Er wordt wat afgefietst deze tijden! Gisteren de langste WTC-tocht van 160 km naar Hellevoetsluis. En dan vandaag gewoon weer even 70 km op Vaderdag.

Johan van H, Ad v W, Peter V, Leon T, Piet V, Mar10 van K en Erik vd H hadden al vroeg ontbijt op bed gehad en stonden om 8 uur klaar voor het vertrek van een “korte “ rit naar Woudrichem.

Ja inderdaad 70 km is een korte rit. Niet eens de helft van de rit naar Hellevoetsluis! Bij Geertruidenberg sloot John H zich nog bij ons aan. Het ontbijt op bed was bij hem wat uitgelopen of het feestje van de avond daarvoor of van de avond daarvoor ……want vrijdagavond had heel Nederland feest na de mooie zege van Oranje op de huidige wereldkampioen 5PA1N.

Over het vele fietsen gesproken: op strava houden 13 clubleden hun ritten bij. Deze 13 leden hebben afgelopen week bij elkaar zomaar 4333 km weggetrapt! Dat is bv van Made naar Santiago de Compostella ( 5PA1N ) heen- en weer. Dan is dit alleen nog maar van  13 leden. Met een lekker tempo over de Perenboom naar Dussen. Via Uitwijk naar Rijswijk ( veel wijken hier ), dan over de Maasdijk naar Woudrichem. Sinds de rivierentocht weet ik dat bijna alle dijken langs de Maas Maasdijk heten. Het gekke is dat het dorp Maasdijk langs de nieuwe waterweg ligt. Wie dit dorp eens wil bezoeken kan met mij op 28 juni mee want ik ga een tochtje organiseren naar Maasdijk.

Ondertussen gaat het tempo gestaag omhoog, iedereen trapt lekker mee. Langs de Kozakkenboys in Werkendam gooien Johan en John de gaskraan open. Richting Hank met windje mee wordt er echt gekoerst.

Martin sprint rap weg…..alle zeilen bij denk ik dan. Bij Hank  hoor ik het gepruttel van een 49 cc motortje. Het is een mooie Kreidler uit de jaren 70 en Kreidlers vind ik wel gaaf. Vroeger nog een paar jaar mee rondgereden, wielrenners hield ik altijd uit de wind.

Ik dacht dit is mijn kans; – en mijn oude liefde de Kreidler bekijken,- en op kop van de groep fietsen. Hier wilde deze brommer(t) niet aan mee werken. Dan maar weer achter aansluiten.

Het was een lekker (uittrap) rondje. Goed begin van vaderdag….

Ik ga nu op visite in Maasdijk J

Groeten Erik

Wat was het weer genieten, om met 7 kleppers  het mooie rondje over Hellevoetsluis te fietsen! Tjonge, jonge wat hebben we een lol gehad, en gelachen met deze groep. Moest er vroeg voor uit de veren.Je moet er iets voor over hebben, om een paar kilometer te kunnen fietsen. Dat viel natuurlijk niet mee, na die prachtige overwinning van “ons”Nederlands elftal. Wie had dat durven dromen, dat “onze”jongens die Spanjaarden zo maar weg zouden spelen.

Met achten stonden we dan ook op scherp, om 7 uur vertrokken we richting de Moerdijkbrug. Er stond een vlagerig windje uit het noord-westen.  Daar merkte je in de Kiltunnel al helemaal niks van. Via de Hoeksewaard fietsten we nu niet door maar over de Heinenoordtunnel naar Oud-Beijerland. Daar noteerde Mar10 de enige lekke band van vandaag.  Nog een paar kilometer naar Nieuw-Beijerland om dan samen met Dr.P heen en weer te varen naar Spijkenisse. Voor ons dan een enkeltje, naar d’n overkant, zoals ze dat in het Zeeuwse altijd zo mooi zeggen.

