Tag archieven: Tour-groep

Rit van de Tour-groep

De Kermisrit

De Kermisrit is de reden waarom ik lid ben geworden van de WTC Made. Ik volgde de WTC al voor ik lid werd, in het Programma van de club zag ik de Kermisrit.

In mijn gedachte zag ik alle kleppers van de club een rit maken in de botsauto`s of een leuke rit op een stalen ros in de draaimolen, maar niets van dit alles, het blijkt dus dat als de kermis in het dorp is ieder zijn eigen (fiets) molentje mag laten draaien en evt. mee gaat draaien in een groep wielrenners. Dat vind ik toch Jammer!
Dit weekend wordt het WK gereden in Wollongong (klinkt als een kermisattractie: kom we gaan de Wollongong in.) Zaterdag-morgen vroeg pakte Annemiek van Vleuten de titel.
Deze ochtend mochten de mannen om het goud strijden.
Voor mijn vertrek naar het oude gemeentehuis zet ik nog even de tv aan ,wat bleek: geen Matthieu vd Poel in Koers ( Neerlands hoop) Hij was in zijn nachtrust gestoord door luidruchtige fans en ze hebben hem toen maar, om zijn voorbereiding niet verder te verstoren, in een ander huis bewaard. Uiteindelijk na 30 km is hij afgestapt en zag ik net Remco Veekens voor België de wereldtitel pakken. Voor beide een nieuw truitje .

Nu onze koers. Het vertrek punt was naast de Royal King Dat was ook het onderwerp van gesprek. Ik hoorde de ene zeggen: ik ga voor geen goud in datking ding en de andere zei dat hij na een avondje stappen er graag in ging, ieder zijn (king) ding!

Flip was vandaag de rittenman ,Iedereen had zijn tickets paraat en zo konden we mee met de WTC-tour rit richting Veen en Andel.
Flip en Ad gingen van start af op kop, dat kwam vertrouwd over, heeel lang geleden toen de sportgroep nog de A- groep als naam had was het iedere week zo dat Flip en Ad op kop fietsen. Een garantie op een veilige rit met een strak tempo en getapt uit de Brein-GPS.
Voor de oplettende onder ons zie je tijdens zo,n rit best veel om je heen, qua natuur. Kijk het is natuurlijk geen jungle maar in de Overdiepsepolder zag ik een groep ooievaars en bij de zomerdijk vloog er een Buizerd over ons heen en zag ik nou ook een Panda??. Of was dat dan weer op de kermis jungle tour.

Ondertussen kwam de zon lekker door. Op kop werd er wat afgewisseld door de sterkere onder ons, met een groep van 15 molentjes maal je toch in een beperkte tijd heel wat kilometers weg. De brug bij Heusden nemen we in hetzelfde tempo, dan pakken we de Maasdijk (mmm Maasdijk is toch ook een dorp in het Westland?) via Wijk en Aalburg naar Veen. De Kerkmis is daar bezig dus nog weinig verkeer, maar op de slingerdijk met zijn vele blinde bochten blijft het opletten.
Langs Woudrichem en Sleeuwijk komen we op het kerkeinde daar worden we ingehaald door een scooter, wat blijkt, het is de persoonlijke trainer van Johan H. , Johan pikte aan en binnen en mum van tijd was hij uit het zicht (Hij wilde gewoon zo rap mogelijk naar de kermis dacht ik nog)
Werkendam vlogen wij voorbij, op de Grote Waardweg hadden we de wind in de rug.
De volgende attractie kwam in zicht : de brug bij Hank, veel tegenliggers daar op het smalle fietspad ,zijn dat nou spookrijders? Hoort bij een kermisrit denk ik dan maar.
Thuis aangekomen stempel ik voldaan mijn rittenkaart af op ruim 80 km.
Het was een leuke ochtend, ik heb genoten van de vele attracties, de oliebol met koffie staat op mij te wachten, met een Happy gevoel sluit ik deze Kermisrit af.
M.v.g. Uw exploitant van deze dag: Erik van der Hoeven.
Graag tot volgend jaar.

Tourtje Noordhoek

Vandaag, 18 september, zou de Houtse kermisronde Den Hout-Den Hout-Den Hout gereden worden.
Maar helaas, het weer gooit roet in dat plan. Afgelopen donderdag werd door de organisatie de juiste beslissing genomen om op deze zondag geen 120 km. te  rijden in verband met de verwachte slechte weersomstandigheden. Terwijl ik dit stukje zit te typen, komt het er met bakken tegelijk uit dus een verstandig besluit heren. Het moet wel leuk en veilig blijven.

Gisteren werd via de WTC app gemeld dat op zondagochtend naar het weer gekeken zou worden en dan beslissen wie, wat, waar.

Zondagochtend; als Ad en ik buiten kijken om 7.30 uur is het droog. Gaat het weer dan toch meevallen? De weerapps worden geraadpleegd en onze conclusie is dat een kort rondje noordwest redelijk droog zal zijn. Om 8.15 uur zou er een buitje vallen en om 10.30 uur dus daartussen droog. We zoeken wel eerst onze herfstoutfit (shirt lange mouwen, kniestukken en overschoenen) want een temperatuur van 12 graden is duidelijk minder dan vorige week.

Om half negen bij het oude Raadhuis verzamelen nog 5 anderen die precies dezelfde gedachten hebben. Uit de verte zie ik geen rode trui, “dat biedt kansen”, maar dichterbij blijkt de trui onder een windstopper verborgen te zijn.  Twan is er ook en vertelt dat hij afgelopen week in zonnig zuid Spanje zat. Eigenlijk een vakantietripje maar hij heeft een nieuw winkelconcept daar ontdekt; je loopt met de bonusartikelen door de winkel, roept ze (keihard) om en gooit ze dan bij de mensen in de karretjes als ze enig teken van interesse laten zien. Die vakantiereis kan hiermee rustig een studiereis genoemd worden en van de belasting afgetrokken, lijkt mij.  
Na een kort overleg over de route wordt gekozen voor een rondje Noordhoek.
Prima, als het maar niet de polder is, roept Peter V. Hij had die weg afgelopen week al verkend en door de vele moddersporen was het af en toe glibberen daar. “De landbouwers die ons voedsel verzorgen, hebben de weg vervuild” of zo iets zei hij.
Dus we rijden op fietspaden en net na Wagenberg wordt er naar het linkse fietspad uitgeweken om het glibberen te voorkomen. Bij de Compaan rijdt Thijs in zijn enthousiasme rechtdoor richting Zevenbergen maar we gaan rechtsaf naar Zevenbergschen Hoek. Daar het viaduct op over het spoor (fijn he Flip) en zo naar Moerdijk. Daar blijven we even op de weg tot het industrieterrein want er zijn werkzaamheden op het fietspad.
Als een TGV trein rijden we langs het industrieterrein tegen de wind (Thijs Gaat Voorop).
Het is af en toe pittig door de wind en de snelheid die wordt aangehouden. Maar gelukkig heb ik vandaag een elastiek zodat ik aan kan pikken.  Er wordt op kop goed gerouleerd door Ad, Flip, John, Twan, Thijs en Peter.

