Alle berichten van Anneke van Wesel

Sportief rondje door Noordwaard

Fietsverslagen

Het is nu duidelijk vakantietijd. Ondanks supermooi weer zijn er niet veel WTC-ers aan de start.
Flip had dit als voorbereider van de tochten al aan zien komen en voorgesteld in drie groepen te rijden zodat er voor ieders wat wils is. Bij de start blijkt dat er zelfs met drie groepen eentje zal zijn met maar
2 a 3 renners. Dus even wat discussie en improviseren is geboden. Sommigen lijken dit niet te snappen en staan te mopperen. Als je het volgende week wilt regelen, dan hoort Flip het graag. Dit kost je toch op donderdag en vrijdag snel een uurtje en vele appjes hoor!

Uiteindelijk als het stof wat neergedaald is, zijn we met de Sport en paar van de Tour…. of met de Tour en een paar van de Sport samengesmolten tot een leuk peloton van 11 renners (hier is het woord renner genderneutraal dan hè, want Anneke is er ook bij).
Het is uitkijken in de Blockmeckerstraat, het straatmeubilair wordt verwijderd voor de Vuelta, het mag blijkbaar wat kosten van wielerfan Harry B. . Voor ons alleen maar gevaarlijk, vooral een stukje kiezels waar ik mijn fiets voel schuiven. Sowieso in het begin wat gedoe, want net voor Geertruidenberg ligt een versplinterde bierfles op het fietspad. Ik zie sommige mensen met hun vingers over de band gaan, ik rij toch liever lek dan dat ik mijn jatten open haal. Ad van Dongen is het met me eens maar die kiest het andere uiterste, die stapt gewoon af om zijn band na te kijken. Gelukkig niemand lek, of het moet zijn dat de lekke band van Flip in Almkerk nog een uitgestelde schade was. Het is niet zo’n supersnelle bandwissel dan we van Flip gewend zijn, maar we staat daar lekker zoals Johan opmerkt. Lekker even bijkletsen.

We vervolgen de weg richting Giessen. Ik vind het wel leuk dit gezelschap. Zo rij ik volgens mij voor het eerst met Sander en kan ik eens even over zijn business praten. Hij ziet dit jaar zonnig in. Vroeger zei mijn vader “ge mot hooie as de zon schijnt”, maar Sander zegt “je moet panelen leggen als de zon schijnt” (en de energieprijzen helpen natuurlijk ook). Hij krijgt me in ieder geval zo ver dat ik eens ga kijken of ik een deel van mijn panelen niet moet vervangen door de nieuwste generatie met een “optimizer per paneel”. “Levertijd 7 maanden”, klinkt beter dan “volgend jaar”.
Bij Giessen gaat het richting Woudrichem, “valt nog mee met de waterstand” denk ik, maar na Woudenberg zie je dat de kreken bijna droog staan. We gaan door Werkendam voor een rondje Noordwaard.

Er is niet veel wind en die komt uit het noorden dus bij dit rondje krijgen we hem van alle kanten.
Maar we rijden lekker samen en dus kan iedereen het invullen zoals hij/zij wil. Corné trekt er nog eens goed aan “want straks krijgen we alleen nog maar wind in de rug naar huis”. Zo makkelijk als hij dacht, gaat het op het eind niet echt zie ik, maar daar wordt je sterk van. Corné is bijna terug op oude niveau. Ikzelf had er dit voorjaar meteen voor getekend als er gezegd was dat ik weer eens met mijn oude Sport maten mee zou kunnen. Net boven de 95 km rij ik op de May weer de grindbak in met het door Flip voorspelde gemiddelde.
Lekker is dat, bedankt fietsmaatjes.

Groeten,
Ad

West Brabant Tour

Fietsverslagen

Voor deze mooie fietsdag had ik in de wegkapiteins-app voorgesteld om de “West-Brabant-Tocht” weer eens te rijden. Mijn suggestie wordt aangenomen dus komt de info-app aankondiging van Kevin, een tocht van 120 km. met pitstop in het pittoreske Nispen.
Mooi zonnig weer, met de wind uit het zuid westen (volgens de weerapps op vrijdag). Zo niet vandaag. Het is oostenwind maar de windmolens staan stil en de rookpluimen van de industrie gaan recht omhoog, dus nagenoeg windstil als we vertrekken.
Op het startpunt staan best veel WTC-ers, er wordt wat gepuzzeld:
Wat voor groepen hebben we?
Is er een Trim en een TT ?
Of gaan die samen?
De Tour is duidelijk, dus wij vertrekken met een groep van 13 in westelijke richting. Dit is inclusief een gastrijder die Corné heeft meegebracht: Karst van Terheijden noem ik hem maar.
Het gaat lekker, we schieten goed op, het is nog niet warm en met het zonnetje mooie uitkijkjes in de polders. Ergens tussen Oudenbosch en Stampersgat hoor ik dat 5 mannen besloten hebben dat deze tocht toch wat te lang is om op tijd terug te zijn, dus die hebben een andere route genomen.
Wij gaan verder met 8, helaas wat minder koptrekkers.
Geleidelijk komen we op wegen die een aantal mensen van het peloton niet kennen. Voor mij wel, het is bekend gebied uit mijn jonge jaren. Tot verrassing van sommigen rij ik zonder GPS systeem maar op geheugen. Dan kijk je vooral naar de “landmarks”. Bij die boom rechts, bij die boerderij links etc. Ik heb wel eens gelezen dat dit de mens over het algemeen goed af gaat, omdat in de evolutie de “jagers – verzamelaars” die dat in de prehistorie goed konden, vanzelf de mensen waren die overleefden en voortplanten. Klinkt logisch toch? Dan is het echter wel zaak dat die landschapskenmerken niet veranderen. En daar gaat het even fout bij Bergen op Zoom. Ik weet al sinds jaar en dag dat ik bij bordje
“camping de Heide” links af moet….. maar dat bordje is weg. 50 meter na de gemiste afslag zie ik een tunnel voor ons die niet in de route hoort. Even terugdraaien en weer op de route. Ik zie ook geen camping meer, wat is er aan de hand? Google weet alles:  BNdeStem 6 mei 2021: “Eigenaar Bergse campings de Heide en Vredenburg failliet“. De curator heeft blijkbaar het bordje ook uitgegraven om te kijken of dat nog wat op zou brengen. Je moet het maar weten, of de route vooraf verkennen zoals vroeger wel gebruikelijk was.…..
We rijden door de Bergse bossen langs de jeugdherberg naar Heimolen om zo bij de eerste geclassificeerde berg van de dag te komen: de Vossenweg, toch 16,5 meter hoog. Een goede opwarmer voor de Rijzende Weg in Woensdrecht die nog hoger is met zijn 21 meter. Als je denk dat dat niet zo veel voorstelt, moet je eens aan de “Ronde van Woensdrecht” mee doen. Dan rijden ze er tig keer tegenaan met een rondje van goed één kilometer lang. Dan gaat dit wel tellen.
Wij verteren het allemaal goed en na nog een hupje bergop naar Hoogerheide,  karren we via het Vliegveld Woensdrecht (dat ooit nog eens bewaakt is door Corné!), naar Huijbergen.
Chris heeft nu we over de helft zijn al zoveel alcohol verbrandt en verdampt, dat hij ook op kop gaat rijden.
Met 85 km op de teller rijden we Nispen in en stoppen we bij café Tivoli, of eigenlijk bij de kerk.
We nemen plaats op het kerkplein en bestellen koffie met een lekkere punt.
Anneke vertelt dat wij daar getrouwd zijn en door de deur waar we nu dus voor zitten, als echtpaar toen naar buiten gestapt zijn. Ze is daar na maar liefst 13.267 dagen nog steeds zo blij mee blijkbaar dat ze er op staat de kosten van de lekkernijen voor haar rekening te willen nemen: het is wel zo dat ik af moet gaan rekenen …..