Langs het zonnige Haringvliet ging het nu naar Hellevoetsluis. We moesten eerst nog wel een kudde schapen van het pad vegen, om door door deze schitterende plaats te mogen toeren.  Over de Stellendam kregen  we de wind die wat was aangewakkerd heerlijk in de rug,  en we roken daar al de koffie en de appeltaart, die Ilse van ’t Majoortje klaar had staan voor ons. Het zonnetje stond nog steeds hoog aan de hemel, dus namen we gezellig op het terras plaats.  De eerst 95 km hadden we erop zitten, nog een rondje “Slingerdreef”en we stonden weer op de May.

Wat Ilse in die appeltaart had gestopt weet ik niet, maar Mar10 kreeg een speciaal puntje. Dat had ze beter niet kunnen doen,  hij was niet meer vooruit te branden.  Enne wij gingen als een speer, om steeds om te kijken waar blijft dieën appelflap nou weer! Tussen Helwijk en Oude Molen zat de appel helemaal in zijn benen, we moedigden hem nog  aan, probeer eens op kop te rijden, dan blijven wij wel achter jou aan fietsen. Is ook goed voor jou moraal.  In middels was er nog een man van om en na bij 95 jaar bij ons aan gesloten, die de kop over wilde nemen, gelukkig hebben we hem nog op andere gedachten kunnen brengen.

Bij industrie terrein Moerdijk nam Twan een andere koers, om nog wat extra te trainen voor zijn uitstapje naar Morzine, zo wilde hij vandaag nog wat hoogte meters opdoen. Dus ging het eerst over de Zwarteberg naar Zevenbergen om zo via Wagenberg (’s morgens de Bergen en de Meerberg en de Houtse Heuvel) toch nog aan de broodnodige hoogtemeters te komen. Iets over half 1 stonden de zes WTC kleppers weer op de May in gezelschap van  onze Zeeuwse gastrijder Piet, konden Ad, Colin, Kees, Mar10, Twan en één van de grootste klepperdeklepper Filipo, en ik mocht ook nog mee rijden vandaag, om een geweldig klepper festijn af te sluiten.

Groet, Peter.

Terwijl ik dit verslagje schrijf is het buiten nog steeds aan het regenen. Vanmiddag met DIDO ook het nodige water over onze verhitte lichamen gehad. Maar gisteren was het anders. Ook warm natuurlijk maar wel droog. Een goede reden om eens de kanten van Wijk en Aalburg op te rijden. Lekker de wind tegen die kant uit, en naderhand freewheelend terug naar huis.

Over den Hank naar Nieuwendijk waar de weg was opengebroken. Alternatieve route gezocht, en na het nodige slingerwerk het fietspad naast de A27 gevonden. Ook aanwezig deze ochtend was Caspar met zijn mooie nieuwe Willier. Weer een Italiaans parade paardje erbij in ons peloton. En Caspar heeft het deze ochtend gelijk goed laten zien, wat deze Italiaan in zijn mars heeft, en dat is veel. Caspar en zijn fiets waren bijna niet van kop af te krijgen. Dat beloofd wat voor de komende tijd.

Ook Anneke kwam regelmatig op kop. Niet dat ze daar zo graag zit, maar met die benen van haar gaat het gewoon vanzelf. Het hele seizoen al goed bezig. En dat geld ook voor Anne-Mieke. Nu te bewonderen op de fiets, en binnenkort maakt zij de omgeving van Nijmegen weer onveilig met de vierdaagse. Wandelen, fietsen, het doet haar allemaal niks. Prima toch. Intussen over den dijk van Sleeuwijk naar Wijk en Aalburg. Lekker fietsen in het wiel van Caspar en Marc. Prima tempo, en iedereen kon goed volgen. Zo hebben beide heren de gehele dijk voor hun rekening genomen.

Net voor Wijk en Aalburg bananentijd. Was wel nodig met al onze inspanningen, en heet was het ook. Aha de brug van Heusden kwam in zicht. Het was de bedoeling om er niet over te rijden, maar aan deze kant te blijven. Zo gezegd zo gedaan. Samen met Anneke op kop. Opeens vertelde Anton ons dat hier een benkske stond met een plaquette van Marianneke Vos erop. Dat werd dus stoppen voor een paar foto’s. Mijn Tommasini aan de ene kant, en Anneke aan de andere. Marianneke uiteraard in het midden. Het kon niet mooier.

