Wat een weertje deze ochtend, en dat heel de zomer lang. Op tijd uit bed natuurlijk om op tijd in de May te zijn voor een lekkere fietsrit. Daarna lekker bijkletsen over van alles en nog wat bij Shirley. In Oosterhout is het eerst eten, maar in de May is het eerst fietsen en dan eten. Peter onze fotograaf was ook weer vroeg aanwezig om deze dag voor het nageslacht vast te leggen. En als iemand dat kan is het Peter wel. Met een flinke groep vertrokken wij richting de Slingerdreef. Dat de groep steeds groeit betekent natuurlijk dat het hier hartstikke gezellig is. Met maar liefst 16 man en naderhand Helene en Petra die een eigen ritje reden was het een mooi en bont gezelschap. Goed gemutst ging het naar Oosterhout om daarna via het vliegveld richting Slingerdreef te rijden. Maar daar gingen wij dus niet in. Een paar kilometer verderop gingen we rechtsaf en zagen wij de molen zonder kap al staan. Hier rij ik vaak langs als ik alleen ben. iets verderop zei Rene dat we rechtsaf moesten de molenweg in. Dat deden we dus, maar een weg was het niet. Het was gewoon een ordinaire zandpad. Dus omdraaien. het werd geen dag om te gravelen. Na 200 meter verder ging het wel rechtsaf om ons een paar kilometers verder op de Slingerdreef te laten uitkomen. Lekker tempo vandaag zodat iedereen goed kon meekomen. Op naar Bavel en dan naar Dorst. Hier werden we bijna door een automobilist van onze sokken gereden. Deze idioot dacht dat je een groep fietsers kan inhalen als er uit tegenovergestelde richting ook een auto aankomt. De man moest vol in de ankers om een aanrijding met de tegenligger of met ons te vermijden.Wij zijn gewoon vogelvrij voor dit soort idioten. Naderhand ging hij er weer als een idioot zo hard vandoor. Van de schrik bekomen reden we lekker terug naar de May. Daar aangekomen op het terras was het lekker genieten van een bakske met een heerlijke appelpunt. Even later kwamen ook de andere groepen binnen en zo werd er nog heerlijk met z’n allen nagekaart. Om een uurtje of 12 ging ik weer richting Oosterhout. Iedereen bedankt voor de gezelligheid en de mensen van Shirley bedankt voor de leuke bediening op het terras. Met vr gr De Pakhaas.
PS: Bakkertje, nog bedankt voor de leuke foto’s!!!!!!!
Het begint bijna een traditie te worden dat ik zaterdag avond Chris een app bericht stuur, zodat we zondag ochtend samen naar Made kunnen rijden. Chris op zijn beurt, appt dan met zijn broer Sander die dan “meestal” aansluit. Het is druk op het plein, het is snel duidelijk dat de Sport met voldoende renners is om als Sportgroep te vertrekken. Frans roept de route, iedereen knikt en we vertrekken richting stad Parijs, het restaurant wel te verstaan. Al snel halen we de trim groep in, Melody besluit bij de Sport aan te sluiten. Even later halen we de tour groep in, Ad van Dongen sluit ook aan bij de Sport groep. Maar Ad bedenkt zich en laat zich terug afzakken naar de tour.
Volgens mij had iedereen een enorme behoefte aan appeltaart met slagroom, er werd vanaf de start een ruk gegeven aan de gemiddelde snelheid. Met the Weda Brothers als kar trekkers hadden we de gang erin, zullen we maar zeggen…. Leider Frans demarreerde voor iedere bocht naar voren om de weg te wijzen, voor mij is dat prettig. Want zoals Sjon altijd zegt: “dieje hamster, weet de weg in zijn eigen winkel nog nie”… Kevin geeft aan dat zijn hartslag naar standje veel te hoog gaat, dus zoals de Sport groep is houden we direct de pedalen stil en laten we Kevin op adem komen.
Dit moment van ff rustig gaf ons toch de tijd om van deze Sportrit, toch een bijpraat tocht te maken. Bijpraten met de sport, komt niet zo vaak voor . Maar Kevin is een bikkel en hij herpakt zich aan het einde van de rit, en kon het tempo weer omhoog. Op tijd terug voor koffie met gebak en een biertje.
