Maandelijks archief: oktober 2019

16 WTC wegkapiteins

Als WTC Made op zondag met drie verschillende pelotons op pad gaat, wordt er altijd een leider van de dag aangewezen per groep. Om die belangrijke rol nog beter uit te voeren, werd bij de toerfietsbond NTFU een trainer ingehuurd om de WTC-ers bewuster te maken van hun taak, om “tips en tricks” te geven zodat een peloton sportief, veilig en gezellig kan fietsen.

WTC Made is de afgelopen jaren flink gegroeid en heeft nu bijna 60 leden. Waar een aantal jaar geleden nog in één groep gereden werd onder leiding van een paar ervaren leden, zijn er nu drie pelotons die zondags ieder huns weegs gaan. Met even zo veel leiders dus.
Maar hoe doe je dat eigenlijk; een groep goed leiden?
De Nederlandse Toerfiets Unie waar WTC Made bij aangesloten is, biedt verschillende cursussen aan, waaronder ook de cursus Koerskapitein.
Afgelopen zaterdag 26 oktober zaten 16 WTC-ers in en vergaderzaaltje van Het Sporttheater om het lijvige cursusboek door te nemen. Trainer Corné Stoop wist de groep goed te boeien door de theorie te onderbouwen met voorbeelden uit zijn eigen jarenlange ervaring.  Met name veiligheid is een belangrijk punt als je met een groep op pad bent op de openbare weg. Hoewel alle fietsers zelf verantwoordelijk zijn voor hun eigen veiligheid, zit je wel in een groep en kan een goede wegkapitein het groepsproces beter laten lopen. Leden willen namelijk sportief de weg op, maar dat is de openbare weg waar ook andere verkeersgebruikers zijn. Daar moet terdege rekening mee gehouden worden vertelde Frank. Hoe kom je over als groep? Hoe maak je de kans op ongevallen zo klein mogelijk?

Na de lunch volgde de praktijk en gingen de cursisten de fiets op.
“Rondje ’t Zand” van zo’n 60 kilometer was de bedoeling. Maar door de regelmatige stops die Corné inlaste, omdat hij toch weer dingen gezien had die beter konden, werd dat niet gehaald. Heel leerzaam, daar waren alle deelnemers het roerend over eens.
Nu zorgen dat de lessen onthouden worden, want het wegseizoen 2019 is net afgesloten. Maar dit gaat zeker volgend jaar zijn vruchten afwerpen zodat de WTC-ers vanaf maart 2020 weer sportief, gezellig en vooral veilig op pad kunnen.

wegkapiteins web

 

Ad van Wesel

Einde seizoen

Ook wel de Snerttocht genoemd.
En ook het einde van alweer een fietsseizoen bij WTC Made.
In de May zeggen ze altijd: “Eerst fietsen en dan aan de snert”, en zo’n dag zou het vandaag worden.
Het was lekker druk bij het gemeentehuis deze laatste ochtend van het seizoen. Het weer was ook goed. Dus fietsen zou ik zeggen.
Ons trimgroepje bestond deze ochtend uit 5 leden en Peter als gastrijder erbij. Johan Smits zou ons deze ochtend de weg wijzen. Een mooi rondje met een paar weggetjes die mij niet bekend voor kwamen, maar altijd leuk. Is weer eens wat anders. En dat vooral het gebied buiten Terheijden. Reden we ook nog langs de visvijver via het Munnickenhof richting Oosterhout. Dat alles in een rustig tempo zodat Peter ook goed mee kon komen.
Erno en Johan op kop met mijn persoontje en Peter daar achter en daarachter Erik van de kriezanten en Bertje van de verbouwing.
Door de Seterse bossen richting Dongen. Daarna door de Oosteindse polder om via ’t Fer
het bedrijf van Erik Stasse te bereiken waar de snert al op ons stond te wachten.
De rest van de fietsers waren er al dus het feest kon beginnen. Goeie snert van SED met een heerlijk broodje erbij. Doet een sportman deugd.
Daarna een toespraak van Ad en de prijsuitreiking van diegenen die de meeste punten hadden vergaard met fietsen het afgelopen seizoen.
Dat waren voorzitter Ad op plaats 3, Colin op plaats 2 en Peter Verhagen overduidelijk op de eerste plaats. Peter heeft alle ritten gereden. Ongekend. Dikke proficiat mannen!
Nog eventjes gezellig napraten en daarna weer op huis aan.
Iedereen bedankt voor de gezellige ochtend en natuurlijk ook bedankt onze sponsors
die onze club een warm hart toedragen.
Tot volgend jaar,

