De lente is begonnen, de zon schijnt, tijd om te gaan fietsen. En eindelijk ook weer eens een langere rit in het vooruitzicht nadat ik een aantal weken het fietsen op een lager pitje heb moeten zetten. Na twee kleine ritjes deze week, had ik geen last meer van m`n knie.
Ik had er zin in!

Ook vandaag was ik weer precies op tijd en al snel riep Ad iedereen tot de orde.
De ploegen werden netjes verdeeld en de Sportgroep vertrok westwaarts. Mooie ploeg, tien matadoren en allemaal van goede zin.

Ad had een mooie route in gedachte en de eerste kilometers kwamen me bekend voor. Naar de A16, linksaf richting Prinsenbeek en naar het Liesbos. Bekend terrein voor mij, maar iedere kilometer die we verder onderweg waren, werd het voor mij steeds meer onbekend terrein. En hoe verder we kwamen, hoe meer in m`n oriëntatiegevoel kwijt raakte. Wat dan niet helpt, is om zes keer een bord “gemeente Rucphen” te zien. Ik was maar wat blij dat we met een mooie ploeg waren, want als ik halverwege gedropt was (graag wel met een fiets!), dan had ik even tijd nodig gehad om mezelf te heroriënteren. Toen ik later Roosendaal en Bergen op Zoom op de borden zag staan, wist ik dat het goed was. Stampersgat, Zevenbergen, op naar huis.

Na iets meer dan 100 km. waren we weer terug.
Gelukkig nog steeds geen last van m`n knie, maar merk wel dat ik nog wat kilometers mis. Maarja, zoals ik zelf ook altijd zeg: “hier word je sterker van”.

En wat ik nu aan het doen ben? Achterin de tuin, laptop op schoot, benen vooruit en kijken naar La Redoute!

Nog drie kleine opmerkingen.

– Ad, is het gelukt met het monteren van je nieuwe ketting en cassette?
Volgende week allemaal even kijken!

– Dagprijs is voor Niels

Tot volgende week.

Paul Sedee

Wa zal ik zegge? Dat het prima fietsweer was. De opkomst voor de trimploeg en de sportploeg was niet groot te noemen. Vakantiegangers, ziekte en werkzaamheden of herstellen van de Amstel Gold waren hier de oorzaak van. Onze tourgroep is natuurlijk een mooi alternatief om daar bij aan te sluiten. Dat deden de snelle mannen Frans, Martien en John, ook Anneke wilde graag met deze club mee, evenals André met zijn handbike .

We vertrokken richting Zevenbergen, voor mij was het de eerste keer dat we over het bruggetje langs het bedrijventerrein naar de afgebrande hoeve fietsten. Kees Marijnissen wist prima de weg, zodoende hoefde ik niets meer te zeggen. Kees fietst dit regelmatig naar zijn werk in Roosendaal. Via Kuivezand en de Noordhoek kwamen we in Zegge, de A58 over richting Ruchpen. Daar ging het in de generale repetitie mis. Ik had een andere weg gezien maar dat bleek een miskleun te zijn. Toch maar voor de zekerheid gekozen en over de Schijfsevaarkant en de Schijfsebaan ging het richting Zundert.
De mannen hielden het tempo er goed in en onze vrouwen Sandra, Anneke en Rachel hoorden we niet, althans ik niet.
Bij Stuivezand staken we de Rijsbergseweg over.

Wij waren vandaag beslist niet de enige fietsers die ons toerke maakte, een drukte van jewelste op deze zondagochtend. Vanaf hier wist onze kastelein Frans de weg blindelings. Slingerend door de Rith en langs het Liesbos begonnen de kilometers bij een enkeling te tellen. Ach ja onze thuishaven kwam alweer in zicht, door traaie en het Munnikehof kon je de koffie alweer ruiken. Met 95 km op de teller, sommige gingen voor de 100 en er waren er nog 3 baas boven baas. We hadden weer een mooi rondje over de West-Brabantse dreven gefietst, met verschillende goeie koptrekkers en goeie volgers.

