Wat een zomer, echte zomerse dagen hebben we nog niet gehad. Bij de planning kijken we altijd naar het weerbericht, de voorspelling was NNW wind en mogelijk hier en daar een bui. Met dit in het achterhoofd stond ik vanmorgen op. Rondje Binnenmaas was dus de planning. Ik twijfel of ik armstukken aan doe als ik voor de kledingkast sta. Het is 17 °C, dus boven de 15 °C bij de Jonge Renner geldt dan kort – kort. Dus de mouwen en de broek.
Leo staat al in de starthouding als ik op het Ruiterspoor kom. We rijden via de Hespelaar naar de May, de rotonde bij de Bromtol is nog niet klaar, je moet daar nog gravelen. Op het plein staan al verschillende renners en rensters klaar. Maurice had gisteren na het rondje TMM (Team Munne Maot) nog bij getraind door naar Antwerpen te rijden solo. Tijdens deze tocht kwam hij er achter dat een rondje Binnenmaas wel erg veel zijwind zou geven. En soepel als we zijn, werd terplekke beslist om de Biesbosch te rijden vandaag.
Ik stel voor om via Blauwe Sluis te vertrekken.

Met vertrek rijden we via de Watertoren naar de Helkant, juist daar voorbij hoor ik LEK. Ik zie geen lekke band maar er is een DATA-lek bij Maurice. Zijn Garmin heeft contact met de fiets verloren. Hij zal vandaag als Bauke Mollema met het metertje in de achterzak rijden. Dit brengt mij enigszins van slag zodat we niet via Blauwe Sluis maar langs Hooge Zwaluw rijden.

De wind blaast stevig, Leo en ik proberen het tempo niet te veel te laten zakken maar nemen ons voor geen gekke dingen te doen zodat plots de brandstof op is. Als we rechtsaf draaien richting de Moerdijkbrug komt Wim mee op kop rijden. Het voelt pittig, de wind tegen en de brug op. Toch halen we nog een verdwaalde renner in op de brug. Vervolgens stel ik voor door de polder te rijden en niet over het dijkje richting Kop van Het Land. Onderwijl halen we twee dames in die dankbaar gebruik maken van onze groep en zo dus mee glippen.
Het mindere weer heeft ook zijn voordelen, het is namelijk niet zo druk onderweg, zeker bij de Kop van het land kan het aardig druk zijn.
Bij Sliedrecht stel ik voor aan de andere kant van de A15 te gaan rijden. Op enig moment maak ik de verkeerde keuze waardoor we niet via Schelluinen rijden maar langs Hardinxveld-Giesendam. Ondertussen zijn een drietal renners van het eiland bij Dordrecht aangesloten. En dan plotsklaps Marino; “LEK”. Terwijl hij dit euvel verhelpt, wijst Anneke me op een plank bij de windveren van enkele gebouwen. Ik noem het een nokplank maar dat is vast niet juist. Later als ik thuis ben, appt Anneke mij; het is een Uilenbord.

We rijden weer verder en al rap komt de Merwedebrug bij Gorinchem in beeld. Deze oprijden gaat een fors stukje makkelijker dan de Moerdijkbrug en de Belgische biertjes bij Maurice geven hem vleugels (of was dat een ander drankje?) Voor Werkendam draaien we de polder in waarna het voorstel is om de klinkers te mijden en langs het Jannezand te rijden.

Hank volgt en nu en de brug bij Keizersveer is geen enkel probleem voor de groep die bestaat uit Maurice van der Ven, Leo Stasse, Erno Haanskorf, Marino van den Elshout, Sandra van Eijk, Anneke van Wesel, Rachel Marijnissen, Kees Marijnissen, Wim ten Haaf en ondergetekende. Nadat de brug over het Amerkanaal is genomen, nemen de fietsvrienden uit Dordrecht afscheid. Hen staat nog een lastig stukje te wachten….

Groeten vanaf Ter Aalst.

