Zondag 20 juni, bijna de langste dag van het jaar.
Na wat onweersbuien en wat regen in de afgelopen nacht was het nu lekker afgekoeld tot een graad of 20 met een briesje vanuit zuidwest. Er zouden vandaag maar liefst vijf WTC groepen een tocht rijden, naast de Sport-, Tour-, Tourtrim- en Trimgroep, zou ook een TT groep starten die de 130 Km. grens wilden passeren, zij waren al om 8.00 uur vertrokken zodat ze op tijd thuis zouden zijn op deze Vaderdag.
De tourploeg vertrok met Flip als leider op kop, deze plaats zou hij de gehele tocht niet afstaan.
Hij had een mooi rondje in petto voor Kees M. en dochter Rachel, Peter V., Erik S., Marino vd E. en ondergetekende.
We reden in eerste instantie zoals een rondje ‘t Zand. Een klein oponthoud door een lekke band van Erik net in de Alphensebaan, net na Gilze, kon de pret niet drukken. Dit werd vlot gefixt en weer door naar Alphen.

We reden nu ook door Alphen (dit was trouwens het enige dorp waar we doorheen reden) om daarna weer uit te omen op de Chaamseweg en zo naar Eldorado. Via de Heikantsestraat passeerden we “de kranen” en Dassemus. Daar aan het eind gingen we nu niet rechts maar verrassend linksaf en via de Bredase en Meerleseweg naar Meerseldreef. Mooie wegen daar en veel fietsers die ook genoten van de omgeving.
Onze Flip bleef dus gewoon lekker op kop zitten en na de vraag aan hem of hij die wind ook had besteld, antwoordde hij doodleuk: welke wind? Ik ben bang dat ik nog meer moet fietsen…. De overigen wisselden steeds de koppositie naast Flip, opvallend vandaag was een ijzersterke Rachel, ik weet niet wat voor ontbijt zij had vanochtend of wilde zij haar vader vandaag helpen?
Via Hazeldonk reden we naar Rijsbergen, langs mooie bloeiende akkerranden, ooievaars in de wei, langs golfterrein de Turfvaert en camping Liesbos. Onder de Liesboslaan door en nu niet rechts- maar weer verrassend, linksaf naar de Deurnestraat om zo naar de molen van Etten Leur en Zwartenberg te rijden. Een mooi alternatief inderdaad, rustiger en een beter wegdek. Daar kwamen we zelfs een bekende Mayener tegen op het fietspad; enthousiaste Harry Gouverneur liep daar fanatiek zijn ochtendwandeling.
Vanuit Zwartenberg reden we de bekende weg via Langeweg en het fietspad naar Wagenberg zo weer naar de May, eindelijk genietend van wind mee.
Met precies 85 km.op de teller heeft Flip ons op een mooi tourrondje getrakteerd.
Bedankt Flip!

