En dan bedoel ik niet dat wij onze fietsen niet onder controle hadden, nee dat was wel in  orde, maar Piet verraste ons vandaag op een ritje over smalle baantjes, veel draaien en keren de nodige stoplichten en meer van dat spulleke. Maar Rene en Antoon wisten ons goed door deze rit te leiden.
En natuurlijk Piet ook met zijn aanwijzingen hoe de route liep.
Ook de zoon van Rene was vandaag onder ons. Kijken hoe het is om tussen een stelletje kleppers mee te rijden. Gezellig praatje met Yuri kunnen maken.
Het was hem erg veel meegevallen dus ik denk dat wij hem meer zullen zien bij de WTC.
Maar goed, wij reden langs het kanaal naar Dongen en daarna naar Tilburg.
Toen door richting de Moer waar Piet onderweg Marielle op een kruispunt in haar achterwiel reed. Gelukkig zonder veel erg. Daarna onderweg naar de Kets om via Dongen Vaart naar ’s Gravenmoer te rijden.
Onze groep kwam als eerste aan bij SED. Vijftien minuten naderhand kwamen de andere kleppers aan.
De familie Haanskorf legde ons goed in de watten met een goei bakste koffie of thee en een heerlijk stuk appelgebak. Nou dat gaat er wel in. En dat alles onder mooie zomerse omstandigheden.
Lekker een beetje bijpraten op het terras want daar was deze tocht ook voor bedoeld.
Er werden weer de nodige foto’s gemaakt voor het nageslacht en voor het thuisfront om te kunnen bewijzen waar wij geweest waren.
Na het samenzijn bedankte Ad de mensen van SED voor de goede zorgen en kregen wij te horen dat al dat lekkers geschonken was door hen. Een hele mooie geste en ook ik bedank de mensen Van SED hartelijk voor deze ochtend. Na afloop zijn er een paar groepfoto’s van onze club genomen voor de bedrijfsbus van SED. Ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat die met een omvang van een meter bij een meter boven de open haard komt te hangen. Wat moet een club nog meer wensen?
Terug op onze fiets om via een omweggetje weer naar huis te gaan.
We kunnen weer terugkijken op een gezellige ochtend en op naar de volgende rit.
Met mijn dank aan iedereen die deze ochtend met de trimploeg is mee gereden.

