Ook deze week is het zondagochtend droog weer en een mooie fietstemperatuur.
Op mijn vraag naar een route heeft Flip wel een voorstel; rondom Breda. Want de wind gaat zuid west worden en best pittig. Dus dan is het fijn om een beetje beschut te rijden en het laatste stuk wind van achter. Ik kijk eens naar de route en denk dat ik zo iets ook wel zo uit het hoofd kan rijden. Vaak genoeg al geweest in die hoek met WTC.
Zo vertrekken we om half negen richting het zuiden. We blijken een mooie groep te hebben, twaalf renners totaal. Ik voel een stevige tegendruk want de wind blijkt in zuid-oost te zitten. Omdat ik via ’t Zand naar Alphen wil, is dat pal op kop. Frans rijdt lekker door, hij heeft weer goed getraind in de Vogezen. Nieuwe hotelletjes uitgeprobeerd voor volgend jaar… toch minder dan ons gebruikelijke adresje weet hij te melden. Gelukkig is Flip er weer bij, moet een beetje in de wielen blijven vanwege zijn blessure zegt hij…. Maar komt halverwege toch weer gewoon op kop. Corné is ook al goed op kracht en kan al weer mee op kop. Nu nog het duurvermogen opkrikken dan kan hij zijn blessure ook achter zich laten. We rijden een groot deel de route van vorige weer andersom, om dan bij Alpen rechtsaf te slaan.
Ik wil door het dorp in de richting van Chaam. Maar er blijkt een jaarmarkt of braderie of zo te zijn. Wel borden die de weg afsluiten… maar helaas geen borden die de omleiding aangeven. Ik rijd een beetje op gevoel want weet wel waar de weg naar Chaam ongeveer loopt. Helaas rijden we weer op een afsluitingsbord. Dan nog maar links en een keer rechts en dat leidt ons een doolhof in waar we met moeite de uitgang vinden. Hier kon ik niks aan doen, “vind ik zelf”.
In Chaam moeten we richting Ulicoten aanhouden weet ik, en dan rechtsaf om naar Strijbeek te komen. Hier neem ik de afslag te snel, maar als je net doet of dat zo hoort heeft niemand iets in de gaten. Tot je na nog een afslag weer in Chaam terugkomt. “Dit was even om jullie de Acht van Chaam te laten zien”,.. niemand gelooft me. Ik stuur gewoon bij hetzelfde bordje Ulicoten weer rechts. Frans komt naast me rijden en legt me uit waar het fout gegaan is. We moeten twee afslagen verder de Oude Bredasebaan op en dan koersen we naar Strijbeek. Jammer genoeg is de wind nu toch gedraaid in de richting die mijn weerapp al voorspeld had; zuid-west. Dus weer tegen. Maar nu zijn we zo via Strijbeek bij Hazeldonk. Vandaar draaien we toch echt terug om een gunstige wind te krijgen richting Rijsbergen. Op kop wisselen de renners zich nu af. Ik heb Twan een tijdje naast me die vertelde dat hij naar de wedstrijd van het Nederlands elftal geweest is die ze kansloos verloren hebben in de poule, hij is sinds die tijd er ziek van. Hij rijdt met de Tour mee om rustig weer op te bouwen. Da’s nou jammer zo’n opmerking!
Via Hellegat gaan we richting Liesbos. In de tunnel worden de krachten nog eens gemeten. Daar werden sommigen niet beter van want die heb ik daarna niet meer op kop gezien. Omdat het fietspad langs Prinsenbeek er slecht bij ligt, rijden we door de “Verloren hoek” richting de Zwartenbergse molen en van daar naar Langeweg. Het gemiddelde wordt nog even wat opgeschroefd en zo rijden we uiteindelijk met 93 km op de teller net voor half twaalf de May weer binnen.
Flip nodigt ons uit om ter gelegenheid van zijn verjaardag een bakske te doen met vlaai. Dat slaan de meesten niet af, en ik zeker niet, want ik heb vergeten mijn muesli reep op te eten. Geen wonder dat het zo slecht ging ????.

Vanaf nu starten de vakanties en dus de WTC met vakantieritten. Die worden wat vrijer ingevuld afhankelijk van het aantal mensen aan de start. Ik ben benieuwd wat er de komende week gebeurd in het opkomstklassement.  

Ad van Wesel

Gisteravond was het laat geworden na de Houtse Dorpskwis. Een nieuwe activiteit op Den Hout. En al hoewel de beentjes niet goed zijn, had ik er vanmorgen wel zin in om een mooie rit met de tour te gaan maken, zeker nadat we vorige week een erg sfeervolle familiedag hadden met de WTC. Peter Verhagen vertelde mij hoe hij had genoten. Door de wind kon ik het niet goed horen dus moest hij het drie keer vertellen. Hij dacht dat ik het er om deed, maar dat is niet mijn stijl.
Bij het oude raadhuis aangekomen, stonden er al enkele renners te wachten terwijl de kermislui al druk doende waren voor Bruisend Made. Het was mooi om te zien wie er vorige week op de familiedag waren, die hadden nl. al de mooie AH-blauwe wielerhandschoentjes aan die toen overhandigd werden.
Klokslag half negen blaast Piet Verkooijen op het fluitje van een cent om aan te geven dat de trim vertrekt. Ook de tourgroep gaat vertrekken, de rit gaat richting Zuid-Oost naar In Den Bockenreijder, iets voorbij Esbeek achter landgoed De Utrecht. De rit was al eerder aangekondigd net zoals de koffiestop met gebak. Als we vertrekken, blijken de volgende WTC-ers in het peloton te zitten: Cees en Rachel Marijnissen, Corné Schoenmakers, Leo en Erik Stasse, Peter Verhagen, Adrie Verregghen, Tim Verwaters, Ad en Anneke van Wesel en ondergetekende, de burgemeester van Ter Aalst.
De wind zorgt er voor dat we vanaf het vertrek er lekker in knallen. We rijden dan ook zo door Den Hout, Teteringen en Seters Dorst. Als we de Vijf Eikenweg oversteken, hoor ik LEK. Het blijkt een sanitaire lek, ofwel een plaspauze.

