Gisteren was het een dag waar de wielerliefhebbers nog lang over zullen napraten.
Annemiek en mijn favoriet Remco hebben de Vogezen en de omgeving van San Sebastian een zware verkoudheid bezorgd. Vandaag zijn er nog vele in het peloton bezig om hun wonden te likken en proberen zich te herpakken voor de volgende koers.
Maar dan vandaag.
John had een route uitgedacht die ons richting Blauwe Sluis zou voeren.
Met 2 gastrijders Paul en Marianne erbij waren we met 9 kleppers.
Op naar Zevenbergen met een flinke wind op kop. Hier de Koekoeksdijk gevolgd door de Dikkendijk gepakt. Straf kopwerk van John en Paul. Daarna naar de Molendijk om richting Moerdijk te rijden.
Antoon en Bert lieten zich ook niet onbetuigd om een gedeelte van het kopwerk te doen.
Blauwe Sluis was de volgende passage op weg naar Lage Zwaluwe.
In Lage Zwaluwe nam Jacques afscheid van ons waar hij een tijdelijke woning heeft.
Dat in afwachting van een nieuw appartement wat in de May gebouwd gaat worden.
Intussen in Drimmelen aangekomen. Naar de haven gereden om daarna achterlangs
en langs het kanaal naar het domein van Kriezantenkweker Erik gereden. Hier afscheid genomen van Erik om vervolgens terug te keren op het punt waar wij vertrokken waren. De May.
Gastrenster Marianne nog naar huis gebracht, om daarna nog een lusje over Dongen te rijden.
Toch nog de 100km aangetikt deze ochtend, om daarna lekker naar het fietsen met onze kanjer Annemiek te gaan kijken.
John, nog bedankt voor het leuke ritje en de aanduidingen onderweg en tot binnnenkort.

Met vr gr De Pakhaas.

Opnieuw schitterend weer, maar toch met beduidend meer wind dan vorige week. De wind kwam meestens uit het zuiden, en daar had John al op ingespeeld door een toch zuidwaarts te plannen. En opnieuw was het een verrassend rondje met een forse groep. Met wisselende mensen op kop, maar met één vaste kracht, Kevin. Indrukwekkend. Het tempo vasthoudend en dan zonder problemen nog de gesprekken achter hem volgend. 

Opnieuw zijn we op plaatsen geweest die ik niet kende of me niet kon herinneren, maar aan de hand van kerktorens en andere oriëntatiepunten was het voor mij steeds wel duidelijk waar we ons bevonden.

En een aangename verrassing toen we net voor de brug voor Zwartenberg richting Zevenbergen de andere groep tegenkwamen. We zijn een tijdje samen opgetrokken richting de Elsakker waar het weer splitste. Hoewel de samenstelling weer wat anders werd in beide groepen. 

Het was ook leuk dat een vraag die een paar weken eerder gesteld werd, beantwoord werd. We reden toen over de Goudbloemseweg vanaf Oudenbosch en gingen over de houten brug over de Mark. De vraag was toen waar je uitkwam als je rechtdoor ging. Het antwoord werd toen gegeven, maar er werd in deze tocht ook bewezen dat dit klopte: Hoeven. Wat ik zelf wel grappig vind is dat we daar vlak langs de Geerstraat en Goorstraat reden. Maar dat moet je dan net maar weten. Het heeft verder ook geen enkele toegevoegde waarde.

Het was weer een schitterende rit met leuke mensen. Elke zondag weer plezier. Het spijt me dat ik volgend weekend weer moet werken. Aan de andere kant, het brood waait ook niet op de plank. 

Met vriendelijke groeten,

Gerard

Het klinkt als een plaats uit een heldenepos. En er zijn vast ook gemaakt over de rietsnijders in de Biesbosch. Alleen weet ik niet of de Noord-Waard er in voorkomt. Maar het had zomaar gekund.

Het was in elk geval prachtig weer met weinig wind die zelfs bij richting Made enigszins aantrok in ons voordeel. Voor aanvang van de tocht werd er nog wat geschoven, wie bij wie zou aansluiten. En zo gingen we met de Trim met een redelijk aantal heren en één dame op weg naar het noorden. Bij Hank al de polder in. Het aangename was dat er er andere rijders bij waren die ik al geruime tijd niet meer gesproken had. En als ik genoeg lucht heb dan ben ik in voor een gesprek.