Met vriendelijke groet,
Geraldinho

Op deze morgen hebben we met WTC Made een inhaalprogramma. De Bijpraattocht die vorige week in het water gevallen is, wordt nu vandaag gedaan. En terecht. Vorige week stonden er maar 4 mensen in de regen aan de start, deze week is het weer zo veel beter dat er 35 wielrensters en -renners aan het vertrek staan.
De Sportgroep mag zich vandaag verheugen met het aansluiten van Willem en vader en zoon Cees en Colin. Tot aan de rustpauze of beter gezegd de bijpraatpauze bij SED in ‘s Gravenmoer, hebben we 2 uur te tijd want William Haanskorf en team verwachten ons om half elf op de koffie.
De acht Sportploegrijders van deze morgen hebben ongeveer dezelfde route in het hoofd als Peter Broeders die de Tourgroep leidt. Daarom vertrekken wij eerst dan hoeven wij later niet die grote groep van 16 voorbij. In het begin gaan we niet zo hard. Even lostrappen ook voor mij na een korte vakantie waarin we vooral gewandeld hebben en maar een kort stukje gefietst,  en dat ook nog eens met elektrische ondersteuning. Ik moet zeggen dat dat voor een rondrit met gids door Porto nog niet zo gek was want het is daar aardig steil en dan hadden ze die groep vast niet zo mooi bij elkaar kunnen houden. Maar al met al dus weer even wennen aan de racefiets.
De Tourclub die ons achtervolgde, had zelfs nog even het idee dat ze ons in konden halen hoorde ik naderhand. Na de Keizersveersebrug gaat het tempo onder aanvoering van Willem echter omhoog naar boven de vijfendertig en klimt het gemiddelde geleidelijk naar een Sportief niveau, zeker als Thijs ons op sleeptouw neemt. Alleen in Waardhuizen remmen we nog even af voor het kerkvolk dat van alle kanten ons parkoers op komt.
Ik had bedacht om via Almkerk en Waardhuizen naar Wijk en Aalburg te rijden. Ik kijk nog eens goed naar de plaatsnaambordjes van de nieuwe gemeente Altena. Die kent maar liefst 21 kernen en is qua grondgebied toch wel even de grootste gemeente van Brabant. Elke kern heeft nu onder de officiële plaatsnaam nu ook de plaatselijk uitspraak op de komborden in de komportalen (zo heten die dingen blijkbaar). Andel wordt dan blijkbaar Ael (uit te spreken als Eèl, volgens het voorschrift). En ons keerpunt heet nu Wijk en Aolburg.
Wat een lekker fietsweertje met een mooie groep. Dat vindt Flip ook en stelt mij voor om er zeker genoeg van te genieten en een stukje om te rijden in de Overdiepse Polder. Ik vind het prima, anders was ik over Sprang en de Moer gereden maar dat is altijd een beetje rommelig. Als Flip de weg maar wijst want dat stukje heb ik nog nooit gedaan. Het is niet zo moeilijk weet ik nu, alleen op het eind even uitkijken met de hekjes die auto’s daar weg moeten houden. Ook Peter en Frans pakken een stuk kopwerk en zo zitten we mooi op schema. Om klokslag half elf draaien we bij SED de oprit op. De Trimgroep zit daar al haar wonden te likken. De Tourgroep vond het blijkbaar ook mooi weer want die reden een stukje om en komen pas tegen kwart voor elf.
We laten ons de koffie en appelpunten goed smaken. Ook de nasmaak is goed, vooral voor de penningmeester want ons oud-lid William Haanskorf van SED laat ons weten dat het zijn traktatie voor de club is, ondanks het feit dat we zo in ledenaantal gegroeid zijn. We maken een foto voor zijn bedrijfsbus en stappen weer op.
De Tour wil graag met de Trim mee zeggen ze. Maar de Trim rijdt liever op eigen tempo. Enkele Tourrijders willen wel met de Sport mee dat laatste stukje naar de May en uiteindelijk zie ik bijna de hele Tourploeg aansluiten. We rijden via de polder van Oosteind en ik probeer een soort compromis snelheid aan te houden zodat het Sportief Touren wordt. Na een half uurtje en met 85 kilometer op teller komen Anneke en ik thuis aan.
Snel douchen en eten want vanmiddag hebben we een gezellig uitje van de Carnavalsstichting met de 4 grote bouwclubs. Tim Verwaters is een van de organisatoren en ze hadden wat moois in elkaar gezet moet ik zeggen.
Dus al met al weer een mooie dag met twee hobby’s die samenkomen. En omdat ik ook nog met een Sint-bestuurslid en zwarte Piet gesproken heb, was het een uiterst efficiënte verenigingsdag.

Ad van Wesel

Beste groeten,
Ad van Wesel

Ondertussen is het wielerwegseizoen al weer over de helft. Tijd om de tussenstand van het opkomstklassement van WielerTrimClub Made op te maken. Peter Verhagen blijkt stevig in de Rode Leiderstrui te zitten.

