De vakanties zijn voor de meesten voorbij. Iedereen weer naar school en aan het werk. De dagelijkse gang zit er snel in, daar horen ook de tochten op zaterdag- of zondagochtend met WTC Made bij. Elke week een verrassing van, waar gaan we vandaag weer naar toe dat, is het leuke van ons clubke.
Voordat we konden vertrekken, zongen we allemaal uit volle borst het “lang zal tie leven” voor Geraldinho, mooier kan je verjaardag niet beginnen.

Vandaag had ik een rondje richting Roosendaal rondgestuurd naar enkele leden voor in hun GPS. Omstreeks half negen ging ik dan op pad met 10 man en een jongedame, richting Zevenbergen.
Houtse Gerard neemt, zoals vaak, de eerste kilometers voor zijn rekening in een straf tempo. Bij Zevenbergschehoek staken ook Maurice, Willem en Hans hun neus aan het venster.
Via Zevenbergen ging het over de fietsbrug de Goudbloemsedijk op, bij Standdaarbuiten het brugje over de polder in fietsten we deze keer niet naar Stuivezand maar naar buurtschap Kuivezand. Daar is ons Jantje wel bekend en riep dan ook hard “dur ut tunneltje”. Voor iedereen niet hard genoeg blijkbaar, ge mot het maar weten!
Daar in Kuivezand moest er uitgeweken worden voor een overstekend egeltje. Deze week had Gerard van Oerle nog een incident met een voorbijvliegend eekhoorntje in de buurt van Lage Mierden. Dus pas op voor overstekend wild!

Het tempo zat er goed in met lange kopbeurten van steeds enkele straffe mannen, de rest genoot van de omgeving. Ook vandaag gingen we weer niet op de koffie bij de zus van Anneke in “de Zeg”. Dan maar de A58 over richting het Hoekske aan de rand van Roosendaal. Hier kreeg ik de tip dat we ook rechtdoor door de Langedijksestraat konden fietsen, voor een volgende keer Anneke!
Nu hadden we aan de rand van Roosendaal enkele hinderlijke verkeersremmers liggen, gelukkig maar een klein stukske, de volgende keer gaat ie over de Langedijksestraat.
In de Nederheide genoten we van de geur van afrikaantjes en nog verschillende andere blommekes. Bij Jagersrust gingen we vandaag ook al niet op de koffie, in vroegere tijden was dit onze koffiestop tijdens de West-Brabant tocht, nu vol gas er voorbij op weg naar Schijf.
In Schijf was het rustig, heel Schijf was op weg naar het bloemencorso in Zundert om hun prachtige wagen te showen!
Zundert moesten we vandaag zien te omzeilen. Toch nog een kleine hindernis op de Zundertseweg, daar hadden ze het fietspad aan de rechtse kant geblokkeerd.
Via de Heikant, Klappenberg en de Zandspui kwam Etten-Leur in zicht, Peter Bas had zijn banaantje nog in de achterzak zitten. Hij vond het nu wel tijd om die naar binnen te werken, goed idee vond ik, dus ook mijn banaantje moest er aan geloven. Nog wat brandstof voor de laatste 25 km.
Bij d’n Elsakker zwaaiden we nog naar jarige Gerard en zijn koffie maatjes. Wij lieten ons vandaag niet verleiden, we waren immers bijna thuis.
Helaas gingen de koptrekkers niet naar de Drie Hoefijzers maar sloegen rechtsaf over de Schuivenoordse weg naar het drukke Traaie. Of was het dat ze de koffie thuis al roken, we zagen plots 3 mannen wegrijden die we deze ochtend nog niet gezien hadden.
Via het Munnikenhof werden Gerard, Leo en ondergetekende netjes door onze fietsmaatjes thuis gebracht. Waarvoor natuurlijk onze dank, we hadden weer genoten van een heerlijk fietsrondje, zonder stoplichten en door maar 3 durpkes!

Tot volgende week zondag!

Groet, Pierre Boulanger.

