Vorige week hadden we de familiedag, eerst ’s morgens de koppeltijdrit en dan ’s middags een programma met o.a. een bezoek aan de molen bij neef Twan van de AH. En afsluitend een barbecue op Ter Aalst. Organiserend comité bedankt voor de organisatie maar één ding moet me wel van het hart als er iets georganiseerd wordt door de club zie ik toch graag meer deelnemers zowel bij de tijdrit als bij het middagprogramma. Daar ben je toch een club voor.

Dan naar de rit van vandaag, ik had van Maurice een gpx ontvangen met een rit rondom Roosendaal. Zoals normaal had ik met Leo afgesproken dat ik hem op zou halen. Maar vanmorgen kreeg ik een appje dat er iets met zijn hond was en die dus naar de dierenarts moest. Even later nog een appje van Maurice die laat weten er niet te zijn vandaag. Om acht uur stap ik op de fiets en rijd via de Vrachelsestraat naar de Weststad. Dan zie ik een WTC-er in de verte, als deze inhaal blijkt dit Gerard Veekens te zijn. Gezamenlijk rijden we via de Hespelaar naar de May. Als we daar aankomen is het al redelijk druk. De bakker is er ook en maakt een filmpje om Jan Lensvelt te ondersteunen in zijn strijd tegen die vreeslijke ziekte.

Goed half negen vertrekken we met de tour groep. Ad stelt voor om het rondje dat Maurice gestuurd heeft tegengesteld te rijden. Dan kunnen we in een betrekkelijke luwte tegen de wind in vertrekken. Met Ad op kop vertrekken we richting Wagenberg de wind blaast al stevig dus het belooft een taaie dag te worden. Gelukkig is Corné ook weer in goeden doen. We rijden via Den Elsakker naar de Beek van daaruit gaan via het Liesbosch onder het tunneltje door naar Coremans. Hier steken we over en gaan we naar het Hellegat als we op de Rijsbergseweg zitten komen we een aantal oude trekkers tegen die de zondagmorgen gebruiken om op deze wijze een ritje te maken. Hier gaat Christ Weda via een eigen route naar huis. Wij rijden nu via de Ettense baan naar de Moeren. Ik voel mijn achterwiel zweverig worden en denk ik heb een afloper. Iets verder kan ik roepen lek. Snel naar het kleinste tandwieltje wiel eruit en het bandje wisselen. Voor het andere bandje er in gaat even de buitenband voelen hier zit waarschijnlijk de veroorzaker van het leed, een klein steentje in het rubber. Nadat de band opdruk is gezet met een CO2-patroon kan het wiel erin. Hier leert Ad dat de kruk van de steekas verdraait kan worden door hem uit te trekken. Hierna gaan we richting Schijf. Een groot aantal van de aanwezigen in de groep, vandaag zijn dat: Ad en Anneke, Chris en Sander Weda, Corné S, Ad van Dongen, Frans M, Johan van H, Flip S, Adrie V, Erik S, Peter Bas. En ik natuurlijk. Via Horendonk gaan we naar Nispen we rijden via een gebied wat Ad als zijn broekzak kent. Hij geeft aan waar Anneke is geboren en getogen. Nog immer woont er famlie op de boerderij die geduidt wordt. Vanaf hier wordt de tegenwerking van de wind minder, nog een enkel klein stukje krijgen we hem echt tegen.

We gaan vanaf nu door de polder richting het Gastel Sfeer. Als we die gepasseerd zijn zien we een bord dat de weg geblokkeerd is. Maar het moet vreemd gaan als we er niet door kunnen. We passeren Stampersgat nadat we het Prinsenland achter ons laten. We kiezen ervoor om niet over de Bloemdaalse dijk te gaan omdat daar split gereden is, dus gaan we over de Markbrug naar Zevenbergen. Hier blaast de wind ons goed vooruit. De snelheid gaat hier boven de veertig km/h. vervolgens doen we een stukje sightseeing Zevenbergen. Waarna via de Langeweg naar de Driehoefijzers rijden. Vanaf hier moeten we via de linkerkant van de weg naar Wagenberg en via de Brandestraat rijden we de May weer binnen. Bij de Albert Hein draai ik rechts naar de Crullaan. Vanaf hier is het nog vijf kilometer tegen de wind in naar Ter Aalst. Als ik thuis kom zie ik dat mijn gemiddelde 31 km/h is. Als ik kijk bij de renners die niet op kop zijn geweest zie ik een hoger gemiddelde maar ik heb lekker gefietst en er zijn er die ook echt een flinke inspanning hebben gedaan om de groep weer snel op de May te krijgen. Ook vorige week deed het zeer maar de beloning was er toen en ook nu heb ik weer een gevoel van beloning.