Al weer 23 ritten zijn verreden dit jaar door de leden van WTC Made. Drie pelotons vertrokken elke zondag in alle windstreken maar met verschillende snelheden zodat er wat te kiezen was. Zin om gewoon aan de basisconditie te werken? Dan sluit je aan bij de Trimgroep. De Tourgroep is er voor iets meer snelheid, maar vooral veel kilometers maken. En de Sportgroep die rijdt zoals de naam al zegt; voor de sportieve prestatie. Het is tot nu toe een jaar met allerlei weersomstandigheden geweest. Er werd een tocht drastisch ingekort omdat het de hele ochtend regende. Maar er werd ook een tocht ingekort omdat het veel te heet was die dag. Het wisselende weer heeft ook gezorgd dat de opkomst meer verdeeld is dan andere jaren. Stonden normaal in de vakantieperiode nog een aantal leden heel dicht bij elkaar; dit jaar staat Peter Verhagen al best een eind voor op de rest. Hij kwam alle keren aan het vertrek en dat zet hem drie ritten en dertig punten los van de nummer twee. Peter is een bekende verschijning in de top van de Opkomst. Zo niet de nummer twee, Colin Marijnissen. Hij is een van de jongere leden, zowel in aantal dienstjaren als in leeftijd. Sinds hij in Made woont, heeft hij weinig verstek laten gaan. Op de derde plek met weer een ritje minder staat voorzitter Ad van Wesel. Hij heeft veel kans om van het podium te duikelen want Frans Marijnissen heeft even veel ritten alleen heeft Ad twee regenpunten meer. Eén vakantiedag van Ad betekent dus dat Frans opschuift naar plek 3. Achter deze kopgroep zit een klein pelotonnetje van mensen met 17 ritten op de teller. Tussen hen zit alleen wat kleine verschillen in regenpunten, maar ze kunnen allen het podium nog halen in deel twee van het seizoen. Erno Haanskorf, Anneke van Wesel, Jacques van Dijk en Wim Rasenberg zijn dus ook nog namen die we in de gaten moeten houden. Afgelopen zondag was het druk aan de start bij het oude gemeentehuis. Dertig WTC-ers plus nog twee gastrijders. Ook de top drie was (natuurlijk) weer aanwezig en kon dus mooi op de foto gezet worden. Eens kijken of dat plaatje in oktober, als het seizoen sluit met de Snerttocht, er nog zo uit ziet.

Vanmorgen op naar de start bij het oude gemeentehuis, en benieuwd hoeveel mensen er zouden opkomen vandaag.

Bij aankomst was er nog niemand maar even later kwam Peter Verhagen waren we dus al met zijn tweeën! Nu moet er nog een derde man komen voor de punten. Na een tijdje kwam Flip aangefietst, dus de punten waren veilig.

Weer wat later stopte er een auto, wij benieuwd wie daar uit zou stappen, het bleek Peter Broeders te zijn! Die was benieuwd naar de opkomst en daar stonden wij met z’n drieën dus!

Nog een tijdje staan kletsen o.a. waar naar toe, intussen was het al iets over half negen.

We zouden net gaan vertrekken toen Thijs kwam aanfietsen! Dus waren er 3 personen van de Sport-groep en een van de Trimgroep.

We vertrokken richting Kiltunnel, met voor mij nog wat ongebruikelijke extra ommetjes waar ik niet zo blij mee was (weer extra km), want het was voor mij met 33 à 34 km per uur fietsen regelmatig aanpoten om bij te houden.

De moerdijkbrug over met al een gemiddelde van ruim over de 30 km/u kwam het eerste ommetje al. Niet over het viaduct zoals gebruikelijk, maar Flip stelde voor om de spoorlijn over te gaan.

Intussen werd het voor mij weer harken om af en toe het ontstane gat weer dichten, maar ik kon nog steeds volgen.

Bij Thijs zat intussen het schuim onder op zijn fietsbroek met een paar grote witte plekken links en rechts naast zijn zadel. De volgende keer de fietsbroek toch maar beter uitspoelen Thijs!

We fietsten intussen al weer op de Wieldrechtse Zeedijk waar we bij de spoorlijn even een pauze hadden, er kwamen net 2 treinen langs, wat mij even de gelegenheid gaf om weer op adem te komen. Nadat de bomen weer open waren, fietsten we weer verder en staken we de Rijksstraatweg over om voor het water (de Dordtse Kil) rechtsaf de Wieldrechtse Zeedijk weer te vervolgen.

Bij de Kiltunnel aangekomen, stelde Thijs voor om er over te fietsen (dus niet erdoor) en verder richting Dordrecht te fietsen. Verder op de Wieldrechtse Zeedijk met aan het einde van het water weer rechtsaf gegaan, maar de Sportmannen bleven op de weg fietsen en ik ging op het fietspad zoals het hoort!

Al snel kwam ik er achter dat ik dus niet meer uit de wind kon zitten en ik op zoek was naar een opening tussen de betonnen rand om ook op de weg achter de 3 kleppers weer verder uit de wind te kunnen volgen. Dat duurde wel even voordat er een opening kwam waar ik met wat snelheid minderen tussendoor kon!

