Omdat ik er niet altijd zal zijn, had ik aangegeven dat ik deze week en volgende week wel een rondje wilde leiden. Nadat ik een rondje getekend had en gedeeld op de WTC-social APP kwamen er reacties dat voor de opbouw de afstand toch een stapje te ver was. Dit vroeg om aanpassing, want als er één ding is dat ik niet wil, is dat er mensen thuisblijven omdat de route niet past bij hun status. Voor mij zelf geldt samen uit samen thuis. Afgelopen vrijdag had ik ondervonden dat de wind een flinke invloed kan hebben op het gevoel van het rondje. Dus toen ik vanochtend opstond en een klein rondje met de hond had gemaakt, wist ik dat die Oost-Noord-Oosten wind vandaag ook weer goed merkbaar zou zijn.
Om half negen vertrok ik richting Leo die al klaar stond zoals altijd. Hij had vandaag voor kniestukken gekozen, omdat hij vorige week al warm aanvoelde. De rit naar de May ging via den Bromtol en dan even achter de kassen om. Bij aankomst op het plein bij het oude raadhuis huis bleek al snel dat er vele de goede opkomst van vorige week een vervolg wilden geven. Het was druk en de gezichtjes stonden er goed op, ieder heeft zin in het nieuwe seizoen.
Klokslag 9:00 uur geef ik aan dat de tourgroep vertrekt, ik maan Leo nog even niet meteen volle bak te vertrekken zodat ieder zijn of haar plek kan innemen. Als we over de A59 zijn, gaat het tempo een beetje omhoog en ik merk meteen dat de voorspelde wind zijn werk zal doen vandaag. Via de Vraggelsebaan en de Burgemeester Materlaan rijden we naar Dorst. Op enig moment neemt Kevin met Maurice de kop over wat toch wel lekker is met deze wind. Even later komt Erik Stasse naast mij rijden op een mooie nieuwe TREK. Hij had vorige week al mee willen rijden echter de accu van het elektrisch schakelsysteem was leeg. Zo zie je dat een moderne fiets ook nog probleempjes kan opleveren. Ook Wim ten Haaf heeft er zin in en rijdt alsof hij heel de winter door getraind heeft. Op de Boerenbaan komt Peter Bastiaansen op kop te zitten en is het voor velen zoeken naar een goede plek in de groep. Na een klein stukje over de Gilzeweg draaien we naar het Zand, daar staat de wind in een fijne richting van achteren. Als ik even afzak om een filmpje te maken zie ik tot grote verassing enkele gezichten die ik in eerste instantie niet had verwacht.

Bert Timmermans geeft aan dat hij dit jaar met de toergroep mee wil rijden. Tijdens het korte gesprek dat ik met hem heb, vraagt hij of we op de terugweg via Dorst gaan zodat hij van daaruit af kan slaan naar huis. Weer even later rij ik naast Marc Schaerlaeckens, ooit een goede MTS-er. Ook Marc wil dit jaar met de toergroep mee. Tijdens ons gesprek komt het onderwerp Santiago de Compostela ter sprake. Marc toont belangstelling voor onze trip daarheen en weet me te melden dat hij voor zijn werk daar ook een aantal malen is geweest. Er ligt voor hem nog een uitdaging daar.
Pas na het Franse baantje zie ik Ad van Wesel in de groep zitten maar vanaf nu is hij ook regelmatig te zien aan de kop van de groep. Ook Adrie en Arion komen zich van tijd tot tijd melden aan de kop van de groep. Ondertussen rijden we op de Gilzeweg en wordt er gevraagd of we de Slingerdreef nemen? Nee, gezien de waterstand in de Chaamse bossen lijkt me dat niet slim dus rijden we door over de weg en gaan richting Bavel waar we bij de Hoge Aard rechtsaf draaien een weggetje dat niet bij iedereen even bekend is maar goed past in het parcours. Op de Lijndonk zijn er die denken dat drie dik de norm is maar als koerskapitein vind ik dat we gewoon twee aan twee moeten rijden. En voorop rijden doen we vooral in het begin van de rit. Via bekende wegen rijden we het laatste stuk terug. In de Vraggelsebaan blaast de wind gunstig en gaat het tempo nog even lekker omhoog. Op de Bergsebaan neem ik afscheid van de groep die nu gesterkt door de wind naar de May rijden. Ik heb ondanks mindere benen toch lekker gefietst. Terwijl ik het verhaal nu schrijf zie ik dat onze chauvinistische Belgen toch in moeten zien dat Remco Parijs-Nice niet kan winnen.

