Bij het wakker worden hoorde ik al zachtjes de regen op het raam tikken, maar volgens de weer apps van gisteravond zou het een prachtige fietsdag worden. Echter de regen was van korte duur en toen ik op het raadhuisplein aankwam scheen lekker de zon.

De gemeente was ook al vroeg bezig met het schoonmaken van het plein.

Door wat afmeldingen vertrok de trimploeg met 5 man. Peter Korse, Peter Kuipers, Johan Smits, de wegkapitein Wim Rasenberg en John de Wijs. Wim gaf aan een ontspannen ritje vandaag naar de Slingerdreef. Tot aan de molen in den Hout ging het vrij vlot echter toen liep de rem van John aan. Met hulp van Johan en Wim werd dit vakkundig opgelost. We waren weer net op gang bleek de vraggelsebaan te zijn afgesloten en de wegkapitein gaf aan recht en door en gelijk weer linksaf.

Vol goede moed richting Dorst en daarna langs het vliegveld naar Gilze en dan door de prachtige Slingerdreef. Peter op kop en hij schroefde het tempo goed op. Onderweg nog 3 dames ingehaald.

In Bavel was het ook kermis en het is ook daar een gebruik om op kermiszondag een schietwedstrijd te organiseren. Een flinke optocht met de harmonie kwam eraan en om dit schouwspel te aanschouwen stopten we even.

Van Bavel weer naar Dorst en tot onze verbazing stonden bij de verkeerslichten de drie dames voor ons die wij eerder al hadden ingehaald. Een vrolijke discussie kwam al snel op gang en toen de lichten weer op groen sprongen al lachend weer richting Made.

De wegkapitein wou graag door de Houtse Kiltunnel en we gingen ervoor, echter het was jammer voor Wim dat de tunnel nog was afgesloten.

Wegkapitein en de andere trimmers bedankt voor de leuke rit.

John

Deze ochtend stond in het teken van DH-DH-DH. Een prachtige tocht die ons te vroeg overleden Willem als een van zijn favoriete tochten bestempelde. Eerst naar zijn laatste rustplaats gefietst. Dat met een flinke groep WTC leden. Erg indrukwekkend allemaal en ook voor Sandra natuurlijk. Willem was iemand die heel goed in de groep lag en altijd vrolijk was. Ondanks zijn ziekte was hij altijd erg betrokken bij de club. Ad hield een mooie toespraak en wat was het stil hier. Je hoorde alleen de vogels. Fijn voor Sandra dat wij hier met velen waren en het zal Willem deugd doen hierboven als hij deze fijne vereniging zo samen ziet staan speciaal voor hem. Voor altijd in ons midden. WILLEM.

Niet iedereen reed deze ochtend naar Den Hout in België. Wij als trimgroep gingen een rondje rijden die John de Wijs had uitgestippeld. Hij beloofde ons wat verborgen weggetjes en paadjes. Op pad dus. Via de Hank ging het naar Nieuwendijk waar wij halfweg rechtsaf gingen naar Uppel. Franske van het cafe reed deze ochtend een stuk met ons mee want hij moest op tijd thuis zijn en hield er een strak tempo op na samen met onder andere Annemieke. We kwamen aan bij Uppel waar wij door het gebied van de Uppelse Hoek richting de Alm trokken. Mooie smalle baantjes en wat bredere wegen maakten deel uit van het landschap. De meesten waren hier nog nooit geweest, ik ook niet.

We kwamen ook nog een paar prachtige oude molens tegen in het achterland van Almkerk. Na Waardhuizen gepasseerd te hebben ging het via de Eendenweg rechtsaf naar de Biesheuvelweg. Mooie baantjes om er even lekker over te knallen. En dat deden Bertje en Petra dan ook volop. Het ging nu langzaam naar Genderen. Daarna de Heusdense brug over en toen….. Bananen-tijd!!!! Op naar Waspik. Nu alles voor de wind en wij kwamen weer op de bekende wegen terecht. Daarna via het Halve Zolenpad naar ‘t Fer om daarna over Den Berg terug te rijden naar de May.

Het was weer een dag waar John een mooi ritje had uitgetekend en Willem met ons mee reed.
Het was mooi.