Met vriendelijke groet,
De Pakhaas

De tour op weg naar Uittik

Ook de laatste rit van 2019 in clubverband hadden wij als tourgroep weer een mooi clubke bij elkaar van 14 wtc’ers. Een kort rondje van ongeveer 45 km was gepland, tot kwart voor 11 hadden we de tijd om die af te leggen. Als we tijd over hadden, konden we nog altijd ergens een luske aan vast plakken.
We vertrokken als eerste groep richting de Keizersveersebrug. Samen met mijn dorpsgenoot Gerard, die de adrenaline van de lichtjestocht nog in de benen had, hielden we er een strak tempo op na.
Via de Peerenboom fietsten we door Dussen over de Noorderveldseweg om vervolgens de tweede weg rechtsaf te slaan, de Midgraaf. Een rustige weg dwars door het Land van Heusden en Altena. Jantje, Ad, Maurice, Colin en Kevin stuurden ons bijna vlekkeloos door dit gebied. Zo kwamen we dan in Waardhuizen waar we de N322 overstaken en een beetje verder fietsten we door het buurtschap “Eng” om even verder de waterloop de “Alm”over te steken.
Vlakbij de brug over de Alm staat een vervallen arbeiderswoning met een vreemde Duitse tekst. Het waren de laatste stuiptrekkingen van de ingekwartierde Duitse soldaten die tot het einde volhielden, dat “Am Ende steht der deutsche Sieg”. Na de oorlog werd het weggeschilderd, maar is nu hersteld als bewijs dat die Sieg gelukkig nooit is behaald.
Zo kwamen we voor vandaag bij ons keerpunt, in Uitwijk of zoals ze daar zeggen Uittik. Tevens was Uitwijk ook het hoogst gelegen plaatsje, altijd goed voor wat extra hoogte meters.
Vervolgens fietsten we richting Almkerk waar het bij de golfclub al aardig druk was, waarschijnlijk hebben ze daar niet veel leden uit de omgeving, die hebben op zondag andere bezigheden. Zo kwamen we al weer snel langs de A27 uit, dan is het in één streep naar ‘t Veer. Nog een keer de Keizersveersebrug over en stonden we om 5 over half 11 bij RVSA op de stoep. Dan toch maar een extra luske over het Dombosch , er waren er die zelfs 2 rondjes extra aan hun WTC seizoen knoopten.
Tegen kwart voor 11 waren de fietsers allemaal binnen, even daarna kwamen Frans, André, Helene, en de vorige week gevallen Peter. Goed om met deze groep het seizoen af te mogen sluiten.
Na de koffie stond de vader van Erno en William samen met zijn kleindochter de heerlijke snert uit te scheppen, een lekker broodje erbij en de prijsuitreiking kon beginnen.

Onze voorzitter Ad had alle cijfertjes en statistieken over het fietsseizoen paraat. Binnen onze club fietsen we wat af in een jaar tijd, de een is een kilometervreter, de ander gaat meer voor de snelheid. Voor ieder is er binnen onze club een plaatsje te vinden waar hij of zij zich prettig voelt.
De opkomstkampioen van dit seizoen was natuurlijk geen verrassing; Peter Verhagen had een straatlengte voorsprong op onze a.s. vader Colin.
Tot slot dronken we nog een biertje, om iets over 12 uur huiswaarts te keren.

Erik en Tanja, bedankt voor de gastvrijheid, het was weer goed toeven in de prachtige kantine van RVSA!

IMG_20191020_113602 web

Nu maar zien de wintermaanden door te komen zodat we in maart weer in topconditie aan het zoveelste WTC seizoen te beginnen!

Groet,
Pierre Boulanger.