De vakanties van de meeste WTC’ers zijn voorbij en dat is te zien als ik bij de startplek op het Raadhuisplein aankom. Flip en Peter staan te tellen. 34 coureurs, ze moeten Shirley even doorgeven dat er meer gaan komen dan verwacht, ze moet dus nog wat extra appelpunten ontdooien. Maar om die te verdienen, moeten er eerst wat kilometers weggetrapt worden. Voor de Tour-groep heb ik met Flip afgesproken dat we een rondje rond Breda gaan rijden van 75-80 km. De sport heeft deze week een voldoende groot peloton om zelf een route te rijden en daarom zie ik deze week maar 9 mensen achter me aankomen als ik vertrek richting den Hout. Net na den Hout komt de Sport voorbij gestoven. Ze gaan hard vanaf de start. Wij rijden net boven de dertig. De wind is zuidelijk. De route is heel bekend, eerst rijden we een klassieke Slingerdreef. Ik besefte gisteravond toen ik het over de route had, dat ik daar nog niet geweest ben dit jaar. Dat is raar want in het verleden stond die heel vaak op het WTC programma, vooral als dinsdagavondtraining. In de Slingerdreef vraagt Flip hoe ik dan de volgende helft van de tocht wil vervolgen. Hij weet dat het langs de Galderse meren zal gaan want ik heb hem gevraagd daar even de leiding over te pakken want dan weet ik even niet hoe je het beste in de Rith komt zonder door het dorp Rijsbergen te komen. Ik had bedacht om via Ulvenhout het fietspad over de Mark te pakken. Flip denkt dat het daar wel eens druk kan zijn. Inderdaad, er zijn al opvallend veel elektrische oudjes onderweg. Wellicht willen die de hitte voor zijn of op tijd terug voor de Grand Prix. Dus we pakken het alternatief van Flip dat om Ulvenhout heen gaat. Dan komen we uiteindelijk toch weer op hetzelfde punt uit. Fijn dat je dit oldskool onderweg nog kan regelen, een voordeeltje om zonder garmin te rijden….. Omdat het al tien uur is, gaan we niet om via Hazeldonk de grensovergang. De groep is goed aan elkaar gewaagd en daarom hebben we een mooi tempo. De enige keer dat we iemand even kwijtraken is omdat Ad van Dongen te fanatiek op kop rijdt en de aanwijzing van Flip (links én meteen rechts) alleen voor de eerste helft gehoord heeft. Het gaat nu door de Rith, wel veel draaien en keren maar een mooi gebied. Hier heeft het trouwens wel geregend vannacht zo te zien. Op de May moeten we daar nog op wachten. Mijn gazon is bruin gevlekt zie ik terwijl ik dit typ in mijn tuinstoel. Moet ik voor de winter weer wel wat groei in zien te krijgen anders wordt het een mosvlakte ben ik bang. Via afslag naar de camping komen we in het tunneltje van Liesbos. Die telt zo te merken mee voor het bergklassement, want er wordt hard aan getrokken. Flip ziet ondertussen dat we goed op tijdschema liggen en niet persé de kortste route langs dun Elsakker hoeven te nemen. We rijden een paar kilometer om maar wel veel comfortabeler, over Zwartenberg. Vanaf daar over Langeweg. Nog steeds voor op schema ziet Flip. Daarom nog even rechtsaf via Hokkenberg en langs hoeve Slikgat om zo uiteindelijk bij de Drie Hoefijzers aan te komen. Met de wind schuin in de rug koersen we naar de May om klokslag elf uur bij Shirley aan te leggen. Iedereen is er al en de eerste koffie met appelpunt staan al op tafel. Even geduld want met de esperesso machine gaat het niet snel voor zo’n grote groep maar de koffie is heerlijk. De vakantieverhalen en het lief en leed binnen de club wordt besproken en zo hoort dat bij deze traditionele Bijpraattocht. Op het eind komt cluboprichter en 17 jaar voorzitter en erelid Kees Reniers langs lopen. Mooi zijn oude clubje, maar hij kent er niet veel meer van. Dat is wederzijds zo te zien. Zo gaat dat, maar zonder Kees hadden wij vandaag geen lekkere fietsdag als deze gehad.