Anneke van Wesel

Gisterenavond alles klaargezet om deze zonnige zondagochtend een heerlijk rondje te
gaan fietsen. Dus om 7uur in alle vroegte opgestaan om op mijn gemakske naar de May
te rijden. Ik was de eerste. Maar al snel werd het drukker en drukker. Dat zag er allemaal
prima uit. Marielle wist nog niet met welke groep ze mee zou fietsen want een dag van te
voren had ze met Melody een ritje van ruim 100 km gereden. prima toch van die twee
meiden. Na een beetje op haar ingepraat te hebben besloot ze toch met Melody samen
toch met mij, Ruud en Rene mee te gaan. Rene had mij deze week al gevraagd om de
weg te wijzen voor een rondje Poederoijen. Aangezien ik niet de beroerdste ben nam ik
deze taak uiteraard op mij. Marielle vroeg nog of het niet te hard zou gaan, maar daar
zouden we uiteraard rekening mee houden.
Half negen en weg waren we. Eerst richting Heusden. lekker recht toe recht aan.
Net voorbij de Peerenboom werden we ingehaald door de tour groep aangevuld met een
paar kleppers van de sportgroep. Even goeiendag gezegd terwijl ze ons voorbij reden.
Zij gingen richting Dussen en wij reden verder richting Heusden. Ruud en Rene hielden er
een mooi strak tempo op na, en ook Melody liet regelmatig zien dat ze ook wel een
stukske op kop kon rijden. De brug van Heusden dook voor ons op maar die lieten wij
aan de rechterkant van ons liggen. Wij gingen links onder het viaduct door om richting
Ammerzoden aan te houden. Ter hoogte van Wijk en Aalburg wachtte ons nog een flinke
klim die Rene met twee vingers in zijn neus voor zijn rekening nam. Wat een benen had
Rene vandaag zeg. Wij naderden Bern. Hierna ging het linksaf om het fietspad naar de
dijk richting Poederoijen te volgen. Hier nog even een kleine pauze ingelast voor een plas
en bananen pauze om daarna met gezwinde spoed de dijk bij Wellseind op te draaien.
Het was hier best druk met fietsers, maar het is hier ook prachtig om te fietsen.
Absoluut een van mijn favoriete routes die ik heel vaak fiets. Marielle vroeg of we het
tempo iets wilden laten zakken, en dat was uiteraard geen probleem. Ook Ruud en
Melody en mijn persoontje deden af en toe een duit in het zakje om het tempo te
onderhouden. Aalst, Nederweert, en Poederoijen het was een makkie voor ons vandaag.
NU weer op weg naar Almkerk om door de polder en Dussen terug te keren richting Made.
Iedereen had genoten van de rit, en na afscheid genomen te hebben in de May ging ik
met een goed gevoel weer op huis aan.
Ik heb begrepen dat ons zondag een ritje van 130 km wacht o.l.v Ruud dus dat word veel
trainen deze week. Pffffttttt. Heb er zin in!!!!!!!!!

Met vr gr De Pakhaas.

Op deze zonovergoten zondagochtend stonden er acht renners klaar om met de Trimgroep mee te gaan. Ook deze zondag hadden we weer een nieuwe dame in ons midden, Boukje. Ze was enthousiast gemaakt voor onze club door haar vriendin Rachelle. Ook Rachelle reed daarom met ons mee. Wim en John hadden een mooie route voor ons uitgedacht naar de Biesbosch. Hiervoor waren ze afgelopen dinsdag samen op pad geweest om deze te verkennen. Tot onze verrassing vertrokken we richting de watertoren en gingen we naar de Moerdijkbrug. We reden in een, voor ons, hoog tempo, maar iedereen kon vlot mee. We gingen door de mooie polders richting Dordrecht. En inderdaad ook daar ligt de Biesbosch. We waren nieuwsgierig hoe ver we de Biesbosch in zouden gaan en of we via Raamsdonksveer weer terug naar Made zouden gaan, maar nee hoor. Wim en John hadden een heel ander plan. We hebben een ronde gereden en zijn toen naar de Kiltunnel gegaan. Deze keer er niet doorheen, maar er langs. Pff. Het tempo bleef hoog, Wim vroeg zich af of we allemaal pepers hadden gegeten, maar het ging gewoon lekker vandaag. Bovendien hadden we veel mensen die op kop wilden rijden. Ook Boukje stond haar ‘mannetje’ op kop. Via de Moerdijkbrug zijn we nog naar Moerdijk gegaan. Tenslotte via Langeweg weer naar Made. Met een voldaan gevoel zijn we ieders ons weegs gegaan.

