24-7-2022, verslagje van de tourgroep van de WTC. De vakantie is voor een aantal van ons begonnen dus tijd voor een vakantierit volgens de agenda van de WTC. Als ik deze ochtend met mijn fiets richting Leo rijd is het al een aangename temperatuur. Als ik bij hem kom zeg dat ik niks van Gerben heb gehoord en dat hij er gister ook niet bij was met het rondje TMM. Dus vertrekken we om 8:10 richting de May via den Bromtol. Als we bij het oude gemeente huis aankomen zit Wim Rasenberg al te wachten en ook René van Mook is er al. Niet veel later komen er verschillende renners en rensters uit diverse richtingen aangereden. De wind komt uit Zuid-Westelijke richting dus is mijn idee een route richting Willemstad te rijden. Als mijn GARMIN 8:32 uur aangeeft gaan we van start, hierbij duurt het even voordat het peloton gevormd is. Als we de Watertorenstraat indraaien is de groep gevormd. We nemen bij de Helkant de weg richting het industrieterreintje van Hooge Zwaluwe. Hier hebben we enigszins wind mee en het tempo gaat lekker omhoog. Leo heeft er ook echt zin in. Maar rap komt er vanuit de achter kant van de groep dat we de tour zijn en niet de sport. Eerlijk gezegd denk ik dat de tourrenners dit best aankunnen.
Ik ga een keertje na achteren om te zien welk schoonvolk er allemaal is aangesloten bij de tougroep. Ik kom dan de volgende namen tegen: Chris Weda, Anneke van Wesel, Sharelle van Dongen, Ad van Dongen, Leo Stasse, Corné Schoenmakers, Flip Segeren, John Haanskorf, Peter Verhagen, Peter Bastiaansen, Erno Haanskorf, Johan van Helmond, Twan van Meel en Gerben Berm. Ik merk dat er voldoende sportrenners tussen zitten die hun kopbeurten kunnen doen maar zie ook dat neef Twan op de mountainbike er tussen zit. Zijn Ridley is in onderhoud en hij geeft aan dat dit ook een manier van trainen is.

De ene is niet de andere is de titel van dit verhaaltje, maar waar slaat dit nu op wel de ene Haanskorf wil niet op kop en de andere wil er soms niet vanaf. Maar voor we in Moerdijk zijn is de dieje die niet op kop wil eraf en keert hij om. Na het industrieterrein gaan we van Klundert richting Noordschans hier schieten we de polder in richting Tonnekreek. Ondertussen rijd ik naast Sharelle die lekker mee peddelt op haar mooie LIV Langma. Vervolgens gaan we over de fietsstraat richting Willemstad. Deze fietssnelweg is blijkbaar niet bij iedereen even bekend. Het rijdt er echter fantastisch. Bij Willemstad wordt er geroepen plaspauze, wie weet ik niet maar er is blijkbaar behoefte aan. Wat later rijden we weer verder richting A29 vandaar gaan we naar het industrieterrein Dinteloord. Best een aardige wind staat hier tegen, en Johan en Gerben proberen elkaar even uit. Beiden moeten er flink tegen aan zeker dat laatste stuk dat nog even lekker oploopt. Met Chris en een goede Corné op kop gaan we richting de suikerfabriek altijd weer oppassen met de weg versmallingen op deze verkeers luwe weg. Als we de suikerfabriek gepasseerd zijn is er een wegomleiding. Die zorgt er voor dat er even een klein misverstand is met wat nu de juiste richting is. Als we Stampersgat verlaten vraagt Chris wanneer we wind mee krijgen. Ik geef aan dat we nu wind af rijden. Langs de windmolens af rijden Standdaarbuiten in. Hier staan links en recht van de weg paaltjes die goed aangegeven worden door de koprijders op dat moment. We draaien richting Hunter Douglas waarna we niet kiezen voor de Goudbloemsedijk maar voor Langeweg. Anneke vindt dit niet leuk zegt ze, ik vind het juist een leuke afwisseling. Maar ik merk als we de bochten nemen in deze weg dat daar het probleem zit. Meer voorwaarts blijven rijden luid mijn advies, dan hoef je niet elke keer weer fors aan te zetten. Daar wat verderop komt de Lamgat-brug in beeld. Hier merk je dat het wat later in de ochtend wordt, de recreanten zijn ook wakker geworden en zorgen voor wat meer drukte op de fietsroute. In overleg met Flip besluit ik dat we een klein lusje via Zwartenberg naar de
Elsakker erbij pakken. We hebben tenslotte tijd voldoende. Hier gaat het fout. Peter Bastiaansen die normaal met trim mee rijdt heeft blijkbaar voor de brug al moeten lossen en rijdt via Langeweg naar huis.
Over de brug bij Zwartenberg doorkruisen we de trimgroep. Dit leidt altijd tot verwarring, Sharelle besluit met de trim het rondje af te maken. Al met al ontstaat er even een onoverzichtelijke situatie de koprijders hebben niet altijd een goed beeld hoe het achter in de groep aan toe gaat. Er is nog meer verwarring door een groep Harleys die zich ook nog tussen de fietsers door wurmt. Via de Elsakker gaat het richting de Compaan, bij de Schuivenoordseweg nemen Chris en Twan afscheid van de groep. Chappeau Twan goed gereden je kunt zo met de Rabo-dikke Banden race meedoen. Vanaf de Compaan gaat de snelheid weer omhoog om vervolgens weer even omlaag te gaan. Ik maak nog snel een filmpje want op STRAVA kun je tegenwoordig ook korte filmpjes kwijt. Bij Wagenberg slaat Corné rechts af en even later rijden we via de Brandestraat de May binnen. Ik hoor of we één biertje meedoen. Niet veel later zitten we bij Shirley eerst aan koffie met gebak. Hierna doen Leo en ik één biertje om rond twaalf uur terug te zijn op Ter Aalst.

