Wim had samen met zijne personal trainer weer een mooi rondje bedacht.
Binnen de WTC leden was er voldoende belangstelling vandaag voor een toerke van ruim 75 km. Om half 9 zetten we aan, richting Drimmelen om via de Zwaluw de Moerdijkbrug te beklimmen. De wind stond noord-west, prima voor dit rondje! Via de viersprong kwamen we bijna in de Kop van het Land. Net daarvoor gingen we linksaf op zoek naar het “zwarte schaap”. Die liepen daar genoeg. Gelukkig waren onze 18 fietsers vandaag zo mak als een schaap. Gerard zat achter in de groep al te dromen van het aanstaande kampioenschap en Antoon deed fantastisch kopwerk! We gingen via de Zeedijk naar Willemsdorp, mooi dat Wim ons zijn dorp liet aanschouwen! Vervolgens fietsten we voor de 2 maal over de Moerdijkbrug, er waren er bij die verwachtte dat wegkapitein Wim nu weer richting de May zou koersen. Maar niks daarvan, nog een ommetje over de Rodevaart in Zevenbergen en de Zwarteberg. De brug over op weg naar d’n Elsakker en het einde kwam in zicht.
Langs de Kompaan moesten we nog ene berg verteren, na Wagenberg was het mooi geweest voor vandaag. Wim en Frans hadden ons weer een mooie tocht bezorgd.
Ik had na al die bergen nog een heuveltje te goed, daarna kon ik gaan genieten van een mooie sportmiddag!
De volgende rit voor de WTC leden staat voor a.s. zaterdag gepland.
Zondag mogen ze moeders verwennen!

Peter Br.

Na mijn uitstapje naar China en de B, vertrek ik vandaag weer om vijf voor acht naar het oude gemeentehuis. Ik ontmoet daar 6 andere renners waaronder Peter Broeders die weliswaar hersteld is van de longontsteking maar meteen aangeeft dat hij maar even meegaat en dan bij de B aan gaat sluiten. Ik zie hardrijders Paul, Martien en Niels niet aan de start. Ik weet niet of ik dat goed of slecht nieuws vind. Enerzijds zal het tempo dan wel iets lager liggen maar anderzijds zijn het wel mannen die het kopwerk niet schuwen. Ik bedenk dat het eigenlijk zo zou moeten zijn dat er altijd voldoende mensen zijn om de voorzitter uit de wind te houden. Misschien in het reglement opnemen in de najaarsvergadering? (vooruit Peter B.; voorzitters EN brandweermannen).

Hoe dan ook, we gaan zo te zien fietsen met 6 renners. Het is een vrijwilligerstocht en er zijn 2 vrijwilligers. Flip en ikzelf. Flip heeft zaterdag een tocht voorbereid en voorgereden onder Den Bosch maar vindt de windrichting niet goed dus stelt nu een rondje Dortsche Biesbosch, wielerbaantje, Gorinchem voor. Ik heb ook gezien dat de wind in het noorden zit en stel het rondje Gorinchem, wielerbaantje, Dordtsche Biesbos voor. Flip meent dat zijn voorstel echt beter is gezien de windrichting en ik vind het prima. Ik verwacht toch dat het ongeveer even ver is. Twan staat ondertussen te glunderen, hij hoopte zo op dit rondje en zowaar, nu ziet hij zijn grote wens uitkomen. We vertrekken dus richting Moerdijkbrug. Het is een stuk kouder dan gisteren en het waait verrekte hard voor een windstille dag, de weer app gaf windkracht 2 volgens Flip maar die beweerde ook dat het noord oosten wind zou zijn terwijl het toch echt noord west is. Maakt allemaal niet uit. We draaien lekker rond en zijn zo bij de brug achter het wielerbaantje (ik klok 1:06:21). Door de Alblasserwaard koersen we richting Gorinchem. Flip komt naast me rijden voor overleg. De tocht dreigt op minder dan 100 kilometer (plan volgens jaarprogramma ) uit te komen. Moeten we omrijden? Ik vind het prima dat het iets korter is en Flip eigenlijk ook. Er is dus maar één probleem, “hoe leggen we dit aan Twan uit”? We besluiten om niks te zeggen en maar te hopen dat hij het niet merkt voordat hij thuiskomt en dan zijn wij toch al op de May achtergebleven. Uiteindelijk kom ik met 91 kilometer op de teller thuis tot stilstand. Het was een pittig tochtje maar ook achter Flip, Peter B. en V. , Twan, en vooral Kevin is het goed schuilen.
Nu even nog wat opruimen en dingen klaar zitten. Vanmiddag koken met het geheime kookgezelschap “De Aspergegekken”.
Op het menu staan de volgende gangen: 1. Amuse: Hamrolletje met asperge en Asperge roomsoepje, 2. Aspergesalade met spinazie, kalkoen en balsamico, 3. Asperges met lamfilet met erwten muntsaus 4. Smoothie/parfait van asperges in vanille yoghurt.
Nog energie genoeg en veul honger na deze tocht.

