Maandelijks archief: maart 2023

Openingsrit Trimgroep

Het fietsseizoen gaat weer beginnen, dus de fiets weer in de auto geladen en op weg naar Made. Het leek me wel praktisch om de auto bij de Korenbeurs neer te zetten en dan naar het verzamelpunt te fietsen. Dat had Bert ook bedacht, want hij stond zich al om te kleden toen ik bij de Korenbeurs parkeerde. Toen we samen bij het oude gemeentehuis aankwamen stond er al een aardig groepje renners en er kwamen er nog volop bij. Voor de trimgroep stonden tien ‘man’ present. Zoals afgesproken vertrokken we richting Den Hout om naar Molenschot te gaan. Het weer viel alles mee en het was fijn om weer met zijn allen op pad te zijn. Iedereen had volop te vertellen na de winterstop. Voor we het wisten waren we al bij Molenschot. Helene en ik zaten wat te praten over fietsen, onderhoud en lekke banden. En wat gebeurde er…zo’n tien minuten later reed Helene lek. Je moet er ook niet over praten want dan lijk je het uit te lokken! Gelukkig was de band niet meteen helemaal plat dus ze dacht hem bij te kunnen vullen. Peter Korse bood aan dit even te doen. Eigenlijk weet je dan al dat dit de oplossing niet is en jawel, even later hoorden we weer ‘lek’! Dus weer gestopt en nog een keer bijgepompt, want ja we waren toch bijna thuis… Wij weer verder, inmiddels regende het al een beetje en werd het ook al wel koud toen we voor de derde keer ‘lek’ hoorden. We waren inmiddels in Den Hout. Toen werd toch maar besloten de band te verwisselen. Peter, alias de wegenwacht, had dit snel voor elkaar en zo waren we dan een beetje natgeregend weer terug in Made. Daar konden we genieten van het ontbijt bij de Korenbeurs.

Groetjes, Petra

Seizoen start met de WTC – Made

De afgelopen maanden hebben een aantal WTC-ers door gefietst op de gravelbike en of mountainbike hierdoor zijn er een aantal die weer goed vooruit komen. Toen ik vanmorgen wakker werd zag ik op het raam van de slaapkamer het nat dat afgelopen nacht was gevallen. Even later merkte ik tijdens het uitlaten van de hond dat er relatief weinig nat was gevallen en dat het zacht aanvoelde. Ik koos daarom voor niet al te warme kleding en géén overschoenen. Iets over half negen ben ik bij Leo die ondanks zijn verjaardag gisteren al op mij stond te wachten. We rijden via den Bromtol naar de May. Als we op het pleintje bij het oude gemeente huis aankomen zijn er nog maar twee renners aanwezig. Maar in korte tijd loopt het plein aardig vol. Ieder heeft er weer zin in om een rit te rijden.

We starten vandaag met drie groepen de sport, trim en de tour. In overleg met Maurice hebben we beslist dat we voor de tour vandaag een rondje Team MunneMaot tegengesteld rijden, zodat we tijdig bij de Korenbeurs aan tafel kunnen. Nadat ik met Gerard Koops nog wat over die bijzonder mooie opleiding die hij gedaan heeft heb gesproken is het negen uur. De tour o.l.v. Maurice geeft aan als eerste te willen vertrekken en even later rijden we in de richting van de watertoren. Al snel zijn het de vertrouwde gezichten die de verantwoordelijkheid nemen om op kop te rijden, wat dat betreft is er niet veel veranderd. Al snel komt de rotonde van de Drie Hoefijzers in zicht, hier draaien we linksaf naar de Tol. Vervolgens onder het viaduct door bij de Mark en daarna over de brug over de Mark. Als Corné naast mij rijdt draaien we al richting den Elsakker. Iets verder laat ik me afzakken om eens te kijken wie er allemaal met ons mee zijn, tevens kan ik een foto en filmpje maken voor mijn Strava. Het is een hele groep t.w. Maurice, Leo, Erik S, Wim t H, Erno, Marino, Kees M, Anneke, Ad v W, Boukje, Adri, Peter V, Corné, Johan v H en ik. Vijftien renners en rensters. We rijden door de Zwartenbergse polder en gaan hierna richting Zevenbergen. Hier komen we het enige verkeerslicht van deze rit tegen. We steken over richting de suikerfabriek en nemen de weg nu naar Moerdijk. In de verte hangt een hele donkere wolk, maar hopen dat er voor ons geen nat uit valt. Bij het uitdraaien van Moerdijk hoor ik LEK!! Leo heeft op slag een plat voorwiel. Op dit moment vallen de eerste regendruppels en Johan van Helmond is bang dat het erg nat pak gaat worden. Leo heeft snel het probleem getackeld en we kunnen weer op weg tenslotte is het de bedoeling om weer op tijd bij de Korenbeurs te zijn. Vanaf Moerdijk krijgen we de wind mee de snelheid gaat eigenlijk iets te makkelijk Johan maant mij niet te hard te rijden. Ik neem wat gas terug. Ook het stuk van Lage Zwaluwe naar Drimmelen rijdt lekker en we merken op dat de regen wel meevalt. Nog even langs stal van Stokkom en dan via de Tuinbouwweg weer richting de May.
Klokslag 10:45 uur stappen we af bij de Korenbeurs. We mogen plaats nemen in de Bistro. Met een mooie grote groep kunnen we genieten van lekkere en uitgebreide brunch. Het blijkt dat andere groepen een nat pak hebben gehaald en wij als het ware kurkdroog zijn gebleven omdat we zelfs niet getranspireerd hebben. Tevens is dit het moment om met elkaar wat bij te praten na een lange winterperiode. Na nog een biertje gedronken te hebben stappen we op de fiets om richting Den Hout te rijden. Ik heb lekker gereden en gegeten maar voor de punten hoef ik dit jaar niet te gaan. Door mijn rit naar Santiago ben ik zo wie zo al zes weken afwezig. Ook de reden dat ik nu een verslag maak dan kan een ander dit een volgende keer doen.

