Gisteren mijn kunsten vertoond op de Veluwe, en vandaag naar de Mol in Dordt.  Met mijn nieuwe wielerkleding aan vertrok ik naar Made. Daar stond bijna de gehele vereniging aan het vertrek in hun nieuwe outfit. Een prachtig gezicht natuurlijk. Vanmorgen zouden A en B samen rijden om bij de Mol in Dordt het clubkampioenschap te gaan betwisten.

Natuurlijk stonden de koppies strak gespannen deze ochtend. Clubkampioen worden van de WTC, ben je niet zomaar even, nee hoor dan word je naam in het geschiedenisboek van onze club met mooie krulletters bijgeschreven. Al vroeg in de ochtend ging het in een straf tempo door de Dordtse Biesbosch naar de wielerbaan. Psssst  ging het, en Colin stond met een platte. Lekker even rust. Lekker bekomen van gisteren. Doet een mens goed. Pa Kees liet even zien hoe je een nieuw binnenbandje legt. Fluitje van een cent voor Kees.

Hup weer aanzetten en rijden. Intussen de armstukjes naar beneden gestroopt. Zonnetje begon goed door te komen. En het staal van mijn Tommasini ging van genot glimmen. Vanmorgen een mooi geel hoesje gekregen voor zijn Garmin kompjoetertje. Wat was hij daar trots op. Als je goed bent voor je fiets, is de fiets goed voor jou. Het is net een vrouwtje. Daarom is het ook mijn Italiaanse schone.

Intussen op de wielerbaan van de Mol in Dordt aangekomen. Hier werden wij door de beheerder zoals elk jaar weer prima ontvangen. Maar eerst de strijd om de titel. Er moesten 3 ronden gereden worden. Anneke was jurylid en fotograaf tegelijk.

In de 1^e ronde probeerde Ad een kloof te slaan, maar er werd goed gereageerd. Zodoende kwam het peloton weer bij elkaar. Hierna nog enkele schermutselingen, maar niemand kwam meer weg. De sprint moest uitmaken wie voor dit jaar zich clubkampioen mocht gaan noemen. Met een gangetje van rond de 60 per uur kwam de meute op de finish afgestormd. Anneke stond klaar met haar prententrekker om de winnaar te vereeuwigen. Wie zou het worden?

Op de eerste rij zie ik sponsor Erik opduiken. Zag wel dat hij heel de dag al met goede benen zat. En toen kwam als een schicht Johan van Helmond opduiken. Alsof er een pijl werd afgeschoten, zo rap was Johan. Alleen hij stond op de foto, alleen hij, gelijk Kittel afgelopen week. Helaas weet ik nummer 2 en 3 niet, maar zij waren ook niet zichtbaar op de foto, vandaar.

Dikke proficiat Johan met je titel klepper. Het zij je gegund klepper.

Op naar de puntjes met, en een lekker bakske koffie. Wat werden wij weer lekker verwend in de kantine van de Mol. Na een half uurtje lekker genieten en rusten, gingen wij weer op pad om het 2^e gedeelte van onze tocht te rijden. Ik ging met de A’s mee over Gorinchem. De B’s gingen met Erno mee.

In vliegende vaart gingen we terug richting de May. Maar niet voor dat ik bij de Gorinchemse brug een fietspad in sloeg en die mij na 50 mtr bijna op de A27 deed belanden. Dus dat werd achtervolgen. Bij Raamsdonksveer kwamen wij het B peleton weer tegen. Hierna nog wat kopwerk verricht, en toen met een goed gevoel weer huiswaarts gereden. Alweer een gezellige WTC tocht ten einde.

PS: A’s Zaterdag rijd de B de 2 Dijkentocht. In tegenstelling tot wat er op de kalender staat, gaat deze tocht niet over 80km, maar bedraagt 100km.

Er werd ook gevraagd om een koffiestop in te lassen in Zaltbommel. Dat gaan we doen. Neem geld mee, want het is op EIGEN kosten. Vertrek is om 8.30 uur.

Tot zaterdag.

Gr de Paashaas.

In tegenstelling tot de A rijders, was het vandaag niet de gehele morgen een TGV.  Maar wij hebben onderweg toch wel een wagonnetje  aan kunnen pikken. Gisteren nog een ronde door de mooie Alblasserwaard gefietst, met uiteraard ook Kinderdijk erbij. Dit tesamen met wat collega’s van het werk, en wat bevriende mensen van de Pionier.