De tocht zelf was schitterend. Waar de omgeving in koudere maanden wat vijandig aandoet voor degenen die daar wat gevoelig voor zijn, in de zomer is het er uitnodigend. Vooral de oostwaartse route terug naar Werkendam was prachtig. Over slootjes via bruggen waarbij we voor mij gevoel, door het ontbreken van relingen, over het water scheerden. Scheerden ja, want het tempo was behoorlijk. Maar, en ik spreek uiteraard voor mezelf, het was prima te volgen.

En normaal haak ik in Geertruidenberg af wanneer we vanaf die kant komen, maar op uitnodiging ben ik mee naar Made gegaan om op koffie en gebak getrakteerd te worden door Jacques ter gelegenheid van zijn verjaardag. Nogmaals gefeliciteerd, en dankjewel. Het was nog niet per se eenvoudig een uitspanning te vinden om deze traktatie te verkrijgen. De eerste zaak waar we wilden aanleggen(ik noem verder geen namen) was nog niet open, en de eigenaar (meen ik) had ook niet per se zin in onze klandizie. Gelukkig was er wel een zaak die ons meer dan welkom heette: Shirley’s Eethuys, die ik vanwege de gastvrijheid dan wel weer bij naam noem. Het was een prettig einde van weer een prettige tocht. Er was ook steun van Gerard die Gerard vergezelde op het stukje naar huis terug. Daarbij reden we over een assepad dat vanwege de werkzaamheden aan de Drimmelseweg de omleidingsroute was. Een stukje Made dat ik niet kende, maar wat ik zelf schitterend vind. Nu dit verslagje onder de parasol, met een virgin cuba libre (cola-rum zonder rum) en op de achtergrond zeer zachtjes de klanken van Luiz Bonfa. Dit zou wel eens een perfecte zondag kunnen worden. Met dank aan jullie.

Ik hoop weer tot volgende week.

Met vriendelijke groeten,

Gerard Koops

Voor het vertrek werd er stevig overlegd over de route. De richting was wel duidelijk met een stevige zuidwesten wind. Maar het ging vooral om de terugweg waarbij “Den Elsakker” het onderwerp was in verband met nieuw grit op het asfalt daar in de buurt.

We gingen op weg, met Peter, Johan, Jacques, Wim, Anton, Bert, ikzelf. En met Jan, een heuglijk feit!

Wat betreft de temperatuur was het fijn. De wind behoorlijk stevig. En omdat ik al een aantal weekend was opgesloten in mijn werkhok viel me de algemene progressie op.

Het kan natuurlijk ook zijn dat het mijn eigen regressie is die mij opvalt. De rest van de groep is in elk geval beleefd en coulant genoeg om mij het niet aan te wrijven.

We gingen in elk geval via Noordhoek kwamen weer in de buurt van de Zevenbergen waar we over de houten brug het water over gingen. Vooral het stukje aanrijden richting die brug trof mij. Het is een prachtig stukje Nederland. En dat gold eigenlijk wel voor de hele route. In de zomer is het een prachtig rondje. Een schril contrast met de winter. Het is er dan onbeschut, naargeestig en het komt hard over. Ik diep nu uit mijn herinneringen. Trainingen in februari die kant op waren bruut en zonder souplesse. Waarschijnlijk was het minder erg dan in mijn herinneringen. Maar de heroïek moet ergens vandaag komen. Nu was het in elk geval een genot om rond te fietsen, ondanks dat we niet helemaal de vooraf bedachte route reden. Het gezelschap had een flinke hand in de goede stemming. Zelfs een ongeplande bandenwissel had daar geen invloed op. Ik kijk weer uit naar de volgende rit.

