De weersvoorspellingen waren nou niet bepaald gunstig voor vandaag, maar “Pietje Paulusma” zit er vaker naast. Gewoon geen druppel nat gehad, gelukkig wel regenpunten, daarom zat Peter Verhagen zo te glunderen op de fiets!

Het was vandaag de eer aan Johan van Helmond om eens in het rooie truike rond te fietsen. Ons feestcomité had zich dan ook terdege voorbereid, om dit niet ongemerkt voorbij te laten gaan. Maar om half negen gene Johan te bespeuren, nog drie keer rond het gemeentehuis gefietst, kijken of hij zich toch niet ergens schuil hield. Helaas, dan vertrekken maar zonder Johan in het rood. Volgende week mogen we weer een andere leider huldigen!

Met ons A groepke bestaand uit, Mar10, Flip, Kees Marijnissen, Twan, en twee Peter’s plus onze beer uit den Berg, Gerard, gingen we op zoek naar de grenzen. Via de bossen van Den Hout en Dorst ging het over de hobbelige Steenhovensebaan door het Rijens-Broek.  We staken daar de rijksweg van Tilburg naar Breda over om even later de struisvogels te bekijken. Flip was even het richtings gevoel kwijt, wat mij even later ook zou overkomen. Zal toch niet besmettelijk zijn? Uiteindelijk kwamen we weer op de weg uit tussen Gilze en Alphen, langs ’t Zand af naar de Kwaalburg, vervolgens over het gewone fietspad naar Baarle-Nassau. De andere optie was het Belslijntje, hebben we bewust niet gedaan, op zondag is het daar te druk met “gewone fietsers”, lopers, skeelers enz.. Wij willen hun en ons niet in gevaar brengen, wat zijn we toch sociaal bezig !

Daar in Baarle raakte ik mijne navigatie gevoel ff kwijt, ik zocht de oude route naar Zondereigen, maar door over de parkeerplaats te fietsen, wist ik het niet meer. Linksaf, verrekt, zijn we hier, omdraaien, ik had hem weer te pakken. Stukske van het rondje Den Hout – Den Hout, om net voorbij de camping de Heimolen rechtsaf te slaan. Een prachtige weg naar Ulicoten, net buiten dit dorp kwamen we onze fietsvriend Henk Dekker tegen, ontsnapt uit de “Tourmalet groep”. Nu gingen we dus echt de grenzen opzoeken, soms er net overheen, dan er weer op. Uiteindelijk kwamen we weer gewoon op de bekende weg tussen Meerle en Chaam uit.  Mijn rol was uitgepeeld, vanaf nu wist iedereen de weg over de ons allemaal bekende wegen richting de May.  Het was weer een gezellig ritje, iedereen had zijn bijdrage geleverd. Helaas had Gerard vandaag een wat mindere dag. Ik denk dat hij daar zelf meer last van had dan wij! Af en toe hoorde wij wel een klein kuchje, of was het een grote roggel, maar kwam dit nu van ons matig tempo of van de avond voordien? Volgende week zijn we weer op ons appél, half negen voor de laatste vakantietocht. Enne een nieuwe leider in ons opkomst klassement. Pom, pom, pom!!!

Groet, Peter.

Je hebt goede en slechte dagen. Vandaag was een slechte dag. De fietsers met wie ik mee mocht, daar lag het zeker niet aan. Het bleef droog en af en toe zelfs een prettig zonnetje. Wel een stevig windje. Nee het ligt echt aan mezelf. Laat naar bed en veel gin en jenever, dus niet “ginne jenever”,  dat gaat goed tot een uur, misschien een uur en een kwartier, maar dan zijn de alkoholydraten uit het bloed en dan wordt het taai. Het tempo was wisselend. Gemiddeld wat langzamer dan twee weken geleden, maar toch nog af en toe er stevig tegenaan. Het is lang geleden dat ik echt op het kantje zat. Het laatste stukje, even via Terheijden iemand afzetten. De wind net schuin op kop en dan zo’n bruggetje Omdat ik meestal relatief korte stukjes fiets, naar mijn werk en terug, en ik zelden dus boven de 70 km kom ga ik dat voelen. En ik vind ook dat ik af en toe wat kopwerk moet doen. Na 70 km zat er dat niet meer zo in. Maar ik ben er niet afgereden net als twee weken geleden.
Wel ben ik twee keer, eerst na een stoplicht en daarna nog op dat bruggetje bij Terheijden behoorlijk misselijk geworden. Dat is wel iets wat ik heb bij diepe inspanning, en ik bedank mijn medefietsers dan ook hartelijk voor deze tik op de neus. Volgende week om acht uur naar bed en gewoon een beker warme melk dus. Ook is het weer heerlijk om de trap af te komen met zere benen.