Het weer valt alles mee. Het waait, is wat fris en bewolkt maar voor de rest prima fietsweer.
Na het keerpunt Standdaarbuiten en Noordhoek rijden we de bekende route over de Goudbloemsedijk naar het fietsbruggetje over de Mark met de wind in de rug. Daar schiet Flip nog even rechts naar beneden om een iets kortere maar wel een oplopende weg te kiezen. Extra training denk ik.
Hierna richting Zevenbergen via afgebrande Hoef en dan rechtsaf de Hazeldonkse Zandweg op.

Het regent nog steeds niet dus we gaan niet linksaf naar Langeweg maar rechtdoor via het fietspad naar de Zwartenbergse molen van Etten Leur en zo naar Prinsenbeek om daar linksaf de Overveldsestraat in te gaan. Daar zien we een “gewone” fietser rijden, op slippers notabene, die we voorbij willen maar we krijgen m niet ingehaald. Wat?!
Pas als we bijna bij dun Elsakker zijn, rijden we ‘m voorbij. Die had een fiets met een goed (opgevoerd) motortje, misschien iets voor mij zat ik al te verzinnen…Zo lang het gaat, toch maar even zelf trappen.

Hierna via de Markweg weer een viaduct over de Mark en onderdoor naar de Bredeweg en zo weer naar de compaan.  Op dat fietspad wordt er, bijna in Wagenberg, volop geschoten; de eikels vliegen links en rechts het fietspad op en knallen onder onder onze bandjes. Echt herfst dus.
We steken de rotonde van Wagenberg over en dan pas voelen we de eerste druppeltjes vallen.
Met 61 km. op de teller rijden we de May binnen en niet echt nat; goed getimed dus.

We zetten onze fiets achter droog en 2 minuten later valt er een mals buitje. Mooi.
Laat maar lekker regenen nu; goed voor ons net geverticuteerd gazon met meststof erop 😊

Anneke

Tourtje Poppel

11 September, de meteorologische herfst is schijnbaar begonnen en deze zondagochtend ziet het er inderdaad een beetje bewolkt uit als ik de gordijnen open doe. Als ik beter kijk, zie ik dat het gewoon wat mistig is. Ter bevestiging stuurt Peter Broeders een foto in de WTC app met een mistige foto vanuit Tilburg. Die was al weer vroeg op pad. Nou ja, die mist zal wel optrekken, het belooft dan trouwens een mooie dag te worden heb ik altijd geleerd van wat boerenwijsheid. De wind is deze ochtend verwaarloosbaar met kracht 1 en komt uit alle richtingen variërend van west naar oost, zuid naar noord. De temperatuur is om 8 uur 14 graden maar zal oplopen naar 20 graden, dus gewoon korte broek en shirtje wordt tijdens het ontbijt beslist. Het is lang geleden dat ik mijn mouwloze zomer WTC shirtje niet aan doe, dat betekent dus dat we vaak zondagen met goed weer hadden dit seizoen.

Tegen half negen komen Ad en ik aan op het Raadhuisplein aan, daar is wel de herfst ingetreden: arm- en beenstukken zijn present, zelfs een paar WTC jacks worden gespot. Wat moeten die van de winter aan?

Er wordt een beetje naar elkaar gekeken, wie rijdt met wie mee? Ad roept dat de Tour vertrekt en zet zich in beweging richting Godfried Schalkenstraat. Hij heeft een rondje richting het oosten voorbereidt dus ik rij met hem mee. Wie volgt?
Van de 25 aanwezigen komen er slechts nog 8 met ons mee. De sportploeg is met te weinig dus sluiten aan bij de Tour. Maar als ik zo eens kijk, zijn het er meer van de sport dan van de Tour…..slim rijden dus.

Via Den Hout rijden de twee Ad’en, Flip, Frans, John, Peter V., Maurice, Gerben, Johan en ondergetekende naar Oosterhout. Het is inderdaad best mistig buiten het dorp en als ik mijn bril af zet, zie ik ineens een stuk meer. Dan maar af dus. Met die mist krijg je natuurlijk wel weer mooie plaatjes, de sloten staan vol met mistig spinrag, dat is weer het mooie van herfstige ochtenden.

Bij Bos&co steken we de weg over om achter camping ‘t Haasje langs naar de Steenovensebaan te rijden. Daar is het oppassen: aan beide zijden ligt de weg open en komt er ook nog een auto tegemoet, lastig met ook nog paaltjes. De automobilist heeft geen haast en gaat keurig aan de kant zodat we mooi door kunnen. Waarschijnlijk fietst die zelf ook.
Bij Spijs en Ijs steken we de Dongenseweg over en vervolgen de Bredestraat en Broekdijk naar Hulten.
We rijden achter het vliegveld Gilze Rijen en onder de A58 door om dan linksaf en slingerdeslang tussen paaltjes en een stuk Gilze de weg te kunnen vervolgen op de Rielsebaan naar Riel. Daar zie ik in de berm het waarschuwingsbordje “gevaarlijke berm” staan. Nou, onze Berm die dan net op kop rijdt, is volgens mij niet zo gevaarlijk….

Het is inderdaad even geleden dat we in die omgeving gefietst hebben en het is opletten voor Ad om op tijd de juiste afslag te hebben. We rijden via de buitenrand van Goirle naar de Beeksedijk zo naar Hilvarenbeek. Daar moeten we langs diverse kramen rijden. Ze hebben er grootse plannen voor later op de dag denk want we moeten uitwijken voor een kar vol met wijnvaten die naar buiten wordt gereden. Nou die zullen vanmiddag geen dorst hebben.