Het is een echte ouderwetse Hollandse zomer. Volgens het weerbericht is het aftellen naar het mooie weer van komende week; alleen nog even langs deze zondag. Buien, bewolkt, zuidwesten wind, het ziet er allemaal niet best uit. Antoon heeft zich zaterdag al afgemeld en als ik wakker word, is het eerste berichtje op Whatsapp al binnen. 01:47 uur. “Wij gaan niet mee”, Boukje en Sharelle, midden in de nacht gehuld met ieder een rode zonnebril. Ook Gerard meldt zich af en even later ook Piet. Ik twijfel; zou het dan echt zulk slecht weer worden. Zal ik thuis blijven? Maar ja, dat kan niet… die rode trui wil dat ik ga. Dan Melody die ook niet mee gaat. Ik zet de fiets buiten en kijk naar boven. Ik zie zelfs wat blauwe stukken tussen de wolken, ik check buienradar: droog, maar even later miezert het dan toch. Ik pak mijn regenjasje en prop het achterin mijn fietsshirt. Op weg naar het gemeentehuis overdenk ik wat we gaan doen.
Ik verwacht geen hele hoge opkomst; misschien samen met de Trim een rondje rijden?
Ik ben er als eerste en even later komt Leo en dan Bert. Tegen half 9 zijn er toch bijna 20 renners. Peter Bastiaanse rijdt vandaag met ons mee en Anneke vraagt of we nog richting Meer gaan; we zouden de regen tegemoet rijden. We twijfelen even, maar inmiddels is het half 9 en is de sport/tour vertrokken. Ook de Trim twijfelt. We besluiten om samen te rijden en een rondje Biesbosch te doen; dat zou de minste kans op regen geven.
Peter Korse en Ruud vertrekken op kop en houden met de wind in de rug gelijk een flink tempo aan. We rijden langs ’t Gat van den Ham en dan de Moerdijkbrug. Na de Moerdijkbrug volgt de Nieuwe Dordtse Biesbosch richting het pontje bij Kop van ’t Land. Onderweg bemerk je dan toch dat er tussen de pelotons wel verschil zit. Op een gegeven moment zijn er voor ons 2 jonge dames aan het joggen. Ik wil juist “…voor!” roepen, maar opeens hoor ik luid achter me “…afblijven!!” Het maakt niet uit, het resultaat is hetzelfde. Gelukkig kunnen de dames er ook om lachen; voor je het weet heb je een #metoo hashtag aan je Strava-rit hangen.

Aangekomen bij de pont is het wachten want het pontje vertrekt pas om kwart voor 10. Na een tijdje rijden we dan toch de Biesbosch in, maar niet voor lang; John rijdt lek. Peter B., Peter K. en Ruud ontfermen zich over het achterwiel. Wim en John overzien het geheel. Wim pakt zijn banaantje terwijl ik naar de dreigende lucht kijk die steeds grimmiger wordt. Het miezert en in de buurt van Werkendam gaat dat over in echte regen. Shit… we moeten nog terug met de wind op kop. Enkele renners besluiten hun regenjasje aan te trekken, maar eer we weer op weg kunnen, is het alweer droog. Het voelt nu drukkend warm en opeens rijden we ook weer in de zon. Het asfalt droogt bijna zienderogen op. Op de dijk richting Hank echter weer een lekke band; deze keer de voorband van Peter Korse. Na wat geklooi met de CO2-pomp is ook deze band snel gefixt en we gaan weer op pad. Vlak voor Hank krijgt Ruud het nog even op zijn heupen en sprint in zijn eentje naar het bord van de bebouwde kom. We laten hem maar, hij zou anders geen schijn van kans hebben…
Dan volgt Raamsdonksveer en de fijne helling van de brug over het kanaal naar de Amer. Vlak voordat we de May weer binnen rijden, zien we John Haanskorf alweer huiswaarts rijden; we zijn laat.

