Zo, eindelijk tijd om een stukkie te schrijven over het tochtje gisteren; manlief zit weer in het vliegtuig, dochter is zich aan het uitleven bij het 538 Koningsfeest in Breda en zoonlief zit gezellig achter zijn computer en ik met de laptop en TV538 op de achtergrond met een lekker rustig muziekje van DJ Hardwell.

Volgens de kalender zouden we op zondag 26 april de 2 dijkentocht van 120 km rijden maar gezien de natte weersverwachting en het feit dat het Ronde van Made was en een aantal op tijd thuis wilden zijn, is er geruild met de Hemelvaartstocht van 90 km. Daarom was de start ook om 8.00 uur.

De weersverwachting kwam gelukkig niet uit en de buien bleven weg. Het was bewolkt en er stond wat wind uit het westen. We dachten dus een ritje richting wind tegen te gaan en mee terug zoals meestal gebruikelijk. Maar onze dagleider Piet leidde ons naar het oosten want  er stond toch geen wind. Dat heeft hij die ochtend nog vaak te horen gekregen.

We reden met z’n 11’en via Raamsdonksveer, over de nieuwe dijk naar Sprang. Daar was het uitkijken geblazen; Peter K. en Jack v D. verdwenen glibberend door de vele  modder op de weg in de berm; gelukkig zonder erg.

Volop kletsend (met de wind in de rug) waren we zo een eind weg. Vlakbij het crematorium in Vlijmen blies mijn achterbandje zijn laatste adem uit. Wim, Peter en Jan; bedankt voor het lappen!
Wat een luxe als je met mannen meerijdt.
Op naar Loon op Zand. Gelukkig reden we wat beschut zodat we weinig wind tegen voelde. Het ging steeds zwaarder, ik dacht dat het hard waaide maar het bleek dat mijn achterbandje weer wat lucht kon gebruiken; dus ff bijpompen hielp een stuk. Via de Moer reden we naar het Wilhelminakanaal om zo langs het water naar Oosterhout te rijden.
Dus toch beetje 2 dijkentocht.
En toen was het door Oosterhout naar Den hout; gelukkig hadden we op het viaduct bij Made na 87 km. de wind mee.

P.S.: Ad heeft een nieuwe achterband opgelegd dus ik hoop dat ik voorlopig van mijn lekke banden af ben 😉

Voorjaarstocht? Nou, het was meer een Wintertocht.
De temperatuur op deze zondagmorgen van de 15^e maart was gekelderd naar 5 graden, het was druilerig en er woei een gure oostenwind.
Maar we zijn geen watjes dus Ad en ik reden gewoon naar het oude gemeentehuis om vijf voor negen. Gelukkig stonden daar nog meer bikkels. Wel 20 renners minder dan vorige week maar toen was het weer fantastisch en er was eten, dat scheelt.
Er werd in een groep vertrokken richting Oosterhout voor een rondje Slingerdreef. Ter hoogte van de Hannebroeck net voorbij Oosterhout sloeg de B ploeg met 9 WTC-ers linksaf en de A-ploeg met de overige 6 die daar achter reden, rechtsaf. Toch ieder een tochtje dus. Na de afslag bij de Seterse Hoeve reden we beschut tegen de koude wind, de regen was ook bijna gestopt. Bij de slingerdreef aangekomen, reden we niet rechtsaf maar rechtdoor om daarna de 2^e rechtsaf te gaan omdat de weg van de slingerdreef te slecht geworden is; in plaats daarvan reden om de slingerdreef heen (langs de kranen dus).
De wind woei steeds harder maar gelukkig hadden we goede koptrekkers; Erik vd H. (die had goed getraind in Limburg zo te zien want hij leed niets), Peter V. (die had zaterdag al een jasje uitgedaan met de tocht naar Zaltbommel de dag ervoor vertelde hij en was daarom maar met de B meegegaan om los te trappen), Peter Bas. (vond dat hij nog te weinig kilometers had voor de A maar reed als een speer) en Jan L. (deze kilometervreter had de dag ervoor ook al gefietst maar dat was niet te merken).
En zo konden we om klokslag 11.00 uur bij het Pannekoeckershuis in Den Hout aanschuiven voor het Abrahammengebak, de A- ploeg viel een kwartiertje later binnen. De kersverse Abrahammen werden spontaan toegezongen door het peloton.

