Maandelijks archief: september 2022

Trimverslag

Airmiles,

Gisteren kwam de route van de trim via de app binnen incl. GPS-route. Het zou een rondje Hulten worden maar bij het trefpunt van de WTC-trim bij het restaurant Het Trefpunt werd besloten dat het een rondje vliegveld zou worden omdat iedereen naar het scheen nogal veel airmiles had en die moesten verzilverd worden.

Met z’n achten vertrokken we richting Den Hout.

Vorige week stonden er 15 trimmers klaar nu maar 8. Bijna een halvering in 1 week , aan het weer kon het niet liggen , dat was fris en zonnig.

Er waren wat geblesseerde fietsers die na een rondje met de trim het wel bij de toer aandurfden.

Ik zag Martien van Kaam ook alweer bij de start, ik dacht nog die is geblesseerd dus gaat lekker met de trim mee om er weer aan te wennen, maar nee hoor hij koos gewoon voor de sport , blijkbaar ook omdat de sportgroep bijna wekelijks aan de koffie zit, ik dacht dat wij veel koffie rondjes hadden maar ik denk dat de sport het ook daarin van ons wint.

Harde kern trimmer De Pakhaas is er ook al niet ( wie moet nu het verslag schrijven) die heeft een heerlijke vakantie in Griekenland.

Via de Burgermeestermaterlaan richting Dorst, Door Dorst bij het kruispunt rechtsaf langs de rijksweg in een lange rechte lijn richting Gilze-Rijen Air Base , daar de airmiles gedumpt. Via Rijen en weer Dorst langs het kanaal naar Het Veer, Daar dachten we Peter achter te laten maar die zat nog niet aan Zijn kilometers en ging mee naar de May.

Zo landen we om 11:20 uur met onze WTC-PLain weer veilig thuis.

Marino, Erno, Peter, Peter, Jan ,Wim, Bert, John Was de bemanning van deze compleet verzorgde reis.

Grtn.

Beaste Vondenboan

Rondje Giessenburg

Afgelopen zaterdag viel er zoveel regen dat het nauwelijks voor te stellen was dat het zondag toch echt mooi weer zou worden. We gingen er toch maar vanuit en er waren voldoende duimpjes om weer eens een groepje met de Sport te vormen. Dit aantal renners was er overigens wel vaker de afgelopen weken, maar het gemis van El Capitán (Mar10) was merkbaar. Gelukkig zit hij weer op de fiets. Dat is toch erg snel, maar ook weer niet verassend bij zo’n sportman.

De geplande vertrektijd van 09.00u had voor mij iets later gemogen deze keer, omdat ik wel het einde van het WK wielrennen wilde zien. Zondagochtend vroeg de wekker gezet, want ik had een sterk voorgevoel dat MVDP het wel eens kon gaan flikken. The rest is history zullen we maar zeggen, wat een ongelofelijk verhaal en wat een teleurstelling. De beste heeft die dag gewonnen, al weten we nooit of hij echt de beste zou zijn geweest.

Ondanks de kermis in Made was er een behoorlijke groep aanwezig en er werd druk bijgepraat over het WK wielrennen. Met 5 man van de Sport (Martien, Twan, Frans, John en ik) vertrokken we voor een rondje Giessenburg, uitgezet door Mar10.
Rustig aan gingen we richting Zevenbergschen Hoek praat ik bij met Twan. Hierna meer in een lint richting Dordrecht over de mooie dijken, waarbij we kop over kop ieder onze beurt pakken. Dat werkt altijd super bij de Sport, waarbij iedereen zijn steentje bijdraagt. Soms de één wat langer dan de andere, maar iedereen rijdt mee.
Het was te merken dat het lekker weer was, zeker ten opzichte van de dag ervoor. Druk op de dijken met wandelaars, hardlopers en fietsers. We manoeuvreerden ons er gemakkelijk doorheen. In de verte rijdt een flinke groep renners. Het duurt niet lang dat we ze inhaalden en er worden over en weer wat grappen gemaakt.

Over de brug is het richting Sliedrecht wat meer bochtenwerk en stoplichten. Hierna de polders in op veelal droge asfaltwegen, dan is het wat makkelijker om meer tempo te maken. In Giessenburg gaan we langs het water, dat vind ik persoonlijk altijd erg mooi.
Er staat maar weinig wind, maar vanaf hier is het toch vooral meewind. Dat is te merken, het lint van de WTC Made rijdt vloeiend over de wegen.

