Maandelijks archief: september 2014

Kermistocht

We zijn alweer aan onze laatste ritten bezig, de rondjes worden korter, dus uitslapen. Om 9 uur vertrekken, mooi weer, wat wil een WTC’er nog meer.  Vandaar 22 leden aan de start van de kermistocht.

mooie mario

Samen met Franske kwam ik iets voor negenen bij het oude-gemeentehuis aangefietst. Daar stond hij dan “mooie Mario” zo strak zo blank, bij de liefhebbers liep het kwijl uit hun b……!! Mario verkoos helaas met de B groep mee te gaan, jammer voor die prachtige Italiaan, die van snelheid houdt.

Genoeg over Mario, onze voorzitter nam intussen alle felicitaties in ontvangst en werd luid toegezongen. Tijd voor een rondje te fietsen mannen. Gerard uit den Berg nam samen met mij het voortouw, richting Den Hout. Wij gingen voor een verkorte versie van Den Hout – Den Hout, de meesten van ons kunnen dit zo langzamerhand wel dromen.  Tot aan camping “de Heimolen” was het gewoon de route volgen, om daarna de eerste afslag rechts te nemen richting de Hoogstratensebaan. We  volgden die een aantal kilometers, tot aan de wereldberoemde Zigraeck. Daar wilde ik net gaan vertellen over dieën prachtige boom van onze Willem. Maar helaas kwam dit er niet van, ze waren daar met wegwerkzaamheden bezig, en zo’n lullig betonnen randje was voor onze Paul net iets te hoog gegrepen. Gevolg een duikeling over zijn fiets, hij werd letterlijk en figuurlijk met zijn neus op de feiten gedrukt. Even wat troostende woorden van vader Jac, en hij was van de schrik bekomen, en gaan met die banaan! Wat hebben we daarna genoten van het prachtige nieuwe asfalt op de Chaamseweg, Je moet er iets voor over hebben Paul, maar over een paar weken is het in de buurt van de Zigraeck ook zo mooi!

Net voor Ulvenhout, weer een obstakel, de Valkenbergweg was afgesloten. Dan maar dwars door Ulvenhout, Flip leidde samen met Jac ons door dit vroegere wielerdorp, hij vroeg terloops van heb je hier weleens gewonnen Jac? Helaas niet, maar de derde plaats in ’69 achter Ad Dekkers de krachtpatser uit Udenhout en de Zeeuw Kees Stoutjesdijk, was zijn beste prestatie in zijn geboorte dorp. Flip vroeg  ook nog waar dan de meet lag, daar een bietje verder, zo dan zei Flip, nou bende weer geklopt! Weer geen bloemekes mee naar huis.

spoorweg dorst

De laatste kilometers via Bavel en Dorst, pikte Piet van Dongen nog even aan, jullie zullen denken die hebben we helemaal niet gezien. Was ook geen Mayse Piet maar een Dongense Piet! Bij Oosterheide zagen we nog een oude bekende, hé onze secretaris is bezig aan zijn comeback. Mooi om zo weer een paar kilometer in de groep met ons mee te draaien. Frans is nog een beetje voorzichtig, maar volgend jaar staat hij er weer klaar voor.

We hadden er weer een mooi ritje opzitten, de kermis liefhebbers konden zich gaan uitleven, aan de oliebollen, draaimolen, rups en het vele gerstenat. Volgende week gaan we nog verder afbouwen, weer uitslapen tot 9 uur.

Groet, Peter.

 

28 sept. WTC-Made B Kermistocht

Ik was vroeg op vandaag en was  al om kwart over acht bij het oude gemeentehuis. Na wat glas aan de kant geveegd te hebben, nam ik als eerste plaats op het bankje. Made leek nog in diepe rust. Nagenoeg geen bewegingen op de kruising. Mijn vrienden lieten lang op zich wachten, na tien minuten was nog niemand komen opdagen. Terwijl iets bij mij begon te dagen  kwam Kees Verkooijen langs en vertelde me dat het vertrek voor vandaag op 9 uur gepland stond. Kees vertrok alvast, dan zou hij (voor de kiendjes)  op tijd thuis zijn. Ik maar terug naar huis voor een vluggertje koffie en daarna weer terug. En ja hoor nu krioelde het weer van WTC-vrienden. Paul van Dijk bleek al voldoende opgeleid te zijn bij en door de B, want hij durfde nu al met de A mee.(Als het tegengevallen is Paul, ben je gewoon weer welkom hoor). Na vertrek van de A bleven er elf kleppers over en gastrijder Kees Dekker reed ook mee. Enkele vakantiegangers, het zijn vaak dezelfde, waren weer terug in het peloton. Na wat heen- en weergeroep waren bestemming en leider bekend.