Groet, Gerard.

Voor deze mooie fietsdag had ik in de wegkapiteins-app voorgesteld om de “West-Brabant-Tocht” weer eens te rijden. Mijn suggestie wordt aangenomen dus komt de info-app aankondiging van Kevin, een tocht van 120 km. met pitstop in het pittoreske Nispen.
Mooi zonnig weer, met de wind uit het zuid westen (volgens de weerapps op vrijdag). Zo niet vandaag. Het is oostenwind maar de windmolens staan stil en de rookpluimen van de industrie gaan recht omhoog, dus nagenoeg windstil als we vertrekken.
Op het startpunt staan best veel WTC-ers, er wordt wat gepuzzeld:
Wat voor groepen hebben we?
Is er een Trim en een TT ?
Of gaan die samen?
De Tour is duidelijk, dus wij vertrekken met een groep van 13 in westelijke richting. Dit is inclusief een gastrijder die Corné heeft meegebracht: Karst van Terheijden noem ik hem maar.
Het gaat lekker, we schieten goed op, het is nog niet warm en met het zonnetje mooie uitkijkjes in de polders. Ergens tussen Oudenbosch en Stampersgat hoor ik dat 5 mannen besloten hebben dat deze tocht toch wat te lang is om op tijd terug te zijn, dus die hebben een andere route genomen.
Wij gaan verder met 8, helaas wat minder koptrekkers.
Geleidelijk komen we op wegen die een aantal mensen van het peloton niet kennen. Voor mij wel, het is bekend gebied uit mijn jonge jaren. Tot verrassing van sommigen rij ik zonder GPS systeem maar op geheugen. Dan kijk je vooral naar de “landmarks”. Bij die boom rechts, bij die boerderij links etc. Ik heb wel eens gelezen dat dit de mens over het algemeen goed af gaat, omdat in de evolutie de “jagers – verzamelaars” die dat in de prehistorie goed konden, vanzelf de mensen waren die overleefden en voortplanten. Klinkt logisch toch? Dan is het echter wel zaak dat die landschapskenmerken niet veranderen. En daar gaat het even fout bij Bergen op Zoom. Ik weet al sinds jaar en dag dat ik bij bordje
“camping de Heide” links af moet….. maar dat bordje is weg. 50 meter na de gemiste afslag zie ik een tunnel voor ons die niet in de route hoort. Even terugdraaien en weer op de route. Ik zie ook geen camping meer, wat is er aan de hand? Google weet alles:  BNdeStem 6 mei 2021: “Eigenaar Bergse campings de Heide en Vredenburg failliet“. De curator heeft blijkbaar het bordje ook uitgegraven om te kijken of dat nog wat op zou brengen. Je moet het maar weten, of de route vooraf verkennen zoals vroeger wel gebruikelijk was.…..
We rijden door de Bergse bossen langs de jeugdherberg naar Heimolen om zo bij de eerste geclassificeerde berg van de dag te komen: de Vossenweg, toch 16,5 meter hoog. Een goede opwarmer voor de Rijzende Weg in Woensdrecht die nog hoger is met zijn 21 meter. Als je denk dat dat niet zo veel voorstelt, moet je eens aan de “Ronde van Woensdrecht” mee doen. Dan rijden ze er tig keer tegenaan met een rondje van goed één kilometer lang. Dan gaat dit wel tellen.
Wij verteren het allemaal goed en na nog een hupje bergop naar Hoogerheide,  karren we via het Vliegveld Woensdrecht (dat ooit nog eens bewaakt is door Corné!), naar Huijbergen.
Chris heeft nu we over de helft zijn al zoveel alcohol verbrandt en verdampt, dat hij ook op kop gaat rijden.
Met 85 km op de teller rijden we Nispen in en stoppen we bij café Tivoli, of eigenlijk bij de kerk.
We nemen plaats op het kerkplein en bestellen koffie met een lekkere punt.
Anneke vertelt dat wij daar getrouwd zijn en door de deur waar we nu dus voor zitten, als echtpaar toen naar buiten gestapt zijn. Ze is daar na maar liefst 13.267 dagen nog steeds zo blij mee blijkbaar dat ze er op staat de kosten van de lekkernijen voor haar rekening te willen nemen: het is wel zo dat ik af moet gaan rekenen …..