Met vr gr De Pakhaas 🐰😀

Na gisteren een rondje van 150 km gereden te hebben, dacht ik vandaag lekker te gaan uit bollen. Inderdaad dat dacht ik. Maar mooi niet dus. Ons groepje deze ochtend was gelijk ook de grootste groep met maar liefst elf man en vrouwen. Met Ad v D, oudgediende Fip, Wim R, Peter Korse en Peter Kuijpers, John de Wijs, Johan S., Peter Bastiaansen, Petra en onze leidster voor deze dag Helene. Zij wou zo graag een keertje naar de Haringvliet, dus zo gezegd zo gedaan.
Prima fietsweer deze ochtend dus wat moet een mens nog meer? Fietsen natuurlijk, het gas erop, volle bak, wind tegen, wind in het hol en daarna met een voldaan gevoel weer thuis in de zetel neerploffen met een Kwaremont binnen handbereik.
Half negen dus tijd om te vertrekken. Op naar de Moerdijkbrug. Met Flip, Ad en Peter Korse roulerend werd de beklimming zo genomen om daarna de Kiltunnel in te duiken. Dat ging nog wel, maar daarna omhoog sloeg de verzuring flink toe. Zere benen. En ik dacht nog wel dat het een makkie zou worden vandaag…..
Na de Kiltunnel ging het door het mooie polderlandschap over smalle weggetjes en mooie dijken naar Strijensas. Flip kende hier prima de weg, dat is maar goed ook want anders waren wij hier nog aan het rondtoeren.
Helene hield de boel goed onder controle en zorgde er voor dat het tempo niet te gek werd. Numansdorp kwam in zicht en een paar kilometer verder de Haringvliet. Helene in haar sas natuurlijk, maar moest toegeven dat het toch wel een paar pittige stukjes bergop ging. Ze waren goed aan het werk hier maar wij als fietsers hadden hier weinig last van gelukkig. Na de Haringvliet doken wij Willemstad binnen om een bakske te doen met een appelpuntje. Aangekomen bij de haven hoorde ik al roepen ”Doorrijden, doorrijden”. Ik dacht wat is dat nou? Zit daar de WTC De Tussenstop op het terras. Met een oud collega van mij. Gezellig toch!!
Bij die gasten is het meer tussenstop als fietsen hahahaha. Maar leuk om ze weer eens te zien. Mijn oude baas was er ook bij.
Nadat wij de koffie met de appelpunt burgemeester hadden gemaakt, gaf Helene weer het sein om te vertrekken. Even tellen of iedereen er was en niemand per ongeluk op het toilet was blijven zitten, en toen weer op pad.
Op naar Tonnekreek en daarna naar de Klundert. Met een lekker tempo en het meeste met de wind in het hol reden wij via Zevenbergschen Hoek terug naar Made. Het was weer een tof ritje deze zondagochtend en dat beloofd veel voor de volgende keer.
Met Remco en Mathieu in de hoofdrollen en de Kwaremont binnen handbereik werd het wel een zeer geslaagde zondag.

