Deze morgen vertrokken we met z’n elf-en in de trimgroep.
Yp gaat ook mee, want die was net te laat om nog mee te doen aan de Zeeland tour.
Piet (Mr. Garmin) heeft de route uitgestippeld voor ons. We gaan op verzoek van Wim een rondje richting Dordrecht en dus heen en weer over de Moerdijk brug.

Na al mijn smoesjes heeft Anneke me toch eindelijk weer kunnen strikken om een stukje te schrijven over onze fietstocht.

Het is een poldertocht , eerst langs het mooie “Gat van de Ham” gefietst via Zwaluwe naar de Moerdijkbrug voor de eerste keer. Dan door de polder richting de pont aan de “Kop van het Land”.  Maar we gaan linksaf ipv rechtsaf met de pont.
Via een stukje Sliedrecht richting Dordrecht en dan naar de Kiltunnel.
De Kiltunnel was in zicht maar we zijn niet gegaan voor de afdaling, maar net daarvoor rechtsaf richting het fietspad langs de rivier. Een beetje naar de bootjes en zeeschepen gekeken, altijd leuk om wat beweging op het water te zien en met dit warme weer een heerlijke verkoeling.
Nu weer voor tweede keer over de Moerdijkbrug.
Op de terugweg nog wat hoogtemeters gemaakt langs alle bergen (=viaducten) van de A16. Via Zevenbergsche Hoek door weer een andere polder naar de Helkant en vandaar terug naar Made.

Geheel onverwachts kwam er nog een wedstrijdelement in het peloton.Peter heeft alle tussensprints gewonnen (hij was trouwens wel de enige deelnemer) en heeft nu denk ik wel recht op de klassementstrui.
Hopelijk heeft Flip deze dan wel in zijn maat beschikbaar.

Heerlijke fietstocht met mooie wegen, een lekker zonnetje en deze keer eens niet te veel wind.

Groeten,

Ad Broeken

Met de tourclub een rondje Hedel gereden, de tweede keer dit jaar.
In mei hebben we dit rondje ook al gefietst maar toen eerst het noordelijke deel langs de Maas. Vandaag andersom, mosredna ledeH ejdnoR!

Met 13 WTC ‘ers ging het met kersvers lid Renée op kop richting Raamsdonk. Onze “reus” Maurice hield de boel netjes onder controle, in een lekker tempo wat voor iedereen goed te doen was.
Vanaf Waspik gingen we richting Loon op Zand om langs de Drunense duinen naar d’n Ijzerenman in Vught te fietsen. Daar sloegen we links af op weg naar Cromvoirt. Een beetje verder kwamen we langs het natuurgebied “de Moerputten” . Zo arriveerden we rond de klok van 10 uur in Den Bosch.
Net te laat om naar de kerk te gaan, er zat niks anders op dan onze weg te vervolgen naar Vlijmen, de woonplaats van oud Wereldkampioen Lars Boom. We kwamen hem niet tegen, wel een hobbelige weg de Vlijmensedijk!
Gelukkig is het vanaf daar alleen maar glad asfalt, en een paar bruggen.
En natuurlijk de bijzondere doorgang net voor de sluis bij Engelen. Een enkeling stond plots voor de trapkes, een extra hindernis.

Even verder gingen we de Maas over om Gelderland binnen te fietsen. Dwars door het “paardendorp” Hedel, of zoals Flip zei “Hedel meer haar op……”
Wij fietsten net onder Californië door, richting Well en Bern. Je waant je bijna in het buitenland met zulke namen, toch is het maar gewoon een stukske Nederland.
Flip, Maurice, Kees en Kevin waren prima gangmakers tijdens deze rit, in een mooi strak tempo. Zoals zo vaak zijn de laatste loodjes het zwaarst. Op de brug van d’n Berg moest er toch nog ff aan de boom geschud worden. Daarna de benen stil houden en de groep was weer compleet.
Iets over half twaalf zat onze eerste vakantietocht er op, 105 km met een mooi gemiddelde.
Voor onze berggeit Marieke was het een mooie training voor de komende tochten op haar programma, de Etapastour en DH-DH-DH.
Voor de vakantiegangers , een fijne vakantie gewenst, en de anderen, tot de volgende zondag.