1 Willem Adamse

Willem kende de route wel voor rondje BaarleNassau. Nabij Gilze was het Peter Bas. die er ineens tussenuit peerde om even later zijn fiets in de berm gooien voor een sanitaire stop. In het peloton werd al gniffelend over pampers gesproken, maar besluiten zijn niet genomen. Terwijl Peter B. weer terug moest komen, maakte Peter K. even van de gelegenheid gebruik om ook even op kop te kunnen. Enkele kilometers verder  werden we gedwongen om  even rust te nemen, want het gereedschapstasje van Anneke moest opnieuw vastgemaakt worden. Waar we normaal bij het rondje ’t Zaand rechtsaf gaan, staken we linksaf de weg over om v ia een omweg richting Baarle N. te gaan. Inmiddels had iedereen de nieuwe aanwinst van Gerard bewonderd, een bijzondere, prachtige  fiets  met zelfs een zadel van carbon. De kleur wit is geen probleem voor Gerard, want al zijn fietsen zien er steeds smetteloos uit. Willem loodste ons probleemloos naar en door Baarle. Toch weer even stil gestaan, want het taske van Anneke bungelde weer gevaarlijk losjes onder het zadel . Willem merkte nog op dat er bij vrouwen wel vaker wat bungelt, maar dat kan niet voor Anneke van toepassing geweest zijn. Inmiddels  liet de zon zich ook al een tijdje zien, waardoor het wederom  perfect fietsweer was. Er was volop belangstelling  om op kop te gaan. Nagenoeg iedereen was daar een tijd te zien. Bart heeft helmaal de smaak te pakken en moest zelfs gevraagd worden het tempo iets te minderen. Halverwege de Teteringse bossen  begon de sprint naar de brug over het Markkanaal al. Iedereen had zin om zich even uit te sloven. Anton en Peter werden uitgezwaaid en de rest reed richting Mayse kermis. Willem bedankt voor de leiding.

Anton Knipscheer

Noordhoek extra?

Zondag 21 september; bij weer online stond kans op 1 druppeltje en een temperatuur van 17 graden; nou dat moet kunnen. Dus ik in zomertenue naar het oude gemeentehuis.
Daar aangekomen bleek dat de andere 11  het niet zo positief inzagen en hadden jassen of mouwen aan. Zijn zij nou de watjes of ben ik nou zo een bikkel?

Op het programma stond rondje Noordhoek extra onder de leiding van Kees. Maar helaas, hoe we ook zochten, leider Kees werd niet gevonden. Ook onze andere leiders Gerard en/of Anton waren er deze keer niet. Dan maar zo op weg naar Noordhoek, al fietsende zou wel verzonnen worden hoe die extra in worden gevuld. Vertrokken werd via de bekende polder naar het gat van Ham waar de straffe noordenwind werd gevoeld. Vooral Johan voelde die goed, of was het toch dat afzakkertje bij the Pub de avond ervoor? Jacques en Erik voelde er zo te zien weinig van want ze fietsten lekker op kop door de polder. De weg was best nat en modderachtig; de kleispetters vlogen dan ook gezellig in het rond.
Bij Lage Zwaluwe hoorden we de adem van de Wilde Bond in onze nek maar niet voor lang; wij sloegen rechtsaf en zij gingen door het “centrum” en over de Moerdijkbrug. Wij reden daar rechtdoor naar Moerdijk, Klundert, Noordhoek en Standdaarbuiten. En toen was werd het zoeken naar dat “extra”.  Jacques wist het; we rijden via Oudenbosch. Zo gezegd, zo gedaan. Maar toen hoorde ik iets leeglopen. Piet V. merkte iets later dat het zijn band was. Gelukkig was onze meester bandenluisteraar Erik erbij en die had in no-time die band opgelapt.