Erik van der Hoeven en Johan Smits, bedankt voor de lekkere traktatie; het was gezellig!

Anneke

Zondag 21 september; bij weer online stond kans op 1 druppeltje en een temperatuur van 17 graden; nou dat moet kunnen. Dus ik in zomertenue naar het oude gemeentehuis.
Daar aangekomen bleek dat de andere 11  het niet zo positief inzagen en hadden jassen of mouwen aan. Zijn zij nou de watjes of ben ik nou zo een bikkel?

Op het programma stond rondje Noordhoek extra onder de leiding van Kees. Maar helaas, hoe we ook zochten, leider Kees werd niet gevonden. Ook onze andere leiders Gerard en/of Anton waren er deze keer niet. Dan maar zo op weg naar Noordhoek, al fietsende zou wel verzonnen worden hoe die extra in worden gevuld. Vertrokken werd via de bekende polder naar het gat van Ham waar de straffe noordenwind werd gevoeld. Vooral Johan voelde die goed, of was het toch dat afzakkertje bij the Pub de avond ervoor? Jacques en Erik voelde er zo te zien weinig van want ze fietsten lekker op kop door de polder. De weg was best nat en modderachtig; de kleispetters vlogen dan ook gezellig in het rond.
Bij Lage Zwaluwe hoorden we de adem van de Wilde Bond in onze nek maar niet voor lang; wij sloegen rechtsaf en zij gingen door het “centrum” en over de Moerdijkbrug. Wij reden daar rechtdoor naar Moerdijk, Klundert, Noordhoek en Standdaarbuiten. En toen was werd het zoeken naar dat “extra”.  Jacques wist het; we rijden via Oudenbosch. Zo gezegd, zo gedaan. Maar toen hoorde ik iets leeglopen. Piet V. merkte iets later dat het zijn band was. Gelukkig was onze meester bandenluisteraar Erik erbij en die had in no-time die band opgelapt.

Op naar Bosschenhoofd. Daar was het wat zoeken want het stikte van de fietspaden en dan is het toch wel handig dat je de goede hebt. Dat lukte goed, die “Kees” wist overal de weg en dus ging het vervolgens naar Rucphen, Sprundel, Etten-Leur en zo het viaductje in bij het Liesbos. Daar was de weg afgesloten dus moesten we over weer een extra fietspaadje naar en door Prinsenbeek en zo langs de A16. Richting Zevenbergschen Hoek werd het ineens dreigen en vielen er enkele druppels; nou dat was dus die ene druppel; het weerbericht klopte. Op het moment dat we rechtsaf sloegen bij de tankstation de Compaan werd het al snel droog. De wind stond daar lekker schuin tegen dus er moest nog even gestoempt worden alvorens we Made konden binnenrijden. Bij thuiskomst stond er 78 km. op de teller en kon de fiets en ik in de wasserette..