Rene

Vanmorgen liep om 7 uur het wekkertje weer af. Lekker fietsen op deze zonnige
zondagochtend. Eerst het buikje lekker rond eten en daarna de beentjes in de olie.
Ik ben er klaar voor! Op naar Made. Ik was er al om kwart over acht. Het werd al rap
drukker. Nog een beetje ouwehoeren met jan en Alleman en daarna op naar Roosendaal.
Het tempo zat er gelijk al goed in. We waren maar amper de May uit en mijn Garmin gaf al
30+ aan. Pffft!!. Via de 3 Hoefijzers ging het naar Prinsenbeek om daarna Etten-Leur
achter ons te laten. Het was weer gezellig tussen de wielen.
Met Rene en Edwin op kop kon de rest lekker bijkletsen tussen de wielen over van alles en iedereen.
Het Heike kwam in zicht. Het dorp met misschien wel de mooiste huizen en villa’s van heel Brabant op een klein stukje grond. Wielergeschiedenis werd hier geschreven door Woutje Wagtmans en Wimke van Est. Heel deze omgeving is doordrenkt met hun zweet. Historie te over.
Ik was blij dat ik lekker mee kon tussen de wielen en als het even wat minder ging werd er
netjes gewacht. Het zal de leeftijd zijn toch hahaha. Er fietste ook wat jong grut mee deze
ochtend zoals Melody, Boukje, Sandra en Marielle, als ik de laatste 2 ook tot het wat
jongere grut mag rekenen. Het leek net of ze niet hoefden te ademen. Deze opmerking is
niet van mij hoor. Bosschenhoofd en Langeberg aan de buitenkant van Roosendaal
doemden na goed anderhalf uur fietsen op. Eerst moest er nog een bruggetje genomen
onderweg, maar niet zomaar een bruggetje maar een loopbrug. En dat over de snelweg.
Alles van de fiets af en dan maar klauteren over dit steile rotding en aan de andere kant
hopen dat je niet onderuit gaat. Wie heeft dit toch bedacht? Iedereen kwam veilig aan de
andere kant en vooruit ging het weer. Edwin en Rene namen veel kopwerk op hun
schouders en ook de dames lieten zich niet onbetuigd. Sandra had haar conditie nog wat
aangescherpt in Frankrijk en Melody had met twee vingers in haar neus de Stelvio in Italy
bedwongen en ook het Sella rondje in de Dolomieten erbij gepakt. Dus de vorm was
supergoed. Op naar Stampersgat en Zevenbergen.
De wind zat nu op de terugweg in de rug. Langeweg kwam in zicht en daarna Wagenberg.
Hier afscheid genomen van Rene die deze mooie route had uitgezet.
Vervolgens heb ik het laten lopen voor vandaag om in mij eigen tempo weer op Oosterhout
aan te gaan. Het was een mooie zondagochtend met een gezellig groepje sportvrienden
en vriendinnetjes.

Met vr gr De Pakhaas. 🐰😀

Schrok ik even wakker deze morgen, Leo zou toch 3 weken niet meegaan.? Toen ik echter deze morgen door het Ruiterspoor richting Den Hout centrum reed, zag ik zijn wagen en caravan thuis staan. Is hij waarschijnlijk vannacht naar huis gekomen. Toch maar door gereden naar Made. Even bij den Bromtol kijken hoever het is met de tunnel. Helaas nog veel gravellen om er door te komen. Nog even een kort slingertje door Made. Ik kom Edwin tegen die onderweg is naar het plein bij het Trefpunt. Als ik daar aankom is er al een flinke groep aanwezig ondanks dat de sport deze morgen al om acht uur vertrokken was voor een rondje over de verschillende dammen zoals de Oesterdam. Mar10 had het rondje bedacht en zal ook wel veel kopwerk verrichten.
Wij rijden vandaag op voorspraak van Maurice een rondje Nieuwmoer. Ongeveer 100 km wat op dit moment van het jaar voor ieder te doen moet zijn. Net na half negen vertrekken we: Maurice van der Ven, Kevin Damen, Erno Haanskorf, Anneke van Wesel, Rachel Marijnissen, Kees Marijnissen, Marino van den Elshout, aspirant lid Wim ten Haaf en onder getekende. Maurice en Kevin starten met een flinke kopbeurt en al rap staan we bij de Drie Hoefijzers waar een verkeersregelaar ons naar de andere kant wil hebben. Echter we gingen toch al richting de Markbruggen. Via de Elsakker gaat het verder naar Prinsenbeek. Daarna volgt het Liesbosch waar we bij Coreman recht door schieten naar de Klappenberg. Als ik iets verder naast Wim rij, vraag ik of hij weet waar we nu zijn. Hij antwoordt dat hij juist een bord Rucphen heeft gespot. Door het buitengebied van Zundert gaat het richting Schijf, met nog immer een flinke tegenwind. Verschillende renners nemen de kopbeurten zodat we met een lekker tempo blijven rijden.
Als de telefoonpalen met elektriciteitsdraden in beeld komen, weten we dat we de grens gepasseerd zijn en op grondgebied van Nieuwmoer zijn. Nu draait de wind meer naar onze achterzijde. Dit is meteen merkbaar, ook de dames, de meskes, gaan een kopbeurt aan als het richting Achtmaal gaat over fijn asfalt. Van Achtmaal gaat het richting Wernhout. Als we hier binnendoor rijden richting Meirseweg krijg ik de vraag of Sauna Diana nog bestaat?
Ja, familie Simons is nog immer in business. Wat verder op rijden we langs het trainingsveld van NAC.