Groet, Gerard Koops.

Pom, pom, pom, het was vandaag weer een geweldige opkomst bij de WTC familie, maar liefst 18 kleppers stonden op scherp.
Pom, pom, de A was duidelijk in de minderheid, dus besloten we er een gezamenlijke tocht van te maken. Pom, met 16 mannen in het wiel van Kees en Peter fietsten we naar Prinsenbeek, om via het Liesbos naar de Mac drive in Etten-Leur te koersen. P ……  boven op het viaduct een kort oponthoud, iemand zijne bidon naast de houder gestoken. In de tour pleure ze die dingen gewoon voor het wiel van één van de favorieten. Ik weet niet of dit vandaag ook de bedoeling was. Gelukkig bleef ons peloton vandaag overeind.
Door de prachtige dreven richting Zundert kwamen we in Stuivezand terecht. Nog te vroeg om meteen huiswaarts te keren, daar was het te mooi weer voor.
En de meesten waren zo gezellig aan het keuvelen,  ” Gerritje” zat te overpeinzen hoe hij zijn 15 verloren strava kilometers kon terug vinden, hij had zaterdag nog unne flinke tocht van 175 km gemaakt samen met Marc en Piet Verkooyen. De wind was hun gunstig gezind geweest, hij draaide gelijk met hun mee.

Vandaag stond er niet veel wind, zo ging het gezwind via Hazeldonk en Meersel-Dreef (altijd druk) rondom Chaam. Jac van Dijk vertelde waarschijnlijk tegen zijn zoon daar over de 8 van Chaam, dat hij in 1970 als 6e over de meet bolde net achter de Zeeuwse belofte Jantje Raas.   Hij nestelde zich in die omgeving dan ook op kop, dit zijn vertrouwde wegen voor de klepper uit Ulvenhout.  Via de Slingerdreef maakten we nog een extra luske over de Rimpelaar ( op verzoek), gelukkig was mijn assistent Franske zo bereidwillig om ons de goeie straat in te leiden. De laatste kilometers gingen via Dorst, richting Den Hout, nog even een snelle groet aan ons Ere lid Ad van de Made met vrouw Nel, die samen ongetwijfeld een mooi rondje gingen fietsen. In ons opkomstklassement vinden inmiddels ook al wat verschuivingen plaats. Volgende week kunnen we Johan in de rooie trui heisen! Tjonge jonge wat een feest zal dat zijn! Oja, ook bij Wimme is het groot feest, gefeliciteerd !

Tot volgende week, groet Peter.

Het leek vandaag wel een klimkoers. Piet Verkooijen dacht zo bij zichzelf laat ik vandaag maar eens de hoogte ingaan. En dat ging het.

Wij waren als ik goed heb geteld met 13 kleppers. Een zeer goede opkomst zo met de vakantie. En natuurlijk dat heerlijke zomerweer maakte het plaatje kompleet. Vanaf de May zat het tempo er gelijk goed in. Met Piet en Erik vd blommekes ging het naar Zevenbergschen Hoek. Gelijk al flink omhoog onderweg.En dan maar slingeren over die A16. Dan weer links ervan, hup een viaductje verder weer rechts ervan. En dan weer sprinten tegen die viaducten.

Marc, Piet, Erik, Wim en Kees en nog wat andere lieten zich hier goed gelden. Maar meestal was Piet toch de bovenliggende partij. Maar ja dat moet ook wel met die trui met die bollekes erop!!!

Maar de enigste vrouw in ons midden Anne Miek, liet zich hier ook goed gelden. Kwam regelmatig met de eerste 5 a 6 man boven. Grote klasse Miekske. Net voorbij het Liesbos de A58 overgestoken om zo richting Effen te gaan. Eindelijk wat rust, wij gingen eens onder een viaduct door. Een verademing?

