Vandaag weer een heuglijke dag; we zagen het allemaal al lang aankomen. Maar vandaag was het dan eindelijk zover!                                                         Jantje verkoos Zeeland boven zijne rooie truike, dus kreeg Peter Verhagen, die al weken aan dat shirtje zat te trekken, dit bijzondere shirtje weer in zijn bezit! Namens al zijn clubgenoten, gefeliciteerd. Maar je weet het, de prijzen liggen op de meet. Vraag het maar aan Greg of Vicenzo!

Daar moest ook nog gefietst worden, zeven liefhebbers verkozen het A tempo. Een mooi groepke incl. de rooie trui. De wind ( kracht 4) kwam uit de zuid-west hoek dus koersten we op d’n Elsakker af. Al snel stelde Paul voor om lekker rond te draaien, dat werkte prima. Iedereen deed zijn beurt, dan fiets je zo een paar kilometer tegen de wind in. Johan vroeg me nog of we alleen maar tegen de wind in bleven fietsen en ff later kwam zelfs Mar10 met dezelfde vraag.  Via natuurgebied de “Pannenhoef” en “De Moeren” fietsten we langs het Pannenhuske, deze keer geen bakske daar. Maar wel het keerpunt van onze vriend de wind!  Via Wernhout toerden we nu richting Sauna Diana, geen tijd om daar even binnen te wippen, er moest gefietst worden. Het tempo zat er goed in. Achter Zundert en Rijsbergen koersten we de A16 over naar Meerseldreef. De laatste 25 km over Chaam, Bavel en Dorst zijn voor iedereen bekende wegen. Kwart na elf kon onze velo weer op stal voor een week.  Lekker wat uitrusten.  Volgende week gaan we  weer volle bak!

Vriendelijke groet, Pierre Boulanger.

WTC B Vakantietocht 7 augustus 2016

Voor een vakantietocht viel de opkomst niet tegen. Kees M. en Erik vd H. kozen voor het rustigere tempo van de B. Verder wat vast meubilair van de B: Yp, Piet en Gerard V.,Kees V. en ondergetekende. Kees zijn dochter wilde weer eens met een groep echte mannen fietsen. Voldoende renners om ons niet bij de A aan te sluiten.

Maar eerst een bijzondere gebeurtenis: Doordat Ad niet aanwezig was, mocht ik de leiderstrui van de opkomst WTC Made uitreiken. Peter B. zou de foto maken. De nieuwe leider is Peter Verhagen die al lang op de tweede plaats stond, maar nu de kans greep om in die mooie rooie trui te mogen rijden. Proficiat Peter en jammer voor Jan.

Na wat gebrabbel was de route bekend: Rondje Viaducten maar dan andersom zei Piet. Dus richting Watertoren. Daar kwam Piet erachter dat hij niet alles bij zich had. Wel een tasje op de buis, een tasje onder het zadel, een zak op de rug, maar geen bidons. Volgens Yp zou je gemakkelijk zonder drinken kunnen fietsen maar daar was niet iedereen het mee eens. Stevige wind hadden we meteen tegen maar dat was geen probleem. We hadden genoeg mannen die met hun krachten boven het modale B-niveau uitkomen, eigenlijk allemaal behalve ik. Trouwe Wim misten we, na de valpartij van vorige week neemt hij geen risico. Hij heeft deze maand nog iets moois op zijn programma staan. Annemieke, de andere pechvogel van de valpartij, moet ook nog wat bekomen en haar fiets ook.           Spectaculair was de route niet maar in tegengestelde richting ofwel andersom, is het toch weer anders. De route is redelijk bekend, al geldt dat niet voor iedereen. Viaducten blijven lastige bobbeltjes maar zijn ook weer kaasje voor de liefhebbers. Eén viaduct werd zelfs twee keer “genomen”. Met 70 km op de teller en zonder enig oponthoud waren we weer op tijd terug in Made. Droog gebleven en weer lekker gefietst. Piet bedankt voor het leiden en iedereen weer bedankt voor de gezelligheid.

Anton Knipscheer

Onze 2e vakantietocht. Tijdens die periode staat er bij ons clubke een flink groepke klaar om een rondje weg te trappen. Ook op deze bewolkte zondagochtend met één voorspelde druppel regen, stonden er 15 WTC ‘ers klaar. Wie kiezen er voor de B en wie voor de A groep?                                   Mar10 nam de leiding voor een rondje Dinteloord, Willemstad, Werkendam, Sliedrecht of weet ik veel! Twaalf man volgde de schipper,     de rest van de WTC ‘ers verkozen de groep van Piet en Yp op weg naar Uppel.