Hopen dat Jan ook kracht krijgt van het filmpje.

Gerard

Vandaag eindelijk wat minder warm weer dan de afgelopen weken. Als ik wegrijd in zomer tenue, korte mouwen, merk ik dat het eigenlijk gewoon koud is. Rachel is er deze week helaas niet bij. Die is nog herstellende van een allergische reactie na de rit van vorige week.

Aangekomen bij het oude Raadhuis is het nog niet helemaal duidelijk wie waar aan gaat sluiten. Enkele tour renners hebben zin in een lange rit en gaan met de Sport mee richting de Philipsdam. Ook de Trim is redelijk vertegenwoordigd. Blijven er nog een tiental renners over waardoor opsplitsen Tour en TT geen zin heeft, dus besluiten we samen richting Willemstad te rijden onder leiding van Gerard van O.Verder hebben we Ad v D, Erno, Leo, Erik S, Maurice, Adrie, Tim, Anneke en ikzelf (Kees) in het peloton. Gastrenner was Kars Verkooijen. Ik heb het idee dat hij zich meteen thuis voelt in dit clubje; hij draait goed mee. Lijkt me een sterke kerel, die waarschijnlijk al snel het sport peloton kan versterken, als hij besluit lid te worden.

We rijden richting Willemstad, langs de dijken van de Amer en Hollands Diep. Hier rijden we vol in de wind, die vanochtend al flink zijn best doet. We missen duidelijk enkele sterke mannen waardoor het tempo gelukkig wat minder hoog ligt als vorige week. Hierdoor zijn er ook wat meer wisselingen in de voorste linies. Prima. Zo rijden we richting Moerdijk waar opeens wat onduidelijkheid is, als er vanachter opeens stop geroepen wordt. Blijkt uiteindelijk een sanitaire stop te zijn.
Bij Moerdijk passeren we moeiteloos de afsluiting voor het overmatige sluipverkeer, is voor fietsers gelukkig geen probleem. Verder richting Klundert en Tonnekreek. Ik ben even bang dat Gerard over de dijk naar Willemstad wil, waar de wind waarschijnlijk nog heftiger is. Gelukkig is onze leider zo verstandig de polderweg te nemen. Wel dreigt hier een wegafsluiting, maar die is al weer opgelost en hier ligt een mooie nieuw geasfalteerd laken voor ons. De helft van de groep mist een afslag rechtsaf, maar gelukkig kunnen we via het volgende straatje terugdraaien en komen op dezelfde weg terecht.
Ik voel me eindelijk ook voldoende warmgedraaid om ook een paar keer de wind te trotseren. Jeeh dat voel je wel in je beentjes. Zo komt iedereen om beurten op kop en zie je steeds weer dat na een paar kilometer het tempo van de koptrekkers al snel wat afneemt. Dus voldoende afwisselen is het motto en daar doet iedereen goed aan mee. Na Willemstad rijden we nog een stukje door richting Dinteloord en draaien dan af richting Fijnaart en krijgen we eindelijk de wind in de rug. Grote blad erop en dan gaat het een stuk gemakkelijker. De verwachte versnelling op de Goudbloemse dijk komt er niet echt maar we blijven een mooi gelijkmatig tempo draaien van rond de 35. Na het fietsbruggetje over de Mark moeten we nog even stoppen voor een leegloper van Gerard. Hierna vervolgen we onze weg via het nieuw geasfalteerde fietspad richting de Langeweg. Hier moeten we nog een keer in de remmen knijpen vanwege een verloren bandafnemer.
Het verwachte ommetje via Terheijden komt er niet meer, maar Gerard kiest ervoor om via Wagenberg te rijden. Ad lijkt hier nog flink wat energie over te hebben waardoor het tempo nog even flink omhoog gaat. Prima, zo laten we deze niet zo fijn lopende weg zo weer achter ons.