De bidons zijn weer vol, het gebak, koffie en chocola op dus we stappen op voor het laatste stuk.
Er is wat meer wind en die is tegen. Maar omdat iedereen weer een beurtje pakt, houden we de gang er goed in. Een stukje België en dan via Schijf. We pakken achteraf wegen tussen Sprundel en Rijsbergen om uiteindelijk bij Mastbos weer op bekend terrein voor iedereen te komen. Nog steeds heeft iedereen voldoende energie uit de Nispense taart dus het laatste stuk is geen probleem. Het tempo gaat zelfs nog iets omhoog. Chris draait af naar Terheijden. Hij ziet er na het heftige feest gisteravond en deze tocht zodanig uit dat hij wel een dutje kan gebruiken. Ik waarschuw hem dat hij dan niet moet verzuipen in zijn jacuzzi. Gerard neemt ook de route over Terheijden. Corné en Karst slaan daarna af naar Wagenberg.
Het is net het verhaal van de 10 kleine negertjes (sorry, dat heet gewoon zo) . Begin van de May Hans weg, dan Ad van Dongen. Nog twee over.… ik zit nog te denken om Anneke te lossen om dit verhaal dat toch echt met eentje eindigt, gestand te doen. Maar besluit dat het goed is om ook dag 13268 en verder maar toe te voegen aan ons huwelijk.
Net voor 13.00 uur rijden we dun dam op, met ruim 127 km op de teller. Voor mij de eerste keer echt boven de honderd kilometer en best veel op kop. Lekker is dat. Ad van Dongen precies hetzelfde vertelde hij. Nu ben ik echt goed op de weg terug.
Gerard en Hans hebben de tocht vast opgenomen met hun GPS dus volgende keer kunnen ze “mee kijken” tijdens de tocht, dat vinden ze fijn denk ik want als er nog meer “landmarks” weggehaald worden hebben zij daar geen last van. Wel van uitvallende satellieten vertelde Hans….
Tijden zijn veranderd sinds ik in Nispen woonde.

Groeten,

Ad v W

Tourtje Binnenmaas

Fietsverslagen

Op deze zondag, 12 juni, is het mooi weer. Anneke kan haar zomershirt weer eens aan en ik smeer me in met zonnecrème. Klaar voor de start.
Tegen mijn verwachting in, is de opkomst op zo’n fraaie dag matig.
Maar als ik Jan Lensvelt zie staan, maakt dat niet meer uit, de belangrijkste man is er. Goed een jaar geleden stonden we we te zwaaien bij het Amphia en hoopten we allemaal dat de dag weer zou komen dat hij er weer zou staan.
De Tour gaat een rondje Binnenmaas van Flip rijden. De Sport wil weer eens op topsnelheid zag ik op de app, maar nu twijfelen ze toch wat en Sander heeft niet zo veel zin om in het rood te gaan rijden. Hij gaat met de Tour mee zegt tie. Van de TT is de bezetting ook laag en die gaan ook met de Tour mee.
Dus als Flip de boel in gang trekt, hebben we een behoorlijk peloton. We rijden naar het gat van den Ham en dan naar en door Lage Zwaluwe. Blijkbaar hebben de Sportmannen nog wat op de twijfelaars ingepraat en Sander en Peter overtuigd om toch de snelheid op te voeren; ze komen ons voorbij zetten. Helaas dus wat minder koptrekkers voor ons, want Kevin, Maurice en Gerard die goed tegen de wind kunnen, zijn er niet. Gelukkig is Flip in topvorm. Als ik eens even vraag hoe dat zit, geeft hij toe dat hij aan “dun dope” zit, hij heeft de dokter “een spuit laten zetten”. Net als Bogaert maakt hij dit gewoon bekend, maar dan niet tien jaar later, Flip slaat na 5 dagen al door.
Bij de Kiltunnel moeten we even kijken hoe het moet. Ze zijn daar aan het werk. Het noordelijke fietspad lijkt open maar het is goed dat iemand weet dat we aan de andere kant moeten zijn, want van daar zien we dat de noordelijke tunnelbuis helemaal dicht zit. Iets anders dan normaal komen we in ‘s Gravendeel en dan volgen we Maasdam en Sint Antoniepolder. Langs de Binnenmaas rijden we nu pal tegen de wind naar het westen. Leo pakt ook goede kopbeurten net als Ad van Dongen.
Dus het gaat lekker richting de bruggen over het Hollandsdiep. Met wind opzij nemen we die vlot.
Op de tweede brug scheurt het peloton wel even maar in de afdaling laten we iedereen weer terug komen. Vanaf nu alleen nog maar wind (schuin) van achter. We moeten even wachten omdat iemand zijn ketting er af heeft en niet meer met zijn schakelapparaat er op kan krijgen. Er wordt even gestopt.
Ik rij langzaam door. Op mijn tellertje zie ik dat dit veel effect geeft op het gemiddelde. Zakt toch door zo iets 0,3 km/uur. Via Oude Molen en Klundert rijden we naar Moerdijk. De snelheid zit er goed in en ik hoor niemand meer kletsen achter me. Zijn de verhalen op, of de asem?
Tegen dat we op de May komen, proberen we iedereen mee te krijgen naar de Kerkstraat voor de start van de ZLM Tour. Maar blijkbaar heeft iedereen een druk schema vandaag: “ginne taid “.
Okay jammer, met Flip en Anneke rij ik wel die kant op. Als we vlakbij de startboog zijn, zien we mooie plekken op een nieuw Mays terras. Bij Shirley, vandaag voor het eerst open en wij kunnen stellen dat wij een van de eerste gasten waren van deze nieuwe tent. Ze hebben niet alleen frieten maar in dit eethuis ook koffie met gebak. We krijgen nog gezelschap van ex-lid Gerard de Laat en later schuift ook Erik Van der Hoeven aan. We zitten hier prima met uitzicht op de wagen waar de ploegen voorgesteld worden. Veel jong talent maar ook wat bekende namen zoals Degenkolb en Vivianie die in de groene trui mag vertrekken. Het geel zit nog om de schouders van Olav Kooij van Jumbo en die moet vandaag 15 seconden voorsprong zien te verdedigen. En wij maar wachten tot wij op het podium geroepen worden, maar dat gebeurt niet, daar worden we door het publiek ook wel op aangesproken. Had inderdaad best gekund al waren we met ons drieën , want er was nog een andere ploeg waar er nog maar 1 van was vandaag. Na de geneutraliseerde start rijden de profs nog een keer de route van de (ex) prof ronde van Made en gaan ze onderweg naar Rijsbergen.
Toen de hele karavaan de May had verlaten, konden we mooi zien hoe snel de podiumwagen in kan pakken om op tijd in Rijsbergen weer opgesteld te staan straks na 168 km. Wij ruimen ook op en gaan naar huis. Straks toch maar eens even bij Studio Sport kijken hoe het afgelopen is………