Hierna gaan we voort langs de Steenhovense baan waar de Jacobus hoeve staat. Ook bekend van de cross for the Crocus. We gaan verder richting Hulten waar we langs een pand van van Eijck rijden. Erik Stasse haalde, zoals vele andere. daar de onderdelen voor zijn snelle bromfiets om ze dan enkele weken later weer te kopen als de politie ze in beslag had genomen. Dit was al een vorm van circulaire economie. Bij het vliegveld is het fietspad omgetoverd tot een fietsbehendigheidsparcours. Iets wat voor de vele oudjes die we vandaag ontmoeten misschien wel een heel goede training is. Na Gilze gaat het via Riel naar Hilvarenbeek. Hier horen we opnieuw LEK. Dit keer géén valse bingo maar een lekke band voor Peter Verhagen. Geroutineerd haalt hij er het wiel uit en weet al snel de boosdoener te vinden. Een klein steentje kan dan toch best veel last bezorgen. De band er opleggen en oppompen met de CO2-patroon gaat goed, behalve dat het ventiel even bevroren raakt.
Als we Esbeek uitrijden, passeren we Landgoed De Utrecht en even later voorbij de golfbaan gaan we linksaf naar Den Bockenreijder. Corné, die weer sterk rijdt, heeft wat te veel snelheid op het gravelpad waardoor hij er zelfs voorbij rijdt. Op het terras aangekomen is het al aardig druk als we ons daar neerzetten. Na de koffiestop vertrekken we richting Poppel door een mooie bosrijke omgeving.
Ad van Wesel is vandaag weer sterk en krijgt om de beurt een andere metgezel om het kopwerk te doen. Ook de man in de Rode Leiderstrui laat zien dat hij een echte leider is.
Vanuit Poppel gaan we over Groot en Klein Bedaf richting Alphen, waar we juist voor de kom afdraaien in de richting van de natuurbegraafplaats de Hoevens. In dit stuk van de route passeren we het Pestkerkhof waar wat werkzaamheden worden verricht.
De zon laat zich niet echt veel zien maar om te fietsen is het echt goed weer. Via Gilze en Dorst zijn we met ruim 100 km op de klok voor half één op Ter Aalst. Van hieruit is nog een klein stukje naar Made voor de rest van de groep.

Groeten van den burger.

Vandaag is het haasten voor mij. Mijn shirt met korte mouwen kan ik niet vinden. Hierin rijdt ik toch het liefs met mouwstukken die ik eventueel uit kan trekken onderweg. Aha die ligt nog op zolder. Vorige week had ik duidelijk teveel kleding aan en merkte bij de brug van Hank dat er zo snel mogelijk wat uit moest. Deze dag lijkt met de temperatuur toch wel op die van vorige week dus maar met hetzelfde aan starten. Op tijd bij het Raadhuisplein overzie ik alle renners. Wat een verschijning. Toch mooie kleding, maar duidelijk is dat iedereen andere ideeën heeft in de kledingkeuze van vandaag. Wat gaat het weer doen? Sommige hebben zich ingepakt en lijkt het wel een winterrit te worden. Waarbij anderen in een korte broek en een shirt met korte mouwen staan. We gaan op pad met de 2 mannen voorop, Gerard en Flip. Vooraf is in de app aangegeven een rondje Baarle Nassau. Richting Den Hout halen wij eerst de trimgroep in. Met Adrie de klassementsleider, Leo, Peter B, Peter V, Frans en mijzelf gaan we in een lekker tempo over de Houtse Heuvel richting de Teteringse bossen. Leo gaat linksaf bij het Ruiterspoor op kop rijden. Ik denk wat is die van plan? He Leo ga jij het vrouwtje kussen, dat doen ze in de tour ook altijd als ze langs hun huis rijden. Bende gek Wim dan moet ik de trap op, die ligt nog te pitten. OK Leo, schijnbeweging dus. Verder door naar Oosterhout en Dorst waar warempel de zon schijnt, heerlijk. Door naar Molenschot op het oude parcours waar wij vroeger op zaterdag een rondje Slingerdreef reden. Nu zie ik tenminste wat er allemaal staat in plaats van voorbij vliegen. Door naar Gilze, Alphen en Baarle Nassau. Hierbij krijg ik het toch wel zwaar naast koptrekker Flip. Blijkt dat hij gisteren inspiratie heeft opgedaan bij de tractorpulling. Ik vraag aan Gerard wat zal Flip ophebben daar? Kerosine, Methanol, Biodiesel, zware stookolie? Welke turbodruk heeft hij staan? Donders, hij blijft maar gaan. Uit Baarle Nassau draaien we een beetje van de wind af richting Ulicoten en Meersel-Dreef. Hier ontwijken wij de zondag-markt en gaan richting Effen. Dit vindt ik altijd een soort doolhof met onoverzichtelijke bochten. Zeker met dat hoge gras. Maar dit is weer in het voordeel van Frans want die zit altijd uit de wind. Ja dat krijg je als je niet met je kop boven het maaiveld uitkomt. Door het Liesbos de tunnel onderdoor probeer ik nog een keer. Daarbij merk ik dat bij mij de stookolie aardig op is. Hier wordt de weg natter. Linksaf richting en dan richting Prinsenbeek. Niet dus. Flip wil langs de molen naar Zwartenberg, daar hebben we dadelijk allemaal profijt van als we wind mee hebben. Jaja ik zie de bui al hangen maar Flip Pelleboer niet. Een flinke regenbui maakt ons kletsnat op weg naar Langeweg. Op weg naar het viaduct van de A16 leg ik mijn hand bij Gerard op zijn rug als kleine ondersteuning. En ik dan vraagt Flip? Ja dat gaat niet meer lukken kerel, jij rijdt al sterk genoeg. Onderaan krijgt Leo het zwaar en besluiten wij over Terheijden en het Munnickenhof te gaan zodat Gerard en Leo dichtbij huis zijn. Peter B slaat af bij de Schransmansdreef en wij gaan verder door de Houtse Linie en zo de May op. In de Crullaan verklapt Flip zijn geheim, bier en wijn dan rijdt je als een trein. Nou dat hebben wij geweten vandaag. Met klassementsleider Adrie maak ik de 100KM vol. Lekker die regenpunten voor vandaag Adrie. Je bent bijna niet meer in te halen voor het klassement. Moe maar voldaan en met het water in de schoenen kom ik thuis. En de moraal van dit verhaal? Het maakt niet uit welke kleding wij vertrokken zijn. We komen allemaal kletsnat thuis. Toch genoten en samen uit, samen thuis. Tot de volgende keer.