De weg vervolgend richting Peerenboom. Onderweg nog een hond gezien die achter een boerderij onder een parasol lekker lag te dutten. Waarom zou je jezelf druk maken met die hitte? Slim beestje toch? Opeens gekraak. Marc had een krakend geluid aan zijn fiets. Waarschijnlijk iets in zijn cranck. Zodoende zijn we de laatste 15km in een rustig tempo naar huis gereden, om het materiaal van Marc te sparen. Zal van de week wel weer in orde gemaakt worden bij Jantje.  De beoogde 80km is niet gehaald, maar 72km’s mogen er ook zijn.

Zaterdag neem ik jullie mee langs de Linge, en gaan we een kopje koffie drinken bij Anthony in Zaltbommel. Hoop dat de penningmeester erbij is, want anders moet ik onderin mijn buidel wat geld zien te versieren. Tot zaterdag.

Zondag 29 juni Familiemiddag WTC Made:
Indien je nog niet doorgegeven hebt of je meegaat (hoeveel personen) of niet;
doe dit alsnog zo spoedig mogelijk bij  antonknipscheer@hotmail.com  !

Gr Geraldinho.

Aan de namen van het rondje zal het vandaag niet gelegen hebben, we zijn overal geweest en we hebben niks gezien. We hadden Kees Verkooyen als leider maar die was dan wel incognito, verkleed als Johan van Helmond. Lekker rondje om eens op ons gemak wa bij te praten, moet zo af en toe eens kunnen. Via Den Berg ging het over de brug van Keizersveer, richting Sleeuwijk. John en Flip moesten er nog een vat bier uit fietsen ( ik rook meer bier dan zweet lucht), ik ben vergeten te vragen of ze November Rain van  Guns’n Roses nog hebben meegekregen.

Ach ja daar zijn op zo’n ochtend zoveel dingen om over te praten, dat het soms beter is da ge niks zeg, dan kande ook niks verkeerds zeggen. En zo komen we dan onze tijd door, en zijn zonder wa te zeggen in Gurkem.  Vanaf hier lekker windje in de rug, tijd om te genieten van het uitzicht over de Beneden-Merwede. Tjonge, jonge wa is da toch mooi, links het water en rechts het kerkvolk dat op weg was naar de preek van de dominee. Zou voor onze club ook wel eens goed zijn, een preek van du’n dominee!

Bij Sliedrecht weer de brug over, (die kwam me nog bekend voor van zaterdag) en dan richting het baantje van “De Mol”. Nog even sjekke of bij Peter Bas zijne teller goed vast zat, maar met zijne teller was niks mis vandaag.  Hij zette wel een record tijd (8ste) op de Seadike in Dordt, een kommetje zat er net niet in, dat bewaart hij voor de volgende gelegenheid!

Johan of was het Kees, had nog een luske voor ons , de Kiltunnel. Voor Twan een mooie gelegenheid om zijn klimmersbenen te testen, maar daar was niks mis mee zo te zien. Hij kan volgende week met een gerust hart samen met Franske en RTC Prinsenbeek in Morzine gaan vlammen!

Op de Moerdijkbrug hield Ad het tempo mooi strak, zoals alleen onze Ad dat kan, nog een paar van de zeven bergjes en ons eindpunt kwam in zicht, dachten wij. Maar Kees of Johan hadden nog wat in petto, Flip zat al bijna aan de koffie en Peter Bas bijna in een warm bubbelbad. Even Appie naar Traaie brengen, en dan de drie Houtse leden via het Munnikenhof op Den Hout afleveren.  voor Ad, Peter V, John, Flip, Kees en Johan nog een paar kilometer, om met 100 km op de teller mooi om 11 uur thuis te arriveren!

Zaterdag staat één van onze mooiste tochten op het WTC menu, samen met Flip fietsen we een tocht van 160 km naar Hellevoetsluis, na ongeveer 100 km gaan we aan de koffie in Middelharnis.  Om 7 uur beginnen we aan deze klus en om en nabij 1 uur verwachten we weer op de May te arriveren.

Groet, Peter.

WTC-B, za. 7 juni ’14, 95 km  Leider Kees V.