De bidons zijn weer vol, het gebak, koffie en chocola op dus we stappen op voor het laatste stuk.
Er is wat meer wind en die is tegen. Maar omdat iedereen weer een beurtje pakt, houden we de gang er goed in. Een stukje België en dan via Schijf. We pakken achteraf wegen tussen Sprundel en Rijsbergen om uiteindelijk bij Mastbos weer op bekend terrein voor iedereen te komen. Nog steeds heeft iedereen voldoende energie uit de Nispense taart dus het laatste stuk is geen probleem. Het tempo gaat zelfs nog iets omhoog. Chris draait af naar Terheijden. Hij ziet er na het heftige feest gisteravond en deze tocht zodanig uit dat hij wel een dutje kan gebruiken. Ik waarschuw hem dat hij dan niet moet verzuipen in zijn jacuzzi. Gerard neemt ook de route over Terheijden. Corné en Karst slaan daarna af naar Wagenberg.
Het is net het verhaal van de 10 kleine negertjes (sorry, dat heet gewoon zo) . Begin van de May Hans weg, dan Ad van Dongen. Nog twee over.… ik zit nog te denken om Anneke te lossen om dit verhaal dat toch echt met eentje eindigt, gestand te doen. Maar besluit dat het goed is om ook dag 13268 en verder maar toe te voegen aan ons huwelijk.
Net voor 13.00 uur rijden we dun dam op, met ruim 127 km op de teller. Voor mij de eerste keer echt boven de honderd kilometer en best veel op kop. Lekker is dat. Ad van Dongen precies hetzelfde vertelde hij. Nu ben ik echt goed op de weg terug.
Gerard en Hans hebben de tocht vast opgenomen met hun GPS dus volgende keer kunnen ze “mee kijken” tijdens de tocht, dat vinden ze fijn denk ik want als er nog meer “landmarks” weggehaald worden hebben zij daar geen last van. Wel van uitvallende satellieten vertelde Hans….
Tijden zijn veranderd sinds ik in Nispen woonde.

Groeten,

Ad v W

Ik had deze week een rare week, maandag vergat ik om bloed te prikken voor de jaarlijkse APK-keuring dus moest ik dit dinsdag doen en dat rondje missen. Dus toen maar dinsdagmiddag gereden. Woensdag met de auto terwijl Marianne met de fiets richting Aalten ging. En vrijdag solo terug van Aalten met heel de tijd wind tegen. Echter dit was niet het vreemdste, ik heb n.l. elke dag gekeken of er een verslag was van de Tourgroep. En tot mijn spijt heb ik het tot op dit moment nog niet voorbij zien komen, misschien dat het nog komt zal ik dan maar denken. Ik kan het niet schrijven want ik had weer een ronde van Vaderdag met één van de zonen.
Goed maar nu naar vandaag, ik was weer tijdig wakker en had met Leo en Gerben afgesproken om vanaf Leo te vertrekken. Leo stond al klaar en enkele tellen later is ook Gerben er. We rijden via dun Bromtol naar de May. Gerben geeft aan dat hij niet geheel fit is en vandaag dus met de tourgroep mee zal rijden. En nu ik dit schrijf denk ik heel goed gedaan want als niet echt fit bent mag je niks forceren. Als we bij het oude gemeente huis aankomen is het een drukte van jewelste. Niet alleen fietsers maar ook allerhande marktlui voor een nieuwe editie van “Made Bruist”. In het groepje renners van de WTC zie ik ook Jan Lensvelt, hij gaat weer mee met de club met de mannen van de trim. Mooi dat dit weer lukt, probeer er van te genieten Jan. Flip had in de app aangegeven dat hij een rondje Nieuw Beijerland in gedachte had, maar anderzijds was het i.v.m. Bruisend Made ook wel leuk om tijdig in de May terug te zijn. Het zou nu een rondje Numansdorp worden. We vertrekken met Flip op zijn nieuwe Chipollini fiets door de Nieuwstraat. Het eerste stukje gaat rustig tussen de marktkramen door bij de Watertoren gaan we rechtsaf. Flip en ik gaan richting het Gat van Ham en als we op de Amerdijk zijn laat ik me afzakken om te zien welke sterke benen ons vandaag kunnen helpen om de snelheid er in te houden. Ik ontdek de volgende lieden in onze groep: Flip Segeren, Peter Verhagen, Boukje Broeders, Sandra van Eijk, Ad van Dongen, Erno Haanskorf, Adrie Veregghen, Gerben Berm, Erik en Leo Stasse, Hans van Bragt, Corné Scchoenmakers en uiteraard ik zelf. De kopbeurt van Erno is wel heel erg kort richting de Schuddebeurs. Hij zet meteen Boukje op kop dat kan toch niet de bedoeling zijn en dan zelf alleen in het wiel? Voor de Moerdijkbrug hebben Leo, Corné, Flip, Peter V, Adrie en Gerben al mooie beurt gedaan. Het stuk van de Moerdijkbrug tot de Kiltunnel is voor Ad van Dongen die laat zien dat het met de conditie weer de goede kant uitgaat. We nemen hier de linker buis vanwege werkzaamheden aan de andere kant. Als we de Kiltunnel uitkomen heeft Flip de route een beetje aangepast. We rijden nu een rondje Binnenmaas. De beurten worden nu door het grootste gedeelte van de groep goed verdeeld en al rap komt de Binnenmaas in beeld; ik probeer er rijdende weg nog een foto van te trekken.