Wim t. H.

Afgelopen week waren Ad en Anneke van Wesel weer te vinden op de Alpe d’Huzes i.v.m. de actie voor het KWF. Zij knopen er nog een vakantie aan, zodat er een nieuwe leider in het opkomstklassement kan komen. Het is zonnig en fris deze morgen als ik een verkennend rondje doe met de hond. Rond acht uur vertrek richting Leo, de gastrijder van vorige week Jan Vermeulen gaat vandaag niet mee. Hij heeft gisteren 90 km gereden en dan zou dit te veel van het goede kunnen worden. We rijden via den Bromtol en achter de kassen van Stelven naar de May. Daar aangekomen zie ik al een aantal mensen in de schaduw staan. Ik verkies echter de zon, zodat het wat aantrekkelijker is. Flip heeft aangegeven dat we vandaag een rondje door de Noordwaard polder in de Biesbosch gaan rijden. Na het fluitje van Piet Verkooijen geeft ook Flip aan dat we vertrekken. Blijkbaar is dit voor een aantal mensen toch altijd lastig want het duurt tot bijna de rotonde bij de Meerpalen voordat ieder in de groep zit. Het is overigens een flinke groep t.w. Ad van Dongen, Arion van Dongen, Marino van den Elshout, Johan v Helmond, Rachel Marijnissen, Kees Marijnissen, Frans Marijnissen, Flip Segeren, Leo Stasse, Erik Stasse, Peter Verhagen, Adrie Verregghen en de schrijver van dit verhaaltje. Eenmaal als de groep geformeerd is gaat er het gas op, want de wind die stevig is blaast in de rug. Al snel is Geertruidenberg een gepasseerd station en via Raamsdonksveer gaan we naar de brug bij Keizersveer. Hier vervolgen we richting de Perenboom. We rijden vandaag om Dussen en schieten langs het kasteel naar Almkerk. Van tijd tot tijd wordt er gewisseld aan de kop van het peloton. Van Almkerk gaat het naar Woudrichem ook wel Woerkom genoemd. Van daar wordt de Merwede gevolgd richting Sleeuwijk en vervolgens richting Werkendam.

Vanaf Woudrichem hebben we de wind tegen, maar met sterke mannen op de kop is dit géén probleem voor dit peloton. Na Werkendam draaien we de polder in en buiten de plaats gaan we het fraaie fietspad op. Hier wordt getracht om te gaan draaien. Maar wat laatst op de Maasvlakte wel lukte gaat hier niet goed. Het is de bedoeling datje met een constante snelheid ronddraait en dat je niet sneller gaat rijden als je op kop komt. Helaas het lukt niet, iets wat we toch moeten gaan trainen want je kunt er veel plezier aan beleven. En een bijkomend voordeel ieder levert dan zijn of haar bijdrage aan het kopwerk wat anders bij een klein gedeelte van de groep berust. Nadat we langs de kop van het land zijn gekomen en het Biesbosch Centrum komt de wind weer in de rug. Dit is goed merkbaar want de snelheid gaat met tijden naar een goede 40 km/h. nu bestaat het gevaar dat er mensen eraf gereden worden dit gebeurt n.l. altijd wind af. Hier wordt Jan de Been ingehaald en hij sluit mooi aan bij onze groep. Als we de Noordwaard uitrijden richting Werkendam staat de brug open. Een mooi moment om ieder zijn plaats weer in te laten nemen. Nadat het rode licht gedoofd is vertrekken we weer en omdat we niet op de dijk in de problemen willen komen met de toeristen kiest Flip er voor om via het industrieterrein de weg te vervolgen. Even dreigen we Peter B. en Arion kwijt te raken doordat ze door schieten. Maar na een kleine stop is alles weer te samen. De wind staat nu schuin voor en er zijn een aantal mensen die nu goed positie kiezen waardoor anderen op de kant komen te zitten. Al snel is Hank in zicht. En Johan die nog muziek moet gaan maken in Meerseldreef zal tijdig thuis zijn. Op de brug bij Keizersveer lopen mijn benen weer vol maar we weten nu waar het aan ligt. Vanaf den Berg gaat de wind nog even tegen blazen maar al snel zijn we in de May. Vandaag kiezen we om via den Bromtol ook huiswaarts te rijden. Wim en Arion rijden nog mee tot de Hespelaar. Vanaf hier rijd ik met Leo en Peter B. nog ver zuidwaarts. Met 98 km op de teller kan ik op Ter Aalst aanschuiven voor koffie met een kuukske.

Groeten vanaf Ter Aalst.