Alweer een mooie training voor de IJsselmeertocht in de benen maar dan moeten er nog eens 100 km bij! Trainen, trainen, trainen, het zijn de kilometers die het um doen!

In overleg met onze pakhaas (Gerard) wordt volgende week ipv de Lek en Linge tocht
een rondje Zaltbommel  gefietst van ongeveer 100 km. Vertrek half 9!

Salut,
Pierre Boulanger.

                                                                     
En dat onder leiding van de beste ex bakker van Den Hout Peter.
17 man en Sharelle en gastrenner Ad togen wij op pad.
Veel korte broeken deze ochtend want het was na al die kou fantastisch mooi weer geworden.
De meesten van ons hadden nog geen bruine teint op hun benen, maar er waren er 2 bij namelijk Niels en Marc de P. die er al donkerbruin uitzagen. Zij hebben samen het nieuwe WTC seizoen voorbereid in Mallorca. Zo serieus gaat het er bij sommigen aan toe.
En dat was te merken ook onderweg. Bijna niet van kop af te krijgen en onze bakker moest alle moeite doen om het spul binnen de perken te houden. Lekker meerijden in de zog van de grote groep was aan mij wel besteed. Een praatje  hier, een praatje daar, gezellig hoor.
Helaas kon Leo Stasse niet mee deze ochtend. Leo had bij de start teveel technisch malheur en kreeg het spulleke niet op tijd klaar.
Wij reden via de Moer naar Loon op Zand. Even verderop richting de Loonse en Drunense duinen om daarna Biezenmortel te passeren. Iedereen kon goed mee deze ochtend en er werd goed op elkaar gepast. Even verderop zagen we de vennen liggen van Oisterwijk. Hier had Peter nog een mooie slinger voor ons in petto. Namelijk een smal fietspad dwars door een bos. Dat betekende 18 man en een vrouwtje achter elkaar aan. Na een paar kilometer kwamen wij weer op een brede baan uit. Vaak was het goed uitkijken met deze groep ivm de drukte onderweg en de vele smalle fietspaden en oversteekplaatsen. In de verte doemde Biest-Houtakker op. Velen van ons waren hier nog nooit geweest in deze streek maar Peter kent de weg hier goed. Mooie route hoor. Verder door naar Goirle en Riel. Langzaam kwamen we weer op wat bekender terrein.
In de verte zagen we Rijen al liggen en de andere kant uit lag de Reeshof. We staken bij restaurant het Vliegveld over om daarna de Rijense Broek in te draaien.
Af en toe werd er pittig doorgereden en voor sommigen begonnen de kilometers al een beetje te tellen.
Maar ja, het is ook nog erg vroeg in het seizoen en de grote rondes moeten nog beginnen. Hahahaha. Gewoon af en toe een tandje minder en iedereen zat weer op zijn gemak. Wat vroeger het halve Maantje was en nu Spijs en Ijs heet, staken we de Rijense straatweg over. Toen over de zo gevreesde Steenhovensebaan waar Peter, Niels en nog een paar van
die kleppers er probeerden tussenuit te muizen. Maar tegen het einde lieten ze zich weer lekker terugzakken zodat iedereen op z’n gemak het laatste stuk naar Made kon afleggen.
Met ongeveer 100 km. op de teller wist Peter er voor ons weer een mooie tocht van te maken. Baantjes waar we 
nog nooit of zelden geweest waren. Mooie dorpsgezichten etc. en dat alles onder heerlijke temperaturen.
Peter bedankt voor het leiden van deze toffe rit en de rest bedankt voor het goede sociale fietsen.

Met vr gr De Pakhaas.