Helemaal aan het einde van de Wieldrechtse Zeedijk sloegen we rechtsaf naar het fietspad naast de Mijlweg, waar we enkele stoplichten tegen kwamen maar die stonden blijkbaar allemaal op groen, want de 3 kleppers voor mij reden bij elk stoplicht door en eer-dat ik bij de lichten was kreeg ik steeds groen!

Later stelde Flip voor om over Prinsenbeek te gaan, maar dat werd door mij snel afgeblazen en gingen we gewoon na de rotonde bij de Drie Hoefijzers linksaf richting Made langs het Pompstation Amigo (voorheen Compaan), naar Made te fietsen.

Nu nog 6 km op mijn tanden bijten, maar voordat ik er erg in had was ik al weer thuis.

Mannen, bedankt voor het uit de wind zetten van mij, tot de volgende rit aankomende zondag richting SED. Met de zon erbij kan dat niet meer mis gaan. In elk geval goed dat deze rit naar SED verplaatst was.

Groet,  DigiPiet

De tourploeg ging vandaag eens duidelijk over de grens.
Met 14 leden en gastrenner Wim ging het tegen een stevig windje op kop richting de Vijfeiken weg, naar Gilze op aan. Net voor Chaam fietsen we altijd langs “de kraantjes”, voor vandaag was dit de beste oplossing. Iedereen weet dat op de 2e zondag van augustus de bekende jaarmarkt daar is. Wij waren allemaal goed bevoorraad, daarom ook geen behoefte om daar inkopen te doen!

Over de Meerleseweg ging het nog steeds tegen de wind in naar Meerle, om bij de “succes volle ploegleider” Servais Knaven rechts af te gaan, om zo ook de drukte in Meerle te vermijden. Op weg naar het volgende obstakel in onze route, het altijd drukke Meerseldreef, iedere zondag komen daar vele pelgrims de Mariagrot bezoeken  om een kerske aan te steken.
Vandaar dat we dit centrum ontweken, Jantje wist eg wel een weg achterlangs, altijd makkelijk een goeie gids! Intussen verkeerden wij weer op Hollandse bodem, het viaduct bij Hazeldonk over richting Rijsbergen. Bij de benzinepomp gingen we rechtsaf om nog maar eens de A16 over te steken, stukske verder nog maar eens, het leek wel het viaductenrondje!
Vervolgens fietsten we langs de kerk in Effen, om daarna door de Rith te fietsen. Helaas hadden ze in dit bochtige stuk een bak split gestrooid. Altijd link, dus voorzichtigheid geboden en met 20 km per uur dit traject afgelegd.
Niet goed voor ons gemiddelde, maar we zijn tourrijders en proberen van alles te genieten onderweg! En dat doen we ook, gewoon lekker fietsen, wat buurten en lekker doortrappen.
Via het Liesbos ging het deze keer niet naar Prinsenbeek maar richting Zevenbergen om op de Achterdijk onze Willem toe te zingen. Ge bent maar een keer per jaar jarig tenslotte. Onze koordirigent Gerard zette in met
“Lang zal tie leven
Lang zal tie leven
Lang zal tie leven in de gloria
In de gloria, in de gloria (waar is dat, in de gloria)

Hieperderpiep, hoera
Hieperderpiep, hoera

Intussen fietsten we voor de laatste maal de A16 over, met volle bak wind in de rug naar de May.
Hadden we lekker gefietst? Bij navraag, ja iedereen had het naar zijn of haar zin gehad. Droog weer, geen lekke banden en eindigen met wind in de rug, wat wil een tourfietser nog meer?
Volgende week is de bijpraattocht, dan gaan we op de koffie bij SED in ’s Gravenmoer met wat lekkers erbij, altijd gezellig.
Tot zondag.

groeten,
Pierre Boulanger.