Ad

Tourtje Pinksterzaterdag

Fietsverslagen

Zaterdag 4 juni, de voorspelling was zomers voor deze Pinksterdag en ik verheugde me op een zonnige Pinkstertocht. Helaas was de uitvoering wat minder, slechts 14 graden en een dicht wolkendek, de zon was nergens te bekennen. Maar wel droog met een straffe noordoostenwind.
Deze zaterdagochtend waren Ad en ik niet echt superfit, hij omdat hij een dag van te voren bij de fysio een dry needling behandeling had gehad en ik had gewoon een slechte start met wat hoofdpijn.
Nou, dan rijden we een keer met de Tour-Trim mee, opperden we bij het ontbijt.
Helaas kwam ook deze voorspelling niet uit.
Om 8.29 uur arriveerden we op het Raadhuisplein waar volop WTC’ers stonden maar er was nog geen plan de campagne gemaakt van wie waar naartoe reed.
De sport was maar met drie, de trim met drie en de tour-trim vier, de rest liet de keuze op de Tour vallen. Flip promoveerde Ad gelijk tot wegkapitein van de tour en gezien de wind koos Ad voor een rondje Biesbosch en reed gelijk weg oostelijk de rotonde op.
Nouja, dan dus maar volgen.
En dat dachten er meer want ineens reden we met een combi van Tour/Tour-Trim/Sport en 1 gastrenner (Ronald Tilborg), wat een totaal maakte van 16 renners. Bont gezelschap.
Weer eens wat anders en dan kun je lekker bijkletsen met anderen. Wat er dus ook volop werd gedaan ondanks de straffe wind.
Zo te zien had Ad weinig last meer van zijn been want samen met Marc S. reed hij gestaag op kop tegen de Amertakbrug. Marc kreeg in de Trimgroep vorige week te horen dat hij te hard reed, dus nu kon hij zich uitleven bij de Tour.
In Geertruidenberg werd rondom het dorp langs de maasroute gereden naar de brug over de Bergsche Maas. Deze route vind ik net iets fijner dan die door Dombosch, is veiliger en geen stoplicht te bekennen. Daarna via de Peerenboom, Dussen, Almkerk naar Giessen. Daar is het altijd mooi fietsen, ook al waait het. Op kop werd regelmatig gewisseld, sterke renners waren volop voorradig.
Op de dijk naar Woudrichem toe, zat Erik vd H. glunderend te vertellen dat hij een item van bucketlijstje kon schrappen; een keertje met de Sport meerijden. Ook na mijn uitleg dat dit toch echt de Tourgroep was, was hij niet om; nee, dit was echt een sportgroep.

In het mooie Woudrichem reed ons nieuwe WTC-lid Chris lek.
Hoe kan dat nou? Alles was nieuw, de fiets, de banden.
Maarja, een ongeluk zit in een klein hoekje, dat heeft  Ad afgelopen jaar ook ondervonden.
Terwijl de mannen het bandje wisselden, kon er volop bijgekletst worden en zelfs een aantal bewoners kwamen naar buiten om polshoogte te nemen. Melody en ik waren blij met de stop, wij doken de bosjes in voor een sanitaire stop. Ook wij dames, hebben daar wel eens last van. Later hoorde ik van Ad dat daar verschrikt op werd gereageerd; “Dat kan toch niet in een christelijk dorp als Woudrichem?”.