Je merkt dat de vakanties op z’n eind lopen. Tel daarbij op het mooie fietsweer en voila een hoge opkomst. De hitte is inmiddels het land uit, maar de zon schijnt nog steeds en heel af en toe schuift er eens een wolkje voor. Het stevige briesje uit de noordwesten zorgt er – zeker in de schaduw – voor dat het soms zelfs wat fris aan voelt. Met zo’n 30 renners staat WTC aan de start voor een nieuwe fietszondag. Eigenlijk kunnen er best 3 of 4 groepen gevormd worden. Echter de Sport en Tour zoekt elkaar op en ook de 15 overgebleven WTC’ers vertrekken als 1 groep. Ik vind dat voor deze zondag voorlopig even niet verkeerd. De conditie is nog niet helemaal wat het moet zijn en mijn enkel vertrouw ik ook nog niet helemaal. Vijftien renners is een mooie gelegenheid om je ergens halverwege te verstoppen. De route is gedeeld via de whats-app groep en omdat bijna iedereen tegenwoordig een dikke Garmin of andersoort merk heeft, ga ik ervan uit dat meerdere mensen wel de route hebben. Om de een of andere reden vertrek ik samen met Bert Timmermans toch op kop en rijden we de May uit. In de aanloop naar de brug van Geertruidenburg merken we voor het eerst echt goed dat het aardig waait. We rijden het overbekende stukje door Geertruidenburg en dan de brug over naar ’t Veer. We steken de Keizersveerbrug over en draaien de Hank in. Genoeg kopwerk voor mij, ik ga eens kijken wie we eigenlijk allemeaal mee hebben. Veel ouwe getrouwe trimmers, maar ook wat Tour-mensen. Gastrenner Paul van Dijk – op z’n spiksplinternieuwe Giant TCR – en Melody nemen de kop over en zetten direct een flink tempo neer. Beschut van de wind door de huizen rijden we gestaag door Hank totdat we even halt moeten houden; de remmen van Peter Kuijpers lopen wat aan. Al snel kunnen we weer op de pedalen en cruisen we door Nieuwendijk. Met weer nieuwe kopmannen gaat het hard, eigenlijk soms een beetje te hard en de eerste kreten “…ZACHTER!!” galmen door het peloton. Voordat we Sleeuwijk aandoen ligt het tempo weer wat op Trimniveau. Er is echter al wel wat schade aangericht en dat wordt duidelijk zichtbaar als we de brug bij Gorinchem over moeten. Iemand wil al terug keren, maar wordt door Wim Rasenberg toch aangenoedigd om even door te zetten. Ik hoor het gegrom aan en besluit vanaf Gorinchem het tempo maar weer te bepalen. Samen met Melody rijden we met 26-27km/h ons rondje boven Gorinchem. Pinkeveer en daarna richting Hoornaar. Met de wind in de rug zijn we weldra weer terug bij de brug en worden we bijna de brug opgeblazen, wat een verschil. Het tempo komt nu als vanzelf weer wat hoger te liggen en we naderen Werkendam. Vlak voor Werkendam gaan we linksaf de polder in en even later nadert de lange Grotewaardweg. Zal ik de meute loslaten en de snelle jongens laten gaan? Zolang ze daarna op ons wachten bij de dijk langs de Biesbosch vind ik het eigenlijk prima. Het tempo gaat nu naar 33-34km/h en iedereen kan aardig mee. Toch valt het veld wat uit elkaar als het tempo nog hoger wordt. Met enige moeite tik ik net boven de 42km/h en denk aan de renners in de Vuelta die over 190km een gemiddelde rijden wat zelfs hoger is dan mijn 42km/h …hoe dan?!?! We naderen Hank. Gerard V. zwaait hier af voor een familiebezoek en de rest gaat gezamenlijk weer Keizersveer over. Op de weg naar ’t Veer komt het sport-peloton met veel bombarie voorbij. Een enkeling uit ons peloton haakt aan, Peter Kuijpers zwaait in Geertruidenberg af en zo dunt ons clubje al aardig uit. Na een keurige 75km zijn we terug in Made. Je merkt dat het in een groep van 15 renners lastig is om het iedereen helemaal 100% naar de zin te maken. Voor de Trim-groep ligt de focus niet op een hoge gemiddelde snelheid. Zeker in zo’n grote groep moeten we rekening met elkaar houden zodat iedereen mee kan en er niemand afgereden wordt. Geen enkel probleem om een keer weg te sprinten of een viaduct op te knallen en de rest helemaal naar de GGD te rijden. Het wordt wat lastiger als er vele kilometers structureel (te) hard gereden wordt en er mensen halverwege de rit al met de tong tussen de spaken raken. Dat kan nooit de bedoeling zijn. Let een beetje op elkaar. Komende zondag de bijpraattocht; een relatief kort ritje en daarna koffie met wat lekkers! Ik heb er zin in!