Even later eet ik mijn banaantje op hij is al erg zacht geworden maar smaakt prima. Als ik naast Sandra rijd merk ik dat ze weer makkelijker rijdt. Ze had me al verrast met haar rit in Frankrijk, ze geeft aan dat het haar ook beter af was gegaan dan ze had verwacht. Op een ander moment rijd ik naast Boukje. Ook die rijdt opmerkelijk makkelijk mee in de groep. Ze geeft aan dat ze graag ook wat op kop rijdt, ik adviseer dit later in de rit te doen omdat je als je in het begin te veel moet forceren het later op je bordje krijgt. Toch siert het haar wel dat ze ook haar aandeel wil leveren. Vlak bij Numansdorp halen we een jong meisje in op een BMC met opzetstuur. We hebben haar al eerder gezien. Ze blijkt uit Oosterhout te komen en is een Triatlon atlete. Ik geef aan dat ze best in de groep mag aansluiten rijdt zeker zo makkelijk.

Na het Hellegatsplein zijn we haar weer kwijt. Via Helwijk rijden we nu naar Oudenmolen en dan naar Zwingelspaen. Het gaat nu een stukje makkelijker nu we windaf koersen. Het is dan wel oppassen dat je niet te hard gaat rijden. Bij Klundert kiezen we voor het industrieterrein Moerdijk. Het stukje in Klundert zelf rijdt niet lekker, iets wat Ad van Dongen beaamt. Op naar Moerdijk zelf. Van daaruit gaan we richting Zevenbergschenhoek als we over de HSL en de A16 zijn komt de May al bijna inzicht verschillende renners kijken nu zenuwachtig op het tellertje halen ze wel of niet de 100 km? In Made zwaaien we de verschillende renners uit. Met Gerben en Leo gaan we richting Den Hout. We wensen elkaar nog een fijne dag. Ik heb lekker gereden.

Gerard uit Ter Aalst

Op deze zondag, 12 juni, is het mooi weer. Anneke kan haar zomershirt weer eens aan en ik smeer me in met zonnecrème. Klaar voor de start.
Tegen mijn verwachting in, is de opkomst op zo’n fraaie dag matig.
Maar als ik Jan Lensvelt zie staan, maakt dat niet meer uit, de belangrijkste man is er. Goed een jaar geleden stonden we we te zwaaien bij het Amphia en hoopten we allemaal dat de dag weer zou komen dat hij er weer zou staan.
De Tour gaat een rondje Binnenmaas van Flip rijden. De Sport wil weer eens op topsnelheid zag ik op de app, maar nu twijfelen ze toch wat en Sander heeft niet zo veel zin om in het rood te gaan rijden. Hij gaat met de Tour mee zegt tie. Van de TT is de bezetting ook laag en die gaan ook met de Tour mee.
Dus als Flip de boel in gang trekt, hebben we een behoorlijk peloton. We rijden naar het gat van den Ham en dan naar en door Lage Zwaluwe. Blijkbaar hebben de Sportmannen nog wat op de twijfelaars ingepraat en Sander en Peter overtuigd om toch de snelheid op te voeren; ze komen ons voorbij zetten. Helaas dus wat minder koptrekkers voor ons, want Kevin, Maurice en Gerard die goed tegen de wind kunnen, zijn er niet. Gelukkig is Flip in topvorm. Als ik eens even vraag hoe dat zit, geeft hij toe dat hij aan “dun dope” zit, hij heeft de dokter “een spuit laten zetten”. Net als Bogaert maakt hij dit gewoon bekend, maar dan niet tien jaar later, Flip slaat na 5 dagen al door.
Bij de Kiltunnel moeten we even kijken hoe het moet. Ze zijn daar aan het werk. Het noordelijke fietspad lijkt open maar het is goed dat iemand weet dat we aan de andere kant moeten zijn, want van daar zien we dat de noordelijke tunnelbuis helemaal dicht zit. Iets anders dan normaal komen we in ‘s Gravendeel en dan volgen we Maasdam en Sint Antoniepolder. Langs de Binnenmaas rijden we nu pal tegen de wind naar het westen. Leo pakt ook goede kopbeurten net als Ad van Dongen.
Dus het gaat lekker richting de bruggen over het Hollandsdiep. Met wind opzij nemen we die vlot.
Op de tweede brug scheurt het peloton wel even maar in de afdaling laten we iedereen weer terug komen. Vanaf nu alleen nog maar wind (schuin) van achter. We moeten even wachten omdat iemand zijn ketting er af heeft en niet meer met zijn schakelapparaat er op kan krijgen. Er wordt even gestopt.
Ik rij langzaam door. Op mijn tellertje zie ik dat dit veel effect geeft op het gemiddelde. Zakt toch door zo iets 0,3 km/uur. Via Oude Molen en Klundert rijden we naar Moerdijk. De snelheid zit er goed in en ik hoor niemand meer kletsen achter me. Zijn de verhalen op, of de asem?
Tegen dat we op de May komen, proberen we iedereen mee te krijgen naar de Kerkstraat voor de start van de ZLM Tour. Maar blijkbaar heeft iedereen een druk schema vandaag: “ginne taid “.
Okay jammer, met Flip en Anneke rij ik wel die kant op. Als we vlakbij de startboog zijn, zien we mooie plekken op een nieuw Mays terras. Bij Shirley, vandaag voor het eerst open en wij kunnen stellen dat wij een van de eerste gasten waren van deze nieuwe tent. Ze hebben niet alleen frieten maar in dit eethuis ook koffie met gebak. We krijgen nog gezelschap van ex-lid Gerard de Laat en later schuift ook Erik Van der Hoeven aan. We zitten hier prima met uitzicht op de wagen waar de ploegen voorgesteld worden. Veel jong talent maar ook wat bekende namen zoals Degenkolb en Vivianie die in de groene trui mag vertrekken. Het geel zit nog om de schouders van Olav Kooij van Jumbo en die moet vandaag 15 seconden voorsprong zien te verdedigen. En wij maar wachten tot wij op het podium geroepen worden, maar dat gebeurt niet, daar worden we door het publiek ook wel op aangesproken. Had inderdaad best gekund al waren we met ons drieën , want er was nog een andere ploeg waar er nog maar 1 van was vandaag. Na de geneutraliseerde start rijden de profs nog een keer de route van de (ex) prof ronde van Made en gaan ze onderweg naar Rijsbergen.
Toen de hele karavaan de May had verlaten, konden we mooi zien hoe snel de podiumwagen in kan pakken om op tijd in Rijsbergen weer opgesteld te staan straks na 168 km. Wij ruimen ook op en gaan naar huis. Straks toch maar eens even bij Studio Sport kijken hoe het afgelopen is………