Ondanks dat we allemaal genieten van het tempofietsen schiet het bijpraten er hierdoor wel bij in. Na een kort overleg is iedereen enthousiast over een stop met koffie en gebak. Dat doen we deze keer in Raamsdonksveer gezien de kermis in Made en dit voor John wat beter uitkomt. Wij zijn de moeilijkste niet en stoppen bij Fort Lunet. Er is goed doorgereden dus de koffie en de appeltaart met slagroom smaken goed in het zonnetje.
Het is zo gezellig dat we nog een bakske doen en vervolgens weer doorgaan voor het laatste stuk. We zwaaien John uit aan de poort in ’t Fèr en in Made gaat iedereen zijn eigen weg voor het laatste stuk naar huis.

Heerlijk gefietst met een gezellige groep met mooi weer, het was genieten!

Mvg Gerben

De Kermisrit

De Kermisrit is de reden waarom ik lid ben geworden van de WTC Made. Ik volgde de WTC al voor ik lid werd, in het Programma van de club zag ik de Kermisrit.

In mijn gedachte zag ik alle kleppers van de club een rit maken in de botsauto`s of een leuke rit op een stalen ros in de draaimolen, maar niets van dit alles, het blijkt dus dat als de kermis in het dorp is ieder zijn eigen (fiets) molentje mag laten draaien en evt. mee gaat draaien in een groep wielrenners. Dat vind ik toch Jammer!
Dit weekend wordt het WK gereden in Wollongong (klinkt als een kermisattractie: kom we gaan de Wollongong in.) Zaterdag-morgen vroeg pakte Annemiek van Vleuten de titel.
Deze ochtend mochten de mannen om het goud strijden.
Voor mijn vertrek naar het oude gemeentehuis zet ik nog even de tv aan ,wat bleek: geen Matthieu vd Poel in Koers ( Neerlands hoop) Hij was in zijn nachtrust gestoord door luidruchtige fans en ze hebben hem toen maar, om zijn voorbereiding niet verder te verstoren, in een ander huis bewaard. Uiteindelijk na 30 km is hij afgestapt en zag ik net Remco Veekens voor België de wereldtitel pakken. Voor beide een nieuw truitje .

Nu onze koers. Het vertrek punt was naast de Royal King Dat was ook het onderwerp van gesprek. Ik hoorde de ene zeggen: ik ga voor geen goud in datking ding en de andere zei dat hij na een avondje stappen er graag in ging, ieder zijn (king) ding!

Flip was vandaag de rittenman ,Iedereen had zijn tickets paraat en zo konden we mee met de WTC-tour rit richting Veen en Andel.
Flip en Ad gingen van start af op kop, dat kwam vertrouwd over, heeel lang geleden toen de sportgroep nog de A- groep als naam had was het iedere week zo dat Flip en Ad op kop fietsen. Een garantie op een veilige rit met een strak tempo en getapt uit de Brein-GPS.
Voor de oplettende onder ons zie je tijdens zo,n rit best veel om je heen, qua natuur. Kijk het is natuurlijk geen jungle maar in de Overdiepsepolder zag ik een groep ooievaars en bij de zomerdijk vloog er een Buizerd over ons heen en zag ik nou ook een Panda??. Of was dat dan weer op de kermis jungle tour.

Ondertussen kwam de zon lekker door. Op kop werd er wat afgewisseld door de sterkere onder ons, met een groep van 15 molentjes maal je toch in een beperkte tijd heel wat kilometers weg. De brug bij Heusden nemen we in hetzelfde tempo, dan pakken we de Maasdijk (mmm Maasdijk is toch ook een dorp in het Westland?) via Wijk en Aalburg naar Veen. De Kerkmis is daar bezig dus nog weinig verkeer, maar op de slingerdijk met zijn vele blinde bochten blijft het opletten.
Langs Woudrichem en Sleeuwijk komen we op het kerkeinde daar worden we ingehaald door een scooter, wat blijkt, het is de persoonlijke trainer van Johan H. , Johan pikte aan en binnen en mum van tijd was hij uit het zicht (Hij wilde gewoon zo rap mogelijk naar de kermis dacht ik nog)
Werkendam vlogen wij voorbij, op de Grote Waardweg hadden we de wind in de rug.
De volgende attractie kwam in zicht : de brug bij Hank, veel tegenliggers daar op het smalle fietspad ,zijn dat nou spookrijders? Hoort bij een kermisrit denk ik dan maar.
Thuis aangekomen stempel ik voldaan mijn rittenkaart af op ruim 80 km.
Het was een leuke ochtend, ik heb genoten van de vele attracties, de oliebol met koffie staat op mij te wachten, met een Happy gevoel sluit ik deze Kermisrit af.
M.v.g. Uw exploitant van deze dag: Erik van der Hoeven.
Graag tot volgend jaar.

