v.l.n.r. John Braspennincx, Fausto Coppi, Harrie van den Elshout en Ko Geerts.

Na de zomerstorm van zaterdag namen we een wijs besluit om ons rondje niet door de bossen te fietsen, maar via de Dordtse biesbosch naar Sliedrecht.  Om vervolgens via het riviertje de Giessen naar Gorinchem te rijden. Een mooi stukske door de Ablasserwaard! We fietsten vandaag met een bijzonder gezelschap! Iedere wielerliefhebber kent natuurlijk Fausto Coppi, in Italië bekend als Il Campionissimo, de kampioen der kampioenen.

In 1949 en 1952 won Coppi de Tour de France en de Giro d’Italia allebei in hetzelfde jaar. De Giro won hij vijf keer in totaal, iets wat alleen Eddy Merckx en Alfredo Binda hem nadeden. Milaan-San Remo won hij drie keer en ook won hij  Parijs-Roubaix en de Waalse Pijl. In 1952 won hij de etappe Alpe d’Huez, dat dat jaar voor het eerst deel uitmaakte van de Tour. Hij nam slechts drie keer deel aan de Tour en won twee keer. Wat heeft dit allemaal met onze tocht te maken, zullen jullie je afvragen.

Diezelfde Coppi staat hierboven op de foto, uit de begin jaren ’50, met rechts naast hem de bekende Madese coureur Harrie van den Elshout. Harrie koerste eind jaren ’40 begin jaren ’50 vele mooie overwinningen en korte prijzen bij elkaar. Samen met John Braspennincx ( de smokkelkoning) heersten ze toen in de Nederlandse koersen. Zo gingen ze ook samen met Ko Geerts uit Terheijden op trainingskamp in de buurt van Rome, waar ze samen met de grote Fausto trainden.  Nu komen we bij het bijzondere, dat het toeval wil, dat de man van “de wilde bond” die bij ons aansloot, de oomzegger van Harrie van den Elshout is, zijn vader was de nachtegaal van Made, Frans van den Elshout en de jongere broer van Harrie. Ook een exrenner, en jarenlang KNWU-jurylid bij de Brabantse wielercoursen. In die hoedanigheid ontmoete Frans dan ook alle grote wielervedette’s.  Marino heeft zijn naam vast te danken aan een Italiaanse renner uit het verleden, maar in de May en omgeving staat hij beter bekend als de Botempi, vanwege zijn rappe eindschot!

Zo maak je tijdens een rondje over de bruggen nog eens wat mee!

Frans van den Elshout hier met de tour winnaar van 1976 Lucien van Impe ( de kleine van Mere en de nachtegaal van Made)

Pierre Boulanger

Vandaag heb ik er voor gekozen met de B mee te gaan. Na weken van Rock ’n Roll, en alles wat er bij komt kijken is mijn conditie er niet en mijn gewicht er wel op vooruit gegaan. Bovendien was er ook gisternacht weer een feestje. Gelukkig worden wielrenner niet vaak staande gehouden om te blazen.

Peter Broeders was leider en eiste de hoofdrol op. Niet omdat hij leider was, maar om twee andere redenen. Ten eerste heeft hij de hele rit op kop gereden, en op de momenten dat we niet fietsten kwam dat door zijn lekke banden. Hij had er vier. Jan en Wim sloten zich er bij aan. Dus zes lekke banden.

Het hoort bij het weer. Gelukkig was het niet koud, maar het regende wel, en af en toe flink ook. Drie gastrijders, Tim, Gerard en Niels waren er ook bij, en ondanks de regen vond ik het toch een bijzonder aardige rit en heb, ik in elk geval, een prettige start van de dag gemaakt. Door de pech werd het toch een latertje.

Bewondering voor de heren, met een hoofdrol voor Willem die vakkundig een gat in de buitenband van Peter hebben gedicht.  Willem leek intussen meer op een automonteur als op een fietser. Daar ben je dan 65 jaar voor geworden, toch knap werk!!!

Ik was al gretig  naar mijn telefoon aan het zoeken om een van mijn zonen te bellen en dan stiekem zelf ook mee terug te rijden. Het regende op dat moment keihard en begon de verdoving van de voorgaande nacht te verdwijnen. Een dipje dus, maar het was ook niet meer nodig. We konden gewoon verder.

Koffie met gebak hebben we overgeslagen, nog een keer stil zitten en met een nat pak weer de fiets op is toch vragen om een verkoudheid. Het was  ongeveer 120 km, en ik blij dat ik mezelf uit bed heb kunnen jagen en mee op pad ben gegaan.

