Het leek vandaag wel een klimkoers. Piet Verkooijen dacht zo bij zichzelf laat ik vandaag maar eens de hoogte ingaan. En dat ging het.

Wij waren als ik goed heb geteld met 13 kleppers. Een zeer goede opkomst zo met de vakantie. En natuurlijk dat heerlijke zomerweer maakte het plaatje kompleet. Vanaf de May zat het tempo er gelijk goed in. Met Piet en Erik vd blommekes ging het naar Zevenbergschen Hoek. Gelijk al flink omhoog onderweg.En dan maar slingeren over die A16. Dan weer links ervan, hup een viaductje verder weer rechts ervan. En dan weer sprinten tegen die viaducten.

Marc, Piet, Erik, Wim en Kees en nog wat andere lieten zich hier goed gelden. Maar meestal was Piet toch de bovenliggende partij. Maar ja dat moet ook wel met die trui met die bollekes erop!!!

Maar de enigste vrouw in ons midden Anne Miek, liet zich hier ook goed gelden. Kwam regelmatig met de eerste 5 a 6 man boven. Grote klasse Miekske. Net voorbij het Liesbos de A58 overgestoken om zo richting Effen te gaan. Eindelijk wat rust, wij gingen eens onder een viaduct door. Een verademing?

Nee hoor, want wat je naar beneden rijd moet je ook weer omhoog. En ja hoor, de rust was van korte duur. Je hebt er altijd weer een stelletje van die gasten bij die alles uit elkaar trekken. Mannen, waar is dat nou goed voor hahaha.

Alweer die A16 over. Zelfs Hazeldonk even geschampt. Toen naar de Galderse meren. Ter hoogte van Ulvenhout weer over de A58. Piet liet ons vandaag flink zweten. Dat vond Peterke Kuypers ook. Op naar het St Annabos. Je raad het al: weer over de A58. En elke keer ontploft het bergop. En ik zit daar met mijn slechte benen. Kan nergens op reageren. Mag blij zijn dat ik kon volgen. Ga de volgende keer weer lekker met het vrouwke in Fryslan fietsen. Gaat het een stuk rustiger. De leeftijd gaat mij parten spelen denk ik. Ik stop ermee om de rest te beschrijven wat zich onderweg allemaal heeft afgespeeld. Maar dat Piet 19 viaducten heeft aangedaan is een feit!!!

En dat wij vele malen de A58 en de A16 overgestoken zijn is ook een feit. En dat ik 4000 hoogtemeters op mijn teller had staan heb ik gedroomd. Maar dat het een mooie en gezellige zondagmorgen was, dat is pas een feit!!!!

Piet bedankt voor het geslinger deze ochtend. Het was een schoon tochie, en dat is ook een feit!!!!!

Gr De Pakhaas.

Pom, pom, pom,  munne wekker rinkelt weer om 7 uur.  Pom, pom, pom, boterhammeke eten en een bezoekje aan de WC niet vergeten. Pom, pom, pom, kwart voor 8 een sms’je  naar de buurman, dat ik al vertrek. Pom, pom, pom, een klein tourke warm draaien. Pom, pom, pom, wie zouden er vandaag weer allemaal zijn? Pom, pom, pom, Piet Verkooyen is ook al aan het warm draaien. Pom, pom, pom, bij het gemeentehuis, zit Wim Rasenberg samen met Annemiek. Pom, pom, pom, Annemiekske keek een beetje bedrukt. Pom, pom, pom, geen wonder, ze had hoge nood, de oplossing was het Trefpunt. Pom, pom, pom, maar ze mocht niet binnen. Pom, pom, pom, nog maar eens vragen, naar enig aandringen van beide kanten mocht ze er toch gebruik van maken. Pom, pom, pom, eerste probleem opgelost!