Na deze onderbreking werd de weg vervolgd naar Sleeuwijk en Werkendam. Daar werd de snelheid wat opgevoerd dankzij de gunstige wind. Via de Bandijk reden we rechtsaf het Nieuwe Merwedepad op om zo de mooie Biesbosch route rondom de Noordwaard te volgen langs het Biesboschmuseum. En dan kom je na een rondje weer gewoon uit in Werkendam. Het blijkt dat dit tegenwoordig ook de nieuwe route is voor de ronde van de Biesbosch, niet verkeerd.
Net na de brug  dirigeerde Ad de groep niet over de dijk maar links erlangs, die weg is net wat breder en een stuk veiliger dan bovenop het smalle fietspad.
Via het Steurgat werd vlot naar Hank gereden en werden we onderweg getrakteerd op een schitterend rood papaverveld. Daar kon je veel maanzaadbroodjes mee maken.
En dan ineens komt de Amercentrale weer in zicht en is het niet ver meer naar de May.
Met 92 km. op de teller reden we lostrappend het dorp in en zowaar, de zon kwam bijna door 😊

Anneke

Sport-Tour combi over de Boompjesdijk

Fietsverslagen

Een vrije donderdag met lekker weer. Daar zullen wel veel WTC-ers op af komen zou je zeggen.
Maar dat valt mee op het Raadhuisplein, of tegen, het is maar net hoe je het bekijkt.
Na wat soebatten worden er twee groepen gevormd in plaats van vier. Je kunt merken dat men nog helemaal in de carnaval-sfeer zit, twee groepen van 11.
Anneke en ik gaan de met de Sport-Tour mee. Martien heeft de leiding en dus wordt het zijn aangekondigde “rondje Boompjesdijk”. Een van mijn lievelingsrondjes omdat je mooie lange stukken hebt, geen een stoplicht of andere obstakels. Meestal wel goed voor een mooi gemiddelde als het westenwind is zoals vandaag.
Met Peter Verhagen vertrek ik op kop. Dat is langgeleden dat ik vanuit de start voorop zit. Tot aan “het gat van den Ham” bepalen wij het tempo. Dan geef ik het bij deze wind graag over aan mensen die conditioneel wat verder zijn dan ik. Tegen de wind gaan we nu verder. Martien had al aangekondigd dat het rond de honderd kilometer zou worden en een “gewone” Boompjesdijk is maar 85. Dus niet onverwacht stuurt hij ons eerst naar Willemstad. Het tempo houdt een beetje het midden tussen Sport en Tour en daarom zie ik verschillende mensen op kop komen. Adrie is ondertussen van gastrijder, aspirant-lid geworden en laat zich (daarom?) ook op de eerste rij zien. Hij gaat lekker, ik waarschuw hem dat het stuk wind in de rug vanaf Boompjesdijk ook nog pittig zal zijn naar mijn ervaring, want dan gaat het grote mes er op. Hij dankt me voor de tip en rijdt de tocht later probleemloos uit.
Via Willemstad gaat het via industrieterrein Dintelmond naar Dinteloord en dan het laatste stuk pal tegen de wind naar de Boompjesdijk, wat ons meest westelijke punt is deze morgen. Zoals voorspeld vanaf dan de wind vol van achter en de ketting op het buitenblad. Erno schrikt zo van de snelheid dat hij zijn computertje snel uit zet, dan wordt hij niet zo moe..??
Het valt mij nog mee moet ik zeggen en dat is maar goed ook want helemaal lekker gaat het nog niet. Daarom zit ik ook scheef op mijn fiets blijkbaar, ik trap meer met mijn rechter- dan met mijn linkerbeen. Frans vindt dit geen gezicht, maar durft het niet tegen mij te zeggen. Dat moet Anneke maar doen.
Ik probeer wat rechter te zitten maar je voelt zelf niet goed hoe je normaal zit, terwijl ik toch meer dan
40 jaar mooi recht op mijn zadel zat. Ik moet zeggen dat ik ook meer last van mijn rug had dan normaal na afloop. Komt vast ook van het scheef zitten.
Anneke merkt op dat er iets drastisch aan het veranderen is in het peloton, ze laat in het midden of dit goed of slecht is; meer dan de helft van de ploeg heeft geen witte sokken aan maar zwarte.
Ik ga daar in ieder geval niet aan mee doen. Met witte sokken zijn mijn benen in ieder geval minder wit dan mijn sokken, dan lijkt het nog wat. Ik zie dat sommige van die zwarte sokken meer zwarte kousen zijn; straks krijgen we nog applaus als we op een zondag door de Biblebelt rijden…..

Nadat we Oudenbosch rechts hebben laten liggen, komen we op de Goudbloemsedijk. Dat is traditioneel een hardrijdstuk van dinsdagavond en ook nu gaat het tempo flink de hoogte in, maar iedereen blijft er redelijk aanhangen als ik bij de fietsbrug om kijk. Vanaf hier is het nog een kilometer of 11-12 weet ik. En de teller staat nog maar op 80 km. Dus we halen de honderd niet denk ik. Martien denkt dat ook en daarom roept hij bij Zwartenberg “RECHTDOOR”. Anneke en Erno proberen nog “linksaf” maar Martien is de leider dus we gaan de brug over en dan linksaf door de Prinsenbeekse polder en langs den Elsakker. Het is daar nu erg druk met fietsers, met een vlaggetje aan de bagagedrager. 50 Hoeven staat er op.
Ik denk de 50e versie van de fietsvierdaagse, maar dat klopt niet, wel 50e jaar bestaan van de organisatie, maar door corona blijkbaar 49e keer dat hij gefietst wordt. Bij den Elsakker staat een carnavalsbandje te spelen, gezellig, maar wij moeten door. Wel opletten nu, want het snelheidsverschil tussen die fietsers en ons is groot, ondanks dat ze allemaal elektrisch ondersteund worden.
Als we in Made aankomen, besluiten we nog even om te rijden om los te trappen en de honderd van Mar10 te halen. Lekker gefietst, even afwachten hoe het been reageert. Vrijdag toch vrij 😊.

Ad van Wesel

Tourtje Den Bosch

Fietsverslagen

Tourtje Den Bosch

Zondag  15 mei 2022, om 8.15 uur nog maar 17 graden maar de voorspelling voor deze ZONdag is ronduit zomers dus de kledingkeuze is snel gemaakt; korte broek en shirt en klaar.
O, wacht eens…vorig jaar hebben de dames van WTC Made een goede investering gedaan in mouwloze WTC shirts, ideaal met lekker weer. Zou dat al gaan? Het is nog maar mei…
Het enige verschil met een gewoon shirt is slechts 6 cm stof op je bovenarm, dus zo groot is dat verschil niet….dus gewoon aantrekken.

Net voor half negen komen Ad en ik aanrijden bij de wachtende groep van ong. 24 WTC’ers die lekker staan te kletsen. Sandra is blij dat ik ook mijn mouwloze shirtje aan heb, zijn we het weer eens.
Wij kijken wel verbaasd naar Erno; hij heeft de weersvoorspelling niet gehoord blijkbaar en staat nog in winterstand met been- en armstukken en windstopper. Maarja, hij heeft het niet graag koud en wij hebben het te snel warm, ieder zijn ding.