Tourtje Noordhoek

Vandaag, 18 september, zou de Houtse kermisronde Den Hout-Den Hout-Den Hout gereden worden.
Maar helaas, het weer gooit roet in dat plan. Afgelopen donderdag werd door de organisatie de juiste beslissing genomen om op deze zondag geen 120 km. te  rijden in verband met de verwachte slechte weersomstandigheden. Terwijl ik dit stukje zit te typen, komt het er met bakken tegelijk uit dus een verstandig besluit heren. Het moet wel leuk en veilig blijven.

Gisteren werd via de WTC app gemeld dat op zondagochtend naar het weer gekeken zou worden en dan beslissen wie, wat, waar.

Zondagochtend; als Ad en ik buiten kijken om 7.30 uur is het droog. Gaat het weer dan toch meevallen? De weerapps worden geraadpleegd en onze conclusie is dat een kort rondje noordwest redelijk droog zal zijn. Om 8.15 uur zou er een buitje vallen en om 10.30 uur dus daartussen droog. We zoeken wel eerst onze herfstoutfit (shirt lange mouwen, kniestukken en overschoenen) want een temperatuur van 12 graden is duidelijk minder dan vorige week.

Om half negen bij het oude Raadhuis verzamelen nog 5 anderen die precies dezelfde gedachten hebben. Uit de verte zie ik geen rode trui, “dat biedt kansen”, maar dichterbij blijkt de trui onder een windstopper verborgen te zijn.  Twan is er ook en vertelt dat hij afgelopen week in zonnig zuid Spanje zat. Eigenlijk een vakantietripje maar hij heeft een nieuw winkelconcept daar ontdekt; je loopt met de bonusartikelen door de winkel, roept ze (keihard) om en gooit ze dan bij de mensen in de karretjes als ze enig teken van interesse laten zien. Die vakantiereis kan hiermee rustig een studiereis genoemd worden en van de belasting afgetrokken, lijkt mij.  
Na een kort overleg over de route wordt gekozen voor een rondje Noordhoek.
Prima, als het maar niet de polder is, roept Peter V. Hij had die weg afgelopen week al verkend en door de vele moddersporen was het af en toe glibberen daar. “De landbouwers die ons voedsel verzorgen, hebben de weg vervuild” of zo iets zei hij.
Dus we rijden op fietspaden en net na Wagenberg wordt er naar het linkse fietspad uitgeweken om het glibberen te voorkomen. Bij de Compaan rijdt Thijs in zijn enthousiasme rechtdoor richting Zevenbergen maar we gaan rechtsaf naar Zevenbergschen Hoek. Daar het viaduct op over het spoor (fijn he Flip) en zo naar Moerdijk. Daar blijven we even op de weg tot het industrieterrein want er zijn werkzaamheden op het fietspad.
Als een TGV trein rijden we langs het industrieterrein tegen de wind (Thijs Gaat Voorop).
Het is af en toe pittig door de wind en de snelheid die wordt aangehouden. Maar gelukkig heb ik vandaag een elastiek zodat ik aan kan pikken.  Er wordt op kop goed gerouleerd door Ad, Flip, John, Twan, Thijs en Peter.

Het weer valt alles mee. Het waait, is wat fris en bewolkt maar voor de rest prima fietsweer.
Na het keerpunt Standdaarbuiten en Noordhoek rijden we de bekende route over de Goudbloemsedijk naar het fietsbruggetje over de Mark met de wind in de rug. Daar schiet Flip nog even rechts naar beneden om een iets kortere maar wel een oplopende weg te kiezen. Extra training denk ik.
Hierna richting Zevenbergen via afgebrande Hoef en dan rechtsaf de Hazeldonkse Zandweg op.