Ad

Met Oostenwind langs de afgedamde Maas

Zondagmorgen net voor half negen, net nog op tijd aan ’t oud gemeentehuis. Na samen eerst even de juiste windrichting bepaald te hebben, gingen we met een aardig ploegje op pad met o.a. onze wereldreizigers Anneke en Ad; net uit het vliegtuig nu weer op de fiets om de JETLAG te verdrijven, wist Ad later te vertellen.
En ook  gastrijdster  Marieke, die wel met ons B ploegje wilde mee rijden.
Het was toch de “kouwe” Oostenwind die de tocht ging bepalen. Ad leidde ons via Keizersveer richting Sleeuwijk waar Yp ons al verliet! Om vervolgens Woudrichem,  Giesen en Brakel te passeren. Om dan door te steken naar Poederoijen, dit allemaal over de mooiste slingerdijken. Die ons verder brachten naar de brug bij Heusden onder het genot van een lekker zonnetje en ook die Oostenwind werd af en toe toch de groep uit een gereden. Maar zo als we zijn, toch weer herenigd na wat geroep en gefluit. Om via Drongen, Waspik Raamsdonksveer  toch weer richting “de May” te sturen. Iedereen had het blijkbaar naar zijn en haar zin gehad, had ik het idee! Zeker ook weer met de mix van A en B renners. Ondanks de “lastige overheersende Oostelijke tegenwind” was het toch een gezellige rit van z’n 90 km en nog voor de middag thuis (voor sommige onder ons ook belangrijk!) .Iedereen weer bedankt voor het plezante samenzijn en tot volgende zondag.

Groeten,
Johan S.

Daar stonden ze dan dik ingepakt met overschoenen en wanten aan. Een enkele zonderling daargelaten die dacht dat het al zomer was.
Wachtend op de leider Kees M. die ons vandaag hopelijk een mooi rondje zou voorschotelen. (Beterschap Peter!)
En dat zou het inderdaad worden. Om half negen togen we op pad in een straf tempo dat ergens tussen de A en B schommelde ging het rap op Willemstad aan. Mooie vergezichten, zon, dreigende wolken en een ontluikend landschap kwamen wij onderweg tegen.
Met Kees M, Antoon, Maurice, Marc en nog een paar andere mannen hadden wij uitstekende koptrekkers.
Er stond toch nog redelijk wind deze ochtend maar iedereen kon goed mee. Onze beide velo dames Petra en Annemieke reden een prima tocht
en voelden zich prima thuis tussen al dat mannelijk geweld.

Buitenom Willemstad bereikten wij de Volkerak sluizen.
Hier werd door de sterke beren even flink aangezet maar bovenaan kwam alles toch weer samen. Wat een magnifiek uitzicht over deze plas water.
Op naar Numansdorp. In de verte een dreigende lucht voor ons. Zou het dan toch? De vooruitzichten hadden het over droog weer maar dit bracht
mij toch aan het twijfelen.
Kees leidde ons door allerhande polders waar ik snel mijn richtingsgevoel kwijtraakte. Ik kom hier te weinig. Maar ook hier is het o zo schoon.
Ik zit meer in de hoek van het overheerlijke appelgebak. Meer zeg ik er niet over.
Intussen was de donkere wolk uitgegroeid tot een buitje. Maar niet genoeg om er echt nat van te worden. de kern van de bui was gelukkig al voor ons gevallen. Je mag ook wel eens een beetje geluk hebben zeker. De Kiltunnel naderde. Naar beneden ging het wel, maar naar boven…..Pffft.
Waar ik vroeger nog voorin mee kon, zat ik nu helemaal van achteren. De slijtage van de heupen speelt bergop echt parten. En daar moet ik het maar mee doen.
Kees V stond bovenop met krampen aan de kant. Ons peloton was intussen al uit het zicht verdwenen. Maar toen ze Kees misten, werd er keurig gewacht.
Daarna ging het in een gezwind tempo via de Moerdijkbrug terug naar de May.