Ad

Het is vandaag tweede pinksterdag, zaterdag hadden vele van ons al gereden. Leo en ik niet, wij hadden andere dingen te doen. Voor vertrek deze morgen had ik bij het uitlaten van de hond al de keuze gemaakt voor de korte broek met een shirt met lange mouwen. Toen ik mijn maat ophaalde zag ik dat hij dezelfde keuze had gemaakt. Dit bevestigde mijn gedachte dat het best fris kon zijn. Langs de Bromtol door het tunneltje reden we naar de May. Daar aangekomen is het nog erg rustig alleen; Wim Rasenberg van de trimgroep is er al voor ons. Hij beklaagt zich dat er bij hun te hard wordt gereden, misschien zijn dat wel de nieuwe koptrekkers die we bij de tourgroep kunnen gebruiken. Niet veel later komen er toch nog een aantal aanzetten waarbij mij opvalt dat er maar enkele met korte mouwen zijn. Als Marino verschijnt wordt er door meerdere renners goed naar de achterband van zijn fiets gekeken. Hij is niet nieuw maar de nieuwe is besteld en deze ziet er al weer veel beter uit dan de canvas versie van vorige week.
Er wordt door Flip voorgesteld richting Baarle Nassau te gaan, Ad heeft een rondje Schijf in gedachte. Het is ruim half negen geweest als de groep zich in beweging zet; ik ben al bijna bij Rullens als ik geroep hoor. Er blijkt bij Ad een spaak gebroken te zijn in het achterwiel. Thijs heeft een reserve wiel gereed staan. Wij wachten bij café ’t Hoekske tegen de muur in het zonneke en uit de wind. En tien minuten later zijn we dan echt vertrokken. Met we bedoel ik de volgende namen Ad en Anneke van Wesel, Peter Verhagen, Thijs Hillen, Adrie Veregghen, Flip Segeren, Wim ten Haaf, Marino van den Elshout, Erno Haanskorf, Leo Stasse en ik zelf.

Op de Brandestraat rijd ik samen met Thijs op kop, de wind blaast stevig in onze snuit. Thijs die veel sterker is dan ik vraagt hoe hard hij mag rijden. Ik zeg hem dat dit voor mij het juiste tempo is om het nog een eindje vol te houden. Maar ruim voor de molens bij de Tol heeft Leo mij al afgelost. Als we dit zo de hele rit doen kunnen we toch nog een mooie snelheid aanhouden. Via den Elsakker gaan we richting de Beek en vandaar naar het Liesbosch. Ook Flip en Peter  nemen kopbeurten voor hun rekening even als Ad, Wim en Adrie. Als ik me eens naar achter laat afzakken om te zien hoe het in de profit-zone gaat is het daar opmerkelijk stil, gelijktijdig kan ik even schouwen wie we allemaal in onze groep hebben want ik weet dat Anneke me dadelijk vraagt of ik het verslag maak. Langs de Vloeiweide gaat de rit naar de Rijsbergseweg waar we voor mij een variant rijden om op de Tiggeltschebergstraat te komen. Even richting Klein Zundert en daarna richting Sprundel van waaruit we naar Schijf koers zetten. Wisselend zit ik naast de verschillende renners. Zo rijd ik ook naast Adrie Veregghen hij blijkt een neef te zijn van Johan Veregghen die weer een zoon heeft die bij de Jonge Renner heeft gefietst. Adrie werkt als uitvoerder bij Oome Schapers en dan met name veel voor de NS en Dela. Hij rijdt makkelijk mee en neemt ook de kop wat mij wel aanstaat. Even later rijdt Anneke naast me en ze vraagt is het jou op gevallen? Ik vraag wat? Nou dat we geen verkeerslichten zijn tegen gekomen. Ik zeg ja dat klopt en is ook wel fijn met zo’n groep maar dat je soms er niet aan ontkomt om ze tegen te komen. Ik merk ook op dat het fietspad waar we op dit moment over rijden niet zo handig is met die tegenliggers dus elk voordeel heeft zo ook zijn nadeel of was dit juist andersom? Nadat we om Schijf heen gereden zijn gaan we langs Roosendaal af en steken we de A58 over om door de Zeg (Zegge) naar Oudenbosch te gaan. Vroeger op school zaten er bij mij ook uit de Zeg en Schijf leerlingen in de klas en dan hadden we het altijd over Zegge en Sch(r)ijven. Vanaf nu gaat het tempo omhoog en wordt er van achteruit regelmatig geroepen dat het rustiger moet. Dit is iets wat in de koers ook vaak gebeurd; nl windaf worden de meeste mensen uit het wiel gereden. Op de Goudbloemsedijk rijd ik naast de oud-voorzitter die steeds makkelijk rijdt. Mijn Garmin geeft snelheden van rond de veertig in het uur weer. Al snel komt de brug bij ’t Lamgat in zicht en Anneke geeft nog even wat extra gas, Leo volgt heel makkelijk. Bij Zevenbergen draaien we richting Zwartenberg om van daaruit naar Langeweg te draaien. In mijn achteruitkijkspiegel zie ik dat het achter helemaal stil is gevallen. Nog even de brug over de HSL en A16 en dan rollen we via de Compaan de May weer binnen.
Het laatste stukje naar huis wordt nog even pittig de wind blaast weer vrolijk in mijn snoet. Op het Ruiterspoor neem ik afscheid van Leo en als thuis de schuur binnen stap merk ik dat we goed getimed hebben ik hoor n.l. de regen op het stalen dak kletteren.

