Het fiets seizoen is alweer drie weken op gang, vanaf de zijlijn volg ik de WTC vrienden natuurlijk!

Dit jaar is begonnen met een bestuurswissel, die het werk voortreffelijk hebben opgepakt.

Zoals altijd was er bij de ontbijttocht weer een grote opkomst, de eerste kilometers in club verband waren weer gemaakt. Helaas speelde corona nog steeds een rol, zodat er enkele leden hierdoor af moesten melden. Ook voor Erno zat het begin van het seizoen wat tegen, zijn wintersport vakantie is slecht afgelopen. Door een aanvaring met een skileraar  belande hij met een paar gebroken ribben in het ziekenhuis.

In twee groepen werden de eerste kilometers van 2022 weggetrapt. René nam een groep van 18 leden mee en Gerard de andere 15 leden. Ze verkozen allemaal het Land van Heusden en Altena als fietsroute deze zondag, de wind kwam dan waarschijnlijk ook uit het noordoosten!

Op zondag 13 maart stond de tweede rit alweer op het programma.

De TT groep van René bestond uit 9 leden, de trimgroep was ook bij hun aangesloten. Deze dag was de fietsrichting Alphen, helaas had Piet wat malheur met zijne accu. Het is allemaal leuk die hulpmiddeltjes maar ze kunnen ook behoorlijk vervelend zijn, vraag het maar aan Leo!

De sportgroep bestond deze zondag uit 5 hardrijders! Die er de zweep overlegden. Volgens Thijs had hij een mindere dag, en konden ze hem een keer op de pijnbank leggen! Geen beter vermaak dan leed vermaak, zullen we maar zeggen!

Van de tourgroep is niet zoveel bekend, niet meer dan dat het een zonnig rondje was naar ’t Zand met 12 leden, en geen schrijver, jammer!

Zondag 20 maart vertrok de WTC Made in 3 groepen.  De trimgroep ging met 10 leden voor het Blauwe meer, vanwege de kou en de natte sneeuwbui was het rondje ingekort. Wel mooi om te zien dat deze groep juist geschikt is voor de leden die wel graag fietsen, maar het liever wat rustiger aan doen of net terug komen van een ziekte of herstellende zijn  van een vervelend ongeval. Onze oud-voorzitter Ad maakte hier dus ook gebruik van om zijn eerste club kilometers weer te maken. Mooie groep binnen onze WTC famiie!

Maurice vertrok met de tourgroep, 5 mannen en 3 dames  naar Hedel. Met een stevige wind tegen, over de dijken tot aan de paardenmarkt plaats, de brug over en dan heerlijk de wind in ’t hol! Deze keer was er wel een schrijfster in de groep, zodat we ook hun belevenissen konden lezen.

Voor de sportgroep was deze keer bijzonder veel aandacht, hopen dat het zo blijft. Dat ging naar Den Bosch toe,  nou zoete lieve Gerritje zat niet op hun te wachten, vanaf het keerpunt ging de gaskraan open. De groep van 10 verbrokkelde vanaf Waalwijk tot aan ’t Veer. Ach het is ieder jaar het zelfde liedje,  maar het WTC credo blijft  “samen uit, samen thuis”.

Voor diegene die buiten de zondags ritten in groeps verband willen trainen/fietsen, daar zijn verschillende mogelijkheden .

Gerard Veekens fietst vaak mooie tochten van  100 km of meer in een rustig tempo 25-26 km gem.  met koffie en een puntje. Neem contact op met Gerard,als je mee wil fietsen met deze klepper!

Op Dinsdagochtend gaat de andere Gerard, die vertrekt vanaf de winkel van Jan Rullens om 9 uur voor een rondje van tussen de 80 – 100 km met een gemiddelde van 30 – 32 km .

Zaterdag ochtend fietst er een groep van Team munne moat, tegenwoordig grotendeels WTC ‘ers, die vertrekken om 9 uur van de Meerpalen (Tuinbouwweg) in Made. Deze groep fietst een rondje van 60  km met een gem. van 31 km.

Als de klok straks verzet wordt zijn er natuurlijk ook de dinsdag en woensdagavond trainingen!