Dat vreugde en verdriet dicht bij elkaar staan, bleek afgelopen weekend maar weer. Michele Scarponi ex Giro winnaar kwam tijdens een trainingsrit
noodlottig in botsing met een busje. Zondag won Valverde voor de 4e keer Luik Bastenaken Luik. Na afloop kwamen de tranen. Niet van geluk maar van verdriet.
Wat zegt dan zo’n prestatie nog? Niemand kan er iets aan doen, maar zijn overwinning zal altijd in de schaduw staan van dit ongeluk.
Zijn prijzengeld schenkt Valverde aan de familie Scarponi. Een prachtig gebaar van de grootste renner van de afgelopen 10 jaar.

Laten wij ons als we met de groep of alleen op weg zijn zoveel mogelijk aan de verkeersregels houden. Waarschuw op tijd, en laten we ons gedragen tegenover anderen in het verkeer. Geef elkaar vooral de ruimte in het verkeer. Wij verliezen het altijd van het blik wat op de weg rijdt!!!!!

Bij deze dank ik Kees voor het leiden van deze mooie tocht en alle anderen voor het fietsplezier deze ochtend.

PS: Michele Scarponi wordt dinsdag in zijn woonplaats in zijn wielerkleding begraven. R.I P. Michele.

Groet, de Pakhaas!

April doet wat hij wil.
Heb ik ook wel gemerkt ook , het was gewoon heel koud, waar ik dus niet tegen kan.

Maar ja, toch gaan . Met 9 man aan het vertrek voor een rondje van 100 km.
Ik had mij voor genomen eerst maar eens lekker in de groep te rijden.
Een beetje sparen want het kon wel eens zwaar worden.
Er werd mooi rond gedraaid tot Peter en ik op kop kwamen.
Pfffffff wind op kop en op de Moerdijkbrug  hapten we al naar adem.
Toch weer mooi van de groep; er werd weer mooi overgenomen.
We gingen als een speer door de  Kiltunnel.
Even daarna de eerste lekke band van Peter Bas, dus even rust.
Mijn banaantje moest er al vroeg aan geloven.
Toen weer verder richting Maasdam. Voorbij Numansdorp kwamen we de B tegen, altijd een mooie ervaring.
Met de Haringvlietbrug in het vizier ontdekten we dat die open stond. Een korte pauze,  om vervolgens er weer als een speer richting Helwijk te fietsen. Ik als laatste, dacht dat we er eentje miste, dus roepen!

Flip zei ” loos alarm, ik tel er 9″ foutje dus weer verder naar Oudemolen en Klundert. Bij Kanters de volgende lekke band op naam van Paul,  we verdachten hem ervan dat hij de band had lek gestoken. Of was het de vermoeidheid die was toe geslagen, maar hij was zeker niet de enige!

De sneltrein ging weer verder, Peter Verhagen had vandaag goeie benen, vertelde hij tegen mij. Nou die van mij leken wel van beton.

De laatste kilometers naar de May liepen voorspoedig, m’n maatjes zetten mij keurig thuis af. Helemaal naar de kloten, stapte ik van mijn fiets. Volgende week nieuwe ronde, nieuwe kansen. Hopelijk beter, vandaag was het mooi but!

Allemaal de groeten van Jan Lensvelt.