En dan vandaag weer leider van het B peleton. Je moet er toch wat voor doen tegenwoordig zeg. Niet normaal meer. Maar we doen het graag. Herpt, een klein plaatsje onder de rook van Heusden. Maar vandaag stralend middelpunt van ons groepje fietsers.

Met 10 mannen en 2 charmante vrouwtjes gingen wij op pad. Gelijk al een omleiding in den Berg. Oom agent stuurde ons een andere kant uit i.v.m. wat testen van het brandweerkorps. Zo gezegd zo gedaan. Via een andere brug met een paaltje van anderhalve meter doorsnee (paaltje !!! werd er geroepen) kwamen wij weer snel op het juiste parcours uit. Lekker samen met Anneke het tempo bepalen. Neus in de wind, wie doet ons wat?

Net voorbij de grote brug kwam ons een flink peletonneke achterop gereden. Wat mensen van de wilde bond had ik begrepen. Wat doen we? Gaan we aanpikken? Aanpikken riep iedereen. En zo pikten wij ons wagonnetje aan. En dit tot een stukske voor de brug van Heusden!!!

Daarna werd het voor sommigen teveel, zodat wij weer in een B tempo verder reden. Dat beviel de meesten beter. Na Heusden was Herpt aan de beurt. Is dit nu alles hoorde ik zeggen. Ja, een rondje moet nu eenmaal een naam hebben, zodoende. Maar het ganse dorp was wel helemaal uitgelopen om al die kleppers met eigen ogen te kunnen aanschouwen.

Daarna een wisseling van de kopposities. Een ijzersterke Erno tesamen met Ypke en Caspar gingen vanaf nu het tempo bepalen. Ook good old Kees Verkooyen liet zich natuurlijk niet kennen. Maar of zijn kilometerteller wel goed werkt, weet ik nog steeds niet. Want meestal fietst Kees zo’n meterke of 10 voor de groep uit. Via Helvoirt gingen wij richting Loon op Zand. Eerst nog langs de Rustende Jager gereden, maar vandaag zonder puntje.

Er moesten mensen op tijd thuis zijn. Ook nog even lekker bijgepraat met sponsor Erik S. Vanaf Loon op Zand ging het rap terug naar de May. Toch nog een klein beetje TGV vandaag.

Iedereen weer bedankt voor de gezellige rit, en dat met 85km op de teller.                 Volgende week zondag ben ik er niet, want dan ga ik de Volta tour rijden in Limburg, maar met De Mol, sta ik uiteraard weer aan het vertrek.

Gr Geraldinho

Warm Rondje (Hoeven) Baarle-Nassau

Krachtige oostenwind. Gemiddelde temperatuur van -0,6 graden.
Gevoelstemperatuur van -8 graden.
Deze weercijfers zorgde een jaar geleden voor historische taferelen;  geen WTC clubritten en een ingekorte Milaan-San Remo.

Het was zo ie zo een lange koude winter vorig jaar.Daarentegen is nu alles anders, vorige week hadden we al zomer. Iedereen heeft al veel kunnen trainen en dat is goed te merken. Vorige week bijvoorbeeld: ik zag een peloton wat mij deed denken aan het loslaten van een kudde koeien na een “winter” in de stal; iedereen ging los en het was vechten aan de kop.

Vandaag stond de rit van Frans naar Hoeven op het programma maar dat werd op het laatste moment veranderd in Baarle-Nassau (een tactiek om de sprinters een kans te geven?).

Met 15 kleppers vertrokken we vandaag richting het warme zuiden. Het tempo begon lekker rustig. Iedereen kon zo lekker bijpraten; verhalen over de geboorte van een nieuwe klassieker “ Den Hout –Turnhout-Den Hout” olv van Willem. Over dat Twan wellicht Europa ingaat; hij zit bij de laatste 15 van de super Champions league. Over het shoppen op internet, over de hoogte van velgen, over de ziekenboeg, sommige zijn ziek, sommige zijn ziek geweest en dan toch de stenen uit de straat fietsen, wat als iedereen straks echt topfit is ? TGV de WTC !
Over de man met de groene trui, waar was die? Ook in de ziekenboeg ! Oei, nu wordt iedereen nerveus, dat geeft kansen aan de klassementrijders. Je zag het moraal bij iedereen stijgen en het nieuws ging snel rond …
De puntenleider is er niet gonsde het  in de groep.
Ondertussen in Alphen had Jacques v Dijk een vooruitziende blik; hij vroeg: “ heb ik lek”? “ Nee, geen lek te zien Jacques!” . “ Oh, dan heb ik slechte benen”  haha…..
Maar je zal zien als je praat over lek, dan krijg  je ook lek en zo geschiede; 2x lek voor Jacques.
Het tempo gaat ondertussen omhoog. Met de wind wat meer in de rug zou je denken dat het dan wat makkelijker wordt. Maar schijn bedriegt! Nu wordt er pas echt gas gegeven alsof we met de ronde van de Houtse linies meedoen.
Zo zie ik ook  deze ochtend heel wat groepen fietsers maar geen enkele haalt het tempo van ons  bedenk ik me zo (maar schijn bedriegt toch ).