Vandaag gaan Anneke en ik op tijd van huis want we willen nog even een foto maken voor het Carillon. Het is namelijk al een tijdje geleden dat er een bericht van WTC Made in het weekblad gestaan heeft. Een close-up foto van de top 3 in de opkomst moet het worden zodat onze gewaardeerde sponsoren RVSA, VEMA CRANE en P.S. Van Seeters goed in beeld komen. Er is namelijk blijkbaar een nieuw beleid bij ’t Carillon; sponsornamen worden door de redactie uit mijn stukjes weggehaald. Nu maar hopen dat ze de foto ook niet gaan bewerken. Nadat Peter Verhagen (nr. 1), Colin Marijnissen (nr. 2 ) en ondergetekende als nr. 3 door Anneke op de telefoon zijn gezet, kan ik eens even kijken welke Sporters er zijn en of iemand al een rondje in gedachten heeft. Nou… het ziet er druk uit, wel een mannetje of 10 en dan zie ik ook nog gastvrijer Jordy van Loon die normaal gesproken ook met de Sport mee gaat. Niemand blijkt al over een route nagedacht te hebben.
Gezien de wind stel ik voor om een rondje rondom Breda te rijden en via de Rith terug. Dan hebben we vanaf Rijsbergen de wind op het einde mee. Het lijkt erg op het rondje van Peter met de Tour. We willen niet van kopieergedrag beschuldigd worden en bovendien hen niet keihard voorbij rijden, want dat is ook sneu natuurlijk. Peter stuurt zijn groep rechtstreeks naar Den Hout. Ik besluit daarom via het zwembad om naar Den Hout te rijden. Ondanks dat we best lang moeten wachten bij het stoplicht in Oosterhout zie ik de Tourgroep na de Hannebroek in de verte al weer rijden. Als het zo door gaat, komen we net achter hen het fietspad bij de Seterse Hoeve op en moeten daar inhalen. Dan maar rechtdoor en langs het Halve Maantje naar Hulten. Beetje improviseren dus, en dat zal het thema van de dag worden. In Hulten kies ik de verkeerde afslag en kom wel op bekende wegen waar ik al meer gefietst heb, maar niet als leider. Gelukkig rijden we lek en de wissel kost best veel tijd. Tijd om te overleggen met Flip en die weet samen met Martien en Frans wel hoe we het beste toch het originele routeplan kunnen uitvoeren. We gaan via Alphen naar Chaam en naar Rijsbergen rijden. Maar weer missen we een afslag en rijden langs Gilze. Dan maar langs het fietspad richting Slingerdreef naar Chaam en dan rechtsaf naar Rijsbergen. Rechtsaf…! Doen we altijd net voor Chaam maar deze keer kiezen de koptrekkers er voor om door het dorp te rijden. Ik was ook wel een beetje naar achteren gesukkeld moet ik zeggen. In Chaam hebben we geluk; we kunnen de jaarlijkse braderie bezoeken.
We nemen dan ook niet de omleidingsroute maar rijden dwars over de markt. Iedereen lijkt dat wel grappig te vinden. “ Hè, de tour komt voorbij”, “ De Acht van Chaam was 2 weken geleden mannen”. Iedereen in goede stemming. Behalve twee mannen met een officieel uitziend jasje en portofoon. Die moeten zich natuurlijk laten gelden en zeggen dat we onmiddellijk af moeten stappen en lopen…. niet goed voor het gemiddelde zie ik later op Strava. Maar wel goed voor paar foto’s van Thijs.

Foto: Hillen Fotografie, de snelste fotograaf van de May (ik hoop dat hij de mensen op de markt om toestemming gevraagd geeft i.v.m. Privacywet)

Gelukkig zien we 25 meter verder een zijweggetje en zitten we toch zo weer op de fiets.
We rijden richting Ulicoten en dan weten Flip en Martien dat we rechtsaf moeten. Ik zie ze wel 3 keer overleggen “ is het hier? Nee dus.” Maar dan hebben we de goede weg gevonden en koersen we richting Hazeldonk. De wind staat pittig en verschillende mensen willen zich graag verstoppen… op plekken waar ik wel wil zitten. Gelukkig krijg ik even een duwtje van Paul Sedee, dat helpt. Maar het is pittig tot Rijsbergen. Daar wilde ik richting de Rith maar zit dus achteraan te rijden en moet het overlaten aan Flip die blijkbaar steeds beter op gang komt. Hij stuurt niet over de Rith maar eigenlijk de kortste weg naar huis. Ik vind het niet zo erg. Deze week zat getraind, maar denk wel dat we dan niet aan de 90 km. gaan komen. Van Anneke hoor ik later dat dit een goede keuze geweest is want op de route via de Rith was gul met steenslag gestrooid. Minder erg dan punaises, maar de Tourgroep moest daar heel voorzichtig met een gangetje van 20 kilometer per uur overheen.