Maandagochtend 17 April Tweede Paasdag 8.20 uur bij het oud Gemeentehuis , toch nog wat vroeg.
Ben ik de enigste die met dit mindere weer op de fiets stapt?
Maar niet voor lang, daar komen Wim, Marc ,Piet en Antoon al aangefietst.
Even later volgen nog Yp, Erno, Jacques en ook nog de klassementsleider Peter V.
Hij was de enige leider in de A-groep deze ochtend, de ritleider had ervoor gekozen in zijn bedje te blijven. Maar er waren er meer die daarvoor gekozen hadden.
En na wat overleg was er daar een nieuwe leider, onze Wim.
Over de bestemming waren we  het ook snel eens, rondje ut Zand.
Na De Heuvel op Den Hout te hebben gepasseerd, staan we al snel allen stil .
Erno zet bij het oversteken van de kruising zo krachtig aan dat er in het achterwiel van zijn fiets een spaak breekt.  Gevolg een slag in het wiel dat verder fietsen niet mogelijk maakt.
In de groep wordt al voorgesteld, even un wieltje lenen bij onze Peter Boulanger.
Maar Erno kiest ervoor terug naar huis te gaan en dan maar even op de MTB de bossen in te knallen.
Wij knallen dus ook maar even verder, via de bossen naar de Vijf Eiken richting Gilze.
Vervolgens op de Boerenbaan met de straffe tegenwind maakte dat iedereen een meest prettige positie innam.
Met voorop de koptrekkers Marc en Peter V. wat  een souplesse. Wat bij mij vandaag wel ver te zoeken is,  maar hier over later meer.  We gingen verder over de Fransebaan die beter de Engebaan genoemd kan worden; wat een slecht wegdek met vele kleine gaten, waarop iedereen wel allert was.
Langs de kranen Dassemus  door de bossen richting Bavel de bekende route en Wim leide ons prima.
Maar mijn beentjes waren niet zo prima, meer “leeg” en de weg naar de May nog lang.
Het ging nog via Dorst, Oosterhout door de Teteringsebossen, hier nam Jacques al afscheid om al eerder thuis te zijn .
Hij ging op de middag en nacht weer werken aan het ”spoor”, wij spoorden nog even door, via Terheijden langs het ijsbaantje  de polders weer in, om via  ”de Compaan” het lange fietspad richting Wagenberg en Made te volgen.
Zeker de laatste 30 km heb ik toch wel ff afgezien, maar met de hulp  van de groep het toch gered.
En dan is het ook nog prachtig om te zien hoe Yp op kop de laatste km even wegtrapt.
Wim bedankt voor het leiden en Marc, Peter, Yp, Piet en Antoon bedankt voor de support onderweg, ik had het wel ff nodig vandaag.
En met net geen 80 km op de teller mooi voor de middag terug op de May .
Het was met VEEL Wind en  maar een BIETJE Regen toch een mooie rit, tot volgende week .

gr. Johan Smits.

Elke rit draait het om het weer, wie komt er weer?  Waar gaan we weer naar toe? Gaat het weer te hard, of wat voor weer krijgen we vandaag. Nou vandaag waren er weer regenpunten te verdienen. Twee druppels stonden er alweer op de weersite, extra punten! De A  was al vertrokken voor hun rivierentocht. Ons route plan was Noordhoek, Wimke raadde dit af, vanwege de modderige wegen richting Moerdijk. Dan maar koers gezet naar het zuiden. De dames Petra en Rachel deden vandaag meer dan hun deel van het kopwerk, goed bezig meiden! De regendruppels hielden zich ook weer aan hun afspraak, bij Dorst voelden we ze dan ook alle twee de druppels vallen. Voor de rest hield de stevige wind het droog.  Fietsend van de Hemel naar het Vagevuur gingen we naar Bels.  Via Meerle naar Meersel-Dreef, tijd om bij de paters een bakske te pakken. Daar waren wij echt niet de enige fietsers, een grote club van “De Mol”uit Dordrecht stapte net voor ons binnen.

Na de koffie zetten we onze koers voort langs de Galderse meren en het Mastbos naar Breda.  Even een schrik reactie van Wim, die in een gat fietste wat wij niet hadden gezien, gelukkig liep het allemaal weer goed af.

Via de Kogelvanger fietsten we door Ulvenhout, Bavel en Dorst. Rond de klok van 12 konden we onze smerige fietsen weer gaan poetsen. Voor vader Kees weer dubbel werk. Allemaal bedankt voor het fijne gezelschap en tot 2e paasdag!