 20140921 Noordhoek web (2)

Op naar Bosschenhoofd. Daar was het wat zoeken want het stikte van de fietspaden en dan is het toch wel handig dat je de goede hebt. Dat lukte goed, die “Kees” wist overal de weg en dus ging het vervolgens naar Rucphen, Sprundel, Etten-Leur en zo het viaductje in bij het Liesbos. Daar was de weg afgesloten dus moesten we over weer een extra fietspaadje naar en door Prinsenbeek en zo langs de A16. Richting Zevenbergschen Hoek werd het ineens dreigen en vielen er enkele druppels; nou dat was dus die ene druppel; het weerbericht klopte. Op het moment dat we rechtsaf sloegen bij de tankstation de Compaan werd het al snel droog. De wind stond daar lekker schuin tegen dus er moest nog even gestoempt worden alvorens we Made konden binnenrijden. Bij thuiskomst stond er 78 km. op de teller en kon de fiets en ik in de wasserette..

Anneke

 

 

Alternatief ouwe Tonge

Omdat Flip liever in Limburg met de jongelui ging fietsen (en laat Flip maar schuiven, naar het schijnt), geen rondje Ouwe Tonge deze zondag. We waren met vijven: Martien, Frankse, rode trui drager Peter en ikzelf van WTC. En Gerard van den Berg (Koops) die bijna lid is; per 1 oktober is het zo ver. Dit is overigens niet de wereldberoemde zanger die carnavalszaterdag in Made altijd het 55+ publiek helemaal uit zijn dak laat gaan overigens (JIJ past ook in de doelgroep!).
In een optimistische bui besloten we op het voorstel van Frans in te gaan. Een mooie rondje van 120 kilometer door Kil- en Heinenoordtunnel, over wat bruggen waaronder Gorinchemse en dan weer terug. Eenmaal in de polder kwamen er al wat twijfels. Er stond wel heel veel wind en met zo’n klein groepje …. Op de Moerdijkbrug brak de groep al in tweeën en werd de conclusie getrokken dat dit toch wel heel pittig zou worden en dat Frans dan de hele tijd op kop zou moeten rijden, met ons er achteraan om rond de middag weer terug te zijn. Dus besloten we om af te slaan en door de Dortse Biesbosch te rijden en dan over Gorinchem. Een rondje van ongeveer 90 kilometer. Dat was beter. Gelukkig geen regen zoals de afgelopen dagen steeds voorspeld werd. Wel een boel modder op de weg. We zagen er uit als mijnwerkers en Gerard moest zelf stoppen om een klont slik onder zijn voorvork uit te halen. Na een iets korter rondje dan gepland waren we net voor elf uur weer op de May.

modder

Ad

Binnenmaastocht

.binnenmaas

 

Op deze mooie zondagochtend zou Flip ons richting de boorden van de Binnenmaas tonen. Met elf mannen en een schoon vrouwke werden wij op pad geschoten. Het ging al rap naar de kiltunnel op aan. En Flipke hield er een stevig tempo in. In de beklimming van de kiltunnel kraakte ons peloton in al zijn gelederen. Dit was ook de plaats waar Ypke het welletjes vond, om rap van een welverdiende vakantie te gaan genieten.

Wij kwamen in een gebied aan wat voor mij niet zo’n bekende omgeving is. Intussen zat ik lekker met John over onze grote passie muziek te ouwehoeren. Allebei houden wij van stevige rock, dus dat zat wel goed met ons daar achterin. En Flipke maar beuken daar over die dijkskes samen met Jacques.

Was weer een prachtige omgeving. Lekker genieten van dit oerhollandse landschap. Eindelijk bereikten we de Binnendijkte Maas. Der loop hiervan volgden wij kilometers lang, terwijl het tempo nooit beneden de 30km aan het uur zakte. Bij Maasdijk verlieten wij dit gebied om op Numansdorp af te koersen. De zone van de hellingen brak aan. Eerst nog een flink stukske eten voor het omhoog ging. Onversaagd reed Flip de Volkeraksluizen op.Zo hoort het ook. De echte klasbakken op kop. Daar zal het salaris ook naar zijn hahaha.