Op de Bergseweg krijgen we nog net een flinke bui over ons heen en richting Den Hout nog even de traditionele sprint; wie die won, zag ik niet. Ik had mijn verrekijker niet bij me.

Met het passeren van de finishboog op de Houtseheuvel kwam er een einde aan onze eigen “Omloop van Frans”.

Groet, Erik v.d. Hoeven.

        WTC-Made B 23 maart 2014

Tijdens mijn ontbijt regende het nog, maar tegen negenen stond een hele club  lekker droog op het Raadhuisplein. Ze hadden er weer zin.Toen de A vertrok , bleek er maar een klein clubje over. Jan moet nog een tijdje zorgzaam  bij zijn vrouw blijven, Piet V. is herstellende, Erno wilde nog een keertje met de A mee om stevig te trainen voor de Amstel-Gold-Race en Caspar had gisteren misschien een te grote aanslag op de kuiten gepleegd tijdens Den Hout-Den Hout.  Met een zestal moesten we tevreden zijn; Wim, Johan S., Annemieke, Yp, Anneke en Anton.  Anneke  gaf aan dat ze ook wel met de A mee gewild had. Maar dan zou ze vast niet zoveel  op kop gemogen hebben als bij ons.

Op naar Den Hout, waar de ronde van De Houtse Linies verreden  wordt. Misschien zou onze trouwe Geraldinho hieraan mee doen, maar ook hier was hij niet te vinden. Misschien ook wat last van de tocht naar den Belgique? Midden op de Houtse Heuvel hadden we enig oponthoud: drie mooie ganzen waren op statige wijze de weg aan het oversteken en hadden een broertje dood aan ons. Anneke  gaf te kennen dat ze wilde presteren en sleurde flink aan het peloton. Zo hard zelfs dat de windstopper  al snel uit moest.  Op het eind van de Vijfeikenweg zagen we nog de sporen die Peter V. deze week had achtergelaten. Wie de beste benen heeft, moet je ook de kans geven het meest op kop te gaan. Daar hadden we geen moeite mee. En onze oudere Yp  heeft er geen moeite mee om de kop over te nemen als het een tijdje nodig is. Johan gaf aan dat hij deze week misschien te hard gewerkt en te weinig getraind had. Bescheiden Wim, die vorige week verzaakte vanwege een pijnlijke valpartij in de keuken, nam de kop ook over, ondanks eerdere twijfels. Halverwege, op verzoek van Wim het bekende banaantje, om daarna met iets minder wind  weer huiswaarts te gaan. Yp heeft dat banaantje nog steeds niet nodig.Terwijl we vandaag enkele sterke klasbakken moesten missen, is er toch nog stevig doorgefietst. Zelfs de laatste viaducten werden met hoge snelheid bedwongen. Op Den Hout was het inmiddels een drukte van belang met fietsers, begeleiders, publiek, enz. Anton was inmiddels weer thuis en dankte de B voor de gezellige tocht, waaraan iedereen zijn steentje bijdroeg.

Anton Knipscheer

En dat werd vandaag lekker fietsen richting Slingerdreef. Verdwalen zou er niet bijzijn vandaag, daarom had Anton speciaal dit rondje uitgezocht. Natuurlijk bij iedereen bekend, want wie heeft daar niet regelmatig gefietst? En dit alles onder prima weersomstandigheden voor de tijd van het jaar.                                                                                                                             Wel wat rijwind, maar ja daar word je een sterke kerel of (Anneke ) vrouw van. Het was niet erg druk bij de B rijders. Met Johan S, Caspar, Anneke, Anton, Kees V, Ypke en mijzelf gingen we op pad.