Om half negen rijden de eersten weg; welke groep is dat? Wie zitten daarbij? Het is weer opletten want de groepen staan door elkaar en er wordt tegelijkertijd vertrokken. De sportgroep blijft wijselijk nog even staan, dat scheelt weer. Ik hoor dat ik Leo moet volgen, wat ik dus ook braaf doe.
De trimgroep rijdt richting Raamsdonksveer en de Tour ook. Nog voordat we goed en wel de May uit zijn, zijn de groepen gesplitst en rijdt een ieder weer in zijn/haar groep.
Ik zeg expres de May want carnaval komt er aan en deze weken is het De May. Gisteren, op zaterdag hebben we met de Mayenèrs de mini kraant rondgebracht over de godganse May en loten verkocht.
Dat waren dus heel veel stappen tussen 10.00 en 17.00 uur. En dat voelde ik eigenlijk best wel goed in mijn beentjes bij de opstart, als dat maar goed gaat…

Leo stuurt de groep net voor de rotonde nu niet linksaf naar Geertruidenberg maar we gaan verrassend rechtsaf, op naar de McDonalds dus. We rijden door Oosterhout van fietspad naar fietspad, laverend tussen stoplichten, honden, paaltjes, wandelaars en andere fietsers. Niet echt een fietsvriendelijke route maar het is weer eens wat anders en komen zonder kleerscheuren aan bij de verbouwde rotonde over de A27. Daar gaan we naar ‘s Gravenmoer en in het dorp rechtsaf.
Ojee, wegafsluiting.
“Nee, dat kan best” hoor ik roepen, dus iedereen voorzichtig langs de borden en rechts over het smalle paadje over een stuk afgefreesd fietspad. Gelukkig niet te lang maar wel even stoppen om de steentjes van de banden af te halen voor de zekerheid. Daarna gewoon verder via De Moer naar Loon op Zand. Dan komt het mooie stuk langs de Loonse en Drunense duinen, langs het meertje De IJzeren Man naar Cromvoirt. Wat een mooie route, zelfs een heel veld vol met ooievaars onderweg gespot. Ook iets wat je niet elke week ziet. Er zijn meer mensen onderweg deze mooie ochtend, het valt op dat er al veel auto’s en fietsers zijn dus op tijd ritsen!
Ondertussen zijn er voldoende gegadigden uit de groep van 12 die lekker op kop rouleren; Leo en Corné, Johan en Hans en Flip en Ad lossen elkaar lekker af.

En zo komen we al snel via Croimvort in Den Bosch, daar rijden we mooi langs een buitenrand de stad weer uit. Even een plaspauze voor de heren langs de waterkant en een uitkleedmoment voor Erno en weer door.
We rijden bovenlangs Vlijmen en Haarsteeg naar het pittoreske dorpje Oud-Heusden. Daar ergens, weet niet meer precies waar, komen we bekende shirts tegen; de trimploeg rijdt dezelfde route maar dan net andersom. Ik denk dat wij meer profijt hadden van de aantrekkende oostenwind want vanaf Oud-heusden waren we wel heel snel in Heesbeen, Doeveren, Overdiepse polder en Raamsdonksveer. Dus na een zeer zonnig ritje reden we weer de May in met 90 km. op de teller. Missie geslaagd.

Thuisgekomen even afkoelen, eten, douchen en carnavalskleren aan en naar de Wijngaerd voor de carnavalsmiddag met de senioren.

Er was tijdens het fietsen niet afgesproken wie er een verslag zou schrijven maar na een oproep in de teamkapiteinsapp, bleef het verdacht stil. Ad had echt geen tijd meer dus heb ik zijn pen maar gepakt. Volgende week zal het echt iemand anders moeten doen want met Carnaval volgend weekend hebben wij daar geen tijd voor!

Misschien is het een idee dat de teamkapitein tijdens de tocht een schrijver vraagt? Dan weet die nl. dat die tijdens de rit op moet letten 😊

Anneke

Tour der beroerde bruggen

Fietsverslagen

Het is weer mooi fietsweer deze zondagochtend de 1ste mei. Nog een beetje fris maar met het zonnetje moet het goed komen. Ik heb de laatste weken gemerkt dat de renners niet weten wat voor kleding ze aan moeten bij zulk tusseninweer. Laat ik iets zeggen over de aankleding van de benen.
Zoals wijlen oud-lid Jan Driessen altijd zei: “onder de 15 graden mag je geen blote knieën hebben, want dat is slecht voor de gewrichten”. Dat zei zijn sportarts altijd. Dus dan heb je nog drie opties over voor op een dag als vandaag. Thermobroek is voor onder de 5 graden, dus die valt ook af. Ik zag ze vandaag wel; “kouschijters”! Dan heb je nog been- en kniestukken. Beenstukken zijn voor tussen de 5 en 10 graden.
En dus voor vandaag blijft dan over: Kniestukken.
Ik heb net nieuwe, kan ik zeker aanbevelen. Ze hebben een gripband aan de binnen- en buitenkant. Blijven echt beter zitten dan mijn oude.

Ik ga vandaag met de Tour mee want de Sport over zo’n afstand ben ik nog niet aan toe.
We vetrekken onder leiding van Maurice met 12 man, of eigenlijk met 9 man en drie vrouw.
De planning is om naar Gorinchem te rijden en dan via Alblasserwaard richting Sliedrecht en door de Dordtse Biesbos terug. Goed idee bij noordenwind , hoewel die weinig voorstelde vandaag.
Met het zonnetje erbij is het daarom al snel aangenaam.
Onderweg pikken we nog een verdwaalde Mayenèr op, Adrie Verregghen wiens normale fietsmaatjes hem vandaag alleen op pad gestuurd hebben. Hij wordt uitgenodigd om met ons mee verder te rijden, iets verder en harder dan normaal, maar zoals we hem beloofden, gaat dat prima.
We hebben vandaag iets met bruggen. De eerste twee nog niks bijzonders. Maar in Gorinchem zelf is de eerste brug in onderhoud, we moeten op het voetpaadje, “fietsers afstappen”, dat doet de mevrouw die wij tegenkomen ook snel. Wij wielrenners niet natuurlijk. Op naar de volgende brug, die staat open,
dus weer vertraging. Net over die brug gaan we links en gaan langs het kanaal rijden. Hier krijgen we plotseling overstekend wild. Een stel ganzen met jongen zijn nog brutaler dan wielrenners en nemen voorrang. “Gak, gak” roepen ze nog, het loopt gelukkig goed af. Net bekomen hiervan besluit een Meerkoet het voorbeeld van de ganzen te volgen en voor in het peloton mee te vliegen. De voorste renners moeten even bukken. “Poerr”, schijnen die beesten dan te roepen.
Na een behoorlijk stuk het kanaal te hebben gevolgd, gaan we links een brug over.
Gerard van Oerle gaat op de brug in de remmen. Ik hoor Klik-Klik; weer een vogeltje?
Ja hoor, Gerard roept ook iets over “Kijk eens naar het vogeltje” en maakt een paar foto’s.