Pierre Boulanger.

Omdat Martien eens zin had in  een lange tocht, had hij zelf het initiatief genomen om de WTC-ers uit te dagen om deze zondag een ronde te rijden die helemaal over de Zeelandbrug gaat. Naar Martien’s schatting zo’n 180 kilometer.
Dat idee leek een behoorlijk succes te worden. Maar liefst 10 liefhebbers stuurden hem een App dat ze van de partij zouden zijn. Een mooi aantal voor zo’n onderneming.
Maar afgelopen week leek het wel het beroemde verhaal van de 10 kleine negertjes.
De een na de ander Appte een afmelding.
En zo stonden we deze zondagochtend om 7:00 uur met maar 4 renners aan de start. Martien zelf natuurlijk, Frans Marijnissen, ons nieuwe lid Gertjan van Wijk en ondergetekende. We lieten ons niet weerhouden om toch het plan uit te voeren.
Frans vertelde dat hij speciaal een spuit had laten zetten. Wat een openhartigheid, ik dacht onmiddellijk aan de Intralipid affaire van de PDM wielploeg in de tour van 1991. Maar het bleek niet om doping te gaan maar om een soort smering van zijn knie. Ik moet zeggen dat het er niet fraai uitzag, want de knie was echt nog dik. Maar Frans leek er niet mee te zitten en inderdaad trapte hij de hele tocht lekker door.
Martien had hier en daar wat twijfels over de route maar rijdende weg ontdekten we dat Gertjan uit Bergen op Zoom komt en dat hij van daar uit het rondje over de Zeelandbrug vele keren gemaakt heeft. Samen kwamen ze prima uit de route.
Er was slechts een lichte wind uit Noord – Noordoost. Ik hoopte dat hij zo licht zou blijven want anders zou het nog pittig worden vanaf het moment dat we na de Zeelandbrug weer richting huis zouden draaien. De wind trok uiteindelijk zeker wel aan maar het bleef goed te doen waardoor we een mooie snelheid vast konden houden.
Na twee uur en een kwartier draaiden we de Zeelandbrug op en die was niet zwaar.
De hoogste klim van Zeeland wist Gertjan te melden.
Ik begon zin in koffie te krijgen maar we moesten nog even door naar Woensdrecht voordat de beloning van Martien genuttigd kon worden. Hij trakteerde de hele groep, toch nog een voordeel van een klein groepje gevonden. Bij café “Non Plus Ultra” was het een drukte van jewelste. Heel het terras zat vol met wielrenners. We denken zelfs nog even aan verder rijden maar uiteindelijk vinden we een plekje en koffie/cola met punt. Gertjan komt een bekende van hem tegen, ik ontwaar fietsers van Tourclub Kruisland waar ik zelf 35 jaar geleden nog een jaartje bij gereden heb. Geen bekenden erbij, tenminste niet die ik na al die jaren nog ken. Mijn maatje van toen blijkt niet meer bij hen te fietsen.
Het meest typische is wel dat ook Piet van Dijk er zit. Hij is een virtuele maat van Peter Broeders (Strava en Facebook) die ook twee keer met ons is mee gereden in het verleden (Den Hout- Den Hout en Hellevoetsluis). We kletsen even bij. Frans is ook aardig op multi-media-hoogte want hij vraagt of Piet op zijn nieuwe fiets is. Dat blijkt te kloppen.
Na deze rustpauze moeten we meteen de hoogste klim van West-Brabant op;
“Col de Rijzende Weg”. Best pittig, mijn benen zijn zoals gewoonlijk niet beter geworden van de stop. “Onderstal” wordt ook nog even genomen en dan koersen we via Huijbergen, De Pin (= Wouwse Plantage), Kruisland en Stampersgat. We rijden nu meer achter elkaar dan naast elkaar gezien de wind. Wie moe wordt, slaat een beurt over en we houden zo een strak tempo. Uiteindelijk zijn we in Langeweg als het met mij wat minder begint te gaan.
Ik kijk op mijn teller. 182 kilometer al onder de wielen. Geen wonder dus, ik had me mentaal helemaal op 180 ingesteld. Het blijkt niet alleen mentaal. Op de klim over de spoorlijnen na Langweg schiet er kramp in mijn been. Te weinig gedronken met dit warme weer wellicht of toch wat overmoedig op kop gereden, dat kan ook. Gelukkig merken de ander drie dat ik achterblijf dus die wachten bovenop even. In de afdaling rek ik mijn spieren eens flink op en drink een halve bidon leeg. Zowaar, ik bekom weer wat en kan de laatste tien kilometer weer goed volbrengen.  Met net over de 190 kilometer rijden we om kwart over 1 de May weer binnen.