Verzamelen bij de Amerhal, (ik dacht nog wat punten te pakken in het
opkomstklassement ☹), ik was niet de enige die zin had in een rit.
Bakker Broeders vroeg aan me of ik leider wilde zijn van de sportgoep,
jullie weten; daar hoef ik geen seconde over na te denken. Maar Peter bleef maar aandringen, heb ik uiteindelijk ja gezegd.
Met de sportgroep vertrokken we richting “Gurkum”. Bij Lage Zwaluwe stonden veel verkeersborden met de aanduiding wegomleiding, maar zo eigenwijs als we zijn, reden we gewoon door en bleek dat er geen wegomleiding nodig was.
Richting Moerdijkbrug kwam de gang er goed in, Good Old Frans kwam naast me fietsen en vertelde dat hij na een tocht last van zijn benen had. Misschien wel na, maar tijdens de tocht verrekte weinig van gemerkt.
We hadden een goede groep, aan elkaar gewaagd. In de polder van Werkendam, kop over kop om het gemiddelde op niveau te houden.
Als leider had ik goede mensen om me heen, Flip die bij Sliedrecht een lusje extra in gedachte had, Kevin en Maurice die constant schreeuwden dat het harder moest, Johan die ondanks zijn kater erg goed presteerde, Edwin en Thijs die als sprintkanon iedereen wakker schudden, Frans die toch iedere keer weer het startschot geeft voor de eindspurt naar bordje Hank, John en Martien die ondanks dat ze een dag ervoor nog ruim 130 km bij de Utrechtse Heuvelrug hadden gereden veel teveel praat hadden.

Jongens, bedankt voor de leuke zondag ochtend.
Mvg Twan

Ook paasmaandag was het weer niet prettig, zwaar bewolkt en wat miezer.
Als Anneke en ik bij de Amerhal aankomen, blijkt dat de meeste leden in bed gebleven zijn deze morgen. Om in 3 groepen te rijden is dus wat overdreven. Hoe doen we dit?
Van de 14 aanwezigen tel ik in de gauwigheid 3-4 echte trimgroepers en 5-6 echt voor de sportgroep. Ik denk dat het het fijnst is voor de trimgroep om met een wat groter peloton te rijden dus vormen we een  trim-tour combinatie en de rest is de sportgroep.
Als de trim-tour vertrekt,  zie ik zelfs Marino van de Elshout, die voor het eerst mee is bij WTC, daar bij aansluit. Hij blijkt zaterdag met de pedaalridders zijn benen al genoeg gepijnigd te hebben nadat hij 6 weken niks gedaan had. Dus lostrappen is zijn devies.
De 4 achtergebleven sporters kijken elkaar eens aan… en besluiten dat we ook gewoon met de rest mee gaan. Een korte achtervolging wordt ingezet, de enige krachtsinspanning van die morgen blijkt later op mijn Fitbit. De rest van de tocht rij ik in “fat-burn” modus. Helemaal niet verkeerd na een 1^e paasdag van vooral paaseieren en paasbrood eten en passief wielrennen in de bank oftewel de Ronde van Vlaanderen kijken.
We rijden op aangeven van Kees Marijnissen een rondje het Zand andersom.
Met nog een toegift.
Het tempo ligt de eerste helft van de rit zo rond 29 km/uur. Het weer valt eigenlijk nog mee. Er vallen wat druppels maar we drogen ongeveer net zo hard op dan we nat worden, dus dat is prima. Tweede helft van de rit krijgen we wat wind mee en gaat het tempo iets omhoog. Ik ga even aan Petra vragen of het goed gaat en dat is het geval. Als er maar niet te veel viaducten en bruggen komen. Dat kan ik niet beloven want de mannen op kop besluiten iets anders te rijden dan rondje het Zand andersom, dus ik weet hun plannen ook niet. Ze breien er nog een stukje aan via Gilze en Dongen.
Heel opvallen vind ik dat Marino vertelt dat hij op stukken komt waar hij nog nooit geweest is. Vreemd voor zo’n kilometervreter. Ik leg hem uit dat we zo langs het Halve Maantje komen, dan weet hij het wel, maar nee hoor, de kopmannen slaan weer af en rijden richting het industrieterrein van Dongen. Daar is het een file van auto’s. Wat is hier aan de hand? Ja, ’s middags is het rondleiding in de Leerlooierij, moet je een keer gedaan hebben (zegt de website) maar die begint pas om 14:00 uur. Dus ik neem aan dat daar de file nog niet voor is. Ook de kunsttentoonstelling van Artishock is niet de verklaring. Ongetwijfeld zeer interessant, maar aan de andere kant van het Wilhelminakanaal dan wij rijden.
Ik ben bang dat Johan Smits toch gelijk had; een file naar Van Cranebroek!?
Weer eens wat anders dan de meubelboulevard op 2^e paasdag.
En de tuinsets zijn vandaag in de aanbieding (let op: aluminium gevlochten en keramisch tafelblad, huh ??) dus daar moet je bij zijn, blijkbaar.
Wij hebben geen tijd voor dat soort dingen op deze morgen en rijden binnendoor naar Oosteind en dan naar Raamsdonksveer. Nog even wat bruggen over (sorry Petra) en we zijn rond 11 uur weer in Made. 78 km op de teller en goed gereden voor een collectief van sport-tour-trim. Gelukkig geen lek gehad, want daar was het geen weer voor en bovendien begint het net door te regenen als we binnen aan de koffie zitten.
We hadden geen 5 minuten later moeten thuiskomen.
Gelukkig zie ik op mijn weer-app dat het volgende week mooi lenteweer gaat worden en gelukkig heb ik nog een goede tuinset, dus hoeven we niet aan te sluiten bij van Cranenbroek.