Het peloton rijdt even wat rustiger tot Gerard weer aansluit.
We rijden door het mooie veenweide gebied. Ik hoor weer een interessant gefluit. Dat blijkt Wim ten Haaf te zijn die even op kop gereden heeft. Zijn dokter heeft toch gelijk had, weet hij nu, hij heeft last van astma en dan krijgt de motor te weinig zuurstof.
We  komen  uiteindelijk via Schelluinen weer bij de A15 en volgen het fietspad dat parallel loopt. Hier valt op dat het de tijd is van het fluitekruid, dat maakt geen geluid trouwens, dus waar die naam op slaat?
Ik zie ondertussen Gerard al rijdende een USB kabel uit zijn achterzakje halen en ook nog een powerbank. Zijn Garmin is bijna leeg en dat mag niet gebeuren! Waarom niet eigenlijk, we weten bijna allemaal de weg naar huis toch? Maar hij krijgt hem weer aan de praat met de powerbank in zijn handschoentje.
Het is en blijft een techneut natuurlijk.
In Sliedrecht volgt de volgende brug, je weet wel, die naast de spoorlijn bij het wielerbaantje.
Sandra vindt dat maar een beroerde brug, maar het kan erger: ik hoor weer een geluid: krak-krak.
Het is de achterbrug van de fiets van Maurice. Inspectie leert dat die gescheurd is, er zit niks anders op dat hij naar huis belt om zich op te laten halen. Beroerd, want Maurice had graag doorgetraind want het ging lekker en bovendien heeft hij plannen met de Mont Ventoux binnenkort en dan moet hij wel een fiets hebben natuurlijk. Zijn maat is nou niet iets wat standaard op voorraad is. Hopelijk vindt hij snel een vervangend frame.
Wij hebben ondertussen een tijdje boven op de brug uit kunnen rusten en overleggen welk water dit nou is? Gerard maakt een foto voor het verslag, waarvan hij afgesproken heeft dat ik het schrijf en hij dus de plaatjes levert. Als ik dan even opzoek welk water het is …. 
Okay, het is de “beneden Merwede”, dan weten we dat ook weer. Geweldig, foto erbij en klaar.

We rijden met het beetje wind dat er is in de rug door de Dordtse Biesbos naar de volgende brug.
Die oversteek maken we zelf wat moeilijker door daar aan de oostkant tegen de stroom in te rijden.
“Dat mag“ zegt iemand. Klopt, maar ik vind het altijd vervelend als anderen dat doen en we komen natuurlijk op deze mooie fietsdag ook een wielerpeloton tegen daar.  Van daar gaat het via Zevenbergschen Hoek en dan door de polder terug naar de May.
Zeven renners menen dat de 95 kilometer nog niet genoeg is, ze willen boven de honderd.
Ik had dat even gemist dus Anneke wacht even op mij om te vertellen dat zij meerijdt en vraagt of ik ook mee ga. Okay, goede training, maar ondertussen zitten we wel op een gat van een paar honderd meter. Even de turbo er op en op de Steelhovensedijk zijn we er weer bij. Lekker dat ik dit weer kan,
Anneke vond het minder lekker want die had onderweg al flink wat energie verstookt.
Nu geen bruggen meer, gewoon de honderd volmaken, ook Boukje die dit nog niet vaak gedaan heeft.
Lekker gefietst weer vandaag.
Volgende week kan je volgens mijn weerapp wellicht zonder kniestukken.