Het regent nog steeds niet dus we gaan niet linksaf naar Langeweg maar rechtdoor via het fietspad naar de Zwartenbergse molen van Etten Leur en zo naar Prinsenbeek om daar linksaf de Overveldsestraat in te gaan. Daar zien we een “gewone” fietser rijden, op slippers notabene, die we voorbij willen maar we krijgen m niet ingehaald. Wat?!
Pas als we bijna bij dun Elsakker zijn, rijden we ‘m voorbij. Die had een fiets met een goed (opgevoerd) motortje, misschien iets voor mij zat ik al te verzinnen…Zo lang het gaat, toch maar even zelf trappen.

Hierna via de Markweg weer een viaduct over de Mark en onderdoor naar de Bredeweg en zo weer naar de compaan.  Op dat fietspad wordt er, bijna in Wagenberg, volop geschoten; de eikels vliegen links en rechts het fietspad op en knallen onder onder onze bandjes. Echt herfst dus.
We steken de rotonde van Wagenberg over en dan pas voelen we de eerste druppeltjes vallen.
Met 61 km. op de teller rijden we de May binnen en niet echt nat; goed getimed dus.

We zetten onze fiets achter droog en 2 minuten later valt er een mals buitje. Mooi.
Laat maar lekker regenen nu; goed voor ons net geverticuteerd gazon met meststof erop 😊

Anneke

Banaan

Deze ochtend begon met mist, dan bedoel ik waterdamp, niet de mist die ook wel eens optreed na een zware avond uitgaan. John de rittenman had voor de ochtend de perfecte rit ingepland. Via Willemstad naar Dinteloord. Zaterdag had hij de route al op de app gezet, zodat meerdere kleppers ook de weg zouden weten, altijd handig.
Na Klundert, bij de Noordschans de Buitendijk op, gaf de GPS links af aan maar de kopmannen gingen rechtsaf. Dat gaf wat verwarring, maar de mannen hadden een goede reden: namelijk veiligheid.
Idd rechtsaf en iets omrijden is eigenlijk beter.
Nu recht toe recht aan naar Willemstad.
Weinige weten dat Willemstad vernoemd is naar onze WTC trim patron “Don Wim Rasenberg” !😉 ook wel “De Raas”!
Over de trimgroep gesproken, wat daar gebeurt is wel opvallend. Vorige week reden er 15 kleppers mee en deze week ook weer 15 kleppers en dan miste ik er nog een paar van de harde kern. Tel je die er nog bij op dan zou je aan 20 trimmers komen . De trim word steeds populairder , De voorzitter werd ook nieuwgierig en ging vandaag ook mee, hij wil wel is weten wat het geheim vd trim is.
Net voor Dinteloord kwam de voorzitter achter het geheim: achter in de groep werd geroepen “Bananentijd” ! Dat is nu net het populaire kenmerk van de trimgroep. Ik hoorde de voorzitter hardop denken: ” dat gaan we bij alle groepen invoeren”!
Na de banaan gaan we bij Dinteloord linksaf richting Stampergat. Daar kregen we applaus van de vele toeschouwers die ons ook nog wat rommel wilde verkopen. Op de goudsbloemsedijk ligt snel asfalt, wat uitnodigde tot wat harder te gaan fietsen. De helft zette een sprint in tot aan het bruggetje bij ’t Lamgat, vandaar ging de groep met een mooi tempo weer naar Made.
Het was weer een fijne rit met een fijne groep met fijn weer.

Groeten van Beaste von den Boan

Tourtje Poppel

11 September, de meteorologische herfst is schijnbaar begonnen en deze zondagochtend ziet het er inderdaad een beetje bewolkt uit als ik de gordijnen open doe. Als ik beter kijk, zie ik dat het gewoon wat mistig is. Ter bevestiging stuurt Peter Broeders een foto in de WTC app met een mistige foto vanuit Tilburg. Die was al weer vroeg op pad. Nou ja, die mist zal wel optrekken, het belooft dan trouwens een mooie dag te worden heb ik altijd geleerd van wat boerenwijsheid. De wind is deze ochtend verwaarloosbaar met kracht 1 en komt uit alle richtingen variërend van west naar oost, zuid naar noord. De temperatuur is om 8 uur 14 graden maar zal oplopen naar 20 graden, dus gewoon korte broek en shirtje wordt tijdens het ontbijt beslist. Het is lang geleden dat ik mijn mouwloze zomer WTC shirtje niet aan doe, dat betekent dus dat we vaak zondagen met goed weer hadden dit seizoen.