Hoewel een stuk koeler dan zaterdag, is het vandaag nog een prima fietstemperatuur. Korte broek en korte mouwen dus. Hoewel ik bij de start wat mouwtjes zag en de “jarige Job” Gerard Veekens met zijn windstopper aan zie zitten. Zal de leeftijd zijn. De groep zingt nog een “Lang zal tie leven” voor Gerard en dan gaan de drie pelotons huns weegs.
Wij blijken met zes Sportievelingen te zijn. De bekende koppen  en ik zie tot mijn genoegen dat Johan van Helmond deze keer met ons mee gaat.
Flip is “de vrijwilliger” die ik voorstel om te leiden. Ik dacht aan Oud Beijerland, maar dat is volgens Flip veel verder dan de aangekondigde 90 kilometer dus het wordt “Afgedamde Maas”. Ik heb vandaag als tactiek om eens wat aan warming up te doen. Dus blijf ik lekker bij Thijs in zijn wiel en als Martien overneemt, laat ik dat ook lekker gebeuren. Toch zijn we zo aan de Amerdijk, ze hebben mijn hulp helemaal niet nodig. Dan moeten de spieren maar goed opgewarmd zijn. Johan die graag wat rustig start, heeft zo zijn twijfels over wat hij op zijn tellertje ziet. De Moerdijkbrug over en de Kiltunnel door. In ’s Gravendeel staan allerlei borden voor omleidingen in verband met een evenement maar dat was gisteren of vanmiddag blijkbaar, want we kunnen er gewoon door.
We rijden door richting Maasdam en dan naar Sint Antoniepolder. Daar moet ik denken aan de klassieker “Oerend hard” waarin “de hoender “ aan de kant stuiven, want er zitten een stel jonge ganzen op de weg waar Peter Verhagen en Thijs tussen door knallen en die dan toch ook maar aan de kant stuiven. Dat loopt goed af, want als je zo’n beest voor je wiel krijgt, blijf je niet overend denk ik.
We draaien lekker om beurten op de kop en schieten dus lekker op.
Net voor Numansdorp halen we een groep in die behoorlijk doortrapt.
Ze sluiten bij ons aan. Eentje komt voorin tussen ons rijden, hij verstoort alleen maar ons tempo en als hij ook nog eens tuft zonder rekening te houden met de wind en Thijs vol treft, krijgt hij van Thijs te verstaan dat hij beter wat af kan zakken.
We rijden de bruggen bij Willemstad op. Die bruggen blijven meestal onopgemerkt maar zo niet vandaag, want de eerste brug die we tegen komen staat open en zo ook de tweede.
Ik heb dat nog nooit meegemaakt. Gelukkig zien we beiden al zakken als we aankomen en hoeven we niet lang te wachten. We gaan weer proberen het tempo te pakken.
Een paar jongens sluiten vlot aan , maar dat is niet vreemd want ze zijn van de Metec wielerploeg. Ze laten ons maar doen en slaan af zonder een meter kop gedaan te hebben (gelukkig wellicht).