Pom, pom, pom,  toch weer een drukte van belang, ondanks onze vakantiegangers. Pom, pom, pom, in de verslagen mogen de namen van de vakantiegangers niet gebruikt worden. Pom, pom, pom, die volgen we dan wel via facebook, dan weten we percies waar Klaas en Truus uithangen! Pom, pom, pom, de B koos vandaag met een flinke groep voor een toerke over de viaducten. Pom, pom, pom, de  A voor Dinteloord. Pom, pom, pom, met 8 WTC ‘ers en twee Gerard’s als gastrenners gingen we van start.

Pom, pom, pom, via de Zwaluw en Moerdijk ging het, pom, pom, pom, naar Willemstad. Pom, pom, pom, dat kleine ventje had vandaag weer goeie benen. Pom, pom, pom, de vraag is, wanneer niet? Pom, pom, pom, toch miste hij de afslag Dinteloord. Pom, pom, pom,  geen Dinteloord gezien. Pom, pom, pom, de gang zat er goed in. Pom, pom, pom, ook de Gerard’s deden hun best (en genoten) van ons vriendelijk tempo.

Pom, pom, pom, een afloperke van Gerard van Team Munne Moat, net voor Standdaarbuiten. Pom, pom, pom, over de Goudbloemsedijk naar de fietsbrug van Zevenbergen met Johanneke en Peter Verhagen die het tempo er goed in hielden. Pom, pom, pom, nog een luske via d’n Elsakker. Pom, pom, pom, door Traaie. Pom, pom, pom, weer een afslag gemist. Pom, pom, pom, wat gaan we doen, een terrasje op de Bredase Havermarkt ? Pom, pom, pom, helaas via de Meerberg en Teraalst kwam er een einde aan een mooi pom, pom, pom rondje. Pom, pom, pom, in de Tour noemen ze dit een wandel etappe, bij ons was er maar eentje die wandelde!

Bergse Gerard heeft het bijzonder naar zijn zin gehad. Pom, pom, pom, toch maar een fleske open trekken. Pom, pom, pom, proost allemaal en tot een volgende keer mannen! Pom, pom, pom, wie gaat er dat rooie truike overnemen van Anneke? Pom, pom, pom, spannende weken!!

Groet, Peter.

Pom, pom, pom,  wie herkent deze lege fles?

Het was al weer even geleden. Een tochtje met de WTC Made. Mijn doel is dit jaar zo veel mogelijk naar mijn werk te fietsen, maar elke dag op en neer naar Den Bosch is wat eentonig.
Omdat dat een redelijke afstand is valt zondag als fietsdag soms af. Daarnaast spelen en speelden er nog zaken waardoor mijn eerste tochtje langer dan 35 km en dan ook nog in groepsverband tot juli op zich heeft laten wachten.
En wat voor tochtje. Ik heb vandaag weer eens ouderwets fietsles gehad. Mijn opmerking dat fietsen het enige is dat ik eigenlijk goed kan slik ik bij deze weer in. Ik kan nauwelijks meer van de bank af, mijn vrouw heeft me de trap op, en vooral af moeten helpen. Tenslotte moet er ook gedouched worden.
34.17 km/h staat er op mijn fietsmetertje….. En ik was al blij toen ik vorige week iets boven de 33 met wind mee thuis kwam. Nog erger is dat mijn ego helemaal aan gort is. Ik ben er afgereden! Arrogant op mijn mobieltje kijken of alle mails goed waren doorgekomen. Ach dacht ik:”Ik rijd dat gaatje wel weer dicht”! Dus niet. Een extra gaatje en het was gebeurd. 2 maal 35 km per dag alleen is toch anders als 1 maal 105 met gasten die gas kunnen geven. Ik dacht dat de T in WTC voor toeren stond….. Maar ik zie ook op mijn metertje dat er behoorlijk boven de 40 km/h is gefietst…. dat is niet echt toeren.
Ik wil jullie weer van harte bedanken voor de les. Ik denk dat ik vandaag een fantastische training heb gehad. In elk geval was het een groot plezier met jullie te mogen meerijden. Zeer netjes in het verkeer bovendien. En het meest blij was ik met de uitnodiging om volgende week weer aan te sluiten. Ik ga er alles aan doen om de benen voor zondag weer in orde te krijgen.