Anneke

Omdat Flip liever in Limburg met de jongelui ging fietsen (en laat Flip maar schuiven, naar het schijnt), geen rondje Ouwe Tonge deze zondag. We waren met vijven: Martien, Frankse, rode trui drager Peter en ikzelf van WTC. En Gerard van den Berg (Koops) die bijna lid is; per 1 oktober is het zo ver. Dit is overigens niet de wereldberoemde zanger die carnavalszaterdag in Made altijd het 55+ publiek helemaal uit zijn dak laat gaan overigens (JIJ past ook in de doelgroep!).
In een optimistische bui besloten we op het voorstel van Frans in te gaan. Een mooie rondje van 120 kilometer door Kil- en Heinenoordtunnel, over wat bruggen waaronder Gorinchemse en dan weer terug. Eenmaal in de polder kwamen er al wat twijfels. Er stond wel heel veel wind en met zo’n klein groepje …. Op de Moerdijkbrug brak de groep al in tweeën en werd de conclusie getrokken dat dit toch wel heel pittig zou worden en dat Frans dan de hele tijd op kop zou moeten rijden, met ons er achteraan om rond de middag weer terug te zijn. Dus besloten we om af te slaan en door de Dortse Biesbosch te rijden en dan over Gorinchem. Een rondje van ongeveer 90 kilometer. Dat was beter. Gelukkig geen regen zoals de afgelopen dagen steeds voorspeld werd. Wel een boel modder op de weg. We zagen er uit als mijnwerkers en Gerard moest zelf stoppen om een klont slik onder zijn voorvork uit te halen. Na een iets korter rondje dan gepland waren we net voor elf uur weer op de May.

Ad

Totaal 3 ronden= 37,5 km.

Hemelvaartsdag 29 mei; een vreemde dag voor mij om te fietsen. Ik fiets bijna nooit op donderdag. Maar vandaag wel.
Op het programma staat een rondje Dubbeldam, geen idee waar het ligt. Gelukkig weet google maps het wel; net onder Dordrecht dus. Jammer genoeg is het oostenwind dus 2x opzij, jammer; altijd wel lekker om met windje mee naar huis te peddelen. Het weer zelf zit ook niet mee. De afgelopen dagen was er al aardig wat neerslag gevallen en nu was het  gewoon fris met 12 graden, dreigend donker weer en de weg nog nat. Dan maar even zoeken  naar de kniestukken en jas, ik dacht dat ik die niet meer nodig had.

Bij het oude gemeentehuis aangekomen, stonden er nog een paar te wachten. Met achten vertrokken we via de Marktstraat dwars door Made; onze leider Kees V. , Anne-mieke, Wim R., Johan S., Piet V., Marc S., Yp H. en ondergetekende volgden Kees braaf.  Langs de stronttoren en de Koekoek op naar Lage Zwaluwe. Ik had spijt dat ik mijn spatbordje niet op mijn fiets gezet had, het werd aardig nat met al dat gespetter.  Gelukkig waren ze nu bij de Moerdijkbrug niet aan het werk  zoals afgelopen zondag, toen was de weg daar echt nat.

Kees leidde ons via door de Dordste Biesbosch en reden over de Wieldrechtse Zeedijk, gemeente Dubbeldam. Voor we het wisten,  waren we al weer bij ‘s-Gravendeel.  Daar weer terug over de Moerdijkbrug, en naast de A16 langs de Gouden Leeuw over de viaducten.  Ik zat ik al te denken aan een warm bakkie koffie thuis en een warme douche maar Kees had nog 2 verrassingen in petto. Nou ja, verrassingen; het voelde meer als een psychologische tegenvaller. Na Zevenbergsche Hoek bij de rotonde ging Kees niet linksaf langs tankstation De Compaan maar rechtdoor naar knooppunt Zonzeel . Daar linksaf de polder in naar Langeweg en weer links  via het fietspad weer naar de Compaan. Dacht ik. Daar kwam de 2^e verrassing; Kees ging niet rechtdoor maar rechtsaf; hij wilde nog even via Terheijden. Yp geloofde het wel; hij koos de weg rechtdoor naar de May; hij rook waarschijnlijk ook koffie. Dus nog even via het drukke Terheijden, langs Munnikenhof, het golfterrein Bergvliet, Teteringse bossen en zo weer links naar het Pannekoeckershuis. Daar versperde de brandweer de gehele weg  in verband met de Jaarmarkt op Den Hout. Dus dan maar links via de Hultenkant . Gelukkig leiden er vele wegen naar de May!
Na wat lostrappen was ik om 11 uur thuis met  toch nog 80 km.