Nu krijgen we wind mee, langs Oudemolen richting Klundert en dan industrieterrein Moerdijk. Dan valt het mij op dat Thijs er wat minder aan trekt en snel van kop gaat.
Hij blijkt ook maar een mens te zijn, hij meldt aan Flip dat hij “slechte benen” heeft. En het is een bekend gegeven: “als je slecht bent dan rijd je lek”. Dat gebeurt dan ook bij Zevenbergsche Hoek. Ik haal zijn band er af en vind gelukkig meteen het steentje dat de boosdoener is. Thijs heeft zijn nieuwe band en probeert er met zijn mond een beetje lucht in te blazen. Zonder succes en dat is opvallend voor een trompettist natuurlijk. Zou hij dan echt moe zijn? Als de band weer vol is, kunnen we de laatste 9 kilometers afleggen.
Op Strava zie ik naderhand dat er dan nog wat PR’s sneuvelen maar toch zit ik nu een beetje “te harken”. De pitstop heeft me, ondanks dat hij kort was, geen goed gedaan, terwijl Thijs er blijkbaar door hersteld is want hij pakt weer een paar stevige beurten moeten Flip en ik concluderen. Dat is toch het 20 jaar leeftijdsverschil waarschijnlijk.
Via Helkant rijden we de May weer op.
Ik zie Anneke ook net de Lignestraat indraaien dus we rijden mooi samen de oprit op.
Het weer is beter dan verwacht, dus lekker in de tuin een bakje koffie op de gezondheid van Gerard Veekens genomen. Zonder appelgebak, maar we zien op onze Fitbit beiden dat we niet al te veel calorieën verbrand hebben deze ochtend, dus dan is het ook niet echt nodig voor het herstel (maar het zag er wel lekker uit op de foto’s).
Volgende week sla ik een weekje over maar vandaag waren Colin en Frans er niet dus mijn afwezigheid zal dan zonder gevolgen zijn voor het klassement.

Ad

Even na zessen word ik wakker en hoor de regen tegen het raam.
Shit, het zal toch niet?
Gelukkig regent het niet lang, maar ik ben wakker en ga uiteindelijk tegen half 8 naar beneden. Boterhammetje met pindakaas gemaakt, de fiets buiten zetten, bandjes op spanning. Als ik daar van terugkom, rammelt de ringtone van Whatsapp …tadum, …tadum, …tadum. Oh ja, Gerard is vandaag jarig.
Tegen half 9 staan bij het oude gemeentehuis 3 groepen klaar voor de zondagochtendrit. Vertrekken voordat er gezongen is voor Gerard kan natuurlijk niet en uit volle borst klinkt het hiep hiep hoera! Of de gasten van ’t Trefpunt daar zo blij mee zijn…
Dan vertrekt de trimploeg met z’n negenen voor een rondje Stampersgat. Bij de watertoren gaan we rechtsaf de polder in. Direct komt de sportploeg ons voorbij en verdwijnt spoedig uit het zicht. Bij de dijk aan de Amer gaat het linksaf richting Lage Zwaluwe. Hier hebben we de wind op kop; het is stevig doortrappen maar evengoed wel te doen.
Onder de Moerdijkbrug door zijn we al snel in Moerdijk. Dan gaan we dwars over het industrieterrein. Ook hier weer wind tegen, maar we zijn bijna in Klundert en dan zou het allemaal zo’n beetje voor de wind moeten gaan. De kop wordt gewisseld en na Klundert volgt Zwingelspaan en Oude Molen. Ik kom hier niet vaak en dus is het soms even op de borden kijken waar we ongeveer ergens zijn. Dan, in de buurt van Stampersgat een herkenningspunt en even later doemt de koepel van de Basiliek van Oudenbosch op.
Bij Standdaarbuiten volgen we de Mark en komen zo in Zevenbergen aan. Over de brug bij Zwartenberg en op naar de molen bij Etten-Leur.
Gerard had hier een kopje koffie bedacht, maar de molenaar heeft er pas zin in na 11 uur. We wachten geen half uur en rijden toch maar door. Een stukje – door mij aangegeven – alternatieve route volgt over de Haagsedijk; een mooi fietspaadje langs het water richting de Mark. De meer ervaren renners hoor ik nu zeggen dat ze dit stukje nog nooit gereden hebben. Meestal is het andersom en kom ik op plekken waar ik nooit ben geweest.
We rijden een stukje parallel aan de Mark en leggen dan aan bij de Elsakker. Die is wel gewoon open en we zijn zeker niet de enigen die aan de koffie gaan. Gerard trakteert op koffie met appelgebak en uiteraard slagroom.
Na de koffie voelt het gewoon even koud aan maar gelukkig is het niet ver meer. We rijden langs de N285 en bij Wagenberg zwaai ik af. Weer een mooie rit met gezellige kleppers.