Zo rijden we weer ons dorp binnen waar dit weekend de bruisend Made braderie is. Ik besluit hier maar met een ruime bocht omheen te rijden.

Lekker gefietst, bedankt allemaal !

Kees

Vorige week had ik na mijn avonturen in m.n. Frankrijk en Spanje me een beetje rustig gehouden in de buik van de grote groep. Afgelopen nacht had ik goed geslapen ondanks de warmte, die was ook voor vandaag voorspeld. Daarom was het wel prettig dat we vandaag weer voor 8:00 uur vertrekken hebben gekozen. Voor ik zelf thuis vertrek is Marianne al om goed zeven uur met haar LIV vertrokken om ook op de racefiets weer te wennen. Zelf vertrek ik omstreeks half acht, als ik bij Leo kom heeft die al een plekje in de schaduw op gezocht aan de andere kant van de weg. We rijden nog wat kletsend over de TT naar de May. Dit doen we via den Bromtol en we maken nog even een slingertje achter de kassen om. Als we op het pleintje bij het oude gemeente huis aankomen is de Leider in zijn mooie rode shirt al aanwezig even als Wim Rasenberg. We maken nog even een foto. Die rode leiderstrui staat Jan goed en van mij mag hij om zijn schouders blijven. Maar ja wie ben ik, ik ga die trui never nooit winnen daarvoor ben ik te vaak bij andere activiteiten betrokken waardoor ik regelmatig een keer afwezig ben. En 40 ritten naar Santiago de Compostela tellen niet mee ook al is dat in regen of in koude wind. Maar goed terug naar de rit van vandaag terwijl we op het plein staan is het voor mij duidelijk dat er géén sportgroep is maar wel een TT en een trimgroep naast de tour. Er is zuidenwind voorspeld dus had ik een rondje in gedachte richting Belgische grens. We rijden het linksom, dan zitten we op het heetst van de dag onder de bomen in de schaduw nog enigszins koel. Er is n.l. 32 °C voorspeld. Corné die al weken een sterke indruk maakt vertrekt met mij op kop richting de goudkust van de gemeente Drimmelen. Zo heet volgens hem Wagenberg en als ik naar glimmende TREK van hem kijk kan dat best weleens echt zo zijn. In strak tempo rijden we naar de Drie Hoefijzers waarna we richt de Tol rijden. Langs het windmolenpark A16 draaien we naar de Mark en steken deze vervolgens over. We passeren den Elsakker waar voorbereidingen getroffen worden om de gasten van vandaag te ontvangen. Prinsenbeek is de volgende plaats waar we passeren hier wijk ik al even af van de getekende route. Bij het Trivium steken we de weg over in tussentijd hebben Ad en Kees al een stuk kopwerk gedaan. Ook Leo steekt een handje toe en niet veel later draaien we bij het verdwenen café de Sportvriend van Gerrit Rovers de Zundertse weg op. Hier zien links en rechts verkeersregelaars staan die i.v.m. de Speer van Rijsbergen toertocht het verkeer begeleiden. De mannen op de kop draaien stug door en snel zijn we in Klein Zundert waar de kerk rechts van ons ook al geen dienst meer doet. Van hier naar Zundert is een vloek en zucht en voor we het weten zitten we op de Meirseweg richting de grens.