En eindelijk kon ik van mijn bakkie koffie gaan genieten.
What else?

Anneke

Martien leidde ons langs de rivieren naar het mooie Rossum.
Frans Marijnissen werd gemist in het A peloton na zijn val van zaterdag waarbij hij zijn schouder brak (Frans Wessels fietste daarmee vorig jaar na een paar weken al weer,
dus kop op Frans en Beterschap!)

Omdat Peter Broeders verschillende A renners mee lokte naar de wafels met aardbeien, moesten we de tocht met 6 renners volbrengen. Dat ging prima. Iedereen deed zijn kopwerk en het was prettig weer. Niet alleen scheen het zonnetje op onze witte benen (hoewel; Flip had ze Madeira bruin) maar ook de wind werkte mee. We hadden de oostenwind tegen bij het wegrijden, maar toen was het nog maar een briesje. Gedurende de ochtend trok de wind iets aan dus kregen we een duwtje in de rug. Dat ging lekker. We ontwikkelden een mooie snelheid. Alleen van Andel naar Wijk en Aalburg werd het nog pittig met schuin tegen. Vader en zoon Kees en Colin testen elkaar op dat stuk nog even. Het viel op dat Colin op zijn nieuwe fiets strak reed. Moeilijk te zeggen wie op dit moment het sterkst is van die twee. Dat moeten ze de komende weken in de Koos Moerenhout en de Waalse Pijl maar uitmaken. We horen het wel.

Martien maakte er 130 kilometer van in plaats van de geplande 120 kilometer, maar dat vonden we niet erg met dit weer. Net voor twaalf uur reden we Made weer binnen. Lekker een bakje koffie in de tuin want een terrasje pakken was er niet bij deze ochtend. En ook niet om foto’s te maken.

Groeten,
Ad

De eerste Koningsdag in Nederland viel dit jaar op zaterdag dus de rittenmannen dachten, ach laten we daar ook maar een rit inplannen. Helaas waren de meeste WTC’ers elders en niet aan de start….

Bij de B stonden om half negen slechts 5 man en 1 vrouw voor een rondje met Kees.
Kees had echter de avond van tevoren met Anton gebeld dat hij zich niet fit genoeg voelde om te gaan fietsen. Anton had hierna weer ff met voorzitter Ad gebeld omdat hij ook niet ging fietsen; 1x was genoeg.
Dus hadden we zaterdagochtend geen leider. Wim stelde een rondje Willemstad voor;
Yp en Piet wisten de weg wel. Jammer genoeg stond er een straffe wind uit het zuiden,
dus 2x opzij….Maarja, daar wordt je sterk van, roepen ze dan.

Via Lage Zwaluwe, Moerdijk, Klundert ging het naar Willemstad. Omdat we maar met zo’n klein groepje waren, moest iedereen aan de bak. Gelukkig is onze Yp in topvorm, de Elfstedentocht rijdt hij binnenkort met 2 vingers in zijn neus! Jan, ons nieuwe WTC lid liet zich ook niet onbetuigd en trapte lekker mee. Ook Johan was weer even terug van de camping om zich in het zweet te werken. Vanaf Willemstad reden we over winderige dijken met een lekker zonnetje richting Fijnaart. Net voor Zwingelspaan was er een omleiding naar een zeer oranje tent met koffie en oranjegebak. De verleiding konden we weerstaan en togen verder naar Zevenbergen. Op naar Langeweg waar we dwars door een harmonie reden; ja, dat krijg je op een Koningsdag, die lopen dan zomaar in het wild rond. Hierna via het welbekende fietspad de brug op en zo naar de May. Toch nog 76 km op een oranje zaterdagochtend.