Jammer dat de andere 6 kleine negertjes deze tocht gemist hebben, het was echt de moeite. En gelukkig was ik niet het zevende negertje dat door kramp af heeft moeten stappen maar hebben deze 4 het plan gewoon voortreffelijk uitgevoerd.

Groeten,

Ad

Met een mooi peloton vertrokken we als eerste voor een rondje Giessenburg en dat is géén Giessen Ad. Dat is net ff de andere kant uit. Richting het Gat van de Ham kwam een kleine tgv ons voorbij vliegen. Wij gaan voor de gezelligheid, zo af en toe een praatje en genieten van de mooie omgeving!
Jacques van Dijk waarschuwde mij al voor de festiviteiten in Lage Zwaluwe, hij als oud inwoner van de Zwaluw wist ons mooi om de tuin te leiden. Zo kwamen we via Binnen Moerdijk bij de beroemde Moerdijkbrug uit. In 1936 is deze verbindingsbrug geopend, in 1944 (oorlog) werd de brug opgeblazen. Vandaag mochten wij hier ons eigen opblazen, tegen een aardige noordoosten wind was het even puffen.
Ook op de smalle Zeedijk onder Dordrecht door zette de wind de achterste op ’t kantje. Bikkelen aan het leste wiel was het tot aan de Kop van ’t land.

Ik verwachtte dat iedereen vooraan wel wist hoe we van daaruit over de brug richting
“de Mol” fietsen. Helaas gingen de eersten hier linksaf, het duurde even voordat we weer compleet waren. Na wat stoplichten bij Sliedrecht gingen we de polder van de Alblasserwaard in.
Lekkere rustige wegen langs het riviertje “de Giessen”, het was daar heerlijk fietsen.
We moesten nog wel ff van de fiets, bij het oversteken van de N216. Daar heb ik voor de volgende keer een andere oplossing voor bedacht!

Vanaf Muisbroek kregen we de wind in ’t hol, wel lekker, maar ook verraderlijk. Het tempo ging met enkele kilometers omhoog en met wind tegen en opzij zijn er toch wat jasjes uitgedaan. Daarbij kwam de brug van Gorinchem ook nog als een hindernis. Gevolg, verzuring in de beentjes. Voor sommigen het sein om de gaskraan open te draaien, voor de ander afzien om thuis te komen. Kortom, vanaf Werkendam ging het helemaal mis.
Erik kwam naar voren of het wat rustiger kon, achteraan waren problemen. Het tempo zakte zeker, maar na 200 meter was het weer gedaan met de rust. Niemand die in de gaten had dat we 2 personen misten, jammer.
Dit is niet de bedoeling van onze “tourgroep”, het thema is “samen uit, samen thuis” .
Dus in vervolg; luister en kijk meer naar elkaar, zeker op het einde van een tocht als de vermoeidheid om de hoek komt kijken.