IMG_20191020_113932 web

Laatste sportrit van 2019

Geheel in stijl met de rest van het jaar blijken van de groep van 26 leden 5 leden met de Sport op stap te gaan, zo’n 20% dus. Dit keer zijn het Flip, Thijs, Peter, John en ik.
We besluiten om een rondje Heusden te gaan rijden richting RVSA in Raamsdonksveer.
Als we het dorp uit zijn, zie ik in de verte de Tourgroep voor ons rijden. Ondanks dat we er redelijk de gang in hebben, halen we die maar heel langzaam in. Maar in Geertruidenberg nemen zij een andere route. Wij gaan via Raamsdonk naar Waspik.
De wind is niet al te sterk en komt voornamelijk uit het zuiden.
We hebben er nog een keer zin in. Vooral Thijs natuurlijk die vooral aan het mountainbiken is maar daardoor alleen nog maar harder door de bochten lijkt te kunnen gaan. John piekt iets te laat in het jaar, hij rijdt momenteel bijna net zo gemakkelijk als Thijs. De andere die doen wel hun beurten mee maar als het kan iets korter. Flip heeft de pech dat Thijs achter hem in het treintje zit. Thijs fietst nog niet zo lang en pikt de subtiele tekenen van Flip, die staan voor “overnemen s.v.p.”, niet op. En als hij dan uiteindelijk overneemt, gaat dat zo hard dat Flip flink aan moet poten.
We halen verschillende groepjes fietsers in die allemaal al op winter-tempo fietsen en verbaasd naar ons kijken als we voorbij komen, niemand doet een poging om aan te sluiten. We schieten dus lekker op.
In Hank aangekomen denk ik aan nog een keer een rondje terugdraaien over de bruggen, anders zijn we wel erg vroeg. Maar het blijft bij er aan denken, want ik bedenk me terwijl we de brug op rijden en kom ook niet op tijd om nog LINKS te roepen. En dus gaan we meteen rechtdoor de brug af richting Dombosch, naar de Ramgatseweg om precies te zijn. Erik Stasse verwelkomt ons zelf aan de deur. Hij had toch maar besloten om even uit te slapen na een feestje, in plaats van op de fiets te stappen.
Ik kijk op mijn tellertje, toch weer boven de 34 kilometer per uur, we zijn in sportieve stijl afgesloten.

Ad van Wesel

Tour Afbouwtocht

Ons fietsseizoen zit er weer bijna op, wat gaat het allemaal snel.
Nog één ritje staat ons te wachten, dan kunnen we weer terug kijken op een mooi WTC jaar. Maar afgelopen zondag mochten we, na 2 weken slecht weer, weer op pad.
Mijn dorpsgenoten hadden andere bezigheden deze ochtend, het Houts 12 uurtje o.a. ,
dan maar alleen richting Made.
Bij het gemeentehuis was het bijzonder rustig, gelukkig stonden er al enkele mannen te schuilen bij ‘t Trefpunt. Daarbij stond ook de gastrenner voor vandaag, een kennis van Erno, hij trof het niet echt. Nadat de 7 sportmannen waren vertrokken, bleven er nog 10 mannen en 1 madam staan, bijna allemaal tourrenners.
Ad van Dongen had een mooi rondje voor ons richting de “Kets”, met een bezoek aan de Efteling!
Nog maar net buiten de May was er al de eerste lekke band, niet voor de eerste keer dit jaar kwam die op naam van Colin. Jacques van Dijk riep nog “lek”maar helaas hoorde het niemand, dan maar een telefoontje naar Jantje. Die ziet dat gelijk op zijn garmin, toch wel handig! Vanaf de Bergse brug kwamen ze dan ook terug rijden. Het bandje van Colin stribbelde nog wat tegen, maar na een kort oponthoud konden we dan toch echt richting d’n Berg.
Voor onze gastrenner was het tempo al snel iets te hard. Volgend jaar eens een keertje met de trimgroep proberen, daar ligt het tempo toch wel een stukje lager. Erno stelde voor dat wij maar door moesten fietsen en hun samen wel een rondje zouden fietsen.
Wij gingen met 9 verder, via Keizersveer naar Waspik, Ad hield samen met Maurice en Jantje de ketting strak. Via Waspik fietsten we door de polder naar Sprang Capelle.
Door de regen waren daar de wegen wat smerig. Gelukkig was dat het enige stuk, maar de fietsen waren na afloop toe aan een poetsbeurtje.
We zwaaiden nog toen we voorbij Bert Timmermans fietsten, bij de rotonde Café “de Dreef” ging het richting Kaatsheuvel, links keken we naar de Efteling en rechts naar het Efteling golfpark.
Samen met Colin mocht ik ook een paar kilometer de groep leiden, dat ging via de Moer “café ‘t Maoske” naar de Cola over de klinkers stoempend!
In Tilburg staken we het Wilhelminakanaal over, dat bleek voor Johan Smits een heus obstakel, de beentjes blokkeerden daar een beetje.
We wachtten hem op en Johan nam weer plaats in de groep, dat was helaas voor korte duur. Net voor bij ” ‘t Halve Maantje” op het fietspad naar Rijen kwam bij Johan toch echt de man met de hamer. Het lampje was uit, het theekopje was helemaal leeg!
Johan stelde ons voor om maar lekker door te fietsen, dan kon hij ook op zijn gemak naar de May terug.
Via de Vijfeikenweg en langs het Wilhelminakanaal fietsten we via Den Hout, waar ze mij precies op de afgesproken tijd, kwart over 11, afleverde!
Nog mooi even de tijd om met een sopje de fiets te kuisen.