Groet, Gerard Koops.

Vandaag een verslag over een man die ik ongeveer een jaartje of 30 geleden heb mogen ontmoeten.

De naam is Yp. Yp Huisman, verre achterneef van de wereldberoemde schilder Jopie Huisman. Kom je in Workum in Friesland, loop eens in het museum binnen. Alles over het leven van Jopie Huisman. Maar dit even terzijde.

Heb Yp voor het eerst ontmoet bij Tobo Made. Ik werkte in het magazijn, Yp was chauffeur op de vrachtwagen bij Tobo.

Allebei hielden wij van fietsen. Ik fietste al, en Yp hield het nog steeds bij zijn duiven. Dat was zijn grootste hobby toendertijd.

Maar op een gegeven moment ook een fietsje aangeschaft. Ik geloof een Gazelle. Zo kwam van het een, het ander. Ik reed al flinke tochten overal in Nederland, en Yp fietste nog wat in de omgeving. Lieverlee ging hij ook wat verder van huis rijden, tenminste als de duivensport het toestond. Zo hebben wij samen de Elfstedentocht, de Elfmerentocht, Vaele Ouwe, en meer van dat soort tochten gefietst. Ook de Hel van Wageningen met maar liefst 200km in Ouwe Wijven weer!!

Maar niets deerde ons. Ik denk dat wij een beetje de voorlopers waren van de hedendaagse kleppers.

Ook reden wij geregeld naar Grave mijn geboorteplaats, om daar bij een oom van mij een omeletje te eten. Daarna weer terug naar huis. En meerdere keren 9rondje Culemborg, waar vrienden van mij woonden. Efkens op een bakske, en dan weer terug naar moeder de vrouw. En dat fietsen doet Yp nog steeds.

Vroeger zei hij wel eens tegen mij: Gerard kerel, ik geloof nooit dat ik na mijn zestigste nog op een racefiets zit. Maar intussen toch maar mooi voor de 31^e keer de Elfstedentocht uitgereden. En nog steeds met de WTC en met DIDO op kop rijden. Beuken en stampen, het kan niet op. Roemruchte Friezen zijn hem voorgegaan zoals Jeen van den Berg, Dolle Dries van Wyhe, Grote Pier etc.

Maar in dit rijtje fenomenen past hij ook prima. Vooral als het waait in de polders, dan is er geen houden meer aan.

Gisteren na ons ochtendritje  nog even lekker aangelegd bij het Pannenkoekenhuis op den Hout, waar wij met een flinke afvaardiging van de WTC door Yp werden getrakteerd op een bakske met iets erbij.

Ik ben blij dat ik zoveel met deze klepper heb (en nog steeds) mag fietsen,

en hoop dat het in lengte van dagen zal mogen voortduren!!!!!!!!

Op naar de 80 Yp.

Met vr gr Geraldinho.

De 2e vakantietocht met alweer een grote opkomst, met 20 leden stonden ze te overleggen welke richting we gingen fietsen. Oost of west Franske ging voor oost, Johan voor west. De B groep vertrok met onze jarige Ypke in hun midden voor een rondje Noordhoek, een paar tellen later vertrok de A voor Kiltunnel – Hoeksewaard – Willemstad. Ik besloot me daar bij aan te sluiten, helaas had ik al snel in de gaten dat dit voor mij niet de juiste keus was.  Net voor de Moerdijkbrug hield ik het dan ook voor gezien, ook een gemakkelijke keus, in de wetenschap dat onze gezellige B groep hier nog moest paseren.