Alles bleef gegroepeerd tijdens de beklimmingen, waarna het richting Willemstad ging. Via de buitenkant van Willemstad naar Oude Molen. Daarnaar door naar de Klundert, om langzaamaan terug te zakken richting Made. Ook dit was weer een mooi tochtje, die door Flip prima begeleid werd.

Allemaal bedankt voor het gezellige rijden, en tot voor een volgende rit.

 

Gr De Pakhaas.

Rondje 8x Kalmthoutseheide

Voor vandaag stond  het rondje 8x op onze WTC menukaart. Op verzoek van onze veurzitter, had ik het rondje weten uit te breiden. Als extra toetje fietsten we nu door de Kalmthoutseheide.

kalmphout

Met maar 5 WTC leden en een aankomend lid, vertrokken we iets na 8 uur vanaf de May. Samen met de rooie leiderstrui van Peter Verhagen, veurzitter Ad, bloemenkweker Erik, beroepsrenner Franske en leider van de dag Peter, mocht Gerard op kop vertrekken. Het was nog op schieten geblazen, bij het gemeente huis stond een toerist, die een beetje de weg kwijt was geraakt. Gerard probeerde hem in zijn steenkole duits de weg naar Den Haag uit te leggen. “Immer grade aus” en weg was hij! Voorbij Wagenberg zagen we hem in de verte fietsen, Hé Gerard je maat gaat direkt door naar Zevenbergen of de Klundert, we motte hem wel op tijd waarschuwen. Net voor de rotonde hadden we Helmut te pakken, kwam het toch nog goed met de beste man.

Wij fietsten links af richting Prinsenbeek. Met de wind steeds in de rug ging het bij Etten-Leur over het viaduct bij de Mac, over rustige polderwegen naar Schijf.  Net voorbij de Lange Schouw fietsten we Bels binnen, over de betonplatenweg, zoals je die vroeger had tussen de May en Zevenbergen. Horendonk was het eerste plaatske wat wij in den Bels passeerden. Daarna volgde Essen, langs het station en over het spoor, reden we een beetje verder langs de Kiekenhoeve. Net voor de beruchte kasseien van Essen-Hoek, gingen wij links af op zoek naar de Kalmthoutse heide. Een prachtige weg, was ook wel te merken, vele fietsploegen groot en klein maakten gebruik van deze auto vrije weg! Het stuk tussen Kalmthout en Nieuwmoer was ook voor mij onbekend terrein, maar ja die GPS wijst mij de weg. Allemaal mooie landelijke wegen, af en toe een drukke provinciale weg oversteken, maar dat kwam ons wel goed uit. Tijd om ff te herstellen, wij hadden er vandaag ene bij met een brommerke, dat brommen deden wij dan wel. Maar vooraan hield dat kleine menneke het tempo er aardig in, zou die nou nooit eens zere benen hebben of zo iets?

Na Nieuwmoer ging het naar de plaats waar het volgens het jaarprogramma om draaide,  8x daar was een kleine omleiding vanwege de dorpsfeesten, via het “Pannehuske” ging het achter Zundert en Rijsbergen door naar het Liesbos. Brrrrrrrrrrrrrrrm brmmmmmmmmmmmmm, dacht wanneer gaat dat ding sputteren. De enige die sputterde waren wij, na een kleine omleiding langs het frietkot van het Liesbos pakten we de route weer op. Over de bekende wegen via d’n Elsakker en de Brandestraat fietsten we de leste kilometers rustig aan de May binnen. Iets voor half twaalf, kon de vélo weer op stal. We hadden weer een mooie ronde gefietst, over ook voor ons nog onbekende wegen. Maar zeker voor herhaling vatbaar, volgend jaar in het A en wie weet ook het B programma.

Groet Peter.

achtmaal kaart

 

WTC-B Plattelandstocht.