Voor ieder die nog aanspraak denkt te hebben op de leiders trui in het opkomst klassement is er van daag de mogelijkheid er iets aan te doen. Woensdag vertrok er een select groepje WTC-ers naar de Vogezen om te trainen in de bergen. Ad en Anneke gaan van daar door richting Le Bourg d’Oisan om komende week met het For Farmers team met Big Challenge mee te doen aan de Alpe d’HuZes actie ten bate van het KWF. Gisteren kreeg ik een appje van de bakker dat er vandaag mogelijk een nieuw Houts talent met ons wilde rijden. Ik gaf aan dat we goed 8:00 uur langs zouden rijden. En om het even over de bakker te hebben zijn vrouw was gister met spoed opgenomen om aan de blinde darm geopereerd te worden. Bij deze beterschap Anny en een goed herstel gewenst. Enkele weken terug wilde de tourgroep al een rondje Bleskensgraaf rijden echter er was geen GPX en het weer was wat minder en werd er een andere rit gereden. Toen ik gister naar de weersvoorspelling voor vandaag keek zag een noorden wind, dus mooi de gelegenheid om nu Bleskensgraaf op de agenda te zetten. Om ongeveer 8:00 reed ik naar Leo die al klaar stond en vervolgens reden we naar de pastorie om te zien of onze gastrijder al klaar stond. En ja hij was er klaar voor, ruim op tijd zijn we bij het oude gemeente huis en de bakker staat al klaar om ons op de gevoelige plaat vast te leggen. Hij reageert meteen enthousiast als hij ziet dat we de Houtse gastrijder bij ons hebben. Klokslag half negen vertrekt de tour groep en als we aan het rijden zijn ontdek ik dat de volgende coureurs mee zijn: Erik en Leo Stasse, Ad van Dongen, Hans van Bragt, Peter Bastiaansen, Peter Verhagen, Johan van Helmond, Erik van der Hoeven, gastrijder Jan Vermeulen en ondergetekende. Met een immer sterke Hans van Bragt rijden richting Geertruidenberg waar aan de linker kant van de weg een groep van de Pedaal Ridders ons passeert, als we in Raamsdonksveer aan de zelfde kant van de weg rijden is het aantrekkelijk om bij deze groep aan te sluiten. Dit is mede mogelijk omdat Pieter den Dunnen een aantal kerende rol even moet lossen. Het gemis van Ad van Wesel en Flip als koptrekkers wordt aardig goed gemaakt door de PDR. En snel zijn we door de Perenboom in Dussen en ook Almkerk, Uppel en Sleeuwijk worden snel gepasseerd. Tot Schelluinen kunnen we gebruikmaken van deze koptrekkers. En onze gastrenner merkt op dat nu er een kleinere groep mensen voor hem rijdt de wind toch wel meer merkbaar is.

In no time zitten we in Goudriaan waar we het noordelijkste punt van de rit bereiken, nadat we even het pittoreske brugje over de Giessen voorbij waren gereden. Dan volgen de drie kernen van Ottoland en rijden we langs het fraaie water met enkele mooie molens. Niet lang daarna rijden we Bleskensgraaf in en ook weer uit Ad van Dongen en Hans moeten een enkele keer tot de orde geroepen worden want niet iedereen beschikt vandaag over wonder benen. De zon laat zich vandaag nauwelijks zien en mijn keuze voor een shirt met lange mouwen lijkt een juiste te zijn. Vervolgens passeren we de Kroon in Oud Alblas en gaat de rit verder via Papendrecht en Sliedrecht richting Dordrecht. Als de Moerdijkbrug opdoemt merk ik dat de beentjes vollopen en mis ik het contact met de eerste renners van de groep. Hierdoor rijden die eerste om via Moerdijk omdat de weg bij de Gouden Leeuw afgesloten is. Met een viertal rijden we langs de linkerzijde van de A16 en wachten aan het eind van de weg op de rest van de groep. Hier kan dan nog even een selfie maken met Erik Stasse. We rijden verder via Zevenbergschenhoek richting Made op deze polder weg staat de wind toch nog best lastig maar Erik van der Hoeven neemt hier weer een groot deel van het werk voor zijn rekening. In Made aangekomen zal voor de meest het tellertje ca. 95 km aangeven. Jan Vermeulen die een sterke indruk gaf kwam 100 km thuis en kan gerust dit werk aan zeker als het wat meer mee is geweest.

Groeten van Ter Aalst.

Ook deze week is het op zondagochtend weer prima weer om te fietsen. Ondanks de vele regen van dit voorjaar hebben we nog niet veel moeten inboeten op de afstanden.
Deze ochtend is het wat minder druk op het Raadhuisplein. Dan blijkt dat de Trim groep al om acht uur met de auto vertrokken is voor deelname aan de Abdijtocht. Helaas heeft Jacques dit plan niet mee gekregen en is wat teleurgesteld nu hij alleen daar staat. Uiteindelijk besluit hij een stukje mee te rijden met de Tour zolang hij het leuk vindt. Dat is tot de Seeterse hoeve. Wij hebben een te hoge snelheid t.o.v. Trim en nemen niet het fietspad maar steken de rotonde op de weg rechtover. Jacques vindt dat niet goed, ik doe het omdat ik het veiliger vind met een peloton fietsers…. Verschil van inzicht zal ik maar zeggen. Jacques besluit rustig zijn eigen plan te trekken.
We hebben nog iemand bij ons die meestal met de Trim rijdt. Die wist wel van de plannen maar hij houdt niet zo van Abdijbier, denk ik… Marc rijdt bewust met ons mee en dat gaat prima.
Nog een vreemde Schutter in ons gezelschap, Ad heeft broer Piet meegenomen. Nodeloos te zeggen dat die zich prima weet te verstoppen in ons peloton en makkelijk mee gaat. De rest zijn de gebruikelijke namen. Wie we echt missen is Arion, die heeft zich bij Adrie afgemeld en gezegd dat die de derde plaats moet verdedigen in het opkomstklassement.
We fietsen door langs het vliegveld en dan langs Gilze naar Riel en dan naar Goirle. Ik krijg al commentaar, we hebben al drie stoplichten gehad en twee dorpen, jawel het is een keer wat anders, maar niet qua weer…. We krijgen geen regen en tweede helft wind in de rug, wat wil je nog meer op de zondagochtend? Via Hilvarenbeek koersen we via De Roovert waarna we op een fietspaadje door het bos komen te rijden en zo België binnen te rijden. Daar is echter de weg weg. Er staat 25 centimeter water op de weg maar langs de kant kunnen we er net omheen. We houden het droog dus… of niet als we niet snel stoppen. Enkele renners hebben bij het zien van die enorme plas, zelf ook een enorme plas. Gerard van Oerle neemt meteen de gelegenheid te baat om een kapelletje te bekijken uit vijf over half zes, oftewel uit 1735.