Met vr gr De Pakhaas 🐰😀

Vandaag ook weer heerlijk fietsweer, het is bewolkt, maar af en toe komen er stukken blauw tussendoor. Voor de Tour/Trim staat er een ritje naar Dinteloord op het programma. Het vertrek is even een beetje rommelig – want waar rijdt welke ploeg nu – als we met 3 groepen in dezelfde richting vertrekken. Zoals ik even heb gekeken voor het vertrek zijn we met 6; Piet, Bert, Melody, Marielle, Antoon en ik. Maar ik hoor ook een stem achter me die ik nog even niet kan thuisbrengen. Even later komt Rachel naast me rijden. Ze wil vandaag eens met ons meerijden en da’s geen enkel probleem natuurlijk. Bij het viaduct over de A16 trekken we een eerste sprintje. Bert en Melody zoeven me voorbij en Rachel is inmiddels al lang en breed boven. We rijden door Langeweg richting Zwartenberg en dan weer naar Zevenbergen. Bij Zevenbergen nemen we het fietsbruggetje en op de dijk langs de Mark word ik afgelost. Iedereen neemt een stuk kopwerk voor zijn rekening. Over het viaduct bij Standaarbuiten schakel ik op en probeer vanaf de 2e rij de sprint bij dit viaduct wel te winnen. Maar ook hier stuiven Rachel, Melody en Bert me voorbij terwijl ik toch echt 36,5km/h op mijn Garmin zie staan. Ik zet m’n pruillipje op en laat het er verder maar bij; ik rij ze straks in de open West Brabantse polders bij Dinteloord wel aan gort. 😊
En in die open polders zie je al snel de silo’s van de suikerfabriek, maar je bent dan nog lang niet in Dinteloord of eigenlijk Stampersgat. We maken nog een flinke lus en rijden we Dinteloord binnen. Ik heb Melody beloofd dat het vanaf hier allemaal wind mee is, maar de wind wil nog niet echt naar het westen draaien en we hebben dus nog een flink stuk waarbij we de wind net niet helemaal mee hebben. Het rijdt evengoed een stuk soepeler dan wind tegen in een open polder. Het wordt tijd voor een banaantje en ook even een sanitaire stop. In Oudenbosch is de weg nog een stuk opgebroken en rijden we een stukje om, maar we zijn al weer snel op de route die nu over een flink gedeelte over ordinaire klinkers gaat. Vervolgens nadert Etten-Leur al en rijden we vanaf Etten-Leur in een fors tempo met de wind in de rug naar de molen. Vanaf hier is het allemaal bekend terrein. Prinsenbeek, De Elsakker en nou vooruit dan, …nog een laatste sprintje bij het viaduct over de Mark. Bij Wagenberg zwaai ik rechtsaf en rijdt de groep de laatste kilometers van deze zondagochtend.
Volgende week DH-DH-DH. Zin in!!

Rene

’s Morgens weer stress, geen reactie van Rachel, komt ze wel of niet, of op het laatste nippertje.
Het laatste blijkt het geval, net als de afgelopen weken. Dus alles klaar gezet zodat we meteen weg kunnen. Onderweg naar het oude gemeentehuis zegt Rachel al dat ze het benauwd heeft.
Klokslag 8:30 uur vertrekt Kevin voor zijn rondje rondom Roosendaal. Ik er meteen achteraan. Als ik me even terug laat zakken zegt Sandra, “Rachel is met de TT mee”.
Misschien een verstandige keuze omdat ook 3 Sport mannen bij ons aansluiten. John, Twan en Peter V. Nog veel vakantiegangers in september. Verder zijn Sandra, Marino, Kevin, Erno en ondergetekende van de partij. Een klein groepje ondanks de samenvoeging van tour en sport.
Ik voel al snel dat de benen niet soepel draaien. De vrijdag training is in het water gevallen, dus ik weet dat mijn diesel vandaag heel langzaam op gang gaat komen.
Bij de rotonde van Zevenbergschen Hoek slaat Kevin linksaf, echter zo komen we niet in Roosendaal. Dus draaien we de hele rotonde om en gaan door richting Zevenbergen. Besloten wordt dat John de route vanaf nu zal leiden. We rijden door Zevenbergen verder richting Klundert.
Ik vraag me af hoe we nu uiteindelijk naar Roosendaal gaan rijden.
Aangezien ik in Roosendaal werk en nog weleens op de fiets ga ken ik allerlei variaties naar Roosendaal en terug. Echter de route die we vandaag nemen staat niet op mijn programma.
Aangekomen bij het viaduct onder de A17 gaan we de snelweg volgen en blijven deze volgen tot aan Roosendaal.
Hier komen we aan op industrie terrein Borchwerf. Ik denk nog, gaan we nu echt richting Polytec, daar moet ik morgen pas weer zijn. Gelukkig nemen we uiteindelijk niet de afslag rechtsaf bij het magazijn van de Primark maar steken hier over. Ik weet dat er nu 2 hele leuke klimmetjes komen voor de klimgeiten onder ons en wat minder voor de mindere klimmers.
Echter tot mijn verbazing gaan we na de 1e klim rechts af; ik denk “waar gaan we nu naar toe”?
Komen we even later bij het Wielerbaantje van Roosendaal uit. Wel leuk, want ondanks dat ik hier een 300 meter vandaan werk, ben ik hier nog nooit geweest.
Dus even 2 rondjes gereden op het mooie baantje en daarna een bananen en plas pauze ingelast.
Hierna de route weer vervolgt en ook het 2e mooie klimmetje over de spoorlijn genomen, die is echt lekker steil. Zo steil dat er een fietspad naast gelegd is met een extra slinger, maar die nemen wij natuurlijk niet.
Ik vraag me wederom af welke route we nu terug gaan nemen. Ik verwacht richting Rucphen, Zundert en dan via Galder onder Breda door. Deze route wil ik nog wel eens nemen als ik met een omweg naar huis ga, met mooi weer en zuidwesten wind.
Maar nee, ook nu volgen we de snelweg, in dit geval de A58. Wederom helemaal een nieuwe route voor mij. In de buurt van Etten Leur besluiten we toch maar rechts af te gaan om een boog om Etten Leur te maken.
De sport-mannen komen nu steeds vaker om beurten op kop en ook mijn benen beginnen eindelijk wat soepeler te draaien zodat ik ook eens over kan nemen zonder dat mijn hartslag heel snel de hoogte in gaat.
Het draait zelfs zo lekker bij mij, dat ik de afslag richting het tunneltje onder de snelweg voorbij rij, vertelt John mij even later. Maar niet erg, de beoogde 85 km gaan we toch niet halen, dus dit kleine ommetje kunnen we ons wel veroorloven.
Net voor den Elsakker komen we nog wat mannen van de Wilde Bond tegen, ff een praatje maken maar die doen het duidelijk heel rustig aan, dus gaat bij ons het gas er weer op.
Nog even een stukje lekker de wind in de rug en we zijn mooi met de koffie weer thuis in de May met slechts 78 km op de teller.
Volgende week een paar km meer naar Den Hout in België.