Na weken van voorbereiding wist ik dat er vandaag veel punten te halen waren. Ik wist van de week zelfs nog een knecht te contracteren om ons een beetje uit de wind te houden, want het is bekend dat men bang is om op kop te rijden dus ook daar moet je op inspelen. Aangekomen bij het gemeentehuis was mijn knecht er ook, de anderen lieten nog even op zich wachten, maar dat kan, ik ben altijd behoorlijk vroeg dus dat komt wel goed TOCH, even overleggen of het misschien gezien de wind richting en sterkte beter is om Willemstad te rijden. Na overleg stemde iedereen met dit plan in, dus vertrokken we om over Zevenbergen, Dinteloord, Numansdorp en de Wacht een rondje van net boven de 100 km te maken. Na de Kiltunnel begon het gemopper geen koffie vandaag helaas we zijn een gezellig fietsclubje en geen koffieclubje dus nog even een half uurtje doortrappen en lekker thuis een bakkie doen. Na 105 km op de teller en gelukkig geen regen alleen natte wegen, stapte ik puntloos, moe en voldaan binnen waar een lekker geurend bakkie koffie met appelpuntje op mij stond te wachten.

Gr. Mar10

Vandaag met een flinke groep WTC Made leden de tocht naar het wielerbaantje van ” de Mol” gefietst. Daar mochten ze volle bak voor ” het Kampioenschap” gaan!
Krachtpatser Niels Rasenberg kon als eerste aan de koffie. Onder een heerlijk zonnetje fietsten we in 2 groepen terug naar Made. Via verschillende mooie dijkjes kwam ook de B in de buurt van Gorinchem, we hebben de brug in ieder geval even meegepakt.
In Werkendam verbaasden we ons over een boot in het midden van een rotonde. Via prachtige polderwegen gingen we op weg naar Hank. Ineens zagen we wel weer heel veel WTC tenues bij elkaar, we werden ingehaald door de A. Lang hebben we ze nog op de rug kunnen zien. Met de twee nieuwe mannen, Antoon en Maurice, op kop gingen we weer terug naar Made. Met zo´n 84 km op de teller ging iedereen weer zijns weegs, lekker genieten van het mooie weer!

Groetjes,
Petra

Vanochtend om 8 uur, veel te vroeg, rillend bij het gemeentehuis. Met een enorme groep vertrokken we richting Dordrecht. Met een lekker rustig tempo fietsen we over de mooie polderwegen naar de Mol. Onderweg kwamen we wel wat obstakels tegen, loslopende honden, op hol geslagen paarden en verschillende slagbomen.
Aangekomen op de wielerbaan eerst een sanitaire stop en even de fiets nagekeken wat er zo rammelde. Het bleek een patroon te zijn in m’n zadeltasje, dus gelukkig was het snel opgelost.
Toen snel de fiets op om het rondje te verkennen. Echter tot mijn verbazing, stond iedereen al klaar op de streep. We gingen dus direct starten met de drie rondjes op het parcours. Het was erg leuk om dit eens mee te maken. Toen we het laatste rondje in gingen, kreeg ik de tip om toch maar even naar het grote blad over te schakelen. Inderdaad ging het tempo toen fors omhoog. Gezien bergop fietsen voor mij niet zo zwaar is, kon ik hier een aantal mannen inhalen maar dit lieten velen op het laatste rechte stuk toch niet op zich zitten.
Aangekomen in de kantine hoorden we dat Niels het kampioenschap gewonnen had, gefeliciteerd!
We hebben lekker appeltaart gegeten en een kop koffie gedronken. Daarna vertrokken we weer huiswaarts. Ik wilde met de B-groep mee gaan fietsen maar werd door de A-rijders overtuigd dat ik echt wel met hen mee kon rijden. Na even te hebben getwijfeld, besloot ik het toch maar eens te proberen.
In een lekker vlot tempo vertrokken we richting Gorinchem. De mannen zorgden ervoor dat ik goed uit de wind bleef waardoor ik goed kon volgen. Door de vele aanmoedigingen en complimenten, was het hoge tempo voor mij goed vol te houden. Tussen Werkendam en Hank zagen we opeens nog een groep rijden met wit, rode shirtjes; was het onze B-groep. Dus hier konden we het niet laten om nog even een tandje bij te schakelen.
Net voor Raamsdonksveer hadden we nog een lek, dit vond ik eerlijk gezegd niet zo erg. Eindelijk had ik tijd voor mijn banaantje, want dat was me in dit hoge tempo nog niet gelukt. Het laatste stukje naar de May ging het tempo nog wat omhoog, maar met af en toe een kleine duw in de rug lukte het me om de hele rit met de mannen vol te houden.
Kortom, het was een leuke rit vandaag, allemaal bedankt!

Groetjes,
Rachel