Groeten,

Gerard

De jaarlijkse tijdrit was dit jaar niet voor koppels maar we fietsten deze keer de rit  van
37,5 km. solo door de polders van Drimmelen.  Voor de renners uit de Tour de France al een hele klus, zo’n tijdrit, voor ons WTC ‘ers was het peanuts. Er stonden dan ook maar liefst 16 leden te trappelen om te vlammen door de vettige polders van de May en omstreken.

Het is niet zomaar een tijdrit, het is ook nog de kunst om zo dicht mogelijk bij je vooraf opgegeven tijd te eindigen! Zonder tellers op de fiets, horloges of zoiets dergelijks.
Een hele kunst dus.

Peter Kuijpers was de eerste die aan dit kunstwerk mocht beginnen, helaas was de pret voor Peter van korte duur. Een lekke band in de eerste ronde hield hem van een zekere overwinning. Volgens Anton zat hij prima op het schema om 1.26.03 te fietsen.
Toch werd de pechprijs zijn deel!

Als er iemand van onze leden mooi vlak kan fietsen is het wel onze voorzitter Ad; met drie rondjes van 21 minuten en een handvol seconden, kwam hij op een verschil uit van 31 sec. van zijn opgegeven tijd. Helaas was dit niet goed genoeg voor de overwinning dit jaar.
Flip fietste niet alleen 14 sec sneller dan Ad maar benaderde zijn tijd met een verschil van 30 sec.; goed voor de tweede plek.
De overwinning dit jaar ging naar Peter Verhagen; die had de dag ervoor al bijna 200 km zijn spieren warmgereden met een ritje naar Ravenstein. Vandaag op zijn gemak een beetje uit fietsen; 1 uur en 12 minuten en 12 sec was zijn opgegeven tijd. Vorig jaar fietste hij nog samen met Willem Adamse door de polder naar de overwinning met een verschil van 37 sec. Dit jaar zat hij nog dichter bij zijn opgegeven tijd, maar liefst 10 sec. !
De tijdrit specialist van onze club is dus Peter Verhagen!!

 Daarmee bleef het record van Jan Sestig  van 1 sec. wel in de WTC boeken overeind!!

Dan zijn er ook nog die zo snel mogelijk thuis willen zijn;
de top drie bestond uit Ad van Wesel met een gemiddelde snelheid van 34.76 km,
Flip Segeren, de tweede snelste tijd met 34.88 km.
Onze  snelste man was voor niemand een verrassing;
Martien daverde  de 37.5 km  in 58 min. en 49 sec. af! Martien vloog bijna door de Mayse polder met een snelheid van 38.25 km. Een paar mannen profiteerde nog van zijn snelheid, om het laatste stuk in zijn wiel te zitten.
Het record uit 2003 van Frans Wessels van 57 min en 29 sec. (gem. 39,14 km./uur)
is  hiermee (nog) niet verbroken.

voor meer details; link met grafiek naar tijdrit WTC 2015

Vanwege het plan voor een lange B-tocht was het een drukte van jewelste bij het Oude Gemeentehuis. A-renners waren er wat minder te bekennen. Gelukkig konden we Kees Marijnissen en Jacques van Dijk met ons mee krijgen na de belofte dat we niet te gek zouden doen. Daardoor konden wij met vijven een rondje rijden op een gewoon A-tempo en kon de B ook een B-tempo aanhouden omdat er geen verdwaalde A renners op kop zaten te trekken. Iedereen blij :-).

Op het A programma stond een rondje Hoekse Waard van Flip maar net als de B, besloten we iets in te korten. Omdat Flip wist dat er wat fietspaden op de gewone Hoekse Waard route opgebroken liggen, besloot hij over te stappen op de Binnenmaas route.
Een heel mooi en vooral rustig rondje in een mooi landschap dat uiteindelijk naar Willemstad leidt. Het was nagenoeg windstil en daardoor waren de afwisselingen lang. Peter Verhagen en Flip begonnen zo met een eerste beurt van ruim een half uur.
Kees en ik namen ook zo’n lange beurt voor onze rekening. Jacques hield zich gedeisd.
Hij bleek voor het eerst weer op de fiets te zitten sinds ik hem op een dinsdagavond eens opgeharkt had bij Molenschot toen hij door rugklachten geen kracht kon zetten. Hij heeft toen maar besloten om zijn rug 3 weken rust te gunnen op zijn vakantie en kwam dus vandaag eens testen hoe hij er voor staat. Nou, het ging goed, alleen  brug op bij Willemstad moest hij even rustig aan doen (verstandig).
Toen we na 97 km. in Made aankwamen, kon hij tevreden zijn over hoe zijn rug het gehouden had. Flip draaide rechtsaf; ging hij nog een extra lusje maken of was het om Twan van Meel’s Bruisende Buitenmarkt te vermijden?
Ik reed wel recht naar huis om lekker in de tuin wat zon te pakken.
Lekker gefietst, mannen bedankt!

(dit is NIET de Binnenmaas!)

Ad