7 sept. 2014

johan smits

Weer 13 kleppers  bij de B vandaag, ook al is gisteren  “Limburg” gereden. Een mooi aantal, terwijl we toch een stel vaste klanten misten. De Pakhaas heeft dit weekend Luxemburg onveilig gemaakt, Eric en Wim waren naar Goes voor de Ride for the roses  en Piet V. had nog te veel last van zijn rug. Onze aspiranten, Paul en Bart, waren beiden weer van de partij en Paul zelfs al in die mooie outfit van onze club. Misschien volgt Bart binnenkort. Er stond nauwelijks wind, dus we konden alle kanten uit. Daar wordt het dan niet gemakkelijker op, want er zijn zoveel mogelijkheden. Het duurde even, maar Yp hakte de knoop door en het werd een rondje Willemstad/Heijningen, ong. 80 km. Jack v.D meteen strak op kop en werd steeds vergezeld door andere liefhebbers. Probleemloos naar Willemstad en van daar uit naar Heijningen. Ook Paul was niet te lui en verlegen en voerde een tijd het peloton mee aan. Bijzonder was dat we John Haanskorf in ons midden hadden. Hij fietst zo graag, ondanks dat hij nog pijn in arm en pols heeft. Binnenkort wordt hij hiervoor hopelijk succesvol geopereerd. Of kwam hij bij ons om  met zijn mooie,nieuwe Apex te pronken? Er werd voor onze doen pittig gefietst.  De kuiten, die gisteren in het Limburgse stevig aan de beurt kwamen, werden echt niet ontzien. Naar Noordhoek leverde ook geen enkel probleem op en daarna kwamen we weer op erg bekend terrein. Op de Goudbloemsedijk moesten wat van het vrij hoge gemiddelde wat prijs geven, toen we veiligheidshalve een hele  tijd achter een  grote kar met aardappelen bleven.  Na Langeweg  toch weer met een rotgang de A-16 over en daarna werd ook nog stevig aangepoot. De weergoden waren ons bijzonder gunstig gestemd en maakten het mogelijk dat we allen voldaan, content en tijdig weer Made binnen reden.

Groet Anton.

Rondje Zuid-Limburg.

De weersvoorspelling was prima, met helaas maar 10 WTC kleppers vertrokken we richting Schoonbron. Jammer dat we hier niet meer kleppers voor warm kunnen krijgen, ik begrijp best dat er leden zijn die andere verplichtingen hebben en ook de leeftijd van sommige leden speelt natuurlijk een rol. Waar andere clubs met een groot aantal leden in Limburg rond toeren, moeten wij het met een bescheiden ploegje doen, hoe kunnen wij jullie warm krijgen voor een gezellige clubdag in Limburg of elders?

Hoe dan ook, voor diegene die er wel bij waren was het een prachtige dag. In twee groepjes vertrokken we rond de klok van 10 uur vanaf de camping Schoonbron. Flip nam de A mannen onder zijn vakkundige hoede:  Ad, Martien, Peter Verhagen, Johan van Helmond en de 2 gastrenners gingen de Mergellandroute fietsen. Caspar, Jan Lensvelt, Johan Smits en Anneke en ik gingen  voor de B tocht over de Limburgse heuvelen.

 

Wij fietsten richting Valkenbug, om als eerste de Sibbegrubbe te beklimmen, een mooie rustige klim naar het durpke Sibbe, de geboorteplaats van de gebroeders Huub, Jan en Ger Harings.  Allemaal in een ver verleden wielerkampioen van Nederland geweest. Daarna volgt de snelle afdaling naar Valkenburg, nog te vroeg voor de Cauberg klim, dan maar een luske naar Geulhem, Daar konden we aan de bak voor het echte klimwerk,  tot aan het plaatsje Berg. In de afdaling naar Maastricht de eerste en enige lekke band voor ons groepke, Johan was de pechvogel.