Even verderop gaan we verkeerd, geen probleem, dan hebben we dit stukje Zundert ook weer eens gezien.
Even later passeren we het bedrijf van Frans Marijnissen, de aardbeienkweker die met zijn zoon de aangespannen paardensport beoefend. In het landschap overheersen de boomkwekerijen. Op het viaduct over de HSL en de A16 worden weer wat hoogtemeters bijgeschreven. Het gaat nu richting Galderse meren waar verkeersregelaars de mensen begeleiden naar hun parkeerplaats. En het is er al redelijk druk terwijl ik vind dat het nog niet echt heel zonnig is.
We vervolgen de rit via Ulvenhout naar Bavel waarbij Kevin opmerkt dat klimmen hem minder afgaat dan afdalen als we weer een viaduct passeren. Van Bavel gaat het richting Dorst, Kees Marijnissen zegt dat we niet in Dorst komen als de Akkerstraat inrijden. Hier moet hij even later toch op terugkomen als vlak voor de Tilburgseweg het bord Dorst op doemt aan de rechterzijde van de weg. We gaan nu richting Breda om vervolgens via Teteringen verder te gaan.
Vlak voor Ter Aalst neem ik afscheid van de groep, wens ieder nog een fijne dag en als ik thuis de Garmin afdruk, noteert die mooi een 100 + km. tocht.

Groeten vanaf Ter Aalst,

Gerard.

Zondagmorgen 15 augustus stonden we met 5 man (gem. leeftijd 63,2 jaar) klaar voor de verrassingsrit die Wim en André na veel overleg in elkaar hadden geknutseld.
André vertelde dat ze een gedeelte van het Bels lijntje gingen fietsen.
Via Dorst naar Tilburg en via Bels Lijntje naar Alphen.
Bels Lijntje was een spoorlijn tussen Tilburg en Turnhout. Sinds 1990 is het een fietspad. Het is wel goed opletten want er zijn veel onoverzichtelijke kruisingen.
Na goed kopwerk van Andre is het bananentijd in Alphen en kwam de vraag; gaan we via Baarle Nassau of via ’t Zand? Na rijp beraad gingen we via ’t Zand.
Op een gegeven moment daagde André de groep uit wie het eerste bovenop het viaduct zou zijn. Er werd direct gedemareerd door Peter, Gerard, John en Wim. Na een felle spurt was Gerard de winnaar en hij verdiende volgens John de Bergtrui. Er kwam wel direct commentaar dat Gerard zich de hele rit had lopen sparen voor deze spurt.
Na diverse paadjes en bochten kwamen we weer in Dorst en als een speer fietsten we naar Made.

André en Wim bedankt voor de mooie rit
namens Peter, Gerard en John.