Petra

We hadden een mooi ploegeske deze morgen, Peter B ,Anneke v W ,Sandra,Gerard,Hans,Leo en 4 sport kleppers Thijs, Ad v W ,Flip en Twan.We reden vanaf de May naar het Veer naar Ramsdonk en de Hang.Vandaar door de polder langs de peerenboom naar Almkerk en Sleeuwijk, de brug over naar Gorkum met een paar goeie koptrekkers , Hans , Leo , Gerard en Flip met de rest in het wiel richting Schelluinen.Daar aangekomen hadden we mooi een stukje van 50 meter kluinwerk (wegwerkzaamheden).Schelluinen voorbij over de Giessen langs het Pinkenveer richting Ottoland Molennaarsgraaf Bleskensgraaf, dat was het verste punt dus nu weer richting huis.

Met een mooi tempo, de wind komt langs alle kanten, richting Sliedrecht langs de mol daarna de hollandse biesbos inrichting de Moerdijkbrug. Met Thijs op kop rijden wij allemaal op een lint De Moerdijkbrug op, na de brug zijn we ineens 6 man kwijt, die waren afgeslagen richting lage Zwaluwe.Wij rechtdoor over de Dirk de botsdijk bij Thijs in het wiel, volgens mij was ie net pas warmgedraaid.Verder richting gat van de ham schuur van Snoeke.

Op de kruising zanddijk en hellekantsedijk zagen we de andere 6 weer rijden, zo waren we met zun alle tegelijk weer op de May.Iedereen bedankt voor de rit en een prettige zondag

Erno

En alweer een prachtige zondagochtend. Dus maar weer eens de fiets van stal gehaald
en op naar de May. Alweer gezellig druk bij het gemeentehuis waar de diverse groepen
vorm kregen. Onze TT groep zou deze morgen met 2 dames en zes (heren?) op pad
gaan. Willemstad zou vandaag het keerpunt worden. Met het zonnetje was het goed
fietsen en Rene en Edwin zorgden ervoor dat het tempo er gelijk goed in zat.
En dat hielden zij vol tot voorbij de Klundert waarna wij de dijk richting Tonnekreek namen.
Goed gedaan mannen. Even later kwam de camping bij Willemstad in zicht en daar
verlieten wij linksaf de dijk. Vervolgens dwars door het mooie Willem (Avontuur) stadje.
Voor mij en misschien toch ook voor andere fietsers een mooi gevoel deze stad aan
een te vroeg en te jong overleden clublid. Daarom is deze stad zo mooi.
Langs de haven met al zijn jachten fietsten wij Willems Stad weer uit. Op weg naar Helwijk
en Oudemolen. Hier heb ik een tijdje met Edwin het tempo mogen bepalen.
Prima baantje hier om het tempo goed te kunnen onderhouden.
Nog efkens bij ons Fraans op bezoek geweest in Fijnaart om daarna in gezwinde draf
koers te zetten haar het wereldberoemde bruggetje van Bartle….. sorry, Standaardbuiten,
maar ook heel mooi. Onze beide dames Annemieke en Marielle staken hun sierlijke
neuzen ook regelmatig aan het venster en dat ging ze erg goed af.
Met Bert en Ruud en Piet erbij hadden wij deze ochtend een prima ploegske.
Vanaf het brugske ging het over het spoor achter Hazeldonk langs naar Zwartenberg.
Daar een eindje door het poldergebied geslingerd om uiteindelijk bij den Elsakker uit te
komen. Daarna nog een keertje flink doorgetrokken op het viaduct om daarna via
Langeweg naar Wagenberg te rijden. Hier namen we afscheid van leider Rene die zijn
zaakjes vandaag weer prima voor elkaar had. Terug in de May konden wij allemaal
terugkijken op een prima ritje onder een heel lekker zonnetje.