Ad

Vanmorgen op Paaszaterdag weer een flinke opkomst, echter we zijn maar met zijn vijven voor de trimgroep. De groep bestaat uit Anneke, Petra, Johan, Wim en Ad.
We gaan een rondje van zo’n 70 km maken. Vanuit Made gaan we over de nieuwe snelweg de Zanddijk (vlakbij de Witte Weg). Een fantastisch nieuw wegdek in de polder en dit maakt het fietsen lekker licht. Vandaar rijden we via het “Gat van de Ham” en Lage Zwaluwe naar het idyllische plaatsje Moerdijk. Op het industrieterrein van Moerdijk krijgen we een stevige bries op de kop en dan is het toch een vervelend lang stuk om te fietsen. Vooral ook omdat ik op mijn vrije dag dan toch weer even langs mijn werk kom.
Dan door via Noordhoek en Standdaarbuiten en weer richting Zevenbergen. De dames hebben dit stuk op kop gereden, sowieso een groot compliment voor hen, want ze hebben erg veel kopwerk verricht tijdens de gehele rit. Johan en ik hebben wel stukjes geprobeerd, maar dat ging ons minder soepel af.  Wim, als leider en tourgids ging erg goed.
We hebben geen enkele stop gehad. En dat was een beetje een tegenvaller, want vorige week ging het een stuk beter met mijn conditie door al die extra pauzes.
Vanuit Zevenbergen via de Elsakker weer richting Made. We hebben ook nog een even extra lusje gemaakt via Den Hout om voldoende kilometers halen voor de totale trip.
Het was een geslaagde trip en een beetje moe, maar voldaan.

Ad Broeken

Maar liefst 19 leden kwamen op deze paaszaterdag bijeen, om hun paasritje te rijden.
De belangstelling voor de trimgroep was wat minder. Antoon en onze pakhaas Gerard zochten vandaag het gezelschap van de tourgroep, wat verder en wat sneller!
Ook bij de sportgroep was er een zeer kleine opkomst, ze vroegen dan ook netjes om bij ons aan te mogen sluiten. Wie zijn wij dan om dit te weigeren.
Zo gingen we dan met 13 mannen en Rachel op pad richting d’n Elsakker.
Via het Liesbos fietsten we naar “de tang” achter de camping door om bij Coremans over te steken naar de Moerdijkse postbaan. Over het Zandspui, de Klappenberg en het Turfstraatje ontweken we de dorpen zoals, Etten en Sprundel, wat veiliger is voor een groep fietsers.
Net onder Sprundel (Klein Zundertseweg) kreeg Johan het eerste lekke bandje. Met medewerking van enkele handige clubgenoten was dit zo verholpen! Het zonnetje kwam er inmiddels ook bij kijken, zodoende was het geen straf om daar te staan.

