In plaats van een zonovergoten start van het paasweekend wat ik op een of andere manier verwachtte, moet ik toch mijn warme ondershirt met lange mouwen uit de kast trekken. Overschoenen en echte handschoenen… dat hoeft toch niet meer? Nou, was toch wel lekker geweest.
Op de May is het nog redelijk helder. Ik zie een mooie groep bij het oude Raadhuis staan. Omdat we niet echt genoeg Sport mensen hebben en dat geldt ook voor de TT groep, splitsen we in twee groepen. Anneke gaat nog even snel op de foto in haar rode leiderstrui en dan vertrekken we met 16 renners voor een tour rondje Noordwaard. 14 WTC leden en twee gasten, te weten Arion en Jan Willem die wat kilometers aan hun jaartotaal willen toevoegen.

Hopelijk trekt de lucht snel open want het is toch nog fris. Het tegenovergestelde echter gebeurt, hoe dichter we bij het water van de Amer komen, hoe kleiner de wereld wordt. De nevel wordt steeds dikker en zo zou de rest van de rit blijven.
Het is de rit dat dingen verloren worden en we terug moeten om te zoeken.
Eerst valt mijn fietstasje er af, gelukkig ziet Anneke het vallen en Erik van der Hoeven vindt het terug.
Die blijkt goed in zoeken, want later bij Werkendam is hij zelf aan de beurt om zijn Garmin te verliezen. Ook die ziet Anneke stuiteren en dit keer kan Erik zijn eigen apparaatje terugvinden.
Dus als jullie vandaag niet de alle in de tuin verstopte paaseieren terug kunnen vinden: bel Erik!
De route leidt ons over de dijk langs Korn en Uppel. Toch al niet mijn favoriete stuk met een grote groep en nu blijkt de gemeente nog meer gevaar geïnstalleerd te hebben in de vorm van agressieve bulten in het wegdek. Wellicht goed om auto’s af te remmen maar voor wielrenners ronduit gevaarlijk. We sturen er goed langs en komen zo bij Sleeuwijk. Daar rijden we tot aan de Boven Merwede en volgen die naar Werkendam. Ik zit op dat stuk een beetje achterin en dan is het toch vreemd dat je met zo’n beperkt zicht op een gegeven moment niet meer precies meer weet waar je zit. Flip gelukkig wel en zo komen we op het mooie stukje Noordwaard met de klassieke mooie vergezichten…. Maar niet deze ochtend, het is een klein wereldje daar. Voordeel is wel dat de daar ook bekende elektrische oudjes nog niet op de fietspaden in de weg rijden.
Er staat niet veel wind deze ochtend, daarom blijft de mist ook hangen, maar toch krijgen we een taai stuk vanuit Noordwaard naar Werkendam. Ik zit met Flip op het verkeerde moment op kop en niemand die ons even uit de wind komt zetten, helaas. Maar daar word je sterk van zullen we maar denken.
Na het rondje in Noorwaard maken we het rondje Werkendamse en Hankse polder ook af. Nu komen er een paar Sport mensen die voorop gaan rijden, … helaas honderd meter voor de groep, dus zitten Flip en ik weer op kop, zo hebben we weinig plezier van die sterke mannen.
Hoewel we niet aan de beloofde 85 kilometer gaan komen, rijden we toch vanaf Hank de kortste weg naar Made. Blij toe, want ik krijg koude tenen van die koude nattigheid op mijn voeten.
Mooi voor de middag weer thuis, nu wachten tot de zon het wint van de nevel. Dat lukt in de middag goed, lekker in de tuin gewerkt en gezeten. En nog even het fietstasje gerepareerd met een paar tie-rips zodat ik er maandag weer klaar voor ben. Hopelijk dan wel met wat zon.

Ad.