Na een 96 km. kwamen Peter Bas, Renée, Gert-Jan, Jacques, Marino, Paul, Jantje, Marc, Niels, Antoon, Maurice, en mijn persoontje weer in de May aan. Anne-Mieke was in ’t Veer achtergebleven en Erik en Leo hadden we helaas achtergelaten. Een rooie kaart zou ik zeggen voor de rest van de groep!
Maar hopen dat het zondag beter gaat in de koppeltijdrit, zoek een maatje uit, en bedenk een leuke tijd voor 37.5 km.
De voorzitter heeft ons na afloop uitgenodigd op een zonnig Mades terras voor de prijsuitreiking en koffie met gebak.

Tot Zondag!

Pierre Boulanger

Op het programma staat deze morgen de Boompjesdijk onder leiding van ondergetekende. Dat is altijd een rondje dat vlot loopt. Lange rechte stukken en meestal bij westenwind die ook nog eens aantrekt gedurende de ochtend. Aantrekken deed hij wel maar de richting was niet ideaal dit jaar. De tourgroep vertrekt eerst en dan de trimgroep.
Helaas maar 4 mensen over voor de sportgroep deze ochtend; Flip, Martien, Willem (Avontuur, Adamse had ook gekund) en ikzelf.
We vertrekken langs de Watertoren de polder in. In de verte ontwaar ik een groep met shirts die op die van ons lijken. “Dat kan niet”, denk ik, “de tourgroep ging naar Giessen en dat is richting het oosten”. Maar ze zijn het wel. Net voor het Gat van den Ham halen we ze in. Er op en er over, we zijn tenslotte nog fris en doen dus net of het geen moeite kost om met 36 km/u tegen de wind in te rijden. Gelukkig zijn we snel uit zicht en kunnen wat gas terug nemen . In Lage Zwaluwe zie ik borden op de weg het dorp in, ik roep nog “rechts!” maar daar heeft Willem ook al kraampjes gezien,  hij roept “links!”.
Logisch; de kraampjes staan natuurlijk rondom heel de haven bij de Havenfeesten.
Flip weet een sluipweg onder langs de dijk. Zo steken we de jaarmarkt voorbij, wel wat uitkijken voor mensen die hun honden aan het uitlaten zijn. We pakken de Amerdijk weer op en rijden verder via Moerdijk. De opgebroken straten daar vormen geen obstakel voor ons want wij zetten via het industrieterrein richting Noordhoek.
Steeds wind opzij, hij zwiebert een beetje tussen noord-west en noord-oost.
Via de Fendert rijden we langs Nieuwemolen naar Dinteloord. Daar slaan we bij de kerk rechtsaf en komen uiteindelijk op de Boompjesdijk. Flip betaalt de tol voor de arbeid van zaterdag,  een stuk gefietst en de rest van de dag in de tuin gewerkt. Dat is niet goed voor zijn rug en dus moet hij even rustig aandoen. Hij slaat wat beurten over (Willem en Martien pakken gewoon wat langere aflossingen) en dan herstelt hij toch weer goed.
Ik ben niet zeker of hij vanmiddag weer in de tuin gaat werken maar het laatste stuk merk je niks meer aan hem.
Over de Zuidzeedijk rijden we naar het westen, (hè, weer geen wind mee?), maar we houden de ketting goed strak en rijden via Stampersgat en Oudenbosch naar Langeweg. Martien besluit nog wat krachttraining te doen. Hij schakelt gewoon op de 11 achter met wind schuin van voren. Ik zit met verbazing in zijn wiel en “vergeet” daardoor gewoon over te nemen. Als Willem tenslotte overneemt, schakelt Martien pas terug.
Maar hij blijkt echt over te hebben want als ik in Made afsla naar huis, rijdt hij nog even door. Ik zie op Strava dat hij er nog een lusje aangeplakt heeft.
We hebben weer lekker gesport met ons groepje.
Jammer dat ander kleppers bij de tourgroep zich in moeten zitten te houden terwijl ze bij ons hun gangen hadden kunnen gaan.
Volgende week hebben we onze tijdrit staan. Dan gaat het niet om wie het hardst gaat maar om welk koppel het best de eigen eindtijd voorspelt over 37,5 km.
Koppels zijn dit jaar zelf samen te stellen. Dus hopelijk hebben jullie dit al gedaan of vandaag gezien met wie je lekker samen kunt rijden. Prijsuitreiking doen we ergens gezellig op een leuk terras met koffie en punt eind van de ochtend.
Jullie horen nog waar en hoe laat.
Komt allen.