In de verte zag ik ze dan ook aankomen, hun keken weer raar op, met de vraag “waar kom jij vandaan?”. Uit Den Hout, was mijn antwoord. Via de gekende route fietsten we naar Standdaarbuiten, deze keer ging het niet via de Goudbloemsedijk maar via de Molendijk naar Zevenbergen.  Nog een klein stukske over de kasseitjes, om dan via Langeweg naar Terheijden te fietsen. Enkele jongens vonden dat we nu wel erg vroeg thuis zouden zijn, en stelde voor, om er straks nog een luske aan te plakken. Ik ging met dit voorstel naar de kop van de groep, waar me snel duidelijk gemaakt werd dat dit niet de bedoeling was. Gewoon gezamenlijk richting de Made,  door de Teteringsebossen naar de Teraalsterbrug, met steeds de jarige Yp op kop. Over de brug fietst Yp naar de fietsenstalling van het  Pannekoeckershuys. Nu was alles duidelijk, onze 75 jarige Fries ging ons verrassen! Een paar tafeltjes aan een schuiven en de bestelling aan Marieke doorgeven, en wij konden ons feestlied inzetten. Helaas viel ons gezang niet bij iedereen in goede aarde, ik  zag gelijk héél het  Pannekoeckershuys leeglopen. Wij hopen dat Ypke nog vele jaren in goede gezondheid in de WTC gelederen mee mag fietsen.

Yp, Yp, hoera Ypke 75 jaar.

Groet, Peter.

 Op weg naar Made bleef een auto naast me rijden, raampje open en daarin Peter B. Ziek? Nee , gisteren ook betrokken bij de valpartij met Kees en Marc. Hopelijk de laatste keer dit jaar, want zo is het wel genoeg. We leren dit toch niet van de Tourrenners?
Achttien liefhebbers voor de vakantietocht, terwijl een aantal toch al op vakantie is of gewoon aan het werk. Voorstel gezamenlijk te fietsen, maar Anneke gaf wel aan onder welke voorwaarde(n). Om de buien te ontwijken, zouden we richting Wijk en Aalburg gaan. Johan v. H. voerde de meute aan en deed dit lange tijd met een voor iedereen een acceptabele snelheid. Ook voor Willem was  dit heerlijk gaf hij aan, windje mee en een beetje buurten. Een echte vakantietocht. In Wijk en Aalburg ging het niet zoals gebruikelijk rechtsaf , maar linksaf de dijk op. Ter hoogte van Giessen stond een flinke wielerploeg uit Zaltbommel stil op dijk. Eén van hun overleed daar vorige week na een noodlottig ongeval. Daar word je wel even stil van.
Daarna maar een tijd achter hun aan gefietst.
Terwijl de luchten steeds dreigend waren, voelden we hier de eerste en gelukkig weinige druppels. Via Woudrichem naar Werkendam en daarna de polder in. Toen Johan van kop ging, werd het tempo opgevoerd dus moest er even geroepen worden. In een waaier door de polder naar Hank. Jack en Peter K. werden bijna naar huis gebracht. Uiteindelijk weer een mooie en gezamenlijke tocht en na  ongeveer 80 km op tijd en droog weer thuis. Peter B. maakte thuis een flinke wandeling  en kon op Strava mooi zien waar wij fietsten.

Anton Knipscheer

Rondje Lexmond stond er op ons programma, toevallig was ik nog deze week samen met Willem daar in de buurt geweest. Hele stukken van de Lekdijk lagen opgebroken. Dat zou het niet worden, en Frans onze leider zit voorlopig ook nog niet tussen onze wielen.

Louis had ons gisterenavond lang met samen geknepen billen voor de tv laten zitten, maar Krul redde voor Nederland de eer!
Met een paar uur slaap, zoals de meeste fietste ik vol goede moed met een klein ommetje naar de May. Overpeinzend wie er vandaag allemaal konden zijn, in ieder geval gêne Twan die ging bruisend door de May. Ook gêne Franske die bruist nog steeds door Frankrijk, gêne Kees en Colin die bruisten gisteren nog op de Drie cols, d’Allos, des Champs, en de Cayolle. Johnny bruiste de vrijdag nog op de Férse wielerkwis maar nog niet op de fiets. Onze Mar10 en Leon bruisten dit weekend op hun werk. En waar was Johan, de man die bruiste op dat rooie truike. Zomaar wat punten laten schieten, we zijn benieuwd hoe het klassement er na de vakantie periode uit ziet. Ook gêne Flip en Jack, die hadden een bruisend verjaardagsfeest te vieren.