Na Hilvarenbeek rijden we via Klein Loo het mooie natuurgebied Roovert in. Een fietspad in een donker bos. Met die mist was het wel een beetje spooky.

En in ene keer zijn we in België, da is te merken aan de geur, de huizen en de weg. Blijft buitenland hè.
In Poppel rijden we door het dorp langs een paar kermisattributen, wachtend tot ze open mogen.
Via Steenweg Baarle wordt gereden naar Groot Bedaf en vervolgens Klein Bedaf. Wat een namen.
Voor Alphen rechtsaf, langs Boslust, achter ‘t Zand naar de Gilzerweg en dan oversteken naar de Boerenbaan. Daar wordt hard gewerkt om de prei van het land te halen. Vervolgens langs Gilze en nu een keer via de Bavelseweg over Rijksweg 58. Flip vraagt zich hardop af waarom er tegen een viaduct harder wordt gereden? Geen idee, Flip. Volgens mij ruiken ze de stal of zo?

Bij de kaasmakerij rechtsaf, achter Molenschot dus, zo naar Dorst en de bekende weg naar Oosterhout en de May. In 3 uur tijd 96 km op de teller en even naar het buitenland geweest.
Ondertussen is mooi het zonnetje gaan schijnen. Lekker, dan kunnen we buiten ons verdiende kopje koffie drinken.

Bedankt mannen voor het uit de wind houden.

Anneke

Tourtje rond Breda

De vakanties van de meeste WTC’ers zijn voorbij en dat is te zien als ik bij de startplek op het Raadhuisplein aankom. Flip en Peter staan te tellen. 34 coureurs, ze moeten Shirley even doorgeven dat er meer gaan komen dan verwacht, ze moet dus nog wat extra appelpunten ontdooien.
Maar om die te verdienen, moeten er eerst wat kilometers weggetrapt worden. Voor de Tour-groep heb ik met Flip afgesproken dat we een rondje rond Breda gaan rijden van 75-80 km. De sport heeft deze week een voldoende groot peloton om zelf een route te rijden en daarom zie ik deze week maar 9 mensen achter me aankomen als ik vertrek richting den Hout. Net na den Hout komt de Sport voorbij gestoven. Ze gaan hard vanaf de start. Wij rijden net boven de dertig. De wind is zuidelijk.
De route is heel bekend, eerst rijden we een klassieke Slingerdreef. Ik besefte gisteravond toen ik het over de route had, dat ik daar nog niet geweest ben dit jaar. Dat is raar want in het verleden stond die heel vaak op het WTC programma, vooral als dinsdagavondtraining.
In de Slingerdreef vraagt Flip hoe ik dan de volgende helft van de tocht wil vervolgen. Hij weet dat het langs de Galderse meren zal gaan want ik heb hem gevraagd daar even de leiding over te pakken want dan weet ik even niet hoe je het beste in de Rith komt zonder door het dorp Rijsbergen te komen.
Ik had bedacht om via Ulvenhout het fietspad over de Mark te pakken. Flip denkt dat het daar wel eens druk kan zijn. Inderdaad, er zijn al opvallend veel elektrische oudjes onderweg. Wellicht willen die de hitte voor zijn of op tijd terug voor de Grand Prix. Dus we pakken het alternatief van Flip dat om Ulvenhout heen gaat. Dan komen we uiteindelijk toch weer op hetzelfde punt uit. Fijn dat je dit oldskool onderweg nog kan regelen, een voordeeltje om zonder garmin te rijden…..
Omdat het al tien uur is, gaan we niet om via Hazeldonk de grensovergang.
De groep is goed aan elkaar gewaagd en daarom hebben we een mooi tempo. De enige keer dat we iemand even kwijtraken is omdat Ad van Dongen te fanatiek op kop rijdt en de aanwijzing van Flip (links én meteen rechts) alleen voor de eerste helft gehoord heeft.
Het gaat nu door de Rith, wel veel draaien en keren maar een mooi gebied. Hier heeft het trouwens wel geregend vannacht zo te zien. Op de May moeten we daar nog op wachten. Mijn gazon is bruin gevlekt zie ik terwijl ik dit typ in mijn tuinstoel. Moet ik voor de winter weer wel wat groei in zien te krijgen anders wordt het een mosvlakte ben ik bang.
Via afslag naar de camping komen we in het tunneltje van Liesbos. Die telt zo te merken mee voor het bergklassement, want er wordt hard aan getrokken. Flip ziet ondertussen dat we goed op tijdschema liggen en niet persé de kortste route langs dun Elsakker hoeven te nemen. We rijden een paar kilometer om maar wel veel comfortabeler, over Zwartenberg. Vanaf daar over Langeweg. Nog steeds voor op schema ziet Flip. Daarom nog even rechtsaf via Hokkenberg en langs hoeve Slikgat om zo uiteindelijk bij de Drie Hoefijzers aan te komen. Met de wind schuin in de rug koersen we naar de May om klokslag elf uur bij Shirley aan te leggen. Iedereen is er al en de eerste koffie met appelpunt staan al op tafel.
Even geduld want met de esperesso machine gaat het niet snel voor zo’n grote groep maar de koffie is heerlijk. De vakantieverhalen en het lief en leed binnen de club wordt besproken en zo hoort dat bij deze traditionele Bijpraattocht.
Op het eind komt cluboprichter en 17 jaar voorzitter en erelid Kees Reniers langs lopen. Mooi zijn oude clubje, maar hij kent er niet veel meer van. Dat is wederzijds zo te zien. Zo gaat dat, maar zonder Kees hadden wij vandaag geen lekkere fietsdag als deze gehad.