Groeten van Ter Aalst.

Na een jaar van heel veel mooi-weer kilometers moesten de WTC renners zich afgelopen zondag goed aankleden en zelfs spatbordjes op de fiets monteren. Hoewel de laatste rit van het jaar altijd kort is, gaven de vele wolken die op Buienradar te zien waren niet veel hoop om het deze keer droog te houden.
Een behoorlijk aantal leden gaf er dan ook de voorkeur aan om rechtstreeks en met de auto naar de kantine van RVSA te rijden voor de traditionele afsluitende snert.
Maar twintig dapperen stonden toch gewoon aan het vertrek. Omdat ze toch echt die laatste tocht wilden rijden en sommigen omdat hier nog behoorlijk wat regenpunten te verzamelen waren en zo mogelijk nog te stijgen in het eindklassement. Zoals te verwachten was, werd een flinke  bui geïncasseerd en ook nog eens lek gereden. Daarom werd gebruik gemaakt van een “afsnijder” en na 50 kilometer voegden de renners zich bij de anderen in de gezellige kantine.
Na een bak koffie en kop erwtensoep was iedereen opgewarmd voor de prijsuitreiking van het Opkomstklassement. Die was anders dan anders. Halverwege het seizoen hadden we Rode Trui drager Jan Lensvelt, hij werd echter toen ernstig ziek en enkele weken later, overleed hij zelfs. Toen hij in het ziekenhuis lag en de berichten steeds slechter werden, is besloten hem de Rode trui voor dit seizoen te overhandigen en dat niemand anders die dit jaar nog zou krijgen.  Wat overbleef voor de rest van het WTC peloton waren de plaatsen “na Jan” zoals het genoemd werd. Derde “na Jan” eindigde Adrie Verregghen en Ad van Wesel tweede. Anneke van Wesel werd eerste “na Jan”.
Geen rode trui of beker voor Anneke. Wel de gebruikelijke geldpremies aan de meet. Iedereen in de club was destijds erg onder de indruk van wat de Wensambulance voor onze maat Jan gedaan heeft in zijn laatste week, en daarom gaf dit drietal hun geldprijs aan de Stichting Ambulancewens Nederland.
Omdat dit doel meerdere leden aansprak, deden die ook nog een duit in het zakje en zo kan penningmeester Maurice een forse schenking overmaken aan deze mooie stichting.

Daarna ging de focus op de kledingsponsoren.
Omdat RVSA afscheid neemt van 10 jaar sponsoring van de club, werden Eric Stasse en zijn vrouw Tanja bedankt voor hun ondersteuning bij kleding aanschaf en voor jaren gastvrijheid voor de Snerttocht in hun kantine. Als een sponsor gaat, is er plaats op het shirt voor een nieuwe. Vanaf volgend jaar komt naast Vema Crane en PS van Seeters, Albert Heijn Made bij op de clubkleding van WTC. Hierdoor gaat de kleur blauw toegevoegd worden en krijgt WTC een goed herkenbare uitstraling.
Omdat Rob van Oorschot, Roy Delhij en Twan van Meel daarna in de tekenceremonie met voorzitter Kevin Damen voor 4 jaar tekenden, staat WTC Made er goed voor. Dat is een mooie opsteker richting het 50 jarig bestaan van WTC Made dat in 2026 gevierd gaat worden.