Met vriendelijke groeten,

Gerard

Na de hitte van vorige week zaterdag en voor mij de langste rit sinds ik op een wielrennersfiets zit vandaag schitterend fietsweer en weer lekker met de trimmers mee.
Vorig jaar naar de Rith gefietst en dit leek me vandaag weer een mooie rit ook i.v.m de wind die uit zuid westelijke richting kwam.
Bij aankomst op het Raadhuisplein telde ik toch al gauw 7 trimmers en dit waren:
Peter Kuypers, Peter Bastiaansen, Peter Korse, Jan Lensvelt, Wim Rasenberg, Jacques van Dijk en John de Wijs.
Vol goede moed vertrokken we richting den Hout en via Dorst naar richting Bavel.
Echter boven op het viaduct bij Made plotseling geroep dat we moesten stoppen.
Wat was er gebeurd, Jan was vergeten zijn bril op zijn neus te zetten. De bril stond boven op zijn helm en daar wordt zijn zicht er niet beter op.
Het was weer goed opletten vandaag want we werden bijna van de fiets gereden door een dame die niet goed oplette achter het stuur..
Kopwerk werd keurig gedeeld en in een mooi tempo ging het richting Ulvenhout en via allerlei slingerwegen richting Effen. Wat al wel opviel was de vele renners die we tegen kwamen en Jacques merkte al op dat er zeker een tour aan de gang was.
Door Effen en dan naar de Achterste Rith. Een paar mooie klimmetjes in een mooi omgeving.
Plotseling was de weg afgezet en konden we wel of niet verder. Volgens de vrijwilligers was het n iet de bedoeling om hier langs te gaan want over 5 minuten begon er een wielerkoers.
Na wat protesten draaien we toch om en de vrijwilliger vertelde nog wel dat we nog in konden schrijven voor de 55plus koers. En volgens hem kon iedereen van de trim meedoen gezien de koppen die hij zag. Nee,Nee hoorde ik, dat was niet de bedoeling.
Omdat mijn fietscomputer de weg nu kwijt was nam Jacques resoluut de leiding en dit ging zeer goed. Hij weet overal goed de weg. Iemand riep plotseling gaan we nog langs de Elsakker want als we dat doen trakteer ik.

Jacques paste gelijk de weg aan zodat we even later bij de Elsakker aan kwamen.
Koffie met Vlaai werd getrakteerd door Peter K en dat smaakte goed. En na nog een bakste stapten we weer op de fiets en reden richting Made.
Een fijne rit met mooie wielertoeristen, voor herhaling vatbaar.
Tot volgende week.
John

Iedereen vroeg zich af van wat is dit? Nou, dat werd later deze ochtend wel duidelijk.Maar het mooiste nieuws deze ochtend was de terugkeer van Jantje Lensvelt. Na een lange revalidatie en na een paar keer gefietst te hebben was het mooi om te zien dat hij deze ochtend weer aan het Oude gemeentehuis stond. Dat deed iedereen veel deugd. Jan zou lekker met de trimmers meerijden en lekker bij mij in het wiel blijven. Gewoon om het goede gevoel terug te krijgen en weer te wennen hoe het fietsen in een groep gaat. Om half negen gingen we los. Richting Dussen. En met een prima weertje. Heerlijk toch. In Dussen de dijk genomen langs de fietsenzaak van Mooie Mario, langs Cafe De Bocht en de Klompenmaker. Het kon niet op. Beetje bijkletsen met John de Wijs en Bertje T en de kilometers vlogen voorbij. Na Dussen rechtsaf de polder in. Richting Wijk en Aalburg. Waar blijft het Neusje van de Zalm nou werd er geroepen. Komt vanzelf mannen als je maar oplet. En opeens was het daar. Een huisje links van ons. Daar stond op de gevel (Het neusje van de Zalm) terwijl het met vis niks te maken heeft. Is dat alles werd er geroepen?Dat is het nu, en ge zal het nooit meer vergeten hahaha. Verder naar Wijk en Aalburg en daar de dijk naar Andel genomen. Met jantje ging het goed. Hij had het weer prima naar zijn zin. Klepper Jac kwam intussen ook het nodige kopwerk verrichten want de wind begon in ons nadeel te blazen. Het ging via Woudrichem naar Sleeuwijk. De ene dijk na de andere. En of het druk was met dit mooie weer. Nederland fietsland en dat werd vandaag nog maar eens extra duidelijk. Vervolgens ging het via Uppel, Almkerk en Dussen naar Hank. Jac moest rond half twaalf thuis zijn want hij moest naar A’dam om zijn kleindochter te zien korfballen. Zij doet dat op topniveau bij Blauw Wit. En dat we op tijd terug waren in de May zodat Jac naar zijn kleindochter kon gaan kijken, sommigen naar de start van de ZLM Tour en anderen deden er nog een paar kilometers bij. En Jantje? Hij vertelde aan mij dat hij het goed naar zijn zin heeft gehad, dat het wel mee was gevallen, en dat hij ook wel een klein beetje moe was. Beste Jan: fijn dat je er weer bij was vandaag en weer lekker mee kon fietsen. Was gezellig met jou erbij.