Vanaf een afstand volg ik de WTC leden natuurlijk, zelf maak ik m’n  kilometers op mijn E-bike, en geniet op mijn manier van het heerlijk buiten zijn!

Groet, Pierre Boulanger.

De dag dat we eigenlijk de tocht naar het Belgische Den Hout zouden fietsen, de dag na de enorme kater van de Jumbo ploeg. De dag na de grote hamerslag van Tadej Pogacar, en de dag van onze nieuwe rodetrui drager Rene van Mook!

Nadat onze eigen Christian Prudhomme, Rene in het rood hijst, kunnen we vertrekken. Met een flinke groep gaan we naar het Oosten. Maurice en Hans bepaalde het tempo lange tijd tegen een noord – oostenwind, totdat Hans in de Overdiepsepolder lek rijdt. Na 2 binnenbandjes en 4 patronen kunnen we verder richting Heusden.
We draaien rond Oud-Heusden naar Herpt om via een lange polderweg bij de Haverleij uit te komen. Dwars door de burcht fietsend en via de trappen komen we bij de Henriettewaard uit, nog even de brug over en we fietsten door Hedel.
Ons keerpunt van vandaag, een opgebroken weg, negeerde we; gelukkig was er voor ons weinig aan de hand. De wind stond vanaf nu ook gunstig  en dat betekent ook meer belangstelling op kop. De harde werkers Corné, Leo, Hans, Jantje, Maurice en Kees hielden de plakkers Jacques, Marino, Anneke, Rachel, Erik, Sandra en de Peter’s heel de rit goed uit de wind, bedankt kleppers!

Zo kwamen we in een sneltreinvaart weer bij de Heusdensebrug. Met een schijnbeweging werden we even op het verkeerde been gezet. In de buurt van Genderen kwamen we nog een Jumbo Visma talent tegen, waarschijnlijk de kater aan het verwerken die zijn team maatjes gisteren voor hun kiezen hadden gekregen.
Via de Peerenboom kwamen we in Hang, Anneke vloog over de Keizersveerse brug om Corne bij te benen. Intussen was het toch goed opletten; met dit mooie weer komen wat later in de ochtend de Henken en Corry’s (volgens Sandra de Anny en Peters) ons gezelschap houden op de fietspaden. Als je dan op de brug links een Henk en Corry fietsen en rechts een wandelaar, dan moet je van geluk spreken dat dit allemaal goed afloopt!
We kwamen weer mooi op tijd aan in Made en ook in Den Hout was het “kermis geweld” helemaal losgebarsten. Gerard had vandaag zijn kopbeurten bij het Houtse zangkoor gedaan en was daar erg dorstig van geworden. Om hem nou alleen te laten drinken is ook niet gezellig, zoals een goeie clubmakker beaamt, heb ik hem op het terras uit de wind gehouden.
Toen ik uiteindelijk thuis was stond er 90 km op de teller, de dorst gelest (Sandra had me verteld dat ge voldoende moet drinken); we hadden weer ons best gedaan.
Volgende week staat er een Mayse kermistocht op het programma we kunnen dan uitslapen, vertrek is dan om 9 uur!

Groet,
Pierre Boulanger

Samen met Leo kwam ik bij het oude gemeentehuis aanfietsen waar het weer aardig druk was met enthousiaste fietsers. Voor iedere groep was er voldoende belangstelling.
Om klokslag half negen kon er vertrokken worden; Ad en Anneke kwamen op de valreep aanrijden, ze hadden geluk dat er wat getreuzeld werd omdat de sport nog geen leider had. De sport kon toen alsnog vertrekken voor een ritje van 120 km door West-Brabant. Onze tourgroep ging via Den Hout richting Achtmaal en de TT groep ging in tegenover gestelde richting naar Achtmaal.
Peter Kuypers fietste vandaag met de trimgroep een rondje Sliedrecht.
De man in de rode trui heb ik deze morgen niet gezien, dat betekent dat we volgende week weer een nieuwe rodetrui drager in ons midden hebben!
Samen met Wagenbergse Corne vertrok ik richting het zonnige zuiden, Corne houdt dit tempo wat langer vol dan ik, net buiten Den Hout nam Leo mijn plaats over.
Over de voor iedereen bekende fietswegen ging het richting Slingerdreef, waar we helaas geen gebruik van mochten maken. Dan maar om Ulvenhout heen om zo naar de Galderse meren te koersen. Van daaruit ging het achter Rijsbergen naar Zundert, Leo verwachtte dat we op de koffie zouden gaan op “het Frans Baantje”.
Helaas,  daar hadden we geen tijd voor.
Klein stukje door Zundert heen om zo op de weg uit te komen naar Achtmaal, vroeger een echt wielerdorp waar 2 druk bezochte criteriums in het jaar werden gehouden. Ze hadden dan ook een criterium specialist met Cees Koeken, vele wedstrijden wist rappe Cees te winnen o.a. de ronde van Made. Hij had zelfs trouwe supporters uit Made, de fam. van Dalen, vader en moeder van Jack en Ton volgde Cees op de voet.