Altijd gezellig die vakantieritten,  eens tijd om wat sterke verhalen te vertellen, dan vliegen de kilometers onder de wielen vandaan. Voor da ge het wit, bende over de Moerdijkbrug en door de Kiltunnel. Dus geen Werkendam of Sliedrecht vandaag. Maar wel richting Strijensas waar we een paar honderd meter Strade Bianche kregen voor geschoteld! Een paar goeie tempobeulen hielden de ketting strak en zo af en toe pikte een verdwaalde fietser bij ons aan om bij de Haringvlietbrug ons te bedanken voor het fijne gezelschap. Via Helwijk fietsten we naar Oudemolen, in plaats van linksaf te gaan, ging kapitein Mar10 rechtsaf. Hij wilde nog ff op bezoek bij zijne favoriete zanger Fraaske. Helaas troffen we hem niet thuis in de Fendert. Hier kreeg ik de tijd om aan m’n ontbijt te beginnen, lekker gekookt eitje, met een broodje en een glaasje jus! Ik heb ervan genoten, fijn dat ik daar de tijd voor kreeg. Zo konden we weer verder naar Standdaarbuiten, een paar viaducten die soms wel bergen leken. Onze Erik moest in de remmen voor een auto, en daarna in de achtervolging op zijn makkers. Op de Goudbloemsedijk ging het de eerste kilometers er rustig aan toe, de laatste kilometers draaiden Paul, Twan en Mar10 de gashendel wat verder open met als gevolg dat er toch een paar een jasje uit moesten doen!

Over het brugje zat het spel weer snel op de wagen met als gevolg een paar vissen die naar adem zaten te happen. Kees nam bij Zevenbergen de kortste weg over Langeweg  naar Oosterhout, volgend jaar is ie nog eerder thuis want dan is ook hij ene Mayener.  Tot slot nog een luske langs d’n Elsakker en Terheijden om Twan en de Houtenaren netjes thuis te brengen.                    Tof mannen, ook bedankt voor de gezellige en mooie rit, ik ben er trots dat ik in zo’n mooi gezelschap gedurende 100 km mag vertoeven. Volgende week hoop ik er weer bij te zijn.

Hoe zat het nou ook alweer mee da taske, van dé ouwe wijf?

Groet, Pierre Boulanger.

Het menu voor deze bewolkte zondag; een rondje van 125 km over de Kalmthoutse heide. Ik verwachtte maar een paar leden voor deze tocht, een enkeling is al op vakantie, de anderen verkozen de B met de Binnen Maastocht. Peter V, Kefke, Johnny en Paul hadden via de app laten weten dat ze present waren. Toch nog een verrassing; Peter Bas ging ook weer eens mee en onze voorzitter sloot als laatste aan.
Tijd om te vertrekken richting Wagenberg. Voor ons uit zagen we een groep van de Pedaalridders fietsen, bij Wagenberg zaten we bij hen in het wiel.
Inhalen had niet veel zin, zij fietsten lekker door en jawel ook nog eens vrijwel dezelfde richting die wij ook verkozen. Normaal had ik achter Sprundel doorgefietst, nu kwamen we dwars door het dorp. Voor ons kersverse lid Paul wel een héél bijzondere gebeurtenis, Paul had de dag daarvoor in Sprundel afscheid van zijn vader genomen. Nog maar 62 jaar, voor hem was het vandaag een eerbetoon aan zijn vader.

In Schijf lieten wij de Pedaalridders in de steek of zij ons; via de Langeschouw ging het richting Bels. Het tempo ging een paar kilometer omhoog, daar waren er een paar bij met goeie benen vandaag! Via Nieuwmoer fietsten we door de Wildert langs voor de ons bekende Bakkersmolen.  Ik moest nog ff zoeken naar de Huijbergsebaan, toch nog een klein foutje gemaakt in Wildert. Het keerpunt kwam in zicht en de wind kwam in de rug te staan, dwars door de heide een mooie weg met héél veel fietsers op deze zondagochtend.

Een klein stukske door Kalmthout om dan over mooie wegen, voor de tweede keer deze ochtend, door Nieuwmoer te fietsen. Nu weer op weg naar “Olland” richting 8x. Potverdorie, weer al de weg afgesloten, evenals vorig jaar. Toen werden we teruggestuurd tot bijna Schijf. Dat gingen we dus nu niet doen, een paar kilometer over het parcours van de BWF koers. Daarna mochten we er echt niet meer door richting Wernhout, dan maar via dancing d’n Tuur naar Zundert. Kwam achteraf ook wel goed uit, in Wernhout was er weer een jaarmarkt, mooi mis gereden.