Met vr gr: De Pakhaas

Nadat ik vorige week een geheel nieuw rondje al vroeg in de ochtend in de Achterhoek had gereden, reed ik deze zondagmorgen weer naar mijn vertrouwde fietsmaat Leo. We reden onder een strak blauwe lucht naar de May, onderweg haalden we Johan Smits in die er ook weer veel zin in had. Op het pleintje bij het oude gemeentehuis stonden al een aantal WTC-er gezellig te kletsen. Peter Bastiaansen kon nog even vertellen over de monsterrit van ruim 260 km naar Zeeland en terug. Vooral de terugweg had de nodige indruk op hem gemaakt. Bij Bergen op Zoom twijfelde hij nog of hij zijn vriendin zou bellen om hem op te halen. Echter het doorzetten heeft hem toch thuis gebracht. Voor vertrek even aan Kevin gevraagd of het een goed idee was om met de club langs Jan Lensvelt te rijden en hem zo een hart onder de riem te steken.
Om 8:30 uur waren de meeste aanwezig en vertrokken we met de toergroep richting Willemstad. Ik vertrok vandaag niet te snel en voordat ik dacht dat ieder in het wiel zat had ik Hans van Bragt al naast me rijden. Altijd fijn zo’n sterke betrouwbare ploegmaat naast je te hebben. Via de Watertoren langs het gat van Ham naar de Amerdijk. De wind was vandaag Noordwest en ook nog wel een dikke kracht 2-3. Al snel hadden we de vaste koptrekkers die zich van hun goede kant lieten zien. Peter Bastiaansen zijn trip naar Zeeland had hem duidelijk geïnspireerd want richting het industrieterrein van Moerdijk nam hij ook op kop van de groep plaats. Maurice, Leo en Corné kwamen ook met regelmaat zich in het front van het peloton melden. Voor Moerdijk reed de sportgroep ons voorbij alsof we stil stonden. Later bleek dat die mannen met 35-36 km/h hun rondje hadden gereden. Zelf liet ik me eens naar achter afzakken om te kijken hoe groot het gezelschap was waarmee we op stap waren. Tot groot genoegen zag ik dat we met dertien waren, te weten Anneke, Leo, Corné, Hans, Peter, Marino, Jacques, Erno, Marino, Marc, Kees en Flip die vandaag voor de gezelligheid van de toergroep had gekozen. Daar Marc Schaerlaeckens ooit nog als leerling bij mij in de klas had gezeten, ging ik even naast hem rijden om met hem te kletsen en de groep eens van achter te bekijken.
Na het industrieterrein Moerdijk volgde Klundert enNoordschans. Hier volgden we de route door de polder en niet over de dijk tot Tonnekreek. Van daaruit ging het over de dijk naar Willemstad. Eigenlijk lieten we Willemstad rechts liggen. Dan naar Helwijk, wel of geen fietspad nemen????? Vervolgens richting Heiningen. De snelheid werd door de sterke mannen op kop goed hoog gehouden. Al snel kwam Dinteloord in zicht. Hier werd de afslag naar Stampersgat genomen met een fijne fietsweg langs de suikerfabriek. Daarna langs de windmolens naar Standaardbuiten. Omdat we onze Jan willen verblijden met een bezoek kiezen we er voor om via Oudenbosch, Hoeven en Etten-Leur naar Breda te rijden. Dit is niet overal de fijnste route om te rijden met een grote groep maar als we buiten Etten-Leur om rijden en dan het laatste stuk langs de A58 naar Breda, rijden we de stad bij Princenhage binnen. Via de Ettensebaan en over het van Coothplein komen we in de Generaal Maczekstraat hier nog een stukje Poolseweg en dan verschijnt het grote gebouw van het Amphia ziekenhuis aan onze linkerzijde.
Tussen het gebouw en de parkeergarage ontdekken we den bakker en een juffrouw met een camera. Heeft bij toeval ontmoet en gevraagd of zij van deze activiteit foto’s wou maken. In de ruil voor wat likes is dit het geval. Ondertussen staan we heftig naar onze Jan te zwaaien. Als den bakker de telefoon erbij pakt horen we goed hoe leuk onze actie wordt gevonden door toch wel een enigszins geëmotioneerde Jan.