Groeten van Ter Aalst.

Zaterdag 4 juni, de voorspelling was zomers voor deze Pinksterdag en ik verheugde me op een zonnige Pinkstertocht. Helaas was de uitvoering wat minder, slechts 14 graden en een dicht wolkendek, de zon was nergens te bekennen. Maar wel droog met een straffe noordoostenwind.
Deze zaterdagochtend waren Ad en ik niet echt superfit, hij omdat hij een dag van te voren bij de fysio een dry needling behandeling had gehad en ik had gewoon een slechte start met wat hoofdpijn.
Nou, dan rijden we een keer met de Tour-Trim mee, opperden we bij het ontbijt.
Helaas kwam ook deze voorspelling niet uit.
Om 8.29 uur arriveerden we op het Raadhuisplein waar volop WTC’ers stonden maar er was nog geen plan de campagne gemaakt van wie waar naartoe reed.
De sport was maar met drie, de trim met drie en de tour-trim vier, de rest liet de keuze op de Tour vallen. Flip promoveerde Ad gelijk tot wegkapitein van de tour en gezien de wind koos Ad voor een rondje Biesbosch en reed gelijk weg oostelijk de rotonde op.
Nouja, dan dus maar volgen.
En dat dachten er meer want ineens reden we met een combi van Tour/Tour-Trim/Sport en 1 gastrenner (Ronald Tilborg), wat een totaal maakte van 16 renners. Bont gezelschap.
Weer eens wat anders en dan kun je lekker bijkletsen met anderen. Wat er dus ook volop werd gedaan ondanks de straffe wind.
Zo te zien had Ad weinig last meer van zijn been want samen met Marc S. reed hij gestaag op kop tegen de Amertakbrug. Marc kreeg in de Trimgroep vorige week te horen dat hij te hard reed, dus nu kon hij zich uitleven bij de Tour.
In Geertruidenberg werd rondom het dorp langs de maasroute gereden naar de brug over de Bergsche Maas. Deze route vind ik net iets fijner dan die door Dombosch, is veiliger en geen stoplicht te bekennen. Daarna via de Peerenboom, Dussen, Almkerk naar Giessen. Daar is het altijd mooi fietsen, ook al waait het. Op kop werd regelmatig gewisseld, sterke renners waren volop voorradig.
Op de dijk naar Woudrichem toe, zat Erik vd H. glunderend te vertellen dat hij een item van bucketlijstje kon schrappen; een keertje met de Sport meerijden. Ook na mijn uitleg dat dit toch echt de Tourgroep was, was hij niet om; nee, dit was echt een sportgroep.

In het mooie Woudrichem reed ons nieuwe WTC-lid Chris lek.
Hoe kan dat nou? Alles was nieuw, de fiets, de banden.
Maarja, een ongeluk zit in een klein hoekje, dat heeft  Ad afgelopen jaar ook ondervonden.
Terwijl de mannen het bandje wisselden, kon er volop bijgekletst worden en zelfs een aantal bewoners kwamen naar buiten om polshoogte te nemen. Melody en ik waren blij met de stop, wij doken de bosjes in voor een sanitaire stop. Ook wij dames, hebben daar wel eens last van. Later hoorde ik van Ad dat daar verschrikt op werd gereageerd; “Dat kan toch niet in een christelijk dorp als Woudrichem?”.