Rene

Een weekje later dan gepland, maar gelukkig nu onder zomerse omstandigheden en een flinke opkomst, daar doen we het voor!
Om klokslag 1 minuut over half negen vertrok de sportgroep richting de Keizersveersebrug, 1 minuut later vertrokken de 16 tourrenners in dezelfde richting.
Bij de rotonde Blockmekerstraat sloten nog eens vijf leden van de Wilde Bond bij ons aan.
Of nu de mannen van de sportgroep op versterking van ons zaten te wachten, weet ik niet. Maar ff zag het er naar uit dat wij sneller waren dan die “bikkels”. Na de Keizerveerse brug verdwenen ze langzaam uit ons zicht, ook omdat we na Dussen voor een andere weg hadden gekozen. Met steeds sterke beulen op kop fietsten we door Babyloniënbroek , een opmerkelijke plaatsnaam daar in het Land van Heusden en Altena. De plaats dankt dit waarschijnlijk aan de Babylonische barbaarsheid van de bevolking die de monniken aantroffen die hier in de 8e en 9e eeuw het Christendom en andere beschaving kwamen verspreiden. En dat Christendom is daar nog steeds duidelijk merkbaar!
Wij kwamen uiteindelijk tussen Andel en Veen op de bekende Maasdijk met zijn vele slingers. Hier sloten nog wat fietsers bij ons aan om te genieten van ons lekkere tourtempo. Bijna iedere fietser weet dan de weg verders wel. Gemakkelijk als leider, de brug van Heusden over en op weg naar de racebaan die sinds kort de Zomerdijk wel is. Een prachtig stuk glad asfalt langs de Bergse Maas.
We zaten nogal ruim voor op ons schema, dus tourden we ook nog snel door de Overdiepse polder, een heerlijke auto-vrije weg. Door een smal poortje wringen en dan de dijk opklauteren, voor de eerste was dit geen probleem, maar als je daar als nummer 22 door dat poortje moet, en de ketting op de 13 ligt. Ja Marino, dan sta je mooi geparkeerd. Ach, na wat geschreeuw hielden ze vooraan de benen stil en kon Basso weer aansluiten.
Bij Waspik bedankten de mannen van de Wilde Bond ons nog voor de lift en wij gingen richting ’s Gravenmoer. De vaart zat er toen iets te goed in. Waar we normaal rechts afslaan, gingen we nu rechtdoor over de Vaartweg, naar de Vaart! Nu was het tijd om de vaart er wat uit te halen, en toch echt richting SED te fietsen.

De andere leden zaten intussen al aan de koffie, nu was het onze beurt.
Marion liep zoals gewoonlijk in de bediening en had alles goed onder controle.
De appeltaart met slagroom smaakte prima en na het 2 bakkie en wat huishoudelijke mededelingen mochten we zoals gewoonlijk weer op de groepsfoto!
SED bedankt voor de gastvrije ontvangst!

Wie gaat er met wie de laatste kilometers mee, is altijd de vraag. De ene wil het tussen de sportgroep proberen, de andere doet een stapke terug naar de trimgroep.
Bergse Gerard kreeg in de gaten dat hij in de sportgroep was beland en Houtse Gerard stond in de trimgroep opgesteld. Hij sloot na een achtervolging van een kilometer of 5 hijgend bij de sportgroep aan.
Samen Eten en Drinken en afzien en zeker genieten, dat hadden we vandaag weer gedaan!

Iedereen bedankt voor deze mooie zondag ochtend en William en Marion voor de gastvrijheid!