Nee hoor, want wat je naar beneden rijd moet je ook weer omhoog. En ja hoor, de rust was van korte duur. Je hebt er altijd weer een stelletje van die gasten bij die alles uit elkaar trekken. Mannen, waar is dat nou goed voor hahaha.

Alweer die A16 over. Zelfs Hazeldonk even geschampt. Toen naar de Galderse meren. Ter hoogte van Ulvenhout weer over de A58. Piet liet ons vandaag flink zweten. Dat vond Peterke Kuypers ook. Op naar het St Annabos. Je raad het al: weer over de A58. En elke keer ontploft het bergop. En ik zit daar met mijn slechte benen. Kan nergens op reageren. Mag blij zijn dat ik kon volgen. Ga de volgende keer weer lekker met het vrouwke in Fryslan fietsen. Gaat het een stuk rustiger. De leeftijd gaat mij parten spelen denk ik. Ik stop ermee om de rest te beschrijven wat zich onderweg allemaal heeft afgespeeld. Maar dat Piet 19 viaducten heeft aangedaan is een feit!!!

En dat wij vele malen de A58 en de A16 overgestoken zijn is ook een feit. En dat ik 4000 hoogtemeters op mijn teller had staan heb ik gedroomd. Maar dat het een mooie en gezellige zondagmorgen was, dat is pas een feit!!!!

Piet bedankt voor het geslinger deze ochtend. Het was een schoon tochie, en dat is ook een feit!!!!!

Gr De Pakhaas.

Pom, pom, pom,  munne wekker rinkelt weer om 7 uur.  Pom, pom, pom, boterhammeke eten en een bezoekje aan de WC niet vergeten. Pom, pom, pom, kwart voor 8 een sms’je  naar de buurman, dat ik al vertrek. Pom, pom, pom, een klein tourke warm draaien. Pom, pom, pom, wie zouden er vandaag weer allemaal zijn? Pom, pom, pom, Piet Verkooyen is ook al aan het warm draaien. Pom, pom, pom, bij het gemeentehuis, zit Wim Rasenberg samen met Annemiek. Pom, pom, pom, Annemiekske keek een beetje bedrukt. Pom, pom, pom, geen wonder, ze had hoge nood, de oplossing was het Trefpunt. Pom, pom, pom, maar ze mocht niet binnen. Pom, pom, pom, nog maar eens vragen, naar enig aandringen van beide kanten mocht ze er toch gebruik van maken. Pom, pom, pom, eerste probleem opgelost!

Pom, pom, pom,  toch weer een drukte van belang, ondanks onze vakantiegangers. Pom, pom, pom, in de verslagen mogen de namen van de vakantiegangers niet gebruikt worden. Pom, pom, pom, die volgen we dan wel via facebook, dan weten we percies waar Klaas en Truus uithangen! Pom, pom, pom, de B koos vandaag met een flinke groep voor een toerke over de viaducten. Pom, pom, pom, de  A voor Dinteloord. Pom, pom, pom, met 8 WTC ‘ers en twee Gerard’s als gastrenners gingen we van start.

Pom, pom, pom, via de Zwaluw en Moerdijk ging het, pom, pom, pom, naar Willemstad. Pom, pom, pom, dat kleine ventje had vandaag weer goeie benen. Pom, pom, pom, de vraag is, wanneer niet? Pom, pom, pom, toch miste hij de afslag Dinteloord. Pom, pom, pom,  geen Dinteloord gezien. Pom, pom, pom, de gang zat er goed in. Pom, pom, pom, ook de Gerard’s deden hun best (en genoten) van ons vriendelijk tempo.

Pom, pom, pom, een afloperke van Gerard van Team Munne Moat, net voor Standdaarbuiten. Pom, pom, pom, over de Goudbloemsedijk naar de fietsbrug van Zevenbergen met Johanneke en Peter Verhagen die het tempo er goed in hielden. Pom, pom, pom, nog een luske via d’n Elsakker. Pom, pom, pom, door Traaie. Pom, pom, pom, weer een afslag gemist. Pom, pom, pom, wat gaan we doen, een terrasje op de Bredase Havermarkt ? Pom, pom, pom, helaas via de Meerberg en Teraalst kwam er een einde aan een mooi pom, pom, pom rondje. Pom, pom, pom, in de Tour noemen ze dit een wandel etappe, bij ons was er maar eentje die wandelde!