Na de nodige kilometers afgelopen weken op de gewone fiets kan er dit weekeind weer met de racefiets gereden worden. Zaterdag met fietsvrienden het rondje TMM (Team MunneMaot) gereden als opwarmertje. Zondagmorgen als ik uit bed stap kijk ik eerst wat het weer doet, de voorspelling was niet geweldig. Maar het is droog en het waait flink. Na een paar boterhammen is het bijna tijd om te vertrekken echter ik rijd nu iets later weg omdat Houtse Leo op vakantie is met zijn Carolien. Over de brug wordt duidelijk dat het echt hard waait, ik tik met gemak de veertig aan. Als ik bij het kruisbeeld richting Den Brink draai zie wat verderop een renner in een WTC-tenue. Ik geef nog wat gas bij en kom zo rap bij Peter Bastiaansen een andere Houtenaar die ook bij de WTC rijdt. Omdat we nog tijd genoeg hebben rijden we richting Stelleven en merken dat de rijbanen voor de auto’s op de turborotonde al ver klaar zijn. Als we op het plein voor het Trefpunt aankomen zien we alleen René van Mook daar al staan in zijn mooie rode leiderstrui. Vervolgens komen er meerdere renners en rensters aangereden. Er wordt nog wat na gesproken over de olympische wielerwedstrijden en als het half negen is zien we dat we met vijf tour-renners kunnen vertrekken. Den Bakker heeft me gisteren een route om Baarle Nassau gestuurd, dus het wordt een ritje van den Bakker. De wind staat Zuid-West en dan geeft het ritje wel wat beschutting tegen de wind. Peter Bastiaansen rijdt in de start met mij op kop maar laat al rap Johan van Helmond inschuiven. Als we bij de kruising Oosterhoutseweg-Burgemeester Materlaan door het rode licht rijden (er is géén verkeer aanwezig spreken Johan en ik af dat we kop over kop ons werk gaan doen. Rap volgt Molenschot – Gilze. Hier zien we twee renners rijden waar we in het wiel willen gaan zitten maar we worden terug geroepen door de rijders achter ons. Jammer nu moeten we zelf door de vuile wind ploegen. Iets verderop de Boerenbaan blaast de wind heerlijk van achteren. We rijden achter Alphen door langs het Pestkerkhof.

Tussen Alphen en Baarle Nassau rijden we enkele oldtimer trekkers voorbij. En iets verderop een paar aanspanningen met de karren volgeladen. Als we Baarle naderen bij Toontje Hendriks gaan we niet rechtsaf maar juist links. We rijden een stukje richting Groot Bedaf, om verder op toch rechts te gaan. Hier halen we een groep in die jammer genoeg te langzaam rijden naar onze zin, dus er toch maar voorbij. We gaan in Baarle bij de benzinepomp linksaf en hoor nog iets achter me over de benzineprijzen. Vervolgens passeren we camping de Heimolen en gaan dan in de richting van Ulicoten. Hier kijk ik niet goed op mijn Garmin waardoor we 20 meter verkeerd rijden. Helaas is de Kluis gesloten dus géén koffie vandaag. Johan houdt het tempo goed gaande en niet veel later rijden we in over de Meerleseweg richting Chaam. Via de Broek gaat de rit verder richting Ulvenhout van daaruit over de Woestenbergseweg naar Bavel. Dan komen we weer op bekender terrein via Dorst en de Vraggelsebaan rijden we richting Den Hout. Op het mooie Ter Aalst haak ik af en wens ieder nog een fijne zondag middag. Johan bedankt dat ik zo af en toe achter jou uit de wind kon zitten, super gereden. Buiten de wind was het ook best fietsweer.

Groeten van Ter Aalst zonder verdere uitspraken over mijn vriend de WIND.

Veel wind vandaag, maar het is in ieder geval droog en als ik zo naar boven kijk, staat er teveel wind voor de wolken om zich te verzamelen. Ik heb een route gemaakt naar Roosendaal over bijna 80 km. Dat is het plan voor vandaag. Voor de Tour/Trim zijn er vandaag 5 renners komen uitdagen. Bert, Antoon, Ruud en ik en dan is Piet er ook weer bij, maar die moet achteraan blijven rijden. Allemaal geen punt; vooral lekker fietsen is het devies.

Bert geeft aan dat hij om half 12 terug wil zijn en eigenlijk toch onderhand ook wel zin heeft in een bakkie koffie. Mja… wie niet en al snel worden er meer handen opgestoken. OK, dan korten we de route in en doen we een bakkie. Willemstad dan? OK, Willemstad wordt het. Ook de Trim-ploeg heeft hetzelfde plan.

We vertrekken richting het westen en bij de watertoren draaien we de polder in naar ’t Gat van den Ham. Daar gaan we links af naar Zwaloe en merken we voor het eerst de tegenwind. het tempo zakt en de hartslag stijgt. Ieder verricht zijn kopwerk en al snel laten we Zwaloe achter ons en naderen Moerdijk. Hier even een rustmomentje voordat we over het industrieterrein knallen. In een klein waaiertje met Antoon op kop gaat het voortvarend richting Klundert. Onder beschutting van de huizen kunnen we hier nog even op adem komen voordat we de dijk naar Willemstad op gaan. Ook hier maken we een waaiertje en is het Piet die af en toe van achteren “auto achter!!” roept. We hebben de wind niet helemaal op kop en het tempo ligt hoog. In de juiste cadans en niet al te hoge hartslag is het lekker doorbeuken op de dijk. “Mag het iets rustiger?”, klinkt het echter even later. Ik laat het tempo wat zakken naar 34 28km/h en we vervolgen onze weg naar Willemstad.