Groeten,

Ad van Wesel

Rondje Hedel; sportief touren

We zitten in een officieel erkende hittegolf vandaag. Het voorstel van Flip om dus om 8:00 uur weg te rijden, wordt dan ook door de rittenplanners meteen goedgekeurd. Als we dan tussen de 80 en 90 km rijden, zijn we voor de hitte thuis. En wellicht hebben we dan ook nog wat minder e-bikers op de fietspaden. Ik zou vandaag de route verzorgen. Is even de vraag welke kant uit, de weer-apps zijn het er op vrijdag niet over eens wanneer de wind draait naar zuid oost. Ik verzin 4 mogelijke opties naar west en oost. Op zaterdag vallen de west-rondjes af en blijft over Rondje Hedel of Rondje Goirle – Hilvarenbeek. Laatste hebben we al lang niet meer gereden. Mooi rondje met veel schaduw, maar ook wel veel fietspaden en een paar dorpen…. Misschien niet slim met de fietstoeristen die ook vroeg op pad zullen zijn. Andere keer dan maar. Het wordt Hedel.
Omdat er niet veel “ Sport”-mensen zijn, sluiten die ook bij de Tour aan. We hebben een sterk groepje en ze hebben er allemaal zin in. Bovendien trekt de wind geleidelijk aan dus als we een beetje op tijd in Hedel zijn, waaien we zo naar huis. Nou, dat lukt wel. Via Raamsdonksveer gaan we de Keizersveersebrug op en dan over de Peerenboom richting de Heusdense brug. We blijken veel renners te hebben die wel een kopbeurtje willen pakken en dan rij je snel een end weg.
Met mooie uitzichten over de Maas en een lekker windje is het qua temperatuur goed te doen. Misschien dat het zicht op water het ook nog koeler maakt.
Na het keerpunt de Hedelse brug, rijden we over de sluis en dan naar Engelen. Het Veerhuis met een van de mooiste terrassen qua uitzicht, laten we links liggen want we wilden immer op tijd terug zijn.

Maar ik zag iedereen wel even dorstig die kant op kijken; “Pak je eigen bidon maar!”.
Vroeger was dit wel anders bedenk ik me. De route die we nu rijden, was toen ik net bij de club kwam in 1991 onze clubtourtocht die wij organiseerden: “Rondom de Maas” door WTC Made. Dat was een belangrijke inkomstenbron voor de club. Er kwamen in die tijd een paar honderd belangstellenden op af. En de stempelstop was bij het Veerhuis. Maar net zoals met alle georganiseerde tourtochten kwam er de klad in en toen er minder dan honderd mensen op af kwamen, trokken we de conclusie dat het te veel werk was qua uitpijlen, veiligheidsmensen, stempelpost bemensing etc. Dus zo’n 25 jaar geleden mee gestopt, en gewoon een tientje bij op de contributie gedaan, dat was minder werk en bracht netto bijna net zo veel op.
Door dit gemijmer over die “goede oude tijd” neem ik bijna een verkeerde afslag bij Bokhoven. De twee op kop kennen de weg ook goed dus die verwachtten al dat ik zou inzien dat ik nog iets verder moet voor de afslag, dus niks aan het handje. Na Bokhoven gaat het via Hedikhuizen naar Herpt. Ik rij daar een beetje omheen en over het fietspad langs een stukje verdedigingswater van Oud-Heusden. De provinciale weg over en dan komen we op het stuk van het bekende rondje Heusden. Ik rij weer even samen met Martien op kop met een mooi tempo. Dat is fijn zeg. Maar dan krijgen we het bultje bij Doeveren en wil iedereen ineens op kop rijden en allen weten nu ook ineens de weg. Ik kom een beetje aan het elastiek. Toch wat te overmoedig qua kopwerk geweest. Dat heb ik nodig om sterker te worden maar in normale jaren overkomt me dat in April of zo…. Zeker als we een renner inhalen die dit niet over zijn kant laat gaan en even laten op kop gaat trekken. Ik wilde nog een lusje door de Overdiepse polder maken maar als je helemaal achteraan rijdt kun je niet meer de weg wijzen hè.
Maar helemaal niet erg, we gaan sowieso mooi rond de 85 km uitkomen heb ik al berekend.
Met de wind nu gunstig zijn we weer zo in Raamsdonksveer en is het nog even de brug over de Amertak bedwingen. Net na half elf zijn we weer terug op de May. We hebben lekker gefietst.
Van “rustig rijden met dit warme weer” is weinig terecht gekomen en als iedereen dat prima vindt, dan is het goed toch?
Ik ben benieuwd wat het weer komend weken doet. Ik heb namelijk nog wat rondjes in mijn hoofd.

Beste groeten,

Ad van Wesel

Moet het altijd van dezelfde zijn?

Zondagochtend gebruikelijk fiets klaarzetten zaterdag even een appje naar Gerben of hij meegaat. Helaas zit al op vakantie in Frankrijk. Flip had aan gekondigd een rondje Beijerland te willen rijden.
Marianne had geen fietsmaat deze morgen dus zeg ik ga mee naar de May, kun je met de trimgroep mee. Die rijden mooie rondjes met een dito tempo. Daarnaast zijn aardige gasten kun je nog lekker wat kletsen. Dus goed acht uur vertrekken we richting Leo, die pas later op vakantie gaat, zodat hij nog met de club mee kan. Als we via de Bromtol naar de May rijden merken we dat de wind toch weer duidelijk aanwezig is. Aangekomen bij het oude gemeente huis is Wim Rasenberg al aanwezig en ook Bert Timmermans komt met de auto geruisloos het plein op gereden. Al snel wordt het wat drukker. Er vertrekken vandaag drie groepen. Een kleine sport bestaande uit vier kleppers, de trim met 11 personen inclusief 2 gastrijders en een tourgroep met 11 personen t.w. Ad van Dongen, Marino van den Elshout, John Haanskorf, Johan v Helmond, Flip Segeren, Leo Stasse, Peter Verhagen, Adrie Verregghen, Anneke en Ad v Wesel en ik zelf natuurlijk. Flip komt naar mij toe hij denkt dat het rondje Beijerland voor enkele wat te ver is. Daarom stelt hij voor een rondje Binnenmaas te rijden. Met Flip op kop vertrekken we richting de Watertoren waarna we richting het Gat van Ham trekken. Op de dijk naar Lage Zwaluwe laten we ons even afzakken om te zien welk schoon volk in het wiel heeft plaatsgenomen. Het zijn de eerder genoemde namen. Dus we kunnen redelijk gas geven. Echter voor de Moerdijkbrug moet Marino al lossen. Is dit even een zwak moment of is het meer? Na de Moerdijkbrug rijdt Ad van Dongen op kop en die rijdt weer bijzonder makkelijk zodat we snel bij de Kiltunnel aankomen. Deze is voor fietsers weer helemaal oké dus rijden we door de goede buis naar ’s Gravendeel. In de tunnel flits Johan van Helmond met zeeeer grote snelheid ieder voorbij. Na de tunnel is er een korte plaspauze. Via Maasdam rijden we langs de Binnenmaas naar het Zwanegat. Van hieruit langs Strijen af waarna we richting Numansdorp rijden met Leo op kop wordt er een goed tempo onderhouden tot we te horen krijgen dat er problemen achter in de groep zijn. Marino heeft het opnieuw zwaar. Juist voor Numansdorp zien we een ziekenauto. Een wielrenner is waarschijnlijk op een paaltje gebotst. Wij worden verzocht om door te rijden. Na de golfbaan Comstrijen gaan we linksaf naar de Haringvlietbrug. Ik wil even een beetje aanzetten maar wordt teruggeroepen weer problemen achterin. Hier worden ze nu geholpen doordat de brug open is geweest en de slagbomen nog neer zijn. Als de weg open is rijden we door tot onder de brug waar weer gewacht wordt op de mindere van de groep. Via Helwijk, Oudemolen, Zwingelspaan bereiken we Klundert. Hier steken we door naar het industrieterrein Moerdijk. Vanaf hier moeten we echt regelmatig inhouden. Dat het gemiddelde hierdoor omlaag gaat is niet zo erg echter ik moet nu passen voor de koffie bij Shirley. Wil graag om 12:00 uur thuis zijn. Heb nog wat te doen. Toch nog maar een verslagje gemaakt.
Als ik thuis kom is Marianne al thuis, Gerard Veekens heeft haar netjes tot thuis begeleid. Ze heeft heerlijk gefietst.