Bergse Gerard heeft het bijzonder naar zijn zin gehad. Pom, pom, pom, toch maar een fleske open trekken. Pom, pom, pom, proost allemaal en tot een volgende keer mannen! Pom, pom, pom, wie gaat er dat rooie truike overnemen van Anneke? Pom, pom, pom, spannende weken!!

Groet, Peter.

Pom, pom, pom,  wie herkent deze lege fles?

Het was al weer even geleden. Een tochtje met de WTC Made. Mijn doel is dit jaar zo veel mogelijk naar mijn werk te fietsen, maar elke dag op en neer naar Den Bosch is wat eentonig.
Omdat dat een redelijke afstand is valt zondag als fietsdag soms af. Daarnaast spelen en speelden er nog zaken waardoor mijn eerste tochtje langer dan 35 km en dan ook nog in groepsverband tot juli op zich heeft laten wachten.
En wat voor tochtje. Ik heb vandaag weer eens ouderwets fietsles gehad. Mijn opmerking dat fietsen het enige is dat ik eigenlijk goed kan slik ik bij deze weer in. Ik kan nauwelijks meer van de bank af, mijn vrouw heeft me de trap op, en vooral af moeten helpen. Tenslotte moet er ook gedouched worden.
34.17 km/h staat er op mijn fietsmetertje….. En ik was al blij toen ik vorige week iets boven de 33 met wind mee thuis kwam. Nog erger is dat mijn ego helemaal aan gort is. Ik ben er afgereden! Arrogant op mijn mobieltje kijken of alle mails goed waren doorgekomen. Ach dacht ik:”Ik rijd dat gaatje wel weer dicht”! Dus niet. Een extra gaatje en het was gebeurd. 2 maal 35 km per dag alleen is toch anders als 1 maal 105 met gasten die gas kunnen geven. Ik dacht dat de T in WTC voor toeren stond….. Maar ik zie ook op mijn metertje dat er behoorlijk boven de 40 km/h is gefietst…. dat is niet echt toeren.
Ik wil jullie weer van harte bedanken voor de les. Ik denk dat ik vandaag een fantastische training heb gehad. In elk geval was het een groot plezier met jullie te mogen meerijden. Zeer netjes in het verkeer bovendien. En het meest blij was ik met de uitnodiging om volgende week weer aan te sluiten. Ik ga er alles aan doen om de benen voor zondag weer in orde te krijgen.

Groet, Gerard Koops.

Vandaag een verslag over een man die ik ongeveer een jaartje of 30 geleden heb mogen ontmoeten.

De naam is Yp. Yp Huisman, verre achterneef van de wereldberoemde schilder Jopie Huisman. Kom je in Workum in Friesland, loop eens in het museum binnen. Alles over het leven van Jopie Huisman. Maar dit even terzijde.

Heb Yp voor het eerst ontmoet bij Tobo Made. Ik werkte in het magazijn, Yp was chauffeur op de vrachtwagen bij Tobo.

Allebei hielden wij van fietsen. Ik fietste al, en Yp hield het nog steeds bij zijn duiven. Dat was zijn grootste hobby toendertijd.

Maar op een gegeven moment ook een fietsje aangeschaft. Ik geloof een Gazelle. Zo kwam van het een, het ander. Ik reed al flinke tochten overal in Nederland, en Yp fietste nog wat in de omgeving. Lieverlee ging hij ook wat verder van huis rijden, tenminste als de duivensport het toestond. Zo hebben wij samen de Elfstedentocht, de Elfmerentocht, Vaele Ouwe, en meer van dat soort tochten gefietst. Ook de Hel van Wageningen met maar liefst 200km in Ouwe Wijven weer!!

Maar niets deerde ons. Ik denk dat wij een beetje de voorlopers waren van de hedendaagse kleppers.

Ook reden wij geregeld naar Grave mijn geboorteplaats, om daar bij een oom van mij een omeletje te eten. Daarna weer terug naar huis. En meerdere keren 9rondje Culemborg, waar vrienden van mij woonden. Efkens op een bakske, en dan weer terug naar moeder de vrouw. En dat fietsen doet Yp nog steeds.