Zeven liefhebbers kwamen er op uit: natuurlijk de trotse leider van de opkomst in haar mooie trui, Marc, Wim, Jan S.,Anton, Jack en de leider Kees. Jack wordt door zijn maat John dan wel een oud manneke genoemd, maar het tegendeel heeft hij bij ons bewezen. Van Jack kreeg ik complimenten over mijn nieuwe wielenset. Ik zei dankjewel en zei dat ik daar nog nooit complimenten voor had gekregen. Wat was het geval? Mijn gehoor functioneerde weer eens niet zo goed en ik dacht dat hij het over mijn benen had. Kees had deze week niet gefietst en de tocht niet voorbereid. Dus deze tocht ging het niet worden. Mededoor de windrichting zou het rondje Babyloniënbroek  gaan worden. Net voorbij het Dongemondcollege  moesten we even van de fiets om met de fiets op de schouder  het glas op het fietspad bij de bushalte te trotseren. Via de Perenboom richting Dussen.  Een stukje verder  lek. Wie? Anton, nog geen 20 km gefietst met de nieuwe banden. Een steen was de boosdoener. Behulpzame Jan was zo klaar met het verwisselen. Leergierige Wim stelde wederom de nodige vragen en keek hoe vakkundig Jan tewerk ging. Bedankt Jan. In de streek daarna bleek dat er meer activiteiten op zaterdag  georganiseerd worden dan op zondag. In Andel moesten en mochten we via de braderie. Als we voorzichtig zouden doen, kon dat zonder entree te betalen. Kramen vol heerlijke aardbeien,  gebruikte goederen, kleding, maar ook heerlijke geuren van oliebollen en/of wafels. Op naar de dijk en rechtsaf richting Heusdense brug. Om toch aan de nodige kilometers te komen ging het richting Elshout. Inmiddels ontpopte Jack zich als een perferkte leider, die het gebied op zijn duimpje kende. Via Drunen naar de Rustende Jager en daarna  dwars door de Drunense Duinen naar Kaatsheuvel. Een erg mooi gebied, Kees  waande zich zelfs op de Veluwe bij de Postbank. Jack vertelde dat hij dit rondje vaker fietst: eerst over de klei en daarna over het zand, dus met volop variatie. Langs de Efteling en even later blokkeerde een activiteit voor Villa Pardoes de weg, maar dat was geen probleem voor Jack. Via Klein Dongen, Dongenvaart en ’s-Gravenmoer naar Raamsdonk en via bekende wegen naar Made. Een heerlijke tocht vandaag: perfekt weer, Mark, Jack en Kees waren sterke koptrekkers,een mooie route, voldoende kilometers en zeer goed geleid door Jack. Onderweg hoorde ik complimenten over het Rondje Rotterdam vorige week, maar misschien is een jaarlijks “ Rondje klei en zand” ook een aanrader. Bedankt allemaal.

Anton Knipscheer

Pinksterzaterdag, een dubbel programma voor de WTC’ers, voor de A mannen stond het bekende rondje Kinderdijk op het programma. De opkomst was niet erg groot met dit mooie fietsweer, maar onze mannen zijn over alle wegen aktief. Willem, Kees, Colin en Franske gingen hun krachten in L.B.L. meten. Ook zijn er nog leden die zo af en toe eens moeten werken. Dan blijven er nog wat over die géén rit willen missen, en die azen op de mooie rode …leiderstrui. Zeg maar de fanatiekelingen binnen de WTC familie.

Vandaag waren dat er wel geteld 6 plus onze gastrenner John, John had ik al verschillende malen uitgenodigd om eens een ritje samen met ons te fietsen. Via strava en FB was hij mij bekend, maar had hem nog niet persoonlijk ontmoet. Toch was hij geen vreemde in onze club. John is namelijk een echte carnavalsvierder, en ja dan is de link naar de familie van Wesel en naar onze trompettist Johan al snel gelegd. Ook John is, evenals Johan, een blazer die zijn muzikale kunsten vertoont bij de Mayse Blaoskaffers. Maar vandaag mocht hij zijn partij bij ons mee blazen.