Gerard

De ene is niet de andere

24-7-2022, verslagje van de tourgroep van de WTC. De vakantie is voor een aantal van ons begonnen dus tijd voor een vakantierit volgens de agenda van de WTC. Als ik deze ochtend met mijn fiets richting Leo rijd is het al een aangename temperatuur. Als ik bij hem kom zeg dat ik niks van Gerben heb gehoord en dat hij er gister ook niet bij was met het rondje TMM. Dus vertrekken we om 8:10 richting de May via den Bromtol. Als we bij het oude gemeente huis aankomen zit Wim Rasenberg al te wachten en ook René van Mook is er al. Niet veel later komen er verschillende renners en rensters uit diverse richtingen aangereden. De wind komt uit Zuid-Westelijke richting dus is mijn idee een route richting Willemstad te rijden. Als mijn GARMIN 8:32 uur aangeeft gaan we van start, hierbij duurt het even voordat het peloton gevormd is. Als we de Watertorenstraat indraaien is de groep gevormd. We nemen bij de Helkant de weg richting het industrieterreintje van Hooge Zwaluwe. Hier hebben we enigszins wind mee en het tempo gaat lekker omhoog. Leo heeft er ook echt zin in. Maar rap komt er vanuit de achter kant van de groep dat we de tour zijn en niet de sport. Eerlijk gezegd denk ik dat de tourrenners dit best aankunnen.
Ik ga een keertje na achteren om te zien welk schoonvolk er allemaal is aangesloten bij de tougroep. Ik kom dan de volgende namen tegen: Chris Weda, Anneke van Wesel, Sharelle van Dongen, Ad van Dongen, Leo Stasse, Corné Schoenmakers, Flip Segeren, John Haanskorf, Peter Verhagen, Peter Bastiaansen, Erno Haanskorf, Johan van Helmond, Twan van Meel en Gerben Berm. Ik merk dat er voldoende sportrenners tussen zitten die hun kopbeurten kunnen doen maar zie ook dat neef Twan op de mountainbike er tussen zit. Zijn Ridley is in onderhoud en hij geeft aan dat dit ook een manier van trainen is.

De ene is niet de andere is de titel van dit verhaaltje, maar waar slaat dit nu op wel de ene Haanskorf wil niet op kop en de andere wil er soms niet vanaf. Maar voor we in Moerdijk zijn is de dieje die niet op kop wil eraf en keert hij om. Na het industrieterrein gaan we van Klundert richting Noordschans hier schieten we de polder in richting Tonnekreek. Ondertussen rijd ik naast Sharelle die lekker mee peddelt op haar mooie LIV Langma. Vervolgens gaan we over de fietsstraat richting Willemstad. Deze fietssnelweg is blijkbaar niet bij iedereen even bekend. Het rijdt er echter fantastisch. Bij Willemstad wordt er geroepen plaspauze, wie weet ik niet maar er is blijkbaar behoefte aan. Wat later rijden we weer verder richting A29 vandaar gaan we naar het industrieterrein Dinteloord. Best een aardige wind staat hier tegen, en Johan en Gerben proberen elkaar even uit. Beiden moeten er flink tegen aan zeker dat laatste stuk dat nog even lekker oploopt. Met Chris en een goede Corné op kop gaan we richting de suikerfabriek altijd weer oppassen met de weg versmallingen op deze verkeers luwe weg. Als we de suikerfabriek gepasseerd zijn is er een wegomleiding. Die zorgt er voor dat er even een klein misverstand is met wat nu de juiste richting is. Als we Stampersgat verlaten vraagt Chris wanneer we wind mee krijgen. Ik geef aan dat we nu wind af rijden. Langs de windmolens af rijden Standdaarbuiten in. Hier staan links en recht van de weg paaltjes die goed aangegeven worden door de koprijders op dat moment. We draaien richting Hunter Douglas waarna we niet kiezen voor de Goudbloemsedijk maar voor Langeweg. Anneke vindt dit niet leuk zegt ze, ik vind het juist een leuke afwisseling. Maar ik merk als we de bochten nemen in deze weg dat daar het probleem zit. Meer voorwaarts blijven rijden luid mijn advies, dan hoef je niet elke keer weer fors aan te zetten. Daar wat verderop komt de Lamgat-brug in beeld. Hier merk je dat het wat later in de ochtend wordt, de recreanten zijn ook wakker geworden en zorgen voor wat meer drukte op de fietsroute. In overleg met Flip besluit ik dat we een klein lusje via Zwartenberg naar de
Elsakker erbij pakken. We hebben tenslotte tijd voldoende. Hier gaat het fout. Peter Bastiaansen die normaal met trim mee rijdt heeft blijkbaar voor de brug al moeten lossen en rijdt via Langeweg naar huis.
Over de brug bij Zwartenberg doorkruisen we de trimgroep. Dit leidt altijd tot verwarring, Sharelle besluit met de trim het rondje af te maken. Al met al ontstaat er even een onoverzichtelijke situatie de koprijders hebben niet altijd een goed beeld hoe het achter in de groep aan toe gaat. Er is nog meer verwarring door een groep Harleys die zich ook nog tussen de fietsers door wurmt. Via de Elsakker gaat het richting de Compaan, bij de Schuivenoordseweg nemen Chris en Twan afscheid van de groep. Chappeau Twan goed gereden je kunt zo met de Rabo-dikke Banden race meedoen. Vanaf de Compaan gaat de snelheid weer omhoog om vervolgens weer even omlaag te gaan. Ik maak nog snel een filmpje want op STRAVA kun je tegenwoordig ook korte filmpjes kwijt. Bij Wagenberg slaat Corné rechts af en even later rijden we via de Brandestraat de May binnen. Ik hoor of we één biertje meedoen. Niet veel later zitten we bij Shirley eerst aan koffie met gebak. Hierna doen Leo en ik één biertje om rond twaalf uur terug te zijn op Ter Aalst.