Tegen half negen komen Ad en ik aan op het Raadhuisplein aan, daar is wel de herfst ingetreden: arm- en beenstukken zijn present, zelfs een paar WTC jacks worden gespot. Wat moeten die van de winter aan?

Er wordt een beetje naar elkaar gekeken, wie rijdt met wie mee? Ad roept dat de Tour vertrekt en zet zich in beweging richting Godfried Schalkenstraat. Hij heeft een rondje richting het oosten voorbereidt dus ik rij met hem mee. Wie volgt?
Van de 25 aanwezigen komen er slechts nog 8 met ons mee. De sportploeg is met te weinig dus sluiten aan bij de Tour. Maar als ik zo eens kijk, zijn het er meer van de sport dan van de Tour…..slim rijden dus.

Via Den Hout rijden de twee Ad’en, Flip, Frans, John, Peter V., Maurice, Gerben, Johan en ondergetekende naar Oosterhout. Het is inderdaad best mistig buiten het dorp en als ik mijn bril af zet, zie ik ineens een stuk meer. Dan maar af dus. Met die mist krijg je natuurlijk wel weer mooie plaatjes, de sloten staan vol met mistig spinrag, dat is weer het mooie van herfstige ochtenden.

Bij Bos&co steken we de weg over om achter camping ‘t Haasje langs naar de Steenovensebaan te rijden. Daar is het oppassen: aan beide zijden ligt de weg open en komt er ook nog een auto tegemoet, lastig met ook nog paaltjes. De automobilist heeft geen haast en gaat keurig aan de kant zodat we mooi door kunnen. Waarschijnlijk fietst die zelf ook.
Bij Spijs en Ijs steken we de Dongenseweg over en vervolgen de Bredestraat en Broekdijk naar Hulten.
We rijden achter het vliegveld Gilze Rijen en onder de A58 door om dan linksaf en slingerdeslang tussen paaltjes en een stuk Gilze de weg te kunnen vervolgen op de Rielsebaan naar Riel. Daar zie ik in de berm het waarschuwingsbordje “gevaarlijke berm” staan. Nou, onze Berm die dan net op kop rijdt, is volgens mij niet zo gevaarlijk….

Het is inderdaad even geleden dat we in die omgeving gefietst hebben en het is opletten voor Ad om op tijd de juiste afslag te hebben. We rijden via de buitenrand van Goirle naar de Beeksedijk zo naar Hilvarenbeek. Daar moeten we langs diverse kramen rijden. Ze hebben er grootse plannen voor later op de dag denk want we moeten uitwijken voor een kar vol met wijnvaten die naar buiten wordt gereden. Nou die zullen vanmiddag geen dorst hebben.

Na Hilvarenbeek rijden we via Klein Loo het mooie natuurgebied Roovert in. Een fietspad in een donker bos. Met die mist was het wel een beetje spooky.

En in ene keer zijn we in België, da is te merken aan de geur, de huizen en de weg. Blijft buitenland hè.
In Poppel rijden we door het dorp langs een paar kermisattributen, wachtend tot ze open mogen.
Via Steenweg Baarle wordt gereden naar Groot Bedaf en vervolgens Klein Bedaf. Wat een namen.
Voor Alphen rechtsaf, langs Boslust, achter ‘t Zand naar de Gilzerweg en dan oversteken naar de Boerenbaan. Daar wordt hard gewerkt om de prei van het land te halen. Vervolgens langs Gilze en nu een keer via de Bavelseweg over Rijksweg 58. Flip vraagt zich hardop af waarom er tegen een viaduct harder wordt gereden? Geen idee, Flip. Volgens mij ruiken ze de stal of zo?

Bij de kaasmakerij rechtsaf, achter Molenschot dus, zo naar Dorst en de bekende weg naar Oosterhout en de May. In 3 uur tijd 96 km op de teller en even naar het buitenland geweest.
Ondertussen is mooi het zonnetje gaan schijnen. Lekker, dan kunnen we buiten ons verdiende kopje koffie drinken.

Bedankt mannen voor het uit de wind houden.