Iedereen in West-Brabant is vandaag in de ban van de Vuelta. Start en finish in Breda èn door de May. Op de Info-app verschijnen berichten die zeggen dat we op tijd terug moeten zijn en daarom gaan we om 8:00 uur vertrekken. In de wegkapiteins-app heb ik vanwege zuidwesten wind voorgesteld om een rondje rond Roosendaal te rijden. Zonder tegenvoorstellen wordt dat aangenomen. Dus ik ben weer leider vandaag… en schrijver , want ik ben vergeten iemand anders te vragen….. Ik heb een rondje in mijn hoofd dat volgens mij rond de 90 km zit. Mocht het zo zijn dat we lekrijden of anderszins tijd verliezen, dan zitten er twee mogelijke afsnijders in. Makkelijk als je in het gebied van je jeugd de weg weet en zou kunnen improviseren indien nodig. We hebben een flinke groep, maar liefst 16 coureurs, de Sport groep is namelijk ook bij ons aangesloten. Prima, een paar extra koptrekkers. Want hoewel het in het dorp leek dat er geen wind stond, is dat op het platteland echt wel zo. Net buiten de May zien we dat de boerenbevolking ook al wakker is. Nou zijn ze dat in het algemeen toch wel, maar vandaag ook al onderweg om protestplekken op te bouwen. Zaterdag waren ze ook al goed in beeld en dat zal vandaag weer wel lukken zo te zien. Ik probeer altijd rondjes zonder stoplichten te vinden en daar moet ik vandaag wel even een wat raar lusje voor maken bij Zevenbergen. Ook wil ik dat de wegweg en terugweg zo weinig mogelijk op de zelfde wegen wil zitten… daarom stuur ik de groep door een stukje Zevenbergen naar de Markdijk-Molendijk. Dat is mooi fietsen als de wind nog niet zo sterk is. Een andere manier om boven Oudenbosch langs te rijden, is richting Stampersgat. Vandaar gaan we over de Gastelsedijk naar ‘t Gastels Veer. Daar de brug over en voor wie toen nog dacht dat hij de weg wel kent, sla ik meteen linksaf. Een methode om Kruisland te vermijden. Niks tegen dat dorp hoor, maar die fietspaden zijn niet echt lekker voor een grotere groep. Bij de Bulkenaer twijfel ik even of ik ga afsteken via het Roosendaalswegje (zo’n 5 km korter schat ik), maar het gaat wel lekker dus maar even nog een stukje tegenwind richting Wouw. Het gaat dus wel goed met me, ik zeg dus tegen Twan dat ik zo binnenkort wel eens met de Sport mee kan. Ik kijk bijvoorbeeld uit om weer eens het tempo van Martien te halen. Helaas vertelt Flip mij dat ik dan toch even geduld moet hebben. Want nu ligt Martien in de kreukels na een ongelukkige val door een technisch probleem met zijn fiets. Gebroken sleutelbeen, gekneusde rib en klaplong….. ook hij aan het revalideren, dus de rollen zijn omgedraaid.