Peter

En dan bedoel ik niet dat wij onze fietsen niet onder controle hadden, nee dat was wel in  orde, maar Piet verraste ons vandaag op een ritje over smalle baantjes, veel draaien en keren de nodige stoplichten en meer van dat spulleke. Maar Rene en Antoon wisten ons goed door deze rit te leiden.
En natuurlijk Piet ook met zijn aanwijzingen hoe de route liep.
Ook de zoon van Rene was vandaag onder ons. Kijken hoe het is om tussen een stelletje kleppers mee te rijden. Gezellig praatje met Yuri kunnen maken.
Het was hem erg veel meegevallen dus ik denk dat wij hem meer zullen zien bij de WTC.
Maar goed, wij reden langs het kanaal naar Dongen en daarna naar Tilburg.
Toen door richting de Moer waar Piet onderweg Marielle op een kruispunt in haar achterwiel reed. Gelukkig zonder veel erg. Daarna onderweg naar de Kets om via Dongen Vaart naar ’s Gravenmoer te rijden.
Onze groep kwam als eerste aan bij SED. Vijftien minuten naderhand kwamen de andere kleppers aan.
De familie Haanskorf legde ons goed in de watten met een goei bakste koffie of thee en een heerlijk stuk appelgebak. Nou dat gaat er wel in. En dat alles onder mooie zomerse omstandigheden.
Lekker een beetje bijpraten op het terras want daar was deze tocht ook voor bedoeld.
Er werden weer de nodige foto’s gemaakt voor het nageslacht en voor het thuisfront om te kunnen bewijzen waar wij geweest waren.
Na het samenzijn bedankte Ad de mensen van SED voor de goede zorgen en kregen wij te horen dat al dat lekkers geschonken was door hen. Een hele mooie geste en ook ik bedank de mensen Van SED hartelijk voor deze ochtend. Na afloop zijn er een paar groepfoto’s van onze club genomen voor de bedrijfsbus van SED. Ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat die met een omvang van een meter bij een meter boven de open haard komt te hangen. Wat moet een club nog meer wensen?
Terug op onze fiets om via een omweggetje weer naar huis te gaan.
We kunnen weer terugkijken op een gezellige ochtend en op naar de volgende rit.
Met mijn dank aan iedereen die deze ochtend met de trimploeg is mee gereden.