Om 8 uur bij het gemeentehuis aangekomen zag ik alleen maar Peter V. en Ad, de rest bruisten dus nog gewoon in bed! Wat doen we? Zullen we maar een klein rondje fietsen en dan gezellig bij de B aansluiten. Zo gezegd zo gedaan. Om half 9 was er gelukkig meer belangstelling voor een rondje Baarle -Nassau. Met de wind op kop ging het dan richting de grensplaats. In de buurt van Surea was Ypke zijn taske verloren, terwijl hij dit weer op zijn plaats had zitten, passeerden ons de wilde bond. Wij trokken ons even later weer op gang. Richting Gilze-Alphen, en over Klein en Groot Bedaf naar Baarl. We misten vandaag ook onze klepper Gerard, die had zaterdag nog samen met Marc en Piet een regen en een winderige tocht vanuit Brakel gefietst. Maar net voor Baarle – Nassau sloot toch nog een echte klepper bij ons aan, om juist te zijn een “Dongense klepper”. De beste man had zich verslapen, zijn maats waren al vertrokken. Hij pikte bij ons aan, om tot aan Molenschot ons te vergezellen.  Om aan de 90 km te komen, maakte Ad nog een mooie kronkel door de Slingerdreef.  De laatste kilometers ging het met de wind in de rug, het was vechten om op kop te mogen fietsen. Gek, het eerste gedeelte mocht je nog zolang op kop fietsen als je maar wilde.

Tegen half twaalf kwamen we weer Den Hout binnen sprinten, wat ik persoonlijk niet zo slim vind. Al een paar keer gezien, dan kunnen er gevaarlijke situaties ontstaan. Op zondag ochtend kan het er druk zijn op het Ruiterspoor, komen er auto’s uit Den Hout.  Er gebeuren al zoveel ongelukken met toerfietsers, probeer dit te voorkomen!

Vanaf volgende week beginnen we aan de reeks vakantietochten dan vertrekken de A en B groep om half 9.

Groet Peter.

De weergoden voorspelden al enkele dagen regen, regen en nog eens regen.  En wat hebben we gehad, een paar verdwaalde druppels of inderdaad de sproeier van een boer uit de May!  ’s Morgens om 8 uur stonden dan ook 17 WTC’ers in topvorm met goeie benen aan de start aan de Witteweg.

Na loting werden de koppeltjes gevormd, en afspraken gemaakt voor de te volgen tactiek. Flip had speciaal zijn aerodynamisch pak aan getrokken, hij voelde zich dan ook gelijk 35 jaar jonger. Had ie ook op zijn tijdritmonster laten schilderen, mot nie veul gekker worden!  Zijn maat Peter had van zijn aerodynamisch houding weinig voordeel, hij zat steeds in de vuile wind heb ik begrepen. Of was het nou dat hij er eentje liet vliegen!

Jack van Dijk had al meer dan een week last gehad van die vuile wind, gelukkig voor Peter Bas, was dat nu niet meer het geval. Zo kon onze oud-coureur mooi als gangmaker dienen voor een derde beste tijd, nog altijd een verschil van ruim 3 min. met de tijd die was opgegeven. Maar wel goed voor een derde plek.  Ons Anneke mocht uit de wind, en dat kan ze als geen ander, bij Mar10 fietsen. Ze gingen voor een tijd van 1.05.45. Met een gemiddelde van bijna 36 km raasden die twee door de polder, dus ook weer meer dan 3 minuten te snel. De tweede plaats was hun lot. Onderweg had ik het al een aan zien komen, waar we de winnaars van vandaag moesten zoeken. Samen met Jack van Dongen passeerde ik Willem en Peter Verhagen, Willem wilde bij ons nog even aanpikken, maar werdt terug gefloten door zijn makker. Rustig aan maar, Peter wist precies hoe het moest en dan kom je inderdaad héél kort bij de opgegeven tijd uit, 37 sec was het verschil. De trofee mag dan om de week bij Willem of bij Peter in hun prijzenkast staan, de eerste week is al voor Wim!