De mooiste overwinning van Cees Koeken was volgens mij wel het nationaal kampioenschap wielrennen in Helmond, waar hij Hennie Kuiper en Cees Priem te snel af was, en een jaar lang in het rood wit blauw mocht rond fietsen.
Ook wij fietsten bij dancing den Thuur, met een kleine aanpassing rechtsaf richting Schijf. Hé, daar in de verte kwam een groep aanfietsen met dezelfde kleur shirtjes  als ons, onze TT groep was ook bijna op het keerpunt.
Tussen Achtmaal en Schijf noteerden we nog een lek bandje van Erik Stasse, een joekel van een spijker zat er in maar met de deskundige Marino was dit ook snel opgelost!
Zouden onze TT mannen nou spijkers gestrooid hebben??
Vanaf nu kwam de wind wat gunstiger te staan, dan is er ook gelijk wat meer belangstelling voor een kopbeurt. Helaas gaf ik bij de “Heikant’ de verkeerde richting aan en kwamen we midden in de pannenhoef op een smal bospaadje uit, gelukkig wel verhard. Uiteindelijk kwamen we natuurlijk weer op de bekende wegen richting Etten, toch kregen we nog een verrassing bij Prinsenbeek.
Anneke was helemaal blij om een stukske te mogen gravelen, maar goed voor ons gemiddelde was dit allemaal niet, ach wat maakt het allemaal uit.
Drie dames mochten vandaag met 9 “heren” op pad en volgens mij hebben we allemaal genoten van onze geliefde sport. Of zoals Corne het zo mooi zegt “als ik mijn fiets in de schuur zet, denk ik al aan de volgende tocht”. Zo zijn we allemaal wel een beetje denk ik.
Vanaf de drie hoefijzers ging het vol richting de May. Op de weg naar huis kwamen we voor de tweede maal onze TT groep tegen, ook die hadden alle hindernissen overwonnen!
Op naar de volgende tocht.
Den Hout – Den Hout – Den Hout gaan we dit jaar niet doen, maar daar komt vast wel een andere leuke tocht voor in de plaats!

Groet,
Pierre Boulanger

Martien had enkele weken geleden gevraagd of er belangstelling was voor een rondje over de Zeelandbrug. Daar bleek een groepje van bijna 10 mannen wel oren naar te hebben. Samen met Martien de route nog eens door genomen en een beetje gespiekt hoe de Pedaalridders dit een week eerder hadden gedaan. In Rilland bij een Shell chauffeurs stop zouden we wat kunnen eten, het was allemaal geregeld!
Om 7 uur zouden 9 bikkels aan de tocht beginnen, richting Zeeland. Bij het vertrek bij het oude gemeentehuis, waren we het allemaal met elkaar eens, we zouden de regen tegemoet rijden en daar voorlopig ook in blijven. Wat gaan we doen? We willen allemaal graag de grens van de 200 km halen.
“Richting Oost-Brabant” opperde Gerard, via de rivieren naar Oss enz enz..
We vertrokken op weg naar Geertruidenberg. Martien kwam naar ons toe; “Zullen we een ritje maken richting Rhenen, kunnen bij de Proloog in Amerongen aanleggen.” Klonk wel goed en een richting uit waar we niet zo vaak komen!