Ad van Wesel

Soms loopt een planning net iets anders, maar daar is het ook een planning voor. Onze (die van Ad en mij) originele planning voor dit weekend was dat we lekker op vakantie zouden zijn in Griekenland voordat Ad op 1 juli bij zijn nieuwe werkgever start. Want dan is er waarschijnlijk weinig mogelijkheid voor. Goed plan dus.Maar dan moet ook het boekingsbureau waar we de reis hadden geboekt, meewerken en de vlucht en hotel boeken. Niet dus bleek vorige week. En toen zaten de vluchten en hotels vol. Dan maar zelf een weekje boeken in Duitsland. Dus konden Ad en ik alsnog op zondagochtend 17 juni nog een WTC tochtje meepikken.

En ja Peter, nadat de grote combigroep van sport en tour vertrok, bleven er nog 6 mennekes en vrouwkes over voor de trimgroep.

Waarnaartoe is dan de eerste vraag. De stevige wind kwam uit het westen en in onderling overleg werd gekozen om te vertrekken via de Brandestraat naar Wagenberg en maar kijken waar we uit gingen komen. Via Zevenbergschen Hoek, even langs de A16.

Zo te zien gaan er rare vogels in het weekend uit. Een ekster kwam nietsvermoedend de straat op huppelen maar toen hij ons zag, liet hij van schrik een leeg flugelflesje uit zijn snavel vallen. Moet niet gekker worden.

Willem, net terug van vakantie, wist een leuk weggetje net voor de Gouden Leeuw. Via de Lapdijk reden we naar Zevenbergen.

De wind was een goeie training en om en om werd de koppositie bemand en bevrouwd door Wim, Willem, Peter K., Ad B., Marieke en ondergetekende.   Kan Marieke binnenkort met gemak die alp d’Huez op.

In Zevenbergen reden we achter de Bergsche Hoeve linksaf, een onbekend weggetje voor Ad die daar toch regelmatig naar zijn werk rijdt, naar Klundert. We gingen niet linksaf voor een rondje Noordhoek maar rechtdoor naar Standdaarbuiten. Na Standdaarbuiten mocht Wim van ons eindelijk zijn meegebrachte banaan nuttigen. Via de Molendijk, nu links van de Mark, weer op weg naar Zevenbergen. Daar konden we, na navraag, de nieuwe woonwijk links laten liggen en kwamen bij het bekende houten fietsbruggetje uit. Vandaaruit naar Zwarteberg, richting Prinsenbeek en via dun Elsakker, de rotonde drie Hoefijzers richting de May. Lekker de wind mee naar de May dus konden we ons gemiddelde iets opkrikken.

Op de Brandestraat zagen en horen we dat de specials al volop in actie waren bij het Powerweekend. Nou, wij hadden er weer 68 km.  op zitten, een mooi begin van onze minivakantie.

En oja, omdat onze vakantie niet doorging, zit ik nog steeds in het rood 😉 Elk nadeel heb zijn voordeel.

