Ook deze zondag weer een droge dag met veel zon. Maar ook met veel wind, uit het oosten. Dat had mijn weerapp al voorspeld twee dagen terug dus Boompjesdijk die op de kalender stond, werd een rit naar het oosten. Eerst dacht ik aan rondje rondom de Maas want dat is precies net zo ver. Maar windkracht 4 tot 6 op de dijken daarheen, dat zie ik ook niet zo zitten. We moeten de luwte opzoeken en dan is het rondje Den Bosch van Flip ideaal. Maar als ik Flip vraag, geeft die aan dat hij waarschijnlijk met de Sport mee gaat. Jammer, want een goede koptrekker en wie weet de route van het rondje van Flip beter dan Flip? Waar ik de afgelopen week de GPX route vooral voor de anderen rondstuurde, heb ik hem nu zelf nodig want dat stukje bij Cromvoirt weet ik niet zo goed. Volgende les voor mij in het GPX-en. Afgelopen woensdagavond tijdens de WTC trainingstocht hadden we bovendien gemerkt dat in Oosterhout de boel opgebroken is en de omleiding niet gemakkelijk. En ook bij Raamsdonk is een belangrijke fietsstrook afgesloten. Dus daar moeten we ook niet zijn. Spannend of het “verbouwen” van de route goed af gaat lopen.
We blijken met 13 renners en rensters aan de start te staan. 12 van de club plus Mark van Meir die met Corné mee gekomen is uit Wagenberg om eens te proberen hoe dat gaat met ons. En voor ons hoe dat gaat met hem. Nou daar is niks mis mee. Mark draait lekker mee. Draaien is sowieso wat we wat doen tegen de pittige wind als we door de polder naar ‘s Gravenmoer rijden. Daar komen we in de beschutting van boerderijen en bossen maar we zien verschillende mensen op kop. Langs de Rustende Jager gaan we richting Cromvoirt. Mijn navigatie weet het beter dan ik, we moeten links maar ik ga rechts omdat ik niet kijk en denk dat ik het wel weet…. Gelukkig hebben verschillende mensen de route op hun apparaatje gezet (en Wim bijna), dus ik word terecht gecorrigeerd.
Na Cromvoirt nog even de wind tegen, Hans en ik concluderen dat we nu niet heel veel hulp meer krijgen, maar “we zijn en bijna, we zijn er bijna, …. Zoete Lieve Gerritje”.
Iedereen is blij als we bij Engelen linksaf kunnen slaan. Nu moet de wind dan van achter gaan komen. Maar dat valt iets tegen, hij blijkt iets gedraaid naar zuid oost. Maar wel veel prettiger dan tot nu toe dus we schakelen wat zwaarder en de teller geeft nu constant dik boven de dertig aan. Het gaat goed met onze groep. Alleen als we wat hard door de bochten gaan, hebben sommigen last van het harmonica effect. Maar ze sluiten steeds snel weer aan en dat is knap hoor! Via Doeveren door de polder naar Waspik en dan naar Raamsdonksveer. Nog even de brug over de Amertak en dan zijn we in Made.
De mensen die nog naar Den Hout en Wagenberg door moeten, komen vandaag boven de honderd. Lekker getraind allemaal.
Hopelijk volgende week weer zon, maar de voorspelling is iets minder zonnig. Zien we dan wel.
Dit hebben we weer te pakken.