Groet, Gerard.

West Brabant Tour

Voor deze mooie fietsdag had ik in de wegkapiteins-app voorgesteld om de “West-Brabant-Tocht” weer eens te rijden. Mijn suggestie wordt aangenomen dus komt de info-app aankondiging van Kevin, een tocht van 120 km. met pitstop in het pittoreske Nispen.
Mooi zonnig weer, met de wind uit het zuid westen (volgens de weerapps op vrijdag). Zo niet vandaag. Het is oostenwind maar de windmolens staan stil en de rookpluimen van de industrie gaan recht omhoog, dus nagenoeg windstil als we vertrekken.
Op het startpunt staan best veel WTC-ers, er wordt wat gepuzzeld:
Wat voor groepen hebben we?
Is er een Trim en een TT ?
Of gaan die samen?
De Tour is duidelijk, dus wij vertrekken met een groep van 13 in westelijke richting. Dit is inclusief een gastrijder die Corné heeft meegebracht: Karst van Terheijden noem ik hem maar.
Het gaat lekker, we schieten goed op, het is nog niet warm en met het zonnetje mooie uitkijkjes in de polders. Ergens tussen Oudenbosch en Stampersgat hoor ik dat 5 mannen besloten hebben dat deze tocht toch wat te lang is om op tijd terug te zijn, dus die hebben een andere route genomen.
Wij gaan verder met 8, helaas wat minder koptrekkers.
Geleidelijk komen we op wegen die een aantal mensen van het peloton niet kennen. Voor mij wel, het is bekend gebied uit mijn jonge jaren. Tot verrassing van sommigen rij ik zonder GPS systeem maar op geheugen. Dan kijk je vooral naar de “landmarks”. Bij die boom rechts, bij die boerderij links etc. Ik heb wel eens gelezen dat dit de mens over het algemeen goed af gaat, omdat in de evolutie de “jagers – verzamelaars” die dat in de prehistorie goed konden, vanzelf de mensen waren die overleefden en voortplanten. Klinkt logisch toch? Dan is het echter wel zaak dat die landschapskenmerken niet veranderen. En daar gaat het even fout bij Bergen op Zoom. Ik weet al sinds jaar en dag dat ik bij bordje
“camping de Heide” links af moet….. maar dat bordje is weg. 50 meter na de gemiste afslag zie ik een tunnel voor ons die niet in de route hoort. Even terugdraaien en weer op de route. Ik zie ook geen camping meer, wat is er aan de hand? Google weet alles:  BNdeStem 6 mei 2021: “Eigenaar Bergse campings de Heide en Vredenburg failliet“. De curator heeft blijkbaar het bordje ook uitgegraven om te kijken of dat nog wat op zou brengen. Je moet het maar weten, of de route vooraf verkennen zoals vroeger wel gebruikelijk was.…..
We rijden door de Bergse bossen langs de jeugdherberg naar Heimolen om zo bij de eerste geclassificeerde berg van de dag te komen: de Vossenweg, toch 16,5 meter hoog. Een goede opwarmer voor de Rijzende Weg in Woensdrecht die nog hoger is met zijn 21 meter. Als je denk dat dat niet zo veel voorstelt, moet je eens aan de “Ronde van Woensdrecht” mee doen. Dan rijden ze er tig keer tegenaan met een rondje van goed één kilometer lang. Dan gaat dit wel tellen.
Wij verteren het allemaal goed en na nog een hupje bergop naar Hoogerheide,  karren we via het Vliegveld Woensdrecht (dat ooit nog eens bewaakt is door Corné!), naar Huijbergen.
Chris heeft nu we over de helft zijn al zoveel alcohol verbrandt en verdampt, dat hij ook op kop gaat rijden.
Met 85 km op de teller rijden we Nispen in en stoppen we bij café Tivoli, of eigenlijk bij de kerk.
We nemen plaats op het kerkplein en bestellen koffie met een lekkere punt.
Anneke vertelt dat wij daar getrouwd zijn en door de deur waar we nu dus voor zitten, als echtpaar toen naar buiten gestapt zijn. Ze is daar na maar liefst 13.267 dagen nog steeds zo blij mee blijkbaar dat ze er op staat de kosten van de lekkernijen voor haar rekening te willen nemen: het is wel zo dat ik af moet gaan rekenen …..