Niet veel later rijden we het viaduct op dat ons over de A16 en de HSL voert en naar Meer. En met ons bedoel ik : Ad en Anneke van Wesel, Erik en Leo Stasse, Frans, Kees en Rachel Marijnissen, Erik van der Hoeven, Corné Schoenmakers en ik als tiende van de groep. Even zijn we de weg kwijt maar ook dat probleem wordt getackeld en we rijden buiten Minderhout om richting Meerle ook hier schieten we buiten om zodat we weinig in de dorpskernen komen. Sommige wegen zijn bekend van DH-DH-DH zo ook de weg naar Ulicoten. In Ulicoten zijn er werkzaamheden maar we kunnen er langs en passeren zo café de Kluis bekend van de stop van DH-DH-DH. Als we hier gepasseerd zijn gaat het mis heeft Komoot dan toch op gravelbike gestaan??? Maar de oplossing is simpel we rijden over een fijn fietspad richting Baarle Nassau en vandaar gaat het richting Chaam. Ook hier mijden we de dorpskern maar de gekozen weg heeft ook weer iets van een gravelpad als we richting de Steengroeve uit komen. Vanaf hier is het zo kort mogelijk naar huis want een enkeling geeft aan dat de tocht toch zwaar gaat worden. Na Gilze gaat het richting Rijen en vandaar langs de steenfabriek die er niet meer staat via Surea naar den Beum. Na de Hoevestraat steken we de A27 over en zijn we reeds in Oosterhout. Nog even de Vraggelsebaan en de Bergse baan en ik draai af naar het heilige land Ter Aalst. Lekker gefietst en omdat we veel onder de bomen hebben gereden voelde het relatief fris aan. Om 11 uur stap ik van de fiets snel douchen want vanmiddag hebben we weer een Houts Twaalfuurtje in de kerk met Biloute. En daarna is er een spannende finale van het Nederlands kampioenschap op de weg. Die mannen hebben meer afgezien dan wij.

Groeten van Ter Aalst, Gerard van Oerle.

Vandaag gaat het weer veranderen. Na een maand droogte kan het gaan regenen. Lekker voor de tuin, laat maar komen. Maar tot die tijd zal het broeierig warm worden volgens de voorspellingen. Als ik voor het weekend voorstel om de Vennentocht bij Oisterwijk te rijden van 115 km, krijg ik daarom meteen het verzoek of het korter kan. Okay; dat kan, over Goirle terug dan krijgen we een korte Vennentocht van 100 km. Volgende verzoek laat niet lang op zich wachten: “Kunnen we om 8:00 vertrekken, dan zijn we voor de hitte thuis?”  Okay voor mij. Zo komt het voorstel ook in de INFO app. Maar meteen weer een voorstel,… nog korter. Tja dan haal je Oisterwijk niet meer, maar prima, want dan ben ik zelf ook op tijd thuis om verse asperges te halen bij Corné Brenders en hoef ik dat niet op zaterdag al te doen.
Na dit voorspel komen we zondagochtend tegen 8:00 uur bij de vertrekplek. Lekker druk ondanks de Vaderdag die sommigen thuis houdt omdat ze hun versje moeten aanhoren en zelfgekleide asbak in ontvangst te nemen (zo ging dat toch??). Maar tot mijn verbazing zijn de mensen die verzochten om kortere en vroegere rit zelf niet aan de start….  
We vertrekken met de Tour voor de “Geen Vennentocht”, ook wel bekend als rondje Hedel.
Dat is niet bij iedereen doorgekomen (of ze hebben de app berichten niet gelezen), onderweg krijg ik verschillende keren de vraag waar die Vennen nu zijn en of we wel de juiste route naar Oirschot rijden?

We hebben een flinke groep van 15 renners. De Sport was namelijk maar met drieen en hebben besloten met ons mee te rijden. Altijd goed zulke kleppers te hebben bij tegenwind. Die wind is trouwens heel anders dan ik verwachtte toen ik besloot om voor dit rondje te gaan. Er was zuid oosten wind voorspeld, maar hij was in werkelijkheid vooral zuid, dus van opzij. We kunnen hierdoor wel heel constant rijden en omdat het ook een route is met weinig afslagen, schiet het lekker op. In het begin laten ze met genoegen Corné en mij op kop rijden. Wij nemen de ontwikkelingen en techniek van ons vakgebied weer even door, wat altijd nuttig is. Hij praktisch in het veld en ik in de theorie vanuit kantoor.