Aangekomen bij het Wapen blijkt de boel daar nog op slot. We moeten 8 minuten wachten alvorens we aan de koffie kunnen. We bestellen koffie met appelgebak en even later komt ook de Trim-ploeg aangereden. het is daar goed toeven met de zon in je smoeltje, maar Bert wil om half 12 terug zijn, dus moeten we zo ook weer gaan rijden. Dan valt het kleine stukje tegenwind nog best tegen; ik heb het gewoon koud. Maar al snel draaien we voor de wind en gaat het resoluut via Helwijk naar Oudemolen. Hierna hebben we de wind vol in de rug en gaat het tempo naar boven de 35km/h. Piet moet afhaken, want zijn DI-2 wil niet meewerken en zit vast in een versnelling. Vanaf Klundert (wat een k**-fietspad is dat zeg) rijden we richting Zevenbergen en Langeweg. Heerlijk de wind in de rug; da’s toch nog net iets lekkerder dan op de dijk naar Willemstad. Maar ik herinner me dan ineens een wijze uitspraak van een wijsgeer uit het verre Ter Aalst: “de wind is je vriend; hij maakt je sterker én hij brengt je naar huis.“

Bij Wagenberg sla ik rechtsaf en zwaai de overige renners na.

Rene

Toen ik vanmorgen opstond en de weers-app op mijn telefoon bekeek besloot ik toch naar Made te rijden. Dan maar het risico op een nat pak onderweg. Dit is altijd beter dan met regen starten. Zo bleek niet iedereen erover te denken want het was maar rustig om half negen. Onze mannen die de rit zouden leiden bleken een hekel aan regen te hebben en waren dus thuis gebleven. En waren we maar met drieën; John, Peter Korse en ik. Na onderling overleg besloten we met onze eigen clubje te gaan fietsen, dus met drieën. We zouden een klein rondje rijden en in de buurt van Made blijven. We gingen richting Lage Zwaluwe naar Moerdijk. We reden een lekker tempo kop-over-kop, waarbij Peter eerlijkheidshalve wel wat meer de kop voor zijn rekening nam. Op het moment dat ik opmerkte dat we zelfs de zon nog zagen begon het ook meteen te druppelen. Gelukkig viel het mee. Vanaf Moerdijk gingen we richting Zevenbergschen Hoek. Inmiddels was het weer gaan regenen en bleef het wel regenen. Dus we besloten via Zevenbergen in één streep naar Made te rijden. Het was een kort ritje maar toch fijn om even gefietst te hebben.

Bedankt mannen!

Petra

De weersverwachtingen waren al niet al te best en tegen 8 uur krijg ik een berichtje van Edwin. Het is een screenprint van buienradar die een grote rode vlek boven Willemstad laat zien, precies op de tijd dat wij daar aan de koffie gaan. Dat belooft niet veel goeds, dus nu al helemaal een regenjacky mee.
Ik ben de eerste die zich meldt op het plein bij het oude gemeentehuis. Dan zie ik ook Petra die ook zojuist gearriveerd is. Al snel volgen er meer renners en tegen half 9 zijn er ongeveer 20 renners. Bovendien is het ook nog droog. Toch wordt er volop gesproken over de te volgen route. Iedereen vindt het een goed idee de regen te mijden. Ook de Tour-Trim past het programma aan. De beloofde koffie-rit wordt doorgeschoven naar een volgende keer. …Sorry Boukje 🙂