Groeten van Ter Aalst, den burger aldaar.

Openingsrit seizoen 2023 Sport

Het is weer zover, na een natte donkere winter mogen we weer met de WTC starten. Traditiegetrouw is deze rit niet al te lang en worden we getrakteerd op een heerlijke brunch. Of de brunch verband houdt met een traditioneel hoge opkomst weet ik niet, maar het is niet ondenkbaar.

Ook deze openingsrit werd druk bezocht, ondanks de dreiging van een drupje regen hier en daar.
Voor de sport telde ik in ieder geval 6 renners, toen we echter stipt om 09.00 uur wegreden bleken er 9 sporters in mijn wiel te zitten. Dit waren Flip, John, Kevin, Gerben, Chris, Melody, Twan en Frans. Ook Erik durfde het aan om mee te gaan. Top Erik!

De route werd afgestemd op de windrichting. Met een noordwestenwind werd het in dit geval een Uppeltje.
Op een rustig tempo werd Made uitgereden en na Geertruidenberg werd de gaskraan wat verder opengedraaid. Alles verliep vlotjes en net na het kasteeltje in Dussen besloot ik om de troepen even te inspecteren. Iedereen zat er nog fris bij. Erik zat nog sterk op de 4de positie. Chris en Kevin wisselende op kop elkaar af en Twan & John reden volkomen toevalligerwijs achteraan…
Op mijn afroep of dat iedereen er nog goed bijzat kreeg ik alleen maar (ja) knikjes of duimpjes. Nou, dat gaat goed dacht ik nog…
Vlak voor Almkerk reden we de Midgraaf op richting het westen, maar na een paar honderd meter kwamen we erachter dat de helft eraf lag.
“Hoe kan dat nou” dacht ik nog. 3 minuten geleden zat iedereen er nog fris bij.
Wat blijkt; Erik was zo ontzettend klaar met zijn bril dat hij pardoes besloot deze weg te gooien. Chris en Melody dachten echter dat Erik zijn bril verloor en knepen direct in de remmen om de bril te bergen.
Nadat Erik zijn afgedankte bril weer in zijn handen kreeg gedrukt, kwam het berouw. “dat had ik niet moeten doen, die bril weg gooien” was zijn commentaar. Genoeg daarover.

Na het bril-incident was er toch iets geknapt. Het tempo kwam nooit echt meer goed terug. Misschien had dit ook wel te maken met het feit dat we toen net een stuk wind op moesten rijden.
Bij het Kerkeinde in Sleeuwijk wees Flip mij er op dat het al 10 uur was en dat we toch wel moesten maken om op tijd bij de brunch te zijn.
Adhoc werd de koers daarom zuidwaarts bijgesteld en reden we langs de A27 terug naar de May. Voor Erik was de koek echter ver op.
Met wat hulp hier en daar lukte het hem echter toch om mee te komen.
Gelukkig hadden we wind in de rug en zag ik kans om even met Melody bij te praten. Op mijn aanbod om samen die mannen er af te rijden ging ze niet in, dan maar even vragen waar die tas op haar stuur voor was. Ik had al zitten denken of ze misschien had gerekend op een een hele lange toertocht of heel veel lekke banden. Maar het antwoord was veel logischer, er zaten droge kleren in. Slim! Ik vermoed dat meer leden dit bij zich gehad wilden hebben bij de brunch.

Vanaf Geertruidenberg werd er wat langzamer gereden, maar niet nadat we op volle sjas nog even de kanaalbrug opreden.
Rond 10.45 uur reden we De May weer in en konden we beginnen aan de brunch en met een uitgebreide evaluatie van de afgelopen 55 km. Toch altijd leuk om te horen dat iedereen zo’n rit altijd anders beleefd.

Tot slot nog even het volgende: zoals iedereen weet proberen we de sportgroep wat groter te krijgen. In de sportgroep proberen we als groep een sportieve prestatie neer te zetten en afzien hoort hier ook bij.
We proberen echter altijd zoveel mogelijk rekening te houden met minder sterke renners. Zo proberen we renners zoveel mogelijk uit de wind te houden en passen we onze snelheid vaak aan, ook al gaat dit door een groot wielerhart soms niet altijd goed.
Alle begin is moeilijk, maar laat je hier niet door afschrikken, want na enkele ritten zal je hier geen last meer van hebben. Uiteindelijk ben je net zo sterk als de groep waarin je het meest fietst.

Volgende week rondje Noordwaard 85km.

Thijs