Ad van Wesel

Deze zondag lijkt het in ieder geval droog te blijven maar het is nog wel wat fris. Ik kies kniestukken want met een lange broek of beenstukken zien ze mijn nieuwe WTC sokken niet natuurlijk. De fabrikant heeft speciaal voor ons een blauw garen weten te vinden in AH kleuren. Ik had hem verteld dat als hem dat zou lukken hij sokken zou kunnen leveren bij 1.150 AH winkels… dat vond hij de moeite waard om het te proberen 😊.  Twan kan een telefoontje verwachten, verwacht ik.
Mooie sokken en op onze pas nieuwe fietsen, dat moet goed komen. Maar helaas het versnellingssysteem vindt niet leuk wat ik gisteren gedaan heb. Ik heb namelijk de voorbladen 34 vervangen door 39 om mooiere versnellingen te hebben. We missen de 18 in de pion en zowel Anneke als ik hebben net niet dat fijne verzet met Groot/Klein verhouding rond de 2,75. Met de 39 voor wel, dus goede oplossing. Opgehangen in de garage liep het letterlijk prima. Maar deze ochtend sputtert het systeem tegen als je er kracht op zet. Anneke draait om, om haar oude fiets te pakken. Ik besluit dat ik dan maar de hele tijd op groot blad moet, er is toch niet te veel wind.
Bij het vertrekpunt is het ondanks het wat mindere weer en het verzetten van de tijd, toch lekker druk.
Flip heeft besloten daar van te profiteren en met assistente Nel doet hij een eerste ronde uitgifte van de genoemde nieuwe sokken. Die kun je gewoon in je shirtzak stoppen dus dat kan prima en spaart hem veel tijd qua uitreiken.
Met de Tour vertrekken we naar het westen. Buiten de bebouwde kom valt de wind bar tegen. Corné vraagt zich hardop af of ze met het verzetten van de tijd ook de schaal van Beaufort verzet hebben? Dit lijkt inderdaad niet op windkracht 3-4 die voorspeld was en de richting is ook niet zuidwest maar pal west; op de kop. Spontaan gaat de groep “draaien” zoals we pas rondgestuurd hebben. Dat was om wat veiliger te wisselen, nu is het hard nodig om nog een beetje snelheid te houden. Gelukkig weten we dat we een route hebben die verderop veel beschutting heeft. “Blij dat we niet naar de Boompjesdijk hoeven”, stelt Flip die deze week ons is komen versterken. Het draaien bevalt goed en gaat ook steeds beter. Het blijft tot aan het keerpunt de manier van rijden. Ik vind dat het tegen de wind wel lekker is, maar mis mijn praatje met de clubmakkers als je steeds door wisselt. Vanaf halverwege lijkt het er op dat iedereen het daar mee eens is, of dat ze wat moe beginnen te worden want de beurten wisselen elkaar nu niet na 100 meter af, maar pas na 1-2 kilometer of zo. Helaas is de wind nu van west zelfs wat noordwest geworden, die draait ook deze zondag, dus we krijgen hem nog niet echt mee, maar blijft opzij tot we op het bekende stuk vanaf Oudenbosch langs de Mark komen te rijden. Daar gaat de grote versnelling er op want eindelijk profiteren we van de dikke pittige wind. Zo zijn we vlot bij Zevenbergen. Omdat op het programma stond dat we 85 kilometer gingen doen, had ik besloten en in GPX gezet dat we over het industrieterreintje rijden en dan over het fietspad langs de kortste weg naar Made. Op de TGV brug worden de benen nog één keer getest. Wim blijkt er ook al weer wat beter in te zitten, want hij komt ruim als eerste boven. Zijn extra kilometers van vorige week na onze tocht biedt “loon na werken”.
Met 87 kilometer op de teller rijden we ons dorp weer in via die paar wegen die niet afgesloten zijn. Op naar huis en kijken of ik die tandwielen goed krijg want Anneke wil natuurlijk niet op haar oude fiets.