Wat een mooie herfstdag kregen we vandaag als toegift van de zomer. Anneke staat zelfs te twijfelen of ze haar zomershirt korte mouwtjes nog aan kan. Na even buiten geweest te zijn, heeft ze snel haar besluit genomen. Dat gaat dit jaar niet meer want de ochtendstart is net te koud nu.
We hebben in de info app nog niks afgesproken over de Tour. Het is een beetje wachten wie er zijn. Thema staat al wel vast “Herfsttocht” en de afstand ook 80-85km. Bij een herfsttocht denk je aan door de bossen rijden met mooi gekleurde bladeren. Maar als ik even met Flip overleg bij het verzamelpunt voor vertrek, hebben we beiden het idee dat we lekker in het zonnetje willen rijden en niet onder de bomen. Met zuidwestenwind wordt het “Numansdorp”, dus over de bruggen bij Willemstad maar dan tegen de wijzers van de klok. Omdat de Sport opkomst laag is, sluiten de paar aanwezige sporters bij ons aan.
Zo hebben we een mooi peloton van 12 renners. We rijden eerst richting de Moerdijkbrug via het Gat van den Ham. Net daarvoor hoor ik “lek”. Iemand vraagt “jij Adrie?”, maar dit keer is hij het niet. Adrie is afgelopen weken genoeg aan de beurt geweest ook. Hij heeft alles nieuw gelegd vertelt hij. Maar gedurende de tocht zie ik heb regelmatig eens een butsbeweging maken en dan naar zijn achterband kijken. Hij is toch niet zeker van zijn zaak, maar deze keer komt hij echt zonder lek aan in Made.
Nadat de lekke band gemaakt is, touren we naar de Kiltunnel. Goede klimtraining want vrijdag gaan Anneke en ik nog een rondje “Waalse pijl “ doen met een aantal ex-collega’s van mij. Na de tunnel krijgen we wind schuin voor. Flip is niet te stoppen constateren Frans en ik. “Dan nemen we na de afslag linksaf over” zegt Frans. Leuk Frans, maar dan hebben we pal wind tegen. Ik heb geluk , net voor de afslag komt Gerben naar voren en pakt de kop naast Frans. Ik profiteer achter Gerben mooi van Taxi Berm.

Na Strijensas ben ik dan wel een de beurt. Samen met John rijden we over de zonnige dijken met een mooi tempo. Binnen de kortste keren zitten we in Numansdorp en daarna doemen de bruggen op.
Ik heb al bedacht dat daar de wind pal tegen is. “Fijn, goede training voor de Muur van Huy”, maar Sandra heeft daar wellicht andere gedachten bij. Toch zit ze naast me als we de tweede brug boven zijn. Een klein duwtje doet wonderen. Ze is blij want ze denkt dat dit de laatste klim geweest is. Maar er komt nog meer oplopend terrein en als de vorm niet top is dan is een molshoop al hoog. Ik had verwacht nu wind in de rug te krijgen… maar helaas hij blijft een beetje opzij dus we moeten behoorlijk door blijven trappen.

Flip stuurt ons over de fietsstraat van Willemstad naar Zwingelspaan (auto’s welkom maar fietsers de baas op dit stuk). In Klundert gaan we richting industrieterrein Moerdijk. Daar zie ik veel groene stroom opgewekt worden vandaag met zon op de panelen en wind op de molens. Eindelijk een beetje wind in onze zeilen dus we zijn zo in Moerdijk. Nu nog even klein stukje naar Made.
Anneke en ik hebben een aanmoedigingspremie afgesproken ”Koffie met een punt op de May” voor ons 120 jarige verjaardag samen. Dat helpt, helaas heeft niet iedereen nog tijd en moeten meteen naar huis. John eigenlijk ook, maar die kan dit toch niet laten lopen. Ik wil eigenlijk naar “de Brabander” maar die is nog niet wakker, dus steken we over voor de “Koffiedeal” bij de Korenbeurs. Koffie met een punt voor
€ 6,25 staat op een groot bord. Ze hadden er blijkbaar niet helemaal op gerekend dat daar dan ook mensen op af komen want na ons bezoek was al het gebak op. Ik denk dat als iedereen meegegaan was we hadden moeten delen. Nu niet, het was goed toeven daar in de zon met een lekkere hap.