Met de wind in de rug ging het naar de Moerdijkbrug, waar een flinke spijker ons blaasritme verstoorde. Erik had hem over het hoofd gezien, zo doende hoorde we een schreeuw g.. ……lek.  En dit nog wel midden op de Moerdijkse brug, de naam Moerdijk was deze week al niet positief in het nieuws geweest, dus dit kon er ook nog wel bij.

Een korte omleiding bij de Hollandse Biesbosch  en een verplichte stop bij de brug over de Merwede. Ach, effe tijd om een mooi plaatje te schieten. Nu kon onze tocht pas echt beginnen, dit eerste stuk is voor iedere fietser bekend. Onder de A15 door ging het nu via Oud-Ablas op weg naar de eerste meulentjes!

En ja hoor, bij Kinderdijk stonden onze vrienden ons weer vriendelijk op te wachten. Ieder jaar zijn ze op hun afspraak, om ons enthousiast aan te moedigen, en een plaatje van ons te schieten. Zo maken we mooi reclame voor onze sponsoren, tot aan Japan toe.  Dus Rob of Erik als je binnen kort een telefoontje krijg uit die richting; ze hebben ons weer gezien!  Over de Lekdijk ging het nu naar Groot-Ammers, vervolgens de polder in naar Giessenburg. Bij gebrek aan onze leider van de dag Flip (was helaas verhinderd) nam Ad het merendeel voor zijn rekening. De Brug van Gurkem kwam al weer in zicht, op naar het altijd rustige Werkendam. Behalve vandaag, ze hebben het in de media over die hinderlijke toerfietsers, maar wat te denken van een colonne trekkers (tracktoren), een paar weken geleden in Bels al een trekker plaag, nu kwamen we er weer een stuk of 40 tegen, och ja, ieder zijn hobby!

De laatste kilometers naar Hank begonnen te tellen, de beentjes begonnen te verzuren, combinatie van warm weer, drinken en een mindere dag. Wie zal het zeggen. Ach ja maandag mogen we weer, nieuwe ronde nieuwe kansen. Gelukkig had John H. nog een lek bandje, met behulp van Ad, zat Johnny weer zo op zijne “Snel”. Uit beleefdheid bracht hij ons nog naar Den Berg, maandag is hij weer van de partij, wist hij te vertellen. Onze gastrenner John was het ook prima bevallen, en kijkt ook al uit naar de volgende tocht met WTC Made.

Maandag 2e pinksterdag om 8 uur gaan we met de A weer een rondje maken, zorg dat je erbij bent!!

Vandaag stond er een gezamenlijke tocht naar Rotterdam op de WTC menukaart, voor somminge een feest, voor een enkeling een “drama”. Caspar stelde voor om bij “de Kuip” een fotoke te maken. We hadden helaas maar één liefhebber !

Zelf was ik vandaag al vroeg uit de veren, om wat extra kilometers te maken, vandaar mijn rugtasje met m’n boterhammen met pindakaas.  Dat was ook de reden om achteraan in het peloton te vertoeven. al die lastige vragen, over de inhoud van mijn zakske. Via de bekende wegen door de Hoeksewaard, Kiltunnel, ’s Gravendeel, Puttershoek ( moet nog steeds aan Keessie denken) op naar de Heinenoordtunnel. Een kou gat, maar als je boven bent is de hartslag weer behoorlijk gestegen en zo ook de temperatuur. Ypke wist zelfs hier nog een weg binnendoor. Ja, als je 75 jaar bent ken je de kneepjes van het wielervak wel!  De skyline van Rotterdam kwam in zicht,  bij de Coen Moelijnweg kwamen we dan bij de ……., durf de naam niet meer te noemen, maar jullie weten het wel. Speciaal op verzoek, maakte leider Ad nog een ommetje door Katendrecht, om even later bij Hotel New York aan te leggen voor de koffie/appeltaart stop.

We zaten daar gezellig in het zonnetje, terwijl Anneke de vraag stelde wat ik vandaag van plan was met munne broodzak. Ja, ja even munne appeltaart weg werken. Maar nu was het mijn beurt om op een van de mooiste plekskes van Rotterdam, ons Anneke in het zonneke te zetten. Het was voor iedereen ( behalve Frans M en Flip) een totale verrassing, zo iets van lang verwacht, ooit gedacht, maar dan toch gekomen. Anneke had ’s morgens nog tegen Ad gezegd van “nou ist 1 juni, waar blijf munne trui toch” . Daar was ie dan, en wa stond tie schön!!