De Pakhaas.

Op een winderige 2e pinksterdag waren voor de trim ploeg weer 4 atleten aanwezig en conform de wet op de privacy volgens een van deze vier mag je niet de volledige namen in dit verslag zetten.
De vier trimmers waren: J.S., J.v.D, W.R., en J.d W. Bekende afkortingen voor iedereen bij de Wtc.
Na enige discussie werd toch besloten om Wims rondje te gaan fietsen.
Via Zwaluwe naar Moerdijk, dan naar Noordhoek en Standaardbuiten en via Zwartenberg weer richting Made.
Door de bossen was volgens G.v.O nog te nat en was er teveel risico op lekke banden.
Jacques van Dijk en Wim Rasenberg namen resoluut de kop en tegen de sterke wind in gingen we richting Moerdijk. Op industrie Moerdijk aangekomen was er een wegomleiding want met een flink aantal personen en machines was men met de weg en fietspad bezig.
We probeerden er toch langs te komen echter we werden resoluut terug gestuurd door een aantal
werknemers. Linksaf en de borden van de omleiding volgen.
Het begin ging goed totdat Johan Smits zei hier moeten we rechtsaf. Dat was jammer want een kilometer verder liep de weg dood. Omgedraaid en toch weer de borden gevolgd kwamen we weer op de goede weg.
Noordhoek en Standaardbuiten ging allemaal vlotjes en eindelijk kregen we wind in de rug richting Zevenbergen. Na enig overleg niet via Etten Leur terug maar via Zwartenberg.
Moe maar voldaan kwamen we weer in Made aan en na twee racers prettige vakantie te hebben gewenst hoop ik wel volgende weken weer iets meer trimmers te zien op zondag morgen.

Met vriendelijke groet,
John

Deze ochtend was de animo bij de trimmers niet erg groot. Natuurlijk kwam dat ook door het pinksterweekend. Maar dat mocht de pret zeker niet drukken. Met Johan Smits, John de Wijs en mijn persoontje stond er toch een sterke selectie aan het vertrek. We zouden naar het blauwe meer rijden. Eerst wind tegen, en daarna op de terugweg wind in het hol.
Ik heb er deze keer een iets ander rondje van gemaakt. Om iedere keer dezelfde wegen te pakken word na verloop van tijd toch wel een beetje saai.

Het ging via Geertruidenberg naar Raamsdonksveer. Bij de Triangel de weg overgestoken om verderop boven aan het viaduct linksaf te slaan langs het oude kerkje de polder in. Al slingerend rechtsaf om weer een viaduct aan te doen die ons naar Waspik voerde. Aangekomen op de rotonde aldaar ging het linksaf richting Sprang. En verder ging het. Sprang door en daarna het halvezolenpad overgestoken om richting de Kets te rijden.
Uiteindelijk kwamen wij uit op het snelfietspad van Walluk naar Tilburg. Dit een eindje gevolgd om daarna rechtsaf te slaan naar het blauwe meer. Rond gereden om op de weg van Loon op Zand naar Dongen-Vaart uit te komen. Tussendoor natuurlijk gezellig keuvelen met Johan en John over vakanties en meer over dat soort alledaagse dingen. Nadat we de vaart voorbij waren ging het gas erop. Wij hadden een afspraak om 11uur bij het Trefpunt met Petra en Helene. Dus werd er een tandje bij gestoken.
Door ’s-Gravenmoer ging het naar Oosteind. Daar de polder door gestoken om op de Oude Veerseweg uit te komen. Daarna via Geertruidenberg terug naar Made.