Zondag 20 oktober staat onze slotsnertrit op het programma;
ik hoop dat we met veel clubleden bij RVSA aanwezig zijn.
Altijd gezellig om iedereen nog een keertje voor de winterstop te begroeten.
Met of zonder fiets, alle WTC leden zijn welkom vanaf 10.45 uur!

Beterschap voor Peter Bastiaansen, die vorige week van zijn fiets is gereden. Schade; een gebroken kuit- en scheenbeen. Wij wensen Peter een voorspoedig herstel toe!

Groet,
Pierre Boulanger.

Sportief afbouwen

Na 2 zondagen met regen waardoor er zelfs niet gefietst werd, is het deze ochtend lekker weer. 15 graden geeft de thermometer aan: korte broeken weer dus, want 15 is voor mij de magische grens. Als we aan komen fietsen in de May centrum zie ik niemand staan.
Waar is iedereen?
Blijkt dat ze bij het Trefpunt zijn gaan schuilen.
Waarvoor? vraag ik me af, ik heb geen druppeltje gevoeld.
Ik kijk de groep eens rond. Naast dat mij opvalt dat sommigen wel erg winters aangekleed zijn, zie ik maar één Trimmer en een onbekende gastrenner die ik niet zo in kan schatten. Het wordt dus rijden in twee groepen. Om de groep ongeveer in tweeën te laten splitsen, zeg ik maar dat we niet zo heel hard gaan rijden.
Peter Verhagen kijkt eens rond en vraagt mij of hij het goed gehoord heeft. Ik knik ja en Peter gelooft het want hij sluit aan. Naderhand komt hij nog wel even naast me rijden om me er nog eens aan te herinneren want het gaat toch weer met een pittige snelheid.
Wat wil je: De WTC kernploeg qua sporters is aanwezig: Flip, Martien, Thijs, John, Frans, Peter en ik dus. We grijpen een van de laatste kansen van het seizoen aan om nog eens lekker door te rijden. Frans had de leidersrol en had een extra groot rondje ‘t Zand bedacht: En dat was dus om Rijen. We zijn dus wel goed aan elkaar gewaagd en pakken allemaal kopbeurten. Ik merk wel dat ik met nog maar hooguit twee keer in de week fietsen, minder sterk word. Maar ik schuil gewoon iets langer en dan gaat het lekker. Bij “de kranen” eet ik mijn banaan op en ondanks dat de banaan een beetje een slechte naam gekregen heeft in de club, merk ik dat hij extra energie levert voor het laatste stuk. Helpt ook wel dat het zuidenwind is en dus laatste deel in de rug.
Met 85 kilometer op de teller draai ik de oprit op. De waterslang ligt al klaar, Anneke heeft haar fiets al schoon gespoten. Zij hebben iets meer modder gezien onderweg dan wij zo te zien. De fietsen drogen lekker op vandaag want ondertussen schijnt het zonnetje lekker.
De harken komen uit de garage want het gazon moet schoongemaakt worden, zo worden nog behoorlijk wat calorieën extra verbrand.

Ad van Wesel

PS: Yp, Martien en rest van familie Huisman: Veel Sterkte toegewenst.