Met vriendelijke groet,
Geraldinho

Op deze morgen hebben we met WTC Made een inhaalprogramma. De Bijpraattocht die vorige week in het water gevallen is, wordt nu vandaag gedaan. En terecht. Vorige week stonden er maar 4 mensen in de regen aan de start, deze week is het weer zo veel beter dat er 35 wielrensters en -renners aan het vertrek staan.
De Sportgroep mag zich vandaag verheugen met het aansluiten van Willem en vader en zoon Cees en Colin. Tot aan de rustpauze of beter gezegd de bijpraatpauze bij SED in ‘s Gravenmoer, hebben we 2 uur te tijd want William Haanskorf en team verwachten ons om half elf op de koffie.
De acht Sportploegrijders van deze morgen hebben ongeveer dezelfde route in het hoofd als Peter Broeders die de Tourgroep leidt. Daarom vertrekken wij eerst dan hoeven wij later niet die grote groep van 16 voorbij. In het begin gaan we niet zo hard. Even lostrappen ook voor mij na een korte vakantie waarin we vooral gewandeld hebben en maar een kort stukje gefietst,  en dat ook nog eens met elektrische ondersteuning. Ik moet zeggen dat dat voor een rondrit met gids door Porto nog niet zo gek was want het is daar aardig steil en dan hadden ze die groep vast niet zo mooi bij elkaar kunnen houden. Maar al met al dus weer even wennen aan de racefiets.
De Tourclub die ons achtervolgde, had zelfs nog even het idee dat ze ons in konden halen hoorde ik naderhand. Na de Keizersveersebrug gaat het tempo onder aanvoering van Willem echter omhoog naar boven de vijfendertig en klimt het gemiddelde geleidelijk naar een Sportief niveau, zeker als Thijs ons op sleeptouw neemt. Alleen in Waardhuizen remmen we nog even af voor het kerkvolk dat van alle kanten ons parkoers op komt.
Ik had bedacht om via Almkerk en Waardhuizen naar Wijk en Aalburg te rijden. Ik kijk nog eens goed naar de plaatsnaambordjes van de nieuwe gemeente Altena. Die kent maar liefst 21 kernen en is qua grondgebied toch wel even de grootste gemeente van Brabant. Elke kern heeft nu onder de officiële plaatsnaam nu ook de plaatselijk uitspraak op de komborden in de komportalen (zo heten die dingen blijkbaar). Andel wordt dan blijkbaar Ael (uit te spreken als Eèl, volgens het voorschrift). En ons keerpunt heet nu Wijk en Aolburg.
Wat een lekker fietsweertje met een mooie groep. Dat vindt Flip ook en stelt mij voor om er zeker genoeg van te genieten en een stukje om te rijden in de Overdiepse Polder. Ik vind het prima, anders was ik over Sprang en de Moer gereden maar dat is altijd een beetje rommelig. Als Flip de weg maar wijst want dat stukje heb ik nog nooit gedaan. Het is niet zo moeilijk weet ik nu, alleen op het eind even uitkijken met de hekjes die auto’s daar weg moeten houden. Ook Peter en Frans pakken een stuk kopwerk en zo zitten we mooi op schema. Om klokslag half elf draaien we bij SED de oprit op. De Trimgroep zit daar al haar wonden te likken. De Tourgroep vond het blijkbaar ook mooi weer want die reden een stukje om en komen pas tegen kwart voor elf.
We laten ons de koffie en appelpunten goed smaken. Ook de nasmaak is goed, vooral voor de penningmeester want ons oud-lid William Haanskorf van SED laat ons weten dat het zijn traktatie voor de club is, ondanks het feit dat we zo in ledenaantal gegroeid zijn. We maken een foto voor zijn bedrijfsbus en stappen weer op.
De Tour wil graag met de Trim mee zeggen ze. Maar de Trim rijdt liever op eigen tempo. Enkele Tourrijders willen wel met de Sport mee dat laatste stukje naar de May en uiteindelijk zie ik bijna de hele Tourploeg aansluiten. We rijden via de polder van Oosteind en ik probeer een soort compromis snelheid aan te houden zodat het Sportief Touren wordt. Na een half uurtje en met 85 kilometer op teller komen Anneke en ik thuis aan.
Snel douchen en eten want vanmiddag hebben we een gezellig uitje van de Carnavalsstichting met de 4 grote bouwclubs. Tim Verwaters is een van de organisatoren en ze hadden wat moois in elkaar gezet moet ik zeggen.
Dus al met al weer een mooie dag met twee hobby’s die samenkomen. En omdat ik ook nog met een Sint-bestuurslid en zwarte Piet gesproken heb, was het een uiterst efficiënte verenigingsdag.

Ad van Wesel

Beste groeten,
Ad van Wesel

Ondertussen is het wielerwegseizoen al weer over de helft. Tijd om de tussenstand van het opkomstklassement van WielerTrimClub Made op te maken. Peter Verhagen blijkt stevig in de Rode Leiderstrui te zitten.