Doen we ook een rondje TMM of improviseren we iets al naar gelang het weer? We besluiten het laatste en vertrekken richting de watertoren en van daaruit door de polder naar ’t Gat van den Ham. Bij Lage Zwaluwe langs de dijk van het Hollands Diep richting Moerdijk. Hier treffen we de eerste regen die allengs wat heviger wordt. Op het industrieterrein houden we even halt. Antoon wil zijn regenjack aan doen. Ik twijfel ook even, maar het regent nog niet dusdanig hard en bovendien wordt het ook weer wat lichter. We rijden bij Klundert het industrieterrein af en voor Zevenbergen slaan we rechts. Parallel aan de A17 rijden we richting Noordhoek. Bij het knooppunt Noordhoek draaien we onder de A17 door en rijden nu weer richting Zevenbergen. Gelukkig valt het nog mee met de regen en vanaf hier is het eigenlijk allemaal wind mee. Ik laat me wat terug zakken en hoor dat Ruud niet meer kan schakelen. Aan zijn stuur hangt een stekkertje los en als we even stoppen is het euvel ook weer snel verholpen. We spreken af dat we bij Zevenbergen over Zwartenberg rijden. Ik rijd achteraan en hoop dat Edwin, die bijna de hele rit weer kopwerk heeft verricht, rechtdoor rijdt richting Prinsenbeek. Dat doet ie gelukkig en even later zijn we bij de Zwartenbergse molen. Hier even rechstaf en dan linksaf naar Prinsenbeek. We rijden dwars door Prinsenbeek en komen aan bij de fietsbrug bij het station. Hier ligt een nieuw asfaltlaagje met veel grind, dus extra opletten. Daarna rijden we parallel aan de spoorlijn naar zuivering Nieuwveer. We steken de A16 over en dan volgt Den Elsakker. Vanaf hier gaat de miezerregen over in echte regen. Ik ben bijna weer terug in Wagenberg. De rest rijdt nog even een stukje door naar de May. Een relatief kort ritje van 65km, maar evengoed toch weer lekker gefietst. Hopelijk volgende week weer wat beter.

Rene

Het was een bewolkte ochtend toen ik vanochtend wakker werd. De vraag of ik mijn shirt zonder mouwtjes aan zou trekken, werd beantwoord toen ik mijn neus uit het raam stak. Nee, ik kies voor het shirt met de mouwtjes. Hopelijk blijft het droog zoals buienradar voor de ochtend had voorspelt.
Rond 8.30 waren we met 3 dames en 4 heren trimmers klaar voor het rondje t Zand. Met de aanwijzingen van Wim gingen we op pad. Ondertussen brak het zonnetje door en was de temperatuur aangenaam.
Op naar den Hout, Oosterhout, door het Surea of te het wel het bos bij Dorst. Er waren al veel mensen te vinden, wandelaars, hardlopers, fietsers en de MTB-ers. Het was er prachtig, de nog koele ochtendlucht, de dauw die langzaam optrok. Een mooie zondag ochtend. Hup door naar Molenschot waar Petra opmerkte dat haar fiets wel erg zwaar trapte omdat haar voorrem een eigen leven was gaan leiden. Gelukkig was Andre er, fijn dat hij er naar een tijdje afwezigheid er weer bij is, die het probleem zo had opgelost. Ondertussen kwamen we steeds meer fietsgroepjes tegen waarbij in de ochtend dezelfde vraag was gesteld als die ik mij had gesteld, wat trek ik aan? Beenwarmers, overschoenen ect, alles hebben we voor bij zien komen. Ik denk dat ze er wel spijt van hebben gekregen want het was een prima temperatuurtje voor een zomersoutfitje..
Bij t zand aangekomen, was het tijd voor een banaantje, perfect aangegeven door onze wegkapitein. Nog een slok water en hup weer door. Onze techniek, hoe krijgen we de kopmannen van kop, werd ook weer geoefend en we worden er geroutineerder in. Hierdoor kon ik samen met Wim een intervaltraining er tegenaan gooien om weer bij de groep te komen. Ja zo word ik wel sterk. Door Chaam op weg naar de slingerdreef. Ook hier volop leven en de goedemorgens bleven we in koor naar de voorbijgangers roepen. Het was goed fietsen zo door de bossen. Met de wind in de rug naar Dorst waarbij onze beide Peters goed naar Cavendish hadden gekeken tijdens de tour en een sprintje aantrokken naar plaatsnaambordje, viaduct en brug. Mariëlle liet zich niet kennen en ging er achteraan. Den Hout kwam weer in zicht en Made was niet meer ver. 70 km op de teller, riep Wim. Tevreden over een heerlijke tocht keerden we weer huiswaarts.
Op naar volgende week

Hélène