Limburg 2014 (23)

Daarna vervolgden we onze route naar Bemelen, waar we niet de bekende Bemelerberg beklommen maar de niet te versmaden Rootherweg langs de mergelafgravingen reden.  Bij Cadier en Keer koersten we onder de N278 door naar Eckelrade, daar stond hij dan “de eenzame fietser” nee niet van Boudewijn de Groot, dat was Peter Kuipers. Rond half 1 zou ook hij proberen in Oud-Holset te zijn, voor de soep.  Wij gingen verder op zoek naar de Mergellandroute, bij Sint-Geertruid pikten we die dan ook op. Bij Slenaken  fietsten we de Loorberg op, een aardig klimmetje. Dan de snelle afdaling naar Epen, ik had hier Johanneke al gewaarschuwd om op tijd vaart te minderen. Anders bestond de kans dat je op een drukke zaterdagmiddag zomaar de plaatselijke super binnen zou fietsen. In Limburg houden ze niet zo van voordringers, bij de kassa. Daarna was het tijd om een lekker fruithapje met een ijsje te nuttigen, wat hebben we toch genoten aan de voet van de Camerig !!

Limburg 2014 (19)

Genoeg energie om de lange klim te beginnen, wel een mooie klim met de dalende tussen stukken. Bij onze oude soepstop ( de blokhut) ging het als een speer naar Holset. Peter en Pim stonden hier ons al op te wachten.

Limburg 2014 (8)

Na een stief kwartierke kwamen ook onze “snelle”mannen binnen vallen. Na de soep gingen we het drielandenpunt beklimmen, maar dan vanuit Bels. Voor een van onze gastrenners even oponthoud, een flinke glasscherf in zijne band en tegen mijn been, gaf nog enige vertraging. Wij als B groep vertrokken toch maar, via de Schutterbergseweg naar Gemmenich. Daar gingen Anneke en Caspar op zoek naar het hoogste punt van Nederland. Ze hadden het goed voor elkaar, gelijktijdig kwamen ze dan ook aangefietst.

Wij gingen weer richting Vaals, hé daar komen onze A mannen aan, in de tegenover gestelde richting weleenswaar. Op naar het duw en trek werk op de Kruisberg, een pittig klimmeke. Vervolgens fietsten we de Eyserweg op dit is een broertje of zusje van….! Maar dan wat minder steil. In dalende lijn ging het nu naar Schoonbron, iets te vroeg om nu te stoppen, Zullen we als toetje de Cauberg nog ff beklimmen stelde ik voor. Allemaal mee eens, dus door een druk Valkenburg op zoek naar de Cauberg! Samen met de voortreffelijk klimmende Jantje Lensveld kwamen ik boven, plots een schreeuw achter ons. Bleek Martien met onze gastrenners ons net bij de afslag Sibbe ingehaald te hebben.  Ons Anneke had nog steeds geen zin om naar de camping te gaan, en besloot  samen met Ad nog wat te gaan winkelen in Maastricht. Helaas kwam Ad er achter dat hij geen pinpas bij had, en wist hij Anneke nog net op tijd te overtuigen om maar  bij de groep aan te sluiten. Met een bijna voltallige groep gingen we nu de afdaling van de Sibbegrubbe in, de laaste kilometers naar camping Schoonbron. Voor ons met 113 km op de tellers, de A mannen hadden er 135 km op staan. Nu was het tijd voor een heerlijk koud pilske op een zonnig terras. Een heerlijk verfrissende douche en een flink bord eten, en we waren weer helemaal het manneke en vrouwke!

Alles bij elkaar was het een prachtige WTC dag !!

Limburg 2014 (11)

Rondje Hoeksewaard

foto

 

Met maar liefst zes mannen vertrokken we vandaag voor een rondje onder leiding van Flip door de Hoeksewaard. Onder ons was ook ons aspirantlid Gerard, nooit te beroerd om op kop te fietse. Bij Gerard is het de dood of de gladiolen. Verder bestond ons gezelschap uit Johan, Ad, en de twee Peter’s. Bij de Zwaluw zagen we al wat dreigende wolken aan de overkant hangen, volgens mij hingen die boven de Biesbosch, helaas kregen we er over de Moerdijkbrug nog een staartje van mee. Veel was het niet maar de fietsen konden weer  grondig gepoetst worden.