Ik ga vandaag niet de gehele tocht benoemen, maar ga er wel het e.a over vertellen. Dat er redelijk wat wind stond wisten jullie al uit eigen ervaring, maar dat Anneke er als een mes doorheen sneed, dat wisten jullie nog niet. Heel het jaar is ze al goed bezig, in de sportschool, bij DIDO, en nu weer op deze winderige zondagochtend. Klasse hoor. Ik denk dat ze binnenkort zo weer overstapt naar de A groep. Ook Caspar en Kees lieten zich regelmatig aan het front zien. Kees had nog niet veel getraind zei hij, maar hij probeerde het wel. En wat belangrijker is dat Kees nergens verkeerd reed. Anton intussen dirigeerde ons groepje vanaf de 2e rij,waar ook Johan prima meefietste.

Richting Oosterhout terug liet ook die stoere Fries zich flink gelden. Als er wind staat is hij in zijn element. Leeftijd speelt geen rol zegt Yp altijd, en zo is het. Via het Munnikenhof zijn wij teruggereden. Halfweg afgeslagen om Anton terug te brengen naar den Hout. Alles prima gegaan, en iedereen lekker gefietst, en dat mede dankzij onze aanvoerder Anton.

Voor diegenen die het nog niet weten, en die misschien wel zin hebben in een pittig tochtje, staat er voor a’s zaterdag 22maart Den Hout- Den Hout (Belgie) op het programma. Zomaar tussendoor georganiseerd dus geen punten voor het klassement.

Mister Den Hout himself, Peter Broeders, zal proberen het e.a in goede banen te leiden. Wij vertrekken om 8uur bij de kerk in den Hout, en we doen een bakske met misschien wel een puntje bij cafe In Holland in den Belgiek. De rit is ongeveer 120km lang, dus let erop dat een goede conditie een vereiste is. De tocht gaat alleen bij droog weer. Ga je mee, laat het even weten via WhatsApp. Er gaan ook wat bevriende fietsers mee. Hopende op mooi weer voor zaterdag!!!

Gr Geraldinho.

Eindelijk was het dan zover, vandaag konden we aan ons jaarprogramma beginnen. Wat een opkomst, bijna iedereen was present, kwam dit nu door het mooie weer, of hadden ze allemaal zin in een Engels ontbijt!

Via”Strava” had ik wel gezien, dat er de nodige trainings kilometers waren afgelegd door onze leden. De een pakte deze week nog een ritje van zomaar 130 km, een ander patste er met 170 km nog eens dik overheen. Weer een ander ging op z’n fietske naar Amsterdam, of in trainingskamp in Zuid-Limburg. Het moet niet gekker worden, dit beloofd wat voor de komende ritten!

Ons eerste ritje was onder leiding van voorzitter Ad, een rondje Slingerdreef. Voor iedere fietser bekend terrein. Helaas viel er in Oosterheide al de eerste lekke band van dit seizoen te noteren. Ook daarin was Ad weer de gelukkige die dit karwei mocht opknappen. Zijn eega trof dan  ook de eer om als eerste lek te rijden!

De rest stond gezellig keuvelend in de zon, plannen te maken voor de komende maanden. Ronde van Vlaanderen, Luik – Bastenaken – Luik of de Amstelgold race, ze komen allemaal voor in het repertoire van onze mannen!

Na een mooi rondje  stapten we iets na 11 uur bij “de Pub” binnen, waar onze jarige Johan luid werdt toegezongen door zijn vrouw en dochter, hieper de piep hoera, die Johan staat er weer voor klaar! Daarna konden we aan ons “English breakfast”beginnen.

De eerste rit zat er weer op, volgende week vertrekken we weer om 9 uur de B gaan samen met Anton op pad, Flip gaat deze week een rondje bedenken voor de A leden. Ontbijten doen we gewoon thuis. Ik zou zeggen train allemaal nog een paar kilometer, en tot volgende week!!

Groet, Peter.

Vandaag een zonnig rondje met véél WTC leden over Noordhoek gefietst. De conditie wat aangescherpt, a.s. zondag gaan we aan ons jaarprogramma van 2014 beginnen.

Om 9 uur vertrekken we vanaf het oud-gemeentehuis in Made voor een ritje van 50 km, om daarna voor een echt English breakfast in de Pub aan te schuiven.

De weersvoorspelling zijn prima, dus wat let ons, zorg dat je erbij bent!!