Dat zou wel zonde van ons gemiddelde geweest zijn en altijd een risico op een schuiver.
Na het tunneltje bij het Liesbos rij ik een beetje naar voren. Ik wil toch eigenlijk wel aan de beloofde 90 kilometer houden en denk er aan om op het einde links te gaan en dan rechts over het spoor (als ik het me goed herinner) en dan door steken naar Zwartenberg. Maar ik ben niet op tijd voorin om daar langs te sturen…. of wil ik onbewust eigenlijk liever gewoon de kortste weg? We gaan dus gewoon via dun Elsakker (geen koffie deze week) en vanaf daar de gebruikelijke en kortste route naar de May. Ik moet even lossen maar ze wachten op me. Met maar net tachtig kilometer op de teller sta ik weer thuis.
Op Strava zie ik dat ik 35 PR’s gereden heb maar het ging niet gemakkelijk. Ik denk toch dat ik het advies van de meer ervaren rijder Peter Verhagen eens op moet volgen en niet in de week zo in het rood moet rijden maar de benen wat moet laten rusten. Dat komt goed uit, want volgende week ga ik een weekje op vakantie en de fiets gaat deze keer niet mee.
Dus jullie zijn alvast gewaarschuwd voor uitgeruste benen!
Veel plezier en lekkere stop volgende week bij SED met de bijpraattochten!
En denk al vast na over wie het verslag dan gaat schrijven, als ik er niet bij.
Want ik wil zondagavond natuurlijk wel lezen wat jullie beleefd hebben.

Ad van Wesel

Inderdaad was het vanmorgen lekker druk aan het gemeentehuis. En dat met de vakanties.
Onze trimgroep onder leiding van Piet koos voor een rondje Coca.
Met Rene en Antoon hadden wij gelijk een paar goede koptrekkers.
Piet bekeek dit tafereel vanaf de 2e rij en zag dat het goed was.
Ook het weer was prima, lekker Hollands zomer’s, dus de stemming was opperbest.
Ook wij hadden een gezellige gastrenner in onze gelederen nl. Peter vd Ven, de pa van Marieke. Ook zo’n klasbak net als Marieke. Zo vader zo dochter.
We reden door de bossen naar Oosterhout. daar het viaduct over de A 27 overgestoken om daarna het nieuwe fietspad naar Dorst te pakken. Halverwege afgeslagen om naar de Seterse Hoeve te rijden. Daar gingen wij rechtsaf om de Vijf Eikenweg te volgen maar bij natelling kwam ik toch uit op ruim 783 bomen ipv 5.
Dan voel je jezelf toch wel een beetje in het ootje genomen toch.
Nu ging het net voor het spoor linksaf naar de Rijen. Door de woonwijk naar de Rijensestraatweg. Halverwege Dongen rechtsaf de Rijense Broek in gereden om daarna af te slaan richting Wilhelminakanaal. Na een minuutje of tien reden wij richting de Moer. Uiteraard zelf af en toe ook wat kopwerk gedaan. Voor de rest er een bietje de kantjes afrijden en met Jan en Alleman een praatje maken. Het sociale moet ook kunnen tussendoor. Erg belangrijk toch. Piet had de zaak goed onder controle.
En anders was er altijd nog de scherpe blik van Wim die de boel prima in de gaten hield.
En zoals gebruikelijk verzorgde Andre de achterhoede. Sharelle en Marieke zaten lekker op
hun gemak tussen de wielen. Al pratend over dingen waar vrouwen meestal over praten.
Wat dat is? Gewoon vrouwendingen denk ik. Heb ik geen verstand van terwijl ik toch de
bijlage lees in de Telegraaf van Vrouw.
Nog een tijdje met Peter van der Ven zitten praten, is prima gezelschap om gezellig te babbelen.
Intussen de Coca fabriek gepasseerd en Sprang Capelle. Daarna door de polder terug richting Keizersveer om daarna via den Berg terug te rijden naar Made.
Wederom lekker gereden met schoon volk in de gelederen.
Iedereen bedankt weer en tot een volgende keer!