Ad

Voor de tweede week op rij werden de WTC-ers getrakteerd op een kermistocht. Deze week geen worstenbrood, appeltaart en oliebollen zoals bij de kermistocht van Den Hout naar Den Hout [B] waar het trouwens ook kermis was. Maar deze week toch een mooie opkomst. Het zal wel het mooie weer geweest zijn en de iets latere starttijd die zorgde dat de opkomst goed was.
Omdat het zuidwesten wind was, ging de Tour op weg voor een rondje in die richting. Eerst naar Zevenbergen, over het bruggetje en over het industrieterrein om het stoplicht te vermijden. Ik zie wel een kraantje rijden en denk nog “op zondag aan het werk?”, maar denk dat er niks in de weg is. Blijkt dat er wel een verkeersregelaar is… tenminste die zit in zijn auto te dutten en springt er uit als we al voorbij zijn. De man in de kraan roept iets. We zien nu dat ze de weg aan het asfalteren zijn. Ik stuur het peloton het looppad op dat er naast ligt. Bij elke afslag een verkeersregelaar maar die zijn net als de eerste steeds te laat om ons bij te sturen. Ik hoor iets achter ons, het kraantje komt er aan gescheurd, die denkt ons tegen te gaan houden denk ik. Dus slaan we toch maar wijselijk rechtsaf terug naar de doorgaande weg. Dan toch maar langs het stoplicht, hoewel … die wisten we toch nog te omzeilen. Jammer van dit oponthoud want hierdoor is ons gemiddelde flink ingekakt.
Maar zoals gezegd, het is mooi weer dus wie maalt daar om.
We zitten weer op de route richting fietsbrug en dan naar de Bloemendijk. De snelheid zit er goed in, maar dan moeten we even stoppen. Bij Rachel moet er wat lucht bij, niet in haar band maar in haar longen. Het puffertje doet wonderen. Anneke piepte trouwens bij thuiskomst ook al alsof het pollentijd is, dus maar eens even op de pollenradar kijken. Oeps , een score die je inderdaad meer in mei verwacht. Ik zag in de tuin ook al rododendrons bloeien, de natuur is een beetje van slag.
Na deze korte stop rijden we via Oudenbosch en Zegge richting de Langendijksestraat. Dit is de methode om een druk stuk Roosendaal te voorkomen. Om Schijf heen over mooie dreven. Wim zit te genieten van deze toegift van de zomer vertelt hij. Dat vind ik niet gek, het lijkt hem totaal geen moeite te kosten vandaag. Achterin denken ze daar wel anders over waarschijnlijk.
Via Rijsbergen gaan we richting Mastbos. Ik zit op kop lekker bij te kletsen met Johan, maar mis daardoor een weggetje naar rechts. Geen probleem, het alternatief is zeker niet om, maar ik weet dat er dan een slingerfietspadje komt. Daar baal ik wel even van maar het mooie weer laat dit snel verdwijnen.
Net voor het Mastbos hoor ik lek, maar het blijkt dat een plaspauze nodig is dus we stoppen weer even. “Te veel gedronken of te weinig gezweten”, denk ik. Wel tijd om even een reepje weg te werken en dan op naar het laatste stuk. Via Zwartenberg en Langeweg gaat het richting Made. Ik verwacht wind in de rug maar die is naar echt zuid gedraaid dus we profiteren niet echt in het laatste stuk. Bij de Drie Hoefijzers krijgen we een peloton in zicht. Dat moet ingehaald worden. Het blijkt onze trimploeg te zijn die na de koffiestop bij dun Elsakker lekker even uitfietst. Als we aansluiten, gaat onze snelheid een stukje omlaag, even lekker lostrappen. Met name Rachel vindt dat niet erg, ze heeft niet veel puf meer. Ik vind het sowieso al niet gek dat ze mee kon als je andere hobby “zeemeermin spelen” is.
Ik parkeer mijn fiets met 92 kilometer op de teller. Iets verder dan gepland, maar bij dit weer is dat niet erg. Hopelijk nog een paar weken zulk weer.

Ad

Op verzoek wordt er op deze zomerse 10e september om 8.00 uur gestart. Dat is fijn want de gevoelstemperatuur is bij de start al 26 graden. Wat ben ik blij met mijn WTC  zomershirtje, ik heb het deze zomer goed gebruikt, ben benieuwd of vandaag de laatste keer is dit jaar dat ik het aantrek.

Bij het verzamelen bij het Oude Raadhuis om 8.00 uur worden er drie groepen gemaakt, de sport gaat met de kapitein de Riviertocht rijden, de trim gaat rondom Breda en de tour gaat met John een rondje Meerkerk maar dan anders rijden.
Bij het vertrek werd niet getreuzeld, op de Blockmekerstraat had ik mijn 1^e PR al te pakken dus aan de wegkapitein maar even gevraagd of het ook  in een tourtempo kon. Gelukkig, dat kon.
Via Raamsdonksveer de brug over naar Hank en zo naar Nieuwendijk en Sleeuwijk. Daar weer de brug over naar Gorinchem en via Schelluinen langs mooie wegen naar Noordeloos en Meerkerk.
Hollandse taferelen deze fraaie ochtend, lekker fietsen langs water, molens, koeien en schapen. Zelfs mooie slogans die langs de route hingen om het treingebruik te stimuleren. Een ervan was zo goed dat ik hem zelfs onthouden heb: “Als de trein op tijd komt, is dat perrongeluk”.