We rijden om Geertruidenberg en Raamsdonksveer de Keizersveersebrug over en dan via de Peerenboom richting Heusdense brug. Vervolgens richting Well en Hedel.
Let op Adrie… nog een brug waar je op het fietspad moet rijden!  Het is gelukkig niet zo druk dus komt veiligheid niet in gevaar.
Als we de brug bij Hedel over zijn, zie ik op mijn tellertje dat we boven de 31 gemiddeld zitten en volgens Flip naast mij, heeft niemand daar enig probleem mee. Dat zien de Sport mensen ook en die durven nu ook wat op kop te komen rijden want de groep kan hun iets hogere tempo wel aan.
Via Bokhoven rijden we door Hedikhuizen. Dan krijgen we even een wat slechter stukje. Dit is volgens Gerben een kandidaat voor het slechtste fietspad van Nederland. Ik wist niet dat je daar ook een prijs mee kunt winnen, maar inderdaad het is een kilometer of 2 stuiteren.
Daarna gaan we tussen Heusden en Oud Heusden door over een fietspad om de kernen te vermijden.
Nu komen we op bekend terrein, namelijk op de route rondje Heusden vanaf Heesbeen. Dat kun je altijd merken, er komt wat meer zelfvertrouwen als ze de weg weten. Daar moet wat aan gebeuren! Ik stuur de Overdiepse polder in. Daar is het nu lekker fietsen en nog wat extra kilometers want ik heb beloofd rond de 95 uit te komen. De snelheid loopt nog wat op want hier zit de wind iets mee. Ik ga eens achterin kijken, want weet niet eens wie er allemaal bij zijn en of het nog goed gaat. Het gaat top: Ik zie nieuwkomers Adrie en Arion lekker mee rijden (weer nieuwe records wellicht?) en ook Erik Stasse die een maand nauwelijks gefietst heeft, rijdt lekker mee. Zo rijden we via Waspik, Raamdonk en ‘ t Veer naar de May. Op de brug over de Amertak verwacht ik nog wel een demarrage van de een of de ander, maar iedereen vind het wel goed zo. Toch is het lang zo heet niet geworden dan gedacht en zijn de bidons niet eens leeg. Flip heeft er deze week nochtans 2 op zijn fiets na de les van vorige week. Niemand komt iets te kort… lijkt zo, maar Chris zit al de hele tocht naar de banaan in de achterzak van Corné te kijken en ter hoogte van ‘ t Veer heeft hij het niet meer…”Als jij die banaan nu niet opeet, mag ik hem dan hebben?” Corné vindt het prima en zo kan Chris nog wat energie pakken voor het laatste stuk van de May naar Trije.

Met bijna 95 kilometer op de teller en een mooi gemiddelde ben ik om 11 uur thuis, ruim op tijd voor mijn boodschappen en asperges voor het voorgerecht. Deze zijn al aan het koken terwijl ik dit typ. 

Met vriendelijke groeten,

Ad van Wesel

Op deze zomerse dag begin juni, bereid ik me voor op een zonnige tocht. Goed insmeren natuurlijk. En bidons met mijn eigen toevoegmiddel. “Eigen” omdat alle commerciële producten citroenzuur bevatten en daar kan ik niet tegen. En omdat het toch mijn werk is om zelf poeders te maken, heb ik uitgezocht wat er zeker in moet zitten om goed te hydrateren en de juiste mineralen aan te vullen. Dan blijven je spieren op spanning en krijg je geen kramp. Misschien ook wat voor Martien volgende keer in Jean Nelissen ????. En ik neem 2 bidons mee, de EHBO set gaat deze keer in mijn achterzakje. Dat is dan weer een tip voor Flip die onderweg ontdekte dat één drinkfles bij dit weer wat krap is.

Door de aangekondigde lengte, en misschien ook wel het weer, zijn er veel gewoonlijke Tour-renners die vandaag met de TT groep, die Kevin gaat leiden, mee gaan. Er blijven maar 6 liefhebbers voor de “Tour de West Brabant” over. Op het voorstel om wellicht iets anders te doen, zegt Hans dat dat echt niet kan. Hij heeft thuis beloofd dit te gaan rijden en anders weten ze niet waar hij uithangt.. Ook Erik heeft het er helemaal op staan. Dus we gaan er voor en zetten koers naar het westen. De wind zit in Oost, en hoewel niet sterk toch een lekker steuntje in de rug en vlotjes gaan we via Zevenbergen naar Oudenbosch, Stampersgat en Kruisland. Vandaar naar Moerstraten. Erik weet mij te vertellen dat hij de route bestudeerd heeft en bij Moerstraten moest denken aan een versje uit 1980 dat ging over energie besparen en dat Moerstraten rijmt op “niet de deuren open laten”. Hij kon zich nog slechts flarden herinneren … en ik alleen nog dit van wat Erik mij vertelde.