Na de koffie en het kleine puntje met een beetje slagroom ( hele maaltijd) ging het richting de van Brienenoordbrug, waar een vrouwke van 95 jaar ons gemiddelde aardig naar beneden haalde. Kan ook op een andere brug geweest zijn, maar ze fietste gewoon in de weg. Nu kwamen we weer in een of andere “Drecht”terecht, kan er geen wijs meer uit, Baren, Dordt, Papen, Woens, Ossen,  kies maar uit zou ik zeggen.

Peter Bas. raakte er gewoon zijne tel(ler) door kwijt, gelukkig hadden we goeie speurneuzen, en na een stief kwartiertje zoeken hadden we hem of haar gevonden. We konden weer verder, door de Hollandsche Biesbosch naar de Moerdijkbrug. Iedereen had er vandaag duidelijk plezier in, een mooie tocht (hebben we eigenlijk altijd wel) , een goeie leider en lekker weer, wat wil een mens nog meer. Met 120 km op de sommige tellers kwamen we op de May aan. Voor de “Strava dwazen”onder ons niet genoeg, die “Grand Fondo”kan maar binnen zijn. Er waren er dan ook nog enkele die er een paar kilometer aan vast plakten om die 130 op de teller te krijgen.

Ad bedankt voor de mooie rondleiding door “Dordrecht Noord” zoals Johnny zijne rit noemt.

.

Volgende week is het de beurt aan rittenman Flip om met de A ploeg naar de meulens in Kinderdijk te gaan kijken. Kees Verkooyen mag met de B groep de Mark en Dintel tocht gaan fietsen, een tocht die de WTC vroeger als “open toertocht”organiseerde.

Bezoek ook eens ons facebook pagina, met veel foto’s van de tocht van vandaag!

Groet Peter.

Vorige week was ik verhinderd om mijn rondje Spoordonk te fietsen, vandaar dat Ad als nog de mooie tocht door het Westbrabantse land kon fietsen.   Hemelvaartsdag, al jaren lang een bijzondere dag in ons kleine dorpke Den Hout. Jaarmarkt en daaraan vooraf  het dauwrennen, iets waar ik jarenlang zeer nauw bij betrokken was,  wat ik dan ook niet graag mis, die bijzondere sfeer daar omheen is echt uniek. Als je ’s morgens vroeg om klokslag 6 uur zo ‘n  kleine 600 lopers ziet vertrekken. Vandaag dus ook weer vroeg op, om dit alles mee te maken. Waarom ik er drie jaar geleden mee ben gestopt, dat is het vele bier na afloop ! Het gebeurde vaak dat we al voor 8 uur ‘smorgens aan ons eerste pilske lurkten, en voor de middag mijn kaarsje al was opgebrand.

Een mooi alternatief is het om met mijn WTC maats een paar kilometer te fietsen, daar heb ik dan vandaag weer van mogen genieten. Vanmorgen rond de klok van zessen vielen er nog enkele druppels, maar om acht uur was het droog zodat we met 9 kleppers via de Willemspolder naar Loon op Zand fietsten. De wind was ons gunstig gezind, dus de eerste kilometers wind tegen.  Bij de Drunense duinen nog een flinke valpartij, maar ja daar kijken we niet meer van op. Gewoon gas geven, of zoals Sjakie Schram al eens zong “ik heb niks gezien, keek ergens anders naar”.

Dwars door het nog in alle rust verkerende Oisterwijk, fietsten ik samen met Twan op kop, richting de Kampina. Ook vorig jaar deden we dit samen op dezelfde plek. De afspraak voor volgend jaar is al gemaakt! Spoordonk kwam intussen al in zicht, bij d’n H. Eik rechts af, daar hoef je niet zo ver voor te fietsen, die staat er in Den Hout ook ene. De A 58 over nu toeren we door het gebeid van de Beerzen. Na Oostelbeers en Westelbeers ging het gezwind naar Diessen.  Mooi tijdstip om mijn banaantje te nuttigen, smaakt altijd op z’n best in de buurt van Biest-Houtakker.  Het tempo bleef er goed in, iedereen kwam regelmatig op kop, dan ben je ook zo door Goirle en Riel.