Jan, we hopen dat je snel herstelt, want we hebben je weer graag in onze groep!
Na dit, ook voor ons, bijzondere moment wordt de rit verder vervolgt via de Heerbaan richting Teteringen waar we via de Waterdonken naar de kerk rijden. Hier vandaan gaan we richting Den Hout, ik draai pas bij de brug af om zeker te zijn dat ik mijn Grand Fondo voor juni heb gereden. Want de meeste van onze groep zullen vandaag de 100 km volgemaakt hebben. Eigenlijk zou iemand anders dit verhaal geschreven hebben die het van uit de groep goed heeft kunnen bekijken echter helaas is niet gebeurd.

Gerard

6 juni is een mooie zondag om te fietsen. Op de verzamelplek kijk ik eerst even of ons nieuwe aspirant-lid Melody er al is. Jawel, ze is er. De eerste rit gaat ze met de Trimploeg mee, hoewel ik het vermoeden heb dat ze iemand is die wellicht TT of Tour aan kan. Maar verstandig om even de kat uit de boom te kijken. Later zouden wij de Trimploeg nog inhalen en dan zie ik dat ze gemakkelijk mee lijkt te kunnen.
De mannen van de Sport willen graag een rondje rijden richting Heijningen en dan langs Breda terug om een “zwaai-bezoek” te brengen aan Jan Lensvelt bij het Amphia. We zijn met 7 man vandaag. Martien  is deze week thuis en meteen tot leider gebombardeerd.
Kevin gaat ook weer mee, blijkbaar is het goed bevallen vorige week. Toen hebben we hem wel aangesproken op zijn behaarde benen, dat kan natuurlijk eigenlijk niet bij de Sport-groep. En dat je wel paar kilometer per uur harder kunt dan. Toen was hij nog niet echt overtuigd en ik dacht dat doet hij nooit. Daarom stelden we voor om er aan te wennen door de eerste paar weken maar één been te ontharen, om het gevoel te krijgen. Nu zien we dat hij toch gezwicht is voor de verwachting dat hij nog harder kan, keurig gesoigneerd staat hij aan de start.
Flip heeft gekozen om deze keer met de Tour mee te gaan omdat hij even wat rustig aan moet doen en bij de Sport is het aanpoten voor iedereen. Dus zo hebben we er zeven met de gewoonlijke renners als Thijs, John, Twan, en Frans om het namenrijtje compleet te maken.
We weten dat de Tour-groep richting Willemstad gaat en  dus moeten we die in kunnen halen. Ik had al gehoord dat ze in die groep tegenwoordig snel starten en dat blijkt wel. Pas in de buurt van het Gat van Ham zie ik ze in de verte rijden maar het duurt nog tot voorbij Lage Zwaluwe voordat we hen inhalen. We moeten echt ons best doen en omdat we dan toch in de flow zitten, gaan we erop en erover en besluiten we kop-over-kop te gaan rijden. Een aantal van ons vind dat leuk, anderen rijden liever echt om beurten wat langer op kop. Deze week dus eens op deze manier fietsen. Omdat de groep goed aan elkaar gewaagd is en de hardrijders het tempo prima vinden en niet “snokken”, kan iedereen lekker meedraaien en schiet het lekker op.
Via Klundert rijden we over de dijk naar Willemstad. Bij de bruggen gaan we deze keer rechtdoor, daarna nog een klein stukje onder het viaduct door en dan linksaf. Dat gaat maar net goed want Martien die op kop rijdt, wordt voorbij gereden kort voor de afslag die anderen niet kennen, en volgens mij had hij net een reep in zijn mond gestopt dus roepen ging blijkbaar ook niet hard genoeg. Enkelen schieten de afrit voorbij. Martien en ik slaan wel meteen linksaf richting Heijningen. Als de rest weer aansluit, rijden we langs de oostkant van de Mark met mooi uitzicht op de Suikerfabriek richting Stampersgat.  Vandaar bekend terrein, naar Oudenbosch en dan naar de fietsbrug. Net na de fietsbrug halen we de Trimploeg in. Net als andere groepen die we voorbij rijden, geen poging om aan te sluiten.
Ik vraag me af hoe we nu richting Breda gaan komen. Langs den Elsakker zo te merken. Ik weet dat je net daarvoor al over het viaduct over de A16 Breda in kunt schieten. Ik vraag aan Martien of hij daarlangs de weg weet. “Niet zeker”, ik ook “niet zeker”. Maar anderen zeggen dat ze de route daarlangs wel goed weten. John en Kevin wijzen de weg…… Frans weet zeker dat ze niet goed rijden, maar laat ze ook maar doen. En jawel hoor, met wat omtrekkende bewegingen belanden we uiteindelijk naast de parkeergarage van het Amphia waar wij uitzicht op Jan hebben en Jan op ons. Peter Broeders staat er ook al en heeft zowaar een professionele fotografe geregeld. “Die heb ik gevonden in het gras hier”, vertelt hij. Ze vertelt dat ze foto’s maakt van allerlei zaken m.b.t. het ziekenhuis. Ons “zwaai-moment” naar onze maat vindt ze een mooi moment om op de chip van haar digitale camera vast te leggen. Als Peter vertelt dat er snel nog een tweede groep komt, blijft ze nog even. Ik ben benieuwd welke van de twee ploegen in de krant komt. Als we uitgezwaaid zijn en Jantje nog even gesproken te hebben per telefoon, wat net gaat met zijn stem, rijden we verder. Eerst richting Dorst en dan naar Teteringen. Ik zwaai nog even naar onze Perry die daar in de Waterdonken woont en dan gaan we de eindsprint in richting Den Hout.
Omdat Martien vorige week de koffie gemist heeft, wil hij dat nu wel eens mee maken. In Den Hout knijpt hij in de remmen. Twan was al afgeslagen daarvoor en nu rijden er ook nog een paar door die op tijd thuis moeten zijn. Dus zijn we met vieren. Ook Kevin rijdt door. Blijkbaar is hij toch niet bij de Sport gekomen omdat we zeiden dat we elke week een koffiestop doen. Zou hij het dan toch gewoon net als wij leuk vinden om zo hard te fietsen als je kunt? Zou mooi zijn, want hij deed het perfect met zijn gladde benen. Zo’n extra gangmaker in ons treintje kun je er goed bij hebben. Niet omdat wij persé altijd zo hard willen rijden als vandaag , maar als je daar samen zin in hebt en het allemaal kunt… En als dat niet zo is, dan rijden we gewoon wat langzamer hoor.