Dat ziet er binnen nog goed uit moet ik zeggen,
net als Frans Marijnissen die daarbij ook nog eens goed fietst.
We trekken ons weer op gang en inderdaad nu met wind mee. Richting Poppel en dan Baarle Nassau. Kees en Rachel die ook mee zijn, want geen TT vandaag, gaan lekker mee. Ze zijn goed in vorm aan het komen en dat is met de Tour fietsen geen probleem.
Via Alphen rijden we richting ’t Zand. Nu zijn er steeds meer mensen die weer weten waar we zitten en de weg naar huis weten. Ik kan nu wat minder op kop. Een beetje rustig fietsen het laatste uur want komende weken is er nog kans zat om me uit te leven in bergachtig terrein.
Anneke en ik nemen de komende 3 weekenden onze WTC-vakantiedagen op.
Dus grijp je kans zou ik zeggen tegen onze achtervolgers.
Wij gaan het van afstand volgen op de website en de verslagen van anderen die nu ook hiervoor hun kans gaan pakken om een verhaal te schrijven.
Tot over een paar weken.

Ad van Wesel

Afgelopen week leek Pinkstermaandag de mooiste fietsdag te gaan worden. Maar als ik vanochtend de fietsen pak en daarna op Buienradar kijk, ziet het er toch anders uit. Ik ben benieuwd wie met dit weer gaan opkomen. Het wordt vanaf 8:25 droog zie ik. Dus het moet kunnen. Het rondje Bleskensgraaf van Maurice is sowieso gisteren al in het water gevallen, althans, zijn Garmin dan. Want hij schrijft dat die het niet doet omdat er water in gekomen is. Wie weet de route dan? Gerard van Oerle kan hem zelfs zonder GPS schrijft hij. Maar als we bij de startblok aankomen, zie ik noch Maurice, noch Gerard. Wel een groepje van in totaal 6 Tourrijders, dus we kunnen zeker op stap. Ik heb op Buienradar gezien dat we zo snel mogelijk richting het Oosten moeten zien te komen, dan hebben we de minste kans op buien. Terwijl we even wachten tot Flip zijn eerste band van de dag al gerepareerd heeft nog voor het verstrek (van Gerben), trek ik mijn windstopper uit. Het is droog en niet koud. Mouwtjes hou ik toch maar aan.
We rijden langs Geertruidenberg en Raamsdonkveer zuid richting Waspik. Daar is de eerste lekke band van ons groepje. Anneke heeft een doorntje in haar band, de schuldige is dus gevonden. Nu nog er uit krijgen, niemand heeft een pincet bij zich. Flip heeft een oplossing: met de punt van ventiel wipt hij de boosdoener er uit. Nieuwe binnenband er in en we kunnen weer op pad.
Arion moet goed opletten want die is nog niet zo handig met banden repareren vertelt hij. Les twee voor Arion volgt al snel; in de polder bij Waspik is Adrie de volgende met een platte tube. Ik vind wel stukje glas maar die lijkt er niet helemaal door te steken. Toch maar op vertrouwen dat dit het is. Met patroon is een band snel vol. Goed hard, minstens 6 bar met zijn gewicht zegt Adrie. Dat komt goed.
Raadsel van de dag… zijn gewicht is precies het omgekeerde van het gewicht van Anneke.

Vanaf nu gaat het op een mooi tempo naar Heusdense brug. Er is een beetje motregen maar je droogt net zo snel dan dat je nat wordt, dus gaat goed en veel zuurstof in de lucht. Iedereen pakt kopbeurten, ook Anneke heeft er zin in en rijdt met wind schuin tegen kilometerslang naast Flip met een gangetje van 33 km/h. Mooi op tijd in vorm voor de bergen. Ook Peter Verhagen rijdt de laatste weken erg goed merkt ook Arion op. Klopt, even de gedachten verzetten voor Peter. Donderdag  uitvaart van zijn moeder, sterkte Peter.

Als we de laatste klim van de dag krijgen over de Amertak test ik mijn klimbenen nog eens. Zit wel goed, maar nu is er wel een heel groot gat. Waar zijn Arion en Adrie? Flip en ik draaien terug. Dan komt Adrie er aan; “ Rij maar door, Arion heeft een lekke band en heeft al gebeld of ze hem ophalen”. Jammer les 3 komt er niet vandaag, dat was zijn praktijkexamen geweest, met 5 renners die commentaar staan te geven waarschijnlijk… dat zag Arion waarschijnlijk niet zo zitten.

We rijden met 60 km op de teller de May weer binnen. Lekker gefietst, windstopper was onderweg niet meer nodig, dus zoals zo vaak hadden de thuisblijvers geen gelijk.