Na Wouw nog een beetje zijwind en dan hebben we het wel gehad qua wind, zeker als we Nispen bereiken. We nemen de noordelijke rondweg, oftewel de Lind om niet door het centrum te hoeven, want daar zal het wel druk zijn met koffiedrinkers. We rijden via het Rozenven richting Krampeloop en de Langendijk. Dan zijn we echt rond Valle de las Rosas. Nog even door “de Zeg” en een stukje Oudenbosch. John wil blijkbaar nog een bezoekje brengen aan de mini Sint Pieter daar, maar hij kan zijn hand uitsteken wat hij wil… we gaan ook hier om het centrum heen. Nu komt de wind pas echt in de rug. We moeten nog wel even stoppen voor een enorme rooimachine,… ook onderweg naar een protest? Hij kan maar net over het bruggetje. Er wordt meteen een pisstop van gemaakt dus het nuttige met het aangename verenigd zoals dat zo mooi heet. Op de Bloemendaalsezeedijk blijkt iedereen nog genoeg brandstof in de tank te hebben om een hoog tempo te draaien. Dan schiet het op en blijven we nog op tijdschema, hoewel ik uitreken dat 90 km toch wat te laag ingeschat was, het zal 95 worden. Maar omdat het zo vlot gaat, is komen we toch zeker ruim op tijd terug thuis. Sommigen vinden blijkbaar dat we nog paar minuten eerder thuis moeten zijn en kunnen echt niet meer wachten op mensen die een gaatje hebben moeten laten vallen. Dat is dan weer jammer voor het “samen uit, samen thuis principe van WTC”. Nu zien we weer veel boerenprotesten langs de weg want we zitten weer op de Vuelta route. Het mooiste echter net voor de May bij de bouwplek van carnavalsvereniging De Holtrappers. Een scherpe tekst op de creatie van de tovenaar die ze aan straat gezet hebben: boeren zijn magiërs: N + CO2 = voedsel
Goed gevonden want stikstof en koolzuurgas (waar iedereen net van doet of het gifstoffen betreft), zijn samen met zonlicht wat de planten laat groeien, dus ons voedsel. Misschien maar goed dat ik los zat van het peloton met een paar anderen, anders had ik dit moois wellicht gemist.
We zitten in een officieel erkende hittegolf vandaag. Het voorstel van Flip om dus om 8:00 uur weg te rijden, wordt dan ook door de rittenplanners meteen goedgekeurd. Als we dan tussen de 80 en 90 km rijden, zijn we voor de hitte thuis. En wellicht hebben we dan ook nog wat minder e-bikers op de fietspaden. Ik zou vandaag de route verzorgen. Is even de vraag welke kant uit, de weer-apps zijn het er op vrijdag niet over eens wanneer de wind draait naar zuid oost. Ik verzin 4 mogelijke opties naar west en oost. Op zaterdag vallen de west-rondjes af en blijft over Rondje Hedel of Rondje Goirle – Hilvarenbeek. Laatste hebben we al lang niet meer gereden. Mooi rondje met veel schaduw, maar ook wel veel fietspaden en een paar dorpen…. Misschien niet slim met de fietstoeristen die ook vroeg op pad zullen zijn. Andere keer dan maar. Het wordt Hedel. Omdat er niet veel “ Sport”-mensen zijn, sluiten die ook bij de Tour aan. We hebben een sterk groepje en ze hebben er allemaal zin in. Bovendien trekt de wind geleidelijk aan dus als we een beetje op tijd in Hedel zijn, waaien we zo naar huis. Nou, dat lukt wel. Via Raamsdonksveer gaan we de Keizersveersebrug op en dan over de Peerenboom richting de Heusdense brug. We blijken veel renners te hebben die wel een kopbeurtje willen pakken en dan rij je snel een end weg. Met mooie uitzichten over de Maas en een lekker windje is het qua temperatuur goed te doen. Misschien dat het zicht op water het ook nog koeler maakt. Na het keerpunt de Hedelse brug, rijden we over de sluis en dan naar Engelen. Het Veerhuis met een van de mooiste terrassen qua uitzicht, laten we links liggen want we wilden immer op tijd terug zijn.