Aan kop werd goed afgelost door de 9 aanwezigen en John was daar meesttijds te vinden om de weg te wijzen die voor een aantal toch nieuw was. Ondanks dat hij niet op zijn “goede fiets” reed, was daar niet veel van te merken.
In Meerkerk werd weer zuidwaarts gestuurd naar Arkel. In Gorinchem was het even oppassen geblazen door de vele vroege fietsers en drukke wegen, er ligt maar 1 brug daar en die moesten we  ook over. Na een verrassende afslag naar Woudrichem, reden we via Almkerk naar Dussen en zo weer naar Raamsdonksveer en om 11. 00 uur  reden we de May op. Mooi, want mijn bidons waren leeg, de zon brandde al behoorlijk en de temperatuur was behoorlijk gestegen.

John, bedankt voor het zomerse rondje Meerkerk andersom, dan is die toch weer anders.

Anneke

Met een strakke blauwe lucht en een perfecte temperatuur stonden en volop renners om 8.30 uur klaar op het Raadhuisplein voor een mooie tour te gaan maken.

Vandaag staat op het programma een rondje Binnenmaas van ongeveer 90 km.

De starters Gerard en Flip begonnen aan kop te sleuren richting gat van de Ham en Lage Zwaluwe. Met een westenwind kracht 3. Dit ging heel goed. Dan komt Gerard de achterzijde van dit elftal inspecteren. Kees, Adrie, Arion, Maurice, Ad, Erik, Peter, en Johan. Ikzelf sluit het tour peloton.

Door Lage Zwaluwe richting de Moerdijkbrug, erover en dan langs de Dordtsche Kil naar de Kiltunnel. Vol gas naar beneden ……. en buiten adem bovenkomen, rechtsaf ’s-Gravendeel binnen rijden.

Adrie rijdt daar een lekke band. Met hulp van de veelzijdige Flip lukt het na enige tijd met een volle  band het wiel weer te monteren. Even wordt er getwijfeld aan welke kant de as gemonteerd moet worden. Lachen natuurlijk, wel weer een leer moment.

Op naar Maasdam en de Binnenmaas. Wat een prachtig gebied is dit! Zeker de mooiste ronde met een westenwind.

Dan richting het Hollands Diep en Numansdorp naar de Haringvlietbrug. Hier laat Ad het peloton afzien maar wij geven geen kik. Laat maar rijden wij volgen wel. Het zelfde bij de Volkeraksluizen. Over de dijk langs Helwijk naar Oudemolen, Zwingelspaan en door Klundert over het industrieterrein naar Roodevaart en Moerdijk. Dan parallel aan de A16 naar Zevenbergschen Hoek. Hier is men alles aan het in orde brengen om er weer talloze dozen weg te zetten. Na de Gouden Leeuw zit Erik Dekker bij ons in het wiel. Op weg naar het criterium van Etten Leur, voor deelname aan de prominenten race. Wat ziet hij er nog goed verzorgd en scherp uit! Hij slat af bij de Achterdijk. Richting Zevenbergen. 

Wij gaan in volle draf de 2 viaducten op en proberen we elkaar nog wat uit. Dan de Derde weg in richting Helkant en Made.

Vanmiddag ben ik nog naar Etten Leur gegaan. Prachtig wat een ambiance voor de wereldkampioenen Lotte Kopecky en Mathieu van der Poel. Mathieu geheel in stijl met een geheel wit pak.
Ik ben speciaal voor Mathieu gegaan, wat een fenomeen. Hier werd natuurlijk het bekende spel gespeeld. Wat kan die kerel gas geven.

Al met al een prachtige zondag.