De bidons zijn weer vol, het gebak, koffie en chocola op dus we stappen op voor het laatste stuk.
Er is wat meer wind en die is tegen. Maar omdat iedereen weer een beurtje pakt, houden we de gang er goed in. Een stukje België en dan via Schijf. We pakken achteraf wegen tussen Sprundel en Rijsbergen om uiteindelijk bij Mastbos weer op bekend terrein voor iedereen te komen. Nog steeds heeft iedereen voldoende energie uit de Nispense taart dus het laatste stuk is geen probleem. Het tempo gaat zelfs nog iets omhoog. Chris draait af naar Terheijden. Hij ziet er na het heftige feest gisteravond en deze tocht zodanig uit dat hij wel een dutje kan gebruiken. Ik waarschuw hem dat hij dan niet moet verzuipen in zijn jacuzzi. Gerard neemt ook de route over Terheijden. Corné en Karst slaan daarna af naar Wagenberg.
Het is net het verhaal van de 10 kleine negertjes (sorry, dat heet gewoon zo) . Begin van de May Hans weg, dan Ad van Dongen. Nog twee over.… ik zit nog te denken om Anneke te lossen om dit verhaal dat toch echt met eentje eindigt, gestand te doen. Maar besluit dat het goed is om ook dag 13268 en verder maar toe te voegen aan ons huwelijk.
Net voor 13.00 uur rijden we dun dam op, met ruim 127 km op de teller. Voor mij de eerste keer echt boven de honderd kilometer en best veel op kop. Lekker is dat. Ad van Dongen precies hetzelfde vertelde hij. Nu ben ik echt goed op de weg terug.
Gerard en Hans hebben de tocht vast opgenomen met hun GPS dus volgende keer kunnen ze “mee kijken” tijdens de tocht, dat vinden ze fijn denk ik want als er nog meer “landmarks” weggehaald worden hebben zij daar geen last van. Wel van uitvallende satellieten vertelde Hans….
Tijden zijn veranderd sinds ik in Nispen woonde.

Groeten,

Ad v W

Voorbij zien komen. (Binnenmaas met de tourgroep.)

Ik had deze week een rare week, maandag vergat ik om bloed te prikken voor de jaarlijkse APK-keuring dus moest ik dit dinsdag doen en dat rondje missen. Dus toen maar dinsdagmiddag gereden. Woensdag met de auto terwijl Marianne met de fiets richting Aalten ging. En vrijdag solo terug van Aalten met heel de tijd wind tegen. Echter dit was niet het vreemdste, ik heb n.l. elke dag gekeken of er een verslag was van de Tourgroep. En tot mijn spijt heb ik het tot op dit moment nog niet voorbij zien komen, misschien dat het nog komt zal ik dan maar denken. Ik kan het niet schrijven want ik had weer een ronde van Vaderdag met één van de zonen.
Goed maar nu naar vandaag, ik was weer tijdig wakker en had met Leo en Gerben afgesproken om vanaf Leo te vertrekken. Leo stond al klaar en enkele tellen later is ook Gerben er. We rijden via dun Bromtol naar de May. Gerben geeft aan dat hij niet geheel fit is en vandaag dus met de tourgroep mee zal rijden. En nu ik dit schrijf denk ik heel goed gedaan want als niet echt fit bent mag je niks forceren. Als we bij het oude gemeente huis aankomen is het een drukte van jewelste. Niet alleen fietsers maar ook allerhande marktlui voor een nieuwe editie van “Made Bruist”. In het groepje renners van de WTC zie ik ook Jan Lensvelt, hij gaat weer mee met de club met de mannen van de trim. Mooi dat dit weer lukt, probeer er van te genieten Jan. Flip had in de app aangegeven dat hij een rondje Nieuw Beijerland in gedachte had, maar anderzijds was het i.v.m. Bruisend Made ook wel leuk om tijdig in de May terug te zijn. Het zou nu een rondje Numansdorp worden. We vertrekken met Flip op zijn nieuwe Chipollini fiets door de Nieuwstraat. Het eerste stukje gaat rustig tussen de marktkramen door bij de Watertoren gaan we rechtsaf. Flip en ik gaan richting het Gat van Ham en als we op de Amerdijk zijn laat ik me afzakken om te zien welke sterke benen ons vandaag kunnen helpen om de snelheid er in te houden. Ik ontdek de volgende lieden in onze groep: Flip Segeren, Peter Verhagen, Boukje Broeders, Sandra van Eijk, Ad van Dongen, Erno Haanskorf, Adrie Veregghen, Gerben Berm, Erik en Leo Stasse, Hans van Bragt, Corné Scchoenmakers en uiteraard ik zelf. De kopbeurt van Erno is wel heel erg kort richting de Schuddebeurs. Hij zet meteen Boukje op kop dat kan toch niet de bedoeling zijn en dan zelf alleen in het wiel? Voor de Moerdijkbrug hebben Leo, Corné, Flip, Peter V, Adrie en Gerben al mooie beurt gedaan. Het stuk van de Moerdijkbrug tot de Kiltunnel is voor Ad van Dongen die laat zien dat het met de conditie weer de goede kant uitgaat. We nemen hier de linker buis vanwege werkzaamheden aan de andere kant. Als we de Kiltunnel uitkomen heeft Flip de route een beetje aangepast. We rijden nu een rondje Binnenmaas. De beurten worden nu door het grootste gedeelte van de groep goed verdeeld en al rap komt de Binnenmaas in beeld; ik probeer er rijdende weg nog een foto van te trekken.

Binnenmaas
Binnenmaas

Even later eet ik mijn banaantje op hij is al erg zacht geworden maar smaakt prima. Als ik naast Sandra rijd merk ik dat ze weer makkelijker rijdt. Ze had me al verrast met haar rit in Frankrijk, ze geeft aan dat het haar ook beter af was gegaan dan ze had verwacht. Op een ander moment rijd ik naast Boukje. Ook die rijdt opmerkelijk makkelijk mee in de groep. Ze geeft aan dat ze graag ook wat op kop rijdt, ik adviseer dit later in de rit te doen omdat je als je in het begin te veel moet forceren het later op je bordje krijgt. Toch siert het haar wel dat ze ook haar aandeel wil leveren. Vlak bij Numansdorp halen we een jong meisje in op een BMC met opzetstuur. We hebben haar al eerder gezien. Ze blijkt uit Oosterhout te komen en is een Triatlon atlete. Ik geef aan dat ze best in de groep mag aansluiten rijdt zeker zo makkelijk.