Wat doen we, kortste weg naar huis of brengen we de leden netjes naar huis? Niemand die zeurde over een paar kilometer extra, dan maar via “Stad Parijs” naar Rijens Broek. Zo dicht bij huis was Kees toch even de weg kwijt. Ach ja kan gebeuren, weer gewoon aansluiten en nie zeuren. Dongen en Oosteind, en voor de 2e keer gingen we door de Willemspolder op weg naar ’t Vér. Leverde daar de gemakkelijk pedalerende Johnny netjes af. Even later bij Dommelbergen namen we afscheid van Kees en Colin, die a.s. zaterdag hun beentjes gaan testen in de Waalse Pijl. Maar volgens mij is er niks mis met hun conditie! De laatste kilometers via de Weststad naar de May waar we rond de klok van 12 uur ariveerden, telden we 120 km op de teller, en  tot slot, gezellig gefietst.  Dat pilske smaakt nu véél beter!

Groet Peter.

Zondag gaan we met de A en B groep gezamenlijk naar Rotterdam voor een bakske koffie we vertrekken om 8 uur.

Onder leiding van Ad gingen 9 man op zoek naar de Brabantse zoom, persoonlijk een van mijn favoriete tochten; alles zit in deze tocht, Polders-dijken-windmolens-bossen-keren en draaien-klimmen en appeltaart. Vooral het laatste is erg belangrijk. In de huidige tijd van de Garmins en de Mio`s doet Ad deze rit tot in de details gewoon uit het hoofd.

We misten een stel goede A-rijders op deze prachtige mooie zondagochtend. Je zou bijna denken dat er liever met regen word gefietst maar het bleek dat zaterdag de Koos Moerenhout Classic was vereerd door een bezoek van een klein WTC pelotonnetje die zomaar ff de 200 km op de Zeeuwse eilanden hebben weggetrapt , klasse hoor !!

O.k het vertrek bij het oude gemeente huis nu. Zoals meestal pakt Ad gelijk de kop, op naar zijn geboortedorp Nispen. Het dorp van het openbare urinoir naast de kerk (wie kent het niet). Makkelijk voor als je wat te zeiken heb.

In mijn geboorte streek/dorp zijn geen openbare urinoirs maar wel grote bomen en kassen waar je tegen aan kan zei……

Bij Steenbergen hebben ze de Steenbergsestraat, das wel logisch toch en dat je daar dan ook lek rij met een steentje in je band is dan eigenlijk ook wel logisch er werd dan ook niet moeilijk over gedaan door Peter V. . Plakken en weer gaan met die banaan.
Die banaan bleef trouwens bij velen van de groep gewoon achter in de zak; er was geen tijd voor om die op te eten en bij de tussenstop gaven de meeste de voorkeur aan de appel. Toch ons fruithapje weer gehad vandaag .
Goed bezig is ook de naam van een nieuw bolletje product dus van af nu goed bezig voor iedereen die goed bezig is .
Maar goed, ik dwaal af. Na Steenlekbergen gingen we in een rap tempo naar `De Rijzende weg`. Dat is best een pittig klimmetje, zeker ook omdat de snelheid van de groep gewoon hetzelfde blijft en dan nog met de Bossestraat en de Nederheide als vals plat uitlopers er achteraan ga je de beentje toch wel voelen. Met vals plat denk ik nog wel eens dat ik lek heb of mijn rem aanloopt of dat iemand aan mijn shirt zit te trekken.
Na dit obstakel te hebben overwonnen, gaan we richting België. Bij Essen zie je dan al snel de kerktoren van Nispen met daar tegenover  onze koffiestop. Best wel druk daar in de United States of Nispen; komt zeker omdat je daar gratis kan zei……

De appeltaart smaakte prima , door de een snel weggewerkt door de ander wat rustiger, het viel mij op dat de snelste fietser van de groep ook wel erg snel appeltaart kan eten.