uitlaat3

In de buurt van Oud-Beijerland is er ‘s morgens rond de klok van 10 een honden bijeenkomst, voor ons een reden om de volgende keer hier een andere route te nemen.Tegen de wind in fietsten we rustig twee aan twee tot aan het keerpunt in Nieuw-Beijerland, waar we de wind in de poepert kregen. Vanaf daar ging het kop over kop en werd de  snelheid ook  opgevoerd. Gerard en ondergetekende moesten soms verzaken, de andere hielden de ketting mooi strak, zo kwam de Haringvlietbrug al snel in zicht. De bekende weg vanaf hier naar de Klundert,  Flip zette nog even zijne hoed af. Deed hij dit nu voor ons, of kwam hij de burgermeester tegen? Daar zat iets te zoemen, een of ander insect had zich binnen gedrongen, en Flipo begon zich hier aan te irriteren.  Via de Moerdijk en over de tweede en derdeweg gingen de laatste kilometers naar de May. Rond de klok van half twaalf konden de emmertjes met sop worden klaar gemaakt, om onze fietsen weer te kuizen. Zaterdag mogen ze ons weer vergezellen in het mooie Zuid-Limburg.

Groet, Peter.

camerig bocht

Blauwe Meer

 

wtc blauw

31 aug. 2014 WTC-B

Maar liefst 12 WTC-ers durfden het aan, ondanks de minder gunstige weersvoorspelling. We misten Digipiet, omdat hij moest bekomen van wat pijntjes en Annemieke moest natuurlijk trainen voor de 80 van de Langstraat. Bart Kauerz , schoonzoon van Frans Café, vergezelde ons vandaag als gastrijder. Natuurlijk wilde hij ervaren hoe leuk dat clubje WTC-B wel is. Gezellige mensen, goed geleide tochten, voorzichtig onderweg, sociale mensen, enz. Vandaag stond Blauwe Meer op het program, geleid door Jantje. Nu hebben wij twee Jannen in ons gezelschap, maar geen van hun beiden  voelde zich aangesproken. Den ene  kende het Meer nauwelijks en den andere had moeite met de route er naar toe. Geen probleem, Gerard nam de leiderstaak op zich. Samen met Jan L. op kop.  Het leek alsof hij ons meteen de verkeerde kant op loodste, richting Zevenbergen, maar dat was om te beginnen met tegenwind, om aan voldoende kilometers te komen en om deze tocht eens geheel anders dan anders te fietsen. Bij de rotonde van Zevenbergsenhoek linksaf richting Terheijden en daarna langs de inmiddels weer geopende  Boskabouter. Op naar het Blauwe Meer, maar in tegengestelde richting. We passeerden heel wat wandelaars, maar geen Annemieke. We zagen nog een grote groep, die de Etapastour, Bourgondische fietstocht vanuit Oosterhout, aan het rijden waren. Na het Blauwe Meer leidde Gerard ons over een nieuw stukje fietspad en over  wat onbekende wegen door het platteland. In Kaatsheuvel kwamen we niet. Menigeen wist soms niet waar we waren en ineens verlieten we Waspik om even later op het bekende Halvezolenlijntje uit te komen. Onderweg nog even gesproken over pechvogel John: nog niet bekomen van de ongemakken  van de eerste valpartij, inmiddels maar een mooie Apex aangeschaft en daar al mee gevallen. Zo kan hij inderdaad niet mee naar Limburg, de arme ziel. We waren vandaag voor het geluk geboren, nog steeds geen regen, geen lekke banden en toch regenpunten. Eén erg donkere wolk maakte ons nog bang, maar Gerard en zijn maat op kop (Jacques van D.) zorgden dat we droog bleven. Om toch beter aan de kilometers te komen werd bij het kamp rechtdoor gereden en zo werd Anton ook weer thuisgebracht. Yp en Caspar roken de stal al en konden de  verleiding om hun instinct te volgen niet weerstaan en gingen niet mee. Gerard bedankt voor het leiden. Een mooie tocht, met een constant en niet te hoog tempo en zonder ongemakken. Wat wil een WTC-er nog meer?

Volgende week zaterdag naar Limburg, veel gezelligheid en succes daar!

P.S.  Op de site zag ik jullie vorige week in groten  getale genieten op het gezellige en zonnige terras van SED. Helaas miste ik dat, maar daarvoor in de plaats mocht ik in den Anvers  genieten van het Bollekesfeest ( van de Koninck), ook niet verkeerd.

Anton Knipscheer