Zaterdagavond was ik  eigenlijk van plan om de volgende ochtend met de A mee te rijden want die zouden ivm de Ronde van Made een korter rondje dan gepland rijden.
Ad vond het geen goed idee omdat ze speciale plannen hadden om Franske uit te zwaaien (zie verslag).  Zondagochtend versliep ik me ook nog dus er was geen kiezen meer; gewoon met de B (achteraf gezien ook beter).
Op de grijze frisse zondagochtend was de opkomst niet veel beter; met zijn zevenen waren we maar.
Erik, de geplande leider had zijn 95 km. grensroute overgedragen aan Piet omdat Erik zijn beentjes wilde laten rusten na zijn Luik-Bastenaken-Luik avontuur.
Na mijn verzoek aan de mannen om de rit iets in te korten omdat 2x in een, en druk, weekend toch wel veel was (deden mijn benen nou zo pijn van het fietsen, van Koningsdag of van de zumba?), werd er besloten om iets eerder terug te draaien. Dus vertrokken Peter B., Erno, Yp, Anton, Jan, Piet en ondergetekende richting Oosterhout, via de Vijfeikenweg naar Rijen. Op de Alphensebaan kwam de Wilde Bond ons voorbij; we pikten lekker aan en konden tot het ’t Zand in hun wiel aanpikken. Daar scheidden onze wegen; zij sloegen rechtsaf en wij gingen links richting België. De bekende wegen sloegen we niet in en zo  kwamen we  ineens op een zandpad, gelukkig was het fietspad ernaast verhard.
Na wat zoeken en wat heen en weer gerij over de grens, want die grenspalen zagen we dus wel een paar keer, kwamen we weer op een gewone weg met ongewone mannen. Ze zaten met zijn dertigen keurig naast elkaar op een stoeltje, met een kistje voor hen en een lange stok waarop ze iets afturfde met krijt, doodstil naar de vogeltjes te luisteren.
Rare mensen, die Belgen.
Allez, na nog wat Belgisch landschap reden we Baarle-Nassau in, via de Bredaseweg door Chaam naar Ulvenhout, Dorst en Oosterhout naar Den Hout. Na Anton uitgezwaaid te hebben, nog even lostrappend naar de May. Toch weer 86 km. op de teller; op naar de Ronde van Made, lekker Niki Terpstra kijken!

P.S.:
Vriendelijk verzoek aan onze rittenplanners voor volgend jaar;
Geen 2 ritten plannen in een druk weekend in Made met Koningsdag en Ronde van Made!
Ik was zondagavond total loss!
Gelukkig heb ik nu een week vakantie om uit te rusten…….
En
waar blijft mijn rode opkomsttrui?

Anneke

Vanmorgen was het toch zo ver; Frans Marijnissen kon het WTC peloton het rondje Hoeven gaan voorfietsen wat hij een maand geleden al grondig voorbereid had. Toen ging het niet door omdat Buienradar voorspelde dat het in Hoeven zou gaan regenen. Toen reden we naar het zuiden en daar bleef het inderdaad droog. Deze keer hingen er geen donkere wolken boven de Hoeven-tocht en Frans had er duidelijk zin in. Hij was zelfs al voor acht uur bij het raadhuis en schoot na het vertreksein flink uit de startblokken. Ik stond even niet op te letten en nog met wat mensen te kletsen en toen ik opkeek was Frans al bij den Deel. De achtervolging werd ingezet en met mijn kleine verzetje om warm te rijden moest ik zo’n 40 kilometer per uur ontwikkelen om ruim voorbij de watertoren de aansluiting met de kopgroep weer te vinden. Ik ben nog nooit zo snel warm geweest. Mijn hartslag zat denk ik meteen al op 150. Frans had zijn huiswerk goed gedaan. Feilloos ging het via den Elsakker, langs Zwartenberg naar Etten –Leur. Vandaar zaten we in no time in Hoeven. Er stond niet veel wind maar die leek wel van alle kanten te komen. We vervolgden onze weg door de Hoevens Beemden naar de fietsbrug van Zevenbergen waarna via Standaardbuiten en Klundert de terugweg ingezet werd. Geen lekke banden of verloren tellertjes op deze zondag dus het ging vlot. We hadden als gastrenner Bastiaan van Dongen in ons midden. Ons ex-lid dat nu in Amsterdam studeert. Bakkertje bleek goed getraind te zijn; hij reed lekker mee.