Kees M

Vandaag een stapje teruggedaan van Worldtour naar Continentaal. Goede keus geweest.
Weer oude bekenden ontmoet en dat nodigt uiteraard voor wat fijne gesprekken.
Met de zon aan de hemel zou het een mooie septemberdag worden. En dat mag weleens, want de zomer heeft ons toch wel een beetje in de steek gelaten.
Wim had een leuk rondje op het oog wat er voor zou zorgen dat we op tijd aan het appelgebak zouden zitten. Bijpraten vandaag. Nou laat dat maar aan de leden van onze vereniging over. Slap ouwehoeren heet dat in de volksmond. Iedereen maar denken dat het bij de trimploeg op het gemak gaat, maar dat is niet zo. We reden de May uit en ik zat al rap onder in de beugel. Op naar Drimmelen zei Wim. Zo gezegd zo gedaan. Met John en Peter ging het goed vooruit. In Drimmelen aangekomen leek het Wim een goed idee om bovenop de dijk te gaan rijden. Nou ja, een goed idee? Het eerste stuk ging nog wel
maar daarna werd het een stuk pittiger. Niet door het tempo dat was geen probleem , maar door de ontlasting van de schapen die prinsheerlijk het fietspad gebruikten als openbaar toilet. Natuurlijk niet de dijk zelf waar ze lekker liepen te grazen, maar ons eens zo mooie fietspad. Dat werd weer schrobben zondagmiddag tussen Max en Primoz in.
Op naar Moerdijk om via het industriegebied naar Noordhoek te rijden. Met een prima rijdende Petra en Johan ging het op Standaardbuiten aan. Daar kwam het overbekende bruggetje in zicht. Tijd voor een banaantje of een reepje zei Wim. Werd wel tijd ook want we zaten al zo rond de 40km. Intussen stak de wind meer z’n kop op en werd er meer door verschillende mensen op kop gereden. Met Peter Bastiaansen, Helene, John, Wim en Johan afwisselend bleef het tempo er lekker in zitten. En als Petra op kop kwam was ze er niet vanaf te slaan. Wim had besloten om nog door Etten Leur en het Liesbos te rijden anders waren we te vroeg terug. Zo gezegd zo gedaan, Wat zaten er toch veel fietsers op de weg vandaag. Na het Liesbos op naar Wagenberg waar wij na nog een klein ommetje rond 11.15 op tijd bij Polderevents aankwamen. Hier genoten van een lekker bakske koffie met een overheerlijk appelpuntje. Mooie zaak trouwens. Nog wat nagepraat en daarna op naar huis. Heb mij prima vermaakt deze ochtend en verheug mij al op volgende week.