Ad

Sporttourrondje tweede paasdag

Fietsverslagen

Ook tweede paasdag is het mooi weer dit jaar.
Op de wegkapiteinsapp heb ik niet veel voorstellen voor tochten voorbij zien komen. Alleen van Flip een rondje Binnenmaas. Ruim 95 km op sporttempo , dat gaat hem niet worden, denk ik. De voorspelde windrichting is zuid dus constant opzij. Maar slechts windkracht twee dus dat is bijna windstil, zeg ik nog tegen Anneke. Even afwachten dus wat de rest gaat doen.
Op onze bekende vertrekplaats staan niet veel liefhebbers aan de start. Opvallend bij zulk mooi fietsweer. We krijgen een herhaling van afgelopen zaterdag. Twee pelotons, TrimTT en Sporttour.
Hmm dat is twijfelen.
Gelukkig is Flip flexibel; als Anneke en ik mee willen dan rijden ze wel iets korter; “Rondje Numansdorp”, zeg maar “over de bruggen” maar dan andersom, rond de 85 kilometer.
Met zessen vertrekken we dus richting Lage Zwaluwe en dan de Moerdijkbrug over. Even kijken hoe dat daar nu moet met de nieuw aangelegde wegen en fietspaden. “We rijden gewoon op de snelweg”, volgens Johan van Helmond, maar vandaag geen vrachtverkeer van en naar de nieuwe blokkendozen die ze op bedrijventerrein “De Dordtse Kil” uit de grond aan het stampen zijn, dus geen probleem.
We hebben nog gunstige wind. De Kiltunnel is nog wel pittig voor me, ik wil niet forceren.
Anneke juicht want die heeft mij er een keer afgereden op deze klim.
Nu krijgen we wind schuin tegen en hij is toch iets pittiger dan verwacht. Gerard van Oerle vertelde zaterdag aan iedereen dat een beroemde Houtse kenner altijd zegt “ de wind is je vrind, hij maakt je sterker of hij blaast je naar huis“. Ben benieuwd wie die “ Wijze uit den Hout” is, maar vandaag met wind opzij zou ik willen zeggen “je fietsmaten zijn je vrind, want die houden je uit de zijwind”.
En je vrouw, want terwijl er vier mannen voorin ronddraaien zorgt zij dat ik constant kan schuilen. Dit jaar heeft ze me al verschillende keren uit de wind gehouden. Om dat te belonen, heb ik haar dit weekend een mooie ketting gegeven. Met een schitterende edelstalen “missing link”. Net als mijn dochter vroeger met haar beste vriendin deed, heb ik precies dezelfde ketting genomen. Hoe romantisch wil je het hebben?
En het fietsen loopt ook nog eens gesmeerd, ze rijdt er goed mee.
Net na Strijen zie ik dat iedereen die paaseieren in de tuin gevonden heeft geluk gehad heeft:
de paashaas ligt nu zo plat als een dubbeltje op de weg. Het is niet de tijd van het jaar voor een hazenpeper, dus we laten hem links en rechts liggen.
Ik merk dat, net als zaterdag, de wind iets draait, maar dit keer in ons voordeel. Hij gaat van zuid-oost naar zuid-west. Eerst nog even de bruggen bij Willemstad over. Dat gaat op een pittige snelheid want twee renners die aanpikken, moeten er af, en ik niet, tot mijn aangename verrassing.
We zijn nu dik over de helft en gaan met een mooi gangetje langs Oude Molen naar de Klundert.
Ik begin wel wat te twijfelen aan mijn energie nu…. Ik ben mijn bekende AH mueslireep vergeten mee te nemen. Dat was toch niet gek geweest nu. Maar mister AH zelf komt zonder dit te weten met de oplossing (bestaat er zo iets als kruideniers intuïtie die weet wat klanten nodig hebben?); hij stelt voor om koffie met een punt te gaan nuttigen bij dun Elsakker. Goed idee Twan, nog even heel zuinig rijden dan moet ik dat kunnen halen. Even moeten we nog op de rem want het achterwiel van Anneke is blijkbaar na een flinke hobbel scheef komen te staan en de rem loopt aan (Het kan er natuurlijk niet aan liggen dat ik hem niet goed vastgezet had, toch?). Johan meldt dat we hierdoor het gemiddelde onder de 33 zien zakken. Ik ben wat verbaasd , maar we hebben heel constant gereden omdat hij, Flip, Peter en Twan perfect aan elkaar gewaagd zijn vandaag.
Even later zitten we te genieten bij dun Elsakker. Zelf even voor bediening spelen maar dan heb je ook wat. Goede koffie met een appelpunt. En lekker in het zonnetje.
Gek, hier lijkt er toch weinig wind te staan. Prima vol te houden zo. Nog een tweede bakje en dan rekent Twan af en stuurt ons meteen een tikkie. Makkelijk tegenwoordig, alleen voor Johan van Helmond is dat te ingewikkeld, die wil zijn zwart geld contant aan Twan kwijt.
Het laatste stukje gaat in gunstige wind. Ik ben snel vertrokken zodat ik op de brug over de Mark niet achteraan zit. Ook die hobbel is genomen, nu het laatste stuk naar de May.
Met net iets meer dan negentig kilometer op de teller rijden we ons dorp binnen.
Been doet zeer, mijn kont is na twee lange ritten en te weinig training rauw, kortom;
geweldig om dit weer te kunnen dankzij mijn vrienden!

Ad

Tourrondje: bijna Hedel…

Fietsverslagen

In dit paasweekend ziet het er goed uit voor de fietskilometers. Er is mooi weer voor vandaag en vooral maandag voorspeld, we hebben er zin in.
Op de wegkapiteinsapp waar de ritten voorbereid worden, was al te zien dat er best veel mensen niet aanwezig zijn. En dat blijkt ook als we op het Raadhuisplein aankomen. Er staan nog geen twintig WTC-ers aan het vertrek. Anderen moet waarschijnlijk hun eieren nog koken en schilderen?
We besluiten in twee pelotons te gaan rijden. Trim&TT en Tour&Sport.
Voor Anneke en mij wel eens leuk om samen te rijden dus beiden sluiten we aan bij Hans van Bragt die de leiding heeft voor een “rondje Hedel”. Met Gerard van Oerle gaat hij op kop richting Geertruidenberg en de Hankse brug. Daar nemen ze een onverwachte afslag, ze rijden door Hank en dan de polder in. Als we dan echt naar Hedel gaan, wordt het een lange rit.
Fijn om weer eens bij te kletsen met wat mensen waar ik al een tijdje niet mee gefietst heb.
Corné rijdt wat verdedigend merk ik. “Ik moet van ver komen”, zegt hij. Nou dat valt nogal mee, zo ver is Wagenberg niet hè. Maar dan blijkt dat hij bedoeld dat hij na zijn blessureproblemen nog flink conditie op moet bouwen. Maar de halve zolen behandeling van zijn ongemak, blijkt goed te werken. Wat zo’n zooltje aan één kant al niet kan doen. Fijn, want het ziet er goed uit, maar de conditie achterstand zal hem later nog wel wat opbreken.

We rijden langs Werkendam en komen dan op de dijk van de Boven Merwede en die volgen we lange tijd door Woudrichem naar Giessen. Ik leg Gerard uit dat de fabriek die daar staat geen concurrent mengvoerfabriek is van mij. Maar Covaco Feedvalid is juist een leverancier. Ze doen veel in circulaire grondstoffen. Brood, koek, chips uit supermarketen die over de datum gaan bijvoorbeeld, die mengen ze en dat doen wij dan in varkensvoer in plaats van granen.