Bij Stuivezand verkozen we weer de geplande route. Achter Rijsbergen via Oekel gingen we naar de Galderse meren. De gashendel moest regelmatig teruggedraaid worden, maar in de buurt van Ulvenhout en Bavel was bij verschillende het vet wel van de soep!
In Dorst was het ook weer eens feest, dus daar weer een kleine omleiding.
We werden nog getrakteerd op een paar druppels regen in de buurt van  Oosterheide.
Rond 11 uur mocht ik in Den Hout mijne fiets in de schuur zetten.
Met voor de meesten 120 km op de teller, hadden we ons weer prima vermaakt deze zondagochtend. Voor Peter Bas was het een leuke kennismaking, zeker voor herhaling vatbaar. Johnny Patex en Paul hielden vandaag de ketting strak.
Ons Kefke en Ad draaiden ook lekker mee. Van Ad zijn we dat gewend maar het is toch bijzonder met zo weinig fietskilometers in de benen en een jetlag, grote klasse.
We misten vandaag wel Jantje “Eg wel”; volgende week een nieuwe Rode trui drager?

Volgende week beginnen onze vakantieritten.
Let op ! Dan vertrekken A en de B om half 9 (rijden wel apart een tocht).
Ik sla een keertje over, lekker uitslapen volgende week!

Pierre Boulanger

Petra en nog vijf mannen wilden met leader Flip mee voor een rondje Binnen Maas.
Kees wilde nog rustig aandoen met zijn knie, Peter K. ging mee voor hij een tijd elders gaat genieten, ook Erik v/d H. , good old Yp en mijn persoontje.
Het weer zag er goed uit en de temperatuur was ook prima. Sterke mannen erbij dus maar hopen dat het niet te hard zou gaan. Bij de watertoren de polder in. Flip , zoals verwacht, op kop en deze positie hield hij de hele tocht. Bij de Moerdijkbrug sloot Joop aan bij ons. Eén minuut over acht miste de kapitein de A-boot, ging maar even een klein rondje fietsen en ook bij het vertrek van de de B-boot was hij te laat. Als je met pensioen bent, wordt er niet meer op je gewacht; tijd is tijd. Hij wist dat we Binnen Maas gingen rijden dus hij wist waarheen, maar moest wel effe bikkelen. Toen ik hem vertelde dat je daar sterk van wordt, ging hij meteen van kop en mocht ik zijn plaats innemen.
Op naar de Hoekse Waard. Onder de Dordtse Kil door. Naar beneden is altijd een feestje maar naar boven is het wat minder.
Na ’s Gravendeel de polder in, helaas begon het hier te miezeren. Dat miezeren bleef lang en soms ging het over in lichte regen. Door ook nog wat klei op de weg, zagen onze shirts en onze fietsen er echt niet uit. Flip was de enige wiens shirt schoon bleef.
Waar we gefietst hebben, kan ik niet navertellen. Het gebied was mij totaal onbekend, maar wel mooi. In de polder ook nog wat werkzaamheden, dus oppassen op die natte, ijzeren platen. Even inhouden voor Yp, die dacht dat hij een lekke band had.
Tot mijn verbazing kwamen we weer bij de Dordtse Kil uit. Met een zonnebril op zie je niet zoveel in de tunnel. Iedereen kon mee in de klim. Ook onze Yp die meer houdt van wind dan van klimmen. De Moerdijkbrug over en na Zevenbergschen Hoek de bekende polder in. Toen we Made naderden, moest Joop toch aan de kant met een lekke band. Bandje wisselen was geen probleem. Het weer was weer verbeterd en na ruim drie uurtjes reden we Made binnen. Een mooie tocht, lekker gefietst in een goed tempo.
En bovenal goed geleid door Flip.
Allen bedankt en vooral Flip.

Anton Knipscheer

Een prachtige dag;  om 8 uur stonden we met 8 WTC’ers in de startblokken om Flip de leider van de dag, te volgen voor een rondje Binnen Maas.
Via de Moerdijkbrug en de Kiltunnel fietsten we de Hoeksewaard binnen, langs Maasdam, Sint Anthoniepolder, Zwanegat en Westmaas zagen we rechts de Binnenmaas liggen.
Dat hoop ik tenminste dat de anderen dat ook gezien hebben, tijd om eens op je gemak de boel te bekijken, hadden we vandaag niet. Het zijn niet meer de kleppers van vroeger, waar zijn die toch gebleven, dat is de vraag?