Vanaf nu nam Martien het roer stevig in handen, samen met John had hij dit rondje al eens eerder gefietst. Het was maar een klein wereldje deze ochtend, mijne fietsbril had ik al snel afgezet, zo kon ik beter zien dat de jeugd wederom weer lekker bezig was geweest bij Geertruidenberg.
Door de Overdiepse polder richting de Heusdensebrug, onder Ammerzoden en door Hedel naar Kerkdriel, voor mij bekend van wielerclub ” ’t Luchtschip”.
We fietsten nu door het geliefde gebied van de herstellende Gerard Veekens die hier de beste koffie en appelgebak weet te vinden. Voor ons was dat nog lang niet aan de orde.
Bij Beneden Leeuwen staken we de Waal over, om via Ochten en Kesteren de Nederrijn over te steken. Zo stonden we dan om half 10, na 90 km in Rhenen. De mist was inmiddels opgetrokken maar daar kwamen de eerste regendruppels. Nog voor Elst, de geboorteplaats van Pierre Kartner, uche uche, kwamen de regenjasje uit de achterzak.
De regen was intussen overgegaan in een plensbui. Het water stond in de schoenen en ik was al tot op de huid zeiknat, maar Amerongen kwam in zicht dat was dan weer een geluk!

Onze koerskapitein (zonder de leidersband) loodste ons vandaag voortreffelijk naar de Proloog, een echt fietscafé! Ik deed mijn shirtje ff uit om wat te drogen. Onzin natuurlijk, het water droop er vanaf, onder onze stoelen stond gewoon een plas water.
Na een bakkie en een appelvierkantje, was het wat droger en stapten we weer op.
Nu kwamen er een paar klimmetjes, die met stramme beentjes toch nog best lastig waren (voor mij). Onze Jan zat in de afdaling te tetsen op de fiets van de kou, gelukkig had ik daar weer geen last van, wat meer vet op de botten.
Het is hier wel prachtig fietsen, daarom genoten we allemaal ondanks de natte wegen en de opspattende sproeier van je voorganger, hé John!
Via Leersum kwamen we door Werkhoven, bij ’t Goy hadden we het enige lekke bandje. Met de deskundige hulp van Flip en Thijs was ook dit euvel weer snel verholpen,
bedankt mannen!
Langs het Amsterdam-Rijnkanaal bij Houten stond er een stevige wind en trotseerden we nog een hagelbui, zo ook begonnen de kilometers langzamerhand te tellen.
Brug op, brug af; onze schipper weet ze wel te vinden, ik kon er geen touw meer aan vast knopen maar had wel in de gaten dat we de kaap van 200 km. makkelijk gingen halen.
Door de regen en de mist ’s morgens had ik de hele dag geen bril op, voelde me een klein beetje gehandicapt, kan ook niets op de gps aflezen. Wist nog niet eens hoe hard we fietsten, maar goed ook!
Toch kwamen er weer wat meer bekende fietswegen in beeld vanaf Vianen en Lexmond. Kwam toch nog ff het Zeeland gevoel, toen we door Sluis fietsten.
De wind kwam vanaf daar ook wat gunstig te staan. Met gezwinde tred ging het via Meerkerk naar Gorinchem. Het zonnetje kwam wat voorzichtig om de hoek kijken, wat was het toch genieten om met deze kleppers op pad te mogen zijn.
Bij Gorinchem heb ik mijn laatste proviand naar binnen gewerkt, dat was intussen pap geworden in mijn achterzak.
Tot slot moesten we nog 3 bruggen overwinnen. Als eerste de brug over de Merwede opklauteren, en langs de A27 richting de May.
Met 220 km op mijn teller en een gem. van 32 km. en een smerige fiets en kloffie was ik net voor half 3 thuis, voor een warme douche!

We hebben een schitterende dag beleefd waar we volgens Martien over 20 jaar nog over praten. Een ding weet ik zeker, dat ik hem over 20 jaar niet nog een keertje fiets.
Tot slot wil ik, mijn medereizigers bedanken voor deze onvergetelijke reis. Op de eerste plaats onze koerskapitein Martien, en zijn assistent John. Samen met Thijs, Flip,  Peter, Gerard, Jantje en Maurice, was dit er eentje om in te lijsten.

Sportieve groet,
Pierre Boulanger!