We zijn alweer aan onze laatste ritten bezig, de rondjes worden korter, dus uitslapen. Om 9 uur vertrekken, mooi weer, wat wil een WTC’er nog meer. Vandaar 22 leden aan de start van de kermistocht.
Samen met Franske kwam ik iets voor negenen bij het oude-gemeentehuis aangefietst. Daar stond hij dan “mooie Mario” zo strak zo blank, bij de liefhebbers liep het kwijl uit hun b……!! Mario verkoos helaas met de B groep mee te gaan, jammer voor die prachtige Italiaan, die van snelheid houdt.
Genoeg over Mario, onze voorzitter nam intussen alle felicitaties in ontvangst en werd luid toegezongen. Tijd voor een rondje te fietsen mannen. Gerard uit den Berg nam samen met mij het voortouw, richting Den Hout. Wij gingen voor een verkorte versie van Den Hout – Den Hout, de meesten van ons kunnen dit zo langzamerhand wel dromen. Tot aan camping “de Heimolen” was het gewoon de route volgen, om daarna de eerste afslag rechts te nemen richting de Hoogstratensebaan. We volgden die een aantal kilometers, tot aan de wereldberoemde Zigraeck. Daar wilde ik net gaan vertellen over dieën prachtige boom van onze Willem. Maar helaas kwam dit er niet van, ze waren daar met wegwerkzaamheden bezig, en zo’n lullig betonnen randje was voor onze Paul net iets te hoog gegrepen. Gevolg een duikeling over zijn fiets, hij werd letterlijk en figuurlijk met zijn neus op de feiten gedrukt. Even wat troostende woorden van vader Jac, en hij was van de schrik bekomen, en gaan met die banaan! Wat hebben we daarna genoten van het prachtige nieuwe asfalt op de Chaamseweg, Je moet er iets voor over hebben Paul, maar over een paar weken is het in de buurt van de Zigraeck ook zo mooi!
Net voor Ulvenhout, weer een obstakel, de Valkenbergweg was afgesloten. Dan maar dwars door Ulvenhout, Flip leidde samen met Jac ons door dit vroegere wielerdorp, hij vroeg terloops van heb je hier weleens gewonnen Jac? Helaas niet, maar de derde plaats in ’69 achter Ad Dekkers de krachtpatser uit Udenhout en de Zeeuw Kees Stoutjesdijk, was zijn beste prestatie in zijn geboorte dorp. Flip vroeg ook nog waar dan de meet lag, daar een bietje verder, zo dan zei Flip, nou bende weer geklopt! Weer geen bloemekes mee naar huis.
De laatste kilometers via Bavel en Dorst, pikte Piet van Dongen nog even aan, jullie zullen denken die hebben we helemaal niet gezien. Was ook geen Mayse Piet maar een Dongense Piet! Bij Oosterheide zagen we nog een oude bekende, hé onze secretaris is bezig aan zijn comeback. Mooi om zo weer een paar kilometer in de groep met ons mee te draaien. Frans is nog een beetje voorzichtig, maar volgend jaar staat hij er weer klaar voor.
We hadden er weer een mooi ritje opzitten, de kermis liefhebbers konden zich gaan uitleven, aan de oliebollen, draaimolen, rups en het vele gerstenat. Volgende week gaan we nog verder afbouwen, weer uitslapen tot 9 uur.
Groet, Peter.