Maar ik zag iedereen wel even dorstig die kant op kijken; “Pak je eigen bidon maar!”. Vroeger was dit wel anders bedenk ik me. De route die we nu rijden, was toen ik net bij de club kwam in 1991 onze clubtourtocht die wij organiseerden: “Rondom de Maas” door WTC Made. Dat was een belangrijke inkomstenbron voor de club. Er kwamen in die tijd een paar honderd belangstellenden op af. En de stempelstop was bij het Veerhuis. Maar net zoals met alle georganiseerde tourtochten kwam er de klad in en toen er minder dan honderd mensen op af kwamen, trokken we de conclusie dat het te veel werk was qua uitpijlen, veiligheidsmensen, stempelpost bemensing etc. Dus zo’n 25 jaar geleden mee gestopt, en gewoon een tientje bij op de contributie gedaan, dat was minder werk en bracht netto bijna net zo veel op. Door dit gemijmer over die “goede oude tijd” neem ik bijna een verkeerde afslag bij Bokhoven. De twee op kop kennen de weg ook goed dus die verwachtten al dat ik zou inzien dat ik nog iets verder moet voor de afslag, dus niks aan het handje. Na Bokhoven gaat het via Hedikhuizen naar Herpt. Ik rij daar een beetje omheen en over het fietspad langs een stukje verdedigingswater van Oud-Heusden. De provinciale weg over en dan komen we op het stuk van het bekende rondje Heusden. Ik rij weer even samen met Martien op kop met een mooi tempo. Dat is fijn zeg. Maar dan krijgen we het bultje bij Doeveren en wil iedereen ineens op kop rijden en allen weten nu ook ineens de weg. Ik kom een beetje aan het elastiek. Toch wat te overmoedig qua kopwerk geweest. Dat heb ik nodig om sterker te worden maar in normale jaren overkomt me dat in April of zo…. Zeker als we een renner inhalen die dit niet over zijn kant laat gaan en even laten op kop gaat trekken. Ik wilde nog een lusje door de Overdiepse polder maken maar als je helemaal achteraan rijdt kun je niet meer de weg wijzen hè. Maar helemaal niet erg, we gaan sowieso mooi rond de 85 km uitkomen heb ik al berekend. Met de wind nu gunstig zijn we weer zo in Raamsdonksveer en is het nog even de brug over de Amertak bedwingen. Net na half elf zijn we weer terug op de May. We hebben lekker gefietst. Van “rustig rijden met dit warme weer” is weinig terecht gekomen en als iedereen dat prima vindt, dan is het goed toch? Ik ben benieuwd wat het weer komend weken doet. Ik heb namelijk nog wat rondjes in mijn hoofd.
Deze mooie zonovergoten zondag was de trim paraat met 7 kleppers. Namelijk Jacques de coureur (tevens ook de dag leider van vandaag), Peter de Brandweer, Marino de sponsor, Bert, de heeft zijn eigen huis getimmerd man, wat mooi, Erik de kweker, Boukje de zuster of Broeders en de alom bekende pakhaas. Jacques had het rondje Aalst – Heusden uit zijn rittenboek gehaald, een prachtige rit langs de Waal over de Maasdijk. Wel altijd opletten met de vele blinde bochten. iedereen was goed wakker en er werd goed sein gegeven dus ging alles gesmeerd. Dat Jacques de meest ervaren coureur onder ons is, wisten wij al langer maar dat hij de kerktijden van Bommelwaard ook wist dat is niet bekend maar het is wel fijn als je over de Maasdijk fietst als de kerk aan is . Want net voor of net na kerktijd is het op de dijken altijd erg druk met kerkgangers en auto’s en daar fietsten wij nu mooi tussendoor. Het kopwerk werd mooi verdeeld, iedereen kon lekker zijn energie kwijt. Vanaf Heusden naar de May hadden we nog even de wind schuin tegen maar voldaan gingen we allemaal weer Huiswaarts. De Pakhaas, ik noem hem liever de kilometervreter (KMV) maakte de ruime 100 km vol. De rest had zo’n 80 km op de teller met een mooi trim gemiddelde. Allemaal weer bedankt.