Groeten Wim ten Haaf

Vandaag mooi fietsweer, droog, niet te warm, niet al te veel wind.
Wel vraag ik me af of de wind niet verkeerd staat voor dit rondje, maar dat zien we nog wel.
Rachel is er wederom niet bij, die is dit weekend in Budapest op het Sziget festival.
Dus alleen tegen half negen richting het oude gemeentehuis. Hier staan meer dan genoeg WTC’ers klaar voor een mooi rondje met de verschillende groepen. Zoals al aangekondigd met een aantal gastrijders. Naast 3 mannen van de Wilde Bond zie ik ook de eenzame strijder van vorige week en ook een oude bekende Paul Sedee staat klaar om weer eens met de Sport groep mee te rijden.
De 3 Wilde Bond mannen besluiten met ons, de toer groep mee te gaan, aangevoerd door Gerard van O. Verder hebben we nog Peter B, Hans, Wim t H, Erik S, Maurice, Peter V, Anneke en ikzelf (Kees) in ons peloton.
Gerard had bedacht om de gerepareerde Haringvlietbrug te bezoeken. Samen met Hans neemt hij direct de kop en legt er meteen een lekker tempo op. Ik heb het idee dat Gerard na zijn bedevaarttocht nog sterker is gaan fietsen dan anders. Via Blauwe Sluis rijden we richting Moerdijk en hier de Moerdijkbrug op. Niet heel gebruikelijk maar we gaan dus linksom, dan ziet zo’n rondje er opeens heel anders uit. Een tijdje gaat het wat rustiger als Wim en Erik, meen ik, de kop overnemen. Is wel lekker, ik heb altijd wat meer tijd nodig om warm te draaien. Op het fietspad aan de Dordtsche Kil gaat het tempo weer omhoog als Gerard wederom de leiding neemt. De afslag naar de Kiltunnel komt dan opeens erg onverwachts waardoor er hard in de remmen geknepen moet worden.
Kiltunnel altijd leuk, grote plaat erop en lekker naar beneden knallen. Hierna proberen zo lang mogelijk niet terug te schakelen. Aan het begin van de klim komt menigeen mij voorbij, maar ik weet dit moet je doseren, dus de meeste zie ik al snel weer voor mij stil vallen en dus erop en erover.
In plaats van linksaf door de polders naar Strijensas rijden we rechtdoor over de hoofdweg richting Strijen. Pas net voor Strijen buigen we alsnog af richting Strijensas. Altijd mooi fietsen hier op deze wegen. Het valt mij op dat we hier wel wat wind tegen hebben, dus geen zuiden wind zoals voorspeld maar zuid-west, dus gunstig voor de terugweg, bedenk ik.
Samen met Wim neem ik hier voor het eerst de kop. Ik voel dat de beentjes sinds lange tijd best wel soepel aanvoelen.
Net voor de afslag naar de Haringvlietbrug besluit Gerard dat we het even wat rustig aan moeten doen als voorbereiding op de klimmetjes die eraan komen. Goed idee want hier fietsen we ook recht tegen de wind in, zodat een aantal mensen al niet zo vlot meer vooruit komen.
Via Helwijk rijden we naar Oudemolen en Klundert, allemaal mooie nieuw geasfalteerde wegen die heerlijk rijden.
Ik verwacht eigenlijk dat we wel via Moerdijk zouden rijden, Gerard besluit echter de kortste route richting Made te nemen. Hier krijgen we echt vol de wind in de rug dus lekker tempo maken zou je zeggen. Echter we merken dat bij een aantal mensen het beste er toch wel af is. Vooral met het optrekken na de stoplichten vallen er gaatjes.
Net na 11 uur rijden we echter Made al weer binnen, nog genoeg tijd voor een bakje koffie voor de lunch.
Lekker gefietst met een mooie groep.