Hier zaten Helene en Petra al vol ongeduld op ons te wachten. Wij waren uitgenodigd om een bakske te komen doen met wat lekkers erbij. Nou, dat moet je tegen ons niet zeggen natuurlijk.
Petra intussen voorzien van een nieuwe heup en Helene ook aan de betere hand na wat fysieke ongemakken. Ook Andre was er. Ook nog steeds veel last van zijn pols. Ook voor hem hoop ik dat het e.e.a. zich naar de goede kant gaat bewegen.
Onder het genot van een goei bakske werd er gezellig gepraat over van alles en nog wat.
Na een uurtje en twee bakskes wijzer werd het tijd om weer eens naar Oosterhout op aan te gaan.
Gezellig gefietst deze ochtend met Johan enJohn en leuk nagepraat met Petra en Helene en Andre.

Bedankt allemaal en tot een volgende keer.

Met vr gr De Pakhaas 😁🐰

Toen ik in alle vroegte op de weerapp keek zag ik dat ik gezien de temperatuur van 8 a 10 graden toch weer de iets dikkere kleding voor de dag moest halen. Aangekomen op het Raadhuisplein zag ik toh wel een aantal bikkels staan in korte mouw en korte broek.
Enige discussie was er welke route we gingen rijden ivm de wind. Na enig overleg werd toch besloten om een Uppeltje te doen, sommige moesten op tijd weer in Made zijn en dus een iets kortere rit als normaal.
Met vijven vertrokken we: Wim, Jacques, Johan, Peter en John.
Echter in de Blockmekesstraat sloten Marc Schaerlaeckens en gastrijder Frans marijnissen bij ons aan.
Jacques ging op kop omdat hij de route heel goed kende en luid en duidelijk gaf hij de instructies aan het zevental.
Op een gegeven moment werd het tempo flink opgevoerd naar 32/33 km en de wegkapitein gaf duidelijk aan dat dit niet het tempo is voor de trimploeg maar de bedoeling is 27/28km.
Tempo werd gelukkig aangepast en door een aantal mooie dorpjes ging onze rit in de regen verder richting Werkendam.
Over de dijk langs het water gingen we richting Hank en af en toe ging het tempo toch weer omhoog.
Blijft moeilijk om het juiste tempo te fietsen als er verschil zit in de snelheid van de deelnemers.
De brug over bij keizersveer en richting Made. Iets eerder thuis als normaal i.v.m. de iets kortere rit.
Fiets weer poetsen zodat hij a.s. zaterdag er weer picobello uitziet.

John de Wijs

Er liggen vanochtend 2 setjes klaar; een setje lange mouwen en een setje korte mouwen. Gisteren vond ik het namelijk nogal koud en voor deze Hemelvaartsdag zou er ook nog eens een forse westenwind waaien; dus ook de windstopper lag al klaar. De beenwarmers aan en een korte fietsbroek. Daarboven een ondershirt met lange mouwen. Als ik even later de achterdeur open maak en mijn fiets uit de schuur haal, is het helemaal niet koud. Ik check de app van WeerOnline voor de opkomstpunten; 14ºC en geen regen. Veertien graden… beenwarmers weer uit en ook de lange mouwen gaan uit. In m’n zomerpakkie, zonder windstopper, zit ik even later met de wind vol in de rug op de fiets naar de May. Benieuwd of de opkomst voor de TT groot genoeg zal zijn voor een ritje naar Willemstad, overdenk ik de alternatieven; de Trim wil naar Blauwe Meer; da’s niet echt gunstig wind-technisch gezien dan. De Tour gaat richtings Numansdorp 85km; …hmm kan ook.