Na het Hellegatsplein zijn we haar weer kwijt. Via Helwijk rijden we nu naar Oudenmolen en dan naar Zwingelspaen. Het gaat nu een stukje makkelijker nu we windaf koersen. Het is dan wel oppassen dat je niet te hard gaat rijden. Bij Klundert kiezen we voor het industrieterrein Moerdijk. Het stukje in Klundert zelf rijdt niet lekker, iets wat Ad van Dongen beaamt. Op naar Moerdijk zelf. Van daaruit gaan we richting Zevenbergschenhoek als we over de HSL en de A16 zijn komt de May al bijna inzicht verschillende renners kijken nu zenuwachtig op het tellertje halen ze wel of niet de 100 km? In Made zwaaien we de verschillende renners uit. Met Gerben en Leo gaan we richting Den Hout. We wensen elkaar nog een fijne dag. Ik heb lekker gereden.

Gerard uit Ter Aalst

Bockenreyder 124km

300km! …300km!! Dat zou de ultieme uitdaging worden in 2022 en ik had al zo’n beetje half toegezegd om de uitdaging aan te gaan. Gekkenwerk natuurlijk. Met een gemiddelde van 30km/h zit je al tien uur op de fiets. Hoe kan ik onder dit waanzinnige idee vandaan kruipen?
Tijdens de najaarsledenvergadering wordt het idee aan de leden gepresenteerd en het idee valt redelijk goed. Het nadeel van die ene rit van 300km is dat mogelijk niet elke WTC’er mee wil/kan. Dan oppert Ad een idee om 3 verschillende routes te maken van 100 – 200 en 300km met een centraal middenpunt: de Bockenreyder. Een ieder kan zijn eigen uitdaging en tempo kiezen en we proberen het zo uit te stippelen dat we rond lunchtijd bij de Bockenreyder zijn. Samen met Peter Broeders maak ik de 300km rit; de 200km rit is een afgekorte versie. De 100km rit maak ik zelf en is iets lastiger omdat de Bockenreyder nu eenmaal al op 50km fietsen ligt en we geen route willen van +150km.
Als B-day dan nadert, hoop je 1 ding; dat het weer een beetje meewerkt. Bij WeerOnline en het KNMI kijk je 14 dagen vooruit en dat ziet er niet verkeerd uit. Sterker; het kon wel eens erg warm worden tot boven de 30ºC. In overleg met de inschrijvers voor de rit, besluiten we de 300km rit te annuleren. Er wordt onderling nog wat geschoven; die wil terug naar 200km of toch maar 100. Uiteindelijk is er een groep van 12 voor de 100km en een groep van 5 voor de 200km.

100km groep Bockenreyder

Om 8:00 uur komen de laatste renners voor ons kluppie aangereden en kunnen we vertrekken. Uit alle gelederen van de WTC hebben we renners in ons midden. We spreken af om het rustig aan te doen, we hebben immers ook tijd genoeg als we pas tegen 11 uur bij de Bockenreyder hoeven te zijn. De wind blaast op de heenweg in ons voordeel en ik merk wel dat het tempo toch iets hoger ligt dan verwacht. Op zich geen probleem, iedereen kan goed mee.
Vlak voor Alphen draaien we linksaf en vanaf hier is het voor mij onbekend terrein. Ik hoor in het peloton dat “…we altijd anders reden”. Er leiden meer wegen naar Rome, denk ik dan maar en zo kom je ook nog eens op andere plekken en fietspaden. Dat die fietspaden niet altijd even goed berijdbaar zijn merken we bij Riel. Peter Broeders had me hier al wel een beetje voor gewaarschuwd, maar ach het is een klein stukkie. In Riel gaan we rechstaf richting Goirle waar we dwars doorheen denderen. Net na Goirle moeten we nog een stukje gravelen als we een kilometerje of wat op een stuk onverhard rijden; nou ja… het is geen asfalt, maar het is goed te doen. In gedachte sla ik dat stukje op zodat ik naderhand de route kan aanpassen.
Vervolgens gaat het naar Biest-Houtakker en bij Haghorst rijden we even verkeerd. Een gedeelte wil terug rijden en de route oppakken, maar de kop is al te ver door. We sluiten weer aan en worden gerustgesteld dat we de route straks echt wel weer ergens oppakken. Ik ben er niet helemaal gerust op todat Hans ons inderdaad weer naar de uitgestippelde route leidt. We passeren Middelbeers (oost en west) en even later herken ik het fietspad waar Elsbeth en ik een aantal weken terug gelopen hebben. Het is smal en we rijden achter elkaar. Gelukkig komen we geen tegenliggers tegen. We rijden langs de vennen Het Goor en De Flaes en passeren de uitkijktoren over deze vennen. Hier hangt de denkbeeldige flamme rouge.
Tegen 11 uur zijn we bij de Bockenreyder, het is hier eigenlijk nog best opvallend rustig. Ik had een voller terras verwacht. Wellicht dat de voorspelde hitte veel mensen thuis hield. In ieder geval hebben we direct een plekkie in de schaduw gevonden. Geen uitsmijters, maar koffie en appelgebak of kersenvlaai. We kijken nog uit naar de 200km-rijders die nu toch echt ook in de buurt moeten zijn. Na 3 kwartiertjes stappen we op de fiets en net als we de Bockenreyder verlaten komen we de 200km-renners tegen.
Voor ons begint de weg terug, nu met de wind op kop. De warmte is nu echt goed merkbaar ondanks dat we veel in de bossen rijden. We rijden door Esbeek en Hilvarenbeek. Voorbij Riel wijken we nogmaals wat van de route af, maar uiteindelijk zie ik weer wat bekendere plaatsen als Hulten – Rijen voorbij komen. Ik zit er inmiddels al aardig doorheen. De warmte, de kilometers, de kersenvlaai …ik weet niet of dat nu allemaal zo’n goede combinatie is, maar we moeten verder. Johan stelt voor om een afzakkertje te pakken bij de Brabander als we terug zijn. dat vooruitzicht houd me overeind en even over half 2 rijden we Made weer binnen. Ook bij de Brabander kunnen we lekker in de shaduw zitten. Een pilsje durf ik nu niet te pakken, maar een colaatje kan altijd wel.

Uitrusten bij Brabander

Heel erg op het gemakkie rijd ik naar huis. Ik stap onder de verkoelende douche. Ik heb jeuk aan mijn beide armen en in mijn knieholte; …processierups?? …hebben we dat ook weer?!