Na zo’n koffiestop zijn de spiertjes  toch altijd wel weer  wat stijfjes maar met de wind schuin in de rug lekker rustig uitbollend naar huis. Op de Markweg vloog opeens voorzitter Ad naar voren. Wat mij opviel, was dat daarna het gas er echt op ging. Ik ben toch benieuwd wat er gezegd is .
Ik denk iets van harder jongens want ik wil nog even bij de World Port Classic gaan kijken en er zijn er ook nog een paar die op tijd thuis willen zijn om hun tas voor de reis naar Frankrijk in te pakken.
Al met al weer een prachtige tocht waar  iedereen zijn steentje aan heeft bijgedragen.

Groet Erik.

Veertien man aan de meet. Wat een opkomst. Marc nog in een oud shirt, maar dat was bij  gebrek aan een nieuw in de juiste maat. Anneke nog steeds niet in de nieuwe opkomsttrui. Jack van Dongen kwam zijn fietsgeluk zoeken bij de B , omdat hij in de week niet meer in de gelegenheid is om door de week te kunnen trainen. Dat schijnt nodig te zijn om op “A-niveau” te kunnen fietsen. Bovendien had hij erg positieve verhalen over de B gehoord.  Jan L. misten , omdat hij in alle rust zich wilde voorbereiden op de operatie aan zijn schouder. Jammer, hij was de laatste tijd in topvorm. Succes Jan en we zien je weer spoedig terug. Good, old Yp zou ons richting Volkerak leiden. Echter niet zoals gebruikelijk.  Nog in Madese polder  werd Kees V.  getrakteerd op “lek”. Wij schatten Kees hoog in,maar toch nam Geraldinho het heft in eigen hand en wisselde een binnenbandje. Kees keek er naar, maar stond meteen trots  klaar met zijn nieuwe kleine pomp. Ja, hij kostte wel  €  39,-. Niet onder de A-16 door , maar over de Moerdijkbrug, dus in tegengestelde richting van wat we gewend zijn. Erno en Peter Ba. namen afscheid van de groep. Op de brug werden we getrakeerd op een nat wegdek i.v.m. de wegwerkzaamheden. Onze nieuwe shirts werden bevuild en we kregen een natte kont. Een steentje plakte aan de band  van Jack en net over de brug was hij nummer twee met lek. Schoot lekker op. Ook band twee nam Gerard voor zijn rekening,  wat een hulpvaardige gozer is dat. Op naar de Kiltunnel. In de tunnel heerlijk naar beneden en nog voor Yp het inde gaten had, ontstond er een enerverende sprint naar boven. Halverwege ging Yp met enkelen  naar rechts en pas na enige verwarring kwamen de sprinters terug naar de leider. Weer wat oponthoud, zo kon het zo langzamerhand wel vandaag. Yp loodste ons door een mooi landschap,eens helemaal iets anders en helemaal geen last van andere weggebruikers. Na Numansdorp  op naar de Volkerak. Al twee keer was ik geattendeerd op een slag in mijn achterwiel. Daar stop je niet voor, zeker niet als je al zoveel oponthoud hebt gehad. Tijdens de klim naar de brug  even op de pedalen en pang.  Een spaak die teveel onder spanning had gestaan, was door de velg heen getrokken. Het achterwiel zat inmiddels vast en het enige wat erop zat, was het thuisfront bellen. Marion had zich zojuist beschermd tegen UV-stralen  en zich genesteld in een luie stoel achter in de tuin. Gelukkig met de telefoon naast zich. Yp de leider wilde mij niet in de steek laten en bleef bij me. De navigatie bracht Marion  naar Sluispad-Noord in Willemstad. Na 40 jaar heeft ze nog veel over voor haar manneke, houden zo. Ongeveer gelijk met de rest waren wij in Made. Yp wilde niet voor de deur afgezet worden, het zou zijn vrouw te ongerust kunnen  maken. Dus op de carpoolplaats zette hij zijn fiets weer in elkaar. Yp, wij weten dat je een topfietser bent, maar ook een topleider. Bedankt

Anton Knipscheer