Uiteindelijk zijn we met te weinig voor de TT. Ik hoor Jacques van Dijk druk in overleg met Gerard en Wim over de route van de Trim. Dan wordt het half 9 en tijd om te beslissen. De Trim gaat naar de Galderse Meren en samen met Boukje en Bert sluit ik aan. Galderse Meren is misschien ook niet echt ideaal met deze wind, maar ik zie wel hoe het gaat.
We vertrekken en rijden langs het zwembad Made uit richting Den Hout. Van alle bedrijvigheid daar zien we niet veel omdat we via de polder bij het pannenkoekenhuis uitkomen. Bij de T-splitsing uit het bos is het even oppassen. Een auto en fietsers van beide kanten zorgen voor verwarring. De auto stopt en we kunnen oversteken. Via de Vraggelse Baan rijden we even later op het fietspad langs de Burg. Materlaan. Ik probeer me een route voor te stellen die ons nu naar de Galderse Meren brengt. Ik bungel ergens achteraan het pelotonnetje van 10 renners en hoor Jacques af en toe de afslagen afroepen. Hij zal de route voor vandaag dus wel in z’n hoofd hebben. Bij Dorst steken we de weg over richting Bavel. Van hieruit zouden we nu de wind moeten gaan voelen, maar omdat we beschut in de bossen rond Ulvenhout rijden valt het alles mee. Na Ulvenhout draaien we de Galderseweg op en niet veel later …inderdaad de Galderse Meren. Ik kijk op mijn Garmin en we zijn een krappe 30km aan het rijden. Dat wordt een kort ritje denk ik bij mezelf. Tot aan hier was het allemaal bekend terrein, maar dan opeens komen we op plekken waar ik nog niet veel gereden heb. Ik weet dat we ergens in de buurt van Rijsbergen zijn, maar precies kan het niet zeggen. Opeens draaien we een bruggetje af en staan de aan de bebouwde kom van Rijsbergen. Tja… verrek dit is weer bekend. “Nu richting Etten-Leur”, hoor ik Jacques roepen. Ik weet hier de weg weer en rijd samen met Boukje aan kop. We komen aan op een rotonde en geheel tegen mijn gewoonte in blijf ik op de weg rijden terwijl er een (slecht) fietspad naast ligt. Ik verwacht een vermaning, maar die blijft uit (dus alsnog hier… sorry, dat was niet goed). Ik wil goed aanzetten want vanaf Rijsbergen naar Etten-Leur hebben we de wind in de rug. Maar net als we Rijsbergen weer uitrijden, gaan we linksaf. Uhm… ok… hier ken ik het helemaal niet en Etten-Leur lijkt nu even ver weg. Op een gegeven moment slaan we weer rechtsaf en hier komt het weer vaag bekend voor. Hee… de weg van Rijsbergen naar Etten-Leur. We steken de weg over. Dit stukkie weg is deel van mijn winterrondje, maar dan slaat Jacques weer een weggetje in waar ik dan nog nooit gereden heb. Zo vaak ik hier de afgelopen winter heb gereden en het nauwelijks herkennen, maar opeens staan we op Trivium. De geur van de McDonalds komt ons tegemoet en bijna als vanzelf wil de fiets de parkeerplaats op rijden. Het peloton rijdt verder en ik sluit maar weer aan. We rijden dwars door Etten-Leur en razen over het fietspad naar de Cppense Molen. Het is druk op het fietspad en bijna liggen Bert en ik in de kant als Bert een aangelijnde hond wil ontwijken en ik liever niet door een berg paardestront rijd. Het loopt goed af.
Na de molen rijden we over Zwartenberg en dan direct rechstaf richting Langeweg. Vanaf nu hebben we de wind echt vol in de rug. Met een lekker vaartje denderen we over het viaduct van de A16 en dan ben ik alweer bijna thuis. Bij Wagenberg neem ik afscheid van de club. Iets minder kilometers dan ik vanochtend voor ogen had en na een eerste aarzeling omdat ik graag met wind tegen start is het deze rit erg goed bevallen. Een paar nieuwe weggetjes ontdekt, of misschien wel herontdekt.

Tja… hoe moet het nu verder met de TT? Gewoon maar van zondag tot zondag bekijken, denk ik. Is de opkomst groot genoeg dan rijdt de TT. Zo niet dan aansluiten bij een groep al naargelang hoe sterk ik me voel.

Rene