Gr De Pakhaas 🐰😀

De vakanties zijn zo goed als voorbij en de scholen gaan weer beginnen. Traditioneel het moment voor onze WTC bijpraattocht. Eerst een stuk fietsen en dan lekker op een terras met bakje koffie en appelpunt bijkletsen.
Altijd aantrekkelijk en zeker vandaag, want het is schitterend fiets- en terrasweer. Bij het verzamelen op het Raadhuisplein tellen we 33 personen. Even doorgeven aan de terraseigenaar en dan kijk ik om me heen.
Zoveel coureurs, maar ik tel maar zes typische Sport-mensen. Dan komt Flip ook nog vertellen dat hij toch nog even wat rustiger aan wil doen na zijn tuimeling van vorige week. Hij heeft besloten om met het TT peloton mee te rijden. Nou, vooruit dan, maar dan moet hij mij ook beloven dat hij daar ook rustig aan doen. Hij weet dat nog niet zeker zegt hij, maar het schijnt dat hij niet op kop geweest is.
Ik ga dus op stap met vijf WTC-ers. Na kort overleg besluiten we het rondje Sliedrecht-Gorinchem te rijden.
Dat is ergens tussen de 85 en 90 kilometer dus dan zijn we op tijd op onze eindbestemming straks.
En, gunstig met de voorspelde noord-oosten wind. Door de polder rijden we naar Lage Zwaluwe en de Moerdijkbrug. Het gaat meteen hard. Net een keirin wedstrijd met derny-rijder Thijs die ons allemaal op sleeptouw neemt.
Bij het oprijden van de Moerdijkbrug constateren Frans, Peter en ik dat dit toch echt niet vol te houden is. Het tempo gaat iets terug want we moeten dan nog 70 kilometer. Door de Dordtsche Biesbosch rijden we de route richting het bekende wielerbaantje van de Mol waar we al twee seizoen niet naar toe geweest zijn.
Thijs neemt langer beurten op kop en zo houden we toch een mooi tempo. John kan die snelheid ook wel maar korter. De rest rijdt gewoon de kopbeurten een paar kilometer per uur langzamer.
Het is al best wel druk met fietser en joggers, niet gek op zo’n mooie dag. Van “bijpraten onderweg” komt weinig terecht. De eerste keer dat we weer wat woorden wisselen, is als in Sliedrecht het fietspad opgebroken ligt. We zien dat het niet ver is dus besluiten we net als andere fietsers die het ons voordoen, even te klunen.
We rijden door Hardinxveld en BovenHardinxveld langs de rivier naar het oosten. De wind is aangetrokken dus dit is een pittig stuk. Gelukkig zie ik in de verte het keerpunt qua wind al liggen: de Gorinchemse brug. Maar je kunt blijkbaar ver kijken want het duurt toch nog wel even voor we daar zijn. We komen nu op bekend terrein want net voor Werkendam gaan we links af en dan via de Kozakkenboys en de polder richting zuid. Thijs stelt voor een weggetje naar links te proberen. Maar Peter legt hem uit dat dat een rot-weggetje is….. dat denk ik ook, en wat nog belangrijker is, het is weer wind tegen, dus dat doen we niet. In de polder met wind mee rijdt Thijs van Werkendam tot bijna in Hank op kop. We rijden een renner voorbij en dat is de enige vandaag die aan kan pikken. Net voor Hank mag hij 200 meter op kop en dan vinden wij toch dat hij al te veel “inkakt” dus nemen we weer over.
Via bekende wegen komen we weer bijna op de May. Op mijn computertje zie ik dat we wel een kilometertje extra kunnen rijden om het dorp te vermijden.
Kort na elf uur arriveren we bij het terras van Polderevents. De TT groep zit er al. Ongeveer gelijk met de Tour en de Trim arriveert onze koffie en even later een lekkere appelpunt met slagroom. Nu kunnen we echt bijpraten.
Het is zo gezellig dat er nog een groepje blijft hangen voor een biertje, wijntje of fris. Met een rustig tempo rijden we daarna naar huis. Vanmiddag nog even boodschappen doen want Twan is op vakantie en die moet ook betaald worden natuurlijk. En dan snel voor de buis om te kijken of Max de verwachtingen waar kan maken, en dat kan hij dus.
Een waar oranje feest in Zandvoort.