Ad van Wesel

Ook dit weekend weer volop de kans om kilometers te maken. Heel de week zag de weersvoorspelling er niet best uit, maar als ik de fietsen uit de garage haal, voelt het helemaal niet verkeerd en de buienradar laat zien dat het droog gaat blijven. Dat is fijn, zo groeit de vorm voor bergritten in Vogezen, Alpen en hopelijk voor de Stelvio, hoewel die van de week nog uit de Giro gehaald werd vanwege lawinegevaar.
Op weg naar het Raadhuisplein zit ik te genieten op mijn fiets. De “kraak” die de afgelopen weken steeds luider werd, is eruit gehaald door nieuwe trapaslagers. In combinatie met nieuwe ketting en tandwielen die ik er al opgelegd had, loopt het nu geruisloos. Goed voor de moraal, zo’n geluid klinkt toch altijd in je oren als extra weerstand.
Bij de start is het minder druk dan ik gedacht had bij dit lekkere fietsweer. De Trim met stuk of 5, Sport stuk of 6 en Tour idem. Wij vertrekken voor een rondje Boompjesdijk dat we nog tegoed hadden. Dit voorjaar hebben we vanwege buien een alternatief genomen, maar dit blijft een fijn rondje. Zeker op de zaterdag want er zijn weinig stukken van die route waar je veel verkeer verwacht. Omdat de Moerdijkseweg langs de Gouden Leeuw nog dicht is (gaat die ooit nog open?) rij ik door de polder via Blauwe Sluis. Opeens rijdt Chris naast mij. “Is heel de sport mee?”
Blijkt dat Chris last heeft van zijn knie en eens even niet te zware verzetten wil rijden. Dus gaat hij met de Tour mee. Ook Flip is bij ons want die moet nog gaan dansen bij de Top 100 vanmiddag. Mooi, een paar goede koptrekkers. Daaraan sowieso geen gebrek, er wordt goed samengewerkt in ons peloton van 10.  Met Adrie heb ik het er over dat dit vaak een snel rondje is. Door lange rechte stukken en omdat we meestal bij westen wind gaan die later in de ochtend vaak aantrekt. Zo niet vandaag, er is wel wat noordwesten wind maar zo zacht dat de rijwind overheerst en we dus heel de rit iets tegendruk hebben. Maar daardoor rijden we wel heel constant. Via Klundert gaat het naar Willemstad en dan over industrieterrein Dintelmond naar Dinteloord en dan de dijken op in het buitengebied. Zo kom je bij het gehucht Boompjesdijk. “Zo kom je nog eens ergens hè Arion”. Hij vertelde dat hij vaak net buiten de bebouwde kom van Made al niet meer weet waar hij is.
We zitten daar op de helft en de teller staat op 31 km/h als gemiddelde. Na de Boompjesdijk gaan we op de terugweg. Via de Zuidzeedijk gaat het op een mooi tempo naar de Vliet en over de brug linksaf richting Stampersgat. Daar is de weg weer open na de verbeterwerkzaamheden….
Nou verbeteringen, weer iets dat bedacht is door een hater van fietsers, brommers en motoren; twee scherpe en dus gevaarlijke snelheidsremmers liggen nu in het wegdek, “én bedankt!”.

Als we naar Oudenbosch koersen, zie ik dat het gevoel klopt, alle windmolens staan stil. En ook geen zon…Met Hans , de energie-expert, heb ik het er over dat je op zulke momenten toch een of andere centrale nodig zult blijven hebben. Kern en gas, wij weten het ook niet?? Met Flip later nog een discussie over saldering van zonnepanelen en met Chris over een airco. Op een of andere manier een goede dag om over dit onderwerp te hebben.
Omdat de Lamgatsebrug nog niet open is voor fietsers rijden we naar de overkant van de Mark en dan naar Zevenbergen. De houten brug is wel natuurvriendelijk zou je zeggen, maar als diezelfde natuur er dan houtrot in laat ontstaan…. moet je vervangen. Ik ben benieuwd als 24 juni, als hij weer op zou moeten gaan, weer een houten oversteek gelegd is. Nog een maandje omrijden dus, dat is niet erg maar je moet een stukje door Zevenbergen. Johan stelt voor om langs den Elsakker te rijden voor wat extra training.
Ik zeg dat dat 5-6 km om is en mensen rond de 90 km verwachten, dus gaan we maar niet doen. In Zevenbergen besluit ik een compromisje te maken, we rijden naar Zwartenberg en dan over Langeweg. Dat is maar 1-2 km om en dan heb je minder fietspad in Zevenbergen. Als we bij de oversteek komen zien we een optocht aan oude trekkers waar Farmers Defence Force jaloers zou zijn. Wel stuk of 50. Maar die gaan helaas ook de weg naar Langeweg in. Daar moeten we niet tussen komen… dus Johan zijn zin, we rijden langs den Elsakker. Dan maar 10 minuten later thuis.
Ik had er echter geen rekening mee gehouden dat we met Chris een Sportrijder bij ons hebben, die kunnen met geen mogelijkheid langs den Elsakker rijden zonder te stoppen voor koffie met een punt.
Dus al snel komt hij bij mij met het voorstel om dat te gaan doen. Iedereen is het er mee eens. Alleen Arion zit met een verplichting en het mag niet té laat worden. Johan en ik oberen even en we nemen maar 1 bakkie en zo blijven we qua tijd acceptabel.

Na de koffie is het wel weer even opstarten zeg, ik heb een paar kilometers nodig om weer lekker te draaien. Gelukkig zegt Flip hetzelfde dus het ligt niet aan mijn benen. De snelheid gaat langzaam omhoog, zo erg zelfs dat ik Chris hoor roepen “ik moet er af”. Wat?
Blijkt dat hij de afslag neemt naar Wagenberg en Terheijden.
Wij rijden langs de Drie Hoefijzers en nog steeds langs de andere kant van de weg naar Made.
Dat zonnefietspad heeft blijkbaar veel onderhoud nodig. Ik vraag me af of dat ooit rendabel gaat worden. Maar, zoals ik hoorde bij het sauwelen, we moeten er in de gemeente Drimmelen blij mee zijn met dat zonnefietspad, want “Nu komt er eindelijk eens wat positieve energie uit Wagenberg“ (sorry Corné, zijn niet mijn woorden hè ???? ).