Na deze onderbreking werd de weg vervolgd naar Sleeuwijk en Werkendam. Daar werd de snelheid wat opgevoerd dankzij de gunstige wind. Via de Bandijk reden we rechtsaf het Nieuwe Merwedepad op om zo de mooie Biesbosch route rondom de Noordwaard te volgen langs het Biesboschmuseum. En dan kom je na een rondje weer gewoon uit in Werkendam. Het blijkt dat dit tegenwoordig ook de nieuwe route is voor de ronde van de Biesbosch, niet verkeerd.
Net na de brug  dirigeerde Ad de groep niet over de dijk maar links erlangs, die weg is net wat breder en een stuk veiliger dan bovenop het smalle fietspad.
Via het Steurgat werd vlot naar Hank gereden en werden we onderweg getrakteerd op een schitterend rood papaverveld. Daar kon je veel maanzaadbroodjes mee maken.
En dan ineens komt de Amercentrale weer in zicht en is het niet ver meer naar de May.
Met 92 km. op de teller reden we lostrappend het dorp in en zowaar, de zon kwam bijna door 😊

Anneke

Zondag 29 mei 2022 hadden zich aardig wat WTC-ers verzameld op het Raadhuisplein. De sport en tour gaan gezamenlijk op pad. Een mooi peloton. Niet zoals aangegeven richting Numansdorp maar naar Heusden en Altena. De weerman of vrouw van dienst had de buienradar geraadpleegd. Met een temperatuur van net boven de 10 graden was de kledingkeuze divers. Van winterpakken, lange broeken been-, mouw- en kniestukken, jack en bodywarmers. Dus het gehele kledingpakket is aangesproken. Onze tourgids Gerard loodste de groep richting het oosten, naar Heusden. Via Geertruidenberg, Raamsdonksveer, Raamsdonk, Waspik de polder in richting Heesbeen. De sterke mannen uit Terheijden waren duidelijk warmer dan de rest uit Made. Langs de Maas moesten Chris en Twan geremd worden want zij rammelde het hele peloton uit elkaar. Op weg naar premies? Met de wind in de rug richting het oosten. Over de brug bij Heusden rechtsaf richting Wijk en Aalburg en Veen. Linksom richting het noorden en westen. Onze klassementsleider Peter werd steeds kleiner van het wegkruipen. Daar sloeg het noodlot toe voor Marino. Lekke achterband. Gelijk werd opgemerkt dat Marino de verkeerde bandenkeuze had gemaakt. Aan de buitenzijde was het canvas zichtbaar! Voortaan regenbanden? Na hulp van Wim, Leo en Gerard en ontelbare CO² patronen was de lekke band gemaakt. Waarna nog een wijze les van Gerard volgde. Voortaan controleren of het rubber in de houder zit!!!!! Hahahahahaha. Hier hadden een paar bakken koffie en een puntje niet misstaan. Tijd zat voor gehad. Verder naar de brug van Gorinchem. Deze rechts laten liggen en linksaf bij Werkendam de polder richting Hank. Wind in de rug en dat was te merken, ruim 40 / uur naar Made. John trok nog eens lekker door wat een druppel vormde aan zijn neus. Juist een echte Haanskorf. Over de Keizersveersebrug over het industrieterrein om de stoplichten te vermijden. Daar trokken Twan en Ad nog de laatste kilometers op kop richting Made. 80 km gereden in een heerlijk tempo. De mannen uit Terheijden en John hebben de 100 KM nog volgemaakt. John ging voor een bakkie bij zijn ouders met daarbij nog een nat pak cadeau. En Marino……. Tip; nieuwe binnen- en buitenbanden, tig CO² patronen en een hoesje voor zijn koude handjes.

Wim

Waren het de woorden van Anneke “ik moet wel op tijd terug zijn, voor de carnaval”, het superontbijt van Leo of toch de koffie met Appeltaart vanwege de verjaardag van Erno??
Een van deze drie of een combinatie ervan zorgde ervoor dat het geplande rondje in een heel strak tempo werd gereden. Met 9 fietsers, Leo, Flip, Frans, Kees, Rachel, Anneke, Erik, Gastrijder Adrie en natuurlijk de jarige Erno, hadden we een mooi ploegje wat goed aan elkaar was gewaagd. Zelf had ik dit rondje een jaar of twee geleden voor het laatst gereden en het viel me op dat er veel verbeteringen aan fietspaden en wegen zijn geweest.
De dorpen rond Breda zijn zeer zeker wieler-minded want fietsers en automobilisten waren ons goed gezind en gaven ons best veel voorrang. Zo kan het dus ook. Het strakke tempo wat Leo ons oplegde zorgde wel voor een tweetal verkeerde afslagen maar beide keren waren we weer snel op de juiste route. Anneke voegde daad bij het woord en samen met Frans namen ze een korter route om weer tijdig aan het Carnavalsfeest te kunnen deelnemen.
De rest vervolgde de geplande route en Leo benoemde mij tot “vrijwilliger” om een kort verslag te schrijven. Leo het kopwerk en ik een stukje schrijven is best n goede deal.
Bij het binnen rijden van Den Hout kwamen we op het parcours van de later vandaag te rijden ronde van de Houtse Linies. Onze leden Gerard en Peter waren al volop bezig met hun taken.

Wij gingen aan de door Erno beloofde koffie met appeltaart en werden bij gepraat door Ceciel van Dongen over het aangepaste parcours. Ceciel vervuld al jaren allerlei functies binnen de Jonge Renner. De koffie en taart smaakte prima, dit moeten we erin houden als je het mij vraagt.
Aanwezigen bedankt voor de mooie fietsochtend en op naar de volgende mooie ritten.