De WTC rit met stop is vandaag goed bevallen.
Dat doen we binnenkort nog eens! Over 14 dagen gaan we Den Hout – Den Hout – Den Hout rijden als WTC.
Meer info volgt, Peter Broeders heeft me al laten weten dat het cafe in Ulicoten al besproken is.
Hopelijk weer zo’n mooie nazomer dag!

Ad

Zondag 5 september, de laatste rit van de vakantietochten dus dat betekent bijpraten.

Maar eerst moeten we natuurlijk wel een stukkie fietsen….

Weersvooruitzichten zijn prima; zonnetje, oostenwind en oplopende temperatuur naar 24 graden.
Tegen half negen tellen Ad en ik de aanwezigen op het Raadhuisplein zodat we alvast het aantal appelgebak kunnen doorgeven, afspraak is dat de ploegen om 11.15 uur verzamelen op het terras bij Polderevents, een goed vooruitzicht voor de 33 aanwezigen.

De Tourploeg vertrekt onder leiding van Wegkapitein Gerard naar Geertruidenberg, zoals meestal tegen de wind in. Buiten Raamsdonksveer om naar de Hankse brug en via Peerenboom naar Dussen. In Dussen even slingerdeslang omdat ze aan de weg aan het werken zijn, maar al weer snel op de route naar Eethen en Babyloniënbroek.
Het blijft mooi fietsen daar en zeker op een mooie nazomerdag als vandaag.
Net in Almkerk gingen we nu niet rechtsaf langs de golfbaan maar linksaf naar Nieuwendijk, weer eens wat anders dus.
 “9 man aanwezig” zei Gerard  nadat hij het kleine pelotonnetje had geteld.
Om precies te zijn, het waren 6 man en 3 dames. De 6 man waren Kevin, Gerard, Leo, Marino, Kees en Erno en de dames Rachel, Sandra en ondergetekende maakten het peloton compleet. Een mooi groepke dus.
We vervolgden de weg via Killeweg, de Biesbosch in. Diverse buizerds, patrijzen en nog ander gevogelte vlogen om ons heen in dat mooie natuurgebied. Zo kwamen we snel weer in Hank, en weer over de Keizersveersebrug naar Dombosch. Daar een ommetje via de Zalmweg om even te zwaaien bij RVSA, Erik was er helaas niet.

Zo waren we wel heel snel terug in Made…….
Gerard vertelde me dat we na de Centrale weg rechtsaf gingen bij Segeren omdat we anders een te kort rondje hadden. Mmm, op het moment dat ik daar over het viaduct rij, heb ik altijd het idee, bijna thuis…nu moesten we dus nog even. Naderhand hoorde ik van de andere 2 dames dat ook zij dat gevoel deelden, zal dus wel hormonaal zijn.
Dus toen bij Segeren rechtsaf en bij de Rijakkers linksaf om zo via de Drimmelense- en Zeggeweg naar het mooie Drimmelen te fietsen. Daar linksaf en rechtsaf de Koekoekweg in. Bij het gat van Ham, wilde Kevin linksaf maar het was nog steeds te vroeg voor het terras dus rechtdoor naar Lage Zwaluwe en Moerdijk. Ondertussen reed Marino op kop en was zo fanatiek dat hij zelfs nog een rondje Kiltunnel wilde doen….
Gelukkig draaide we net onder de A16 linksaf over het spoor omhoog om zo parallel aan de snelweg via de Ketelpolder west de weg te vervolgen. Daarna was het bekende route naar Zevenbergschen Hoek, 3 Hoefijzers en Wagenberg. Op naar het terras.

Klokslag 11.15 uur en met 88 km. op de teller,  arriveerde de Tourploeg bij Polderevents op het zonovergoten terras waar al een aantal renners hadden plaatsgenomen. Nou, dat was een lekker appelgebakkie met koffie die Tommy uitserveerde !!

Het terras beviel zo goed dat we daarna met een klein groepje toch ook nog wat gerstenat genuttigd hebben,
het is tenslotte maar 1x in het jaar bijpraattocht….

Anneke