Anneke

Iets voor half 9 was het weer gezellig druk bij de Amerhal.
Ik zag gezichten die dit jaar nog niet zoveel op zondag actief zijn geweest binnen de club. Altijd leuk als ze weer aansluiten om hun kilometers binnen de WTC weg te trappen.
Voor de tourgroep was er weer volk genoeg present, voor de trimgroep ook een manneke/ vrouwke of 6 schatte ik. Voor onze snelle mannen was de belangstelling een stuk minder. Vanwege blessures of Pinkpop, powerweekend en wat al niet meer.
Mijn oud dorpsgenoot appte de dag daarvoor ook nog, waar en hoe laat vertrekken jullie? Staat allemaal op onze website Peer! We bleven nog enkele minuten op zijn komst wachten, helaas raakte ons geduld op en vertrokken we richting de Drie Hoefijzers tegen een stevig windje in. Ook onze sportgroep was bij ons aangesloten zodat wij er enkelen sterke mannen bij hadden die de ketting strak konden houden.
Via de overbekende wegen ging het langs d’n Elsakker, de Beek langs het Liesbos naar Etten-Leur. Over de A58 door de Bremberg, we fietsten nu door het bergen gebied.
Na de Bremberg beklommen we ook nog de Klappenberg, de Tiggelschebergweg en dat allemaal in de buurt van het wielerdorp Rijsbergen. Geen wonder dat “de Speer van Rijsbergen”in zijn gouden jaren de bergen op vloog en onze Joop aan zijn tour de France overwinning hielp!
Bij ons hielden lange tijd Flip en Peter V. het tempo er goed in. De veurzitter was vandaag onze achterzitter geworden. Hij wilde de boel eens op een afstandje bekijken en zo af en toe eens een praatje maken met leden die hij niet zo vaak in levende lijven ontmoet.
Via Oekel fietsten we nu naar Hazeldonk.
Op het viaduct over de A 16 sprintte Niels iedereen uit het wiel.
Bij Meersel-Dreef liep mijn route planning helemaal vast, de weg afgesloten voor de rommelmarkt. Dan maar via Strijbeek richting Chaam, dan zou ons rondje wel een stuk korter uitvallen en veul te vroeg thuis zijn. Daar rekenen ze thuis niet op, dan zijn we te vroeg voor de soep en de koffie!
Ik verzon nog wat kilometers rond Chaam zodat we een beetje een middenweg hadden gevonden voor de opgegeven kilometers van Tour en Sportgroep. We willen er geen praat over hebben dat ze op het eind van het seizoen te weinig hebben kunnen fietsen.
Door allerlei festiviteiten in Dorst en de wegopbreking tussen Dorst en het pannenkoekenhuis, fietsten we nu richting Molenschot om over de Vijfeikenweg naar Oosterhout en Den Hout te pedaleren.
En ja hoor, ter hoogte van ’t Klosterke stond onze Peer ons op te wachten.
Of het voldoende is voor punten dat betwijfel ik, die rooie trui zal dit jaar wel niet voor Bassie zijn.
Over de rooie trui gesproken, de strijd is superspannend bovenaan ons klassement.
Anneke nog steeds aan de leiding maar ze voelt de hete adem van Johan Smits en Peter Verhagen in haar nek. Ook Antoon Romme volgt op zeer korte afstand.
Na de vakantieweken zullen we weten wie er de meeste steken heeft laten vallen.

Wij kwamen met 95 km. en sommigen met 100 km. op de tellers thuis.
Mooi voor de middag, de koffie kon ingeschonken worden en de soep opgeschept!
Volgende week gaat de tourgroep richting Dinteloord, als het mee zit gaan we dan over de Bloemendijk.
De sportgroep fietst een dijkje verder naar de Boompjesdijk.
Dank aan, Johan S. en Johan v.H, Leo, Niels, Peter V, Erno, Ad, Flip, Antoon, Willem, Jantje, Jacques en natuurlijk de dames Sandra en Renée voor het bonte gezelschap en het sociaal fietsen!

Groet van Pierre Boulanger.