Erik Stasse

Tourtje Den Bosch

Zondag  15 mei 2022, om 8.15 uur nog maar 17 graden maar de voorspelling voor deze ZONdag is ronduit zomers dus de kledingkeuze is snel gemaakt; korte broek en shirt en klaar.
O, wacht eens…vorig jaar hebben de dames van WTC Made een goede investering gedaan in mouwloze WTC shirts, ideaal met lekker weer. Zou dat al gaan? Het is nog maar mei…
Het enige verschil met een gewoon shirt is slechts 6 cm stof op je bovenarm, dus zo groot is dat verschil niet….dus gewoon aantrekken.

Net voor half negen komen Ad en ik aanrijden bij de wachtende groep van ong. 24 WTC’ers die lekker staan te kletsen. Sandra is blij dat ik ook mijn mouwloze shirtje aan heb, zijn we het weer eens.
Wij kijken wel verbaasd naar Erno; hij heeft de weersvoorspelling niet gehoord blijkbaar en staat nog in winterstand met been- en armstukken en windstopper. Maarja, hij heeft het niet graag koud en wij hebben het te snel warm, ieder zijn ding.

Om half negen rijden de eersten weg; welke groep is dat? Wie zitten daarbij? Het is weer opletten want de groepen staan door elkaar en er wordt tegelijkertijd vertrokken. De sportgroep blijft wijselijk nog even staan, dat scheelt weer. Ik hoor dat ik Leo moet volgen, wat ik dus ook braaf doe.
De trimgroep rijdt richting Raamsdonksveer en de Tour ook. Nog voordat we goed en wel de May uit zijn, zijn de groepen gesplitst en rijdt een ieder weer in zijn/haar groep.
Ik zeg expres de May want carnaval komt er aan en deze weken is het De May. Gisteren, op zaterdag hebben we met de Mayenèrs de mini kraant rondgebracht over de godganse May en loten verkocht.
Dat waren dus heel veel stappen tussen 10.00 en 17.00 uur. En dat voelde ik eigenlijk best wel goed in mijn beentjes bij de opstart, als dat maar goed gaat…

Leo stuurt de groep net voor de rotonde nu niet linksaf naar Geertruidenberg maar we gaan verrassend rechtsaf, op naar de McDonalds dus. We rijden door Oosterhout van fietspad naar fietspad, laverend tussen stoplichten, honden, paaltjes, wandelaars en andere fietsers. Niet echt een fietsvriendelijke route maar het is weer eens wat anders en komen zonder kleerscheuren aan bij de verbouwde rotonde over de A27. Daar gaan we naar ‘s Gravenmoer en in het dorp rechtsaf.
Ojee, wegafsluiting.
“Nee, dat kan best” hoor ik roepen, dus iedereen voorzichtig langs de borden en rechts over het smalle paadje over een stuk afgefreesd fietspad. Gelukkig niet te lang maar wel even stoppen om de steentjes van de banden af te halen voor de zekerheid. Daarna gewoon verder via De Moer naar Loon op Zand. Dan komt het mooie stuk langs de Loonse en Drunense duinen, langs het meertje De IJzeren Man naar Cromvoirt. Wat een mooie route, zelfs een heel veld vol met ooievaars onderweg gespot. Ook iets wat je niet elke week ziet. Er zijn meer mensen onderweg deze mooie ochtend, het valt op dat er al veel auto’s en fietsers zijn dus op tijd ritsen!
Ondertussen zijn er voldoende gegadigden uit de groep van 12 die lekker op kop rouleren; Leo en Corné, Johan en Hans en Flip en Ad lossen elkaar lekker af.

En zo komen we al snel via Croimvort in Den Bosch, daar rijden we mooi langs een buitenrand de stad weer uit. Even een plaspauze voor de heren langs de waterkant en een uitkleedmoment voor Erno en weer door.
We rijden bovenlangs Vlijmen en Haarsteeg naar het pittoreske dorpje Oud-Heusden. Daar ergens, weet niet meer precies waar, komen we bekende shirts tegen; de trimploeg rijdt dezelfde route maar dan net andersom. Ik denk dat wij meer profijt hadden van de aantrekkende oostenwind want vanaf Oud-heusden waren we wel heel snel in Heesbeen, Doeveren, Overdiepse polder en Raamsdonksveer. Dus na een zeer zonnig ritje reden we weer de May in met 90 km. op de teller. Missie geslaagd.

Thuisgekomen even afkoelen, eten, douchen en carnavalskleren aan en naar de Wijngaerd voor de carnavalsmiddag met de senioren.

Er was tijdens het fietsen niet afgesproken wie er een verslag zou schrijven maar na een oproep in de teamkapiteinsapp, bleef het verdacht stil. Ad had echt geen tijd meer dus heb ik zijn pen maar gepakt. Volgende week zal het echt iemand anders moeten doen want met Carnaval volgend weekend hebben wij daar geen tijd voor!

Misschien is het een idee dat de teamkapitein tijdens de tocht een schrijver vraagt? Dan weet die nl. dat die tijdens de rit op moet letten 😊

Anneke