Met net geen honderd kilometer op de teller komen we weer op de May. Lekker gefietst en het goede nieuws is dat we maandag weer een mooie rit in het vooruitzicht hebben o.l.v. Maurice.

Groeten,

Ad van Wesel

Vanmorgen toen ik opstond, was het al wat warmer dan gisteren. Van gisteren kan ik zeggen het was in één woord TOP. Fijne rit en een dito groep en alles goed georganiseerd. Diegene die thuis zijn gebleven, hebben echt wat gemist. Maar genoeg hier over.
Na de rit over de Maasvlakte had ik nog een aardig programma. Eerst naar mijn jongste zus die 72 werd. Vervolgens gaan zingen voor de mis en in tegenstelling tot de verwachting was het best druk. Hierna nog even op kraamvisite in Gemonde bij een neef van ons. Daarna op tijd naar bed, want Europapa lag uit de race en eigenlijk is het songfestival alleen een gebeurtenis voor gekke fratsen.
Nu naar vandaag; Moederdag 2024.
Mijn eigen moeder is al ruim 30 jaar geleden gaan hemelen en mijn schoonmoeder heeft 3 jaar geleden het aardse voor het hemelse omgeruild dus wat dat betreft weinig Moederdag gedoe vandaag.
Als ik om half zeven op de app kijk, zie ik dat Leo gelezen heeft dat ik goed acht uur bij hem zal zijn.
Bij aankomst op het Ruiterspoor bewonder ik zijn bouwwerk voor de overkapping van zijn terras. Hierna zetten we koers naar de May via de bromtol en dan achter de kassen door rijden we naar het oude gemeentehuis. In de Adelstraat worden we ingehaald door Wim ten Haaf, die heeft er duidelijk zin in.
Op het plein staat al een grote groep te wachten, ook de hoffotograaf van de WTC is al aanwezig om e.e.a. op de gevoelige plaat vast te leggen. Gisteren hebben we in de auto bij Ad besproken dat we vandaag de route Den Bosch van Flip zullen rijden. Aanvankelijk dachten we nog in de richting van Goirle maar gezien de windrichting leek dit ons beter.
De sport rijdt vandaag niet dus aan boord van het tourpeloton vele sterke kleppers.
We vertrekken richting Den Hout, hier gaan we over de Heuvel West, die rijdt dus voor geen meter maar Flip en Ad geven meteen flink gas en de rest stuitert er achteraan. Al snel rijden we via de Bergsebaan en de Vraggelsebaan naar Oosterhout om vandaar via de Hoevestraat en de Ketenbaan naar Steenovensebaan verder te stuiteren naar het Halve Maantje. Ondertussen wordt de kop overgenomen door sterke mannen als Leo, Wim, Ad van Dongen, Frans en Adrie. Op de Vierbunderweg in Dongen waag ik me ook een keertje op kop omdat gisteren de beentjes niet tegenvielen. Op het moment dat ik met Wim over de klinkers hier rij, hoor ik LEK. Het blijkt Ad van Dongen te zijn die dit jaar al een keertje meer pech heeft gehad. Ik krijg nu de gelegenheid een foto te trekken en om te zien wie er allemaal ons peloton vullen.

Dat bestaat vandaag uit: Ad en Anneke van Wesel, Peter B, Ad v D, Wim ten H, John H, Frans M, Flip, Erik & Leo S, Peter V, Adrie V en de burgemeester van Ter Aalst.
Nadat de band vervangen is, rijden we verder over de klinkers naar de Moer.

Om van daar via Loon op Zand en de rustende Jager richting Cromvoirt te rijden. Op het terras bij de Rustende jager is het nu nog rustig maar ik denk dat het er de komende uren weer drukte van jewelste zal zijn. In Cromvoirt wil Leo nog een stukje gaan gravelen maar hij ziet er gelukkig toch tijdig vanaf.
Op de Deuterstraat als o.a. John H. op kop zit, dreigt men de zaak op de kant te zetten als we met wat zijwind richting de Moerputten rijden. Gelukkig schuift alles weer in elkaar en kan ik eindelijk even een banaantje eten. In Den Bosch draaien we richting Vlijmen. Hierbij passeren we het woonwagenkamp aan de Vlijmenseweg. Een aantal van de renners kijken de ogen uit naar de “woonwagens” die daar gebouwd zijn. Complete villa’s en ergens zal er wel een wiel in de tuin liggen denk ik dan.
We gaan over de A59 en rijden Vlijmen binnen. Hier nemen we zoals gebruikelijk het slechte klinker weggetje buiten om. Om vervolgens richting Bokhoven te rijden. Eenmaal op een fijne asfaltweg gaat het gas er weer op en is het zaak om je goed te positioneren. Het valt mij nu op dat Peter V. wel erg gemakkelijk rijdt terwijl hij niet de fiets met ondersteuning bij heeft. Waar het aan ligt weet ik niet maar hij rijdt als een jonge god. Bij Herpt kiezen we weer eerst een hobbelig fietspad om hierna het betere fietspad richting Oud Heusden te nemen. Via Heesbeen gaat de rit verder richting Doeveren om vervolgens de lekkere bochtjes bij het gemaal te nemen. Leo oppert om plat door de bochten te gaan zoals hij met zijn motor op het circuit doet. Echter wij hebben wel trappers die het feest kunnen verstoren, ik probeer in ieder geval niet met de knieën het wegdek te raken. Gejaagd door de wind gaat het richting de Overdiepse polder.