Ad van Wesel

Ook deze week is Gerard er niet, terwijl hij als leider van het Tour “rondje Willemstad” op het schema staat. Uit de reacties van de wegkapiteins in de voorbereiding merkte ik al dat hij niet de enige afwezige is en/of dat anderen weinig zin hebben om te leiden. Ik denk maar zo, “dat is een bekend rondje dus desnoods leid ik weer een keer”. Toch even gekeken in de oude Willemstad rondjes…. die halen meestal de 80 niet zie ik, dus moet er een lusje aangeplakt worden. Dat moet lukken.
En inderdaad, aan mij de eer om weer kopman te zijn deze morgen. Het is mooi weer, niet al te veel wind die uit zuid-zuidwest komt. Dat past wel bij wat ik bedacht heb.
Met 13 coureurs gaan we op pad. Jan Vermeulen heeft er zin in en is meteen al sterk, die heeft warmgedraaid vanaf Den Hout waarschijnlijk. We rijden richting Zevenbergen want de Amerdijkweg naar Lage Zwaluwe is afgesloten kreeg ik ingefluisterd. Dus we gaan over Blauwe Sluis, ook mooi door de polder en met wind mee. Geen probleem om op kop te rijden daar. En ik ga er van uit dat iedereen het stukje over doordraaien heeft gelezen en niet passief op rij twee en drie blijven zitten en direct over komen nemen. Maar na veertien kilometer op mijn teller maakt niemand aanstalten om Jan en mij af te lossen. Dan draaien wij zelf maar van kop, de hint wordt niet begrepen zo te merken. Ik maak nog een armgebaar (netjes hoor) en dan komen er van achter toch mensen. Nu begint het te werken, er wordt gewisseld. Kan ik ook meteen zien wie er bij zijn, voor het opkomstklassement. Opeens zie ik in een ooghoek Fillipo Gana, “is pipo bij ons aan het uitfietsen?” Maar het blijkt de GVR te zijn uit Terheijden die zijn maatjes van “de Sport” met pijn in het hart (en in zijn been) heeft laten vertrekken zonder hem. Gelukkig mag hij wel aansluiten bij hun lunch blijkt later. Fijn voor Chris. En fijn voor ons dat hij nog niet zo erg geblesseerd is dat hij niet af en toe op kop kan.
We rijden het bekende eerste stuk naar Klundert en dan over de dijk naar Willemstad. Daar vervolgen we de weg om het dorp naar het water. Inderdaad, nog maar goed 30 kilometer op mijn tellertje dus nu komt de verlenging. We rijden door richting Dinteloord en Heijningen. Dan naar Fijnaart, ook een lekkere weg altijd….. jammer, een of andere verkeerskundige heeft bedacht om daar om de 200 meter paaltjes op onze weg te plaatsen. Met achteropkomers en tegenliggers erbij niet echt een verbetering van de verkeersveiligheid als je het mij vraagt.
Na Fijnaart gaan we naar Noordhoek en komen zo op het naar die plaats genoemde trainingsrondje richting Standaarbuiten. Ook daar heeft een duur ingenieursbureau weer wat bedacht. Stellingen pijpen met een doek op een meter of drie hoog. Frans en ik constateren dat dit ook weer een miskleun is; “Daar heb je toch niks aan om achter uit de wind te rijden!” Daar blijkt het dus ook niet voor te zijn. Het is voor de vleermuizen. Ik weiger dit verder uit te leggen en verwijs naar deze link: Schermen langs Kreekdijk en Weelwijk wijzen vleermuis de weg  – Moerdijk. Ik wil niet weten wat dit kost, maar weet wel betere bestemmingen waar de mensheid meer aan heeft.

We hebben nog een klein stukje wind tegen en 2 viaducten. Marianne gaat goed, maar klimmen is niet haar specialiteit zo te merken. Als we als groep weer samen zijn, rijden we naar de Lammegatse brug en dan naar Langeweg. Ik heb nog een paar kilometertjes extra nodig dus pakken we een klein ommetje. Gunstig voor Marianne want ik vermijd het viaduct over de HSL, en voor Chris want die zetten we vlak bij den Elsakker af. De volgende die afslaat is Wim ten Haaf, ik had al gemerkt dat die lekker fietste en hij wil daarom extra kilometers maken. Met de rest gaan we van de Driehoefijzers naar Made en zowaar, met 80 kilometer op de teller rijden we ons dorp in. Navigatie uit het hoofd blijkt ook te werken, maar anderen kunnen dan niet meekijken en wellicht had ik minder op kop gehoeven als ik de route even in GPX gemaakt had. Volgende keer proberen, als ik tijd heb.

Ad van Wesel