Het is nu duidelijk vakantietijd. Ondanks supermooi weer zijn er niet veel WTC-ers aan de start. Flip had dit als voorbereider van de tochten al aan zien komen en voorgesteld in drie groepen te rijden zodat er voor ieders wat wils is. Bij de start blijkt dat er zelfs met drie groepen eentje zal zijn met maar 2 a 3 renners. Dus even wat discussie en improviseren is geboden. Sommigen lijken dit niet te snappen en staan te mopperen. Als je het volgende week wilt regelen, dan hoort Flip het graag. Dit kost je toch op donderdag en vrijdag snel een uurtje en vele appjes hoor!
Uiteindelijk als het stof wat neergedaald is, zijn we met de Sport en paar van de Tour…. of met de Tour en een paar van de Sport samengesmolten tot een leuk peloton van 11 renners (hier is het woord renner genderneutraal dan hè, want Anneke is er ook bij). Het is uitkijken in de Blockmeckerstraat, het straatmeubilair wordt verwijderd voor de Vuelta, het mag blijkbaar wat kosten van wielerfan Harry B. . Voor ons alleen maar gevaarlijk, vooral een stukje kiezels waar ik mijn fiets voel schuiven. Sowieso in het begin wat gedoe, want net voor Geertruidenberg ligt een versplinterde bierfles op het fietspad. Ik zie sommige mensen met hun vingers over de band gaan, ik rij toch liever lek dan dat ik mijn jatten open haal. Ad van Dongen is het met me eens maar die kiest het andere uiterste, die stapt gewoon af om zijn band na te kijken. Gelukkig niemand lek, of het moet zijn dat de lekke band van Flip in Almkerk nog een uitgestelde schade was. Het is niet zo’n supersnelle bandwissel dan we van Flip gewend zijn, maar we staat daar lekker zoals Johan opmerkt. Lekker even bijkletsen.
We vervolgen de weg richting Giessen. Ik vind het wel leuk dit gezelschap. Zo rij ik volgens mij voor het eerst met Sander en kan ik eens even over zijn business praten. Hij ziet dit jaar zonnig in. Vroeger zei mijn vader “ge mot hooie as de zon schijnt”, maar Sander zegt “je moet panelen leggen als de zon schijnt” (en de energieprijzen helpen natuurlijk ook). Hij krijgt me in ieder geval zo ver dat ik eens ga kijken of ik een deel van mijn panelen niet moet vervangen door de nieuwste generatie met een “optimizer per paneel”. “Levertijd 7 maanden”, klinkt beter dan “volgend jaar”. Bij Giessen gaat het richting Woudrichem, “valt nog mee met de waterstand” denk ik, maar na Woudenberg zie je dat de kreken bijna droog staan. We gaan door Werkendam voor een rondje Noordwaard.
Er is niet veel wind en die komt uit het noorden dus bij dit rondje krijgen we hem van alle kanten. Maar we rijden lekker samen en dus kan iedereen het invullen zoals hij/zij wil. Corné trekt er nog eens goed aan “want straks krijgen we alleen nog maar wind in de rug naar huis”. Zo makkelijk als hij dacht, gaat het op het eind niet echt zie ik, maar daar wordt je sterk van. Corné is bijna terug op oude niveau. Ikzelf had er dit voorjaar meteen voor getekend als er gezegd was dat ik weer eens met mijn oude Sport maten mee zou kunnen. Net boven de 95 km rij ik op de May weer de grindbak in met het door Flip voorspelde gemiddelde. Lekker is dat, bedankt fietsmaatjes.