Vroeger zei hij wel eens tegen mij: Gerard kerel, ik geloof nooit dat ik na mijn zestigste nog op een racefiets zit. Maar intussen toch maar mooi voor de 31^e keer de Elfstedentocht uitgereden. En nog steeds met de WTC en met DIDO op kop rijden. Beuken en stampen, het kan niet op. Roemruchte Friezen zijn hem voorgegaan zoals Jeen van den Berg, Dolle Dries van Wyhe, Grote Pier etc.

Maar in dit rijtje fenomenen past hij ook prima. Vooral als het waait in de polders, dan is er geen houden meer aan.

Gisteren na ons ochtendritje  nog even lekker aangelegd bij het Pannenkoekenhuis op den Hout, waar wij met een flinke afvaardiging van de WTC door Yp werden getrakteerd op een bakske met iets erbij.

Ik ben blij dat ik zoveel met deze klepper heb (en nog steeds) mag fietsen,

en hoop dat het in lengte van dagen zal mogen voortduren!!!!!!!!

Op naar de 80 Yp.

Met vr gr Geraldinho.

De 2e vakantietocht met alweer een grote opkomst, met 20 leden stonden ze te overleggen welke richting we gingen fietsen. Oost of west Franske ging voor oost, Johan voor west. De B groep vertrok met onze jarige Ypke in hun midden voor een rondje Noordhoek, een paar tellen later vertrok de A voor Kiltunnel – Hoeksewaard – Willemstad. Ik besloot me daar bij aan te sluiten, helaas had ik al snel in de gaten dat dit voor mij niet de juiste keus was.  Net voor de Moerdijkbrug hield ik het dan ook voor gezien, ook een gemakkelijke keus, in de wetenschap dat onze gezellige B groep hier nog moest paseren.

In de verte zag ik ze dan ook aankomen, hun keken weer raar op, met de vraag “waar kom jij vandaan?”. Uit Den Hout, was mijn antwoord. Via de gekende route fietsten we naar Standdaarbuiten, deze keer ging het niet via de Goudbloemsedijk maar via de Molendijk naar Zevenbergen.  Nog een klein stukske over de kasseitjes, om dan via Langeweg naar Terheijden te fietsen. Enkele jongens vonden dat we nu wel erg vroeg thuis zouden zijn, en stelde voor, om er straks nog een luske aan te plakken. Ik ging met dit voorstel naar de kop van de groep, waar me snel duidelijk gemaakt werd dat dit niet de bedoeling was. Gewoon gezamenlijk richting de Made,  door de Teteringsebossen naar de Teraalsterbrug, met steeds de jarige Yp op kop. Over de brug fietst Yp naar de fietsenstalling van het  Pannekoeckershuys. Nu was alles duidelijk, onze 75 jarige Fries ging ons verrassen! Een paar tafeltjes aan een schuiven en de bestelling aan Marieke doorgeven, en wij konden ons feestlied inzetten. Helaas viel ons gezang niet bij iedereen in goede aarde, ik  zag gelijk héél het  Pannekoeckershuys leeglopen. Wij hopen dat Ypke nog vele jaren in goede gezondheid in de WTC gelederen mee mag fietsen.

Yp, Yp, hoera Ypke 75 jaar.

Groet, Peter.

Zondag 20 juli:
Als ik met Anneke naar het oude gemeentehuis rijd, zeggen we nog tegen elkaar: “het zal wel niet zo druk zijn gezien de voorspellingen van Buienradar.” Niks is minder waar.
Het is een drukte van jewelste met onder andere de jarige Yp Huisman; 75 jaar en dan nog zo fietsen. Helmpje af voor Yp en lang zal tie fietsen in de gloria!