Hier maak ik nog een selfie met John voor het verslag.
Als we via de brug over het Oude Maasje richting Waspik rijden, probeer ik een gat dicht te rijden maar merk dan dat de beentjes toch niet meer zo goed zijn als ik dacht. Ze lopen nog een keertje goed vol als we de A59 opnieuw oversteken. We rijden langs Raamsdonk en onder het Veer door richting Geertruidenberg naar de Centraleweg als ik achter in de groep plots iets hoor. Het blijkt Flip te zijn die een ketting van mindere kwaliteit in tweeën trapt. Nadat het euvel verholpen is, heeft Leo een tip. Hij heeft van zijn motorfiets nog wel een reserveketting voor Flip.
Op de brug over de Amertak is het goed dat er wat fietsers op de pad zitten, hierdoor kom ik niet meer in het rood. Bij de Meerpalen ontbindt de groep zich grotendeels. Ad van Dongen rijdt nog mee tot den Hespelaar zodat hij ook aan de 100 km komt. Met Peter B. en Leo rijden we nu verder over de Heuvel en nemen nu de asfaltzijde van den Heuvel.
Na die twee goede dag gezegd te hebben rijd ik met 110 km op de Garmin Ter Aalst op.
Lekker gefietst en nu verder toch nog een beetje Moederdag vieren.

Groeten van Ter Aalst.

Op deze mooie Hemelvaartsmorgen staat een WTC klassieker op het programma.
“Rondom de Maas” was een aantal jaren de tourtocht die WTC Made organiseerde om de kas wat te spekken. Maar de laatste jaren (ik schat zo rond 1995) kwamen er maar goed 100 deelnemers meer aan de start en het was heel veel werk want toen moest je een tocht nog uitpijlen…. Nu stuur je gewoon een GPX rond. Dus dat was einde WTC tourtochten voor derden. Maar het blijft een mooie tocht en met zuidoosten wind de juiste richting voor vandaag.
Aan de start is het best druk. We gaan in 4 ploegen rijden, dus het is even afwachten wie er dan mee komt als ik roep “De Tour vertrekt!” Ik rij met Hans al bij de Rabobank oftewel residentie “de Dragonder” als ik eens even kijk… dat zijn er niet veel. Maar het blijkt dat een aantal mensen nog stond te pitten want even later hoor ik dat we even rustig aan moeten doen want er komen er nog een stel….
Uiteindelijk rijden we met een mooi groepje van 11 de bebouwde kom van de May uit.
Ik voel me wel thuis bij zo’n raad van 11 achter elkaar in polonaise.
We touren om dun Berg en ut Veer heen, door de polder naar de brug over ’t Keizersveer. Daar komen we gelijk aan met de TT die met een leuke groep op weg zijn en iets korter willen rijden dan wij zo te merken. Na de brug richting Peerenboom laten we de TT-ers achter ons. Er staat echt weinig wind en de zon schijnt, lekker zo, eindelijk echt lenteweer. Qua aankleding is het nog duidelijk geen zomer want ik zie van alles: korte broeken, knie, zomershirts, wintershirts, zelfs windstoppers. De een is nou eenmaal wat meer een koulijder dan de ander.
We rijden de welbekende route tot de brug bij Heusden en dan verder richting Hedel maar wel over de dijk bij Well. Wie goed zat, kon genieten van het kasteeltje aldaar.

Uiteindelijk in Hedel zijn we op het keerpunt en logischerwijze moet je dan over de Maas, dus over de brug. Ik zie dat we geluk hebben, want de fietspaden over de brug zijn vanaf 13 mei afgesloten, dan hadden we terug gemoeten. Nu niet, we gaan er over en dan aan de zuidkant weer richting het westen. Helaas is de wind toch wat meer zuidelijk dan ik dacht, dus we krijgen hem niet echt mee. Maar we hebben genoeg goede kleppers om dat op te lossen. De traditionele stempelpost van de tocht zat in café het Veerhuis net voor Bokhoven, dat staat er nog. Maar ook dat is niet meer nodig. Met Strava kunnen we gewoon bewijzen dat we daar langsgekomen zijn. Peter Verhagen haalt herinneringen op van de vele stops die hij daar gemaakt heeft met het illustere clublid Stan Joosen.  Een geweldig wielertalent (zei zelfs Jan Jansen) maar dat werd pas ontdekt nadat Stan zijn pensioen en met 65 jaar is dat ietwat laat om er nog wat anders mee te doen dan bij WTC fietsen, en tussendoor dus rondjes met koffiestop met Peter.
Na Bokhoven gaat het via Hedikhuizen, Herpt en langs Oud Heusden. Ik denk nog even dat het misschien leuk is om over de kinderkoppen in dat mooie vestingplaatsje te rijden, maar doe het toch maar niet. Sommigen houden niet van dat gestuiter en het hoort ook niet bij de originele route.
Net voor de Heusdense brug halen sommigen opgelucht adem…. Ze zitten weer op een bekende route naar huis. Even hebben we nog oponthoud voor de brug over het kanaal naar de Waalwijkse haven. Heel even maar, nog geen tijd genoeg voor een plaspauze, we moeten door. We hebben voor de brug een paar fietsers ingehaald die stonden te wachten. Die hebben er zin in en eentje is behoorlijk sterk. Wij proberen ons karretje aan te pikken maar dat valt nog niet mee. Ze gaan steeds harder, maar ook wij hebben er zin in en zijn met een goede groep want we gaan vlot allemaal mee. Tot Waspik blijft het tempo hoog en dan slaan de mannen af naar Raamsdonk. Wij gaan richting dezelfde weg die we gekomen zijn. Het blijft vlot gaan en zo zijn we met 89 kilometer op de teller ruim voor half twaalf thuis. Ook fijn: kopje koffie in de tuin, laat de zomer maar komen, dit bevalt wel.

Ad van Wesel