Martien, bedankt voor de traktatie.
Jan, succes daar in het Amphia, hopelijk helpt ons “hart onder de riem” je om sneller te herstellen!

Ad van Wesel

Maar liefst 8 renners stonden klaar om met de trim te gaan rijden. We hadden vandaag een gast, Melody genaamd. Om half 9 vertrokken we voor de rit die John weer voor ons had uitgestippeld. We gingen via de watertoren het dorp uit. We hadden een klein beetje wind en de zon scheen heerlijk, of te wel,  weer prima fietsweer. Wim en Johan waren ook weer van de partij, dus dat was gezellig bijkletsen. Voor we het wisten zaten we al in het industriegebied van Moerdijk. Vervolgens gingen we richting Noordhoek. Daar werden we ineens ingehaald door een groepje renners met wel heel bekende kleding. Het bleek één van onze groepen te zijn. Het ging zo snel dat ik niet kon zien of het de sport of de tour was. Ondertussen ontdekte Peter dat hij met Melody wel af en toe een sprintje kon trekken en het liefst een viaductje op. Daar werd Anneke niet zo blij van dus moest er bovenaan even ingehouden worden. Helene was jarig geweest en stelde voor om op koffie met een appelpunt te trakteren. Daar zeiden we natuurlijk geen nee tegen. In Prinsenbeek zijn we dus afgestapt om het terras op te gaan. Daar was een man van zijn fiets gereden door andere fietsers. Helene kon dus eerst aan de bak. Na een algehele controle, een paar pleisters en het advies om niet meer te fietsen kon Helene trakteren. Na de koffie met die lekkere punt gingen we in een lekker vaartje weer terug naar Made. Het was een gezellige en fijne rit.