De groep splitst zich op in 13 B en 7 A renners. We besluiten naar de Kiltunnel te rijden en dan richting de bruggen bij Willemstad. Frans Wessels is er ook weer na een lange vakantie. Na vakanties zijn renners vaak wat minder. Zo niet Frans; zou hij op vakantie misschien stiekem getraind hebben? Hoe dan ook, nadat Leon en ik de dans geopend hebben, komt Frans op kop en gaat het tempo iets omhoog. Peter Broeders ziet de buien al hangen (hoewel die gelukkig elders hun lading lossen) en meldt aan Leon dat hij dit niet zo ziet zitten. Hij heeft nog last van de valpartij van een week geleden en niet genoeg pijnstillers ingenomen (waar hebben we dat meer gehoord). Hij had zich vast ook bedacht dat Yp wel eens zou kunnen gaan trakteren. Dus Peter besluit om zich bij de B ploeg aan te sluiten, waarvan hij weet dat die van de andere kant de Moerdijkbrug nadert.
Met 6-en gaan we door. Maar niet voor lang. Mijn achterband loopt langzaam leeg en net na de Moerdijkbrug moet ik er een nieuwe binnenband inleggen. Even denk ik nog dat misschien mijn buitenband na anderhalf jaar echt versleten is. Maar nee hoor, er zit een ijzeren splinter in die een nieuwe band ook doorboord zou hebben. Gelukkig; mijn buitenband kan nog wel even mee. Ik heb me laten vertellen dat geheel zwarte banden langer mee gaan en dat lijkt te kloppen (al moet ik als wetenschapper natuurlijk toegeven dat mijn onderzoek een beperkt aantal waarnemingen heeft). Met een volle band die door meesterpomper Leon op 8 bar gezet is, kunnen we verder. De wegen zijn nat dus we spetteren behoorlijk nat en vuil, maar dat is beter dan een stortbui op je nek krijgen. Franske blijft op kop rijden tot de eerste brug bij Willemstad. De brugwachter besluit die net omhoog te gaan halen. De slagbomen op de snelweg zijn al volledig naar beneden.
Op het fietspad belt het ook maar de bomen blijven omhoog. We twijfelen erg. Maar op het laatste moment besluiten we toch in de remmen te knijpen. Frans iets te laat; die belandt tussen de bomen. Dan zien we de brugwachter in zijn toren gebaren dat hij ons er eigenlijk over had willen laten rijden. Maar goed, we staan te wachten en kunnen mooi even uitrusten en een banaantje eten.

Frans doet zijn beklag dat er wel heel slecht overgenomen wordt, zeg maar Niet;
de overige renners houden wijselijk hun mond.
Vanaf de bruggen gaat de route over Oude Molen, naar Klundert en Moerdijk.
Erik Stasse die zich tot half vier vannacht in de kroeg had zitten voorbereiden op deze tocht, moet nu toch erkennen dat die voorbereiding nog niet goed genoeg geweest is. Misschien had hij nog wat langer moeten blijven? En 20 cola drinken is natuurlijk ook geen recept om lekker te slapen. Tot overmaat van ramp begint zijn rug te vervelen en zijn achterband verliest spanning (of andersom). In ieder geval toch maar even de band gewisseld want dat leek ons van die 2 dingen het gemakkelijkst op te lossen.
Na de wissel wordt de tocht voortgezet door Moerdijk en dan buitenom langs de Amerweg, en toen ook nog naar Drimmelen en toen ook nog naar de Tuinbouwweg.
Johan wilde blijkbaar de 95 kilometer halen. Nou, dat is niet gelukt.
Met 94,4 km. op de teller stapte ik thuis van mijn fiets. Na nog een half uur fietsen poetsen en zelf de modder van de benen halen, was ik wel toe aan een boterhammetje. Het gebak van Yp hadden we namelijk gemist. Maar Peter heeft de A daar vertegenwoordigd en namens ons Yp toegezongen. Ik heb zijn zingen niet gehoord maar misschien is het dan toch maar beter om bij Franske in zijn wiel te moeten aanklampen……

