wat ’n wind!

Nou ja, daar worden we groot en flink van, hopelijk blijft ’t wel droog.
Aangekomen in Made trof ik daar fotograaf Peter en Jan. Zij hadden zich opgesteld zijkant gemeentehuis, lekker beschut.Jan vertelde over de donderdag jl. -met select gezelschap, waaronder Geraldinjo- gereden tocht.
Wat ’n goede benen had Geraldinjo, toen …!

Meer fietsliefhebbers volgden, maar de uiteindelijke opkomst lag toch aanzienlijk lager dan die van de voorgaande 2 zondagen. Er kwam ook nog ’n telefoontje van John: of A even wilde wachten, hij stond met pech onderweg.

Tijd voor Piet, vandaag leider B, voor enkele instructies:
niet door rood rijden, niet met 3en naast elkaar en wat betreft de richting:
1 fluitsignaal is linksaf, 2 fluitsignalen rechtsaf.

Met de zwagers Piet en Antoon op kop, vertrok B in bijzijn van Willem, Jacques, Erno, Yp, Wim, Johan S., Anneke, 2 voor mij tot dan onbekende personen en ondergetekende. Op enig moment had ik het genoegen om naast een van de twee voor mij “nieuwelingen” te mogen rijden. Jeetje …… wat ’n grote fiets. Gokje naar framemaat gewaagd: 66??? Nee, 68!
Was nog niet eenvoudig om aan te komen. Maar toch geslaagd. Fraaie Cannondale, waarvan ook de kleurstelling het goed zal doen bij onze clubkleding. Mooi debuut (waaronder het nodige kopwerk) gemaakt, Maurice.

Geldt overigens ook voor Antoon: al 3 zondagen op rij heeft hij laten zien dat het met vorm en moraal wel goed zit. De andere “nieuwe” medefietser heeft voortijdig ons gezelschap verlaten. Leider Piet had de wind er goed onder en het peloton volgde braaf.

En toen ………. Op de Bavelseweg: Johan S., die net voor mij reed, sukkelde de berm in, maar viel gelukkig niet en plots stonden we allemaal stil. Anneke pech, lek voor. Good old Yp wierp zich meteen op om een lesje bandje wisselen te geven. Nog voor we onze rit konden vervolgen: lek, Anneke! Reserveband bleek ook lek te zijn.
Missertje van de baas??? Hoorde ik dat nou goed, woorden met die strekking?
Behulpzame Johan (zo ken ik hem ook maar al te goed van de 80 vd L) haalde een nieuwe reserveband tevoorschijn en spoedig konden we weer verder.

Bananentijd!

Ai …… m’n favoriete taaikorstje tegen het asfalt. Tegelijkertijd blij dat het niet een van ons betrof! Voorval deed me overigens denken aan ’n tocht van vorig jaar, waarbij Anton, tot voor kort onze penningmeester, op vergelijkbare wijze zijn bankpasje verloor. Heel jammer dat we Anton als clubgenoot moeten missen, maar vanzelfsprekend alle begrip voor de door hem gemaakte keuze.
Bijna terug thuis -niettegenstaande enig gesputter uit de achterhoede- nog een extraatje.Als gevolg van enig geslinger en de straffe zijwind dreigde ik nog even de aansluiting met de groep te verliezen. IJzeren Willem had ’t in de gaten en heeft zich over mij ontfermd. De combinatie van zijn turbo-dijen, enige oergeluiden en alle energie uit de tank bleek meer dan ruimschoots voldoende te zijn om heel snel bij te zijn. En zo kwam uiteindelijk via Helkant, Made weer in zicht.

Daar viel de groep snel uiteen, ieder terug naar z’n eigen honk. Dank Piet, voor de prima voorbereiding en leiding van deze mooie tocht rond Breda (Dorst, Bavel, Ulvenhout, Galdersche Heide, Prinsenbeek, Zevenbergse Hoek).

En dank natuurlijk ook aan alle andere fietsmaten voor de gezelligheid!

Anne-Mieke

Omdat ik vorige week helaas de ontbijttocht gemist had, was dit mijn eerste WTC rit dit jaar. Mooi weer, dus snel op de fiets en naar de May met de wind in de rug. Onderweg bij de bij den Berg even in de remmen want daar sloot Gerrit aan die, na n tijdje in de lappenmand te hebben gezeten nu nog in de opbouwfase zit en in m’n wiel meeliftte naar t oude Gemeentehuis om er daar alsnog een solorit van te maken, goed te zien dat ie weer op de racefiets zit,  valt niet mee om weer op te starten weet ik uit ervaring. Na de gebruikelijke kletspraat werd er met n clubke van 11 man van de A richting d’n Helkant vertrokken onder leiding van (uiteraard) Flip en Kevin met n lekker tempo. Frans was ook weer terug bij de A en hield zich aan zijn eigen advies wat ik in mijn 1e jaar bij de WTC van hem kreeg; “zuinig rijden!”. Na Zwaluwe en Moerdijk moest ik Twan n paar keer vragen de boel niet kapot te rijden op het industrieterrein van Moerdijk. Willemstad vlogen we ook door en voor ik er erg in had kwamen we bij Heijningen, waar de wind wat minder gunstig stond maar Niels moest de verf op z’n cool gepimpte velgen ff droog rijden en hij gidste ons Fijnaart in. Iedereen deed voor zover ie kon z’n werk op kop en nadat ik volgens Flip n afslag te vroeg nam richting Standaardbuiten draaide’ t pelotonneke de Goudbloemsedijk op en kon ik weer achter onze Twan aan op t bruggetje om in z’n remmen te knijpen; niet iedereen was nog helemaal okselfris zo vroeg in het seizoen en nadat we aan hadden gesloten bij n groep uit Etten-Leur reden we na Zwartenberg de Langeweg op richting den Elsakker waar ditmaal Johanneke de meute op een lint joeg. Via de Compaan rustig uitrijden vanaf Wagenberg naar de May. Iedereen weer moe maar voldaan terug. Neef Eric had ook besloten om met de A mee te rijden, gaf zoals reeds door hem aangekondigd even n Masterclassje Pattexen; en bewees dat sommige families er een genetische aanleg voor hebben J. Na een bakske bij Peter V. op de May terug naar het Faantenland en s middags lekker uit de wind in het zonneke. Het wegseizoen is weer begonnen met zo’n 80 Km op de teller en een lekker tempo; dat belooft nog wat dit jaar!

John