Na afloop allemaal snel naar huis, want we hadden nog een drukke dag voor de boeg. De echte WTC kleppers stonden met de fiets klaar voor de bonus punten. Helaas waren dit er maar drie, dacht dat we lid waren van een fietsclub! Zo fietsten Annemiek samen met Johan en ondergetekende richting de Leemput vergezeld van een heerlijk zonnetje. Dat midgetgolf weer anders is dan fietsen kwamen we al snel achter, de balletjes vlogen links en rechts om je oren, en soms ook nog weleens (toevallig) in het gaatje, wat ze daarvoor gemaakt hebben. Ook daar was er uiteindelijk eentje de kampioen, Johan van Helmond gaat dit jaar voor alle prijzen. Deze kon hij alweer bij schrijven aan zijn erelijst!

Terug naar Den Hout, naar de fam. Knipscheer, waar Anton samen met de feestcommisie de schuur gezellig had ingericht. Onder het genot van één of twee of wie weet wel drie biertjes stonden we lekker te keuvelen en sterke verhalen te vertellen. Ook dit jaar was de BBQ weer prima verzorgt door SED, en onze koks Peter Kuijpers en Caspar zorgden dat wij niks te kort kwamen. Shapoo mannen voor jullie kook en bak kunsten! Ondertussen waren ze in Brazilië ook hun kookkunsten aan het vertonen. Onze mannen bakte er de eerste 50 minuten nog niet echt veel van. Maar na een telefoontje van onze koks met ome Louis, steeg ook hun kookkunst, het maakte onze familiedag kompleet, die schitterende 2-1 overwinning op Mexico! Nu konden eindelijk onze prijzen uitgereikt worden, om daarna nog een afzakkertje te nemen. We konden weer terug kijken op een geslaagde familiedag. Anton en Marion nogmaals bedankt voor jullie gastvrijheid!

De ideeën voor volgend jaar heb ik al gehoord in de wandelgangen, die WTC ‘er zit al zovast in de feestcommissie!

Groet Peter.

Helaas vandaag geen inspiratie, om er iets leuks van te maken. Gelukkig lezen we via de WTC app, dat het met de ongelukkig gevallen John wel beter gaat, hij is weer thuis!  Laten we hopen dat de patex dit keer zijn arm snel aan elkaar lijmt. Dan zien we hem weer “Snel”terug in ons WTC peloton! John beterschap!!

Deze ochtend een grote opkomst om naar de boorden van de Lek te rijden. Ook een prettig weerzien met oud (75 lentes jong) lid Stan. En nog steeds in goeden doen. Zo kwamen wij op 14 kleppers die deze tocht gingen rijden.

Iedereen weet intussen de weg naar Gorinchem, dus dar begint het ritverslag. Na het station in Gorinchem gepasseerd te zijn, ging het rechtsaf de brug over, om even later het kanaal richting Arkel te volgen. Vanaf hier de dijk op om slingerend met Willem en Marc op kop naar Leerdam te rijden. Het tempo zat er vanouds goed in. In Leerdam gingen wij linksaf om op Schoonrewoerd aan te stevenen. In het begin van deze plaats ging het linksaf om even later de Diefdijk naar Culemborg te volgen. Pal voor Culemborg met de Lekbrug op de achtergrond vond ik het wel leuk om een fotoke te maken van ons gezelschap.