Anneke

Bijpraten met de Trim

Wat een weertje deze ochtend, en dat heel de zomer lang.
Op tijd uit bed natuurlijk om op tijd in de May te zijn voor een lekkere fietsrit.
Daarna lekker bijkletsen over van alles en nog wat bij Shirley.
In Oosterhout is het eerst eten, maar in de May is het eerst fietsen en dan eten.
Peter onze fotograaf was ook weer vroeg aanwezig om deze dag voor het nageslacht vast te leggen. En als iemand dat kan is het Peter wel.
Met een flinke groep vertrokken wij richting de Slingerdreef.
Dat de groep steeds groeit betekent natuurlijk dat het hier hartstikke gezellig is.
Met maar liefst 16 man en naderhand Helene en Petra die een eigen ritje reden was het een mooi en bont gezelschap.
Goed gemutst ging het naar Oosterhout om daarna via het vliegveld richting Slingerdreef te rijden.
Maar daar gingen wij dus niet in. Een paar kilometer verderop gingen we rechtsaf en zagen wij de molen zonder kap al staan. Hier rij ik vaak langs als ik alleen ben.
iets verderop zei Rene dat we rechtsaf moesten de molenweg in.
Dat deden we dus, maar een weg was het niet. Het was gewoon een ordinaire zandpad.
Dus omdraaien. het werd geen dag om te gravelen.
Na 200 meter verder ging het wel rechtsaf om ons een paar kilometers verder op de Slingerdreef te laten uitkomen.
Lekker tempo vandaag zodat iedereen goed kon meekomen.
Op naar Bavel en dan naar Dorst. Hier werden we bijna door een automobilist van onze sokken gereden. Deze idioot dacht dat je een groep fietsers kan inhalen als er uit tegenovergestelde richting ook een auto aankomt. De man moest vol in de ankers om een aanrijding met de tegenligger of met ons te vermijden.Wij zijn gewoon vogelvrij voor dit soort idioten. Naderhand ging hij er weer als een idioot zo hard vandoor.
Van de schrik bekomen reden we lekker terug naar de May. Daar aangekomen op het terras was het lekker genieten van een bakske met een heerlijke appelpunt. Even later kwamen ook de andere groepen binnen en zo werd er nog heerlijk met z’n allen nagekaart.
Om een uurtje of 12 ging ik weer richting Oosterhout. Iedereen bedankt voor de gezelligheid en de mensen van Shirley bedankt voor de leuke bediening op het terras.
Met vr gr De Pakhaas.

PS: Bakkertje, nog bedankt voor de leuke foto’s!!!!!!!

Bijpraten met de Sport

Het begint bijna een traditie te worden dat ik zaterdag avond Chris een app bericht stuur, zodat we zondag ochtend samen naar Made kunnen rijden. Chris op zijn beurt, appt dan met zijn broer Sander die dan “meestal” aansluit.
Het is druk op het plein, het is snel duidelijk dat de Sport met voldoende renners is om als Sportgroep te vertrekken.
Frans roept de route, iedereen knikt en we vertrekken richting stad Parijs, het restaurant wel te verstaan. Al snel halen we de trim groep in, Melody besluit bij de Sport aan te sluiten. Even later halen we de tour groep in, Ad van Dongen sluit ook aan bij de Sport groep. Maar Ad bedenkt zich en laat zich terug afzakken naar de tour.

Volgens mij had iedereen een enorme behoefte aan appeltaart met slagroom, er werd vanaf de start een ruk gegeven aan de gemiddelde snelheid. Met the Weda Brothers als kar trekkers hadden we de gang erin, zullen we maar zeggen….
Leider Frans demarreerde voor iedere bocht naar voren om de weg te wijzen, voor mij is dat prettig. Want zoals Sjon altijd zegt: “dieje hamster, weet de weg in zijn eigen winkel nog nie”…
Kevin geeft aan dat zijn hartslag naar standje veel te hoog gaat, dus zoals de Sport groep is houden we direct de pedalen stil en laten we Kevin op adem komen.

Dit moment van ff rustig gaf ons toch de tijd om van deze Sportrit, toch een bijpraat tocht te maken. Bijpraten met de sport, komt niet zo vaak voor . Maar Kevin is een bikkel en hij herpakt zich aan het einde van de rit, en kon het tempo weer omhoog. Op tijd terug voor koffie met gebak en een biertje.