We rijden richting de bossen rond Bergen op Zoom. Lekker in de schaduw rijden we naar de bekende klimmetjes die ik vroeger heel wat vond maar na Alpe d’Huez van pas geleden, stelt het nu niet veel voor. De Vossenberg wordt genomen en in Woensdrecht de “Rijzende weg”. Ik laat mijn verzet op het grote blad en ga lekker omhoog, maar dan komt Jan Willem mij voorbij alsof ik stil sta…. En maar klagen over spierpijn van het hardlopen! Als ons zespersoons peloton weer bij elkaar zit, rijden we door Woensdrecht en langs het militaire vliegveld. Jan Willem moet even slikken, want na drie weken vakantie moet hij daar morgen weer aan het werk en nu ziet hij de ingang zelfs nog een dag eerder.
De wind zit nu tegen richting Huijbergen. Gelukkig is hij, zoals Flip al voorspelde (of vooral hoopte) gedraaid van pal Oost naar Zuid- Oost. We kunnen het tempo er redelijk op houden, maar verschillende bidons en brandstoftankjes raken leeg dus is iedereen blij dat na de Wouwshei (Wouwse Heide, maar nu allemaal landbouw grond), de skyline van Nispen in zicht komt.
We zoeken een tafeltje bij café Tivoli, want daar hebben ze goede taart.
Voor Anneke en mij altijd wel een bekende te zien daar en vandaag is het helemaal raak. Eerst komt de neef van Anneke het terras op. Dan mijn broertje. Dan de zus en zwager van Anneke en ook nog haar broer komt aangefietst. Maar na de koffie met taart moeten wij helaas weer verder.

Er staat nu 85 km op de teller. Ik besluit toch niet af te snijden en over Schijf en achter Sprundel door te rijden. Redelijke beschutting tegen de wind, maar de kilometers en de hitte beginnen bij iedereen te tellen. Gelukkig komen we op de Moerdijkse Postbaan en die loopt recht naar huis met wind van achteren; lekker! Maar, helaas, dat is van korte duur want er staan twee verkeersregelaars op de weg die ons tegenhouden en vertellen dat de Ronde van Liesbos van de BWF aan de gang is. Nu rijden de 50-min en daarna de amateurs….  We mogen er niet door. Flip stelt nog voor dat het voor ons geen probleem is om bij 50-min in te schuiven… maar dat gaat niet door. We zullen om moeten rijden via het viaduct bij de MC Donalds. Hmmm dat is wel een stukje om. Als we daar aan de overkant zijn, ben ik nog niet helemaal zeker of we weer gewoon op de Moerdijkse Postbaan kunnen komen dus besluiten we om eerder naar links te gaan richting de spoorlijn en daar over te steken richting Zwartenberg. Daar hebben we echt even de wind in de rug en zijn we zo bij afslag Langeweg.
Nog even, maar wel met pittige wind nu schuin voor. Flip is nog sterk. Om hem wat af te remmen zodat wij het kunnen volgen, geven we hem niet te veel water als hij komt bedelen.
Anneke zat na deze kilometers en hitte al aan het elastiek en net voor Made moet Erik even passen. Hij heeft de route perfect voorbereid in zijn hoofd. Hij is ingesteld op 125 km, maar door de omleiding zitten we nu op 130 kilometer en daar krijgt hij een psychologische klap door. We wachten even want als een peloton van 6 ook nog eens uit elkaar valt, ziet het er niet uit bij het binnen rijden van de May.
En zo is het toch netjes “samen uit, samen thuis”.
Het was een pittige tocht.
En dat was niet gek: Ik hoor net op de radio dat de eerste regionale hittegolf een feit is… in Woensdrecht.

Ad van Wesel