De rit ging weer verder in een lekker tempo, wat voor de groep goed te doen was. Vervolgens fietsten we naar het prachtige natuurgebied de Moeren. Voor de wandelaars onder ons zeker de moeite om daar eens heen te trekken!
Door de beruchte Prof. H. van der Hoeven straat met zijn vele palpalpalpalpalpalpaaltjes.
Ik heb nog wel ff gegoogeld naar het aantal paaltjes, maar kreeg hier geen antwoord op.
Ik weet nu wel dat er geen treinstation is en geen luchthaven, ook per boot is het voor de schippers onder ons niet bereikbaar! Maar op onze vélo ging dit prima!
We fietsten vervolgens om Klein Zundert heen naar Stuivezand, daar staken we de Bredaseweg over, door de bekende of beruchte “Hel van Oekel”.
Dat was vroeger een mooie koers waar onze Jacques van Dijk eens zegevierde. Hij mocht daar de dik verdiende kussen van de rondemiss in ontvangst nemen.
Dat waren nog eens echte kussen, daar zou je in deze tijd niet meer mee weg komen.
Flip waarschuwde mij dat er op de Hazeldonkseweg werkzaamheden bezig waren. Vandaag hadden we geluk en konden we op een klein stukje na, gebruik maken van een strak geasfalteerde weg. Via Meersel-Dreef en Strijbeek kwamen we weer op de bekende wegen. Bij Bavel noteerden we onze tweede lekke bandje, deze was voor onze sponsor Erik.

Ook dat was weer snel verholpen, zo konden wij aan het slotakkoord beginnen.
Franske nam in Oosterhout afscheid van ons, de rest fietsten over Den Hout waar de Paaspoptent alweer lonkte naar een gezellig uitje, voor enkele WTC’ers! Ik sla eens over dit jaar.
Met bijna 90 km op onze tellers hadden we weer een mooi toerke met onze tourclub gemaakt over de West-Brabantse dreven. Voor de ene een nieuwe ontdekking, voor de ander bekende en vertrouwde wegen.
Tweede Paasdag mag Kees ons verrassen met zijn ritje! Half negen vertrekken al de groepen bij de Amerhal!

Groeten van de Paashaas Peter

“What a perfect day” zong Lou Reed in ’72. En daar had hij wat vandaag betreft helemaal gelijk in! Mocht ook wel een keertje, na drie van die kwakkelzondagen. Nu konden de fietsers aan hun trekken komen. En dat was duidelijk te zien, meer dan 30 leden stonden klaar voor hun ritje bij de “sport, tour of trimgroep” . Wat te verwachten was, dat de belangstelling voor de middengroep de “tourgroep”het grootst was.
Met 13 leden vertrokken we dan ook voor een rondje Alphen. We moesten eerst nog wel een ommetje langs de Brieltjespolder rijden om Leon op te kunnen pikken.
Die had zijn eerste lekke band al gerepareerd en zo konden we vervolgens mooi aansluiten richting Den Hout.
Via Oosterheide fietsten we naar de Seterse Hoeve. In de verte zag ik een WTC’er voor ons af zoefen over het fietspad van de Vijfeikenweg. Al snel grepen we hem bij de kladden, het bleek onze secretaris Frans te zijn, die thuis eerst zijn lekke band moest herstellen. Met als gevolg “te laat aan de start”. Frans ging vol in de achtervolging op zijn ploeggenoten, niet wetende dat wij via de Lindestraat en de Brieltjespolder waren gefietst, en daardoor niet voor maar achter hem fietsten!
Vanaf de Vijfeikenweg was ons groepke dan eindelijk compleet, goeie koptrekkers met Maurice, Jantje, Sandra, Willem, Frans, Tim, Peter V. en Peter Bas. bleef het tempo er lekker in. Richting Gilze en Alphen, daar kruiste een renner in het trico van de nationale Belgische ploeg onze wegen, wat hij deze ochtend nog 2 keer flikte. Via de Oosterwijksestraat ging het langs het industrieterreintje van Alphen naar Kwaalburg, een mooi polderwegje richting Chaam. Rondom camping de Flaasbloem fietsten we nog een luske rondom Chaam. Om vervolgens uiteindelijk weer op de Bredaseweg uit te komen.
Bij een enkeling begonnen nu de kilometers te tellen, dan kunnen de klinkers op Geersbroek of een viaduct al pijn doen aan de bovenbeentjes!
Via Bavel en Dorst kwamen we weer in Oosterheide waar we afscheid namen van onze Wosterhoutse vrienden Franske en Leon.
Onze derde rit van dit seizoen was dan eindelijk een voltreffer! Lekker weer en heerlijk gefietst wat wil een “tourrenner”nog meer. Ja, iedere week dit heerlijke weer !
O ja, van een “Perfect day” was ook nog een Nederlandse vertaling natuurlijk, daar was de titel “een lome dag” en dat was het vandaag weer helemaal niet!