Al weer 23 ritten zijn verreden dit jaar door de leden van WTC Made. Drie pelotons vertrokken elke zondag in alle windstreken maar met verschillende snelheden zodat er wat te kiezen was. Zin om gewoon aan de basisconditie te werken? Dan sluit je aan bij de Trimgroep. De Tourgroep is er voor iets meer snelheid, maar vooral veel kilometers maken. En de Sportgroep die rijdt zoals de naam al zegt; voor de sportieve prestatie. Het is tot nu toe een jaar met allerlei weersomstandigheden geweest. Er werd een tocht drastisch ingekort omdat het de hele ochtend regende. Maar er werd ook een tocht ingekort omdat het veel te heet was die dag. Het wisselende weer heeft ook gezorgd dat de opkomst meer verdeeld is dan andere jaren. Stonden normaal in de vakantieperiode nog een aantal leden heel dicht bij elkaar; dit jaar staat Peter Verhagen al best een eind voor op de rest. Hij kwam alle keren aan het vertrek en dat zet hem drie ritten en dertig punten los van de nummer twee. Peter is een bekende verschijning in de top van de Opkomst. Zo niet de nummer twee, Colin Marijnissen. Hij is een van de jongere leden, zowel in aantal dienstjaren als in leeftijd. Sinds hij in Made woont, heeft hij weinig verstek laten gaan. Op de derde plek met weer een ritje minder staat voorzitter Ad van Wesel. Hij heeft veel kans om van het podium te duikelen want Frans Marijnissen heeft even veel ritten alleen heeft Ad twee regenpunten meer. Eén vakantiedag van Ad betekent dus dat Frans opschuift naar plek 3. Achter deze kopgroep zit een klein pelotonnetje van mensen met 17 ritten op de teller. Tussen hen zit alleen wat kleine verschillen in regenpunten, maar ze kunnen allen het podium nog halen in deel twee van het seizoen. Erno Haanskorf, Anneke van Wesel, Jacques van Dijk en Wim Rasenberg zijn dus ook nog namen die we in de gaten moeten houden. Afgelopen zondag was het druk aan de start bij het oude gemeentehuis. Dertig WTC-ers plus nog twee gastrijders. Ook de top drie was (natuurlijk) weer aanwezig en kon dus mooi op de foto gezet worden. Eens kijken of dat plaatje in oktober, als het seizoen sluit met de Snerttocht, er nog zo uit ziet.

Vanmorgen op naar de start bij het oude gemeentehuis, en benieuwd hoeveel mensen er zouden opkomen vandaag.

Bij aankomst was er nog niemand maar even later kwam Peter Verhagen waren we dus al met zijn tweeën! Nu moet er nog een derde man komen voor de punten. Na een tijdje kwam Flip aangefietst, dus de punten waren veilig.

Weer wat later stopte er een auto, wij benieuwd wie daar uit zou stappen, het bleek Peter Broeders te zijn! Die was benieuwd naar de opkomst en daar stonden wij met z’n drieën dus!

Nog een tijdje staan kletsen o.a. waar naar toe, intussen was het al iets over half negen.

We zouden net gaan vertrekken toen Thijs kwam aanfietsen! Dus waren er 3 personen van de Sport-groep en een van de Trimgroep.

We vertrokken richting Kiltunnel, met voor mij nog wat ongebruikelijke extra ommetjes waar ik niet zo blij mee was (weer extra km), want het was voor mij met 33 à 34 km per uur fietsen regelmatig aanpoten om bij te houden.

De moerdijkbrug over met al een gemiddelde van ruim over de 30 km/u kwam het eerste ommetje al. Niet over het viaduct zoals gebruikelijk, maar Flip stelde voor om de spoorlijn over te gaan.

Intussen werd het voor mij weer harken om af en toe het ontstane gat weer dichten, maar ik kon nog steeds volgen.

Bij Thijs zat intussen het schuim onder op zijn fietsbroek met een paar grote witte plekken links en rechts naast zijn zadel. De volgende keer de fietsbroek toch maar beter uitspoelen Thijs!

We fietsten intussen al weer op de Wieldrechtse Zeedijk waar we bij de spoorlijn even een pauze hadden, er kwamen net 2 treinen langs, wat mij even de gelegenheid gaf om weer op adem te komen. Nadat de bomen weer open waren, fietsten we weer verder en staken we de Rijksstraatweg over om voor het water (de Dordtse Kil) rechtsaf de Wieldrechtse Zeedijk weer te vervolgen.

Bij de Kiltunnel aangekomen, stelde Thijs voor om er over te fietsen (dus niet erdoor) en verder richting Dordrecht te fietsen. Verder op de Wieldrechtse Zeedijk met aan het einde van het water weer rechtsaf gegaan, maar de Sportmannen bleven op de weg fietsen en ik ging op het fietspad zoals het hoort!

Al snel kwam ik er achter dat ik dus niet meer uit de wind kon zitten en ik op zoek was naar een opening tussen de betonnen rand om ook op de weg achter de 3 kleppers weer verder uit de wind te kunnen volgen. Dat duurde wel even voordat er een opening kwam waar ik met wat snelheid minderen tussendoor kon!