Vroeger was alles beter, sneller, mooier, en wat al niet meer. Het zijn niet meer de mannen van staal, zeuren al snel als het een kilometerke meer is of iets te hard of te zacht gaat. Het lijkt soms op een ouwe wijven clubke, steeds stoppen veur een bakske koffie en een appelpuntje. Dan de mannen van vroeger, gas erop en afzien tot op het bot! Dat waren nog eens tijden. In Bels zouden zeggen “het lijkt wel een Jeanetten clubke”.

Met dit gezelschap fietsten we vrolijk kwebbelend over de Haringvlietbrug richting Oude Molen. Via de Klundert, Moerdijk en Zevenbergsche Hoek kwamen we in de Zonzeelsepolder. Daar lieten we Mar10 eventjes op kop rijden zodat hij het gevoel kreeg dat hij de enige “klepper van vroeger” was.
Uiteindelijk tegen 11 uur zat onze tocht erop, de koffie stond thuis alweer te pruttelen en wij pruttelden nog wat na!
Volgende week zondag een tocht van 125 km over de Kalmthoutse heide;
eens kijken welke kleppers zich hiervoor melden!

Pierre de Boulanger.

Zoals gewoonlijk ben ik ook deze zondagmorgen weer vroeg op pad om een paar kilometer warm te draaien. Straks mag ik voor de 4x achter elkaar ons B peloton gaan leiden. Na het weekendje Antwerpen en de tocht naar Den Hout, was vandaag de opdracht richting Esbeek oftewel naar Den Bockenreyder.

Tegen 8 uur maar eens bij het gemeentehuis gaan kijken welke A kleppers klaar stonden voor de rit. Stuk of 10 mannen fietsten richting Den Berg. Ik klampte nog enkele kilometers aan om met pijn in mijn wielerhart bij de Bergsebrug afscheid te nemen. Weer terug naar het gemeentehuis, daar stond nog best een aardig groepke op mij te wachten, deed me goed, totdat……..

Wim had al aangekondigd dat hij maar een gedeelte mee zou fietsen, Peter K. zou met hem dan terugdraaien, Anneke vond Esbeek op en neer nog net iets te ver om op te starten, Kees V. had het jaarprogramma niet goed bekeken, volgens hem was de rit vandaag 50 km.
Vervolgens ontstond de discussie over de dreigende buien. Of we niet gewoon in de buurt bleven.  We besloten om maar richting ’t Zand te fietsen. Peter en Wim namen bij Gilze de afslag en waren achteraf de enige die droog thuis kwamen. Bij mij stond er nog geen water in m’n schoenen, maar helaas wel m’n moraal!

Tot aan Chaam heb ik de B mensen alleen van de achterkant bekeken. Moet wel zeggen dat Johan Smits voortreffelijk zijn kopwerk deed, evenals Kees, die er alles aan deed om op tijd thuis te zijn. Ook Petra draaide prima mee op kop van dit groepke.  Ze hebben allemaal meer in hun mars dan ze denken. In de buurt van Chaam voelde je zo af en toe een verdwaalde regendruppel, daar bleef het dan ook bij. Bij Bavel vertelde ik nog tegen Anneke dat we het aardig droog hielden.  Anneke zei nog “we hebben weleens meer bij Oosterhout een nat pak gehaald”. We fietsten intussen al via Dorst Oosterheide binnen, richting de Bredaseweg.

Wie de sluizen openzette, weet ik niet maar het kwam er plots mee bakken uit!
Onder een paar grote bomen probeerden we enigszins droog te blijven. Na een minuut of 10 was het ver over en kwam de zon zelfs weer tevoorschijn. Snel op de fiets voor de laatste kilometers richting de May. De volgende bui kondigde zich in Den Hout alweer aan. Had ik nog even de gedachte om mee naar de May te fietsen,  ik hield  het toch maar voor gezien.

Mijn eindconclusie van deze vochtige zondagochtend:
ginne appeltaart, ginne 130 km op munne teller, enne ginne Bock.
Wel in gezelschap van 3 WTC dames en wel lekker op tijd thuis.

Volgende week heb ik genoeg van de WTC, dus laat ik de regenpunten aan jullie over.
Waar sluit ik daarna weer aan; wie A zegt kan ook B zeggen!

Pierre Boulanger.