We rijden nu over de dijk van de Afgedamde Maas. Dit begint wel erg op het “rondje Poederoijen” te lijken zo. Gerard en Hans blijken dus de afslag Hedel gemist te hebben. Geen probleem, in Poederoijen proberen ze nog te herstellen door in het dorp links te gaan en dan twee keer rechts…. Verrassend, we komen gewoon weer op de dijk terecht waar we al reden.
Hedel laten we dus maar links liggen, want dit stuk over de Maasdijk naar Nederhemert Noord is ook mooi fietsen. Wel opletten want er is op zaterdag meer verkeer daar dan op een zondag waarop ze hier allemaal in de kerk zitten en de auto laten staan.
Ik zit nog steeds te wachten op een wat gunstigere wind. Hij is pittig en draait duidelijk van noord-oost in het begin naar zuidoost nu. Dus heel lang tegenwind. Ik moet me goed verstoppen om mijn been niet te zwaar te belasten. Dat is goed gelukt zie ik later, maar 4 minuten cardio qua hartslag. De rest onder dat niveau en gemiddeld onder de honderd hartslag. Conditie is dus niet slecht en zuinig rijden werkt goed, hoewel ik liever wat kopwerk zou doen moet ik zeggen. Eindelijk krijgen we wind van achter en worden we naar huis geblazen. We gaan de Heusdense brug over. Ik reken uit dat we net onder de 90 kilometer uit gaan komen. Maar ik had niet met onze wegkapitein gerekend… die plakt er nog een extra lusje aan door het fietspad door de Overdiepse polder.
Daar komen we onder een opblaasboog door van de gemeente Waalwijk. We worden door het daar aanwezige publiek hartelijk aangemoedigd. Wat prima werkt, want Gerben en Johan op kop trekken de snelheid naar ruim boven de veertig. Dat gaat lekker, maar er volgt door dit omweggetje nog even een kilometer of 3 pal tegen de wind. Dat verteren we ook weer wel.
Over verteren gesproken, Corné  schuift daar zijn derde krentenbol naar binnen. Het werkt wel, want zijn elastiek breekt niet. In Waspik gaan we over het industrieterrein en dan door de polder weer naar Raamsdonksveer. Gerard kijkt op zijn horloge , want hij moet op tijd in de tent van Paaspop zijn. Van de middag tot de kleine uurtjes moet hij daar bij zijn, anders gaat het echt niet door begrijp ik van hem.
Of ik dan een stukje wil schrijven?
Natuurlijk want zo’n essentiële man voor Paaspop moet je even helpen, volgende keer doet hij het (waarschijnlijk) weer.

Met net geen 100 kilometer op de teller parkeer ik mijn fiets achter het huis. Ik hoopte begin van dit jaar dat ik nog eens met Tour en misschien Sport mee zou kunnen. Beide dingen op één dag afgevinkt 😊 .

Dank aan iedereen die me uit de wind gehouden heeft.
Hopelijk is de reactie in het been niet te heftig en kan ik maandag nog zo’n ritje maken.

Ad

Met Trim en TT rond via de Mol

Fietsverslagen

Na een week met herfstachtig weer, is het vanochtend mooi weer, beetje fris maar met een extra laagje textiel prima te doen. Voor vertrek krijgt Peter Verhagen de Rode Trui overhandigd van de voorzitter. Flip telt ondertussen de mensen aan de start: 24, dat is ongeveer wat hij doorgegeven heeft voor de taart aan Ko van DRC de Mol (Dortse Renners Club).
Fijn om weer eens met zo’n grote groep op pad te gaan na afgelopen jaren.
Gezamenlijk rijden we dus via de Dortse Biesbosch met de hele club. Even moeten de koptrekkers inhouden om te wachten maar over het algemeen gaat dit prima. Met ongeveer 35 kilometer op de teller draaien het baantje op. Flip heeft uitgelegd dat we eerst een verkenningsrondje gaan rijden en dan drie rondjes koers.
Er is zowaar publiek op af gekomen, ik zie de jarige Maurice en twee “rustende leden” André en Peter langs de kant. Twee nieuwelingen blijken te denken dat we vanuit de kantine vertrekken, dus de wedstijdofficial moet even wachten met het startschot.
Vanuit de start wordt er meteen gedemarreerd en is er al een select groepje weg. Ik zit bij Anneke in het wiel en dat gaat lekker. Ik moet even ervaren hoe het gaat met de Mols-hoop in het midden van het parcours, dat is echt een tempobreker die je eigenlijk staand op de pedalen op een zwaar verzet moet pakken. Staand op de pedalen heb ik nog niet zo veel vertrouwen in, dus ik blijf gewoon op mijn zadel zitten. Eerst nog maar eens wat sterker worden, en dat moet met dit soort ritten. Uiteindelijk blijkt Thijs de eindsprint gewonnen te hebben, met Martien op twee en Gerben op drie. Mooi dat Gerben die twee mannen blijkbaar echt partij kan geven. We vinden dat we koffie met appelpunt verdiend hebben.
Kevin heeft namens de club nog een verrassing voor mij om mijn ere-lidmaatschap te onderstrepen.
Een heel mooi fietssculptuur. Dank aan jullie allen! 


Er wordt ook voor jarige Maurice gezongen en de kampioenen worden gehuldigd.


Na deze lekkere pauze blijkt iedereen veel energie te hebben, ook de mannen van de Trim.
Ze willen niet zoals gepland terug door de Biesbosch, maar ook rond via Gorinchem. Om zeker te zijn van de route wordt Frans gevraagd om ook met deze groep mee te rijden, wat hij met plezier doet.
Ik vind het ook een mooi idee, want ik wil wel eens proberen wat er gebeurt als ik boven de 80 km rij.

In Sliedrecht hebben we even een rommelig moment als de Tour-Sport rechtdoor gaat en onze leider rechtsaf. Maar als ook Erno omgedraaid is, kunnen we weer verder.
Fijn dat Erno er ook weer bij is. Hij vertelt me dat hij blij is dat hij zijn ribben gebroken heeft ?!
(gekneusd is erger is zijn ervaring).
Boukje heeft deze route nog nooit gereden en zit te genieten van het uitzicht over het water.
Ook Peter Korse en Johan Smits gaan goed mee, terwijl we toch eerder TT tempo rijden dan
Trim-snelheid. Als je maar compact rijdt, kun je allicht mee. Compact rijden werkt niet op bruggen en viaducten, merkt Ruud. Bergop moet hij steeds een gaatje laten. Ik zou hem eens adviseren om aan zijn huisarts Ventolin te vragen, ik ken mensen die daar goed op rijden. Hij zelf denkt met zijn emigratie naar Zwitserland binnenkort meer aan een fiets met een motortje.
Na de Gorinchemse brug rijden we op voorstel van René van Mook via Werkendam, dit wordt nog 5-10 kilometer verder…. Geen probleem het gaat lekker, en bovendien is de wind van west naar noord-west gedraaid en dat maakt het iets gemakkelijker.
Uiteindelijk zie ik ruim negentig kilometer in Strava als ik hem thuis uitzet. Nu even afwachten wat de reactie van mijn been is morgen….
Maar ik heb genoten, dus het was sowieso de moeite waard.

Ad