Helemaal aan het einde van de Wieldrechtse Zeedijk sloegen we rechtsaf naar het fietspad naast de Mijlweg, waar we enkele stoplichten tegen kwamen maar die stonden blijkbaar allemaal op groen, want de 3 kleppers voor mij reden bij elk stoplicht door en eer-dat ik bij de lichten was kreeg ik steeds groen!

Later stelde Flip voor om over Prinsenbeek te gaan, maar dat werd door mij snel afgeblazen en gingen we gewoon na de rotonde bij de Drie Hoefijzers linksaf richting Made langs het Pompstation Amigo (voorheen Compaan), naar Made te fietsen.

Nu nog 6 km op mijn tanden bijten, maar voordat ik er erg in had was ik al weer thuis.

Mannen, bedankt voor het uit de wind zetten van mij, tot de volgende rit aankomende zondag richting SED. Met de zon erbij kan dat niet meer mis gaan. In elk geval goed dat deze rit naar SED verplaatst was.

Groet,  DigiPiet

De tourploeg ging vandaag eens duidelijk over de grens.
Met 14 leden en gastrenner Wim ging het tegen een stevig windje op kop richting de Vijfeiken weg, naar Gilze op aan. Net voor Chaam fietsen we altijd langs “de kraantjes”, voor vandaag was dit de beste oplossing. Iedereen weet dat op de 2e zondag van augustus de bekende jaarmarkt daar is. Wij waren allemaal goed bevoorraad, daarom ook geen behoefte om daar inkopen te doen!

Over de Meerleseweg ging het nog steeds tegen de wind in naar Meerle, om bij de “succes volle ploegleider” Servais Knaven rechts af te gaan, om zo ook de drukte in Meerle te vermijden. Op weg naar het volgende obstakel in onze route, het altijd drukke Meerseldreef, iedere zondag komen daar vele pelgrims de Mariagrot bezoeken  om een kerske aan te steken.
Vandaar dat we dit centrum ontweken, Jantje wist eg wel een weg achterlangs, altijd makkelijk een goeie gids! Intussen verkeerden wij weer op Hollandse bodem, het viaduct bij Hazeldonk over richting Rijsbergen. Bij de benzinepomp gingen we rechtsaf om nog maar eens de A16 over te steken, stukske verder nog maar eens, het leek wel het viaductenrondje!
Vervolgens fietsten we langs de kerk in Effen, om daarna door de Rith te fietsen. Helaas hadden ze in dit bochtige stuk een bak split gestrooid. Altijd link, dus voorzichtigheid geboden en met 20 km per uur dit traject afgelegd.
Niet goed voor ons gemiddelde, maar we zijn tourrijders en proberen van alles te genieten onderweg! En dat doen we ook, gewoon lekker fietsen, wat buurten en lekker doortrappen.
Via het Liesbos ging het deze keer niet naar Prinsenbeek maar richting Zevenbergen om op de Achterdijk onze Willem toe te zingen. Ge bent maar een keer per jaar jarig tenslotte. Onze koordirigent Gerard zette in met
“Lang zal tie leven
Lang zal tie leven
Lang zal tie leven in de gloria
In de gloria, in de gloria (waar is dat, in de gloria)

Hieperderpiep, hoera
Hieperderpiep, hoera

Intussen fietsten we voor de laatste maal de A16 over, met volle bak wind in de rug naar de May.
Hadden we lekker gefietst? Bij navraag, ja iedereen had het naar zijn of haar zin gehad. Droog weer, geen lekke banden en eindigen met wind in de rug, wat wil een tourfietser nog meer?
Volgende week is de bijpraattocht, dan gaan we op de koffie bij SED in ’s Gravenmoer met wat lekkers erbij, altijd gezellig.
Tot zondag.

groeten,
Pierre Boulanger.