Mooi ritje.
Mvg Twan

Tourtje rond Breda

De vakanties van de meeste WTC’ers zijn voorbij en dat is te zien als ik bij de startplek op het Raadhuisplein aankom. Flip en Peter staan te tellen. 34 coureurs, ze moeten Shirley even doorgeven dat er meer gaan komen dan verwacht, ze moet dus nog wat extra appelpunten ontdooien.
Maar om die te verdienen, moeten er eerst wat kilometers weggetrapt worden. Voor de Tour-groep heb ik met Flip afgesproken dat we een rondje rond Breda gaan rijden van 75-80 km. De sport heeft deze week een voldoende groot peloton om zelf een route te rijden en daarom zie ik deze week maar 9 mensen achter me aankomen als ik vertrek richting den Hout. Net na den Hout komt de Sport voorbij gestoven. Ze gaan hard vanaf de start. Wij rijden net boven de dertig. De wind is zuidelijk.
De route is heel bekend, eerst rijden we een klassieke Slingerdreef. Ik besefte gisteravond toen ik het over de route had, dat ik daar nog niet geweest ben dit jaar. Dat is raar want in het verleden stond die heel vaak op het WTC programma, vooral als dinsdagavondtraining.
In de Slingerdreef vraagt Flip hoe ik dan de volgende helft van de tocht wil vervolgen. Hij weet dat het langs de Galderse meren zal gaan want ik heb hem gevraagd daar even de leiding over te pakken want dan weet ik even niet hoe je het beste in de Rith komt zonder door het dorp Rijsbergen te komen.
Ik had bedacht om via Ulvenhout het fietspad over de Mark te pakken. Flip denkt dat het daar wel eens druk kan zijn. Inderdaad, er zijn al opvallend veel elektrische oudjes onderweg. Wellicht willen die de hitte voor zijn of op tijd terug voor de Grand Prix. Dus we pakken het alternatief van Flip dat om Ulvenhout heen gaat. Dan komen we uiteindelijk toch weer op hetzelfde punt uit. Fijn dat je dit oldskool onderweg nog kan regelen, een voordeeltje om zonder garmin te rijden…..
Omdat het al tien uur is, gaan we niet om via Hazeldonk de grensovergang.
De groep is goed aan elkaar gewaagd en daarom hebben we een mooi tempo. De enige keer dat we iemand even kwijtraken is omdat Ad van Dongen te fanatiek op kop rijdt en de aanwijzing van Flip (links én meteen rechts) alleen voor de eerste helft gehoord heeft.
Het gaat nu door de Rith, wel veel draaien en keren maar een mooi gebied. Hier heeft het trouwens wel geregend vannacht zo te zien. Op de May moeten we daar nog op wachten. Mijn gazon is bruin gevlekt zie ik terwijl ik dit typ in mijn tuinstoel. Moet ik voor de winter weer wel wat groei in zien te krijgen anders wordt het een mosvlakte ben ik bang.
Via afslag naar de camping komen we in het tunneltje van Liesbos. Die telt zo te merken mee voor het bergklassement, want er wordt hard aan getrokken. Flip ziet ondertussen dat we goed op tijdschema liggen en niet persé de kortste route langs dun Elsakker hoeven te nemen. We rijden een paar kilometer om maar wel veel comfortabeler, over Zwartenberg. Vanaf daar over Langeweg. Nog steeds voor op schema ziet Flip. Daarom nog even rechtsaf via Hokkenberg en langs hoeve Slikgat om zo uiteindelijk bij de Drie Hoefijzers aan te komen. Met de wind schuin in de rug koersen we naar de May om klokslag elf uur bij Shirley aan te leggen. Iedereen is er al en de eerste koffie met appelpunt staan al op tafel.
Even geduld want met de esperesso machine gaat het niet snel voor zo’n grote groep maar de koffie is heerlijk. De vakantieverhalen en het lief en leed binnen de club wordt besproken en zo hoort dat bij deze traditionele Bijpraattocht.
Op het eind komt cluboprichter en 17 jaar voorzitter en erelid Kees Reniers langs lopen. Mooi zijn oude clubje, maar hij kent er niet veel meer van. Dat is wederzijds zo te zien. Zo gaat dat, maar zonder Kees hadden wij vandaag geen lekkere fietsdag als deze gehad.

Groeten,

Ad van Wesel