We waren als club vandaag op een missie: Het was de laatste kans om Frans Wessels nog wat verder klaar te stomen voor de Cylco’s die hij de komende weken namens WTC Made moet gaan verrijden in het buitenland. We waren er nog niet gerust op, want hij had best wat meer trainingskilometer kunnen maken, daar was idereen het over eens. Daarom werd hij regelmatig op kop gedwongen en met wat aansporingen van de overige clubleden ontwikkelde hij toch wel een redelijk tempootje. Expres kwamen anderen weinig  op kop en we hadden afgesproken niet te hard over te nemen bij Franske, om zo zijn zelfvertrouwen niet te knakken. Hopelijk heeft dit hem de juiste moraal gegeven want in Frankrijk zal hij het toch echt alleen moeten doen, dan zijn wij er niet bij om hem te helpen.
We zijn benieuwd of als hij over een aantal weken terug komt nog wat beter in vorm zal zijn zodat wij ons dan niet in hoeven te houden.

 Groeten,

Ad van Wesel

Nog even buienradar checken voordat ik de fiets op spring….
Yep, de buien komen uit het westen dus daar moeten we niet naartoe!

Aangekomen bij het oude gemeentehuis om 8.30 uur was het echter al beslist;
rondje Standdaarbuiten.
Er was deze ochtend geen leider maar een vrijwilliger die de B toch zou leiden. Dit werkt dus toch verwarrend; een aantal krasse knarren roept rondje  Standdaarbuiten want het is westenwind. Volgens buienradar was het zuidwest en de regen ook, roep ik nog, maarja wie ben ik?

Dus togen we, 10 man, 2 vrouw en 1 gastrenner richting het westen. Bij de rotonde gingen we linksaf naar Zonzeel en zo via de Markweg naar Langeweg. Een rondje andersom rijden is wel eens goed; je ziet ineens andere dingen. Er werd op kop goed afgewisseld, het was af en toe gewoon dringen. Een aantal “A” mannen die ziek, zwak of misselijk of weinig gefietst hadden, probeerden op kop hun conditie weer wat op te vijzelen. Na de fietsbrug rechtsaf de Goudbloemsedijk op en meteen linksaf de Wolverschans op omdat rechtdoor de weg te slecht is. En daar gebeurde het!

De eerste druppels vielen. Het was gelukkig niet veel maar de lucht in de verte beloofde niet veel soeps. We reden bij de Oudlandsedijk rechtsaf langs de Dintel de Standdaarbuitensedijk op. Mooie weg, maar het regende nog steeds, dat was minder.

Net voor Stampergsat reden we rechtsaf over de Dintel en hierna weer rechtsaf de Oude Appelaarsedijk op. Toch handig; zo’n Friese Tom-Tom die overal de weg weet.
En zo kwamen we weer op bekend terrein; Noordhoek, Klundert en via industrieterrein naar Moerdijk. Daar stopte het met zachtjes regenen, het werd nu serieus. Onder de A17 door en via de Gouden Leeuw nog een paar bultjes meepakken. Daarna lekker over het fietspad, windje en regen schuin achter, naar Wagenberg en de May. In totaal toch nog 70 km. gefietst, maarja, nat hè.
Na een welverdiende zeer warme douche om weer een beetje op temperatuur te komen, kwam Ad ook thuis; hij had bijna geen regen gehad alleen maar een paar druppeltjes……..

Een verzoek dus voor volgende keer; willen jullie voortaan niet meer zo eigenwijs zijn!

Anneke