Tot volgende week, Kees M

Gisteren had ik de Ronde van Vlaanderen (Vaderdag) gedaan met mijn oudste zoon. Cadeaus doen we niet meer aan wel leuke activiteiten. Toen ik vanmorgen wakker werd voelde ik de beentjes nog wel maar het was droog en niet echt koud dus reed ik naar Leo om samen naar de May te rijden. Op de planning stond een rondje Boompjesdijk dus dat beloofde wat. Toen we bij het gemeente huis aankwamen vroeg den bakker of ik het laatste appje al gelezen had. Ik had wel Twan die vandaag 55 kaarsjes mocht uitblazen gefeliciteerd maar nee het laatste appje had ik niet gelezen. Een blik op de telefoon leerde me dat waar we de laatste dagen al bang voor waren dat het de waarheid was geworden. Jan Lensvelt één van onze beste fietsvrienden was vanmorgen om 6:00 uur overleden. Hij heeft na een moedige strijd deze toch op moeten geven. Toen ieder op het pleintje aanwezig was nam de oud voorzitter Ad van Wesel het woord om kort een woordje te doen over deze trieste gebeurtenis. Vervolgens werd er een moment van stilte voor Jan gevraagd. Tijdens deze stilte kon je zelfs hier buiten een speld horen vallen. Hierna gaan de verschillende groepen van start. Onze tour groep kiest vanwege de weersomstandigheden voor een rondje Galder. We rijden weg in de richting van Den Hout en terwijl ik met Ad op kop rijdt rijden de mannen van de sport ons al met flink tempo voorbij. Zelf ben ik in mijn gedachte bij de familie van Jan, het is allemaal zo snel gegaan. Op zondag 25 juni maakte ik nog een selfie met een trotse Jan in zijn rode leiderstrui. Het is niet te bevatten dat we een maand later hier nu al over zijn dood spreken. Bij de Teraalsterbrug word ik door de sterkere mannen naar achteren verwezen, het gevoel in de beentjes was vanmorgen dus echt minder. Maar goed Hans van Bracht en Ad van Wesel doen uitstekend kopwerk. Ook Wim ten Haaf, Ad van Dongen, Flip, Adrie en Arion komen op tijd op de kop. Via de Ketenbaan, De Vijfeikenweg, rijden we naar Gilze vanaf daar gaan we via de Gilze weg richting Chaam. Daar gaan we achter de kraantjes door naar de Dassemussestraat en vervolgens de Meerleseweg. Hierna gaan we richting Strijbeek om van daar uit naar Galder te rijden. Flip komt langs met de vraag om langs de Dreef te rijden om er een kaarsje voor Jan op te steken.

Als we bij Moskes komen zien we dat er een markt is en we besluiten het maar niet te doen. Later blijkt dat de trim wel dit mooie gebaar heeft gedaan onder leiding van de bakker. Echt mannen een mooi gebaar. Voor mij een teken dat de WTC toch echt een vrienden club is. Als je zo respect vol met elkaar omgaat. We rijden verder richting Rijsbergen over het viaduct over de A16 en de HSL. Van Rijsbergen rijden we over de Ettenseweg naar de Santspui, hier gaan we binnendoor naar het Trivium. In het traject langs de A58 hoor ik LEK. Het is Anneke er zit een steentje in haar band. De mannen lossen het probleem vrij snel op en we kunnen voort. De rit gaat verder naar de Liesbosch weg als we hier links afdraaien richting het spoor horen we opnieuw LEK. Nu is het Flip die achter plat staat. Terwijl de band vervangen wordt kijk ik rond wie er allemaal in de tour groep zitten vandaag. De samenstelling is als volgt: Ad en Anneke van Wesel, Erik en Leo Stasse, Arion en Ad van Dongen, Adrie Veregghen, Wim ten Haaf, Hans van Bracht, Peter Bastiaansen, Flip en ik. Na deze observatie gaat de rit verder en de lucht wordt donkerder. Als we tegenover de Regt de Verloren Hoek in rijden begint het te regenen. Wat verderop draaien we naar de weg naar de Zwartenbergse molen. Van daaruit rijden we richting Zwartenberg. De weg is nu echt nat en terwijl ik een beetje naast mijn voorganger stuur i.v.m. het opspattend water hoor ik voor de derde maal LEK. Het is Adrie Veregghen die nu plat staat. Ik rijd door tot een grote Wilgenboom zodat we nog enig zins droog het probleem kunnen tackelen. Dee klei waarin we staan geeft voor een enkeling problemen om weer in te klikken. Niet veel later rijden we over de brug en kunnen rechtsaf richting Langeweg. Gedreven door de wind gaat het tempo de hoogte in. Dit geeft voor een enkeling problemen. Dus moet het tempo omlaag. Ook bij deze groep geldt n.l. samen uit samen thuis. Toch is er ondanks de verschillende stops een aardige snelheid aan gehouden. Als ik nadat we vanaf de May met Peter B. en Leo via Den Hout thuis op Ter Aalst mijn Garmin afdruk zie ik dat de gemiddelde snelheid toch nog 30 km/h ligt. Een rit die dus met de nodige obstakels werd gereden, mijn hoofd is nog steeds bezig met het verwerken van het bericht dat we voor de start van deze rit kregen. Jan bedankt voor je vriendschap en de vele fijne ritten die we samen mochten rijden.

Groet, Gerard van Oerle.