Tot volgende week; Paaszaterdag staat er weer eentje op het programma.
Let op we vertrekken dan om 8.30 uur en 2e paasdag gaan we er nogmaals tegenaan!

Peter Broeders

Eindelijk goed weer. En dat was te merken ook bij de Amerhal. Grote opkomst voor de diverse groepen. Ik had besloten na wat lichamelijk ongerief om mij bij de langzaamste groep aan te sluiten. Wij waren met 3 dames en zes heren. De dames waren Petra, Anneke en nieuwkomer Helène. Bij de heren waren dat Wim, Ad, Anton, André in zijn gepimpte handbike en leider Piet.
Piet zou ons vandaag Hoeven maar dan op een andere manier leren kennen.
En dat is ook gebeurd!
Het ging eerst richting Breda en Prinsenbeek. Daarna naar Etten- Leur.
Dit alles in een rustig tempo. Het kwam nergens boven de 40 in het uur uit.
Natuurlijk goed voor Helène, want wat moet ze anders wel niet van ons denken?
Ergens in Rucphen of Sprundel was er een weg afgesloten en hier raakten wij Wim en Antoon kwijt. Wat nu?
Het is dat Piet wat beltegoed had van de WTC, daarom kon hij contact krijgen met Antoon.
Maar door diverse misverstanden en een tiental telefoontjes verder zouden wij in Hoeven bij een bepaalde splitsing wachten.
En laat dat nu net tegenover De Zevende Hemelpoort zijn.
Petrus stond al om de hoek te kijken maar toen hij dat gezelschap ongeregeld zag, besloot hij vlug naar binnen te gaan en de poort te sluiten.
Na een kwartiertje wachten kwamen Antoon en Wim er eindelijk aan. Wij waren intussen lekker uitgerust en Helène dacht waarschijnlijk dat dit de normale gang van zaken was.
Ik heb haar dus verteld dat wij dit speciaal voor hadden gedaan. Hahahaha.
Toen wij weer kompleet waren, gingen wij weer onderweg naar de May.
Niet nadat Piet in een bocht nog eerst probeerde met zijn fiets een hoog struikgewas te kortwieken, maar dat lukte niet. Het was stugger dan hij gedacht had en zodoende kwam hij rap weer tot stilstand.
Ook Wim kreeg nog wat malheur aan zijn fiets. Net als vorige week een lekke band.
Bij Wim vlug een ander bandje opgelegd zodat hij zijn weg kon hervatten.
Onder een lekker zonnetje reden wij de laatste kilometers via Langeweg en Wagenberg terug naar de May.
Lekker gezellig op het gemakske gefietst en weer mooi op tijd thuis.
Piet bedankt voor het leiden van de tocht en de andere dames en heren voor het gezellig keuvelen!!!

Met vr gr De Pakhaas,
Still alive and kicking.