Zondagochtend gebruikelijk fiets klaarzetten zaterdag even een appje naar Gerben of hij meegaat. Helaas zit al op vakantie in Frankrijk. Flip had aan gekondigd een rondje Beijerland te willen rijden. Marianne had geen fietsmaat deze morgen dus zeg ik ga mee naar de May, kun je met de trimgroep mee. Die rijden mooie rondjes met een dito tempo. Daarnaast zijn aardige gasten kun je nog lekker wat kletsen. Dus goed acht uur vertrekken we richting Leo, die pas later op vakantie gaat, zodat hij nog met de club mee kan. Als we via de Bromtol naar de May rijden merken we dat de wind toch weer duidelijk aanwezig is. Aangekomen bij het oude gemeente huis is Wim Rasenberg al aanwezig en ook Bert Timmermans komt met de auto geruisloos het plein op gereden. Al snel wordt het wat drukker. Er vertrekken vandaag drie groepen. Een kleine sport bestaande uit vier kleppers, de trim met 11 personen inclusief 2 gastrijders en een tourgroep met 11 personen t.w. Ad van Dongen, Marino van den Elshout, John Haanskorf, Johan v Helmond, Flip Segeren, Leo Stasse, Peter Verhagen, Adrie Verregghen, Anneke en Ad v Wesel en ik zelf natuurlijk. Flip komt naar mij toe hij denkt dat het rondje Beijerland voor enkele wat te ver is. Daarom stelt hij voor een rondje Binnenmaas te rijden. Met Flip op kop vertrekken we richting de Watertoren waarna we richting het Gat van Ham trekken. Op de dijk naar Lage Zwaluwe laten we ons even afzakken om te zien welk schoon volk in het wiel heeft plaatsgenomen. Het zijn de eerder genoemde namen. Dus we kunnen redelijk gas geven. Echter voor de Moerdijkbrug moet Marino al lossen. Is dit even een zwak moment of is het meer? Na de Moerdijkbrug rijdt Ad van Dongen op kop en die rijdt weer bijzonder makkelijk zodat we snel bij de Kiltunnel aankomen. Deze is voor fietsers weer helemaal oké dus rijden we door de goede buis naar ’s Gravendeel. In de tunnel flits Johan van Helmond met zeeeer grote snelheid ieder voorbij. Na de tunnel is er een korte plaspauze. Via Maasdam rijden we langs de Binnenmaas naar het Zwanegat. Van hieruit langs Strijen af waarna we richting Numansdorp rijden met Leo op kop wordt er een goed tempo onderhouden tot we te horen krijgen dat er problemen achter in de groep zijn. Marino heeft het opnieuw zwaar. Juist voor Numansdorp zien we een ziekenauto. Een wielrenner is waarschijnlijk op een paaltje gebotst. Wij worden verzocht om door te rijden. Na de golfbaan Comstrijen gaan we linksaf naar de Haringvlietbrug. Ik wil even een beetje aanzetten maar wordt teruggeroepen weer problemen achterin. Hier worden ze nu geholpen doordat de brug open is geweest en de slagbomen nog neer zijn. Als de weg open is rijden we door tot onder de brug waar weer gewacht wordt op de mindere van de groep. Via Helwijk, Oudemolen, Zwingelspaan bereiken we Klundert. Hier steken we door naar het industrieterrein Moerdijk. Vanaf hier moeten we echt regelmatig inhouden. Dat het gemiddelde hierdoor omlaag gaat is niet zo erg echter ik moet nu passen voor de koffie bij Shirley. Wil graag om 12:00 uur thuis zijn. Heb nog wat te doen. Toch nog maar een verslagje gemaakt. Als ik thuis kom is Marianne al thuis, Gerard Veekens heeft haar netjes tot thuis begeleid. Ze heeft heerlijk gefietst.
De ploegen vertrokken 1 voor 1 vanaf het Raadhuisplein, voor de sport bleef niet veel over maar 4 is genoeg. We misten wel John M maar deze gevoelige jongen had fysieke klachten dus koos hij voor de tour. Het #indekken was gelijk begonnen, verjaardag gehad, uit eten geweest en flink wat op. Nou we gaan het zien onze Thijs had een mooie route uitgezet over vreemde wegen. We reden via Zevenbergen, Hoeven, Boschenhoofd, klunend over de A17 rondom Roosendaal, Oudenbosch, Langeweg richting Terheijden hier stond koffie en gebak klaar om te vieren dat onze jonge god Twan 54 was geworden, daarna op het gemak richting de May. Heerlijk zo’n zondagmorgen niet veel wind, niet te warm, niet te koud wat wil je nog meer. Ook verbaas ik me over de kracht van onze Frans 71 en gewoon meedraaien dat wil ik ook. Het enigste min puntje was de slechte deal die ik had gemaakt met Thijs hij de route en op kop ik achteraan om alles mee te maken voor het verslag, maar helaas dit is niet gelukt vandaar de titel.
WTC Made op facebook 
WTC Made op Strava