Petra

Voor de 2^e rit stonden 6 renners klaar in de trimgroep. Net toen we wilden wegrijden was Helene kwijt. Die bleek thuis snel nog even haar bandje op te pompen. Even later gingen we op pad. Bij de Amertakbrug passeerden we de tourgroep die met een lekke band stonden. John had een mooie route uitgezet richting Uppel. In een rustig tempo konden we genieten van het mooie weer en prachtige omgeving. Ook hadden we tijd genoeg om bij te kletsen. Via Werkendam gingen we weer richting huis. In de buurt van Hank besloten Helene en Anneke dat het mooi was geweest. Zij gingen met tweetjes hun eigen weg richting Made. John, Peter, Gerard en ik gaven wat gas en gingen nog richting Raamsdonksveer. Daar wist Peter weggetjes die John nog nooit had gereden en dat terwijl het zo dicht in de buurt van Made is. In Made hebben we de rit afgesloten met een lekkere kop koffie bij John.

Petra

De tweede rit van dit seizoen is het eindelijk officieel; het lekkere weer is aangebroken. Niet meer moeilijk doen met lange broek, jas, thermoshirt, beenstukken of wat al niet meer. Gewoon lekker korte broek en wielershirt korte mouw. Misschien volgende week zomershirt?

Om half negen kleurde het Raadhuisplein deze zonnige ochtend 30 mei aardig rood, wit, staalblauw en geel.
De wind kwam uit het noord-oost dus de tochten gingen allemaal die richting uit. De sportploeg vertrok met vijven als eerste, daarna de TT  met zessen en daarna vertrok de Tour met 11.  Het was een mooi gezicht op het fietspad naast de Tuinbouwweg, die drie ploegen zo achter elkaar.  Net voor de Amertakbrug klonk al “LEK’’; Hans van Bragt moest aan de bak om zijn bandje te wisselen. Ondertussen reed de trimgroep met zes trimmers ons voorbij. Nadat het bandje weer hard stond, konden we de weg vervolgen naar Raamsdonksveer. Bij de koepel haalden we de trimploeg weer in en togen we de Keizersveersebrug linksaf op, richting Dussen. Via Meeuwen, Eethen naar Veen en zo lekker langs de Afgedamde Maas genietend van de natuur en er werd lekker getourt en bijgekletst. Net na Andel klonk de tweede “LEK”. Nu was het Kees Marijnissen die aan het wisselen kon. Geen straf voor de rest; Erno had mooi tijd om zijn warme been- en armstukken uit te doen en Rachel kon lekker haar banaantje opeten in het zonnetje. Na dit klein oponthoud vervolgden we de route naar Poederoijen. Net op de brug voor Poederoijen kwamen we een paar snelheidsduivels tegen; het bleek de sportploeg die onder in de beugel hing; ze waren zo voorbij.

Wij vervolgden onze weg mooi langs het water naar Nederhemert, en gingen met de bocht mee naar Heusden.  
Daar de brug op en de bekende route terug naar huis via Doeveren,  de Overdiepsekade, Waspik en via Raamsdonksveer weer naar huis. Het was te merken dat het mooi weer was, want het werd het laatste stuk erg druk met de (fiets)touristen op de weg; uitkijken dus. Op de laatste Amertakbrug haalden we nog een oud-lid in; Franske reed het laatste eindje gezellig even mee.

Heerlijk 90 km. getourd deze zonnige zondagochtend, weer fijn om zo met de club op pad te kunnen 😊

Anneke