Stan wierp zich gelijk op als fotograaf, om het tafereeltje vast te leggen voor het nageslacht. Vervolgens klommen wij weer in het zadel om door de buitenkant van Culemborg via het station, op Tricht af te gaan. Hier vroeg ik aan Anneke hoe het ging? Niet goed, zei ze. Hoofdpijn en nekklachten. En als het niet beter word laat ik mij in Zaltbommel ophalen. Aldus Anneke. Wij hoopten dat het beter zou gaan, maar waarschijnlijk tegen beter weten in. Ypke en Stan zaten lekker met elkaar te keuvelen achter in de groep. Daar zat maar liefst bijna 150 jaar ervaring. Niet zozeer op de fiets, maar wel van het ouwehoeren hahaha. Met Peter en Jack ging het via Geldermalsen naar de koffiepauze in Zaltbommel. Maar eerst werd de brug richting Zaltbommel flink getest door klimgeit Piet, die probeerde de punten te pakken voor de bolletjestrui. Maar hij werd knap gecounterd door Johan V.H. en door Marc, die nog 2^e werd, en Johan als eerste over de top scheerde. Klasse mannen. Nog een krant onder hun shirt gedaan, en toen met volle vaart de afdaling in, om even later Bij het pannenkoekenhuis op het terras neer te ploffen. Ook de rest had deze gevaarlijke afdaling zonder kleerscheuren overleefd. Koffie, chocoladebollen en appelpunten stonden op het menu. Anthony had het allemaal, en wij lieten het ons goed smaken.

Anneke had intussen naar het thuisfront gebeld om haar op te komen halen, want het ging echt niet met haar. Jammer Anneke. Anton verraste ons met een extra bakske koffie. Johan vroeg nog waarom er bij de B’s een 2^e bakske koffie gedronken werd, en bij de A maar 1? Heel simpel Johan, dat komt omdat ze bij de A’s altijd vol, vol, vol, vol rijden!!     En wij maken er een relaxed tochtje van hahaha. En onze Anton heeft door zijn sympathieke uitstraling natuurlijk een streepje voor bij Anthony, want het 2^e bakske kregen we voor half geld. Goed gedaan Anton. Na de koffiestop lieten wij Anneke achter bij restaurant Tivoli. Daar zou ze opgehaald worden. Met Johan en Ypke namen 2 kleppers al het werk voor hun rekening naar Brakel. Met de wind in ons voordeel waaiden wij gewoon terug naar de May. Het tempo bleef voor iedereen goed te volgen. Met zo’n 120km op de teller kwamen wij weer aan bij ons vertrekpunt. Mag ik iedereen bedanken voor de gezellige tocht en tot binnenkort.

Ik hoop op 1 van onze vakantietochten nog eens deze kant op te rijden. Wie er zin in heeft, laat het even weten, gaan we een datum prikken.

Groet, de Pakhaas.

Na een mooie Hellevoetsluistocht, vroegen mijn beentjes vandaag om een beetje rust.  Sommige leden draaiden deze formule net anders om, dus gisteren rust en vandaag volle bak, met de kleppers van de A!

Samen met Erno, Willem, Marc, Anneke, Erik S en kilometervreter Peter K (helaas niet op de fiets) kozen we voor een rondje over ’t Zand. Een rondje dat iedereen wel kent, wat valt hier dan nog over vertellen. Dat we door de bossen fietsen en mooie bomen gezien hebben,  of dat in de buurt van Surae de Flora en fauna als de waterlobelia, de klokjesgentiaan, de zonnedauw, de heikikker en de vinpootsalamander te vinden zijn. Ook grazen er Schotse Hooglanders, om te zorgen voor een grotere variatie aan begroeiing. Maar of jullie daar nou in geïntresseerd zijn geloof ik niet echt, ik hoor nooit in ons peloton roepen van “kijk nou eens, zag jij die vinpootsalamander “, ik hoor wel eens wat roepen, maar dat is niet bestemt om hier te schrijven.

Veel meer kan ik niet vertellen over deze vaderdagtocht, of het moet zijn dat ene mevrouw Sonora Smart Dodd, Vaderdag in 1909 geïntroduceerd heeft. Goei mees, dat ook eens aan de mannen dacht.  Verder kwamen deze vaders na dat ze vader Petrus naar Den Berg hadden gebracht tegen de klok van half twaalf thuis. Ook moeder Anneke kon toen aan de koffie die vader Ad voor haar had klaar staan.

Zondag gaan we de Bockenreyderstocht fietsen, samen met jullie vertrek ik dan richting Hilvarenbeek, en proberen we daar samen met de andere WTC kleppers een Brabants bakske koffie te drinken! Wij vertrekken om 08.30 !

Groet Peter.