Met vriendelijke  groet,
De Pakhaas

Lekker druk aan het oude gemeentehuis, voor elke groep was er voldoende belangstelling. Mooi dat ieder naar zijn of haar vermogen zijn partijtje weg kan trappen in de desbetreffende groep.
Bij onze tourgroep is er steeds voldoende belangstelling, onze groep trapt best aardig door, maar er is ook onderweg nog tijd voor een babbeltje.
Nu is dat voor mij persoonlijk weer wat minder, van al dat gebabbel versta ik nog niet de helft. Volgens Anneke ben ik zo doof als…., helaas zegt mijn Anneke thuis dat ook al.
Kan ook zijn dat ik niet wil luisteren, zal binnenkort eens bij een deskundige te rade gaan, om te luisteren wat die ervan zegt (als ik die maar hoor)!
Met 12 fietsers vertrokken we richting Den Hout, Maurice net terug van zijn Oostenrijkse vakantieadres, pakte meteen de koppositie. Duurde nog wat kilometers voordat hij die afstond. Bij Molenschot kwam er verversing aan de kop. Onze gastrenner Tinus probeerde het vandaag eens bij de tourgroep, enkele weken geleden was hij op aanraden van Twan met de sportgroep mee geweest. Die onderneming was hem zeer zwaar bevallen. De beste Tinus had twee weken nodig gehad om te bekomen, vertelde hij vandaag!
Intussen fietsten we via Gilze naar Alphen-Oosterwijk over klinkers richting Terover en Klein Bedaf. Plots ging er bij Rachel iets mis, ze hapte zwaar naar adem. Even een paar teugjes aan het “Froome pijpje” en we konden weer op gang gaan trekken, richting Baal!
Via Schaluinen lieten we Baarle-Nassau mooi rechts liggen en kwamen zo op de Hoogstratensebaan uit, de wind stond vanaf nu meestal gunstig.
Voordeel als ge niet zo hard fietst, staat er ook niet zoveel wind!
Met een kort slingertje van rechts naar links passeerden we “de Kluis”, het koffie adres tijdens de tourtocht Den Hout-Den Hout. Mooie gelegenheid om een stukske van het Houtse parcours te verkennen.
Tussen de camping van de Ponderosa door ging het nu richting Chaam, van de drukte tijdens de 8 was niets meer te merken. Ik dacht in de verte nog een glimp van tourwinnaar Bernal te zien, dat krijg je als er door heen zit, van die waanbeelden!
Over het fietspad naar Geersbroek, heerlijke klinkers liggen daar toch, een beetje vals plat, wat wil een fietser nog meer. Samen met Kees ging ik wat vooruit fietsen om te waarschuwen dat er split gestrooid was aan het einde van de Geersbroekweg.
Terwijl ik waarschuwend riep “pas op” keek onze Kees eens om, en zag niemand meer komen! Waar was iedereen toch gebleven?
Dan maar terug fietsen de klinkers op, daar stonden ze dan halverwege.
Met 4 lekke banden tegelijk, hoe was dat in godsnaam toch mogelijk?
Waarschijnlijk had een mevrouw een doosje punaises verloren uit haar boodschappenmandje. Ze was vast van plan geweest enkele mooie vakantiefoto’s op haar prikbord op te hangen!

Jammer mevrouw, nu zijn ze in het bezit van de WTC familie.
Ook de Veerse ploeg van Jan Weterings hadden het genoegen om er enkele op te mogen rapen.
Na enig oponthoud ging er de gang weer in, het slotakkoord via Bavel, Dorst en Oosterheide verliep soepel. Hoewel het goed te merken was dat het lekker weer was.
Al die bejaarden trekken er dan op uit en maken gebruik van “onze” fietspaden.
Nog een paar kilometer fietsen en een verfrissende douche, dan meld ik me samen met mun chouke ook aan bij deze “bejaarden groep” voor nog wat extra fietsplezier!
Samen met Marino, Rachel, Anneke, Paul, Jacques, Erno, Maurice, Kees, Peter Bas, Colin en onze gastrenner Tinus hadden we ondanks de punaise weer een heerlijke zondagochtend van gemaakt!

Tot de volgende vakantie rit,
groet Pierre Boulanger!