Groeten,
Ad

 Op weg naar Made bleef een auto naast me rijden, raampje open en daarin Peter B. Ziek? Nee , gisteren ook betrokken bij de valpartij met Kees en Marc. Hopelijk de laatste keer dit jaar, want zo is het wel genoeg. We leren dit toch niet van de Tourrenners?
Achttien liefhebbers voor de vakantietocht, terwijl een aantal toch al op vakantie is of gewoon aan het werk. Voorstel gezamenlijk te fietsen, maar Anneke gaf wel aan onder welke voorwaarde(n). Om de buien te ontwijken, zouden we richting Wijk en Aalburg gaan. Johan v. H. voerde de meute aan en deed dit lange tijd met een voor iedereen een acceptabele snelheid. Ook voor Willem was  dit heerlijk gaf hij aan, windje mee en een beetje buurten. Een echte vakantietocht. In Wijk en Aalburg ging het niet zoals gebruikelijk rechtsaf , maar linksaf de dijk op. Ter hoogte van Giessen stond een flinke wielerploeg uit Zaltbommel stil op dijk. Eén van hun overleed daar vorige week na een noodlottig ongeval. Daar word je wel even stil van.
Daarna maar een tijd achter hun aan gefietst.
Terwijl de luchten steeds dreigend waren, voelden we hier de eerste en gelukkig weinige druppels. Via Woudrichem naar Werkendam en daarna de polder in. Toen Johan van kop ging, werd het tempo opgevoerd dus moest er even geroepen worden. In een waaier door de polder naar Hank. Jack en Peter K. werden bijna naar huis gebracht. Uiteindelijk weer een mooie en gezamenlijke tocht en na  ongeveer 80 km op tijd en droog weer thuis. Peter B. maakte thuis een flinke wandeling  en kon op Strava mooi zien waar wij fietsten.

Anton Knipscheer

Rondje Lexmond stond er op ons programma, toevallig was ik nog deze week samen met Willem daar in de buurt geweest. Hele stukken van de Lekdijk lagen opgebroken. Dat zou het niet worden, en Frans onze leider zit voorlopig ook nog niet tussen onze wielen.

Louis had ons gisterenavond lang met samen geknepen billen voor de tv laten zitten, maar Krul redde voor Nederland de eer!
Met een paar uur slaap, zoals de meeste fietste ik vol goede moed met een klein ommetje naar de May. Overpeinzend wie er vandaag allemaal konden zijn, in ieder geval gêne Twan die ging bruisend door de May. Ook gêne Franske die bruist nog steeds door Frankrijk, gêne Kees en Colin die bruisten gisteren nog op de Drie cols, d’Allos, des Champs, en de Cayolle. Johnny bruiste de vrijdag nog op de Férse wielerkwis maar nog niet op de fiets. Onze Mar10 en Leon bruisten dit weekend op hun werk. En waar was Johan, de man die bruiste op dat rooie truike. Zomaar wat punten laten schieten, we zijn benieuwd hoe het klassement er na de vakantie periode uit ziet. Ook gêne Flip en Jack, die hadden een bruisend verjaardagsfeest te vieren.

Om 8 uur bij het gemeentehuis aangekomen zag ik alleen maar Peter V. en Ad, de rest bruisten dus nog gewoon in bed! Wat doen we? Zullen we maar een klein rondje fietsen en dan gezellig bij de B aansluiten. Zo gezegd zo gedaan. Om half 9 was er gelukkig meer belangstelling voor een rondje Baarle -Nassau. Met de wind op kop ging het dan richting de grensplaats. In de buurt van Surea was Ypke zijn taske verloren, terwijl hij dit weer op zijn plaats had zitten, passeerden ons de wilde bond. Wij trokken ons even later weer op gang. Richting Gilze-Alphen, en over Klein en Groot Bedaf naar Baarl. We misten vandaag ook onze klepper Gerard, die had zaterdag nog samen met Marc en Piet een regen en een winderige tocht vanuit Brakel gefietst. Maar net voor Baarle – Nassau sloot toch nog een echte klepper bij ons aan, om juist te zijn een “Dongense klepper”. De beste man had zich verslapen, zijn maats waren al vertrokken. Hij pikte bij ons aan, om tot aan Molenschot ons te vergezellen.  Om aan de 90 km te komen, maakte Ad nog een mooie kronkel door de Slingerdreef.  De laatste kilometers ging het met de wind in de rug, het was vechten om op kop te mogen fietsen. Gek, het eerste gedeelte mocht je nog zolang op kop fietsen als je maar wilde.

Tegen half twaalf kwamen we weer Den Hout binnen sprinten, wat ik persoonlijk niet zo slim vind. Al een paar keer gezien, dan kunnen er gevaarlijke situaties ontstaan. Op zondag ochtend kan het er druk zijn op het Ruiterspoor, komen er auto’s uit Den Hout.  Er gebeuren al zoveel ongelukken met toerfietsers, probeer dit te voorkomen!

Vanaf volgende week beginnen we aan de reeks vakantietochten dan vertrekken de A en B groep om half 9.

Groet Peter.

Totaal 3 ronden= 37,5 km.