Afgelopen weken was er heel veel regen, zoveel zelfs dat de dinsdag groep 4 weken niet vertrok. Toen afgelopen dinsdag dus het toch lekker was gebeurde dat wel. Ik zou aanvankelijk vandaag dan ook naar de Eventing in Etten-Leur gaan om te speakeren. Echter gistermorgen werd ik gebeld dat ze vanwege het vele nat de wedstrijd af moesten lassen. Iets wat volgens mij met de “Big Challenge Veluwe heuveltocht” gisteren ook had kunnen gebeuren. Want Anneke en Ad van Wesel hebben daar een lekker nat pak gehaald. Omdat ik dus niet naar Etten-Leur hoefde had ik Leo al ge-appt dat ik hem zou ophalen. En zoals altijd stond hij al in de startblokken toen ik bij hem arriveerde. Het was fris en de wind waaide sterker dan verwacht ik was blij met de winter handschoenen en had spijt dat ik geen windstopper aan had gedaan. Toen we op het plein aankwamen was alleen nog maar Jan Lensvelt aanwezig. Ik was benieuwd hoe druk het zou worden. Al rap liep de één na de ander binnen. Ad had als voorstel een rondje Boompjesdijk. Dat was wel een lastige gezien de wind Noord-Oost was voorspelt. Peter Broeders en Annie kwamen ieder uitgeleide doen. Toen Ad en Anneke er waren vertrokken we richting de Watertoren om daar de polder in te duiken. De eerste kilometers namen Ad en ik voor onze rekening en ook snel was het Corné die zich op kop plaatste om het eerste stuk wind op zijn hulp te bieden. Voordat we de Amerdijk op reden had ik me al laten afzakken om eens te zien wie er allemaal mee waren met de Tour groep. Ik zag de volgende namen voorbij komen: Gerben Berm, Hans van Bragt, Wim ten Haaf, Erno Haanskorf, John Haanskorf, Erik van der Hoeven, Frans Marijnissen, Corne Schoenmakers, Leo Stasse, Peter Verhagen, Sander Weda, Chris Weda, Ad van Wesel, Anneke van Wesel en onder getekende. Genoeg volk om zelf niet de gehele tijd op kop te rijden. Zeker omdat de mannen van de sport toch een stuk sterker zijn dan de gemiddelde Tour renner. En inderdaad Sander, Christ, Gerben, Hans en John draaiende soepeltjes zodat de mindere goden af en toe de zaak op de rem trokken. Via industrieterrein Moerdijk richting Klundert, Noordschans ging de route naar Willemstad. Het viel mij op dat het best druk was met fietsers en dat de wind hier nog redelijk gunstig stond. Vanaf Willemstad richting industrieterrein Dintelmond begonnen de remmers al meer te remmen. En ondanks de gunstig wind moest het tempo hier al omlaag. Nu is het ook zo dat als je achteraan rijdt je, jezelf niet gunstig plaatst. Want een peloton is net een harmonica en daar moet je dus iedere keer een gaatje dicht ploffen. Degene die minder sterk zijn krijgen het dan dus nog zwaarder. Dus voorstel ga voorop rijden en je hebt er geen / minder last van. Daarbij komt dat als de mannen van de sport voorop rijden zij na een bocht sneller aanzetten en je dus ook op achtervolgen aangewezen bent. Van Dintelmond gaat het door naar Dinteloord waar we rechts afdraaien en bij de Bloemetjesdijk nog één keer rechts afgaan om naar de Boompjesdijk te draaien. Wim ten Haaf had gisteren nog de route voorbereid door te kijken waar de Boompjesdijk ligt. Vanaf de Boompjesdijk kregen de mindere onder ons het taai. Maar er zijn er ook die altijd precies weten waar je moet zitten zodat je toch mooi mee schuift in de groep. In Stampersgat moest John even aan zijn zadel vast houden om hij een ernstige drang naar huis had. Maar dat kon hij de burgemeester van Ter Aalst niet kwalijk nemen. Na Stampersgat volgde Standaardbuiten en voor ik het wist zate we weer op de Goudbloemsedijk richting de brug bij het Lamgat. Vandaar uit via de CHV naar Langeweg voor een enkeling was het ook letterlijk een lange weg. Ter wij ik dit nu zit te schrijven is de R.V.V. juist afgelopen. Hij werd gewonnen door de beste renner die er op dit moment is en waar ik Peter Broeders 5 jaar geleden al over tipte. Ik zei toen tegen hem dat wordt een hele speciale en zie hij heeft al 2 maal de T.D.F. gewonnen en ook al enkele klassiekers. Een andere Gerard is fan van R. E. maar in mijn beleving is deze renner nog een paar klassen beter. Als ik kijk hoe hij het vandaag klaarde dan is dat formidabel. Onder tussen hebben de gebroeders Weda net voor Wagenberg de afslag Terheijden gevonden. In Wagenberg slaat Corné rechts af en heeft hij zijn Grand Fondo voor april er al opzitten. Ik rijd met de overgebleven renners richting Made. Vervolgens rijden Leo en ik Den Hout binnen wat al geheel in het teken staat van PAASPOP Den Hout 2023. Als ik Leo gegroet heb komt er nog een groepje aanzetten dat denkt die oude snel uit de wielen te rijden echter met ruim 40 in het uur vlieg ik over de brug en ben op tijd thuis voor de Ronde.

Groeten van de Burgemeester van Ter Aalst.